Overig
alle pijlers
waarom 'me' ipv mijn of m'n?
dinsdag 19 april 2011 om 08:38
Zomaar even een vraag op de dinsdagochtend. Waarom schijven steeds meer mensen 'me' ipv mijn of m'n? Zoals me man of me fiets? Heb ik iets gemist qua nieuwe spelling? Is het iets van jongeren (en word ik dus oud)? Of kunnen steeds minder mensen spellen?
Ik erger me er eerlijk gezegd enorm aan. Ik heb dan gelijk het idee dat mensen niet zo slim zijn...
Of ligt het nu aan mij?
Ik erger me er eerlijk gezegd enorm aan. Ik heb dan gelijk het idee dat mensen niet zo slim zijn...
Of ligt het nu aan mij?
dinsdag 19 april 2011 om 10:47
quote:galadriel schreef op 19 april 2011 @ 08:43:
Over pakweg 10/20 jaar is het normaal, taal is een dynamisch iets. Altijd aan het veranderen, de jongeren maken de taal van de toekomst.
Al is het niet om aan te zien.Het is absoluut zo dat taal dynamisch is en zich nog altijd ontwikkelt, onderhevig aan cultuur en nieuwe ontwikkelingen, die een eigen taal behoeven. Maar 'me' is gewoon een taalfout, die nooit gemeengoed gaat worden. Het is spreektaal, en men maakt dan de fout het fonetisch op te schrijven. Dat is en blijft fout, in welke generatie dan ook.
Over pakweg 10/20 jaar is het normaal, taal is een dynamisch iets. Altijd aan het veranderen, de jongeren maken de taal van de toekomst.
Al is het niet om aan te zien.Het is absoluut zo dat taal dynamisch is en zich nog altijd ontwikkelt, onderhevig aan cultuur en nieuwe ontwikkelingen, die een eigen taal behoeven. Maar 'me' is gewoon een taalfout, die nooit gemeengoed gaat worden. Het is spreektaal, en men maakt dan de fout het fonetisch op te schrijven. Dat is en blijft fout, in welke generatie dan ook.
dinsdag 19 april 2011 om 10:53
quote:Opal schreef op 19 april 2011 @ 10:26:
[.....]Bij mijn dochter is in de brugklas geconstateerd dat ze dyslectisch is. Een "afwijking" die veel vaker voorkomt dan mensen denken. Die het moeilijk maakt te lezen en te schrijven. [.....]Het is wel een mode diagnose geworden, wat het steeds moeilijker maakt serieus te nemen. Je hebt gradaties in dyslectie, maar dyslectie is echt iets heel anders dan -dt en -t verkeerd schrijven (bijvoorbeeld). Twee vriendinnen van mij hebben met dyslectie gestudeerd aan de universiteit, en beheersten spelling en grammatica echt prima. Alleen lezen zij soms een heel ander woord, dan dat er daadwerkelijk staat. Hierdoor schrijven ze soms ook een woord heel anders dan ze bedoelen. Dat is dyslectie, grammatica beheersen kan nog steeds als je dyslectisch bent. Ik vind het een slechte ontwikkeling dat taal niet beheersen altijd maar geweten wordt aan dyslectie.
[.....]Bij mijn dochter is in de brugklas geconstateerd dat ze dyslectisch is. Een "afwijking" die veel vaker voorkomt dan mensen denken. Die het moeilijk maakt te lezen en te schrijven. [.....]Het is wel een mode diagnose geworden, wat het steeds moeilijker maakt serieus te nemen. Je hebt gradaties in dyslectie, maar dyslectie is echt iets heel anders dan -dt en -t verkeerd schrijven (bijvoorbeeld). Twee vriendinnen van mij hebben met dyslectie gestudeerd aan de universiteit, en beheersten spelling en grammatica echt prima. Alleen lezen zij soms een heel ander woord, dan dat er daadwerkelijk staat. Hierdoor schrijven ze soms ook een woord heel anders dan ze bedoelen. Dat is dyslectie, grammatica beheersen kan nog steeds als je dyslectisch bent. Ik vind het een slechte ontwikkeling dat taal niet beheersen altijd maar geweten wordt aan dyslectie.
dinsdag 19 april 2011 om 10:56
quote:hans66 schreef op 19 april 2011 @ 09:19:
[...]
Ik zou "irriteren" en "ergeren" zien als halve synoniemen. De volgende 3 zinnen zijn goed:
- Het boek ergert mij.
- Het boek irriteert mij.
- Ik erger me aan het boek.
Fout is:
- Ik irriteer me aan het boek.
"Zich ergeren aan" heeft geen synoniem "zich irriteren aan". Ik zie dergelijke voorbeelden ook wel in andere talen.
Dit is een veel gemaakte fout met ergeren en irriteren.
Wat dacht je van opnieuw en overnieuw? Zoveel mensen zeggen overnieuw, dat is niet correct taalgebruik.
[...]
Ik zou "irriteren" en "ergeren" zien als halve synoniemen. De volgende 3 zinnen zijn goed:
- Het boek ergert mij.
- Het boek irriteert mij.
- Ik erger me aan het boek.
Fout is:
- Ik irriteer me aan het boek.
"Zich ergeren aan" heeft geen synoniem "zich irriteren aan". Ik zie dergelijke voorbeelden ook wel in andere talen.
Dit is een veel gemaakte fout met ergeren en irriteren.
Wat dacht je van opnieuw en overnieuw? Zoveel mensen zeggen overnieuw, dat is niet correct taalgebruik.
dinsdag 19 april 2011 om 11:02
Behalve dat ik het lelijk vind staan, erger ik me er trouwens niet aan. Het kan dyslectie zijn, maar mensen kunnen ook moeite hebben met taal terwijl ze niet dyslectisch zijn. Voor sommige mensen is Nederlands lastig omdat het niet hun moedertaal is. Anderen zijn misschien gewoon niet zo slim, of lui/gemakzuchtig.
Hoe dan ook, of het nu lelijk staat of niet, het gaat er uiteindelijk om dat het begrijpelijk is wat een ander schrijft? We zitten hier niet op school en van een sollicitatieprocedure is ook geen sprake . Ik vind het wat arrogant overkomen om mensen te verbeteren bij fouten. In bepaalde gevallen is het bijvoorbeeld belangrijk een goede brief te schrijven, maar het is nu ook weer niet echt van levensbelang in de onderlinge omgang tussen mensen.
Hoe dan ook, of het nu lelijk staat of niet, het gaat er uiteindelijk om dat het begrijpelijk is wat een ander schrijft? We zitten hier niet op school en van een sollicitatieprocedure is ook geen sprake . Ik vind het wat arrogant overkomen om mensen te verbeteren bij fouten. In bepaalde gevallen is het bijvoorbeeld belangrijk een goede brief te schrijven, maar het is nu ook weer niet echt van levensbelang in de onderlinge omgang tussen mensen.
dinsdag 19 april 2011 om 11:02
Nou ja, je ergens aan ergeren betekent nog niet dat je erop neerkijkt toch?
Laat ik voor mezelf spreken; ik ken genoeg mensen die me moeder opschrijven, maar ook niet beter weten. Dat vind ik jammer, maar verder kijk ik niet op ze neer. Mensen die gestudeerd hebben en me moeder opschrijven, ja, dan denk ik wel dat je niet zo goed opgelet hebt.
Laat ik voor mezelf spreken; ik ken genoeg mensen die me moeder opschrijven, maar ook niet beter weten. Dat vind ik jammer, maar verder kijk ik niet op ze neer. Mensen die gestudeerd hebben en me moeder opschrijven, ja, dan denk ik wel dat je niet zo goed opgelet hebt.
dinsdag 19 april 2011 om 11:09
quote:eefjewentelteefje schreef op 19 april 2011 @ 10:58:
Eigenlijk komt het hier op neer als ik dit topic doorlees; De alleswetende spellers kijken neer op de mensen die 'me' schrijven en d en dt fouten maken.Dat vind ik een prima conclusie. Durf ik ook best voor uit te komen. Als je te lui bent om te checken of je spelling klopt (en dan kan er best wel eens een foutje doorglippen) in bijvoorbeeld een sollicitatiebrief vind ik dat een teken dat je het kennelijk niet belangrijk genoeg vindt om je best te doen. Moet ik daar dan respect voor opbrengen? Het is gewoon luiheid, desinteresse of domheid. Maar vooral luiheid. En dan heb ik het niet over de mensen die daadwerkelijk zo dyslectisch als de neten zijn.
Eigenlijk komt het hier op neer als ik dit topic doorlees; De alleswetende spellers kijken neer op de mensen die 'me' schrijven en d en dt fouten maken.Dat vind ik een prima conclusie. Durf ik ook best voor uit te komen. Als je te lui bent om te checken of je spelling klopt (en dan kan er best wel eens een foutje doorglippen) in bijvoorbeeld een sollicitatiebrief vind ik dat een teken dat je het kennelijk niet belangrijk genoeg vindt om je best te doen. Moet ik daar dan respect voor opbrengen? Het is gewoon luiheid, desinteresse of domheid. Maar vooral luiheid. En dan heb ik het niet over de mensen die daadwerkelijk zo dyslectisch als de neten zijn.
dinsdag 19 april 2011 om 11:11
In het eindrapport van dochter vorig jaar zaten 10 overduidelijke grammaticale fouten, om je dood te schamen.
Ik heb er uiteraard wat van gezegd, antwoord van juf:" Ik ben niet zo goed op de computer..." HUH? wat heeft dat er mee te maken. Je hebt toch GVD een fatsoenlijke opleiding genoten.
Zo moeilijk is het toch niet iets even terug te lezen?
Dit jaar een andere juf en wat een heerlijkheid, nooit fouten!
Mijn moeder is onderwijzeres maar inmiddels gestopt met werken, als ik in een mailtje naar haar toe een fout o.i.d. heb krijg ik het linea recta terug met een in rood toegevoegde opmerking...aiaiaiai
Ik heb er uiteraard wat van gezegd, antwoord van juf:" Ik ben niet zo goed op de computer..." HUH? wat heeft dat er mee te maken. Je hebt toch GVD een fatsoenlijke opleiding genoten.
Zo moeilijk is het toch niet iets even terug te lezen?
Dit jaar een andere juf en wat een heerlijkheid, nooit fouten!
Mijn moeder is onderwijzeres maar inmiddels gestopt met werken, als ik in een mailtje naar haar toe een fout o.i.d. heb krijg ik het linea recta terug met een in rood toegevoegde opmerking...aiaiaiai
dinsdag 19 april 2011 om 11:16
quote:nessemeisje schreef op 19 april 2011 @ 11:09:
[...]
Dat vind ik een prima conclusie. Durf ik ook best voor uit te komen. Als je te lui bent om te checken of je spelling klopt (en dan kan er best wel eens een foutje doorglippen) in bijvoorbeeld een sollicitatiebrief vind ik dat een teken dat je het kennelijk niet belangrijk genoeg vindt om je best te doen. Moet ik daar dan respect voor opbrengen? Het is gewoon luiheid, desinteresse of domheid. Maar vooral luiheid. En dan heb ik het niet over de mensen die daadwerkelijk zo dyslectisch als de neten zijn.
Ik denk dat dit niet helemaal waar is. Ik ken gezinnen waarin scholing niet als belangrijk gezien wordt, en het vooral gaat om centjes verdienen en baren (zonder het hele persoonlijke ontwikkeling gedeelte erbij) Dan weet je dus ook niet beter, en je bent opgevoed met het idee dat het niet uitmaakt. Ik denk dat je dan een flink aantal keer op je bek gaat voordat je doorhebt dat het toch niet helemaal zo werkt.
En nogmaals, ik vind dat ook als je dyslectisch bent, je een sollicitatiebrief zonder fouten moet kunnen afleveren. Dan zul je hulp moeten vragen. Ik vind het echt van de zotte dat ik geacht word allerlei ziektebeelden door te gaan lezen zodat ik bij sollicitatiebrieven dan bij elke brief eerst 10 minuten moet gaan opzoeken of dergelijke fouten soms op een stoornis duiden. Dat is onbegonnen werk, en dat weet iedereen ook heus wel.
Verder , als je niet kunt spellen, of dat nou door dyslexie komt, of door iets anders, dan moet je ook je beperkingen inzien (en natuurlijk je mogelijkheden). Je kunt dan niet bij een advocatenkantoor secretaresse worden en brieven uittikken en opstellen voor clienten, dat gaat gewoon niet.
[...]
Dat vind ik een prima conclusie. Durf ik ook best voor uit te komen. Als je te lui bent om te checken of je spelling klopt (en dan kan er best wel eens een foutje doorglippen) in bijvoorbeeld een sollicitatiebrief vind ik dat een teken dat je het kennelijk niet belangrijk genoeg vindt om je best te doen. Moet ik daar dan respect voor opbrengen? Het is gewoon luiheid, desinteresse of domheid. Maar vooral luiheid. En dan heb ik het niet over de mensen die daadwerkelijk zo dyslectisch als de neten zijn.
Ik denk dat dit niet helemaal waar is. Ik ken gezinnen waarin scholing niet als belangrijk gezien wordt, en het vooral gaat om centjes verdienen en baren (zonder het hele persoonlijke ontwikkeling gedeelte erbij) Dan weet je dus ook niet beter, en je bent opgevoed met het idee dat het niet uitmaakt. Ik denk dat je dan een flink aantal keer op je bek gaat voordat je doorhebt dat het toch niet helemaal zo werkt.
En nogmaals, ik vind dat ook als je dyslectisch bent, je een sollicitatiebrief zonder fouten moet kunnen afleveren. Dan zul je hulp moeten vragen. Ik vind het echt van de zotte dat ik geacht word allerlei ziektebeelden door te gaan lezen zodat ik bij sollicitatiebrieven dan bij elke brief eerst 10 minuten moet gaan opzoeken of dergelijke fouten soms op een stoornis duiden. Dat is onbegonnen werk, en dat weet iedereen ook heus wel.
Verder , als je niet kunt spellen, of dat nou door dyslexie komt, of door iets anders, dan moet je ook je beperkingen inzien (en natuurlijk je mogelijkheden). Je kunt dan niet bij een advocatenkantoor secretaresse worden en brieven uittikken en opstellen voor clienten, dat gaat gewoon niet.
anoniem_123655 wijzigde dit bericht op 19-04-2011 11:17
Reden: kun veranderd in weet
Reden: kun veranderd in weet
% gewijzigd
dinsdag 19 april 2011 om 11:19
quote:eefjewentelteefje schreef op 19 april 2011 @ 10:58:
Eigenlijk komt het hier op neer als ik dit topic doorlees; De alleswetende spellers kijken neer op de mensen die 'me' schrijven en d en dt fouten maken.
Beetje kort door de bocht deze conclusie.
Het werkt alleen maar in je voordeel om goed je taal te beheersen, verkeerd taalgebruik en spellings/grammaticale fouten worden toch gezien als niet voldoende geschoold zijn. Een indruk die volgens mij niemand wil achterlaten, al helemaal niet aan een potentiele werkgever.
Eigenlijk komt het hier op neer als ik dit topic doorlees; De alleswetende spellers kijken neer op de mensen die 'me' schrijven en d en dt fouten maken.
Beetje kort door de bocht deze conclusie.
Het werkt alleen maar in je voordeel om goed je taal te beheersen, verkeerd taalgebruik en spellings/grammaticale fouten worden toch gezien als niet voldoende geschoold zijn. Een indruk die volgens mij niemand wil achterlaten, al helemaal niet aan een potentiele werkgever.
dinsdag 19 april 2011 om 11:23
quote:_avril_ schreef op 19 april 2011 @ 10:53:
[...]
Het is wel een mode diagnose geworden, wat het steeds moeilijker maakt serieus te nemen. Je hebt gradaties in dyslectie, maar dyslectie is echt iets heel anders dan -dt en -t verkeerd schrijven (bijvoorbeeld). Twee vriendinnen van mij hebben met dyslectie gestudeerd aan de universiteit, en beheersten spelling en grammatica echt prima. Alleen lezen zij soms een heel ander woord, dan dat er daadwerkelijk staat. Hierdoor schrijven ze soms ook een woord heel anders dan ze bedoelen. Dat is dyslectie, grammatica beheersen kan nog steeds als je dyslectisch bent. Ik vind het een slechte ontwikkeling dat taal niet beheersen altijd maar geweten wordt aan dyslectie.zoals je al zei heb je gradaties, spelling en grammatica maken daar wel degelijk onderdeel van. ei, ij, ou en au zijn voor sommige dyslecten niet te onderscheiden. En die "mode" was er 10 jaar geleden nog niet, maar misschien komt het wel doordat er op lagere scholen nu beter op gelet wordt, lijkt je dat geen optie?? Dyslectie is overigens erfelijk, heeft één van beide ouders het, is de kans groot dat een of meer kinderen het ook hebben, vandaar dat het meer voorkomt dan men denkt of in de gaten heeft. En ik word echt ontzettend boos als iemand mensen dom of lui noemen, terwijl ze het heel niet zijn, alleen wordt dyslectie niet op tijd opgemerkt, krijgt de dyslect er de balen van, want hoe goed je je ook voorbereid en hoe hard je ook werkt, je haalt op bepaalde vlakken nooit hoge punten, gewoon omdat het lezen en schrijven niet goed gaat.
[...]
Het is wel een mode diagnose geworden, wat het steeds moeilijker maakt serieus te nemen. Je hebt gradaties in dyslectie, maar dyslectie is echt iets heel anders dan -dt en -t verkeerd schrijven (bijvoorbeeld). Twee vriendinnen van mij hebben met dyslectie gestudeerd aan de universiteit, en beheersten spelling en grammatica echt prima. Alleen lezen zij soms een heel ander woord, dan dat er daadwerkelijk staat. Hierdoor schrijven ze soms ook een woord heel anders dan ze bedoelen. Dat is dyslectie, grammatica beheersen kan nog steeds als je dyslectisch bent. Ik vind het een slechte ontwikkeling dat taal niet beheersen altijd maar geweten wordt aan dyslectie.zoals je al zei heb je gradaties, spelling en grammatica maken daar wel degelijk onderdeel van. ei, ij, ou en au zijn voor sommige dyslecten niet te onderscheiden. En die "mode" was er 10 jaar geleden nog niet, maar misschien komt het wel doordat er op lagere scholen nu beter op gelet wordt, lijkt je dat geen optie?? Dyslectie is overigens erfelijk, heeft één van beide ouders het, is de kans groot dat een of meer kinderen het ook hebben, vandaar dat het meer voorkomt dan men denkt of in de gaten heeft. En ik word echt ontzettend boos als iemand mensen dom of lui noemen, terwijl ze het heel niet zijn, alleen wordt dyslectie niet op tijd opgemerkt, krijgt de dyslect er de balen van, want hoe goed je je ook voorbereid en hoe hard je ook werkt, je haalt op bepaalde vlakken nooit hoge punten, gewoon omdat het lezen en schrijven niet goed gaat.
dinsdag 19 april 2011 om 11:23
@nessemeisje, Ik snap dat als je ergens een baan wilt krijgen het van belang is dat je sollicitatiebrief er zo goed mogelijk uit moet zien.Die zou ik altijd laten nakijken door iemand die wel verstand van taal heeft. Maar op dit forum
doe ik
me
best, ik weet dat ik veel taalfouten maak, maar het weerhoud me niet om gewoon te posten.Als ik me er zoveel van aan zou trekken als sommige van de taalpuristen kwam ik hier niet meer. Em zo kijk ik dus niet neer op mensen die het nog slechter doen. Ik vind juist dat neerkijken nogal dom.
doe ik
me
best, ik weet dat ik veel taalfouten maak, maar het weerhoud me niet om gewoon te posten.Als ik me er zoveel van aan zou trekken als sommige van de taalpuristen kwam ik hier niet meer. Em zo kijk ik dus niet neer op mensen die het nog slechter doen. Ik vind juist dat neerkijken nogal dom.
dinsdag 19 april 2011 om 11:23
quote:_yellowlove_ schreef op 19 april 2011 @ 11:16:
[...]
Ik denk dat dit niet helemaal waar is. Ik ken gezinnen waarin scholing niet als belangrijk gezien wordt, en het vooral gaat om centjes verdienen en baren (zonder het hele persoonlijke ontwikkeling gedeelte erbij) Dan weet je dus ook niet beter, en je bent opgevoed met het idee dat het niet uitmaakt. Ik denk dat je dan een flink aantal keer op je bek gaat voordat je doorhebt dat het toch niet helemaal zo werkt.
En nogmaals, ik vind dat ook als je dyslectisch bent, je een sollicitatiebrief zonder fouten moet kunnen afleveren. Dan zul je hulp moeten vragen. Ik vind het echt van de zotte dat ik geacht word allerlei ziektebeelden door te gaan lezen zodat ik bij sollicitatiebrieven dan bij elke brief eerst 10 minuten moet gaan opzoeken of dergelijke fouten soms op een stoornis duiden. Dat is onbegonnen werk, en dat weet iedereen ook heus wel.
Verder , als je niet kunt spellen, of dat nou door dyslexie komt, of door iets anders, dan moet je ook je beperkingen inzien (en natuurlijk je mogelijkheden). Je kunt dan niet bij een advocatenkantoor secretaresse worden en brieven uittikken en opstellen voor clienten, dat gaat gewoon niet.Eens met je gehele posting.
[...]
Ik denk dat dit niet helemaal waar is. Ik ken gezinnen waarin scholing niet als belangrijk gezien wordt, en het vooral gaat om centjes verdienen en baren (zonder het hele persoonlijke ontwikkeling gedeelte erbij) Dan weet je dus ook niet beter, en je bent opgevoed met het idee dat het niet uitmaakt. Ik denk dat je dan een flink aantal keer op je bek gaat voordat je doorhebt dat het toch niet helemaal zo werkt.
En nogmaals, ik vind dat ook als je dyslectisch bent, je een sollicitatiebrief zonder fouten moet kunnen afleveren. Dan zul je hulp moeten vragen. Ik vind het echt van de zotte dat ik geacht word allerlei ziektebeelden door te gaan lezen zodat ik bij sollicitatiebrieven dan bij elke brief eerst 10 minuten moet gaan opzoeken of dergelijke fouten soms op een stoornis duiden. Dat is onbegonnen werk, en dat weet iedereen ook heus wel.
Verder , als je niet kunt spellen, of dat nou door dyslexie komt, of door iets anders, dan moet je ook je beperkingen inzien (en natuurlijk je mogelijkheden). Je kunt dan niet bij een advocatenkantoor secretaresse worden en brieven uittikken en opstellen voor clienten, dat gaat gewoon niet.Eens met je gehele posting.
dinsdag 19 april 2011 om 11:25
quote:Opal schreef op 19 april 2011 @ 11:23:
[...]
zoals je al zei heb je gradaties, spelling en grammatica maken daar wel degelijk onderdeel van. ei, ij, ou en au zijn voor sommige dyslecten niet te onderscheiden. En die "mode" was er 10 jaar geleden nog niet, maar misschien komt het wel doordat er op lagere scholen nu beter op gelet wordt, lijkt je dat geen optie?? Dyslectie is overigens erfelijk, heeft één van beide ouders het, is de kans groot dat een of meer kinderen het ook hebben, vandaar dat het meer voorkomt dan men denkt of in de gaten heeft. En ik word echt ontzettend boos als iemand mensen dom of lui noemen, terwijl ze het heel niet zijn, alleen wordt dyslectie niet op tijd opgemerkt, krijgt de dyslect er de balen van, want hoe goed je je ook voorbereid en hoe hard je ook werkt, je haalt op bepaalde vlakken nooit hoge punten, gewoon omdat het lezen en schrijven niet goed gaat.Ik denk trouwens ook niet dat je dom bent als je dyslectisch bent, ik denk wel dat je dom bent als je dyslectisch bent en je een sollicitatiebrief verstuurt zonder iemand die niet dyslectisch is naar die brief te laten kijken. Je moet wel je eigen beperkingen leren kennen.
[...]
zoals je al zei heb je gradaties, spelling en grammatica maken daar wel degelijk onderdeel van. ei, ij, ou en au zijn voor sommige dyslecten niet te onderscheiden. En die "mode" was er 10 jaar geleden nog niet, maar misschien komt het wel doordat er op lagere scholen nu beter op gelet wordt, lijkt je dat geen optie?? Dyslectie is overigens erfelijk, heeft één van beide ouders het, is de kans groot dat een of meer kinderen het ook hebben, vandaar dat het meer voorkomt dan men denkt of in de gaten heeft. En ik word echt ontzettend boos als iemand mensen dom of lui noemen, terwijl ze het heel niet zijn, alleen wordt dyslectie niet op tijd opgemerkt, krijgt de dyslect er de balen van, want hoe goed je je ook voorbereid en hoe hard je ook werkt, je haalt op bepaalde vlakken nooit hoge punten, gewoon omdat het lezen en schrijven niet goed gaat.Ik denk trouwens ook niet dat je dom bent als je dyslectisch bent, ik denk wel dat je dom bent als je dyslectisch bent en je een sollicitatiebrief verstuurt zonder iemand die niet dyslectisch is naar die brief te laten kijken. Je moet wel je eigen beperkingen leren kennen.
dinsdag 19 april 2011 om 11:26
quote:sachi schreef op 19 april 2011 @ 11:02:
Het kan dyslectie zijn, maar mensen kunnen ook moeite hebben met taal terwijl ze niet dyslectisch zijn. Voor sommige mensen is Nederlands lastig omdat het niet hun moedertaal is. Anderen zijn misschien gewoon niet zo slim, of lui/gemakzuchtig.
En dan is er nog de groep die beter is met cijfers dan met letters - dat valt dan onder '(een beetje) moeite hebben met taal, zonder dyslexie'.
Zo kan ik me verbazen over iemand die ik voor de 100ste keer moet uitleggen hoe binair tellen werkt. Of als iemand zich het hoofd breekt over zelfs eenvoudige getallenreeksen, logische reeksen, etc. en dan nog verkeerd antwoorden. Maar om daar dan op neer te kijken... nee, dan schort er wat in de bovenkamer en dat vind ik erger dan wat er uit een pen of toetsenbord komt.
Me ipv m'n of mijn heb ik nooit geschreven en zal ik ook nooit doen, want ik vind het ook oerlelijk en het is gewoon incorrect. Maar ik weet zeker dat er grammaticale regels zijn die ik niet goed genoeg onder de knie heb en waarmee ik dus fouten maak. Als ik dat weet, dan zoek ik het op (online of in een handboek Nederlandse Grammatica dat thuis in de kast staat). Als ik niet weet dat ik stelselmatig een bepaalde fout maak, dan kan ik 'm ook niet verbeteren
Daarom zou ik het niet erg vinden als iemand mij daarop wijst en dan ook graag met uitleg. En dát is nou precies wat hier op het forum vaak mist: commentaar geven is geen probleem, maar het is 9 van de 10 keer op een lullige manier. En daar heeft niemand wat aan.
Het kan dyslectie zijn, maar mensen kunnen ook moeite hebben met taal terwijl ze niet dyslectisch zijn. Voor sommige mensen is Nederlands lastig omdat het niet hun moedertaal is. Anderen zijn misschien gewoon niet zo slim, of lui/gemakzuchtig.
En dan is er nog de groep die beter is met cijfers dan met letters - dat valt dan onder '(een beetje) moeite hebben met taal, zonder dyslexie'.
Zo kan ik me verbazen over iemand die ik voor de 100ste keer moet uitleggen hoe binair tellen werkt. Of als iemand zich het hoofd breekt over zelfs eenvoudige getallenreeksen, logische reeksen, etc. en dan nog verkeerd antwoorden. Maar om daar dan op neer te kijken... nee, dan schort er wat in de bovenkamer en dat vind ik erger dan wat er uit een pen of toetsenbord komt.
Me ipv m'n of mijn heb ik nooit geschreven en zal ik ook nooit doen, want ik vind het ook oerlelijk en het is gewoon incorrect. Maar ik weet zeker dat er grammaticale regels zijn die ik niet goed genoeg onder de knie heb en waarmee ik dus fouten maak. Als ik dat weet, dan zoek ik het op (online of in een handboek Nederlandse Grammatica dat thuis in de kast staat). Als ik niet weet dat ik stelselmatig een bepaalde fout maak, dan kan ik 'm ook niet verbeteren
Daarom zou ik het niet erg vinden als iemand mij daarop wijst en dan ook graag met uitleg. En dát is nou precies wat hier op het forum vaak mist: commentaar geven is geen probleem, maar het is 9 van de 10 keer op een lullige manier. En daar heeft niemand wat aan.
dinsdag 19 april 2011 om 11:26
Als ik heel eerlijk ben, kijk ik op sommige foutschrijvers inderdaad neer. Iemand in mijn kennissenkring, rond de 60, schat van een mens, maakt echt verschrikkelijk fouten. Ze is 100 % Nederlands, heeft middelbaar onderwijs genoten. Is niet dyslectisch.
Ik lees in hyvesberichtjes van haar bijv. : hij loopd, werdt ik, er was geen gemie tussen ons, me nieuwe fiets met groom.
Ik vind het erg dat ik zo denk, maar ik moet me echt inhouden om niet scherp op een grove taalfout in haar mailtjes te reageren. Is het desinteresse, onwetendheid, slordigheid ?
Het hoeft ook helemaal niet. Mijn moeder is 74, heeft lagere school en een paar jaar huishoudschool, maar schrijft helemaal correct Nederlands. Vroeger (ik ben zelf 52) werd grammatica er op de lagere school ingehamerd.
Ik lees in hyvesberichtjes van haar bijv. : hij loopd, werdt ik, er was geen gemie tussen ons, me nieuwe fiets met groom.
Ik vind het erg dat ik zo denk, maar ik moet me echt inhouden om niet scherp op een grove taalfout in haar mailtjes te reageren. Is het desinteresse, onwetendheid, slordigheid ?
Het hoeft ook helemaal niet. Mijn moeder is 74, heeft lagere school en een paar jaar huishoudschool, maar schrijft helemaal correct Nederlands. Vroeger (ik ben zelf 52) werd grammatica er op de lagere school ingehamerd.
dinsdag 19 april 2011 om 11:27
quote:eefjewentelteefje schreef op 19 april 2011 @ 11:23:
@nessemeisje, Ik snap dat als je ergens een baan wilt krijgen het van belang is dat je sollicitatiebrief er zo goed mogelijk uit moet zien.Die zou ik altijd laten nakijken door iemand die wel verstand van taal heeft. Maar op dit forum
doe ik
me best, ik weet dat ik veel taalfouten maak, maar het weerhoud me niet om gewoon te posten.Als ik me er zoveel van aan zou trekken als sommige van de taalpuristen kwam ik hier niet meer. Em zo kijk ik dus niet neer op mensen die het nog slechter doen. Ik vind juist dat neerkijken nogal dom.Ik snap je wel hoor Ik vind het ook niet nuttig als een TO vertelt dat haar man vreemdgaat en haar met een grote schuld wil achterlaten met 4 kids om dan te gaan muggenziften over waar d's en t's horen te staan. Heb je gelijk in. Maar in een topic als dit, is het wel logisch dat we het hebben over veel voorkomende fouten toch?
@nessemeisje, Ik snap dat als je ergens een baan wilt krijgen het van belang is dat je sollicitatiebrief er zo goed mogelijk uit moet zien.Die zou ik altijd laten nakijken door iemand die wel verstand van taal heeft. Maar op dit forum
doe ik
me
best, ik weet dat ik veel taalfouten maak, maar het weerhoud me niet om gewoon te posten.Als ik me er zoveel van aan zou trekken als sommige van de taalpuristen kwam ik hier niet meer. Em zo kijk ik dus niet neer op mensen die het nog slechter doen. Ik vind juist dat neerkijken nogal dom.Ik snap je wel hoor Ik vind het ook niet nuttig als een TO vertelt dat haar man vreemdgaat en haar met een grote schuld wil achterlaten met 4 kids om dan te gaan muggenziften over waar d's en t's horen te staan. Heb je gelijk in. Maar in een topic als dit, is het wel logisch dat we het hebben over veel voorkomende fouten toch?
