moeder zonder moeder

23-03-2011 21:40 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
hallo



Ik heb twee kinderen en sinds een paar maanden ben ik me ervan bewust dat ik eigenlijk aanneem dat ik jong zal sterven en dat zij ook zonder moeder zullen opgroeien. Ik heb mijn eigen moeder verloren toen ik acht jaar oud was. Nu mijn kinderen ouder worden (3 en 4) heb ik ineens die angst. Of angst, tis meer een soort op de achtergrond aanwezige aanname. Herkent iemand dit?
Alle reacties Link kopieren
Mijn vader is zijn vader ook jong verloren en had altijd precies hetzelfde gevoel: dat hij ook niet oud zou worden. Pas toen hij een paar jaar ouder was dan zijn vader was geworden, kon hij dat loslaten. Eerder niet, hoe irreeel het ook was. Sorry, niet echt een hoopgevend verhaal...
.
Alle reacties Link kopieren
ben toch blij met je reactie hoor, ik zoek even herkenning. Ben echter een aantal jaren geleden al ouder geworden dan mijn moeder, ze is dertig geworden.
Is er ergens een erfelijkheids-risico, is je moeder door een ongeluk weggevallen, ben je altijd een zwartkijker??



Mijn overgrootmoeder werd 68, mijn oma werd 71. Mijn moeder is nu 72 en gaat er van uit dat het binnenkort haar tijd wel is (is sinds vorig jaar schoon van borstkanker).

Ik ben twee jaar geleden gescheiden, tegen de 50 en ga er van uit dat de volgende 50 jaren voor mij zijn. Mijn glas is half vol, in plaats van dat van overgrootmoeder, oma en moeder half leeg!



Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
ik ben eigenlijk best een optimist. Dit gevoel verbaast me dan ook. Mijn moeder was ziek, geen erfelijkheidsrisico. Ik heb het sinds de kinderen de babytijd ontgroeit zijn langzaam gekregen. Ik zie hen en denk dat zij opgroeien zonder moeder. Sta er niet zo zeer bij stil dat ik dan degene ben die dood moet gaan wil zich dat voordoen. Gek he
Alle reacties Link kopieren
Friendly, herken t ook. Mijn oma en nicht zijn beiden net voor hun dertigste overleden. Tis raar maar ik ben er echt tot op mijn dertigste vanuit gegaan niet ouder te worden. Raar idee dat ik 'ineens' extra tijd Kado kreeg. Heb daarna pas vriend gezocht (en gevonden). Niet dat dat nou superbewust zo is gegaan maar voor die tijd nam ik het niet serieus (genoeg).

In mijn familie worden ze 30, 60 of 90. De volgende streefleeftijd is 60 :-)

Mensen om mij heen vinden het raar als ik dit hardop zeg dus fijn dat er tenminste nog iemand is die dit ook heeft!
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp je heel goed, mijn overgrootvader ,mijn opa en mijn vader zijn op dezelfde leeftijd overleden.

De 1 door het ziek zijn en opa en vader door een ongeluk.



Ik heb lang rondgelopen met het idee dat ik die leeftijd nooit zou overleven, ik weet ook niet of ik die wel ga halen. Gelukkig is dat gevoel al wat weggesleten, maar het komt ook denk ik doordat je je moeder heel jong bent verloren. Het is dat gevoel en het overleven van een ouder waar je je kinderen voor wil behoeden.



Ik heb het rustig losgelaten, om me heen zie ik ook mensen ouder worden. Het is namelijk ook iets waar je geen controle over hebt.



Probeer het los te laten, het zou niet fijn zijn als je kinderen iets van die angst oppikken en het is ook niet fijn voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder is ook jong gestorven, ik was 13. Heb zelf geen kinderen (kunnen) krijgen maar denk soms ook dat ik niet ouder zal worden dan mijn moeder en ben dan ook wel blij dat ik zelf geen jonge kinderen achterlaat. Natuurlijk hoeft dat jou niet te gebeuren maar de gedachte is begrijpelijk en herkenbaar.
Alle reacties Link kopieren
Mijn betovergrootmoeder werd 70, mijn overgrootmoeder werd 69 en mijn oma 68. Mijn moeder word in september 60 en is aan het kwakkelen met allerlei kwalen die mogelijk eens levensbedreigend zouden kunnen worden. Zelf houd ze er rekening mee dat ze 67 word en stiekem denk ik ook wel eens dat ik niet ouder dan mijn moeder zal worden.
Erger u niet, verwonder u slechts!
Alle reacties Link kopieren
Mijn overgrootmoeder werd maar 30, en mijn oma is al 72 dus misschien dat dat hoop geeft.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb t wel vaker gehoord. Een bekende van mij, haar moeder is gestorven toen zij een jaar of 8 was (dochter dus). Moeder was iets van 42.

Die dochter rekent altijd uit dat haar leven tot haar 42e duurt, dat is voor haar heel logisch.

Heeft ze met haar vader wel eens ruzie over gehad ook.



Denk dat je echt met je verstand moet gaan bedenken dat het niet klopt wat je in je hoofd hebt. Je kunt best 60 worden, of 80, of 100.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Soms kun je jezelf heel wat wijsmaken.



Mijn moeder komt uit een groot gezin met 4 dochters en een stuk meer zonen. Al haar zussen zijn al op jonge leeftijd overleden, bij de laatste tante was ik 9 jaar.



Jarenlang was ik er heilig van overtuigd dat mijn moeder de volgende zou zijn. Hoe onlogisch het ook was en hoe vaak ik mezelf vertelde dat het onzin was.



Pas bij het overlijden van een van mijn ooms een jaar geleden heb ik die gedachte los kunnen laten.





Het is natuurlijk niet te vergelijken met jouw angst om zelf vroegtijdig te overlijden. Maar het is een andere vorm van angst voor overlijden die voortkomt uit rare logica.

Op zich niet erg, zolang het je leven niet gaat leiden en beïnvloeden.
Alle reacties Link kopieren
En het is ergens ook wel goed dat je je bewust bent van je sterfelijkheid. Ik bedoel: dat je iets regelt voor de kinderen, mocht je iets overkomen. En dat de administratie vindbaar is, zoiets.

Volgens mij was het vroeger nog vrij normaal om een peter en meter aan te wijzen maar tegenwoordig veel minder.



Verder niet dagelijks bij stilstaan.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
inderdaad proberen het los te laten (maar hoe?)



Ik heb (nog) geen kind(eren) en ben er ook nog niet uit of ik dat zou willen, maar ik heb ook vaak het idee dat ik niet oud zal worden. het is niey rationeel gedacht, maar wel een gevoel dat er soms is.

Ik ben er op dit moment niet echt zo mee bezig, maar er zijn periodes dat ik hier o.a. best veel mee bezig ben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven