Geld & Recht
alle pijlers
Ex betaalt geen kinderalimentatie
maandag 5 september 2011 om 16:05
Ik moet even wat frustrate van me afschrijven en hoop daarnaast op verhalen ervarinsdeskundigen
Of iig wat mentale steun ofzo...
Ik ben nu bijna 2 jaar van mijn ex af, maar pas paar maanden officieel gescheiden. Mijn ex is tot begin vd zomer dit jaar uit beeld geweest, maar heeft gedurende de zomervakantie veelvuldig de kinderen dagjes meegenomen. Hij heeft echter geen vast inkomen en beweert daarom ook niet een vast bedrag voor de kinderen te kunnen betalen...volgens de advocaat heb ik pech, geen (officieel) inkomen van hem = geen draagkracht en dus geen alimentatie voor de kinderen. Ondertussen wil hij wel een bezoekregeling en ik wil de kinderen hun vader niet ontzeggen. Hoewel ze nooit uit zichzelf zeggen dat ze hem willen zien, maar dat is ook wel logisch gezien zijn lange afwezigheid; ze waren toen we uit elkaar gingen 2 en 4 jaar. Maar ik begin steeds bozer te worden...ik heb het ook niet breed, maar ik zorg wel voor ze. Alleen dus. Hij doet leuke uitstapjes met ze (want daar is blijkbaar wel geld voor) en heeft alleen de lusten. Maar op papier heeft hij dus niets (meer).
Voor mijn beeldvorming, wat is een reeel alimentatiebedrag per maand voor 2 kinderen van 4 en 6 jaar, afgaande op een minimum tot modaal inkomen?
Of iig wat mentale steun ofzo...
Ik ben nu bijna 2 jaar van mijn ex af, maar pas paar maanden officieel gescheiden. Mijn ex is tot begin vd zomer dit jaar uit beeld geweest, maar heeft gedurende de zomervakantie veelvuldig de kinderen dagjes meegenomen. Hij heeft echter geen vast inkomen en beweert daarom ook niet een vast bedrag voor de kinderen te kunnen betalen...volgens de advocaat heb ik pech, geen (officieel) inkomen van hem = geen draagkracht en dus geen alimentatie voor de kinderen. Ondertussen wil hij wel een bezoekregeling en ik wil de kinderen hun vader niet ontzeggen. Hoewel ze nooit uit zichzelf zeggen dat ze hem willen zien, maar dat is ook wel logisch gezien zijn lange afwezigheid; ze waren toen we uit elkaar gingen 2 en 4 jaar. Maar ik begin steeds bozer te worden...ik heb het ook niet breed, maar ik zorg wel voor ze. Alleen dus. Hij doet leuke uitstapjes met ze (want daar is blijkbaar wel geld voor) en heeft alleen de lusten. Maar op papier heeft hij dus niets (meer).
Voor mijn beeldvorming, wat is een reeel alimentatiebedrag per maand voor 2 kinderen van 4 en 6 jaar, afgaande op een minimum tot modaal inkomen?
maandag 5 september 2011 om 16:11
Hij heeft geen inkomen dus kan hij geen allimentatie betalen.
Ik begrijp je frustratie maar zo werkt het helaas wel.
Dus een bedrag gaan noemen heeft geen zin want geen inkomen is geen allimentatie.
Wel een inkomen is daar ook geen garantie voor helaas, vandaar dat ik binnenkort in de rechtbank zit.
Ik begrijp je frustratie maar zo werkt het helaas wel.
Dus een bedrag gaan noemen heeft geen zin want geen inkomen is geen allimentatie.
Wel een inkomen is daar ook geen garantie voor helaas, vandaar dat ik binnenkort in de rechtbank zit.
maandag 5 september 2011 om 16:20
Ik snap best dat de hele situatie frustrerend voor je is,
Ik vind wel dat je nog blij mag zijn dat hij in ieder geval dingen met de kinderen onderneemt, dus geld aan de kinderen spendeert ipv aan andere dingen.
Ik vind wel dat je nog blij mag zijn dat hij in ieder geval dingen met de kinderen onderneemt, dus geld aan de kinderen spendeert ipv aan andere dingen.
Elke les, waar je van leert, maakt het pad vrij voor nog waardevollere lessen. Elke les, die je negeert, komt steeds weer terug.
maandag 5 september 2011 om 16:21
maandag 5 september 2011 om 16:21
@Pepersteak: Erg zeg! Heeft hij wel contact met de kinderen? Sterkte alvast met de rechtzaak.
Ik probeer me gewoon voor te bereiden, dat als hij (je weet maar nooit!) op een gegeven moment wel werk heeft, ik ongeveer weet wat ik kan vragen, desnoods eisen bij de rechter.
Praktijkervaringen van medeformmers leek mij het meest betrouwbaar hierin.
Ik loop op de zaken vooruit, ik weet het, maar zoals ik al zei, mentale steun opzich is al prettig...
Ik probeer me gewoon voor te bereiden, dat als hij (je weet maar nooit!) op een gegeven moment wel werk heeft, ik ongeveer weet wat ik kan vragen, desnoods eisen bij de rechter.
Praktijkervaringen van medeformmers leek mij het meest betrouwbaar hierin.
Ik loop op de zaken vooruit, ik weet het, maar zoals ik al zei, mentale steun opzich is al prettig...
maandag 5 september 2011 om 16:24
quote:feeks schreef op 05 september 2011 @ 16:21:
alimentatie is geen kijkgeld dus je opmerking dat hij wel de kinderen wil zien ondanks dat hij geen alimentatie kan betalen is niet terecht
Maar eerlijk is het niet. Iemand moet er bloeden. Het is zoals Helene31 zegt..
En ik heb ook een nieuw (goedkoper) flatje moet zoeken en meer werk/ inkomen. Ik moest. Waar een wil is is een weg. En die wil is er niet zo bij hem.
alimentatie is geen kijkgeld dus je opmerking dat hij wel de kinderen wil zien ondanks dat hij geen alimentatie kan betalen is niet terecht
Maar eerlijk is het niet. Iemand moet er bloeden. Het is zoals Helene31 zegt..
En ik heb ook een nieuw (goedkoper) flatje moet zoeken en meer werk/ inkomen. Ik moest. Waar een wil is is een weg. En die wil is er niet zo bij hem.
maandag 5 september 2011 om 16:25
Hoe kan hij leven zonder inkomen?
Als hij een inkomen heeft uit de bijstand, dan kan het wel zo zijn dat hij geen kinderallimentatie hoeft te betalen. Jouw inkomen is dan hoger als het zijne en het kan zelfs zo zijn dat hij jou om partner allimentatie kan gaan vragen..
Trouwens, bezoekrecht en kinderallimimentatie staan los van elkaar. Niet betalen is niet geen bezoekrecht. Misschien leent hij het geld wel van familie om de kinderen een leuk dagje te geven.
Als hij een inkomen heeft uit de bijstand, dan kan het wel zo zijn dat hij geen kinderallimentatie hoeft te betalen. Jouw inkomen is dan hoger als het zijne en het kan zelfs zo zijn dat hij jou om partner allimentatie kan gaan vragen..
Trouwens, bezoekrecht en kinderallimimentatie staan los van elkaar. Niet betalen is niet geen bezoekrecht. Misschien leent hij het geld wel van familie om de kinderen een leuk dagje te geven.
maandag 5 september 2011 om 16:27
quote:missthing80 schreef op 05 september 2011 @ 16:24:
[...]
Maar eerlijk is het niet. Iemand moet er bloeden. Het is zoals Helene31 zegt..
En ik heb ook een nieuw (goedkoper) flatje moet zoeken en meer werk/ inkomen. Ik moest. Waar een wil is is een weg. En die wil is er niet zo bij hem.iemand moet er bloeden? Ok, dan geen uitjes meer voor je kinderen, is dat wat je wil?
[...]
Maar eerlijk is het niet. Iemand moet er bloeden. Het is zoals Helene31 zegt..
En ik heb ook een nieuw (goedkoper) flatje moet zoeken en meer werk/ inkomen. Ik moest. Waar een wil is is een weg. En die wil is er niet zo bij hem.iemand moet er bloeden? Ok, dan geen uitjes meer voor je kinderen, is dat wat je wil?
maandag 5 september 2011 om 16:33
Hij ziet de kinderen om het weekend en de halve vakanties. Ik zal dit nooit veranderen omdat hij niet wil betalen. Het is wel hun vader.
Maar mij steekt het ook om hem in een ni
euwe auto te zien rijden en dan zegt dat hij geen g
eld heeft om te helpen in de zorg voor de kinderen.
Het hier vertellen wat hij moet en volgens mijn advocaat kan betalen heeft niet zoveel zin want dat heeft te maken met levens standaard van de kinderen toen jullie nog samen waren en zijn inkomen en vaste lasten nu.
Maar mij steekt het ook om hem in een ni
euwe auto te zien rijden en dan zegt dat hij geen g
eld heeft om te helpen in de zorg voor de kinderen.
Het hier vertellen wat hij moet en volgens mijn advocaat kan betalen heeft niet zoveel zin want dat heeft te maken met levens standaard van de kinderen toen jullie nog samen waren en zijn inkomen en vaste lasten nu.
maandag 5 september 2011 om 16:34
Tnx helene.
Ik heb wel al boze kinderen gehad die mij verweten dat ze van mij niks mogen/ krijgen en van papa wel.
Dat is wel ff slikken.
Het gaat niet om 1 dagje efteling hoor. Het zijn er vele in korte tijd en een duur kado.
Ik praat gewoon met m'n kinderen erover als ze boos zijn en dan snappen ze het ook wel, maar het blijft moeilijk.
Co-ouderschap is niet mogelijk omdat hij bij familie inwoont.
Ik heb wel al boze kinderen gehad die mij verweten dat ze van mij niks mogen/ krijgen en van papa wel.
Dat is wel ff slikken.
Het gaat niet om 1 dagje efteling hoor. Het zijn er vele in korte tijd en een duur kado.
Ik praat gewoon met m'n kinderen erover als ze boos zijn en dan snappen ze het ook wel, maar het blijft moeilijk.
Co-ouderschap is niet mogelijk omdat hij bij familie inwoont.
maandag 5 september 2011 om 16:42
Maar hij moet toch iets van inkomen hebben? Dat hij geen vast inkomen heeft, dat lijkt mij geen reden om geen alimentatie te betalen. Stel deze man heeft een eigen zaak en haalt iedere maand een ander bedrag daaruit als inkomen. Dan is het geen vast inkomen, maar wel EEN inkomen.
Bij een alimentatieberekening moet hij inzicht geven in zijn financiele situatie. Heeft hij dat al wel gedaan? Dus aangetoond hoeveel er binnenkomt en wat zijn vaste lasten zijn?
Bij een alimentatieberekening moet hij inzicht geven in zijn financiele situatie. Heeft hij dat al wel gedaan? Dus aangetoond hoeveel er binnenkomt en wat zijn vaste lasten zijn?
Life is like a pipe and I\'m a tiny penny rolling up the walls inside
maandag 5 september 2011 om 16:43
maandag 5 september 2011 om 16:50
Maar om het even over een andere boeg te gooien dan.
TO, als je van je ex niets kunt verwachten, is het dan niet handiger om dit topic over een andere boeg te gooien?
Heb je iets aan tips over besparen en meer inkomen genereren om ook eens iets leuks te kunnen doen (en wat over te houden)?
Het is ook niet goed om te blijven hangen in negativiteit.
TO, als je van je ex niets kunt verwachten, is het dan niet handiger om dit topic over een andere boeg te gooien?
Heb je iets aan tips over besparen en meer inkomen genereren om ook eens iets leuks te kunnen doen (en wat over te houden)?
Het is ook niet goed om te blijven hangen in negativiteit.
maandag 5 september 2011 om 16:51
Ook al heeft hij bepaalde plichten, en ook al zal het heel moeilijk zijn, probeer te doen wat jij hoort te doen en trek verder je eigen plan.
Laat je leven niet beïnvloeden door zo'n wanbetaler. Breng de kinderen wanneer gewenst, laat hem vader zijn in het contact met de kinderen, maar zorg voor de rest voor jezelf in complete onafhankelijkheid. Laat zien wie je bent, laat je kracht zien en laat zien dat je niemand nodig hebt. Dan pas zul je de sterkste en wijste zijn van de twee, hoe moeilijk het misschien ook lijkt.
Sterkte!
Laat je leven niet beïnvloeden door zo'n wanbetaler. Breng de kinderen wanneer gewenst, laat hem vader zijn in het contact met de kinderen, maar zorg voor de rest voor jezelf in complete onafhankelijkheid. Laat zien wie je bent, laat je kracht zien en laat zien dat je niemand nodig hebt. Dan pas zul je de sterkste en wijste zijn van de twee, hoe moeilijk het misschien ook lijkt.
Sterkte!
maandag 5 september 2011 om 16:56
Er ís blijkbaar wel geld, zelfs de kinderen zeggen dat papa zoveel geld op zak heeft en dat kan ook niet anders gezien alles wat er gekocht en gedaan wordt. Er is geen bereidheid..Als ik zwart geld zou verdienen en mijn kinderen bij hem zouden wonen, zou ik hem dat gewoon contant toestoppen. Dat gebeurt ook niet. Hoe dan ook, het is frustrerend. Want écht niet kunnen is nog heel wat anders doen wat je kan.
maandag 5 september 2011 om 16:58
Herkenning alom.
Ik heb een kind van 6. Ex weigert te betalen omdat hij van mening is dat ik hem nog veel geld verschuldigd ben door de verkoop van zijn 1e huis destijds. Ondanks dat hij hier in het convenant afstand van heeft gedaan (kan geen aanspraak op maken) is dit zijn 'reden' waarom hij niets betaalt. Geen cent! In het convenant is geen bedrag aan inkomen bij hem genoemd omdat hij toen werkloos was en geen inkomen had. Dit zorgt er nu voor dat ik geen poot heb om op te staan. Ook instanties kunnen niets voor me doen.
Communicatie is er niet tussen ons. Hij wil mij nooit meer zien of spreken. Ervaring uit het verleden heeft geleerd dat wanneer ik op mijn strepen ga staan (kinderalimentatie is verplicht), dan gooit hij het op de agressieve toer en maakt hij mij het leven onmogelijk. Daarnaast heeft hij er geen enkele moeite mee om ons kind hierin te betrekken en te vertellen hoe slecht mama is, vertelt hij in geuren en kleuren wat hij mama gaat aandoen en dat papa dan misschien wel de gevangenis in moet, maar ja...dat is dan uiteindelijk allemaal de schuld van mama....
En ondertussen ziet hij zijn kind soms wel en soms niet. En ja, het blijft de vader van mijn kind. En daarbij is mijn kind heel gek met hem (ondanks dat hij het soms ook moeilijk/spannend vindt als papa zo boos praat...).
Dus: wat moet je? Anders dan maar - wéér - proberen je frustraties in te slikken, jezelf voor te houden dat ik doe wat ik kan en zo goed en zo gaat alles zelf betalen. Want papa, die betaalt geen cent. Maar...papa is wél helemaal geweldig, in de ogen van de kleine.
Vertel mij wat over frustraties....
Ik heb een kind van 6. Ex weigert te betalen omdat hij van mening is dat ik hem nog veel geld verschuldigd ben door de verkoop van zijn 1e huis destijds. Ondanks dat hij hier in het convenant afstand van heeft gedaan (kan geen aanspraak op maken) is dit zijn 'reden' waarom hij niets betaalt. Geen cent! In het convenant is geen bedrag aan inkomen bij hem genoemd omdat hij toen werkloos was en geen inkomen had. Dit zorgt er nu voor dat ik geen poot heb om op te staan. Ook instanties kunnen niets voor me doen.
Communicatie is er niet tussen ons. Hij wil mij nooit meer zien of spreken. Ervaring uit het verleden heeft geleerd dat wanneer ik op mijn strepen ga staan (kinderalimentatie is verplicht), dan gooit hij het op de agressieve toer en maakt hij mij het leven onmogelijk. Daarnaast heeft hij er geen enkele moeite mee om ons kind hierin te betrekken en te vertellen hoe slecht mama is, vertelt hij in geuren en kleuren wat hij mama gaat aandoen en dat papa dan misschien wel de gevangenis in moet, maar ja...dat is dan uiteindelijk allemaal de schuld van mama....
En ondertussen ziet hij zijn kind soms wel en soms niet. En ja, het blijft de vader van mijn kind. En daarbij is mijn kind heel gek met hem (ondanks dat hij het soms ook moeilijk/spannend vindt als papa zo boos praat...).
Dus: wat moet je? Anders dan maar - wéér - proberen je frustraties in te slikken, jezelf voor te houden dat ik doe wat ik kan en zo goed en zo gaat alles zelf betalen. Want papa, die betaalt geen cent. Maar...papa is wél helemaal geweldig, in de ogen van de kleine.
Vertel mij wat over frustraties....
