Kinderen
alle pijlers
Dreumes wil niet meer slapen, ten einde raad
zaterdag 19 januari 2019 om 10:16
Onze dochter wil niet meer inslapen, voor mijn gevoel hebben we alles al geprobeerd maar zonder resultaat. Hopelijk heeft één van jullie nog een tip om te proberen.
Extra info:
Dochter is altijd zeer actief geweest, vanaf de dag dat ze geboren is wil ze alles meemaken en is inslapen een strijd. Ze heeft het eerste half jaar tijden gehad dat ze echt niet meer dan 6 uur in een etmaal sliep verdeeld over hazeslaapjes van 20min. Hiervoor zijn we bij een aantal specialisten geweest maar zonder echt resultaat. Uiteindelijk heeft ze extreem eczeem gehad waardoor ze vele nachten heeft lopen huilen en krabben van de slaap. Pas toen het na bijna 14mnd beter ging na een extra hoge hormoonkuur kregen we een ander kind, ze was rustig, kon zelf spelen, sliep makkelijk in en was verder ook een heerlijk vrolijk meisje die niet meer constant naar prikkels zocht als afleiding van de jeuk.
Nu is ze sinds 6 weken grote zus geworden en moet ze de aandacht verdelen, aan het begin was daar verdrietig om maar na een week of 2 ging dat beter en het slapen ging ook oke. Tot 3,5 week geleden, het inslapen werd langzaam aan een strijd en dat wordt alleen maar erger. Nu is het zo erg dat ze staat te krijsen in bed zodra wij weggaan, ze gooit alles uit haar ledikant en is zwaar overstuur. Niks lijkt te helpen, wat we al hebben geprobeerd:
* extra verhaaltje lezen
* Naast haar ledikant op de grond liggen
* bij ons in bed nemen
* later naar bed zodat ze meer moe is
* Samen de dag doorspreken
* Zo min mogelijk prikkels voor het slapen gaan
* Vast avondpatroon (doen al heel lang hetzelfde) doorbreken
* Een ander goed bekende haar naar bed laten brengen
* Laten huilen (na 15min begon ze te hyperventileren)
* Filmpje kijken om haar tot bedaren te brengen
Alles lijkt te werken op dat moment maar zodra ze weer alleen is begint het van vooraf aan. Uiteindelijk geeft ze het vaak tussen 21.30 en 00.00uur op en blijft ze rustig. Overdag is ze best goed te pas en ze is ook lief voor haar broertje, ze lijkt hem wel echt te accepteren, ze heeft iets meer aandacht en knuffels nodig en dat geven we haar ook. Gelukkig is de baby heel makkelijk en slaapt hij overdag ook meerdere uren in zijn eigen bed waardoor zij ook veel aandacht kan krijgen. Kraambezoek en andere drukke prikkels beperken we zoveel mogelijk voor haar. Middagslaapje wil ze meestal ook niet meer doen en lijkt geen invloed op de avond te hebben.
Ze wordt over een mnd 2 jaar maar kan zich nog niet heel goed uitdrukken, ze kan dus zelf nog niet aangeven waar ze behoefte aan heeft of waar ze last van heeft. Waarschijnlijk door het heftige eerste jaar van haar heeft ze een enorm hoge pijngrens, bij een prikje geeft ze geen kik en als ze haar hoofd keihard stoot hoeft ze eigenlijk ook nooit te huilen. Ik vraag me af of er iets medisch met haar is of niet, van tandjes heeft ze nooit wakker gelegen en die lijken er nu ook niet aan te komen.
Wie heeft er nog een tip voor haar? We weten echt niet meer wat we moeten proberen en zijn zelf doodop....
Het enige wat we nog gaan proberen is een peuterbed, die zetten we morgen in elkaar maar ik geloof eigenlijk niet dat dat de oplossing is.
Extra info:
Dochter is altijd zeer actief geweest, vanaf de dag dat ze geboren is wil ze alles meemaken en is inslapen een strijd. Ze heeft het eerste half jaar tijden gehad dat ze echt niet meer dan 6 uur in een etmaal sliep verdeeld over hazeslaapjes van 20min. Hiervoor zijn we bij een aantal specialisten geweest maar zonder echt resultaat. Uiteindelijk heeft ze extreem eczeem gehad waardoor ze vele nachten heeft lopen huilen en krabben van de slaap. Pas toen het na bijna 14mnd beter ging na een extra hoge hormoonkuur kregen we een ander kind, ze was rustig, kon zelf spelen, sliep makkelijk in en was verder ook een heerlijk vrolijk meisje die niet meer constant naar prikkels zocht als afleiding van de jeuk.
Nu is ze sinds 6 weken grote zus geworden en moet ze de aandacht verdelen, aan het begin was daar verdrietig om maar na een week of 2 ging dat beter en het slapen ging ook oke. Tot 3,5 week geleden, het inslapen werd langzaam aan een strijd en dat wordt alleen maar erger. Nu is het zo erg dat ze staat te krijsen in bed zodra wij weggaan, ze gooit alles uit haar ledikant en is zwaar overstuur. Niks lijkt te helpen, wat we al hebben geprobeerd:
* extra verhaaltje lezen
* Naast haar ledikant op de grond liggen
* bij ons in bed nemen
* later naar bed zodat ze meer moe is
* Samen de dag doorspreken
* Zo min mogelijk prikkels voor het slapen gaan
* Vast avondpatroon (doen al heel lang hetzelfde) doorbreken
* Een ander goed bekende haar naar bed laten brengen
* Laten huilen (na 15min begon ze te hyperventileren)
* Filmpje kijken om haar tot bedaren te brengen
Alles lijkt te werken op dat moment maar zodra ze weer alleen is begint het van vooraf aan. Uiteindelijk geeft ze het vaak tussen 21.30 en 00.00uur op en blijft ze rustig. Overdag is ze best goed te pas en ze is ook lief voor haar broertje, ze lijkt hem wel echt te accepteren, ze heeft iets meer aandacht en knuffels nodig en dat geven we haar ook. Gelukkig is de baby heel makkelijk en slaapt hij overdag ook meerdere uren in zijn eigen bed waardoor zij ook veel aandacht kan krijgen. Kraambezoek en andere drukke prikkels beperken we zoveel mogelijk voor haar. Middagslaapje wil ze meestal ook niet meer doen en lijkt geen invloed op de avond te hebben.
Ze wordt over een mnd 2 jaar maar kan zich nog niet heel goed uitdrukken, ze kan dus zelf nog niet aangeven waar ze behoefte aan heeft of waar ze last van heeft. Waarschijnlijk door het heftige eerste jaar van haar heeft ze een enorm hoge pijngrens, bij een prikje geeft ze geen kik en als ze haar hoofd keihard stoot hoeft ze eigenlijk ook nooit te huilen. Ik vraag me af of er iets medisch met haar is of niet, van tandjes heeft ze nooit wakker gelegen en die lijken er nu ook niet aan te komen.
Wie heeft er nog een tip voor haar? We weten echt niet meer wat we moeten proberen en zijn zelf doodop....
Het enige wat we nog gaan proberen is een peuterbed, die zetten we morgen in elkaar maar ik geloof eigenlijk niet dat dat de oplossing is.
zondag 20 januari 2019 om 09:44
Met de avondfles zijn we een paar mndcterug gestopt, ik zie het niet zitten om die weer te introduceren. Een banaan of iets zouden we best een keer kunnen proberen maar eerst maar eens kijken of het erbij zitten en negeren helpt.
Gister heeft man op dr stoel naast haar gezeten, strak naast het bed. Ze heeft 1uur hem geprobeerd te aaien en was nog erg onrustig maar zonder hysterie. Tussendoor heeft ze nog zelf haar slaapzak weten uit te krijgen en heeft hij haar zonder wat te zeggen weer aangekleed. Na 75min is ze in slaap gevallen en toen heeft man nog 15min gewacht zodat ze diep genoeg sliep dat hij weg kon.
Het heeft dus gewerkt en met minder stress dan de voorgaande avonden! Enige waar we wat bang voor zijn is of ze hier niet aan gewend raakt. De baby wil ook altijd rond dat tijdstip drinken en dat zou dan betekenen dat we altijd allebei avonds thuis moeten zijn...
Gister heeft man op dr stoel naast haar gezeten, strak naast het bed. Ze heeft 1uur hem geprobeerd te aaien en was nog erg onrustig maar zonder hysterie. Tussendoor heeft ze nog zelf haar slaapzak weten uit te krijgen en heeft hij haar zonder wat te zeggen weer aangekleed. Na 75min is ze in slaap gevallen en toen heeft man nog 15min gewacht zodat ze diep genoeg sliep dat hij weg kon.
Het heeft dus gewerkt en met minder stress dan de voorgaande avonden! Enige waar we wat bang voor zijn is of ze hier niet aan gewend raakt. De baby wil ook altijd rond dat tijdstip drinken en dat zou dan betekenen dat we altijd allebei avonds thuis moeten zijn...
zondag 20 januari 2019 om 09:57
Dat is een kwestie van verwachtingen bijstellen, en het is een fase dus het gaat weer over!
Ik denk dat het steeds korter zal duren trouwens als je hier nu consequent mee blijft
zondag 20 januari 2019 om 10:02
Ik denk dat dat wel losloopt en dat je nu al van te voren zorgen gaat maken. Voor nu werkt het zodat iedereen weer een beetje stressvrij in slaap valt.
En wat betreft het altijd samen thuis moeten blijven: wie weet drinkt de baby volgende week al wel op een totaal ander tijdstip, en maak je je nu al zorgen om niks.
Het klinkt vooral alsof jullie het allemaal zwaar hebben met het vinden van een nieuw evenwicht. Logisch, want een verse baby in huis is ook niet niks, vooral ook voor de oudste die eigenlijk niet weet wat er precies gebeurd.
zondag 20 januari 2019 om 10:04
zondag 20 januari 2019 om 10:15
Heb je al eens paracetamol geprobeerd? Dan kan je uitsluiten of ze pijn heeft.
Verder doe ik wel eens een soort meditatie met mijn kinderen, bvb dat ze met alle lichaamsdelen moeten wiebelen omstebeurt en dat die dan allemaal gaan slapen. Daardoor worden ze vaak wel rustig en blijven ze liggen.
Luisterboek kan je proberen.
Je hebt ook van die boeken die een soort meditatie zijn. http://authentiekouder.nl/recensie-het- ... il-vallen/
Verder doe ik wel eens een soort meditatie met mijn kinderen, bvb dat ze met alle lichaamsdelen moeten wiebelen omstebeurt en dat die dan allemaal gaan slapen. Daardoor worden ze vaak wel rustig en blijven ze liggen.
Luisterboek kan je proberen.
Je hebt ook van die boeken die een soort meditatie zijn. http://authentiekouder.nl/recensie-het- ... il-vallen/
zondag 20 januari 2019 om 10:20
Werkt dat al met een dreumes?COtweepuntnul schreef: ↑20-01-2019 10:15Heb je al eens paracetamol geprobeerd? Dan kan je uitsluiten of ze pijn heeft.
Verder doe ik wel eens een soort meditatie met mijn kinderen, bvb dat ze met alle lichaamsdelen moeten wiebelen omstebeurt en dat die dan allemaal gaan slapen. Daardoor worden ze vaak wel rustig en blijven ze liggen.
Luisterboek kan je proberen.
Je hebt ook van die boeken die een soort meditatie zijn. http://authentiekouder.nl/recensie-het- ... il-vallen/
zondag 20 januari 2019 om 11:22
Hier een dochter van bijna drie die eigenlijk (met tijden) altijd wel moeite heeft gehad met (in)slapen... Ik kan me nog herinneren dat ik daar altijd heel wanhopig van werd en ook iedere keer weer dacht: "Dit blijft vast voor áltijd zo...". Wat natuurlijk helemaal niet waar was, want alles is een fase.
Wat bij dochter meestal hielp/helpt:
- Alles met betrekking tot bed en slaapkamer juist zo kort mogelijk houden. Omkleden, tandenpoetsen, schone luier doen we allemaal in de badkamer. Daarna ging ze (bij voorkeur zonder groot licht) hup in bed, wij zeiden welterusten en dat was het. Tegenwoordig lezen we 1 kort boekje.
- Er bij blijven tot ze slaapt. De tijd dat ze in slaap viel werd steeds korter en tegenwoordig kunnen we vaak wel weg (met een volgens haar goede reden zoals dat we de kat van het aanrecht moeten jagen of zo...) maar nog niet altijd.
- Nachtlampje (met muziekje, heeft wisselend effect)
- Groot bed en een gewone deken (ook al in haar ledikant) die ze steevast van zich af schopt.
En soms nemen we haar toch mee naar beneden, mag ze toch nog iets eten, zet ik haar om 21.00u nog in bed, pak ik haar bij ons in het grote bed, laat ik haar nog tv kijken of wat dan ook... Dan doe ik gewoon wat op dat moment werkt of drama voorkomt. Maar ik ben niet zo van 'alles moet altijd hetzelfde anders zullen ze het voor áltijd afdwingen'. Kinderen zijn wat mij betreft net mensen en hebben ook wisselende behoeften en soms zijn die anders of onhandiger dan dat ik had bedacht. Maar ja, zo werkt het nou eenmaal.
Wat bij dochter meestal hielp/helpt:
- Alles met betrekking tot bed en slaapkamer juist zo kort mogelijk houden. Omkleden, tandenpoetsen, schone luier doen we allemaal in de badkamer. Daarna ging ze (bij voorkeur zonder groot licht) hup in bed, wij zeiden welterusten en dat was het. Tegenwoordig lezen we 1 kort boekje.
- Er bij blijven tot ze slaapt. De tijd dat ze in slaap viel werd steeds korter en tegenwoordig kunnen we vaak wel weg (met een volgens haar goede reden zoals dat we de kat van het aanrecht moeten jagen of zo...) maar nog niet altijd.
- Nachtlampje (met muziekje, heeft wisselend effect)
- Groot bed en een gewone deken (ook al in haar ledikant) die ze steevast van zich af schopt.
En soms nemen we haar toch mee naar beneden, mag ze toch nog iets eten, zet ik haar om 21.00u nog in bed, pak ik haar bij ons in het grote bed, laat ik haar nog tv kijken of wat dan ook... Dan doe ik gewoon wat op dat moment werkt of drama voorkomt. Maar ik ben niet zo van 'alles moet altijd hetzelfde anders zullen ze het voor áltijd afdwingen'. Kinderen zijn wat mij betreft net mensen en hebben ook wisselende behoeften en soms zijn die anders of onhandiger dan dat ik had bedacht. Maar ja, zo werkt het nou eenmaal.
zondag 20 januari 2019 om 14:52
En wat dan nog als het een gewoonte wordt? Als ze het nodig heeft dan heeft ze het nodig. Het is niet omdat er een nieuwe baby is dat er dan aan haar behoeftes niet meer tegemoet hoeft te worden gekomen.
Dan ga je de baby maar voeden op haar kamer. Dan kan je de baby voeden en bij haar zitten tegelijkertijd.
Als je maar blijft zorgen dat ze dan op andere tijdstippen genoeg exclusieve aandacht krijgt. En wat iemand al zei je baby kan volgende week op andere tijden willen drinken en je kan ook altijd haar bedtijd wat aanpassen.
Ik vind trouwens ook dat je vroeg gestopt bent met de avondfles. Tot 1 is melk het hoofdvoedsel.
Als je al een paar maanden gestopt bent dan ben je ook al met krap 1 gestopt. Terwijl bij veel kinderen juist die avondfles het langst blijft.
Dan ga je de baby maar voeden op haar kamer. Dan kan je de baby voeden en bij haar zitten tegelijkertijd.
Als je maar blijft zorgen dat ze dan op andere tijdstippen genoeg exclusieve aandacht krijgt. En wat iemand al zei je baby kan volgende week op andere tijden willen drinken en je kan ook altijd haar bedtijd wat aanpassen.
Ik vind trouwens ook dat je vroeg gestopt bent met de avondfles. Tot 1 is melk het hoofdvoedsel.
Als je al een paar maanden gestopt bent dan ben je ook al met krap 1 gestopt. Terwijl bij veel kinderen juist die avondfles het langst blijft.
zondag 20 januari 2019 om 15:10
Waar haal je deze wijsheid vandaan? Haar dochter is bijna 2, dan is ze dus juist ver na het eerste jaar doorgegaan met de avondfles.
zondag 20 januari 2019 om 15:35
zondag 20 januari 2019 om 15:54
Ze is wel moe en kan er in de ochtend soms ook lastig uitkomen omdat ze dan niet uitgeslapen is. Juist als ze te moe is gaat het slapen lastig omdat ze dan druk wordt, dit herken ik ook van mezelf. Soms is het alleen lastig inschatten of ze moe is omdat ze nauwelijks tot geen signalen geeft.
Wat een rare post sugarmiss, volgens mij moet je beter lezen. Ik geef juist aan dat dat betekent dat we dus beiden avonds niet weg kunnen, daaruit zou je kunnen opmaken dat we de behoeftes van de kids voorop zetten. Je opmerking "Het is niet omdat er een nieuwe baby is dat er dan aan haar behoeftes niet meer tegemoet hoeft te worden gekomen." slaat dan ook nergens op.
Maar ik hoop dat maartje en rosings gelijk hebben, ik moet me idd maar eerst op het nu focussen en dan zien we daarna wel verder.
@hallo, ze is helaas nog niet over haar eczeem gegroeid. We smeren nu nog maar 3 dagen in de week hormoon en daarmee kunnen we het net in bedwang houden, als we een dag te laat smeren begint de jeuk en de plekken al direct te komen.
Meditatietraining klinkt wel goed en ga ik onthouden voor als ze iets ouder is.
Wat een rare post sugarmiss, volgens mij moet je beter lezen. Ik geef juist aan dat dat betekent dat we dus beiden avonds niet weg kunnen, daaruit zou je kunnen opmaken dat we de behoeftes van de kids voorop zetten. Je opmerking "Het is niet omdat er een nieuwe baby is dat er dan aan haar behoeftes niet meer tegemoet hoeft te worden gekomen." slaat dan ook nergens op.
Maar ik hoop dat maartje en rosings gelijk hebben, ik moet me idd maar eerst op het nu focussen en dan zien we daarna wel verder.
@hallo, ze is helaas nog niet over haar eczeem gegroeid. We smeren nu nog maar 3 dagen in de week hormoon en daarmee kunnen we het net in bedwang houden, als we een dag te laat smeren begint de jeuk en de plekken al direct te komen.
Meditatietraining klinkt wel goed en ga ik onthouden voor als ze iets ouder is.
zondag 20 januari 2019 om 15:58
Oef wat zwaar zeg!
Wat ik met dochter deed als ze moeilijke slaap periode had:
-steeds terug gaan, zonder iets te zeggen alle uit bed gegooide spullen geven, kus geven en zeggen ga maar slapen (nu krijg ik bij spullen teruggeven vaak nog het commentaar dat ik iets vergeten ben...)
-bij haar blijven zitten tot ze sliep. Deur stond open dus die hoorde ze niet, deur op kier open gelaten
-nachtlampje aan of ganglicht aan
-laatste deel bedritueel herhalen (en herhalen en herhalen, steeds een stukje korter)
-hele lange adem hebben, heb ook op tablet met oordopjes in een film zitten kijken naast haar bed
-bij het uitlopen van de kamer steeds zeggen ga maar slapen, het is goed. En dan op de gang dat blijven herhalen tot ze me niet meer riep
-boekjes naast haar bed om zelf te lezen
Als ik dit zo schrijf denk ik jemig wat ik allemaal al niet heb gedaan.. gelukkig waren het steeds korte fases maar poeh. Als je er middenin zit!
Trouwens niet alles door elkaar maar steeds 3/4 dagen hetzelfde, merkte dat het dan vaak minder werd en met 2 weken was het niet meer nodig (behalve nachtlampje en de boekjes, die zijn er nog steeds maar kosten mij geen energie).
Heel veel sterkte Envelop
Wat ik met dochter deed als ze moeilijke slaap periode had:
-steeds terug gaan, zonder iets te zeggen alle uit bed gegooide spullen geven, kus geven en zeggen ga maar slapen (nu krijg ik bij spullen teruggeven vaak nog het commentaar dat ik iets vergeten ben...)
-bij haar blijven zitten tot ze sliep. Deur stond open dus die hoorde ze niet, deur op kier open gelaten
-nachtlampje aan of ganglicht aan
-laatste deel bedritueel herhalen (en herhalen en herhalen, steeds een stukje korter)
-hele lange adem hebben, heb ook op tablet met oordopjes in een film zitten kijken naast haar bed
-bij het uitlopen van de kamer steeds zeggen ga maar slapen, het is goed. En dan op de gang dat blijven herhalen tot ze me niet meer riep
-boekjes naast haar bed om zelf te lezen
Als ik dit zo schrijf denk ik jemig wat ik allemaal al niet heb gedaan.. gelukkig waren het steeds korte fases maar poeh. Als je er middenin zit!
Trouwens niet alles door elkaar maar steeds 3/4 dagen hetzelfde, merkte dat het dan vaak minder werd en met 2 weken was het niet meer nodig (behalve nachtlampje en de boekjes, die zijn er nog steeds maar kosten mij geen energie).
Heel veel sterkte Envelop
zondag 20 januari 2019 om 16:39
Wij hebben makkelijke slapers dus ik heb makkelijk praten. Maar in de periodes waarin de kinderen even wat lastiger inslapen, laten we het idee los dat ze niet meer naar beneden mogen. Dus dreumes haalden we in die periode juist wel naar beneden. Die mocht dat net zo lang spelen (in pyjama) tot ie bijna omviel van de slaap. En dan ofwel in bed leggen (als het dan wel lukt) ofwel op de bank bij ons (als dreumes anders alsnog alles bij elkaar krijst).
Werkte voor ons heel fijn omdat iedereen daardoor ontspannen was: wij omdat we niet een volle avond gefrustreerd naast een bedje zaten en dreumes omdat ie niet tegen zijn zin in alleen in een bedje hoefde te verblijven.
Werkte voor ons heel fijn omdat iedereen daardoor ontspannen was: wij omdat we niet een volle avond gefrustreerd naast een bedje zaten en dreumes omdat ie niet tegen zijn zin in alleen in een bedje hoefde te verblijven.
maandag 21 januari 2019 om 07:30
Dat werkt hier ook het beste bij jongste. Slaap kun je niet afdwingen, bedtijd wel. Laten lopen was (en is) hier ook geen succes. Met 2 jaar heeft hij een gewoon 1-persoonsbed gekregen en ondanks dat ik bang was dat hij zou gaan lopen en op de vloer in slaap zou vallen is dat maar een enkele keer gebeurd. Ik heb ook altijd de regel aangehouden om op de kamer/boven te blijven als hij niet wilde slapen en daarom huilde. Hij zei ook wel eens ik wil niet slapen. Mijn antwoord was dan, dan blijf je maar wakker.
zondag 27 januari 2019 om 14:09
zondag 27 januari 2019 om 14:12
Grappig hoe verschillend kinderen kunnen zijn. Dochter zou helemaal hyper worden en tot ver na onze bedtijd doorspelen wanneer ze moe is en wij haar haar gang laten gaan. Ze heeft het niet van een vreemde, ik was vroeger precies zo en kon zonder veel moeite op kamp of dergelijke een nachtje overslaan maar werd daar ook niet gezelliger van.Nijntje* schreef: ↑20-01-2019 16:39Wij hebben makkelijke slapers dus ik heb makkelijk praten. Maar in de periodes waarin de kinderen even wat lastiger inslapen, laten we het idee los dat ze niet meer naar beneden mogen. Dus dreumes haalden we in die periode juist wel naar beneden. Die mocht dat net zo lang spelen (in pyjama) tot ie bijna omviel van de slaap. En dan ofwel in bed leggen (als het dan wel lukt) ofwel op de bank bij ons (als dreumes anders alsnog alles bij elkaar krijst).
Werkte voor ons heel fijn omdat iedereen daardoor ontspannen was: wij omdat we niet een volle avond gefrustreerd naast een bedje zaten en dreumes omdat ie niet tegen zijn zin in alleen in een bedje hoefde te verblijven.
zondag 27 januari 2019 om 14:18
