Geld & Recht
alle pijlers
Zoon uit laten schrijven
vrijdag 9 september 2011 om 20:41
vrijdag 9 september 2011 om 20:50
vrijdag 9 september 2011 om 20:54
Ligt eraan volgens mij hoe de gezagsverhoudingen liggen in jullie situatie. Maak wel aan vader duidelijk dat hij dan ook financieel verantwoordelijk voor jullie zoon is (ziektekosten, school e.d.)
Kun je niet eerst een gesprek met vader hebben over deze situatie? (om te voorkomen dat zoon jullie tegen elkaar uitspeelt)
Kun je niet eerst een gesprek met vader hebben over deze situatie? (om te voorkomen dat zoon jullie tegen elkaar uitspeelt)
vrijdag 9 september 2011 om 20:56
Tja ik denk dat bij co-ouderschap de vader in samenspraak met zoon kunnen beslissen dat dat het hoofdadres wordt. Ook gezien de leeftijd van jullie zoon... Maar je wordt als moeder niet zo maar gedelete hoor, dat kan toch nooit. Misschien ziet hij over een tijdje wel weer in wat hij mist. Probeer toch contact te houden. Mailtje of smsje zonder verwijten of vragen, maar gewoon dat je aan hem denkt en dat je er altijd voor hem bent. Je blijft toch zijn moeder. Kan me voorstellen dat het moeilijk is.
Heb je ook al eens gedacht aan gezinshulp? Maatschappelijk werk of iets dergelijks?
Heb je ook al eens gedacht aan gezinshulp? Maatschappelijk werk of iets dergelijks?
vrijdag 9 september 2011 om 20:59
Gesprek met vader is al geweest, maar heeft niets opgeleverd. Zoon speelt ons enorm tegenover elkaar uit en vader haakt daar jammer genoeg maar al te graag op in.
Zoon is boos vertrokken toen ie op z'n donder kreeg (volkomen terecht, niks raars) en is nooit meer terug gekomen. We zijn rot uit elkaar gegaan en de verstandhoudingen zijn nooit goed geweest.
Het is pijnlijk om volkomen machteloos aan de kant te moeten staan. Gevoelsmatig kan ik niks.
Zoon is boos vertrokken toen ie op z'n donder kreeg (volkomen terecht, niks raars) en is nooit meer terug gekomen. We zijn rot uit elkaar gegaan en de verstandhoudingen zijn nooit goed geweest.
Het is pijnlijk om volkomen machteloos aan de kant te moeten staan. Gevoelsmatig kan ik niks.
vrijdag 9 september 2011 om 21:01
quote:Yavanna schreef op 09 september 2011 @ 20:56:
Tja ik denk dat bij co-ouderschap de vader in samenspraak met zoon kunnen beslissen dat dat het hoofdadres wordt. Ook gezien de leeftijd van jullie zoon... Maar je wordt als moeder niet zo maar gedelete hoor, dat kan toch nooit. Misschien ziet hij over een tijdje wel weer in wat hij mist. Probeer toch contact te houden. Mailtje of smsje zonder verwijten of vragen, maar gewoon dat je aan hem denkt en dat je er altijd voor hem bent. Je blijft toch zijn moeder. Kan me voorstellen dat het moeilijk is.
Heb je ook al eens gedacht aan gezinshulp? Maatschappelijk werk of iets dergelijks?
Alles al gehad aan hulp.
Maarja, aan een dood paard kun je niet trekken. En ik zie ook wel dat voor een puber de situatie bij vader veel beter is (kwa financien enzo, heel rijk).
Tja ik denk dat bij co-ouderschap de vader in samenspraak met zoon kunnen beslissen dat dat het hoofdadres wordt. Ook gezien de leeftijd van jullie zoon... Maar je wordt als moeder niet zo maar gedelete hoor, dat kan toch nooit. Misschien ziet hij over een tijdje wel weer in wat hij mist. Probeer toch contact te houden. Mailtje of smsje zonder verwijten of vragen, maar gewoon dat je aan hem denkt en dat je er altijd voor hem bent. Je blijft toch zijn moeder. Kan me voorstellen dat het moeilijk is.
Heb je ook al eens gedacht aan gezinshulp? Maatschappelijk werk of iets dergelijks?
Alles al gehad aan hulp.
Maarja, aan een dood paard kun je niet trekken. En ik zie ook wel dat voor een puber de situatie bij vader veel beter is (kwa financien enzo, heel rijk).
vrijdag 9 september 2011 om 21:06
quote:sonomora schreef op 09 september 2011 @ 21:01:
[...]
Alles al gehad aan hulp.
Maarja, aan een dood paard kun je niet trekken. En ik zie ook wel dat voor een puber de situatie bij vader veel beter is (kwa financien enzo, heel rijk).Ik denk dat hij er nog wel van terug komt. Geld maakt echt letterlijk niet gelukkig. Maar ja je wil natuurlijk nu jouw zoon in je leven. Veel sterkte ermee!
[...]
Alles al gehad aan hulp.
Maarja, aan een dood paard kun je niet trekken. En ik zie ook wel dat voor een puber de situatie bij vader veel beter is (kwa financien enzo, heel rijk).Ik denk dat hij er nog wel van terug komt. Geld maakt echt letterlijk niet gelukkig. Maar ja je wil natuurlijk nu jouw zoon in je leven. Veel sterkte ermee!
vrijdag 9 september 2011 om 21:25
Ja dat kan, heb het zelf mee gemaakt dat mijn exman onze zoon zonder mijn weten in zijn nieuwe gemeente heeft ingeschreven.
Daar kwam ik achter toen ik iets moest weten op het gemeentehuis.
Heeft niks met co ouderschap oid te maken.
Mij werd verteld dat ouders dat wel vaker doen, je kan het dus zo weer omzetten, dus ik bedoel als jij hem weer inschrijft kan dat ook.
Erg sneu allemaal..
Succes met alles, ik weet hoe vervelend het kan zijn met een puberzoon, ik denk maar zo tegen de tijd dat hij een jaar of 20 is zal alles wel weer in een rustig vaarwater komen, lees: dan is de pubertijd wel weer voorbij
Daar kwam ik achter toen ik iets moest weten op het gemeentehuis.
Heeft niks met co ouderschap oid te maken.
Mij werd verteld dat ouders dat wel vaker doen, je kan het dus zo weer omzetten, dus ik bedoel als jij hem weer inschrijft kan dat ook.
Erg sneu allemaal..
Succes met alles, ik weet hoe vervelend het kan zijn met een puberzoon, ik denk maar zo tegen de tijd dat hij een jaar of 20 is zal alles wel weer in een rustig vaarwater komen, lees: dan is de pubertijd wel weer voorbij
vrijdag 9 september 2011 om 21:25
De vader kan dat inderdaad zelfstandig doen, en jij kan dat weer zonder hem terugdraaien. Maar dat gaat natuurlijk alleen over dat wat op papier staat (en daarmee samenhangend de kinderbijslag) en doet verder niets met jouw gevoelens. Een grote hug voor je, hier is de situatie hetzelfde, maar dan met dochter (15) die bij haar moeder wil blijven. Hartverscheurend (voor de vader dan)
vrijdag 9 september 2011 om 22:13
Ik hoop ook dat ie terug komt... maar ben eigenlijk nog totaal verbouwereerd over het feit dat ie weggegaan is. We hadden nooit mot of iets. En nu pubert ie, niks raars, gewoon stiekum roken en laat thuis komen en krijgt ie op z'n donder. En van de ene op de andere dag is ie weggegaan. Weg.
Mijn manier om hier mee om te gaan is er niet over te praten en het ver, ver weg te stoppen. M'n vader heeft een bedrijf dus kan heerlijk veel weken en maak nu dagen van 16 uur. Helaas zijn er ook nog de nachten.
Dat dat zomaar kan zeg, dat overschrijven (het is net een auto). Moet ik dan niet de instanties inlichten enzo? Of gaat dat automatisch?
Pffff, sorry als ik mat reageer, maar ik ben helemaal verdoofd.
Maar moet ik dat dan niet doorgeven
Mijn manier om hier mee om te gaan is er niet over te praten en het ver, ver weg te stoppen. M'n vader heeft een bedrijf dus kan heerlijk veel weken en maak nu dagen van 16 uur. Helaas zijn er ook nog de nachten.
Dat dat zomaar kan zeg, dat overschrijven (het is net een auto). Moet ik dan niet de instanties inlichten enzo? Of gaat dat automatisch?
Pffff, sorry als ik mat reageer, maar ik ben helemaal verdoofd.
Maar moet ik dat dan niet doorgeven
vrijdag 9 september 2011 om 22:43
Je kunt helaas een omgangsregeling (die er waarschijnlijk wel gewoon is) niet afdwingen. Het kan leuk op papier staan, maar als je zoon niet wil, komt ie niet. Helaas.
Wat ik ons hier probeer voor te houden, is dat de puberteit een keer over gaat en dat de puber dan gaat inzien om wat voor kleins het gaat en dat het dan weer goed komt...
Wat ik ons hier probeer voor te houden, is dat de puberteit een keer over gaat en dat de puber dan gaat inzien om wat voor kleins het gaat en dat het dan weer goed komt...
zaterdag 10 september 2011 om 06:01
Als ex zo rijk is en jij blijkbaar niet, zal je geen ali hoeven te betalen.
Wel even alle belastingzaken goed onder de loupe nemen ( Tot eind dit jaar heb je nog recht op alleenstaande ouderkorting ed, maar vanaf januari niet meer).
Kinderbijslag heb je ook geen recht meer op, dat moet dan naar je ex.
Balen, hoor, maar laat het maar rusten verder. Zeg zoon 1 keer dat hij altijd welkom bij je zal zijn, en daarna is het aan hem...
Wel even alle belastingzaken goed onder de loupe nemen ( Tot eind dit jaar heb je nog recht op alleenstaande ouderkorting ed, maar vanaf januari niet meer).
Kinderbijslag heb je ook geen recht meer op, dat moet dan naar je ex.
Balen, hoor, maar laat het maar rusten verder. Zeg zoon 1 keer dat hij altijd welkom bij je zal zijn, en daarna is het aan hem...
zaterdag 10 september 2011 om 06:17
Dat ie daar in de praktijk woont, hoeft toch niet te betekenen dat je 'm ook daar in moet schrijven? Zou 'm gewoon op jouw adres houden, dan krijg jij in elk geval nog geld. Of kost 'n 2-persoonshuishouden meer (riool/afvalrechten e.d.) dan dat 't aan kinderbijslag oplever?. Zou gewoon de financiele voor/nadelen op 'n rijtje laten zetten en aan de hand daarvan beslissen.
Dat je zoon liever ergens woont waar het financieel 'n stuk beter zit, is begrijpelijk, maar daarmee gaat z'n liefde voor jou niet over. Lijkt me ook niet goed als hij omdat hij jou zieliger vindt dan z'n vader, voor wonen bij jou te kiezen. Hij is 'n puber en kiest in de eerste plaats voor z'n eigen plezier en wonen in 'n rijke omgeving met veel extraatjes is natuurlijk altijd 'n stuk comfortabeler.
Blijkbaar is ie het eerste deel van z'n leven grotendeels bij jou geweest, dus de vader heeft net zoveel recht op z'n zoon.
Dat je zoon liever ergens woont waar het financieel 'n stuk beter zit, is begrijpelijk, maar daarmee gaat z'n liefde voor jou niet over. Lijkt me ook niet goed als hij omdat hij jou zieliger vindt dan z'n vader, voor wonen bij jou te kiezen. Hij is 'n puber en kiest in de eerste plaats voor z'n eigen plezier en wonen in 'n rijke omgeving met veel extraatjes is natuurlijk altijd 'n stuk comfortabeler.
Blijkbaar is ie het eerste deel van z'n leven grotendeels bij jou geweest, dus de vader heeft net zoveel recht op z'n zoon.
zaterdag 10 september 2011 om 06:22
quote:Yavanna schreef op 09 september 2011 @ 21:06:
[...]
Ik denk dat hij er nog wel van terug komt. Geld maakt echt letterlijk niet gelukkig. Maar ja je wil natuurlijk nu jouw zoon in je leven. Veel sterkte ermee!Als de zoon evenveel van z'n vader als z'n moeder houdt, kun je 't 'm toch niet verwijten dat ie voor 't geld kiest? Geld maakt je leven tenslotte altijd 'n stuk makkelijker en comfortabeler. Dat ie bij de ene ouder woont, wil niet zeggen dat ie de andere ouder niet meer wil zien. Gun 'm een luxere jeugd als je dat zelf niet kunt bieden. Hij zal het over 'n paar jaar enorm kunnen waarderen en z'n luxe met jou delen.
[...]
Ik denk dat hij er nog wel van terug komt. Geld maakt echt letterlijk niet gelukkig. Maar ja je wil natuurlijk nu jouw zoon in je leven. Veel sterkte ermee!Als de zoon evenveel van z'n vader als z'n moeder houdt, kun je 't 'm toch niet verwijten dat ie voor 't geld kiest? Geld maakt je leven tenslotte altijd 'n stuk makkelijker en comfortabeler. Dat ie bij de ene ouder woont, wil niet zeggen dat ie de andere ouder niet meer wil zien. Gun 'm een luxere jeugd als je dat zelf niet kunt bieden. Hij zal het over 'n paar jaar enorm kunnen waarderen en z'n luxe met jou delen.
zaterdag 10 september 2011 om 09:39
Alleen al het feit dat er verwacht wordt dat een kind een keuze moet maken is vervelend genoeg. Tenslotte hebben destijds beide partijen besloten een kind te maken, en vervolgens verwachten zij van kindlief een keuze. Om dááropvolgend weer, degene waar de keuze niét op is gevallen, te komen met verwijten en verdriet.
Confronterend: Kijk eens kind, je doet mij verdriet. Ik heb dat niet verdiend. En het kind is machteloos, want hij wil niemand verdriet doen, maar het gevolg van keuzes maken is dat er een verdriet heeft....
En ja, het kan heel goed zijn dat vader zijn zoon gemanipuleerd heeft, om zodoende te krijgen waar hij, in zijn mening, recht op heeft.....
Misschien is het makkelijker om als volgt te denken: Over 3 jaar is mijn zoon volwassen en hebben én vader én moeder geen zeggenschap meer. Zou het niet in het belang van het kind zijn om ervoor te zorgen dat hij gedurende die drie jaar in ieder geval steun en support van beide ouders krijgt, losstaande van de keuzes die hij gemaakt heeft? Moeder kan vader vertellen hoe de vork in de steel zit, zodat vader ook een oogje in het zeil houdt, en beiden moeten zeggen: Het maakt niet uit zoon. Natuurlijk ben ik blij als je bij mij woont, maar dat is de andere ouder net zo goed!
Confronterend: Kijk eens kind, je doet mij verdriet. Ik heb dat niet verdiend. En het kind is machteloos, want hij wil niemand verdriet doen, maar het gevolg van keuzes maken is dat er een verdriet heeft....
En ja, het kan heel goed zijn dat vader zijn zoon gemanipuleerd heeft, om zodoende te krijgen waar hij, in zijn mening, recht op heeft.....
Misschien is het makkelijker om als volgt te denken: Over 3 jaar is mijn zoon volwassen en hebben én vader én moeder geen zeggenschap meer. Zou het niet in het belang van het kind zijn om ervoor te zorgen dat hij gedurende die drie jaar in ieder geval steun en support van beide ouders krijgt, losstaande van de keuzes die hij gemaakt heeft? Moeder kan vader vertellen hoe de vork in de steel zit, zodat vader ook een oogje in het zeil houdt, en beiden moeten zeggen: Het maakt niet uit zoon. Natuurlijk ben ik blij als je bij mij woont, maar dat is de andere ouder net zo goed!
