Werk & Studie
alle pijlers
Beroep: verpleegkundige
vrijdag 27 maart 2009 om 22:08
Hay dames!
Het leek me leuk om een topic te openen voor verpleegkundigen, ervaringen delen over het o-zo-mooie vak!!
Even voorstellen: Sinds een paar jaar ben ik afgestudeerd aan de HBO-V en ik werk ik als verpleegkundige in een ziekenhuis. Inmiddels ook alweer een gynaecologie en obstetrie specialisme afgerond, echt helemaal mijn ding!
Wat ik zo opvallend vind, is dat mensen bijna verwonderd zijn over de keuze om verpleegkundige te worden/zijn.
Reacties als: oooooh echt , en: jeetje daar moet je ook voor in de wieg gelegd zijn hoor en: moet je daar tegenwoordig nog voor studeren? komen toch echt met regelmaat voor. Ben benieuwd of ik de enige ben die deze reacties ontvangt..
Het leek me leuk om een topic te openen voor verpleegkundigen, ervaringen delen over het o-zo-mooie vak!!
Even voorstellen: Sinds een paar jaar ben ik afgestudeerd aan de HBO-V en ik werk ik als verpleegkundige in een ziekenhuis. Inmiddels ook alweer een gynaecologie en obstetrie specialisme afgerond, echt helemaal mijn ding!
Wat ik zo opvallend vind, is dat mensen bijna verwonderd zijn over de keuze om verpleegkundige te worden/zijn.
Reacties als: oooooh echt , en: jeetje daar moet je ook voor in de wieg gelegd zijn hoor en: moet je daar tegenwoordig nog voor studeren? komen toch echt met regelmaat voor. Ben benieuwd of ik de enige ben die deze reacties ontvangt..
woensdag 1 april 2009 om 17:02
Ik heb me inderdaad niet gespecialiseerd en werk als algemeen verpleegkundige in een streekziekenhuis op een verpleegafdeling. De MBO verpleegkundige doet hier hetzelfde als de HBO verpleegkundige. En we krijgen hetzelfde betaald. Ik heb overigens HBO-V gedaan(of had ik dat al verteld )
Ik heb overigens ook een enorme hekel aan het woord verpleegster, of zustertje of iets in die geest. Afschuwelijk.
Ook ik vind het werk absoluut geen roeping. Als er geen salarisstrook aan het einde van de maand zou komen, dan hield ik er wel mee op!
Ik heb overigens ook een enorme hekel aan het woord verpleegster, of zustertje of iets in die geest. Afschuwelijk.
Ook ik vind het werk absoluut geen roeping. Als er geen salarisstrook aan het einde van de maand zou komen, dan hield ik er wel mee op!
woensdag 1 april 2009 om 21:23
quote:Josje75 schreef op 01 april 2009 @ 17:02:
Ook ik vind het werk absoluut geen roeping. Als er geen salarisstrook aan het einde van de maand zou komen, dan hield ik er wel mee op!
Haha same here! Ik oefen mijn beroep met mn hele hart uit, maar zie het niet als een roeping. Zou net zo goed een ander beroep kunnen zijn geweest zeg maar.
Hoe zit het bij jullie met de werkdruk? Ben wel beniewd of de werkdruk op mijn afdeling (en de rest van het ziekenhuis) verschilt met andere ziekenhuizen.. Zoals ik al eerder gepost heb:
7 diensten achter elkaar gebeurt net te vaak, ik word bijna gestalkt met belletjes over diensten, en het aantal patienten wat je per dag mag verplegen is voor het gemak maar even opgehoogt, anders ligt de afdeling plat met "blokbedden"..
Ook ik vind het werk absoluut geen roeping. Als er geen salarisstrook aan het einde van de maand zou komen, dan hield ik er wel mee op!
Haha same here! Ik oefen mijn beroep met mn hele hart uit, maar zie het niet als een roeping. Zou net zo goed een ander beroep kunnen zijn geweest zeg maar.
Hoe zit het bij jullie met de werkdruk? Ben wel beniewd of de werkdruk op mijn afdeling (en de rest van het ziekenhuis) verschilt met andere ziekenhuizen.. Zoals ik al eerder gepost heb:
7 diensten achter elkaar gebeurt net te vaak, ik word bijna gestalkt met belletjes over diensten, en het aantal patienten wat je per dag mag verplegen is voor het gemak maar even opgehoogt, anders ligt de afdeling plat met "blokbedden"..
donderdag 2 april 2009 om 18:53
Volgens mij(maar ik kan er een beetje naast zitten!)verpleeg je bij ons 1 op 6. En 's avonds 1 op 10 max.
Ook wordt er bij ons vaak geschoven met diensten, en word ik en collega's regelmatig gebeld met een verzoek tot het werken van andere dagen. Bij ziekte enz..
Op 'mijn' afdeling zijn er maar een paar die 32-36 uur werken en zij werken af en toe 7 dagen achter elkaar, maar nooit 8. Tenzij men zelf ruilt en daar dus voor kiest.
Werkdruk is natuurlijk heel moeilijk samen te vatten. Het is een begrip dat ook heel subjectief beleefd kan worden. Ik vind wel dat de werkdruk hoog is. Toevallig is het deze week wel heul rustig bij ons op de afdeling.... ...we weten eigenlijk niet wat ons overkomt!
Ook wordt er bij ons vaak geschoven met diensten, en word ik en collega's regelmatig gebeld met een verzoek tot het werken van andere dagen. Bij ziekte enz..
Op 'mijn' afdeling zijn er maar een paar die 32-36 uur werken en zij werken af en toe 7 dagen achter elkaar, maar nooit 8. Tenzij men zelf ruilt en daar dus voor kiest.
Werkdruk is natuurlijk heel moeilijk samen te vatten. Het is een begrip dat ook heel subjectief beleefd kan worden. Ik vind wel dat de werkdruk hoog is. Toevallig is het deze week wel heul rustig bij ons op de afdeling.... ...we weten eigenlijk niet wat ons overkomt!
donderdag 2 april 2009 om 19:37
Vandaag vroeg een zorgvrager die ik hielp met de ADL aan mij: Moet je hier nou voor leren? Ik was echt even verbouwereerd en vroeg; wat bedoelt u precies? Hij: Nou, moet je hier echt voor naar school of krijg je een cursus om mensen te wassen?
Goed, hij bedoelde dus het wassen van mensen maar ik was zó verbaasd, dat zegt weer wat over hoe mensen aankijken over het beroep verpleegkundige. Ik heb natuurlijk uitgelegd dat aan het begin van de opleiding tot verpleegkundige je die basiszorg leert en dat het een onderdeel is van de hele opleiding.
Ik val overigens in dezelfde salarisschaal als Josje.
Goed, hij bedoelde dus het wassen van mensen maar ik was zó verbaasd, dat zegt weer wat over hoe mensen aankijken over het beroep verpleegkundige. Ik heb natuurlijk uitgelegd dat aan het begin van de opleiding tot verpleegkundige je die basiszorg leert en dat het een onderdeel is van de hele opleiding.
Ik val overigens in dezelfde salarisschaal als Josje.
donderdag 2 april 2009 om 21:24
Hier meldt zich nog een leerling HBO-V! bijna klaar (als het allemaal nog volgens plan loopt met de laatste rollen).
Het is idd jammer dat mensen zo simpel denken over ons beroep. Ik denk dat dat komt omdat er zoveel veranderd is en mensen eigenlijk weinig meekrijgen van wat wij allemaal regelen, onderzoeken en ons in verdiepen, etc, etc, etc.
Overigens had ik pas geleden ook zo'n leuke opmerking. Werk momenteel op een kinderafdeling en liep mee met een kindje naar OK brengen. Vraagt die vader bij terugkomst....'doe je dit nu zo de hele dag? Beetje kindjes naar OK brengen?' Ik een beetje verbouwereerd en gezegd dat het een van onze taken is, maar dat we nog meer dingen doen. Reactie: 'O, ga je dan nu schoonmaken en poetsen?'. Echt, jahoor, ik doe de hbo-v opleiding om de hele dag schoon te maken en kindjes naar ok te brengen
!
-x
Het is idd jammer dat mensen zo simpel denken over ons beroep. Ik denk dat dat komt omdat er zoveel veranderd is en mensen eigenlijk weinig meekrijgen van wat wij allemaal regelen, onderzoeken en ons in verdiepen, etc, etc, etc.
Overigens had ik pas geleden ook zo'n leuke opmerking. Werk momenteel op een kinderafdeling en liep mee met een kindje naar OK brengen. Vraagt die vader bij terugkomst....'doe je dit nu zo de hele dag? Beetje kindjes naar OK brengen?' Ik een beetje verbouwereerd en gezegd dat het een van onze taken is, maar dat we nog meer dingen doen. Reactie: 'O, ga je dan nu schoonmaken en poetsen?'. Echt, jahoor, ik doe de hbo-v opleiding om de hele dag schoon te maken en kindjes naar ok te brengen
!-x
vrijdag 3 april 2009 om 09:16
Hier nóg een pleeg (jeetje, je zou denken dat het halve forum verpleegkundige is zo!).
Gemopper over niveau wat zo laag ingeschat wordt... tja, ik zie het maar als een compliment. Al die verpleegtechnische handelingen voeren wij zó geroutineerd en vanzelfsprekend uit dat patienten niet eens door hebben dat we ons met iets complex bezighouden. Nog nooit heeft een patient aan mij gevraagd wat ik aan het doen was als ik een infuus harder of zachter zet, terwijl hij er geen idee van heeft wat het effect zou kunnen zijn van een gieterend infuus...
Maar juist die vanzelfsprekendheid waarmee wij ons werk doen, houdt ons tegen. Wij staan ons niet voor op ons geweldige werk, zullen niet op de voorgrond treden, en slechts een kleine club van verpleegkundigen is daadwerkelijk bezig van dit vak een PROFESSIE te maken. En een prachtig functieprofiel is nu niet bepaald het enige wat daarvoor nodig is.
Zolang wij ons niet professionaliseren, kun je je ook niet profileren, zo simpel is het. Niemand behalve de verpleekundige zelf heeft een duidelijk beeld van de taken, plichten en verantwoordelijkheden van de verpleegkundige; hoe wil je dat dan duidelijk maken aan een leek? Aan alle bovenstaande reacties is te zien dat áls een patient zoiets vraagt (goh, lange cursus, billen wassen, soppen...), wát is dan je antwoord? Bij de meesten lijkt het er op dat het enkel blijft bij een vaag 'Nou, we doen wel meer dingen, hoor'. Tja... met zo'n reactie kun je niet verwachten dat patienten (en vergeet de mensen daaromheen niet) onder de indruk zijn van je verrichtingen. Dus ook JIJ hebt invloed op hoe er tegen de professie aangekeken wordt!!
(jeetje, je zou haast denken dat ik bij een vakbond werk, maar nee, ben slechts 'gewoon' verpleegkundige) Dat is dus mijn advies even: denk eens goed na wat JIJ vind dat jouw beroep inhoudt, gooi het hier op het forum, en gebruik het ook ZEKER als antwoord als iemand jou vraagt wat jouw werk eigenlijk inhoudt.
Niet dat ik het ideale antwoord heb, hoor, zulke pretenties heb ik ook weer niet. Maar waar het op neer komt is wel dat wij gewoon te weinig schreeuwen. Te weinig laten merken wat wij kunnen en weten en doen. Hoe moet een ander nou onder de indruk zijn van ons werk (en dát is al een probleem, we kunnen het niet eens opbrengen om op te scheppen over ons werk...) als ze niet weten wat het inhoudt?
Toevallig heb ik vandeweek (zeer onprofessioneel voor mijn gevoel ) de zoon van een patient die vond dat ik zijn moeder tijdens het wassen niet even alleen had mogen laten verteld dat ik erg druk geweest was met voorkomen dat zijn moeder een hartinfarct zou krijgen, decubitus zou krijgen, gedecompenseerd zou raken, een beroerte zou krijgen, een bloeding zou krijgen, nierfunctiestoornissen zou krijgen of ondervuld zou raken, en haar dáárom dus even alleen heb gelaten (moest een nieuwe infuuszak pakken , en dat schudde ik zó uit m'n mouw..).
Moet zeggen dat hij tóch wel onder de indruk was
Gemopper over niveau wat zo laag ingeschat wordt... tja, ik zie het maar als een compliment. Al die verpleegtechnische handelingen voeren wij zó geroutineerd en vanzelfsprekend uit dat patienten niet eens door hebben dat we ons met iets complex bezighouden. Nog nooit heeft een patient aan mij gevraagd wat ik aan het doen was als ik een infuus harder of zachter zet, terwijl hij er geen idee van heeft wat het effect zou kunnen zijn van een gieterend infuus...
Maar juist die vanzelfsprekendheid waarmee wij ons werk doen, houdt ons tegen. Wij staan ons niet voor op ons geweldige werk, zullen niet op de voorgrond treden, en slechts een kleine club van verpleegkundigen is daadwerkelijk bezig van dit vak een PROFESSIE te maken. En een prachtig functieprofiel is nu niet bepaald het enige wat daarvoor nodig is.
Zolang wij ons niet professionaliseren, kun je je ook niet profileren, zo simpel is het. Niemand behalve de verpleekundige zelf heeft een duidelijk beeld van de taken, plichten en verantwoordelijkheden van de verpleegkundige; hoe wil je dat dan duidelijk maken aan een leek? Aan alle bovenstaande reacties is te zien dat áls een patient zoiets vraagt (goh, lange cursus, billen wassen, soppen...), wát is dan je antwoord? Bij de meesten lijkt het er op dat het enkel blijft bij een vaag 'Nou, we doen wel meer dingen, hoor'. Tja... met zo'n reactie kun je niet verwachten dat patienten (en vergeet de mensen daaromheen niet) onder de indruk zijn van je verrichtingen. Dus ook JIJ hebt invloed op hoe er tegen de professie aangekeken wordt!!
(jeetje, je zou haast denken dat ik bij een vakbond werk, maar nee, ben slechts 'gewoon' verpleegkundige) Dat is dus mijn advies even: denk eens goed na wat JIJ vind dat jouw beroep inhoudt, gooi het hier op het forum, en gebruik het ook ZEKER als antwoord als iemand jou vraagt wat jouw werk eigenlijk inhoudt.
Niet dat ik het ideale antwoord heb, hoor, zulke pretenties heb ik ook weer niet. Maar waar het op neer komt is wel dat wij gewoon te weinig schreeuwen. Te weinig laten merken wat wij kunnen en weten en doen. Hoe moet een ander nou onder de indruk zijn van ons werk (en dát is al een probleem, we kunnen het niet eens opbrengen om op te scheppen over ons werk...) als ze niet weten wat het inhoudt?
Toevallig heb ik vandeweek (zeer onprofessioneel voor mijn gevoel ) de zoon van een patient die vond dat ik zijn moeder tijdens het wassen niet even alleen had mogen laten verteld dat ik erg druk geweest was met voorkomen dat zijn moeder een hartinfarct zou krijgen, decubitus zou krijgen, gedecompenseerd zou raken, een beroerte zou krijgen, een bloeding zou krijgen, nierfunctiestoornissen zou krijgen of ondervuld zou raken, en haar dáárom dus even alleen heb gelaten (moest een nieuwe infuuszak pakken , en dat schudde ik zó uit m'n mouw..).
Moet zeggen dat hij tóch wel onder de indruk was
Om een kort verhaal lang te maken...
vrijdag 3 april 2009 om 09:34
quote:[message=3020196,noline]weatherwax schreef
Toevallig heb ik vandeweek (zeer onprofessioneel voor mijn gevoel ) de zoon van een patient die vond dat ik zijn moeder tijdens het wassen niet even alleen had mogen laten verteld dat ik erg druk geweest was met voorkomen dat zijn moeder een hartinfarct zou krijgen, decubitus zou krijgen, gedecompenseerd zou raken, een beroerte zou krijgen, een bloeding zou krijgen, nierfunctiestoornissen zou krijgen of ondervuld zou raken, en haar dáárom dus even alleen heb gelaten (moest een nieuwe infuuszak pakken , en dat schudde ik zó uit m'n mouw..).
Moet zeggen dat hij tóch wel onder de indruk was Beetje overdreven toch? Ik begin er niet meer aan om mezelf te verdedigen. Als familie (terwijl ik mijn benen uit mijn lijf loop voor hun vader of moeder) gaat zeuren over dit soort dingen zeg ik tegenwoordig: Ik kan hier nu met u over in discussie gaan maar al die tijd die ik daaraan kwijt ben kan ik beter gebruiken voor de zorg voor uw familielid of het familielid van iemand anders. Als ze dan nog willen klagen gaan ze maar direct naar mijn leidinggevende, weet zij ook meteen weer dat de werkdruk veel te hoog is. Mensen overtuigen van de nut van ons werk is onbegonnen werk. Ooit komen ze er zelf echter wel achter namelijk als ze zelf in het ziekenhuis liggen. Nou heb ik wel makkelijk praten want ik werk op een gespecialiseerde afdeling waar ik de zorg voor twee patienten heb en de patienten en familie ons de hele tijd zien lopen. Op een afdeling is dat natuurlijk anders. Daar denkt familie vaak dat de verpleging alleen maar koffie zit te drinken. Persoonlijk heb ik bewondering voor iedereen die nog op de verpleegafdeling werkt! Jullie worden echt zwaar ondergewaardeerd!!!!!
Toevallig heb ik vandeweek (zeer onprofessioneel voor mijn gevoel ) de zoon van een patient die vond dat ik zijn moeder tijdens het wassen niet even alleen had mogen laten verteld dat ik erg druk geweest was met voorkomen dat zijn moeder een hartinfarct zou krijgen, decubitus zou krijgen, gedecompenseerd zou raken, een beroerte zou krijgen, een bloeding zou krijgen, nierfunctiestoornissen zou krijgen of ondervuld zou raken, en haar dáárom dus even alleen heb gelaten (moest een nieuwe infuuszak pakken , en dat schudde ik zó uit m'n mouw..).
Moet zeggen dat hij tóch wel onder de indruk was Beetje overdreven toch? Ik begin er niet meer aan om mezelf te verdedigen. Als familie (terwijl ik mijn benen uit mijn lijf loop voor hun vader of moeder) gaat zeuren over dit soort dingen zeg ik tegenwoordig: Ik kan hier nu met u over in discussie gaan maar al die tijd die ik daaraan kwijt ben kan ik beter gebruiken voor de zorg voor uw familielid of het familielid van iemand anders. Als ze dan nog willen klagen gaan ze maar direct naar mijn leidinggevende, weet zij ook meteen weer dat de werkdruk veel te hoog is. Mensen overtuigen van de nut van ons werk is onbegonnen werk. Ooit komen ze er zelf echter wel achter namelijk als ze zelf in het ziekenhuis liggen. Nou heb ik wel makkelijk praten want ik werk op een gespecialiseerde afdeling waar ik de zorg voor twee patienten heb en de patienten en familie ons de hele tijd zien lopen. Op een afdeling is dat natuurlijk anders. Daar denkt familie vaak dat de verpleging alleen maar koffie zit te drinken. Persoonlijk heb ik bewondering voor iedereen die nog op de verpleegafdeling werkt! Jullie worden echt zwaar ondergewaardeerd!!!!!
vrijdag 3 april 2009 om 18:52
quote:weatherwax schreef op 03 april 2009 @ 09:16:
Hier nóg een pleeg (jeetje, je zou denken dat het halve forum verpleegkundige is zo!).
Gemopper over niveau wat zo laag ingeschat wordt... tja, ik zie het maar als een compliment. Al die verpleegtechnische handelingen voeren wij zó geroutineerd en vanzelfsprekend uit dat patienten niet eens door hebben dat we ons met iets complex bezighouden. Nog nooit heeft een patient aan mij gevraagd wat ik aan het doen was als ik een infuus harder of zachter zet, terwijl hij er geen idee van heeft wat het effect zou kunnen zijn van een gieterend infuus...
Maar juist die vanzelfsprekendheid waarmee wij ons werk doen, houdt ons tegen. Wij staan ons niet voor op ons geweldige werk, zullen niet op de voorgrond treden, en slechts een kleine club van verpleegkundigen is daadwerkelijk bezig van dit vak een PROFESSIE te maken. En een prachtig functieprofiel is nu niet bepaald het enige wat daarvoor nodig is.
Zolang wij ons niet professionaliseren, kun je je ook niet profileren, zo simpel is het. Niemand behalve de verpleekundige zelf heeft een duidelijk beeld van de taken, plichten en verantwoordelijkheden van de verpleegkundige; hoe wil je dat dan duidelijk maken aan een leek? Aan alle bovenstaande reacties is te zien dat áls een patient zoiets vraagt (goh, lange cursus, billen wassen, soppen...), wát is dan je antwoord? Bij de meesten lijkt het er op dat het enkel blijft bij een vaag 'Nou, we doen wel meer dingen, hoor'. Tja... met zo'n reactie kun je niet verwachten dat patienten (en vergeet de mensen daaromheen niet) onder de indruk zijn van je verrichtingen. Dus ook JIJ hebt invloed op hoe er tegen de professie aangekeken wordt!!
(jeetje, je zou haast denken dat ik bij een vakbond werk, maar nee, ben slechts 'gewoon' verpleegkundige) Dat is dus mijn advies even: denk eens goed na wat JIJ vind dat jouw beroep inhoudt, gooi het hier op het forum, en gebruik het ook ZEKER als antwoord als iemand jou vraagt wat jouw werk eigenlijk inhoudt.
Niet dat ik het ideale antwoord heb, hoor, zulke pretenties heb ik ook weer niet. Maar waar het op neer komt is wel dat wij gewoon te weinig schreeuwen. Te weinig laten merken wat wij kunnen en weten en doen. Hoe moet een ander nou onder de indruk zijn van ons werk (en dát is al een probleem, we kunnen het niet eens opbrengen om op te scheppen over ons werk...) als ze niet weten wat het inhoudt?
Toevallig heb ik vandeweek (zeer onprofessioneel voor mijn gevoel ) de zoon van een patient die vond dat ik zijn moeder tijdens het wassen niet even alleen had mogen laten verteld dat ik erg druk geweest was met voorkomen dat zijn moeder een hartinfarct zou krijgen, decubitus zou krijgen, gedecompenseerd zou raken, een beroerte zou krijgen, een bloeding zou krijgen, nierfunctiestoornissen zou krijgen of ondervuld zou raken, en haar dáárom dus even alleen heb gelaten (moest een nieuwe infuuszak pakken , en dat schudde ik zó uit m'n mouw..).
Moet zeggen dat hij tóch wel onder de indruk was
jee, jij kunt wel héél veel met een infuuszak zeg...wat voor infuusvloeistof gebruiken jullie
zou zelf niet zo'n opmerking maken, zou gewoon kort hebben uitgelegd dat je als verpleegkundige nou eenmal de zorg hebt voor meerdere patiënten, en dat dat inhoudt dat je helaas wel eens wordt weggeroepen bij een patiënt.
had een hele tijd geleden zo'n vervelende patiënt liggen! ook echt zo'n typetje dat op ons neerkeek. echt dacht dat we alleen maar konden wassen enzo. totdat de patiënt bij hem op de kamer een kartstikstand kreeg en mn collega en ik dus direct een reanimatie startten...had ie nadien zomaar opeens respect voor ons, dat alles zo mooi soepeltjes verliep...
jammer dat er dit soort ingrijpende dingen nodig zijn om bij mensen de ogen te openen soms, maar probeer er altijd wel boven te staan. t is hun beperktheid, en niet de mijne. en daarbij: moet tegenwoordig wel lachen om ál die mensen die 'wel een vak hebben geleerd' (jaja...) mega veel verdienen, auto van de zaak hebben etc etc etc...en nu zomaar opeens zonder werk zitten vanwege de kredietcrisis.
heb bij dit soort mensen nu juist de neiging om te zeggen 'tja, had je maar een vak moeten leren, had je nu niet bang hoeven te zijn om je baan te verliezen'. maar ja, verpleegkundige he...dan blijf je gewoon vriendelijk
Hier nóg een pleeg (jeetje, je zou denken dat het halve forum verpleegkundige is zo!).
Gemopper over niveau wat zo laag ingeschat wordt... tja, ik zie het maar als een compliment. Al die verpleegtechnische handelingen voeren wij zó geroutineerd en vanzelfsprekend uit dat patienten niet eens door hebben dat we ons met iets complex bezighouden. Nog nooit heeft een patient aan mij gevraagd wat ik aan het doen was als ik een infuus harder of zachter zet, terwijl hij er geen idee van heeft wat het effect zou kunnen zijn van een gieterend infuus...
Maar juist die vanzelfsprekendheid waarmee wij ons werk doen, houdt ons tegen. Wij staan ons niet voor op ons geweldige werk, zullen niet op de voorgrond treden, en slechts een kleine club van verpleegkundigen is daadwerkelijk bezig van dit vak een PROFESSIE te maken. En een prachtig functieprofiel is nu niet bepaald het enige wat daarvoor nodig is.
Zolang wij ons niet professionaliseren, kun je je ook niet profileren, zo simpel is het. Niemand behalve de verpleekundige zelf heeft een duidelijk beeld van de taken, plichten en verantwoordelijkheden van de verpleegkundige; hoe wil je dat dan duidelijk maken aan een leek? Aan alle bovenstaande reacties is te zien dat áls een patient zoiets vraagt (goh, lange cursus, billen wassen, soppen...), wát is dan je antwoord? Bij de meesten lijkt het er op dat het enkel blijft bij een vaag 'Nou, we doen wel meer dingen, hoor'. Tja... met zo'n reactie kun je niet verwachten dat patienten (en vergeet de mensen daaromheen niet) onder de indruk zijn van je verrichtingen. Dus ook JIJ hebt invloed op hoe er tegen de professie aangekeken wordt!!
(jeetje, je zou haast denken dat ik bij een vakbond werk, maar nee, ben slechts 'gewoon' verpleegkundige) Dat is dus mijn advies even: denk eens goed na wat JIJ vind dat jouw beroep inhoudt, gooi het hier op het forum, en gebruik het ook ZEKER als antwoord als iemand jou vraagt wat jouw werk eigenlijk inhoudt.
Niet dat ik het ideale antwoord heb, hoor, zulke pretenties heb ik ook weer niet. Maar waar het op neer komt is wel dat wij gewoon te weinig schreeuwen. Te weinig laten merken wat wij kunnen en weten en doen. Hoe moet een ander nou onder de indruk zijn van ons werk (en dát is al een probleem, we kunnen het niet eens opbrengen om op te scheppen over ons werk...) als ze niet weten wat het inhoudt?
Toevallig heb ik vandeweek (zeer onprofessioneel voor mijn gevoel ) de zoon van een patient die vond dat ik zijn moeder tijdens het wassen niet even alleen had mogen laten verteld dat ik erg druk geweest was met voorkomen dat zijn moeder een hartinfarct zou krijgen, decubitus zou krijgen, gedecompenseerd zou raken, een beroerte zou krijgen, een bloeding zou krijgen, nierfunctiestoornissen zou krijgen of ondervuld zou raken, en haar dáárom dus even alleen heb gelaten (moest een nieuwe infuuszak pakken , en dat schudde ik zó uit m'n mouw..).
Moet zeggen dat hij tóch wel onder de indruk was
jee, jij kunt wel héél veel met een infuuszak zeg...wat voor infuusvloeistof gebruiken jullie
zou zelf niet zo'n opmerking maken, zou gewoon kort hebben uitgelegd dat je als verpleegkundige nou eenmal de zorg hebt voor meerdere patiënten, en dat dat inhoudt dat je helaas wel eens wordt weggeroepen bij een patiënt.
had een hele tijd geleden zo'n vervelende patiënt liggen! ook echt zo'n typetje dat op ons neerkeek. echt dacht dat we alleen maar konden wassen enzo. totdat de patiënt bij hem op de kamer een kartstikstand kreeg en mn collega en ik dus direct een reanimatie startten...had ie nadien zomaar opeens respect voor ons, dat alles zo mooi soepeltjes verliep...
jammer dat er dit soort ingrijpende dingen nodig zijn om bij mensen de ogen te openen soms, maar probeer er altijd wel boven te staan. t is hun beperktheid, en niet de mijne. en daarbij: moet tegenwoordig wel lachen om ál die mensen die 'wel een vak hebben geleerd' (jaja...) mega veel verdienen, auto van de zaak hebben etc etc etc...en nu zomaar opeens zonder werk zitten vanwege de kredietcrisis.
heb bij dit soort mensen nu juist de neiging om te zeggen 'tja, had je maar een vak moeten leren, had je nu niet bang hoeven te zijn om je baan te verliezen'. maar ja, verpleegkundige he...dan blijf je gewoon vriendelijk
maandag 13 april 2009 om 12:18
Leuk Topic !
Ik ben ook HBO-V verpleegkundige en werk in een Academisch Ziekenhuis. Ik heb afgelopen september mijn hbo-v diploma behaald.
Ik herken Heel Veel in jullie verhalen, maar weinig mensen snappen wat het inhoudelijke werk van een verpleegkundige is.
Ik vind, net als de meeste van jullie, dat het werk te laag betaald wordt..... vooral AGZ is laagbetaald, GGZ valt nog wel mee naar mijn idee.
Ik ben zelf aan het rondkijken wat ik wil, ben er wel uit dat ik dit werk zoals ik het nu uitvoer niet nog jaren wil blijven doen....
Misschien toch richting GGZ, of misschien wel thuiszorg of specialiseren richting Kinder/SEH. Ik ben er nog niet uit, zie overal wel weer nadelen .... (jaja, ik weet het, aan elk voordeel zit een nadeel...).
Tot die tijd blijf ik lekker aan het werk.... idd heerlijk om niet bang te hoeven zijn je baan te verliezen in deze Crisistijd !
Weer een voordeel van ons vak.
Ik ben ook HBO-V verpleegkundige en werk in een Academisch Ziekenhuis. Ik heb afgelopen september mijn hbo-v diploma behaald.
Ik herken Heel Veel in jullie verhalen, maar weinig mensen snappen wat het inhoudelijke werk van een verpleegkundige is.
Ik vind, net als de meeste van jullie, dat het werk te laag betaald wordt..... vooral AGZ is laagbetaald, GGZ valt nog wel mee naar mijn idee.
Ik ben zelf aan het rondkijken wat ik wil, ben er wel uit dat ik dit werk zoals ik het nu uitvoer niet nog jaren wil blijven doen....
Misschien toch richting GGZ, of misschien wel thuiszorg of specialiseren richting Kinder/SEH. Ik ben er nog niet uit, zie overal wel weer nadelen .... (jaja, ik weet het, aan elk voordeel zit een nadeel...).
Tot die tijd blijf ik lekker aan het werk.... idd heerlijk om niet bang te hoeven zijn je baan te verliezen in deze Crisistijd !
Weer een voordeel van ons vak.
dinsdag 14 april 2009 om 11:31
Hoe bedoel je Roos dat ze alleen maar jongeren aannnemen voor de opleiding????
Ik weet niet wat er bij jou onder jongeren valt, maar bij mijn de klas zit iemand van 40, in de klas voor mij ook. Daarnaast zitten er ook twee 30-plussers bij mij in de klas. (De rest is bijna allemaal 25+)
En wij doen duaal(werken/leren dus), we hebben allemaal eerst moeten solliciteren in het ziekenhuis.
Ohja in de GGZ-groep zitten bijna alleen maar 30-plussers.
Dus je hoeft echt niet 20 te zijn om aangenomen te worden.
Heb je al wel gesolliciteerd? Zoja heeft het dan misschien niet gewoon aan je gesprek gelegen? Zo nee geef het eens een kans want wie zegt dat je bij voorhand al wordt afgewezen vanwege je leeftijd.
Ik weet niet wat er bij jou onder jongeren valt, maar bij mijn de klas zit iemand van 40, in de klas voor mij ook. Daarnaast zitten er ook twee 30-plussers bij mij in de klas. (De rest is bijna allemaal 25+)
En wij doen duaal(werken/leren dus), we hebben allemaal eerst moeten solliciteren in het ziekenhuis.
Ohja in de GGZ-groep zitten bijna alleen maar 30-plussers.
Dus je hoeft echt niet 20 te zijn om aangenomen te worden.
Heb je al wel gesolliciteerd? Zoja heeft het dan misschien niet gewoon aan je gesprek gelegen? Zo nee geef het eens een kans want wie zegt dat je bij voorhand al wordt afgewezen vanwege je leeftijd.
dinsdag 14 april 2009 om 12:25
maandag 20 april 2009 om 12:49
Hier nog een vpk!
Werk in de GGZ en vind de schalen in de zorg zo oneerlijk! Ik zit in FWG 45 en verdien precies 2600 bruto voor 36 uur. Ik heb nog 4 periodieken te gaan en dan zou ik rond de 2850 uitkomen. Nou zijn de schalen nummeringen gelijk in de zorg maar de inhoud niet, wie weet hoe dit komt?
Werk in de GGZ en vind de schalen in de zorg zo oneerlijk! Ik zit in FWG 45 en verdien precies 2600 bruto voor 36 uur. Ik heb nog 4 periodieken te gaan en dan zou ik rond de 2850 uitkomen. Nou zijn de schalen nummeringen gelijk in de zorg maar de inhoud niet, wie weet hoe dit komt?
maandag 20 april 2009 om 14:06
Hier nog een verpleegkundige!
Werkte tot 1 april in de verslavingszorg (voor 16 uur) daarnaast werkte ik bij verschillende gezinnen vanuit het pgb...richt mij op kinderen met een verstandelijke/ lichamelijke of meervoudig complexe handicap.
Sinds 1 april ben ik volledig vanuit het PGB gaan werken. Momenteel kom ik tot een uur of 24 per week (bij 3 gezinnen). Maar deze week start ik bij een nieuw gezin en heb ik 2 kennismakingen op de planning staan...dus hopelijk kom ik dan tot een uur of 32 per week!
Werkte tot 1 april in de verslavingszorg (voor 16 uur) daarnaast werkte ik bij verschillende gezinnen vanuit het pgb...richt mij op kinderen met een verstandelijke/ lichamelijke of meervoudig complexe handicap.
Sinds 1 april ben ik volledig vanuit het PGB gaan werken. Momenteel kom ik tot een uur of 24 per week (bij 3 gezinnen). Maar deze week start ik bij een nieuw gezin en heb ik 2 kennismakingen op de planning staan...dus hopelijk kom ik dan tot een uur of 32 per week!
maandag 20 april 2009 om 14:31
maandag 20 april 2009 om 14:32
[quote]Kippie007 schreef op 27 maart 2009 @ 22:08:
Wat ik zo opvallend vind, is dat mensen bijna verwonderd zijn over de keuze om verpleegkundige te worden/zijn.
Die reacties ken ik ook. Het lijkt wel of niemand blij voor me is dat ik dit ga doen. Behalve mijn man en kinderen dan, die vinden het geweldig dat moeders weer gaat lerenen staan helemaal achter me!!!
In ieder geval is het voor mij een bewuste keuze en ik heb er goed over nagedacht, ik ben er helemaal happy mee!!!!
Wat ik zo opvallend vind, is dat mensen bijna verwonderd zijn over de keuze om verpleegkundige te worden/zijn.
Die reacties ken ik ook. Het lijkt wel of niemand blij voor me is dat ik dit ga doen. Behalve mijn man en kinderen dan, die vinden het geweldig dat moeders weer gaat lerenen staan helemaal achter me!!!
In ieder geval is het voor mij een bewuste keuze en ik heb er goed over nagedacht, ik ben er helemaal happy mee!!!!
woensdag 22 april 2009 om 09:34
`Collie, wat fijn dat je er helemaal happy mee bent.
Ik wil het ook gaan doen. verzorgende 3 MBO BBL.
Is het goed de combineren met het gezinsleven?
Ik ben alweer 7 jaar thuis, dus zie daar nog wel een probleem.
Heb wel 5 jaar thuis gewerkt(gastouder) maar denk dat het voor mijn dochter een grote stap is.
Morgen is er hier in het ziekenhuis een opendag voor de opleiding die ze in september gaan beginnen. Ik heb er zo'n zin in, ook heel spannend allemaal. Want ik ben 36 en ga dan weer naar school.
Ik wil het ook gaan doen. verzorgende 3 MBO BBL.
Is het goed de combineren met het gezinsleven?
Ik ben alweer 7 jaar thuis, dus zie daar nog wel een probleem.
Heb wel 5 jaar thuis gewerkt(gastouder) maar denk dat het voor mijn dochter een grote stap is.
Morgen is er hier in het ziekenhuis een opendag voor de opleiding die ze in september gaan beginnen. Ik heb er zo'n zin in, ook heel spannend allemaal. Want ik ben 36 en ga dan weer naar school.
woensdag 22 april 2009 om 16:47
Welkom iedereen!
Spannend hoor, weer in opleiding! Ik heb zelf een stagiaire begeleid die 40 was. Zo leuk dat dat niet alleen "jonkies" zijn!!
Had vannacht nachtdienst en had twee bevallende vrouwen onder mn hoede. Een ging heel rustig, maar de andere.. Ik ben best wat gewend op de verloskamers (schelden, boze man, noem maar op), maar dit ging me echt even te boven. Volgens man kreeg vrouw te weinig pijnbestrijding (dames, ze had een ruggenprik gehad. ik ben geen verpleegkundige die vindt dat alles pijn moet doen). Ik ben nog nooit zó uitgekafferd, uitgescholden, gekleineerd en bedreigd (meneer zou na de bevalling wel even een klacht tegen mij indienen omdat ik niet adequeaat op de pijn inging volgens hem). Vrouw was het zat, moe en de weeen zwakte af waardoor het minder vlot liep dan gewenst. Kind was er, en vrouw schaamde zich de ogen uit dr hoofd voor haar man. Ze had geen pijn, ze was het gewoon zat. Meneer zelf heeft me overgens niet meer aangekeken (ik hoop van schaamte )
Spannend hoor, weer in opleiding! Ik heb zelf een stagiaire begeleid die 40 was. Zo leuk dat dat niet alleen "jonkies" zijn!!
Had vannacht nachtdienst en had twee bevallende vrouwen onder mn hoede. Een ging heel rustig, maar de andere.. Ik ben best wat gewend op de verloskamers (schelden, boze man, noem maar op), maar dit ging me echt even te boven. Volgens man kreeg vrouw te weinig pijnbestrijding (dames, ze had een ruggenprik gehad. ik ben geen verpleegkundige die vindt dat alles pijn moet doen). Ik ben nog nooit zó uitgekafferd, uitgescholden, gekleineerd en bedreigd (meneer zou na de bevalling wel even een klacht tegen mij indienen omdat ik niet adequeaat op de pijn inging volgens hem). Vrouw was het zat, moe en de weeen zwakte af waardoor het minder vlot liep dan gewenst. Kind was er, en vrouw schaamde zich de ogen uit dr hoofd voor haar man. Ze had geen pijn, ze was het gewoon zat. Meneer zelf heeft me overgens niet meer aangekeken (ik hoop van schaamte )
