Geld & Recht
alle pijlers
Vergoedingen vanuit het WMO. Wie weet meer?
maandag 29 augustus 2011 om 21:55
Lieve mensen,
Mijn schoonvader is ernstig ziek waardoor hij lichamelijk steeds meer beperkt wordt. Hij heeft daar bovenop ook nog eens zijn heup gebroken. Momenteel verblijft hij in een revalidatiecentrum totdat hij zich weer min of meer weer zelfstandig kan redden thuis (met hulp van schoonmoeder). Wij zijn ondertussen aan het proberen een aantal aanpassingen in huis te regelen waardoor hij zich beter kan redden. Denk aan: toiletverhogers, douchekruk, rolstoel en in een later stadium een traplift.
Nu ons niet helemaal duidelijk wat de rechten/plichten zijn met betrekking tot vergoedingen vanuit het WMO. We komen nu uit op een eigen bijdrage van 250 euro per vier weken en schrokken hier best van. Is hier iemand met kennis/ervaring die hier meer van weet?
Mijn schoonvader is ernstig ziek waardoor hij lichamelijk steeds meer beperkt wordt. Hij heeft daar bovenop ook nog eens zijn heup gebroken. Momenteel verblijft hij in een revalidatiecentrum totdat hij zich weer min of meer weer zelfstandig kan redden thuis (met hulp van schoonmoeder). Wij zijn ondertussen aan het proberen een aantal aanpassingen in huis te regelen waardoor hij zich beter kan redden. Denk aan: toiletverhogers, douchekruk, rolstoel en in een later stadium een traplift.
Nu ons niet helemaal duidelijk wat de rechten/plichten zijn met betrekking tot vergoedingen vanuit het WMO. We komen nu uit op een eigen bijdrage van 250 euro per vier weken en schrokken hier best van. Is hier iemand met kennis/ervaring die hier meer van weet?
maandag 29 augustus 2011 om 22:02
De WMO vergoedingen worden volgens mij ook steeds minder. Ga eens praten bij het WMO loket in de gemeente van je schoonvader. Als dat er niet is via de sociale dienst.
Het zou kunnen dat de WMO per gemeente verschillend wordt uitgevoerd en dan heb je niet veel aan al onze goedbedoelde raad.
Als je bijverzekerd bent kun je ook voor medicijnen en dergelijke nog een extra vergoeding krijgen, maar het hangt allemaal samen met het inkomen van je schoonouders, hoe meer inkomen hoe meer eigen bijdrage
Het zou kunnen dat de WMO per gemeente verschillend wordt uitgevoerd en dan heb je niet veel aan al onze goedbedoelde raad.
Als je bijverzekerd bent kun je ook voor medicijnen en dergelijke nog een extra vergoeding krijgen, maar het hangt allemaal samen met het inkomen van je schoonouders, hoe meer inkomen hoe meer eigen bijdrage
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 29 augustus 2011 om 22:05
@Habibti
Dit gaan we doen. We hebben inmiddels een boekje gekregen met alle regels e.d. omtrent WMO. We willen één dezer dagen onze vragen stellen. Ondertussen wilde ik kijken of ik er al wat meer informatie kon krijgen. Dat dit per gemeente dusdanig verschilt dat niemand hier daar wat zinnigs over kan zeggen wist ik niet.
Dit gaan we doen. We hebben inmiddels een boekje gekregen met alle regels e.d. omtrent WMO. We willen één dezer dagen onze vragen stellen. Ondertussen wilde ik kijken of ik er al wat meer informatie kon krijgen. Dat dit per gemeente dusdanig verschilt dat niemand hier daar wat zinnigs over kan zeggen wist ik niet.
maandag 29 augustus 2011 om 22:07
Wat vervelend simoontje dat je schoonvader zo achteruit gaat.
Het antwoord op je vraag hangt volledig af van het beleid van de gemeente waar je vader woont. Elke gemeente heeft een bepaalde vrijheid in het indelen van de Wmo verordening waardoor er veel verschillen ontstaan.
Wat je kunt doen is de verordening online opzoeken (gewoon googlen op "verordening wmo gemeente naam” ).
Maar het beste kan je eigenlijk nog gewoon contact opnemen met de afdeling Wmo van de gemeente waar je vader woont, een aanvraag indienen en t.z.t. aan de behandelend indicatie adviseur om advies vragen. Zij stellen sowieso een indicatie advies op (welke aanpassingen/hulpmiddelen er nodig zijn en waar je vader een indicatie voor heeft vanuit de Wmo) en naar aanleiding daarvan kan je altijd nog besluiten of jullie de voorzieningen wel of niet door de gemeente laten plaatsen. Bij een hele hoge eigen bijdrage kan het soms namelijk lonen om het zelf te doen (bijvoorbeeld als je zelf een goedkopere prijs kan bedingen t.o.v. de gecontracteerde aannemer van de gemeente). Maar dat kan heel erg verschillen.
Hoeveel begeleiding krijgen jullie eigenlijk vanuit het revalidatiecentrum?
Morgen dus gewoon ff met de afdeling wmo van de gemeente bellen en je goed laten inlichten.
Succes en sterkte!
Het antwoord op je vraag hangt volledig af van het beleid van de gemeente waar je vader woont. Elke gemeente heeft een bepaalde vrijheid in het indelen van de Wmo verordening waardoor er veel verschillen ontstaan.
Wat je kunt doen is de verordening online opzoeken (gewoon googlen op "verordening wmo gemeente naam” ).
Maar het beste kan je eigenlijk nog gewoon contact opnemen met de afdeling Wmo van de gemeente waar je vader woont, een aanvraag indienen en t.z.t. aan de behandelend indicatie adviseur om advies vragen. Zij stellen sowieso een indicatie advies op (welke aanpassingen/hulpmiddelen er nodig zijn en waar je vader een indicatie voor heeft vanuit de Wmo) en naar aanleiding daarvan kan je altijd nog besluiten of jullie de voorzieningen wel of niet door de gemeente laten plaatsen. Bij een hele hoge eigen bijdrage kan het soms namelijk lonen om het zelf te doen (bijvoorbeeld als je zelf een goedkopere prijs kan bedingen t.o.v. de gecontracteerde aannemer van de gemeente). Maar dat kan heel erg verschillen.
Hoeveel begeleiding krijgen jullie eigenlijk vanuit het revalidatiecentrum?
Morgen dus gewoon ff met de afdeling wmo van de gemeente bellen en je goed laten inlichten.
Succes en sterkte!
maandag 29 augustus 2011 om 22:15
Bedankt voor jullie reacties!
Morgen meteen maar eens wat telefoontjes plegen!
Er is een indicatie adviseur langs geweest en die heeft ons wat brochures gegeven over het hoe en wat van eigen bijdrage. Zojuist heb ik gelezen op de site van de gemeente dat per 1 juli 2011 er hogere eigen bijdragen zijn voor de hulpmiddelen die geadviseerd zijn. Misschien dat de (in onze ogen) hoge kosten ons daarom wat vreemd leken. Het zou inderdaad goed kunnen dat het in ons geval loont om het zelf te doen.
Wat betreft begeleiding vanuit het revalidatiecentrum, op dit moment geen (hij is hier nu sinds afgelopen vrijdag).
Nogmaals bedankt!
Morgen meteen maar eens wat telefoontjes plegen!
Er is een indicatie adviseur langs geweest en die heeft ons wat brochures gegeven over het hoe en wat van eigen bijdrage. Zojuist heb ik gelezen op de site van de gemeente dat per 1 juli 2011 er hogere eigen bijdragen zijn voor de hulpmiddelen die geadviseerd zijn. Misschien dat de (in onze ogen) hoge kosten ons daarom wat vreemd leken. Het zou inderdaad goed kunnen dat het in ons geval loont om het zelf te doen.
Wat betreft begeleiding vanuit het revalidatiecentrum, op dit moment geen (hij is hier nu sinds afgelopen vrijdag).
Nogmaals bedankt!
maandag 29 augustus 2011 om 22:19
Normaal gesproken worden dit soort zaken geregeld door de ergotherapeut van het revalidatiecentrum. Als jouw schoonvader in behandeling is bij een ergotherapeut zal deze goed op hoogte zijn van de mogelijkheden en beperkingen van hem. Op basis hiervan kan een ergotherapeut een gericht advies geven bij de aanvraag van WMO voorzieningen. Daarom adviseer ik je om eerst na te gaan in hoeverre er vanuit het revalidatiecentrum bij de aanvraag ondersteuning geboden kan worden, voordat je op eigen houtje alles moet gaan uitzoeken.
maandag 29 augustus 2011 om 22:34
@duet
Klopt, indicatie adviseur (in dit geval inderdaad een ergotherapeut, maar niet van het betreffende revalidatiecentrum waar hij sinds kort ligt vanwege zijn heup) is vorige week langs geweest. Eigenlijk kon dit niet, omdat mijn schoonvader toen nog in het ziekenhuis lag, maar gelukkig kon er toch een advies uitgebracht worden.
Het is eigenlijk niet zozeer de vraag welke voorzieningen er in huis getroffen moeten worden. Dat is inmiddels bekend. Maar meer hoe het zit met de vergoedingen vanuit het WMO. We komen nu op behoorlijke bedragen uit (250 per 4 week, of 45 per 4 week 3 jaar lang) voor 2 toiletverhogers en een douchestoel.
Klopt, indicatie adviseur (in dit geval inderdaad een ergotherapeut, maar niet van het betreffende revalidatiecentrum waar hij sinds kort ligt vanwege zijn heup) is vorige week langs geweest. Eigenlijk kon dit niet, omdat mijn schoonvader toen nog in het ziekenhuis lag, maar gelukkig kon er toch een advies uitgebracht worden.
Het is eigenlijk niet zozeer de vraag welke voorzieningen er in huis getroffen moeten worden. Dat is inmiddels bekend. Maar meer hoe het zit met de vergoedingen vanuit het WMO. We komen nu op behoorlijke bedragen uit (250 per 4 week, of 45 per 4 week 3 jaar lang) voor 2 toiletverhogers en een douchestoel.
maandag 29 augustus 2011 om 22:39
De eigen bijdrage is te berkenen op www.hetcak.nl
Het is inderdaad (in mijn gemeente) dat vergoedingen inderdaad heel scheef uit kunnen vallen. Wij kijken grotendeels naar het inkomen. Iemand met een hoog inkomen (en met 250 euro eigen bijdrage zullen je schoonouders wel in die categorie vallen) die een dagdeel per per week of zelfs per twee weken hulp in de huishouding krijgen moeten soms honderden euro's bijbetalen. Ik adviseer zulke mensen altijd een vergelijking te maken tussen hulp privé inkopen en aanvragen bij de gemeente. Vaak is het goedkoper om zelf een thuiszorgmedewerker in te huren of een woningaanpassing te laten bouwen.
Overigens vind ik 250 euro per maand voor twee toiletverhogers en douchestoel wel echt absurd. Weet je zeker dat dit klopt? Dit zijn kleine woningaanpassingen, die kun je voor één keer dat maandbedrag gewoon zelf aanschaffen.
Het is inderdaad (in mijn gemeente) dat vergoedingen inderdaad heel scheef uit kunnen vallen. Wij kijken grotendeels naar het inkomen. Iemand met een hoog inkomen (en met 250 euro eigen bijdrage zullen je schoonouders wel in die categorie vallen) die een dagdeel per per week of zelfs per twee weken hulp in de huishouding krijgen moeten soms honderden euro's bijbetalen. Ik adviseer zulke mensen altijd een vergelijking te maken tussen hulp privé inkopen en aanvragen bij de gemeente. Vaak is het goedkoper om zelf een thuiszorgmedewerker in te huren of een woningaanpassing te laten bouwen.
Overigens vind ik 250 euro per maand voor twee toiletverhogers en douchestoel wel echt absurd. Weet je zeker dat dit klopt? Dit zijn kleine woningaanpassingen, die kun je voor één keer dat maandbedrag gewoon zelf aanschaffen.
maandag 29 augustus 2011 om 22:42
als dat enkel voor een toiletverhoger is en een douchestoel, zou ik overwegen om die zelf te plaatsen en niet huren of hetzelfde wat hetzelfde voor beugels in de doche en wc. Deze zijn ook te huur via medicura of wat bij jullie dan ook van toepassing is, maar ook dit is veel duurder in huur dan je het zelf aanschaft. zou er even marktplaats op nakijken
maandag 29 augustus 2011 om 22:46
@heavenorhell
Dat vonden wij ook. Ik begrijp inmiddels dat dat hun maximale eigen bijdrage is. Wanneer de totale kosten van de voorzieningen lager uitvallen, zal dat berekend worden. En daarmee komen we uit op ongeveer 45 per 4 weken 3 jaar lang. Das nog steeds 1800 euro. Ik zag bij de blokker een douchekrukje staan voor 10 euro....... maar de vraag rijst dan weer is die kwaliteit wel toereikend? Lastig hoor...
Dat vonden wij ook. Ik begrijp inmiddels dat dat hun maximale eigen bijdrage is. Wanneer de totale kosten van de voorzieningen lager uitvallen, zal dat berekend worden. En daarmee komen we uit op ongeveer 45 per 4 weken 3 jaar lang. Das nog steeds 1800 euro. Ik zag bij de blokker een douchekrukje staan voor 10 euro....... maar de vraag rijst dan weer is die kwaliteit wel toereikend? Lastig hoor...
maandag 29 augustus 2011 om 23:11
quote:nlies schreef op 29 augustus 2011 @ 22:43:
Ik bedenk me ineens dat ik vorig jaar iemand heb geholpen met aanvragen, die wilde ook een verhoogde wc. Wed niet vergoed omdat die gewoon in de winkel te halen waren
Is per gemeente verschillend. Op het gebied van de WMO mag elke gemeente zelf regels opstellen. Mijn eigen gemeente vergoedt vrij veel.
@TO: de maximale vergoeding zal echt niet gevraagd worden. Ik zou het gewoon aanvragen en aangeven in het gesprek dat je twijfelt over de kosten. Je kunt je aanvraag altijd intrekken als het te hoog uitvalt. En je kunt ook eens vrijblijvend gaan rondkijken bij een winkel in medische hulpmiddelen, navragen wat de kosten zijn, uitproberen etc.
10 euro is wel erg weinig, maar normaal gesproken starten de simpelste verhogers al vanaf een euro of 30 en vanaf daar kun je het zo gek maken als je zelf wilt. Bij de WMO wordt er echt alleen gekeken naar noodzaak, als je er zelf een koopt kun je ook nog een luxere kiezen dan er daadwerkelijk nodig is. (bijpassend bij rest van de badkamer, materiaal, leuningen, zachtheid etc.) Hetzelfde geldt voor de douchestoelen en zitjes: je hebt de simpelsten al vanaf 100 euro maar je hebt ook véél duurdere. Succes!!
Ik bedenk me ineens dat ik vorig jaar iemand heb geholpen met aanvragen, die wilde ook een verhoogde wc. Wed niet vergoed omdat die gewoon in de winkel te halen waren
Is per gemeente verschillend. Op het gebied van de WMO mag elke gemeente zelf regels opstellen. Mijn eigen gemeente vergoedt vrij veel.
@TO: de maximale vergoeding zal echt niet gevraagd worden. Ik zou het gewoon aanvragen en aangeven in het gesprek dat je twijfelt over de kosten. Je kunt je aanvraag altijd intrekken als het te hoog uitvalt. En je kunt ook eens vrijblijvend gaan rondkijken bij een winkel in medische hulpmiddelen, navragen wat de kosten zijn, uitproberen etc.
10 euro is wel erg weinig, maar normaal gesproken starten de simpelste verhogers al vanaf een euro of 30 en vanaf daar kun je het zo gek maken als je zelf wilt. Bij de WMO wordt er echt alleen gekeken naar noodzaak, als je er zelf een koopt kun je ook nog een luxere kiezen dan er daadwerkelijk nodig is. (bijpassend bij rest van de badkamer, materiaal, leuningen, zachtheid etc.) Hetzelfde geldt voor de douchestoelen en zitjes: je hebt de simpelsten al vanaf 100 euro maar je hebt ook véél duurdere. Succes!!
maandag 29 augustus 2011 om 23:33
Hulp van een ergotherapeut is inderdaad een goed idee. Als dat niet kan vanuit het revalidatiecentrum (lijkt me sterk, maar goed) kan dat vanuit de eerste lijn: vraag verwijzing van revalidatie- of huisarts. Een ergotherapeut kent niet alleen de wegen en kan ondersteunen bij een aanvraag, maar kijkt - nog belangrijker - naar je schoonvaders situatie en hoe hij beter kan functioneren. Denkt dus niet vanuit een bepaalde wetgeving of direct aan bepaalde hulpmiddelen, maar kijkt eerst wat je vader zelf nog kan, hoe hij bepaalde handelingen eventueel anders aan kan leren, en welke hulpmiddelen daarbij kunnen ondersteunen. Die hulp kan je behoeden voor heel wat leuk bedachte, maar uiteindelijk toch niet helemaal juiste aanpassingen.
Praktisch vanuit de WMO: een eigen bijdrage per vier weken heb ik werkelijk nog nooit gehoord, hooguit een eenmalige eigen bijdrage voor bepaalde hulpmiddelen. Eigen bijdrage mag niet voor alle hulpmiddelen, ik geloof alleen voor vervoersvoorzieningen, maar ik zit er niet meer voldoende in. Bovendien is de WMO een raamwet, dus de uitvoering verschilt per gemeente. Waar een gemeente voor bepaalde hulpmiddelen een eigen bijdrage mág hanteren, doet in de praktijk niet elke gemeente dit, en verschilt de hoogte bij die gemeentes die dit wél doen. Informeer dus inderdaad bij je eigen gemeente.
De WMO komt pas in actie als andere oplossingen niet voldoen, en verstrekt dan de "goedkoopst adequate" voorziening. Centraal staat zelfstandig functioneren in en om de woning en sociale participatie, en het zgn compensatiebeginsel. De WMO compenseert dus wanneer je je zonder simpele eigen aanpassingen bijvoorbeeld niet in en om de woning kunt verplaatsen, wanneer je in je eigen huis de normale woonzaken niet kunt doen, of wanneer je niet deel kunt nemen aan het sociale verkeer. Die compensatie gebeurt in de vorm van de goedkoopste voorziening die voldoet. In het kader daarvan zijn er weinig WMO's die nog trapliften vergoeden bijvoorbeeld, meestal wordt een verhuisadvies gegeven. Dan krijg je een verhuisvergoeding vanuit de WMO; dat is goedkoper dan het inbouwen van een traplift. Bij de aanvraag voor een verhoogd toilet kan het zijn dat er eerst gekeken wordt of het plaatsen van beugels niet (ook) zou voldoen, omdat die vaak goedkoper te plaatsen zijn. Aanpassingen die tegenwoordig heel gangbaar zijn en dus geen echte aanpassing meer, zoals een eenhandelkraan omdat de draaiknoppen moeilijk te bedienen zijn, heten "algemeen gebruikelijk", en worden helemaal niet meer vergoed.
Even voor nu: een rolstoel, toiletverhoger (met of zonder armleggers waarop je je op kunt drukken) en ook een douchestoeltje zijn te leen bij de thuiszorgwinkel. Is gratis tot zes maanden. Die douchestoeltjes zijn vaak alleen niet zo stevig, een tuinstoel onder de douche zetten voldoet vaak net zo goed. Veiliger is echter een vast zitje aan de muur, of - als je schoonvader heel erg moelijk loopt en/of moeilijk transfers kan maken - een doucherolstoel, beiden aan te vragen bij de WMO.
Voor vervoer: een taxipas voor deel- of regiotaxi wordt snel toegekend, alleen heeft hij daar op dit moment misschien niet zo heel veel aan. Daarnaast zijn er individuele voorzieningen mogelijk zoals een rolstoel, scootmobiel of aangepaste fiets. En een rolstoel lijkt misschien een betrekkelijk eenvoudig hulpmiddel, maar denk eens na over vragen als: gaat het om binnen- of buitengebruik, of allebei? Gaat je schoonvader de stoel zelf voortbewegen, of zal hij geduwd moeten worden? En als hij het zelf doet, gaat dat dan handmatig of elektrisch? Moeten er alleen korte afstanden mee worden overbrugd, of ook langere? Moet hij makkelijk meekunnen in de auto, maakt dat weinig uit? Als binnengebruik noodzakelijk is: is het huis dan voldoende toegankelijk, of anders betrekkelijk eenvoudig toegankelijk te maken?
En verder in het huis: zijn aanpassingen in toilet en badkamer de enige? Zijn die ruimtes goed aan te passen? Ruimte is vaak een probleem bij rolstoelgebruik, zeker als iemand geholpen moet worden bij douchen of toiletgang. De WMO zal ook naar dit soort dingen kijken, dus het kan goed zijn om hier zelf vast even over na te denken. Daarbij zul je ook - en dat is natuurlijk best hard - moeten nadenken over de kans dat je schoonvader verder achteruit gaat en hij dus meer aanpassingen nodig zal hebben. Voldoet de woning dan ook nog?
De regelgeving op dit punt kan een doolhof zijn, zeker als je er nog nooit mee te maken hebt gehad en dus niet goed weet waar te starten. Ik zou dus adviseren om te starten bij het revalidatiecentrum: daar kennen ze je schoonvader, en weten ze vast welke hulpmiddelen nodig zullen zijn. Typisch ook dat ze dit nog niet opgepakt hebben, normaal gesproken wordt zoiets bekeken voordat iemand naar huis gaat.
Praktisch vanuit de WMO: een eigen bijdrage per vier weken heb ik werkelijk nog nooit gehoord, hooguit een eenmalige eigen bijdrage voor bepaalde hulpmiddelen. Eigen bijdrage mag niet voor alle hulpmiddelen, ik geloof alleen voor vervoersvoorzieningen, maar ik zit er niet meer voldoende in. Bovendien is de WMO een raamwet, dus de uitvoering verschilt per gemeente. Waar een gemeente voor bepaalde hulpmiddelen een eigen bijdrage mág hanteren, doet in de praktijk niet elke gemeente dit, en verschilt de hoogte bij die gemeentes die dit wél doen. Informeer dus inderdaad bij je eigen gemeente.
De WMO komt pas in actie als andere oplossingen niet voldoen, en verstrekt dan de "goedkoopst adequate" voorziening. Centraal staat zelfstandig functioneren in en om de woning en sociale participatie, en het zgn compensatiebeginsel. De WMO compenseert dus wanneer je je zonder simpele eigen aanpassingen bijvoorbeeld niet in en om de woning kunt verplaatsen, wanneer je in je eigen huis de normale woonzaken niet kunt doen, of wanneer je niet deel kunt nemen aan het sociale verkeer. Die compensatie gebeurt in de vorm van de goedkoopste voorziening die voldoet. In het kader daarvan zijn er weinig WMO's die nog trapliften vergoeden bijvoorbeeld, meestal wordt een verhuisadvies gegeven. Dan krijg je een verhuisvergoeding vanuit de WMO; dat is goedkoper dan het inbouwen van een traplift. Bij de aanvraag voor een verhoogd toilet kan het zijn dat er eerst gekeken wordt of het plaatsen van beugels niet (ook) zou voldoen, omdat die vaak goedkoper te plaatsen zijn. Aanpassingen die tegenwoordig heel gangbaar zijn en dus geen echte aanpassing meer, zoals een eenhandelkraan omdat de draaiknoppen moeilijk te bedienen zijn, heten "algemeen gebruikelijk", en worden helemaal niet meer vergoed.
Even voor nu: een rolstoel, toiletverhoger (met of zonder armleggers waarop je je op kunt drukken) en ook een douchestoeltje zijn te leen bij de thuiszorgwinkel. Is gratis tot zes maanden. Die douchestoeltjes zijn vaak alleen niet zo stevig, een tuinstoel onder de douche zetten voldoet vaak net zo goed. Veiliger is echter een vast zitje aan de muur, of - als je schoonvader heel erg moelijk loopt en/of moeilijk transfers kan maken - een doucherolstoel, beiden aan te vragen bij de WMO.
Voor vervoer: een taxipas voor deel- of regiotaxi wordt snel toegekend, alleen heeft hij daar op dit moment misschien niet zo heel veel aan. Daarnaast zijn er individuele voorzieningen mogelijk zoals een rolstoel, scootmobiel of aangepaste fiets. En een rolstoel lijkt misschien een betrekkelijk eenvoudig hulpmiddel, maar denk eens na over vragen als: gaat het om binnen- of buitengebruik, of allebei? Gaat je schoonvader de stoel zelf voortbewegen, of zal hij geduwd moeten worden? En als hij het zelf doet, gaat dat dan handmatig of elektrisch? Moeten er alleen korte afstanden mee worden overbrugd, of ook langere? Moet hij makkelijk meekunnen in de auto, maakt dat weinig uit? Als binnengebruik noodzakelijk is: is het huis dan voldoende toegankelijk, of anders betrekkelijk eenvoudig toegankelijk te maken?
En verder in het huis: zijn aanpassingen in toilet en badkamer de enige? Zijn die ruimtes goed aan te passen? Ruimte is vaak een probleem bij rolstoelgebruik, zeker als iemand geholpen moet worden bij douchen of toiletgang. De WMO zal ook naar dit soort dingen kijken, dus het kan goed zijn om hier zelf vast even over na te denken. Daarbij zul je ook - en dat is natuurlijk best hard - moeten nadenken over de kans dat je schoonvader verder achteruit gaat en hij dus meer aanpassingen nodig zal hebben. Voldoet de woning dan ook nog?
De regelgeving op dit punt kan een doolhof zijn, zeker als je er nog nooit mee te maken hebt gehad en dus niet goed weet waar te starten. Ik zou dus adviseren om te starten bij het revalidatiecentrum: daar kennen ze je schoonvader, en weten ze vast welke hulpmiddelen nodig zullen zijn. Typisch ook dat ze dit nog niet opgepakt hebben, normaal gesproken wordt zoiets bekeken voordat iemand naar huis gaat.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:13
Ik heb een sterk vermoeden over welke gemeente dit gaat. Bel morgen de betreffende adviseur/ergotherapeut en vraag gewoon of deze het verhaal omtrent de eigen bijdrage nog even kan uitleggen. Waarschijnlijk is die 250 per 4 weken inderdaad de maximale bijdrage maar is dat nu helemaal niet aan de orde (gezien de voorzieningen waar je nu over praat). Want 1800 over drie jaar… het lijkt misschien absurd veel, maar het zou heel goed kunnen kloppen. En dan kan het misschien wel goedkoper zijn om zelf een verhoger of zelfs een verhoogde toiletpot te kopen.
Succes in ieder geval. Het is een flink doolhoof wat wet en regelgeving betreft en vergt ook gewoon wat uitzoek werk om erachter te komen wat in jullie situatie het beste is.
Succes in ieder geval. Het is een flink doolhoof wat wet en regelgeving betreft en vergt ook gewoon wat uitzoek werk om erachter te komen wat in jullie situatie het beste is.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:53
quote:Sent schreef op 29 augustus 2011 @ 23:33:
Praktisch vanuit de WMO: een eigen bijdrage per vier weken heb ik werkelijk nog nooit gehoord, hooguit een eenmalige eigen bijdrage voor bepaalde hulpmiddelen. Eigen bijdrage mag niet voor alle hulpmiddelen, ik geloof alleen voor vervoersvoorzieningen, maar ik zit er niet meer voldoende in. Bovendien is de WMO een raamwet, dus de uitvoering verschilt per gemeente. Waar een gemeente voor bepaalde hulpmiddelen een eigen bijdrage mág hanteren, doet in de praktijk niet elke gemeente dit, en verschilt de hoogte bij die gemeentes die dit wél doen. Informeer dus inderdaad bij je eigen gemeente.
Mijn gemeente doet wel aan bijdragen per 4 weken (die geïnd worden via het CAK). Bijvoorbeeld voor de hulp bij de huishouding. Wij hebben overigens juist géén eigen bijdragen bij rolstoelen en scootmobielen, maar wel bij huishoudelijke hulp, deeltaxi en woningaanpassingen. Wij vergoeden overigens alles wat jij opnoemt gewoon. Alleen daarom al vind ik persoonlijk de WMO véél te ruim, in de ene gemeente (zoals de mijne) krijg je alles vergoed en in jouw voorbeeld krijgt iedereen een verhuisverzoek ipv een traplift. Dat doen wij echt zelden, alleen in gevallen waarbij er een gigantische zorgvraag is en een heel erg ongeschikt huis. Wanneer je een hele grote zorgvraag hebt is het soms niet eens een gek idee om naar het naburige dorp te verhuizen.
Juist bij voorzieningen in en rondom een koophuis zijn bij ons periodebijdragen erg gebruikelijk. Iemand betaalt bijvoorbeeld 2 jaar lang elke maand een eigen bijdrage voor een aangepaste keuken of traplift. De eigen bijdrage wordt dan uitgesmeerd over een langere periode. (dit betreft koophuizen, de voorziening wordt dan in eigendom gegeven aan de mensen, dus de gemeente geeft als het ware een subsidie) We doen dit niet bij kleine voorzieningen als een toiletverhoger zover ik weet.
Maar de WMO kan dus gigantisch van plaats tot plaats verschillen, dus morgen langs het loket denk ik..
Praktisch vanuit de WMO: een eigen bijdrage per vier weken heb ik werkelijk nog nooit gehoord, hooguit een eenmalige eigen bijdrage voor bepaalde hulpmiddelen. Eigen bijdrage mag niet voor alle hulpmiddelen, ik geloof alleen voor vervoersvoorzieningen, maar ik zit er niet meer voldoende in. Bovendien is de WMO een raamwet, dus de uitvoering verschilt per gemeente. Waar een gemeente voor bepaalde hulpmiddelen een eigen bijdrage mág hanteren, doet in de praktijk niet elke gemeente dit, en verschilt de hoogte bij die gemeentes die dit wél doen. Informeer dus inderdaad bij je eigen gemeente.
Mijn gemeente doet wel aan bijdragen per 4 weken (die geïnd worden via het CAK). Bijvoorbeeld voor de hulp bij de huishouding. Wij hebben overigens juist géén eigen bijdragen bij rolstoelen en scootmobielen, maar wel bij huishoudelijke hulp, deeltaxi en woningaanpassingen. Wij vergoeden overigens alles wat jij opnoemt gewoon. Alleen daarom al vind ik persoonlijk de WMO véél te ruim, in de ene gemeente (zoals de mijne) krijg je alles vergoed en in jouw voorbeeld krijgt iedereen een verhuisverzoek ipv een traplift. Dat doen wij echt zelden, alleen in gevallen waarbij er een gigantische zorgvraag is en een heel erg ongeschikt huis. Wanneer je een hele grote zorgvraag hebt is het soms niet eens een gek idee om naar het naburige dorp te verhuizen.
Juist bij voorzieningen in en rondom een koophuis zijn bij ons periodebijdragen erg gebruikelijk. Iemand betaalt bijvoorbeeld 2 jaar lang elke maand een eigen bijdrage voor een aangepaste keuken of traplift. De eigen bijdrage wordt dan uitgesmeerd over een langere periode. (dit betreft koophuizen, de voorziening wordt dan in eigendom gegeven aan de mensen, dus de gemeente geeft als het ware een subsidie) We doen dit niet bij kleine voorzieningen als een toiletverhoger zover ik weet.
Maar de WMO kan dus gigantisch van plaats tot plaats verschillen, dus morgen langs het loket denk ik..
dinsdag 30 augustus 2011 om 09:11
@sent
Wat betreft het verhaal rondom advies/ergotherapeut/indicatie: dit alles is al gebeurd. Niet vanuit het revalidatiecentrum waar schoonvader sinds kort (afgelopen vrijdag) ligt vanwege gebroken heup, maar vanwege zijn ziekte waardoor hij fysiek steeds beperkter wordt. Dit alles was dus al geregeld. Juist omdat hij nu in het revalidatiecentrum ligt, leek het ons fijn om het één en ander te regelen voordat hij naar huis mag. Het advies ligt er dus, de vraag is nu alleen wat te betalen wanneer één en ander vanuit gemeente geregeld wordt, of wanneer we het zelf doen.
@advies
Je hebt helemaal gelijk.
Ik ben er inmiddels achter dat in deze gemeente Groningen er per 1 juli 2011 veel wijzigingen zijn ingevoerd betreft de WMO. Dat is dus zeer recent. Waarschijnlijk lijken de bedragen daarom ietwat hoog/vreemd. Waarschijnlijk komen mijn schoonouders uit op een eigen bijdrage aan de voorzieningen van ongeveer 45 euro per 4 weken en omdat de spullen niet geleend worden, maar eigendom zullen worden, moeten ze dit 3 jaar lang doen (= 1755 euro). Maar misschien is het ook wel totdat de kosten er helemaal uit zijn, en komt het totaalbedrag lager te liggen. Het komt er dan dus op neer dat ze van de gemeente een mogelijkheid krijgen om gespreid te betalen ipv alles in één keer betalen, maar dat er geen sprake is van een tegemoetkoming.
Nou ja, jullie zien het, tijd om eens wat telefoontjes te plegen.
Wat betreft het verhaal rondom advies/ergotherapeut/indicatie: dit alles is al gebeurd. Niet vanuit het revalidatiecentrum waar schoonvader sinds kort (afgelopen vrijdag) ligt vanwege gebroken heup, maar vanwege zijn ziekte waardoor hij fysiek steeds beperkter wordt. Dit alles was dus al geregeld. Juist omdat hij nu in het revalidatiecentrum ligt, leek het ons fijn om het één en ander te regelen voordat hij naar huis mag. Het advies ligt er dus, de vraag is nu alleen wat te betalen wanneer één en ander vanuit gemeente geregeld wordt, of wanneer we het zelf doen.
@advies
Je hebt helemaal gelijk.
Ik ben er inmiddels achter dat in deze gemeente Groningen er per 1 juli 2011 veel wijzigingen zijn ingevoerd betreft de WMO. Dat is dus zeer recent. Waarschijnlijk lijken de bedragen daarom ietwat hoog/vreemd. Waarschijnlijk komen mijn schoonouders uit op een eigen bijdrage aan de voorzieningen van ongeveer 45 euro per 4 weken en omdat de spullen niet geleend worden, maar eigendom zullen worden, moeten ze dit 3 jaar lang doen (= 1755 euro). Maar misschien is het ook wel totdat de kosten er helemaal uit zijn, en komt het totaalbedrag lager te liggen. Het komt er dan dus op neer dat ze van de gemeente een mogelijkheid krijgen om gespreid te betalen ipv alles in één keer betalen, maar dat er geen sprake is van een tegemoetkoming.
Nou ja, jullie zien het, tijd om eens wat telefoontjes te plegen.
dinsdag 30 augustus 2011 om 17:49
quote:heavenorhell schreef op 30 augustus 2011 @ 00:53:
[...]
Juist bij voorzieningen in en rondom een koophuis zijn bij ons periodebijdragen erg gebruikelijk.
Ah, dat wist ik niet. Ik huur, en ik heb veel vrienden die ook een handicap hebben, en geen van hen heeft een koophuis. Vandaar dat ik dat stukje van de regeling niet ken. Nooit gedacht dat daar zo'n verschil in zou zitten.
Voor huishoudelijke hulp geldt inderdaad wél een eigen bijdrage, dat bedacht ik achteraf pas. Die voorziening werd niet genoemd, dus ik had er even niet aan gedacht. Bovendien loopt hier ook het WMO-PGB via het Zorgkantoor en de eigen bijdrage natuurlijk via het CAK, dus ik sta er amper bij stil dat de regeling door de WMO wordt uitgevoerd.
Maar TO: ging het ook om huishoudelijke hulp, of alleen de voorzieningen die je al noemde?
Als er al een advies ligt van een ergo, en de vraag alleen is hoe het zit met vergoedingen, kom je daar inderdaad alleen maar achter door navraag te doen bij de gemeente waar het om gaat. Succes!
[...]
Juist bij voorzieningen in en rondom een koophuis zijn bij ons periodebijdragen erg gebruikelijk.
Ah, dat wist ik niet. Ik huur, en ik heb veel vrienden die ook een handicap hebben, en geen van hen heeft een koophuis. Vandaar dat ik dat stukje van de regeling niet ken. Nooit gedacht dat daar zo'n verschil in zou zitten.
Voor huishoudelijke hulp geldt inderdaad wél een eigen bijdrage, dat bedacht ik achteraf pas. Die voorziening werd niet genoemd, dus ik had er even niet aan gedacht. Bovendien loopt hier ook het WMO-PGB via het Zorgkantoor en de eigen bijdrage natuurlijk via het CAK, dus ik sta er amper bij stil dat de regeling door de WMO wordt uitgevoerd.
Maar TO: ging het ook om huishoudelijke hulp, of alleen de voorzieningen die je al noemde?
Als er al een advies ligt van een ergo, en de vraag alleen is hoe het zit met vergoedingen, kom je daar inderdaad alleen maar achter door navraag te doen bij de gemeente waar het om gaat. Succes!
dinsdag 30 augustus 2011 om 22:48
Onze gemeente heft ook voor alle voorzieningen (behalve rolstoelen, deze zijn wettelijk uitgesloten) een eigen bijdrage.
Het CAK berekent wat iemand maximaal per 4 weken kan betalen. Dit hangt o.a. af van inkomen, leeftijd en gezinssituatie. De gemeente bepaalt vervolgens welk bedrag er aan de cliënt wordt opgelegd. In onze gemeente wordt de "kostprijs" van de voorziening opgelegd aan de cliënt. Bijvoorbeeld > de gemeente betaalt voor een scootmobiel ¤ 60,- huur per vier weken, dan wordt dit bedrag doorberekend aan de cliënt.
Het CAK berekent vervolgens wat de cliënt per 4 weken kan missen. Een cliënt met een (relatief) laag inkomen kan bijv. volgens het CAK maar ¤20,- per 4 weken missen. Dan kunnen wij als gemeente wel ¤ 60,- opleggen, maar deze cliënt betaalt nooit meer dan ¤ 20,-.
Een andere cliënt, met een hoger inkomen, kan volgens het CAK ¤ 250,- per maand missen (zoals jouw schoonvader). De gemeente legt hem dan die ¤60,- op en hij zal dan dus volledig de ¤60,- betalen. Gaat hij gebruik maken van meer voorzieningen (huishoudelijke hulp, douchestoel, etc) dan stijgt zijn eigen bijdrage ook. Net zolang tot zijn maximale bedrag per 4 weken bereikt is (¤250,-). Hierboven worden de voorzieningen "gratis".
De eigen bijdrage mag niet langer dan 39 perioden (= 3 jaar) worden opgelegd.
Soms is iemands eigen bijdrage echt hoog en ben je voordeliger uit e.e.a. zelf aan te schaffen.
In onze gemeente (en in veel andere ook) worden toiletverhogers / verhoogde toiletpotten niet vergoed. Deze voorzieningen worden "algemeen gebruikelijk" genoemd. Ze zijn in de normale handel verkrijgbaar (Gamma, praxis), niet specifiek bedoeld voor mensen met een handicap (je komt deze potten bij allerlei mensen tegen), etc.
Voorzieningen worden verstrekt wanneer ze langdurig noodzakelijk zijn. Bij een botbreuk is het vaak aannemelijk dat iemand weer herstelt en is een traplift dus niet vanzelfsprekend. Maar ik begrijp dat jouw schoonvader ernstig ziek is en dat zijn beperkingen steeds verder zullen toenemen. Vanuit de Wmo zal dan gekeken worden welke voorzieningen er allemaal nodig zijn. In onze gemeente geldt de regel dat wanneer de aanpassingen hoger uitkomen dan ¤15.000,- , het "primaat van verhuizen" geldt. Dit betekent dat verhuizen naar een geschikte woning (vaak een gelijkvloerse woning) dan als beste / goedkoopste oplossing wordt gezien. Elke gemeente heeft hierover zijn eigen beleid. Het primaat verhuizen is niet makkelijk op te leggen, want er moet wel een geschikte woning beschikbaar zijn en als jouw schoonouders in een koopwoning wonen heb je ook met allerlei praktische zaken te maken (verkoop woning, nieuwe hypotheek en ernstig ziek). Dit is dus lang niet altijd uitvoerbaar, maar zal wel als optie bekeken worden.
Het CAK berekent wat iemand maximaal per 4 weken kan betalen. Dit hangt o.a. af van inkomen, leeftijd en gezinssituatie. De gemeente bepaalt vervolgens welk bedrag er aan de cliënt wordt opgelegd. In onze gemeente wordt de "kostprijs" van de voorziening opgelegd aan de cliënt. Bijvoorbeeld > de gemeente betaalt voor een scootmobiel ¤ 60,- huur per vier weken, dan wordt dit bedrag doorberekend aan de cliënt.
Het CAK berekent vervolgens wat de cliënt per 4 weken kan missen. Een cliënt met een (relatief) laag inkomen kan bijv. volgens het CAK maar ¤20,- per 4 weken missen. Dan kunnen wij als gemeente wel ¤ 60,- opleggen, maar deze cliënt betaalt nooit meer dan ¤ 20,-.
Een andere cliënt, met een hoger inkomen, kan volgens het CAK ¤ 250,- per maand missen (zoals jouw schoonvader). De gemeente legt hem dan die ¤60,- op en hij zal dan dus volledig de ¤60,- betalen. Gaat hij gebruik maken van meer voorzieningen (huishoudelijke hulp, douchestoel, etc) dan stijgt zijn eigen bijdrage ook. Net zolang tot zijn maximale bedrag per 4 weken bereikt is (¤250,-). Hierboven worden de voorzieningen "gratis".
De eigen bijdrage mag niet langer dan 39 perioden (= 3 jaar) worden opgelegd.
Soms is iemands eigen bijdrage echt hoog en ben je voordeliger uit e.e.a. zelf aan te schaffen.
In onze gemeente (en in veel andere ook) worden toiletverhogers / verhoogde toiletpotten niet vergoed. Deze voorzieningen worden "algemeen gebruikelijk" genoemd. Ze zijn in de normale handel verkrijgbaar (Gamma, praxis), niet specifiek bedoeld voor mensen met een handicap (je komt deze potten bij allerlei mensen tegen), etc.
Voorzieningen worden verstrekt wanneer ze langdurig noodzakelijk zijn. Bij een botbreuk is het vaak aannemelijk dat iemand weer herstelt en is een traplift dus niet vanzelfsprekend. Maar ik begrijp dat jouw schoonvader ernstig ziek is en dat zijn beperkingen steeds verder zullen toenemen. Vanuit de Wmo zal dan gekeken worden welke voorzieningen er allemaal nodig zijn. In onze gemeente geldt de regel dat wanneer de aanpassingen hoger uitkomen dan ¤15.000,- , het "primaat van verhuizen" geldt. Dit betekent dat verhuizen naar een geschikte woning (vaak een gelijkvloerse woning) dan als beste / goedkoopste oplossing wordt gezien. Elke gemeente heeft hierover zijn eigen beleid. Het primaat verhuizen is niet makkelijk op te leggen, want er moet wel een geschikte woning beschikbaar zijn en als jouw schoonouders in een koopwoning wonen heb je ook met allerlei praktische zaken te maken (verkoop woning, nieuwe hypotheek en ernstig ziek). Dit is dus lang niet altijd uitvoerbaar, maar zal wel als optie bekeken worden.
dinsdag 30 augustus 2011 om 23:00
Een gemeente mag trouwens nooit meer aan eigen bijdrage vragen, dan dat de voorziening kost (nooit meer dan de kostprijs).
Huren wij een voorziening (bijvoorbeeld een scootmobiel) dan leggen we 39 perioden de huurprijs op aan de cliënt.
Kopen wij een voorziening (aanbouw, aangepaste keuken, etc) dan delen we het aankoopbedrag door 39 en dan leggen we dat bedrag 39 x op.
Wij leggen dus altijd de kostprijs van de voorziening op aan de cliënt, maar of deze het daadwerkelijk gaat betalen, wordt berekend door het CAK.
Twee dingen die je mee kan nemen ter overweging;
- gemeenten kopen in bij vaste leveranciers. Soms is een bepaalde voorziening particulier of tweedehands goedkoper te verkrijgen. Voor mensen die een hoge eigen bijdrage hebben (en de voorziening volledig zelf betalen) kan zelf aanschaffen goedkoper zijn.
- daar staat tegenover dat als de scootmobiel na 39 perioden is "afbetaald" en hij gaat stuk, je "gratis" vanuit de Wmo een nieuwe krijgt. Tenminste, in onze gemeente. Bij technische vervanging gaat niet opnieuw de 39-perioden betaling tellen. Zou je hem particulier hebben aangeschaft en hij gaat stuk, dan moet je uit eigen zak een nieuwe kopen.
Kortom; bespreek de mogelijkheden en weeg goed af wat voor jullie de beste keuze is.
Succes!
Huren wij een voorziening (bijvoorbeeld een scootmobiel) dan leggen we 39 perioden de huurprijs op aan de cliënt.
Kopen wij een voorziening (aanbouw, aangepaste keuken, etc) dan delen we het aankoopbedrag door 39 en dan leggen we dat bedrag 39 x op.
Wij leggen dus altijd de kostprijs van de voorziening op aan de cliënt, maar of deze het daadwerkelijk gaat betalen, wordt berekend door het CAK.
Twee dingen die je mee kan nemen ter overweging;
- gemeenten kopen in bij vaste leveranciers. Soms is een bepaalde voorziening particulier of tweedehands goedkoper te verkrijgen. Voor mensen die een hoge eigen bijdrage hebben (en de voorziening volledig zelf betalen) kan zelf aanschaffen goedkoper zijn.
- daar staat tegenover dat als de scootmobiel na 39 perioden is "afbetaald" en hij gaat stuk, je "gratis" vanuit de Wmo een nieuwe krijgt. Tenminste, in onze gemeente. Bij technische vervanging gaat niet opnieuw de 39-perioden betaling tellen. Zou je hem particulier hebben aangeschaft en hij gaat stuk, dan moet je uit eigen zak een nieuwe kopen.
Kortom; bespreek de mogelijkheden en weeg goed af wat voor jullie de beste keuze is.
Succes!
woensdag 31 augustus 2011 om 00:20
Konela, ik mag toch hopen dat de juridische afdeling bij jullie wat pro-actiever de jurisprudentie bijhoudt dan het nu (even?) lijkt. Er ligt al langere tijd diverse jurisprudentie dat het heffen van een eigen bijdrage op vervoersvoorzieningen zoals een scootmobiel onrechtmatig is in het kader van de WMO. Een daarvan is LJN BM7476 waarvan de uitspraak in het voorjaar 2010 gedaan is. Daarnaast zijn er nog meer, maar kan niet zo 1-2-3 de kenmerken oplepelen en heb mijn dosiervorming niet op mijn netbook zitten (waar ik nu dus op forum). Sowieso was er in 2009 al genoeg niet gloednieuwe jurisprudentie voor handen dat diverse gemeenten terecht zijn terug gefloten voor wat betreft het onrechtmatig hanteren van een EB op de scootmobiel.
Simoontje; als je meer wilt weten, lees je in in de stukken zodat je weet welk beleid gemeente van schoonvader voert. Deze dienen openbaar te zijn, heb je ten alle tijden inzagerecht in. Wil je een kopy, dan kan het soms een bijdrage kosten en lang leve het digitale tijdperk; steeds meer gemeenten publiceren hun stukken online. Zeker voor wat betreft eigen bijdragen zul je vaak meer stukken moeten naslaan dan alleen de verordening of -gruwel- het voorzieningenboek.
Ergotherapeuten zijn handig in het uitvogelen van een onafhankelijk advies (adviesorganen zijn vaak gekleurd richting eigen assortiment, voor 98% van de gevallen geen probleem maar oncourant als je in de 2% valt). Bedenk daarbij wel dat de kennis ook beperkt is. Ook zij hebben voorkeuren qua producten, leveranciers en wat al niet meer. De ergotherapeut die daadwerkelijk elk product kent moet nog geboren worden. Wat dat betreft is een drijfveer naar verder kijken dan eigen bekende omgeving een handige drijfveer, een dergelijke -peut vindt net een stuk makkelijker een passend hulpmiddel als het bekende niet uitkomt dan iemand die een dergelijke insteek niet heeft.
Qua wetmatigheid en te vaak ook algemene uitleg hoe iets werkt, waar je moet zijn voor wat etc. zijn ze niet de meest aangewezen persoon. Wat dat betreft je dan weer meer aan een juridisch onderlegd persoon met een stuk specialisatie op dit gebied. Bijv. vanuit MEE zijn er goede consulenten (stukje begeleiding waar zijn voor wat) of bijv. juridische medewerkers (hulpverlening bij bijv. gesprekken, bezwaren, informatie over juridische rechtmatigheid van een besluit of verordening etc.) die gratis kunnen bijstaan. Zo soms ook vanuit een patiëntenvereniging en diverse andere mogelijkheden.
Lees je sowieso goed in omtrent "haken en ogen" (zeker bij een koopwoning vaak een punt) en welke rechten schoonvader heeft. Zo heeft schoonvader -tenzij er zéér dringende redenen zijn om anders te besluiten- de keuze uit zogenaamde hulpmiddel in natura (HIN) of middels een persoonsgebonden budget (PGB). Bij het eerste treft de gemeente de voorziening, heb je er zelf dus afgezien van de procedure zelf geen regelwerk aan en geen financieel risico behalve eventuele bijdragen. Bij een PGB zal schoonvader een bedrag krijgen, waarvan de hoogte bepaald is afhankelijk van wat er geïndiceerd wordt en gemeente verordening. Met dit bedrag kan schoonvader vervolgens zelf de voorziening treffen. Hij is daarbij wel zélf verantwoordelijk. Hij moet voldoen aan de eisen die er gesteld worden aan het hulpmiddel zoals opgesteld in het eisenpakket, maar heeft daarnaast volledig de vrijheid om de zaken te regelen zoals hij wil. Hij zal het uitgegeven geld moeten verantwoorden en eventueel overgebleven geld dient terug betaald te worden. Het verschilt per gemeente en type hulpmiddel of men hierbij zelf ook verantwoordelijk is voor het onderhoud en bijkomende kosten. Indien ja, dan geven sommige gemeenten hiervoor een jaarlijks PGB, anderen kennen dat eenmalig in het begin toe binnen het totale PGB en daarmee klaar. Per toegekend hulpmiddel kan er gekozen worden in welke vorm het toegekende gebruikt zal worden. Al kun je er donder op zeggen dat er stoom uit de papierwinkel gaat komen als je meerdere woningaanpassingen tegelijkertijd aanvraagt, toegekend krijgt en sommigen in HIN vorm wenst en anderen in PGB vorm. Bij een PGB-vorm gelden dezelfde algemene "eisen" en "maren" die kunnen gelden zoals bijv. een eigen bijdrage, regelingen omtrent aanpassingen die waardevermeerderend kunnen werken in geval van eigen huis hebben, maar is er dus meer vrijheid -en verantwoordelijkheid!- qua invulling van hoe men zelf het hulpmiddel wenst.
Voor wat betreft eigen aanschaf; kan helaas soms een klein mijnenveldje zijn. Enerzijds zijn er walgelijk veel bedrijven die over de rug van deze doelgroepen mensen het vel over de neus wil halen en erger, anderzijds is het ook goed opletten dat je het onderscheid kunt maken (leert maken, ook vaak) tussen kwaliteit en cr*p. Zo kan bijv. de ene keer een douchekruk in de aanbieding bij een lidl een kwalitatief goed product zijn om de volgende keer ruk kwaliteit te zijn.
Ongeacht of het via WMO of zelf aanschaf wordt; kijk ook naar nabije toekomst en overleg dit met ergo. Als er nu al duidelijk zou zijn dat er een stuk verslechtering in de nabije toekomst te verwachten zal zijn, dan kan het soms handiger zijn om daar al naar te handelen. Anders heb je dubbel de kosten en straks weer een periode waarin schoonvader nog niet het hulpmiddel heeft wat hij nodig heeft. Neem bijv. een douchekruk. Erg handig, maar niet zo handig in alle situaties. Soms kan een verrijdbare douchestoel (net als een rolstoel verrijdbaar, verkrijgbaar in modellen die geschikt zijn voor zelf voortbewegen maar ook modellen die alleen geschikt zijn voor duwen) of vaste douchestoel (al dan niet opvouwbaar) een verantwoordere optie zijn. Idem dito voor de traplift. Een uitkomst in sommige situaties maar een levensgevaarlijke constructie in andere situaties.
Qua prijs? Hierbij geldt hetzelfde als bij elk ander produkt; pak het juist aan en er valt bijna altijd e.e.a. te bedingen als je "grotere" bedragen zult gaan besteden.
Simoontje; als je meer wilt weten, lees je in in de stukken zodat je weet welk beleid gemeente van schoonvader voert. Deze dienen openbaar te zijn, heb je ten alle tijden inzagerecht in. Wil je een kopy, dan kan het soms een bijdrage kosten en lang leve het digitale tijdperk; steeds meer gemeenten publiceren hun stukken online. Zeker voor wat betreft eigen bijdragen zul je vaak meer stukken moeten naslaan dan alleen de verordening of -gruwel- het voorzieningenboek.
Ergotherapeuten zijn handig in het uitvogelen van een onafhankelijk advies (adviesorganen zijn vaak gekleurd richting eigen assortiment, voor 98% van de gevallen geen probleem maar oncourant als je in de 2% valt). Bedenk daarbij wel dat de kennis ook beperkt is. Ook zij hebben voorkeuren qua producten, leveranciers en wat al niet meer. De ergotherapeut die daadwerkelijk elk product kent moet nog geboren worden. Wat dat betreft is een drijfveer naar verder kijken dan eigen bekende omgeving een handige drijfveer, een dergelijke -peut vindt net een stuk makkelijker een passend hulpmiddel als het bekende niet uitkomt dan iemand die een dergelijke insteek niet heeft.
Qua wetmatigheid en te vaak ook algemene uitleg hoe iets werkt, waar je moet zijn voor wat etc. zijn ze niet de meest aangewezen persoon. Wat dat betreft je dan weer meer aan een juridisch onderlegd persoon met een stuk specialisatie op dit gebied. Bijv. vanuit MEE zijn er goede consulenten (stukje begeleiding waar zijn voor wat) of bijv. juridische medewerkers (hulpverlening bij bijv. gesprekken, bezwaren, informatie over juridische rechtmatigheid van een besluit of verordening etc.) die gratis kunnen bijstaan. Zo soms ook vanuit een patiëntenvereniging en diverse andere mogelijkheden.
Lees je sowieso goed in omtrent "haken en ogen" (zeker bij een koopwoning vaak een punt) en welke rechten schoonvader heeft. Zo heeft schoonvader -tenzij er zéér dringende redenen zijn om anders te besluiten- de keuze uit zogenaamde hulpmiddel in natura (HIN) of middels een persoonsgebonden budget (PGB). Bij het eerste treft de gemeente de voorziening, heb je er zelf dus afgezien van de procedure zelf geen regelwerk aan en geen financieel risico behalve eventuele bijdragen. Bij een PGB zal schoonvader een bedrag krijgen, waarvan de hoogte bepaald is afhankelijk van wat er geïndiceerd wordt en gemeente verordening. Met dit bedrag kan schoonvader vervolgens zelf de voorziening treffen. Hij is daarbij wel zélf verantwoordelijk. Hij moet voldoen aan de eisen die er gesteld worden aan het hulpmiddel zoals opgesteld in het eisenpakket, maar heeft daarnaast volledig de vrijheid om de zaken te regelen zoals hij wil. Hij zal het uitgegeven geld moeten verantwoorden en eventueel overgebleven geld dient terug betaald te worden. Het verschilt per gemeente en type hulpmiddel of men hierbij zelf ook verantwoordelijk is voor het onderhoud en bijkomende kosten. Indien ja, dan geven sommige gemeenten hiervoor een jaarlijks PGB, anderen kennen dat eenmalig in het begin toe binnen het totale PGB en daarmee klaar. Per toegekend hulpmiddel kan er gekozen worden in welke vorm het toegekende gebruikt zal worden. Al kun je er donder op zeggen dat er stoom uit de papierwinkel gaat komen als je meerdere woningaanpassingen tegelijkertijd aanvraagt, toegekend krijgt en sommigen in HIN vorm wenst en anderen in PGB vorm. Bij een PGB-vorm gelden dezelfde algemene "eisen" en "maren" die kunnen gelden zoals bijv. een eigen bijdrage, regelingen omtrent aanpassingen die waardevermeerderend kunnen werken in geval van eigen huis hebben, maar is er dus meer vrijheid -en verantwoordelijkheid!- qua invulling van hoe men zelf het hulpmiddel wenst.
Voor wat betreft eigen aanschaf; kan helaas soms een klein mijnenveldje zijn. Enerzijds zijn er walgelijk veel bedrijven die over de rug van deze doelgroepen mensen het vel over de neus wil halen en erger, anderzijds is het ook goed opletten dat je het onderscheid kunt maken (leert maken, ook vaak) tussen kwaliteit en cr*p. Zo kan bijv. de ene keer een douchekruk in de aanbieding bij een lidl een kwalitatief goed product zijn om de volgende keer ruk kwaliteit te zijn.
Ongeacht of het via WMO of zelf aanschaf wordt; kijk ook naar nabije toekomst en overleg dit met ergo. Als er nu al duidelijk zou zijn dat er een stuk verslechtering in de nabije toekomst te verwachten zal zijn, dan kan het soms handiger zijn om daar al naar te handelen. Anders heb je dubbel de kosten en straks weer een periode waarin schoonvader nog niet het hulpmiddel heeft wat hij nodig heeft. Neem bijv. een douchekruk. Erg handig, maar niet zo handig in alle situaties. Soms kan een verrijdbare douchestoel (net als een rolstoel verrijdbaar, verkrijgbaar in modellen die geschikt zijn voor zelf voortbewegen maar ook modellen die alleen geschikt zijn voor duwen) of vaste douchestoel (al dan niet opvouwbaar) een verantwoordere optie zijn. Idem dito voor de traplift. Een uitkomst in sommige situaties maar een levensgevaarlijke constructie in andere situaties.
Qua prijs? Hierbij geldt hetzelfde als bij elk ander produkt; pak het juist aan en er valt bijna altijd e.e.a. te bedingen als je "grotere" bedragen zult gaan besteden.
when you wish upon a star...
woensdag 31 augustus 2011 om 15:48
@ Pixiedust > jouw info m.b.t. de eigen bijdrage scootmobiel klopt niet. Gemeenten mogen wel een eigen bijdrage heffen op scootmobielen. De uitspraak waar jij naar refereert gaat over overgangsrecht Wvg / Wmo en het opleggen van een eigen bijdrage in die situatie. Daar waren specifieke criteria van toepassing en in die uitspraak heeft de gemeente niet de juiste procedure gevolgd.
Bij nieuwe aanvragen geldt wel een eigen bijdrage. Tot op heden nog geen jurisprudentie dat het niet zou mogen. Ik ben benieuwd welke uitspraken jij bedoelt. Wanneer een gemeente in zijn eigen beleid heeft vastgelegd dat ze geen eigen bijdrage heffen op een scootmobiel en ze voeren dit vervolgens wel uit, ja, dan spreekt een rechtbank uit dat het onrechtmatig is. Maar dat betekent niet dat andere gemeenten, die dit wel in hun beleid hebben opgenomen het ook niet mogen.
Bij nieuwe aanvragen geldt wel een eigen bijdrage. Tot op heden nog geen jurisprudentie dat het niet zou mogen. Ik ben benieuwd welke uitspraken jij bedoelt. Wanneer een gemeente in zijn eigen beleid heeft vastgelegd dat ze geen eigen bijdrage heffen op een scootmobiel en ze voeren dit vervolgens wel uit, ja, dan spreekt een rechtbank uit dat het onrechtmatig is. Maar dat betekent niet dat andere gemeenten, die dit wel in hun beleid hebben opgenomen het ook niet mogen.
