Geld & Recht
alle pijlers
Rustig blijven voor de rechter
woensdag 27 april 2011 om 08:58
Ik twijfel of dit bericht bij "geld & recht" of meer bij "psyche" hoort, ik plaats het maar even hier.
Vrijdag ochtend moet ik voor de rechter verschijnen. Het is een vervelende zaak waar ik zelf heel emotioneel van wordt. Als ik al denk aan de tegenpartij dan raak ik emotioneel en geirriteerd. Mijn advocaat heeft me gezegd dat ik te allen tijde rustig moet blijven. Kunnen jullie tips geven hoe ik dat best kan doen als ik daar zit? Ik zit er gewoon heel erg mee, ben enorm gedupeerd door die vent en zou graag een hart onder de riem willen.
Hebben jullie ook tips hoe ik rustig kan blijven? Gewoon rustig antwoord geven op de vragen die gesteld worden? Ik ben anders bang dat de ander zal zeggen: "zie je wel hoe agressief zij reageert".
Vrijdag ochtend moet ik voor de rechter verschijnen. Het is een vervelende zaak waar ik zelf heel emotioneel van wordt. Als ik al denk aan de tegenpartij dan raak ik emotioneel en geirriteerd. Mijn advocaat heeft me gezegd dat ik te allen tijde rustig moet blijven. Kunnen jullie tips geven hoe ik dat best kan doen als ik daar zit? Ik zit er gewoon heel erg mee, ben enorm gedupeerd door die vent en zou graag een hart onder de riem willen.
Hebben jullie ook tips hoe ik rustig kan blijven? Gewoon rustig antwoord geven op de vragen die gesteld worden? Ik ben anders bang dat de ander zal zeggen: "zie je wel hoe agressief zij reageert".
woensdag 27 april 2011 om 10:05
Ligt er natuurlijk aan wat voor soort recht het is. Bij bv familiezaken zal een rechter doorgaans goed de tijd nemen voor partijen, juist omdat daar zo ontzettend veel emoties bij komen kijken.
De tip van iemand: richt je tot de rechter en niet tot de wederpartij is een steengoede. Rechters hebben in principe minder moeite met emotionele/geblokkeerde partijen, dan partijen die onderling met elkaar gaan bekvechten/zuchten om antwoorden/er door heen praten etc. Als je je tot de rechter richt houd je het voor jezelf ook wat zakelijker en kun je afstand bewaren.
Bedenk, zeker in civiele zaken, dat niet alles alléén van de zitting afhangt. Er zijn ook al stukken gewisseld waarin een heleboel is verteld. (dit haalt voor jou misschien wat de druk van de ketel?)
Spreek goed met je advocaat door dat je erg zenuwachtig bent. Als hij/zij hiervan niet op de hoogte is, kan hij/zij daar ook niet goed op inspelen, mocht je wél opeens geblokkeerd raken. Spreek bv af dat als je het even niet meer weet, je advocaat het over neemt of een korte schorsing vraagt.
Heel veel succes! Bedenk dat iederéén zenuwachtig is en dat rechters dat heel goed weten en daar ook op getraind zijn!
De tip van iemand: richt je tot de rechter en niet tot de wederpartij is een steengoede. Rechters hebben in principe minder moeite met emotionele/geblokkeerde partijen, dan partijen die onderling met elkaar gaan bekvechten/zuchten om antwoorden/er door heen praten etc. Als je je tot de rechter richt houd je het voor jezelf ook wat zakelijker en kun je afstand bewaren.
Bedenk, zeker in civiele zaken, dat niet alles alléén van de zitting afhangt. Er zijn ook al stukken gewisseld waarin een heleboel is verteld. (dit haalt voor jou misschien wat de druk van de ketel?)
Spreek goed met je advocaat door dat je erg zenuwachtig bent. Als hij/zij hiervan niet op de hoogte is, kan hij/zij daar ook niet goed op inspelen, mocht je wél opeens geblokkeerd raken. Spreek bv af dat als je het even niet meer weet, je advocaat het over neemt of een korte schorsing vraagt.
Heel veel succes! Bedenk dat iederéén zenuwachtig is en dat rechters dat heel goed weten en daar ook op getraind zijn!
woensdag 27 april 2011 om 10:06
quote:bommi schreef op 27 april 2011 @ 09:58:
De rechter op de hoogte brengen van je gevoel? Absoluut niet doen!
Waarom niet? Je hoeft geen uitvoerig betoog te houden over het hoe en waarom, maar het aangeven dat je het moeilijk vindt geeft vaak wat meer ruimte, en creëert daardoor een situatie waarin het een stuk makkelijker wordt. Ik ben vrij regelmatig in rechtszalen, en zie het vaker gebeuren. Geen rechter die er gek van opkijkt als iemand aangeeft zenuwachtig te zijn, of geëmotioneerd.
De rechter op de hoogte brengen van je gevoel? Absoluut niet doen!
Waarom niet? Je hoeft geen uitvoerig betoog te houden over het hoe en waarom, maar het aangeven dat je het moeilijk vindt geeft vaak wat meer ruimte, en creëert daardoor een situatie waarin het een stuk makkelijker wordt. Ik ben vrij regelmatig in rechtszalen, en zie het vaker gebeuren. Geen rechter die er gek van opkijkt als iemand aangeeft zenuwachtig te zijn, of geëmotioneerd.
woensdag 27 april 2011 om 10:06
Stop een paperclip ofzo in je broekzak om (in stilte) af te raggen als je gefrustreerd raakt.
Als je emotioneel raakt is lastiger. Ik zou de tranen gewoon laten stromen en me focussen om toch zo rustig en concreet mogelijk te zeggen wat ik te zeggen heb, en daarmee laten zien dat ik wel degelijk een onderbouwd argument heb, ondanks dat ik ook maar mens ben. Maar dat zou ik doen, geen idee of het slim is.
Als je emotioneel raakt is lastiger. Ik zou de tranen gewoon laten stromen en me focussen om toch zo rustig en concreet mogelijk te zeggen wat ik te zeggen heb, en daarmee laten zien dat ik wel degelijk een onderbouwd argument heb, ondanks dat ik ook maar mens ben. Maar dat zou ik doen, geen idee of het slim is.
woensdag 27 april 2011 om 10:16
quote:luno1973 schreef op 27 april 2011 @ 08:58:
Hebben jullie ook tips hoe ik rustig kan blijven?
Je concentreren op lange-termijngevolgen van een een uitbarsting uit frustratie.
Door rustig te blijven win je wellicht je zaak en geschiedt er (in ieder geval voor een deel) gerechtigheid.Vaak is kwaad worden niets meer/minder dan een uiting van frustatie op dat moment. Meestal niets mis mee, maar als een dergelijke korte termijnbevrediging er in de weg aan gaat staan dat jij je zaak wint (en dus kan gana voor lange termijnbevrediging), dan zou ik dus als ik jou was heel erg mijn best gaan doen om mezelf te conditioneren dat het ik rustig bleef. Zelfbeheersing heet dat.
Verder eens met Iris wat betreft Betablokkers.
Sterkte
Hebben jullie ook tips hoe ik rustig kan blijven?
Je concentreren op lange-termijngevolgen van een een uitbarsting uit frustratie.
Door rustig te blijven win je wellicht je zaak en geschiedt er (in ieder geval voor een deel) gerechtigheid.Vaak is kwaad worden niets meer/minder dan een uiting van frustatie op dat moment. Meestal niets mis mee, maar als een dergelijke korte termijnbevrediging er in de weg aan gaat staan dat jij je zaak wint (en dus kan gana voor lange termijnbevrediging), dan zou ik dus als ik jou was heel erg mijn best gaan doen om mezelf te conditioneren dat het ik rustig bleef. Zelfbeheersing heet dat.
Verder eens met Iris wat betreft Betablokkers.
Sterkte
woensdag 27 april 2011 om 10:20
quote:bommi schreef op 27 april 2011 @ 09:58:
De rechter op de hoogte brengen van je gevoel? Absoluut niet doen!
Nou, ik ben echt vaak genoeg bij rechtzaken geweest en rechters vinden het alleen maar goed wanneer je kort even benoemd dat het wel iets met je doet. Desnoods kun je het in een soort excuus vorm naar de rechter toe doen, dan zeg je iets van 'sorry voor mijn zenuwen/tranen/wat dan ook, maar ik vind het nogal moeilijk....'
Vaak heeft een rechter dan net wat meer begrip of geduld.
Vermijd wel lange (emotionele) antwoorden, geef gewoon kort en krachtig antwoord op de vragen.
En, mocht het lukken, probeer ook of je iets aardigs over de tegenpartij kan zeggen. Je komt vaak geloofwaardiger over wanneer je zegt dat hij ook dingen wel goed deed, ipv alleen maar negatieve dingen op te noemen. (Geen idee wat voor zaak het is, maar toch...)
De rechter op de hoogte brengen van je gevoel? Absoluut niet doen!
Nou, ik ben echt vaak genoeg bij rechtzaken geweest en rechters vinden het alleen maar goed wanneer je kort even benoemd dat het wel iets met je doet. Desnoods kun je het in een soort excuus vorm naar de rechter toe doen, dan zeg je iets van 'sorry voor mijn zenuwen/tranen/wat dan ook, maar ik vind het nogal moeilijk....'
Vaak heeft een rechter dan net wat meer begrip of geduld.
Vermijd wel lange (emotionele) antwoorden, geef gewoon kort en krachtig antwoord op de vragen.
En, mocht het lukken, probeer ook of je iets aardigs over de tegenpartij kan zeggen. Je komt vaak geloofwaardiger over wanneer je zegt dat hij ook dingen wel goed deed, ipv alleen maar negatieve dingen op te noemen. (Geen idee wat voor zaak het is, maar toch...)
woensdag 27 april 2011 om 10:29
Ik ben dus ook bang dat ik op het moment supreme rare dingen ga zeggen, alhoewel ik dat nooit gedaan heb. Als ik spannende momenten heb (sollicitatie, presentatie voor een groep) o.i. dan ben ik juist altijd super rustig, dat weet ik, maar het voelt zo niet nu!
Ik ben dan bang dat ik b.v. dingen ga zeggen die eigenlijk tegen me werken.
Vroeger deed ik wel eens ontspanningsoefeningen, dus rustig als een zoutzak zitten, ademen door de buik i.p.v. hoog door je borst. Meestal kan je dan aan mij niet zien dat is zo zenuwachtig ben.
Pillen slikken wil ik niet, ik wil echt mezelf blijven.
Wat voor zaak het is zeg ik hier inhoudelijk liever niet, ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.
Ik ben dan bang dat ik b.v. dingen ga zeggen die eigenlijk tegen me werken.
Vroeger deed ik wel eens ontspanningsoefeningen, dus rustig als een zoutzak zitten, ademen door de buik i.p.v. hoog door je borst. Meestal kan je dan aan mij niet zien dat is zo zenuwachtig ben.
Pillen slikken wil ik niet, ik wil echt mezelf blijven.
Wat voor zaak het is zeg ik hier inhoudelijk liever niet, ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.
woensdag 27 april 2011 om 10:35
woensdag 27 april 2011 om 11:41
Nog even omdat het wel van belang is als ik alles zo zie: het is een strafzaak. De benadeelde partij zit vermoedelijk in de zaal maar daar hoef ik verder niets tegen te zeggen of mee te doen. Mijn advocaat zei: als je hem ziet, dan gewoon negeren. Gisteren heb ik met mijn advocaat alles doorgesproken. En ik weet ook: de zenuwen zitten meer bij mij van binnen dan dat ik ineens rare dingen ga doen of zeggen. Het voelt zoals vroeger een tentamen: rete zenuwachtig van te voren, maar op het moment zelf super concentratie! De rechter zal mij dus vragen of het waar is wat er gezegd wordt (ik: "nee, dat is niet juist") waarom niet (ik: "omdat ik dat niet gedaan heb").
woensdag 27 april 2011 om 12:48
Wel eerst even propanonolol uitproberen. Sommige mensen vinden het niet fijn, het vertraagt je hartslag wat. Het duurt een uurtje voordat het werkt. Ik heb er mee afgereden, bij rijexamens werd ik zo zenuwachtig dat ik echt niet goed bezig was, het hielp me om de lichamelijke stressreacties te onderdrukken.
En ik heb ook weleens Bach Rescue spray gebruikt, ik geloof echt totaal niet homeopathie of bloesemtherapie ( wie heeft dat uberhaupt bedacht?) maar ik voelde me wel rustiger. Waarschijnlijk puur placeboeffect, maar dat maakt niet uit zolang je je beter voelt.
En ik heb ook weleens Bach Rescue spray gebruikt, ik geloof echt totaal niet homeopathie of bloesemtherapie ( wie heeft dat uberhaupt bedacht?) maar ik voelde me wel rustiger. Waarschijnlijk puur placeboeffect, maar dat maakt niet uit zolang je je beter voelt.
woensdag 27 april 2011 om 14:02
quote:luno1973 schreef op 27 april 2011 @ 11:41:
Nog even omdat het wel van belang is als ik alles zo zie: het is een strafzaak. De benadeelde partij zit vermoedelijk in de zaal maar daar hoef ik verder niets tegen te zeggen of mee te doen. Mijn advocaat zei: als je hem ziet, dan gewoon negeren. Gisteren heb ik met mijn advocaat alles doorgesproken. En ik weet ook: de zenuwen zitten meer bij mij van binnen dan dat ik ineens rare dingen ga doen of zeggen. Het voelt zoals vroeger een tentamen: rete zenuwachtig van te voren, maar op het moment zelf super concentratie! De rechter zal mij dus vragen of het waar is wat er gezegd wordt (ik: "nee, dat is niet juist") waarom niet (ik: "omdat ik dat niet gedaan heb").
Rechters zijn net echte mensen!
Toen ik vorig jaar voor de familierechter moest verschijnen, in een zeer emotionele zaak, had ik een afspraak met mijn advocate gemaakt. Ik zou zelf het woord voeren, als ik het niet meer aan kon, nam mijn advocate het woord over. Ik heb me gericht tot de rechter en mijn gevoel uitgesproken.
In mijn geval mocht er niemand anders dan beide partijen met advocaten aanwezig zijn. Het was een klein kamertje en de rechter was zeer betrokken.
Sterkte en ik hoop voor jou dat het snel vrijdagavond mag zijn!
Nog even omdat het wel van belang is als ik alles zo zie: het is een strafzaak. De benadeelde partij zit vermoedelijk in de zaal maar daar hoef ik verder niets tegen te zeggen of mee te doen. Mijn advocaat zei: als je hem ziet, dan gewoon negeren. Gisteren heb ik met mijn advocaat alles doorgesproken. En ik weet ook: de zenuwen zitten meer bij mij van binnen dan dat ik ineens rare dingen ga doen of zeggen. Het voelt zoals vroeger een tentamen: rete zenuwachtig van te voren, maar op het moment zelf super concentratie! De rechter zal mij dus vragen of het waar is wat er gezegd wordt (ik: "nee, dat is niet juist") waarom niet (ik: "omdat ik dat niet gedaan heb").
Rechters zijn net echte mensen!
Toen ik vorig jaar voor de familierechter moest verschijnen, in een zeer emotionele zaak, had ik een afspraak met mijn advocate gemaakt. Ik zou zelf het woord voeren, als ik het niet meer aan kon, nam mijn advocate het woord over. Ik heb me gericht tot de rechter en mijn gevoel uitgesproken.
In mijn geval mocht er niemand anders dan beide partijen met advocaten aanwezig zijn. Het was een klein kamertje en de rechter was zeer betrokken.
Sterkte en ik hoop voor jou dat het snel vrijdagavond mag zijn!
woensdag 27 april 2011 om 14:16
Al was het al maar vrijdag 12 uur dan is het nl. al voorbij. Familierecht is wel echt heel anders dan strafrecht. Familierecht lijkt wat meer op mediation. Strafrecht dan gaat de rechter je echt figuurlijk doorzagen om te kijken of je niet schuldig bent. We hebben wel heel goed bewijs allemaal inmiddels inclusief getuigen, maar dan nog blijft het spannend.
woensdag 27 april 2011 om 17:54
vrijdag 29 april 2011 om 14:06
De zitting is geweest en ging heel goed. De rechter heeft aan mij eigenlijk maar heel erg weinig gevraagd. Door de propranolol was ik heel rustig en geen trillende handen en zweten enzo. Achteraf vroeg ik mijn advocaat of het goed ging en hij zei dat ik op de zitting geen betere houding had kunnen hebben dan ik had. De uitspraak volgt over enkele weken.
