Zwanger
alle pijlers
Angst bevallen
dinsdag 13 juni 2017 18:52
Hallo allemaal. Al voor ik zwanger was ben ik al extreem bang bij de gedachte van een bevalling. Dit heeft er mede voor gezorgd dat ik de kinderwens maar heel erg uitgesteld heb om eerst wat te leren relativeren. Helaas dus niet gelukt. Nu ben ik nog maar heel kort 5 weken zwanger de blijdschap wisselt nu al af met de angst. Ik kan het gewoon niet helpen en snap dat sommigen het belachelijk vinden. Ikzelf had het ook liever anders gezien. Ikzelf hoop allereerst uiteraard dat de zwangerschap goed verloopt. Maar als ik aan de bevalling denk ( ookal weet ik dat het vaak anders loopt dan gedacht ) zie ik het liefst het volgende gebeuren. De eerste weeen zelf opvangen ( want kan nog wel iets hebben) en dan hopelijk tot een aantal cm ontsluiting , dan de ruggenprik erin en dan het uit kunnen zingen tot de 10 cm. Het klinkt misschien heel simpel maar met deze gedachte klinkt het gewoon niet zo eng. Is dit haalbaar of zegt een ziekenhuis dan, doe lekker even normaal, je krijgt pas zon ruggenprik als je de pijn echt niet te houden is. Ik ben trouwens niet zo bang voor de persweeen alleen de nare verhalen van de ontsluitingsweeen. Ik heb deze angst voor extreme pijn trouwens gekregen na 2 klaplongen en echt extreme pijn met te weinig pijnmedicatie. Ik hoop zo op een beetje begrip en misschien wat tips??
dinsdag 13 juni 2017 20:10
mother of all needles nou moet zeggen dat die ruggenprik ook geen glimlach op mijn gezicht brengt. Heb hem toen voor een operatie gehad maar die blijkt toch weer anders te zijn ofzo. Maar heb me iets teveel ingelezen over ontsluitingsweeen en als ik mensen hoor zeggen dat het ondraagbare pijn is vooral als je niet ontspant ( wat ik dus niet kan) spuit mij dan gelijk maar plat.Doreia schreef: ↑13-06-2017 19:32Hier ook de angst toen ik zwanger was van de eerste. Nou Doreia, dat heb je prachtig voor elkaar! Jij met je naaldenfobie gaat er nu een kind uit willen persen zeker?!
Maar weet je: een zwangerschap duurt niet voor niets 9 maanden. Jij mag er ook 9 maanden aan wennen. En tegen het einde heb je het gehad en wil je graag bevallen. Heeft de natuur zo geregeld. Niet om je angsten te bagatelliseren, maar om aan te geven dat de Natuur ook wat tips en trucs voor je heeft bedacht. En ik smeekte uiteindelijk bij de tweede om een ruggenprik. Ik met mijn naaldenfobie, vroeg om the mother of all needles
Leg je angsten voor bij de verloskundige en lees je nog eerder in over bevallen en welke manieren er zijn. Sluit een goede aanvullende zorgverzekering af en dan kun je eigenlijk te kust en te keur kijken naar welke bevalling bij je past.
dinsdag 13 juni 2017 20:11
Ik was twee keer doodsbang voor de bevalling en twee keer heb ik een relatief makkelijke bevalling gehad zonder pijnstilling. Nu ben ik zwanger van de derde en alweer hartstikke bang voor de bevalling, hoewel ik zulke 'lichte' bevallingen heb om op terug te kijken (qua pijn en duur dan, bij beide keren was er wel wat anders negatiefs). Heb ook een gesprek gehad toentertijd maar dat heeft mij persoonlijk niets geholpen als ik eerlijk ben. Bij de tweede mocht ik kiezen tussen vaginaal bevallen en een keizersnee vanwege mijn voorgeschiedenis, maar toch voor het eerste gekozen (ook omdat ik de termijn waarop ze de keizersnee zouden inplannen nooit zou halen ).
dinsdag 13 juni 2017 20:11
95%? Maar 1 op de ongeveer 10.000 vrouwen overlijdt in nl in het kraambed.Rhode schreef: ↑13-06-2017 20:08Als ik ooit zal moeten bevallen zou ik denken: duizenden vrouwen gingen mij voor waarbij 95% het overleefd en na korte tijd weer gewoon de oude zijn. Dus zal ik het ook wel overleven en na korte tijd weer de oude zijn.
Ik ken meerdere vrouwen die zeiden dat het niets voorstelde; ik denk dat met hoe gespannen jij erin staat het bij jou alleen maar mee kan vallen...
dinsdag 13 juni 2017 20:13
Herkenbaar!
Ik heb ook gewoon om een ruggenprik gevraagd en dat kan gewoon. Je hoeft echt niet eerst te creperen van de pijn als jij dat niet wil!! Wel even op tijd bij je verloskundige aangeven, bij mij werd in mijn dossier gezet dat ik op tijd een ruggenprik wilde en dus vroeg in het ziekenhuis wilde zijn
Pijn lijden is tegenwoordig niet nodig
En hoe cliché, hoewel het pijn doet is het toch echt het meest bijzondere moment in je leven
Ik heb ook gewoon om een ruggenprik gevraagd en dat kan gewoon. Je hoeft echt niet eerst te creperen van de pijn als jij dat niet wil!! Wel even op tijd bij je verloskundige aangeven, bij mij werd in mijn dossier gezet dat ik op tijd een ruggenprik wilde en dus vroeg in het ziekenhuis wilde zijn
Pijn lijden is tegenwoordig niet nodig
En hoe cliché, hoewel het pijn doet is het toch echt het meest bijzondere moment in je leven
dinsdag 13 juni 2017 20:16
Ik ken geen een vrouw die dat zo zou zeggen. En ik zelf ook niet. Mensen die dat zeggen zijn aan het opscheppen.Rhode schreef: ↑13-06-2017 20:08Als ik ooit zal moeten bevallen zou ik denken: duizenden vrouwen gingen mij voor waarbij 95% het overleefd en na korte tijd weer gewoon de oude zijn. Dus zal ik het ook wel overleven en na korte tijd weer de oude zijn.
Ik ken meerdere vrouwen die zeiden dat het niets voorstelde; ik denk dat met hoe gespannen jij erin staat het bij jou alleen maar mee kan vallen...
Verder. Baar er zelf maar eerst een. Dan praten we verder.
dinsdag 13 juni 2017 20:20
Meegevallen is echt wat anders dan niets voorstellen. En die ken ik ook. Niet veel maar er zijn dames waar dat best redelijk oke ging. Soms ook best snel.
Maar ken de horrorbevallingen ook en alles er tussen in. Bevallen is er vele gradaties. Maar is nooit niets.
dinsdag 13 juni 2017 20:22
Hoi, zoals al vele hebben gezegd praat hierover met je vk. Ik heb 3 kinderen. Over mijn bevallingen kan ik je van alles vertellen maar je hebt er niks aan. Elke keer gaat het anders, alle 3 waren totaal verschillend. Zwangerschapsyoga heeft mij goed gedaan. Tijdens je bevalling heb je maar 1 optie: meegaan met de flow en er niet tegen vechten. Het komt goed! ECHT! Vertrouw op jezelf, je bent er namelijk voor gemaakt en je bent omringt met mensen die het beste met jou en je kind voor hebben.
dinsdag 13 juni 2017 20:25
Fee-de-Goede schreef: ↑13-06-2017 20:16Ik ken geen een vrouw die dat zo zou zeggen. En ik zelf ook niet. Mensen die dat zeggen zijn aan het opscheppen.
Verder. Baar er zelf maar eerst een. Dan praten we verder.
dinsdag 13 juni 2017 20:28
Ja in mijn geval hebben we het zo afgesproken dat ik gelijk bij ziekenhuis voor controles ging zodat ik daar al beetje feeling mee kreeg. Had toevallig bij mijn bevalling ook mijn gynaecoloog. Die had niet mijn kamer als dienst maar kwam paar keer bij me zitten en hield echt contact met ons. Ik heb een ruggenprik gehad maar voor de persweeën bleken ze die uit gezet te hebben, hebben ze toen snel terug aan gezet want ik raakte in paniek. Al met al kijk ik er fijn op terug terwijl het best een gecompliceerde bevalling was. Ik heb ook een tweede kindje gekregen en dat had ik in de eerste zwangerschap, toen de angst zo'n overhand kreeg, nooit kunnen denken
dinsdag 13 juni 2017 20:28
Nou dit is precies het schema wat ik bedoel en wil jammer dat mijn kindje en ik dan niet vast kunnen kortsluiten. Maar idd ik ga dit heel erg duidelijk aangeven bij de vk. Weet wel dat ze hier 24 uur per dag ruggenprik geven, maar hoor ook verhalen dat ze gewoon weglopen en iemand 2.5 crepeert en moet wachten op meer ontsluiting.miss_musica schreef: ↑13-06-2017 19:41Ik zag ook enorm op tegen de bevalling. Als het goed is heb je op een bepaald moment een gesprek over de naderende bevalling. Daar kun je je angsten bij bespreken. Bij mij werd gevraagd of ik pijnstilling wilde. Ik heb toen gezegd dat ik dat ter plekke wilde kunnen beslissen(mijn bevalling was sowieso poliklinisch, dus in zh met verlos). Ik had nogal een snelle bevalling, en de pijn werd snel erger en de weeën korter op elkaar. Heb toen vrij snel aangegeven een ruggenprik gevraagd(wilt u nog over de voor en na... NEE! Ik heb 2 cursussen gevolgd en ik hoef geen uitleg. Ik wil een ruggenprik!).
In mijn ziekenhuis is het toen gelukkig heel snel geregeld. Ik zat klappertandend op bed, maar de anesthesist heeft hem er uiteindelijk goed ingekregen. Aanvankelijk zat ie niet goed, en toen is hij nogmaals gezet. Hij liet me niet weggaan voor het goed zat. Ik heb daarna uren geslapen, en bij de eerste keer toucheren('3 cm zou mooi zijn'), zat ik al op 10 cm! Persen mocht op halve ruggenprik(ze zetten m dan lager), en binnen een halfuur was mijn zoontje er.
Ik zou het zo weer doen. Ik heb een hele fijne bevalling gehad op deze manier. IK denk dat het belangrijk is dat je alles goed bespreekt van tevoren, ook je wens voor pijnstilling. Ik weet niet in wat voor ziekenhuis je bevalt, maar in mijn ziekenhuis werd er dus heel fijn mee omgegaan. En het is het ZO WAARD!
dinsdag 13 juni 2017 20:29
Maar dat kan bij een ziekenhuisbevalling ook gewoon. Er is een richtlijn Pijnbestrijding bij bevalling waarin het recht op pijnbestrijding staat beschreven. Je hoeft echt niet te smeken om een ruggenprik, want dit kun je gewoon van tevoren regelen met je verloskundige.
dinsdag 13 juni 2017 20:32
Vind je dat echt? Meest bijzonder?taxi87 schreef: ↑13-06-2017 20:13Herkenbaar!
Ik heb ook gewoon om een ruggenprik gevraagd en dat kan gewoon. Je hoeft echt niet eerst te creperen van de pijn als jij dat niet wil!! Wel even op tijd bij je verloskundige aangeven, bij mij werd in mijn dossier gezet dat ik op tijd een ruggenprik wilde en dus vroeg in het ziekenhuis wilde zijn
Pijn lijden is tegenwoordig niet nodig
En hoe cliché, hoewel het pijn doet is het toch echt het meest bijzondere moment in je leven
Ik kreeg ruggenprik voor de eerste wee was opgewekt. Ik wilde gewoon echt niet zonder ruggenprik, en daar werd prima naar geluisterd, zonder vragen of motiverende woorden dat ik t wel kon zonder.
dinsdag 13 juni 2017 20:36
Bij mij is de angst meestal groter dan de werkelijkheid. Die klaplong pijn heb ik ook nix aan, klopt. Maar het is meer de wanhoop van de extreme pijn die ik toen voelde waar ik nu zo bang voor ben. Kan nog steeds huilen als ik daar aan denk. Bevallen kan ik, dat weet ik.... maar ik moet een goed backup plan hebben. Gewoon een spuit die klaar ligt als ik zeg: nu is het genoeg. Dat alleen al zorgt ervoor dat ik een rustige zwangerschap ga hebben qua gevoel.blablamana schreef: ↑13-06-2017 19:43Ik zou echt aanraden hier direct werk van te maken. Dus melden aan je verloskundige/gyn en het liefst een psych zoeken die hiermee werkt. Vaak kan je verloskundige/gyn hierbij helpen.
Het nadeel is namelijk dat zo'n angst groeit want het is en blijft onbekend. Je weet niet hoe het gaat lopen. Over het algemeen valt het hartstikke mee. Ja het doet zeer etc.
Ik was bijvoorbeeld totaal niet bang voor de bevalling. En in principe zelf ging de bevalling erg vanzelf. Na 3x persen vloog mijn zoontje eruit. Geen scheuren of wat dan ook. En ik stond vrijwel meteen weer naast mijn bed en heb nooit ergens last van gehad.
MAAR, ik ben de hele zwangerschap om een andere reden doodsbang geweest, want had net een miskraam gehad en was meteen weer zwanger (niet ongesteld geweest tussendoor). En de hele zwangerschap doodsbang geweest dat ik het kindje zou verliezen (totaal ongegrond overigens). Toen met 36 weken met pProm mijn water brak kon je me dus echt opvegen, ookal was dat al eigenlijk veel beter dan ik maanden bang voor was geweest. Maar ik was gewoon báng. En eigenlijk dus totaal onnodig.
Momenteel ben ik doodsbang en is dat gegrond, want op bedrust vanwege weeënactiviteit met 23 weken. Als ik dan nu terugdenk aan mijn vorige zwangerschap vind ik het zo zonde.. vergeleken met nu was dat echt peanuts.
Maar, je mag gewoon een ruggeprik wanneer jij aangeeft dat het niet meer gaat. Dat kun je dus gewoon aangeven. Ze kunnen het dan wel afraden of zeggen van, we wachten even tot je op x centimeter zit etc. Maar dan zijn er in de tussentijd ook nog dingen als een pompje etc.
Daarnaast: Ja de pijn is erg. Maar ik vond het eigenlijk bést meevallen na alle horrorverhalen. En na de bevalling dacht ik er echt geen moment meer aan. Vergeet ook niet dat de pijn heel erg een doel heeft: het motiveert je het kind eruit te persen en geeft je ook een oerkracht. Die pijn is heel nuttig (niet dat je niet goed kan persen als je een ruggeprik hebt hoor, uiteindelijk komt dat kind eruit )
Even heel cru, aan die pijn van die klaplong heb je helemaal geen zak. Het doet pijn en het is oneerlijk en dan ook nog te weinig medicatie. Deze pijn helpt je concentreren naar een heel mooi doel: je kindje!
Die gedachte hielp mijn nicht heel erg, want die is ook altijd doodsbang voor pijn. Die huilt al als je tegen haar aanstoot bij wijze van.
dinsdag 13 juni 2017 20:36
Ja, ik ook. Er is niks bijzonderders geweest dan de geboorte van mijn kinderen. De bevallingen mogen ze van mij wel wegdoen maar het geboren zijn van mijn kind is echt wel voor mij het meest bijzonder wat ik ooit heb meegemaakt.HoesjeBoesje schreef: ↑13-06-2017 20:32Vind je dat echt? Meest bijzonder?
Ik kreeg ruggenprik voor de eerste wee was opgewekt. Ik wilde gewoon echt niet zonder ruggenprik, en daar werd prima naar geluisterd, zonder vragen of motiverende woorden dat ik t wel kon zonder.
dinsdag 13 juni 2017 20:40
Mijn gynaecoloog moest hard lachen toen ze mijn bevallings-plan las. Naast mijn gegevens stond er maar 1 woord op: "ruggenprik!". En die heb ik twee keer zonder gedoe gekregen en het was een verademing.
Overigens wilde ik de ruggenprik omdat ik pijn lijden onnodig vind, maar ik kan me erg goed voorstellen dat dit een hele goede optie is bij angst. Het maakt het zoveel draaglijker. Je hoeft echt geen pijn te lijden, maar je moet het wel zelf aangeven wat je wil. Echt, ze luisteren naar je!
Overigens wilde ik de ruggenprik omdat ik pijn lijden onnodig vind, maar ik kan me erg goed voorstellen dat dit een hele goede optie is bij angst. Het maakt het zoveel draaglijker. Je hoeft echt geen pijn te lijden, maar je moet het wel zelf aangeven wat je wil. Echt, ze luisteren naar je!
dinsdag 13 juni 2017 20:41
dinsdag 13 juni 2017 20:44
Ok, het geboren zijn van mn zoon is inderdaad t meest bijzondere. De bevalling zelf vond ik meer een noodzakelijk kwaad, net als zwanger zijn. En daar vond ik ook niet bijzonders aan. Het feit dat er een mini versie van mij en vriend rondloopt, dat wel..Fee-de-Goede schreef: ↑13-06-2017 20:36Ja, ik ook. Er is niks bijzonderders geweest dan de geboorte van mijn kinderen. De bevallingen mogen ze van mij wel wegdoen maar het geboren zijn van mijn kind is echt wel voor mij het meest bijzonder wat ik ooit heb meegemaakt.
dinsdag 13 juni 2017 20:46
Ik denk echt dat het mij geholpen heeft aan een snelle bevalling, die ruggenprik. Geen pijn, dus beter ontspannen dus vlottere ontsluiting(volgens de officiële kennis zou een ruggenprik de bevalling juist vertraging). Mijn moeder heeft 32 uur over mij gedaan, no way dat ik zo lang zou liggen creperen.
Ik vond het overigens ook de meest bijzondere gebeurtenis. De eerste uren met baby vond ik ontzettend speciaal. Nog even met zijn drietjes(hij was wat eerder, dus niemand belde 'waar ie bleef'), de beschuitjes van de verpleging. Even onder de douche, geholpen door mijn man.
Was ook erg blij dat er toch foto's waren van het moment dat hij net op mijn borst gelegd was. Zoon is ruim een jaar nu, en ik kan nog steeds een traantje wegpinken bij de beelden van dat kleine guppie in onze familiewieg.
Ik vond het overigens ook de meest bijzondere gebeurtenis. De eerste uren met baby vond ik ontzettend speciaal. Nog even met zijn drietjes(hij was wat eerder, dus niemand belde 'waar ie bleef'), de beschuitjes van de verpleging. Even onder de douche, geholpen door mijn man.
Was ook erg blij dat er toch foto's waren van het moment dat hij net op mijn borst gelegd was. Zoon is ruim een jaar nu, en ik kan nog steeds een traantje wegpinken bij de beelden van dat kleine guppie in onze familiewieg.
dinsdag 13 juni 2017 20:46
Gefeliciteerd met je kindje!! Wel fijn dat de prik zo snel gezet is zoals je wou! Wel ontzettend jammer dat je overige angsten wel zijn uitgekomen Hoop dat het niet heel ernstig was??prinzessin schreef: ↑13-06-2017 19:50Ik ben ruim een week geleden bevallen en had andere angsten. Vooraf in het bevalplan gezet dat ik vroeg een ruggenprik wilde. Na de eerste wee die ik heftig vond stonden ze meteen in mijn kamer en kreeg ik die prik. Ze zeiden dat het goed was dat ik dit vooraf aangegeven had en niet in het heetst van de strijd erom riep. Daardoor konden ze zich erop voorbereiden en ook richting mij aangeven als het team vrij was.
Overigens zijn wel al mijn angsten uitgekomen, maar was daar op het moment totaal niet mee bezig. Baby moest eruit, dat was veel belangrijker.
dinsdag 13 juni 2017 20:54
ik moet net zo hard lachen want het zou mijn formulier kunnen zijn. Is ook het eerste wat in mij opkomt. Nix oergevoel, nog steeds het idee dat god mij dat nooit gegeven heeft .ShaunTheSheep schreef: ↑13-06-2017 20:40Mijn gynaecoloog moest hard lachen toen ze mijn bevallings-plan las. Naast mijn gegevens stond er maar 1 woord op: "ruggenprik!". En die heb ik twee keer zonder gedoe gekregen en het was een verademing.
Overigens wilde ik de ruggenprik omdat ik pijn lijden onnodig vind, maar ik kan me erg goed voorstellen dat dit een hele goede optie is bij angst. Het maakt het zoveel draaglijker. Je hoeft echt geen pijn te lijden, maar je moet het wel zelf aangeven wat je wil. Echt, ze luisteren naar je!
dinsdag 13 juni 2017 20:56
Ik zou als ik jou was op zoek gaan naar een souls. Je kan met haar nu al een bevalplan opstellen en duidelijk maken wat je graag wel en niet wil. Zij bewaakt dan je grenzen en ondersteunt je. Je partner heeft dan alle tijd om zich op jou te focussen en jij kan het los laten omdat je weet dat je doula er is.
dinsdag 13 juni 2017 21:00
Ach meid, wat vervelend dat je je er nu al zo rot onder voelt. Ik kan je verzekeren dat je ècht niet de enige bent; ik heb meerdere vrouwen in de spreekkamer gehad tijdens de eerste controle in tranen aangaven dat ze zo ontzettend tegen de bevalling op zagen (en iedereen denkt dan van zichzelf dat dat zo raar is).
Mijn tip is om dit zeker met je verloskundige te bespreken en een plan te maken. De verloskundige vindt dat echt niet raar, het is juist fijn dat je je zo open stelt en er niet maanden mee rondloopt. Samen kunnen jullie dan kijken naar wat een goed plan voor jouw bevalling is, hoe jij en je partner het graag willen. In Nederland kun je gewoon met ruggenprik bevallen en als je dat nu al weet, kun je je er in verdiepen en eens naar een voorlichtingsavond in het ziekenhuis gaan zodat je je goed voorbereid voelt. Heel veel succes!
Mijn tip is om dit zeker met je verloskundige te bespreken en een plan te maken. De verloskundige vindt dat echt niet raar, het is juist fijn dat je je zo open stelt en er niet maanden mee rondloopt. Samen kunnen jullie dan kijken naar wat een goed plan voor jouw bevalling is, hoe jij en je partner het graag willen. In Nederland kun je gewoon met ruggenprik bevallen en als je dat nu al weet, kun je je er in verdiepen en eens naar een voorlichtingsavond in het ziekenhuis gaan zodat je je goed voorbereid voelt. Heel veel succes!
dinsdag 13 juni 2017 21:01
Als jij een ruggenprik wil dan regel je het toch gewoon dat je die krijgt? Zo raar is dat niet (meer).
Overigens vond ik weeën echt een heel ander soort pijn dan blessures/ verwondingen. Het is heel even vergelijkbaar (al was het zetten van mijn gebroken been echt wel veel pijnlijker dan de ergste wee), en dan denk je even dat je er weer maanden zoet mee bent, maar na een minuutje is het allemaal weer weg en kan je gewoon je gesprek weer vervolgen. Ik vond het wel grappig werken eigenlijk.
Maar zo ging het bij mij, geen ervaring weeënstormen oid. Hoeft ook niet, gewoon regelen dat ding als je dat wilt. Niks geks aan.
Overigens vond ik weeën echt een heel ander soort pijn dan blessures/ verwondingen. Het is heel even vergelijkbaar (al was het zetten van mijn gebroken been echt wel veel pijnlijker dan de ergste wee), en dan denk je even dat je er weer maanden zoet mee bent, maar na een minuutje is het allemaal weer weg en kan je gewoon je gesprek weer vervolgen. Ik vond het wel grappig werken eigenlijk.
Maar zo ging het bij mij, geen ervaring weeënstormen oid. Hoeft ook niet, gewoon regelen dat ding als je dat wilt. Niks geks aan.