Relaties
alle pijlers
Down-daten, zou jij dat doen?
woensdag 23 januari 2008 om 21:32
Omdat een ander topic heel erg off topic is gegaan....hier dan maar een nieuw topic over het verschijnsel "down-daten."
CITAAT: "'downdaten', een hippe term voor hoogopgeleide vrouwen die daten met laagopgeleide mannen.
Heren, spreken jullie zonder schromen een dame aan die iedere maand jouw jaarsalaris binnen haalt? Komt het ego dan in protest, of vinden jullie het wel praktisch, zo'n financiële injectie? Vinden jullie hoog opgeleide vrouwen saai, arrogant en stelt ze torenhoge eisen? Wil ze dat je je biertje met mes en vork eet?
Dames, reageren jullie op het profiel van een paprikaplukker, nadat jullie je operatieschort hebben uitgetrokken? Is het heerlijk, een man die niet eist dat je doelen SMART zijn, of stoort het je dat je geen woorden kunt gebruiken met meer dan drie lettergrepen?"
CITAAT:" Nieuw fenomeen is het zogenaamde 'downdaten': de hoogopgeleide vrouw met een lager opgeleide man. Jan Latten van het CBS: "Vrouwen stellen meer eisen aan een man, maar niet per se in termen van opleiding. Je ziet juist steeds vaker vrouwen die bijvoorbeeld directeur zijn, met een partner die loodgieter is. Ook zijn er tegenwoordig meer vrouwen die ouder zijn dan hun partner en meer vrouwen die kostwinner zijn in een gezin. Ik hoor het ook in mijnomgeving. Mannen die tegen elkaar zeggen: 'Zo, jij hebt het goed voor elkaar met een vrouw die de kost verdient.' Vroeger schaamde je je daarvoor als man." Volgens psychologe Douri stelt een hoogopgeleide, zelfstandige vrouw niet eens zozeer meer eisen aan een man. Wat ze wel wil, is dat een man voor iets extra's zorgt in haar leven. Pas dan zal zij zich aan hem willen binden."Ze weet dat ze het goed in haar eentje af kan. Dus ze vraagt zich af: wat is eigenlijk de meerwaarde van deze prins op het witte paard? Die man moet iets toevoegen."
Mijn idee is dat ik dat niet (meer) zou doen. Mijn partner moet aan bepaalde voorwaarden voldoen, al klinkt dit zakelijker dan ik het bedoel.
Wat ik belangrijk vind in een partner is uiteraard liefde voor elkaar, vertrouwen in elkaar, zorg voor elkaar, al met al een "warme thuishaven." Tegelijkertijd wil ik een partner die ik bewonder om hoe hij is en om hoe hij in het leven staat. In mijn geval moet zo'n partner minimaal HBO/WO- niveau hebben, hij moet eigenschappen hebben die ik bewonder, zoals doorzettingsvermogen, verantwoordelijkheidsgevoel naar zijn gezin en omgeving. Op het andere topic noemde ik o.a. het hebben van een topbaan, een baan die hem de kans geeft zich te ontwikkelen. Het stereotype "vuilnisman" werd erbij gehaald. Zou je daar dus niet verliefd op kunnen worden? Nee, denk ik heel stellig. Tenminste...als ik denk aan een man in mijn eigen leeftijdscategorie (+/-35jr).
Ik ben benieuwd hoe jullie meningen zijn.
CITAAT: "'downdaten', een hippe term voor hoogopgeleide vrouwen die daten met laagopgeleide mannen.
Heren, spreken jullie zonder schromen een dame aan die iedere maand jouw jaarsalaris binnen haalt? Komt het ego dan in protest, of vinden jullie het wel praktisch, zo'n financiële injectie? Vinden jullie hoog opgeleide vrouwen saai, arrogant en stelt ze torenhoge eisen? Wil ze dat je je biertje met mes en vork eet?
Dames, reageren jullie op het profiel van een paprikaplukker, nadat jullie je operatieschort hebben uitgetrokken? Is het heerlijk, een man die niet eist dat je doelen SMART zijn, of stoort het je dat je geen woorden kunt gebruiken met meer dan drie lettergrepen?"
CITAAT:" Nieuw fenomeen is het zogenaamde 'downdaten': de hoogopgeleide vrouw met een lager opgeleide man. Jan Latten van het CBS: "Vrouwen stellen meer eisen aan een man, maar niet per se in termen van opleiding. Je ziet juist steeds vaker vrouwen die bijvoorbeeld directeur zijn, met een partner die loodgieter is. Ook zijn er tegenwoordig meer vrouwen die ouder zijn dan hun partner en meer vrouwen die kostwinner zijn in een gezin. Ik hoor het ook in mijnomgeving. Mannen die tegen elkaar zeggen: 'Zo, jij hebt het goed voor elkaar met een vrouw die de kost verdient.' Vroeger schaamde je je daarvoor als man." Volgens psychologe Douri stelt een hoogopgeleide, zelfstandige vrouw niet eens zozeer meer eisen aan een man. Wat ze wel wil, is dat een man voor iets extra's zorgt in haar leven. Pas dan zal zij zich aan hem willen binden."Ze weet dat ze het goed in haar eentje af kan. Dus ze vraagt zich af: wat is eigenlijk de meerwaarde van deze prins op het witte paard? Die man moet iets toevoegen."
Mijn idee is dat ik dat niet (meer) zou doen. Mijn partner moet aan bepaalde voorwaarden voldoen, al klinkt dit zakelijker dan ik het bedoel.
Wat ik belangrijk vind in een partner is uiteraard liefde voor elkaar, vertrouwen in elkaar, zorg voor elkaar, al met al een "warme thuishaven." Tegelijkertijd wil ik een partner die ik bewonder om hoe hij is en om hoe hij in het leven staat. In mijn geval moet zo'n partner minimaal HBO/WO- niveau hebben, hij moet eigenschappen hebben die ik bewonder, zoals doorzettingsvermogen, verantwoordelijkheidsgevoel naar zijn gezin en omgeving. Op het andere topic noemde ik o.a. het hebben van een topbaan, een baan die hem de kans geeft zich te ontwikkelen. Het stereotype "vuilnisman" werd erbij gehaald. Zou je daar dus niet verliefd op kunnen worden? Nee, denk ik heel stellig. Tenminste...als ik denk aan een man in mijn eigen leeftijdscategorie (+/-35jr).
Ik ben benieuwd hoe jullie meningen zijn.
woensdag 23 januari 2008 om 23:05
quote:badmeester schreef op 23 januari 2008 @ 23:01:
ach lindy dat soort vrouwen moet je gewoon een keer batsen en links laten liggen, dat geeft voor een man een heeeeeeeeeeeeeeel fijn gevoelSoms laat ik ze na het batsen ook wel eens rechts liggen, voor de variatie
ach lindy dat soort vrouwen moet je gewoon een keer batsen en links laten liggen, dat geeft voor een man een heeeeeeeeeeeeeeel fijn gevoelSoms laat ik ze na het batsen ook wel eens rechts liggen, voor de variatie
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
woensdag 23 januari 2008 om 23:05
Tja. Ik ben een zware downdater, hoewel ik het ook een vreselijk denigrerende titel vind, maar dat terzijde. Ik ben zelf WO-geschoold, in 2001 afgestudeerd en op dit moment volg ik nog een tweede studie, naast mijn baan van 32 uur per week. Ik heb een goede functie (ook op WO niveau) en een lekker salaris. Daarnaast ben ik al tien jaar heel gelukkig met mijn vriend die ternauwernood zijn mavo heeft afgerond, en al vanaf zijn zeventiende fulltime werkt.
Mijn vriend heeft dus niet hetzelfde opleidingsniveau. Maar wat hij wel heeft is lef, moed, doorzettingsvermogen, humor, zelfspot, een prachtige kop en een enorm talent om mij te laten lachen, te troosten, mij in te laten zien hoe ik sommige zaken moet relativeren, hoe ik beter mijn tijd in kan delen, hoe ik het beste uit mijn leven kan halen. Verder is ie slim, lief, gul, trouw, mooi, lekker, en de beste buurman, vriend, collega, broer en zoon die je je maar kunt wensen omdat ie altijd voor je klaar staat.
Mijn vriend zorgt ervoor dat mijn leven breder is dan wanneer ik alleen maar om zou gaan met mensen die ook hoog opgeleid zijn. Hij laat mij zien dat het juist leuk is om met mensen om te gaan die niet allemaal hetzelfde zijn, die een andere opleiding hebben, andere levens. Mensen met een ander kleurtje, een ander idee van wat nou echt succes betekent in je leven, een andere manier van geluk zoeken.
Zijn er ook nadelen? Nee, ik vind van niet. Oke, mijn vriend heeft geen baan of salaris waar ik nou zo heel erg over kan opscheppen (maar ach, dat kan ik wel over mijn eigen baan ). Maar dat betekent niet dat hij niets te zeggen heeft, niet van musea houdt of geen kranten leest. En dat betekent ook niet dat hij niet kan begrijpen wat ik allemaal doe op mijn werk. Sterker nog, hij is juist heel trots op mij en steunt mij in alles wat ik doe.
Kortom, je moet gewoon tegen de juiste aanlopen en dan maakt die opleiding echt geen ruk uit. Daarom wil ik iedereen aanraden open en zonder vooroordelen de daten, of je nou up- of downdate. Als je bij je eerste selectie namelijk de mannen met een lager opleidingsniveau bij voorbaat al wegstreept, dan kun je weleens de liefde van je leven mislopen....
Mijn vriend heeft dus niet hetzelfde opleidingsniveau. Maar wat hij wel heeft is lef, moed, doorzettingsvermogen, humor, zelfspot, een prachtige kop en een enorm talent om mij te laten lachen, te troosten, mij in te laten zien hoe ik sommige zaken moet relativeren, hoe ik beter mijn tijd in kan delen, hoe ik het beste uit mijn leven kan halen. Verder is ie slim, lief, gul, trouw, mooi, lekker, en de beste buurman, vriend, collega, broer en zoon die je je maar kunt wensen omdat ie altijd voor je klaar staat.
Mijn vriend zorgt ervoor dat mijn leven breder is dan wanneer ik alleen maar om zou gaan met mensen die ook hoog opgeleid zijn. Hij laat mij zien dat het juist leuk is om met mensen om te gaan die niet allemaal hetzelfde zijn, die een andere opleiding hebben, andere levens. Mensen met een ander kleurtje, een ander idee van wat nou echt succes betekent in je leven, een andere manier van geluk zoeken.
Zijn er ook nadelen? Nee, ik vind van niet. Oke, mijn vriend heeft geen baan of salaris waar ik nou zo heel erg over kan opscheppen (maar ach, dat kan ik wel over mijn eigen baan ). Maar dat betekent niet dat hij niets te zeggen heeft, niet van musea houdt of geen kranten leest. En dat betekent ook niet dat hij niet kan begrijpen wat ik allemaal doe op mijn werk. Sterker nog, hij is juist heel trots op mij en steunt mij in alles wat ik doe.
Kortom, je moet gewoon tegen de juiste aanlopen en dan maakt die opleiding echt geen ruk uit. Daarom wil ik iedereen aanraden open en zonder vooroordelen de daten, of je nou up- of downdate. Als je bij je eerste selectie namelijk de mannen met een lager opleidingsniveau bij voorbaat al wegstreept, dan kun je weleens de liefde van je leven mislopen....
woensdag 23 januari 2008 om 23:06
woensdag 23 januari 2008 om 23:10
