Kinderen
alle pijlers
Dreumes wil niet meer slapen, ten einde raad
zaterdag 19 januari 2019 10:16
Onze dochter wil niet meer inslapen, voor mijn gevoel hebben we alles al geprobeerd maar zonder resultaat. Hopelijk heeft één van jullie nog een tip om te proberen.
Extra info:
Dochter is altijd zeer actief geweest, vanaf de dag dat ze geboren is wil ze alles meemaken en is inslapen een strijd. Ze heeft het eerste half jaar tijden gehad dat ze echt niet meer dan 6 uur in een etmaal sliep verdeeld over hazeslaapjes van 20min. Hiervoor zijn we bij een aantal specialisten geweest maar zonder echt resultaat. Uiteindelijk heeft ze extreem eczeem gehad waardoor ze vele nachten heeft lopen huilen en krabben van de slaap. Pas toen het na bijna 14mnd beter ging na een extra hoge hormoonkuur kregen we een ander kind, ze was rustig, kon zelf spelen, sliep makkelijk in en was verder ook een heerlijk vrolijk meisje die niet meer constant naar prikkels zocht als afleiding van de jeuk.
Nu is ze sinds 6 weken grote zus geworden en moet ze de aandacht verdelen, aan het begin was daar verdrietig om maar na een week of 2 ging dat beter en het slapen ging ook oke. Tot 3,5 week geleden, het inslapen werd langzaam aan een strijd en dat wordt alleen maar erger. Nu is het zo erg dat ze staat te krijsen in bed zodra wij weggaan, ze gooit alles uit haar ledikant en is zwaar overstuur. Niks lijkt te helpen, wat we al hebben geprobeerd:
* extra verhaaltje lezen
* Naast haar ledikant op de grond liggen
* bij ons in bed nemen
* later naar bed zodat ze meer moe is
* Samen de dag doorspreken
* Zo min mogelijk prikkels voor het slapen gaan
* Vast avondpatroon (doen al heel lang hetzelfde) doorbreken
* Een ander goed bekende haar naar bed laten brengen
* Laten huilen (na 15min begon ze te hyperventileren)
* Filmpje kijken om haar tot bedaren te brengen
Alles lijkt te werken op dat moment maar zodra ze weer alleen is begint het van vooraf aan. Uiteindelijk geeft ze het vaak tussen 21.30 en 00.00uur op en blijft ze rustig. Overdag is ze best goed te pas en ze is ook lief voor haar broertje, ze lijkt hem wel echt te accepteren, ze heeft iets meer aandacht en knuffels nodig en dat geven we haar ook. Gelukkig is de baby heel makkelijk en slaapt hij overdag ook meerdere uren in zijn eigen bed waardoor zij ook veel aandacht kan krijgen. Kraambezoek en andere drukke prikkels beperken we zoveel mogelijk voor haar. Middagslaapje wil ze meestal ook niet meer doen en lijkt geen invloed op de avond te hebben.
Ze wordt over een mnd 2 jaar maar kan zich nog niet heel goed uitdrukken, ze kan dus zelf nog niet aangeven waar ze behoefte aan heeft of waar ze last van heeft. Waarschijnlijk door het heftige eerste jaar van haar heeft ze een enorm hoge pijngrens, bij een prikje geeft ze geen kik en als ze haar hoofd keihard stoot hoeft ze eigenlijk ook nooit te huilen. Ik vraag me af of er iets medisch met haar is of niet, van tandjes heeft ze nooit wakker gelegen en die lijken er nu ook niet aan te komen.
Wie heeft er nog een tip voor haar? We weten echt niet meer wat we moeten proberen en zijn zelf doodop....
Het enige wat we nog gaan proberen is een peuterbed, die zetten we morgen in elkaar maar ik geloof eigenlijk niet dat dat de oplossing is.
Extra info:
Dochter is altijd zeer actief geweest, vanaf de dag dat ze geboren is wil ze alles meemaken en is inslapen een strijd. Ze heeft het eerste half jaar tijden gehad dat ze echt niet meer dan 6 uur in een etmaal sliep verdeeld over hazeslaapjes van 20min. Hiervoor zijn we bij een aantal specialisten geweest maar zonder echt resultaat. Uiteindelijk heeft ze extreem eczeem gehad waardoor ze vele nachten heeft lopen huilen en krabben van de slaap. Pas toen het na bijna 14mnd beter ging na een extra hoge hormoonkuur kregen we een ander kind, ze was rustig, kon zelf spelen, sliep makkelijk in en was verder ook een heerlijk vrolijk meisje die niet meer constant naar prikkels zocht als afleiding van de jeuk.
Nu is ze sinds 6 weken grote zus geworden en moet ze de aandacht verdelen, aan het begin was daar verdrietig om maar na een week of 2 ging dat beter en het slapen ging ook oke. Tot 3,5 week geleden, het inslapen werd langzaam aan een strijd en dat wordt alleen maar erger. Nu is het zo erg dat ze staat te krijsen in bed zodra wij weggaan, ze gooit alles uit haar ledikant en is zwaar overstuur. Niks lijkt te helpen, wat we al hebben geprobeerd:
* extra verhaaltje lezen
* Naast haar ledikant op de grond liggen
* bij ons in bed nemen
* later naar bed zodat ze meer moe is
* Samen de dag doorspreken
* Zo min mogelijk prikkels voor het slapen gaan
* Vast avondpatroon (doen al heel lang hetzelfde) doorbreken
* Een ander goed bekende haar naar bed laten brengen
* Laten huilen (na 15min begon ze te hyperventileren)
* Filmpje kijken om haar tot bedaren te brengen
Alles lijkt te werken op dat moment maar zodra ze weer alleen is begint het van vooraf aan. Uiteindelijk geeft ze het vaak tussen 21.30 en 00.00uur op en blijft ze rustig. Overdag is ze best goed te pas en ze is ook lief voor haar broertje, ze lijkt hem wel echt te accepteren, ze heeft iets meer aandacht en knuffels nodig en dat geven we haar ook. Gelukkig is de baby heel makkelijk en slaapt hij overdag ook meerdere uren in zijn eigen bed waardoor zij ook veel aandacht kan krijgen. Kraambezoek en andere drukke prikkels beperken we zoveel mogelijk voor haar. Middagslaapje wil ze meestal ook niet meer doen en lijkt geen invloed op de avond te hebben.
Ze wordt over een mnd 2 jaar maar kan zich nog niet heel goed uitdrukken, ze kan dus zelf nog niet aangeven waar ze behoefte aan heeft of waar ze last van heeft. Waarschijnlijk door het heftige eerste jaar van haar heeft ze een enorm hoge pijngrens, bij een prikje geeft ze geen kik en als ze haar hoofd keihard stoot hoeft ze eigenlijk ook nooit te huilen. Ik vraag me af of er iets medisch met haar is of niet, van tandjes heeft ze nooit wakker gelegen en die lijken er nu ook niet aan te komen.
Wie heeft er nog een tip voor haar? We weten echt niet meer wat we moeten proberen en zijn zelf doodop....
Het enige wat we nog gaan proberen is een peuterbed, die zetten we morgen in elkaar maar ik geloof eigenlijk niet dat dat de oplossing is.
zaterdag 19 januari 2019 10:28
Ik deed kind ook op die leeftijd nog regelmatig in de doek of draagzak, of ik wiegde hem in slaap in de schommelstoel.
Omstreeks dezelfde leeftijd als jouw kind kon de mijne soms ook moeilijk tot rust komen. Het gevoel van omsloten worden en dicht bij mij zijn (zodra zak of doek vast zat) maakte dat hij kon stoppen met bewegen en de spanning zakte meteen uit zijn lijf.
Zou zoiets voor jullie kunnen werken?
Omstreeks dezelfde leeftijd als jouw kind kon de mijne soms ook moeilijk tot rust komen. Het gevoel van omsloten worden en dicht bij mij zijn (zodra zak of doek vast zat) maakte dat hij kon stoppen met bewegen en de spanning zakte meteen uit zijn lijf.
Zou zoiets voor jullie kunnen werken?
•
zaterdag 19 januari 2019 10:34
Je hebt dus in 3,5 week die hele waslijst aan dingen geprobeerd? Dat geeft toch juist veel onrust?
Ik zou juist teruggaan naar de oude routine, eventueel bij haar blijven tijdens het in slaap vallen, en dat volhouden. Volgens mij moet ze gewoon haar rust hervinden in de nieuwe drukte met baby in huis.
Ik zou juist teruggaan naar de oude routine, eventueel bij haar blijven tijdens het in slaap vallen, en dat volhouden. Volgens mij moet ze gewoon haar rust hervinden in de nieuwe drukte met baby in huis.
zaterdag 19 januari 2019 10:34
Zoon (nu net 2 jaar trouwens, bijna dezelfde leeftijd dus) was ook hysterisch en sliep slecht toen hij nog in zijn ledikantje lag. Sinds hij een peuterbedje heeft is het een totaal ander kind qua slapen.
Ik was eerst heel bang dat hij er steeds uit zou gaan, maar dat doet hij niet.
Inslapen gaat hier soms nog steeds moeilijk door verkoudheid nu bijvoorbeeld. Ik ga dan meestal met hem op de grond zitten wiegen en als hij rustig is, kan ik hem in zijn bedje leggen.
Zoon slaapt ook al maanden niet meer in een slaapzak. Zonder slaapzak ging het slapen ook beter.
Ik was eerst heel bang dat hij er steeds uit zou gaan, maar dat doet hij niet.
Inslapen gaat hier soms nog steeds moeilijk door verkoudheid nu bijvoorbeeld. Ik ga dan meestal met hem op de grond zitten wiegen en als hij rustig is, kan ik hem in zijn bedje leggen.
Zoon slaapt ook al maanden niet meer in een slaapzak. Zonder slaapzak ging het slapen ook beter.
zaterdag 19 januari 2019 10:35
Wij hadden rond dat twee jaar punt ook veel problemen met in slaap krijgen van de kinderen. Uiteindelijk, toen wij het echt niet meer wisten, hebben we ze gewoon niet meer in bed gelegd, maar ze 's avonds tussen ons in op de bank in slaap laten vallen en ze vanaf daar in bed getild, dan was iedereen het minst ongelukkig...
Edit: dit heeft gelukkig niet heel lang geduurd en inmiddels zijn we een jaar verder en gaan ze al een hele tijd met plezier naar bed.
Edit: dit heeft gelukkig niet heel lang geduurd en inmiddels zijn we een jaar verder en gaan ze al een hele tijd met plezier naar bed.
anoniem_358205 wijzigde dit bericht op 19-01-2019 10:37
17.35% gewijzigd
zaterdag 19 januari 2019 10:36
En dit inderdaad. Je weet pas na een langere tijd of iets werkt of niet. Nu heb je zoveel verschillende dingen geprobeerd dat zij nu ook niet meer weet waar ze aan toe is.Nummer*Zoveel schreef: ↑19-01-2019 10:34Je hebt dus in 3,5 week die hele waslijst aan dingen geprobeerd? Dat geeft toch juist veel onrust?
Ik zou juist teruggaan naar de oude routine, eventueel bij haar blijven tijdens het in slaap vallen, en dat volhouden. Volgens mij moet ze gewoon haar rust hervinden in de nieuwe drukte met baby in huis.
zaterdag 19 januari 2019 10:38
Dit helpt hier ook!SallySpectra* schreef: ↑19-01-2019 10:33En als je gewoon een stoel op haar kamer zet waar je op blijft zitten tot ze slaapt, liefst zonder haar veel aandacht te geven?
Tot overstuur laten krijsen zou ik ook niet doen. Maar winst moet er voor haar ook niet te behalen zijn met dit gedrag natuurlijk, want dan gaat ze er zeker mee door.
Ik ga,dus ook in een stoel op de kamer zitten, aan het voeteneind van zijn bed, zonder lichamelijk contact dus. En elke keer als hij weer op wil staan om met zn drama te starten, leg ik hem weer neer voordat hij kan beginnen met huilen. De eerste 3x zeg ik nog wel een keer welterusten, het is nu bedtijd. Na 3x zeg ik niks meer en leg m alleen weer neer. Meestal slaapt hij dan binnen een halfuur gewoon.
zaterdag 19 januari 2019 10:38
Hebben we ook geprobeerd, heb er laatst 2 uur gezeten. Op een gegeven moment wordt ze wel rustig maar zodra ik dan weg ga is het direct weer mis.SallySpectra* schreef: ↑19-01-2019 10:33En als je gewoon een stoel op haar kamer zet waar je op blijft zitten tot ze slaapt, liefst zonder haar veel aandacht te geven?
Vroeger was dat idd wel de oplossing, we knuffelden dan even samen op de schommelstoel en zodra ze rustig werd legde ik haar weg.
Mocht ze bij hoge uitzondering bij ons op schoot of in bed in slaap vallen wordt ze ook altijd wakker zodra we haar verplaatsen, gelukkig kan ze dan meestal wel weer zelf in slaap vallen in haar bed.
zaterdag 19 januari 2019 10:39
funnymiss schreef: ↑19-01-2019 10:38Dit helpt hier ook!
Tot overstuur laten krijsen zou ik ook niet doen. Maar winst moet er voor haar ook niet te behalen zijn met dit gedrag natuurlijk, want dan gaat ze er zeker mee door.
Ik ga ook in een stoel op de kamer zitten, aan het voeteneind van zijn bed, zonder lichamelijk contact dus. En elke keer als hij weer op wil staan om met zn drama te starten, leg ik hem weer neer voordat hij kan beginnen met huilen. De eerste 3x zeg ik nog wel een keer welterusten, het is nu bedtijd. Na 3x zeg ik niks meer en leg m alleen weer neer. Meestal slaapt hij dan binnen een halfuur gewoon.
zaterdag 19 januari 2019 10:43
Ja hier hielp een open bed ook.Exota schreef: ↑19-01-2019 10:34Zoon (nu net 2 jaar trouwens, bijna dezelfde leeftijd dus) was ook hysterisch en sliep slecht toen hij nog in zijn ledikantje lag. Sinds hij een peuterbedje heeft is het een totaal ander kind qua slapen.
Ik was eerst heel bang dat hij er steeds uit zou gaan, maar dat doet hij niet.
Inslapen gaat hier soms nog steeds moeilijk door verkoudheid nu bijvoorbeeld. Ik ga dan meestal met hem op de grond zitten wiegen en als hij rustig is, kan ik hem in zijn bedje leggen.
Zoon slaapt ook al maanden niet meer in een slaapzak. Zonder slaapzak ging het slapen ook beter.
En veel op ons hangen. Man zat na het eten standaard een uur met kind op zich. En een nachtlampje en de deur een beetje open
Kind was hier bang de actie te missen.
Wij namen ook niet meer wat te snaaien gelijk als kind in bed lag, want die had het idee dat de kasten opengingen en wij met de baby eindelijk aan het feestje begonnen ofzo.
Dus de gewoonte om te joelen 'wat wil je drinken' tegen man en even lekker wat chocola te pakken en daar uitgebreid over te praten 'ik neem met nootjes of wil jij die andere! Oh deze is lekker' maar wat opgeschoven.
zaterdag 19 januari 2019 10:43
Ja maar ik bedoel dat je dus pas weggaat als ze slaapt.Envelop schreef: ↑19-01-2019 10:38Hebben we ook geprobeerd, heb er laatst 2 uur gezeten. Op een gegeven moment wordt ze wel rustig maar zodra ik dan weg ga is het direct weer mis.
Vroeger was dat idd wel de oplossing, we knuffelden dan even samen op de schommelstoel en zodra ze rustig werd legde ik haar weg.
Mocht ze bij hoge uitzondering bij ons op schoot of in bed in slaap vallen wordt ze ook altijd wakker zodra we haar verplaatsen, gelukkig kan ze dan meestal wel weer zelf in slaap vallen in haar bed.
zaterdag 19 januari 2019 10:52
Ik heb het idee dat we kunnen blijven zitten tot de wekker gaat... bovendien is ze een lichte slaper en wordt ze al snel wakker als we weg gaan.
zaterdag 19 januari 2019 10:57
We willen haar eigenlijk ook niet "belonen" met aandacht zodra ze schreeuwt maar laten schreeuwen is ook geen optie. Dat maakt het ook heel lastig.
We hebben odd best veel geprobeerd maar dat komt omdat eerder even iets anders wel hielp. Uit de situatie halen en dan opnieuw naar bed. Enige waar we heel consequent in zijn is haar avondritueel en dat ze niet meer mag spelen of naar beneden mag zodra het bedtijd is geweest.
We hebben odd best veel geprobeerd maar dat komt omdat eerder even iets anders wel hielp. Uit de situatie halen en dan opnieuw naar bed. Enige waar we heel consequent in zijn is haar avondritueel en dat ze niet meer mag spelen of naar beneden mag zodra het bedtijd is geweest.
zaterdag 19 januari 2019 10:58
Nee en ook aan de inrichting is niks veranderd.
zaterdag 19 januari 2019 11:01
zaterdag 19 januari 2019 11:02
Wat naar Envelop 
Onze dochter heeft op een uitzondering na met inslapen gelukkig geen probleem. Maar het wordt de laatste weken wel steeds meer een strijd. Ze wil niet meer naar bed, tijdrekken, roept 'Nee! Wakker!'. Maar als we haar in bed leggen gaat ze gelukkig wel slapen.
We kondigen ruim van tevoren aan dat ze straks naar bed gaat. Echt al vanaf een half uur van tevoren. Het meeste speelgoed ruimen we al op en dat laatste half uur lezen we beneden een boekje of ze bouwt nog wat met de Duplo. Ons avondritueel begint dus al beneden.
Verder helpen knuffels. Ze heeft een lievelingsknuffel, maar sinds een week ook een andere knuffel die mee gaat naar bed. Ik benoem alles wat we gaan doen en als ze echt niet wil leid ik haar af met haar knuffel, een boekje, liedje of door de dag door te spreken.
Ik zou in elk geval terug gaan naar een vast ritme en niet teveel dingen uitproberen in een korte tijd. Geen beloningen in de vorm van aandacht of extra verhaaltjes. Misschien toch 5-10 minuten proberen te laten huilen, dat helpt hier soms wel. Maar inderdaad niet tot hyperventileren. En dat peuterbed, daar hoor je goede dingen over.
Veel sterkte, hopelijk is dit een hele korte fase
Onze dochter heeft op een uitzondering na met inslapen gelukkig geen probleem. Maar het wordt de laatste weken wel steeds meer een strijd. Ze wil niet meer naar bed, tijdrekken, roept 'Nee! Wakker!'. Maar als we haar in bed leggen gaat ze gelukkig wel slapen.
We kondigen ruim van tevoren aan dat ze straks naar bed gaat. Echt al vanaf een half uur van tevoren. Het meeste speelgoed ruimen we al op en dat laatste half uur lezen we beneden een boekje of ze bouwt nog wat met de Duplo. Ons avondritueel begint dus al beneden.
Verder helpen knuffels. Ze heeft een lievelingsknuffel, maar sinds een week ook een andere knuffel die mee gaat naar bed. Ik benoem alles wat we gaan doen en als ze echt niet wil leid ik haar af met haar knuffel, een boekje, liedje of door de dag door te spreken.
Ik zou in elk geval terug gaan naar een vast ritme en niet teveel dingen uitproberen in een korte tijd. Geen beloningen in de vorm van aandacht of extra verhaaltjes. Misschien toch 5-10 minuten proberen te laten huilen, dat helpt hier soms wel. Maar inderdaad niet tot hyperventileren. En dat peuterbed, daar hoor je goede dingen over.
Veel sterkte, hopelijk is dit een hele korte fase
zaterdag 19 januari 2019 11:13
@fiona, dank je, dat hoop ik ook! Ons avondritueel duurt minimaal 45min en is iedere avond hetzelfde. Omkleden, weer naar beneden, pufje, squeezy om pufje weg te spoelen bij ons op schoot, knuffel- en stoeisessie, speelgoed opruimen, kusje aan de ouder die beneden blijft, boven tandenpoetsen, pyama aan, ondertussen vertellen hoe de dag was, in bed met favo knuffel, boekje voorlezen, deken erover en klaar.
Wat ik bedoelde met extra boekje is dat we haar uit de situatie halen als ze overstuur is en dan deel 2 van het avondritme nog een keer opnieuw proberen.
Wat ik bedoelde met extra boekje is dat we haar uit de situatie halen als ze overstuur is en dan deel 2 van het avondritme nog een keer opnieuw proberen.
