Psyche
alle pijlers
Nu een jaar verder...
vrijdag 15 april 2011 om 16:32
En ik ben nog steeds niet over de dood van mijn hondje heen..
Voor sommige zal dat erg overdreven klinken, maar voor mij is het realiteit. Mijn hondje is nu iets langer dan een jaar dood, en ik mis hem nog elke dag. Ik droom om de nacht over hem en dat meen ik echt. Ik vraag me af wat dit wil betekenen? Is dit gewoon een droom of kan het misschien echt zo zijn dat hij contact met mij zoekt via mijn dromen. Ik droom echt bijna dagelijks over hem.
We hadden toen hij nog leefde een erg sterke en intense band.
Als ik nu over hem droom gaat het of heel goed met hem en ziet hij er mooi uit, en ruikt lekker en voelt goed aan, of hij stinkt en ziet er niet uit, en is mager en zit onder het ongedierte.
Ik mis hem nog steeds verschrikkelijk en geniet totaal niet van de andere honden die wij nog hebben..het liefst heb ik hem maar dat kan helaas niet meer..
Voor sommige zal dat erg overdreven klinken, maar voor mij is het realiteit. Mijn hondje is nu iets langer dan een jaar dood, en ik mis hem nog elke dag. Ik droom om de nacht over hem en dat meen ik echt. Ik vraag me af wat dit wil betekenen? Is dit gewoon een droom of kan het misschien echt zo zijn dat hij contact met mij zoekt via mijn dromen. Ik droom echt bijna dagelijks over hem.
We hadden toen hij nog leefde een erg sterke en intense band.
Als ik nu over hem droom gaat het of heel goed met hem en ziet hij er mooi uit, en ruikt lekker en voelt goed aan, of hij stinkt en ziet er niet uit, en is mager en zit onder het ongedierte.
Ik mis hem nog steeds verschrikkelijk en geniet totaal niet van de andere honden die wij nog hebben..het liefst heb ik hem maar dat kan helaas niet meer..
vrijdag 15 april 2011 om 16:35
vrijdag 15 april 2011 om 16:37
@ Flowerspowers...dankje wel lief van je... doet echt nog steeds veel pijn..
@ chatterly we hebben zelfs een nest pups gehad, en we hebben nu nog honden... maar ik ben gewoon gek van hem..klinkt echt overdreven misschien kan me wel voorstellen dat sommige denken mens! tis een hond!! Maar deze kleine man was zo bijzonder.,..
@ chatterly we hebben zelfs een nest pups gehad, en we hebben nu nog honden... maar ik ben gewoon gek van hem..klinkt echt overdreven misschien kan me wel voorstellen dat sommige denken mens! tis een hond!! Maar deze kleine man was zo bijzonder.,..
vrijdag 15 april 2011 om 16:38
Ik heb 10 jaar verdriet gehad toen mijn hond stierf. Dat mensen dat overdreven vinden: I don't care. Er is nooit een andere hond gekomen - misschien ooit...
Voor jou is het nu een jaar, dus best vers. En die dromen.... tja, wat kan je ermee? Weinig toch? Tenzij je uit de mooie dromen een fijn gevoel haalt. Verder zou ik er niet zo diep op ingaan, dan blijf je nog meer hangen
Voor jou is het nu een jaar, dus best vers. En die dromen.... tja, wat kan je ermee? Weinig toch? Tenzij je uit de mooie dromen een fijn gevoel haalt. Verder zou ik er niet zo diep op ingaan, dan blijf je nog meer hangen
vrijdag 15 april 2011 om 16:41
Vind het altijd wel bijzonder hoe zo'n sterke band mensen kunnen hebben met dieren.
Ik zou niet weten hoe dat voelt. Ik kan me dus niet inleven in je situatie. Heb het wel met mensen.
Je hoort wel vaak dat mensen die erg gekwetst zijn in hun leven door andere mensen, zich juist erg richten op dieren. Omdat ze je niet kunnen kwetsen.
Misschien een rare vraag, maar zou het ook een andere pijn kunnen zijn die je voelt, maar dat je de focus op je overleden hond legt?
Wat was er zo bijzonder aan deze hond?
Ik zou niet weten hoe dat voelt. Ik kan me dus niet inleven in je situatie. Heb het wel met mensen.
Je hoort wel vaak dat mensen die erg gekwetst zijn in hun leven door andere mensen, zich juist erg richten op dieren. Omdat ze je niet kunnen kwetsen.
Misschien een rare vraag, maar zou het ook een andere pijn kunnen zijn die je voelt, maar dat je de focus op je overleden hond legt?
Wat was er zo bijzonder aan deze hond?
vrijdag 15 april 2011 om 16:45
@ Allemaal, Ik heb gelezen dat een mens of dier contact met je kan zoeken via je dromen. Of dit echt zo is weet ik niet, maar het is wel een fijn idee.
Een andere hond kan zeker wel bijzonder zijn in mijn ogen, maar er net zoveel van houden lukt bij deze 2 niet...
Het is een verschil van dag en nacht, en wat ik zo waardeerde en lief had in mijn hondje vind ik niet in de andere 2 ... 1 was al bij mijn vriend , en de ander hebben we samen genomen, maar het voelt gewoon zo anders. En ik voel me daar heeeeeeeeel schuldig over maar het lukt me gewoon niet
Een andere hond kan zeker wel bijzonder zijn in mijn ogen, maar er net zoveel van houden lukt bij deze 2 niet...
Het is een verschil van dag en nacht, en wat ik zo waardeerde en lief had in mijn hondje vind ik niet in de andere 2 ... 1 was al bij mijn vriend , en de ander hebben we samen genomen, maar het voelt gewoon zo anders. En ik voel me daar heeeeeeeeel schuldig over maar het lukt me gewoon niet
vrijdag 15 april 2011 om 16:50
quote:Joella schreef op 15 april 2011 @ 16:41:
Vind het altijd wel bijzonder hoe zo'n sterke band mensen kunnen hebben met dieren.
Ik zou niet weten hoe dat voelt. Ik kan me dus niet inleven in je situatie. Heb het wel met mensen.
Je hoort wel vaak dat mensen die erg gekwetst zijn in hun leven door andere mensen, zich juist erg richten op dieren. Omdat ze je niet kunnen kwetsen.
Misschien een rare vraag, maar zou het ook een andere pijn kunnen zijn die je voelt, maar dat je de focus op je overleden hond legt?
Wat was er zo bijzonder aan deze hond?
Hele bijzondere vraag , wat was erzo bijzonder, uhm alles aan hem..zijn gedrag, zijn manier van doen, hij had zelfs humor hahah, het beheerste wat hij had, trots was hij ook, waardig.. iedereen vond hem bijzonder. Hij bezat de gave dat als ik m mee nam naar het strand hij bij iemand ging zitten op het strand die er(en dat was tezien) helemaal door heen zat en zat tedrinken en naar de kustlijn zat te staren, daar liep hij dan heen( en het was echt geen allemansvriend alles behalve dat) en duwde zijn neus onder die arm en ging er naast zitten.. hij was gewoon perfect...
Kwa je vraag of ik andere pijn focus op mijn overleden hond, weet ik niet zo goed....eerlijk gezegd.
Vind het altijd wel bijzonder hoe zo'n sterke band mensen kunnen hebben met dieren.
Ik zou niet weten hoe dat voelt. Ik kan me dus niet inleven in je situatie. Heb het wel met mensen.
Je hoort wel vaak dat mensen die erg gekwetst zijn in hun leven door andere mensen, zich juist erg richten op dieren. Omdat ze je niet kunnen kwetsen.
Misschien een rare vraag, maar zou het ook een andere pijn kunnen zijn die je voelt, maar dat je de focus op je overleden hond legt?
Wat was er zo bijzonder aan deze hond?
Hele bijzondere vraag , wat was erzo bijzonder, uhm alles aan hem..zijn gedrag, zijn manier van doen, hij had zelfs humor hahah, het beheerste wat hij had, trots was hij ook, waardig.. iedereen vond hem bijzonder. Hij bezat de gave dat als ik m mee nam naar het strand hij bij iemand ging zitten op het strand die er(en dat was tezien) helemaal door heen zat en zat tedrinken en naar de kustlijn zat te staren, daar liep hij dan heen( en het was echt geen allemansvriend alles behalve dat) en duwde zijn neus onder die arm en ging er naast zitten.. hij was gewoon perfect...
Kwa je vraag of ik andere pijn focus op mijn overleden hond, weet ik niet zo goed....eerlijk gezegd.
vrijdag 15 april 2011 om 16:56
quote:Lizzl schreef op 15 april 2011 @ 16:38:
Ik heb 10 jaar verdriet gehad toen mijn hond stierf. Dat mensen dat overdreven vinden: I don't care. Er is nooit een andere hond gekomen - misschien ooit...
Voor jou is het nu een jaar, dus best vers. En die dromen.... tja, wat kan je ermee? Weinig toch? Tenzij je uit de mooie dromen een fijn gevoel haalt. Verder zou ik er niet zo diep op ingaan, dan blijf je nog meer hangen
ja vergeleken bij jouw 10 jaar is het vers ja...jeetje 10 jaar..
Droom(de) jij ook zo veel?
Ik heb 10 jaar verdriet gehad toen mijn hond stierf. Dat mensen dat overdreven vinden: I don't care. Er is nooit een andere hond gekomen - misschien ooit...
Voor jou is het nu een jaar, dus best vers. En die dromen.... tja, wat kan je ermee? Weinig toch? Tenzij je uit de mooie dromen een fijn gevoel haalt. Verder zou ik er niet zo diep op ingaan, dan blijf je nog meer hangen
ja vergeleken bij jouw 10 jaar is het vers ja...jeetje 10 jaar..
Droom(de) jij ook zo veel?
vrijdag 15 april 2011 om 17:00
Ik vind het helemaal niet raar. Ik ben het niet eens met de andere reacties dat je dan maar een pup moet nemen. Dit gaat per definitie een andere hond zijn dan degene die je mist en als je het nog niet verwerkt hebt gaat de andere hond je gewoon tegenvallen, die kan nooit tippen aan je andere hond. Voor jou niet goed en ook zielig voor hond nr2.
Er is begeleiding voor rouwverwerking en als je er echt z'on last van heb waarom ga je niet eens een keer naar zo iemand toe?
Op de universiteit utrecht bij diergeneeskunde hebben ze speciaal iemand in dienst die mensen met verlies van hun dier begeleiden en dat is er niet voor niks!
( ik weet niet waar je woont, maar je kan daar ook terecht als je niet met je hondje in utrecht bent geweest, misschien wel fijn om met iemand te praten die dit vaker meemaakt en begrijpt).
Er is begeleiding voor rouwverwerking en als je er echt z'on last van heb waarom ga je niet eens een keer naar zo iemand toe?
Op de universiteit utrecht bij diergeneeskunde hebben ze speciaal iemand in dienst die mensen met verlies van hun dier begeleiden en dat is er niet voor niks!
( ik weet niet waar je woont, maar je kan daar ook terecht als je niet met je hondje in utrecht bent geweest, misschien wel fijn om met iemand te praten die dit vaker meemaakt en begrijpt).
vrijdag 15 april 2011 om 17:00
Ik vind niet dat je je aanstelt hoor. Ik heb sinds 3 jaar mijn eerste hond en wist niet dat je zo gek van een hond kan zijn. Zou er ook niet aan moeten denken om hem kwijt te raken. Ook ik vind dat we een speciale band hebben. Luistert ontzettend goed en soms is het net of hij me begrijpt als ik zomaar wat klets. Maar dat is natuurlijk mijn interpretatie.
Bij jou zit het heel diep merk ik. Niet om vervelend te doen, maar het lijkt erop dat je je verdriet koestert. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet smelt bij een lief aanhankelijk puppy. Sterkte.
Bij jou zit het heel diep merk ik. Niet om vervelend te doen, maar het lijkt erop dat je je verdriet koestert. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet smelt bij een lief aanhankelijk puppy. Sterkte.
vrijdag 15 april 2011 om 17:10
@kittepit je ziet het aan de overige honden hier...ze hebben niks aan me... ik wil graag dezelfde aandacht en liefde geven maar het lukt me totaal niet.
@chatterly, ja het zit echt diep..stom he. ik koester mijn verdriet niet, het word gewoon niet minder, maar juist meer.
Ik smelt idd niet bij een pup, ja misschien een pup die op hem lijkt,.'zo'n ras... maar nee voor de rest doet het me niks. Moet ook wel zeggen dat ik meer naar de wat oudere honden neig hoor.
@chatterly, ja het zit echt diep..stom he. ik koester mijn verdriet niet, het word gewoon niet minder, maar juist meer.
Ik smelt idd niet bij een pup, ja misschien een pup die op hem lijkt,.'zo'n ras... maar nee voor de rest doet het me niks. Moet ook wel zeggen dat ik meer naar de wat oudere honden neig hoor.
vrijdag 15 april 2011 om 17:12
Quote
Butterfly14, 11 minuten geleden
Droom(de) jij ook zo veel?
Soms, maar dat is nog geen 10x gebeurd. De dromen die ik had waren heel fijn en het leek dan net alsof hij even op bezoek was Het is nu al 22 jaar geleden dat 'ie onverwacht stierf. De daarop volgende 10 jaar heb ik elke dag verdriet gehad. Kon er niets aan doen.
Dus ik snap je echt.
Butterfly14, 11 minuten geleden
Droom(de) jij ook zo veel?
Soms, maar dat is nog geen 10x gebeurd. De dromen die ik had waren heel fijn en het leek dan net alsof hij even op bezoek was Het is nu al 22 jaar geleden dat 'ie onverwacht stierf. De daarop volgende 10 jaar heb ik elke dag verdriet gehad. Kon er niets aan doen.
Dus ik snap je echt.
vrijdag 15 april 2011 om 17:17
vrijdag 15 april 2011 om 17:43
Ik zou niet te veel achter die dromen zoeken. Denk dat het komt omdat je nog zo veel aan je hondje denkt.
Mijn kat is vorig jaar helaas overleden en ik denk ook nog vaak aan d'r. Misschien kun je proberen om op een positieve manier met je herinnerringen om te gaan. Misschien een mooie foto van hem ophangen. En misschien afscheid nemen?
Mijn kat is vorig jaar helaas overleden en ik denk ook nog vaak aan d'r. Misschien kun je proberen om op een positieve manier met je herinnerringen om te gaan. Misschien een mooie foto van hem ophangen. En misschien afscheid nemen?
vrijdag 15 april 2011 om 17:52
Wat mensen er van vinden is niet belangrijk, maar het is niet gezond dat je een jaar na dato nog zo van slag bent. Google eens op 'gecompliceerde rouw' en kijk of je jezelf erin herkent.
Het klinkt misschien gek, maar vaak heeft het blijven hangen in je verdriet ook een voordeel. Bijvoorbeeld dat je bepaalde dingen niet hoeft te doen van jezelf, je hebt immers verdriet. Of juist dat je bepaalde dingen mag van jezelf. Zo ben ik na een groot verdriet enorm gaan snoepen, omdat het 'nu toch niet meer uitmaakte'. Ik gebruikte mijn verdriet dus als excuus. Kun je zoiets ook ontdekken in jouw leven?
Het klinkt misschien gek, maar vaak heeft het blijven hangen in je verdriet ook een voordeel. Bijvoorbeeld dat je bepaalde dingen niet hoeft te doen van jezelf, je hebt immers verdriet. Of juist dat je bepaalde dingen mag van jezelf. Zo ben ik na een groot verdriet enorm gaan snoepen, omdat het 'nu toch niet meer uitmaakte'. Ik gebruikte mijn verdriet dus als excuus. Kun je zoiets ook ontdekken in jouw leven?
vrijdag 15 april 2011 om 18:01
Hallo Butterfly,
Wat een naar gevoel moet je hebben zeg.
Ik snap ook helemaal hoe het is om je hond te verliezen. Het is heel erg wanneer mensen dat niet kunnen en willen begrijpen.
Wij zijn 1,5 jaar geleden onze hond verloren. We moesten hem laten inslapen, maar het ging wel snel, in 3 dagen tijd.
Ik had de dag erna een auto-ongeluk gehad (kreeg geen vrij van werk, want was maar een hond) . Ik was toen echt even "weg" in de auto.
Ik ben altijd bang geweest voor het gevoel dat jij nu hebt.
Ik heb hem vreselijk gemsit, maar we hebben na ongeveer een jaar weer zo'n hond genomen. Ik heb mij gelukkig niet schuldig gevoeld tegenover de oude hond.
Dat komt omdat ik denk te weten dat ik eigenlijk dan ook vooral medelijden zou voelen voor de overleden hond. Maar hij is overleden en dat heeft dus geen zin. Oooh, sorry, ik kan het niet zo goed verwoorden.
Onze hond had een zeer goed leven en dat komt gewoon door ons
. En als ik daaraan denk, is het wat makkelijker.
Ik moet wel zeggen dat deze hond meer naar mij toe trekt en beter naar mij luistert en bij de vorige hond was dat andersom. Hij was net iets meer van mijn vriend zeg maar, dan van mij.
Het heeft ons wel goed gedaan dat er een nieuw hondje is.
Ik vind het heel erg verdrietig voor je en ik hoop dat je je op een gegeven moment niet meer schuldig voelt.
Groeten van Zjena
Wat een naar gevoel moet je hebben zeg.
Ik snap ook helemaal hoe het is om je hond te verliezen. Het is heel erg wanneer mensen dat niet kunnen en willen begrijpen.
Wij zijn 1,5 jaar geleden onze hond verloren. We moesten hem laten inslapen, maar het ging wel snel, in 3 dagen tijd.
Ik had de dag erna een auto-ongeluk gehad (kreeg geen vrij van werk, want was maar een hond) . Ik was toen echt even "weg" in de auto.
Ik ben altijd bang geweest voor het gevoel dat jij nu hebt.
Ik heb hem vreselijk gemsit, maar we hebben na ongeveer een jaar weer zo'n hond genomen. Ik heb mij gelukkig niet schuldig gevoeld tegenover de oude hond.
Dat komt omdat ik denk te weten dat ik eigenlijk dan ook vooral medelijden zou voelen voor de overleden hond. Maar hij is overleden en dat heeft dus geen zin. Oooh, sorry, ik kan het niet zo goed verwoorden.
Onze hond had een zeer goed leven en dat komt gewoon door ons
. En als ik daaraan denk, is het wat makkelijker.Ik moet wel zeggen dat deze hond meer naar mij toe trekt en beter naar mij luistert en bij de vorige hond was dat andersom. Hij was net iets meer van mijn vriend zeg maar, dan van mij.
Het heeft ons wel goed gedaan dat er een nieuw hondje is.
Ik vind het heel erg verdrietig voor je en ik hoop dat je je op een gegeven moment niet meer schuldig voelt.
Groeten van Zjena
