Werk & Studie
alle pijlers
Bidden voor het eten op het werk
woensdag 11 december 2013 om 12:22
Sinds kort werken wij samen met een andere vestiging en daar wordt ook regelmatig samen geluncht.
Nu is er één collega die graag een minuut stilte wil voor het eten om te kunnen bidden. Omdat we elkaar nog niet zo lang kennen en er verder weinig mensen zijn die deze gewoonte hebben, komt het regelmatig voor dat deze persoon, terwijl anderen hun mond al vol hebben, vraagt om een minuut stilte. Er wordt dan altijd netjes excuus aangeboden en men wacht totdat collega klaar is met zijn minuut stilte. Omdat ik dit nu diverse keren heb meegemaakt, merk ik dat ik enerzijds collega's graag vooraf wil informeren over de gewoonte van deze ene collega, zodat er geen ongemakkelijke momenten ontstaan. Anderzijds vraag ik me af waarom deze persoon in een groep van 15 personen aan iedereen een minuut stilte vraagt vanwege zijn geloof. Kun je niet "voor jezelf" bidden voor het eten? Of het alleen thuis doen?
Misschien is dit een bijzonder gevoelig topic, dat weet ik niet, ik zeg er even bij dat ik van huis uit niet gelovig ben opgevoed en ook niet goed bekend ben met de gebruiken.
Nu is er één collega die graag een minuut stilte wil voor het eten om te kunnen bidden. Omdat we elkaar nog niet zo lang kennen en er verder weinig mensen zijn die deze gewoonte hebben, komt het regelmatig voor dat deze persoon, terwijl anderen hun mond al vol hebben, vraagt om een minuut stilte. Er wordt dan altijd netjes excuus aangeboden en men wacht totdat collega klaar is met zijn minuut stilte. Omdat ik dit nu diverse keren heb meegemaakt, merk ik dat ik enerzijds collega's graag vooraf wil informeren over de gewoonte van deze ene collega, zodat er geen ongemakkelijke momenten ontstaan. Anderzijds vraag ik me af waarom deze persoon in een groep van 15 personen aan iedereen een minuut stilte vraagt vanwege zijn geloof. Kun je niet "voor jezelf" bidden voor het eten? Of het alleen thuis doen?
Misschien is dit een bijzonder gevoelig topic, dat weet ik niet, ik zeg er even bij dat ik van huis uit niet gelovig ben opgevoed en ook niet goed bekend ben met de gebruiken.
woensdag 11 december 2013 om 14:15
woensdag 11 december 2013 om 14:16
Ik zeg ook altijd dat ik even ga bidden. Maar dat is zeer zeker niet omdat ik wil dat anderen hun mond houden. Ik wil alleen zélf even niet gestoord worden. Het is een minuutje (oke, half minuutje als ik trek heb ) waarin ik even met God praat, en dan is het gewoon niet prettig als iemand me aantikt om wat te zeggen. Daarom kondig ik altijd even aan dat ik ga bidden. Hoeven ze verder geen enkele rekening mee te houden dus, behalve me even niet storen. Als ik niet zeg wat ik doe daar, zo met mijn ogen dicht, wordt er gevraagd of het wel goed met me gaat. Dat stoort tijdens het bidden. Zo simpel is het eigenlijk.
En dat groots aankondigen dat er een minuut stilte gehouden moemt worden omdat er gebeden moet worden heb ik nooit gesnapt. Maargoed, thuis baden we tot een jaar of acht hardop, daarna werd het jouw persoonlijke gebed. De helft is nog gelovig, de andere niet, maar ik hoor van mijn 'afvallige' zus (niet negatief bedoelt ofzo, hoor) dat ze dat minuutje eigenlijk toch altijd wel neemt, maar dan voor zichzelf.
En dat groots aankondigen dat er een minuut stilte gehouden moemt worden omdat er gebeden moet worden heb ik nooit gesnapt. Maargoed, thuis baden we tot een jaar of acht hardop, daarna werd het jouw persoonlijke gebed. De helft is nog gelovig, de andere niet, maar ik hoor van mijn 'afvallige' zus (niet negatief bedoelt ofzo, hoor) dat ze dat minuutje eigenlijk toch altijd wel neemt, maar dan voor zichzelf.
woensdag 11 december 2013 om 14:17
Ik vind het zwaar irritant dat mijn schoonmoeder bidt wanneer mijn kinderen beginnen met eten.
Geloof hoor je een ander niet op te dringen.
Dus ja, ik zou het wel vervelend vinden wanneer iemand mij een minuut tot stilte verplicht.
In een vol restauant om stilte vragen vind ik ook behoorlijk onbeschoft.
Geloof hoor je een ander niet op te dringen.
Dus ja, ik zou het wel vervelend vinden wanneer iemand mij een minuut tot stilte verplicht.
In een vol restauant om stilte vragen vind ik ook behoorlijk onbeschoft.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
woensdag 11 december 2013 om 14:18
quote:amarna schreef op 11 december 2013 @ 14:12:
[...]
Jij vindt de bidder respectloos naar de ongelovige. Maar iemand die door het minuutje stilte van de bidder heenpraat is toch net zo respectloos naar de gelovige toe?
Nee, ik vind het respectloos als je mensen VRAAGT hun mond te houden.
Ik ken ook wel mensen die bidden en dan ben ik meestal ook wel even stil, maar ze vragen er niet om.
Het is hun eigen keus en dat kunnen ze zelf invullen, maar ik vind het nogal ver gaan als je anderen vraagt zich daarop aan te passen.
[...]
Jij vindt de bidder respectloos naar de ongelovige. Maar iemand die door het minuutje stilte van de bidder heenpraat is toch net zo respectloos naar de gelovige toe?
Nee, ik vind het respectloos als je mensen VRAAGT hun mond te houden.
Ik ken ook wel mensen die bidden en dan ben ik meestal ook wel even stil, maar ze vragen er niet om.
Het is hun eigen keus en dat kunnen ze zelf invullen, maar ik vind het nogal ver gaan als je anderen vraagt zich daarop aan te passen.
woensdag 11 december 2013 om 14:19
Correct me if I'm wrong, maar ik heb het gevoel dat de mensen die zo'n last hebben van een (halve) minuut stilte, dat die het geloof eigenlijk veel te serieus nemen. Een minuut je klep houden, wie kan het wat schelen? Het wordt pas moeilijk als je het gevoel hebt dat je geen nee mag zeggen, dat het misschien heel gevoelig ligt en dat je er niet per ongeluk doorheen mag boeren, dat je iets verkeerd kunt doen en dan niet respectvol zou zijn, dat degene die gelooft zichzelf beter vindt dan jij, dat soort dingen.
Eerlijk: dat minuutje zelf, dat kan het probleem toch niet zijn?
Eerlijk: dat minuutje zelf, dat kan het probleem toch niet zijn?
woensdag 11 december 2013 om 14:19
quote:korenwolf schreef op 11 december 2013 @ 13:37:
[...]
Mijn opa vroeg rustig om stilte in een vol restaurant, tenminste als we met een groot gezelschap waren. Ik weet niet of hij het ook deed als hij alleen met z'n vrouw was.
Ik vind het niet gek als iemand het vraagt, maar ik heb het dan ook van huis uit meegekregen, al ben ik niet meer gelovig.
Een momentje voor jezelf nemen is niet zo makkelijk, mensen beginnen gewoon tegen je te lullen namelijk en het staat zo gek als je dan geen antwoord geeft.
Waarom je het niet thuis alvast doet: omdat je stilstaat bij het eten, dat het niet vanzelfsprekend is dat je eten hebt, maar dat het een geschenk van god is.
Waarom je het niet effies op 't toilet doet: omdat het niet iets is om je voor te schamen.
Verder: die collega bidt toch in stilte, hij doet het toch niet hardop en jullie hoeven toch niet mee te doen? In een volle ruimte voor jezelf bidden is ongeveer net zo moeilijk als mediteren op het Centraal Station: het kán wel, maar echt makkelijk is het niet.
Dit dus, even stilstaan bij het eten. En of je nu bidt of niet, het is toch fijn om even helemaal rustig en stil te zijn? Even de hectiek van de dag loslaten, er mee bezig zijn wat er op je bord ligt.
Zo erg is dat toch niet? Volgens mij zouden een boel mensen een stuk relaxter worden als er af en toe een "echt" rust/stilte moment wordt ingelast.
Zelf bid ik overigens nooit voor het eten. Als een ander dat doet, dan houd ik altijd mijn mond.
[...]
Mijn opa vroeg rustig om stilte in een vol restaurant, tenminste als we met een groot gezelschap waren. Ik weet niet of hij het ook deed als hij alleen met z'n vrouw was.
Ik vind het niet gek als iemand het vraagt, maar ik heb het dan ook van huis uit meegekregen, al ben ik niet meer gelovig.
Een momentje voor jezelf nemen is niet zo makkelijk, mensen beginnen gewoon tegen je te lullen namelijk en het staat zo gek als je dan geen antwoord geeft.
Waarom je het niet thuis alvast doet: omdat je stilstaat bij het eten, dat het niet vanzelfsprekend is dat je eten hebt, maar dat het een geschenk van god is.
Waarom je het niet effies op 't toilet doet: omdat het niet iets is om je voor te schamen.
Verder: die collega bidt toch in stilte, hij doet het toch niet hardop en jullie hoeven toch niet mee te doen? In een volle ruimte voor jezelf bidden is ongeveer net zo moeilijk als mediteren op het Centraal Station: het kán wel, maar echt makkelijk is het niet.
Dit dus, even stilstaan bij het eten. En of je nu bidt of niet, het is toch fijn om even helemaal rustig en stil te zijn? Even de hectiek van de dag loslaten, er mee bezig zijn wat er op je bord ligt.
Zo erg is dat toch niet? Volgens mij zouden een boel mensen een stuk relaxter worden als er af en toe een "echt" rust/stilte moment wordt ingelast.
Zelf bid ik overigens nooit voor het eten. Als een ander dat doet, dan houd ik altijd mijn mond.
woensdag 11 december 2013 om 14:20
woensdag 11 december 2013 om 14:22
woensdag 11 december 2013 om 14:25
quote:Surface2 schreef op 11 december 2013 @ 14:19:
[...]
Dit dus, even stilstaan bij het eten. En of je nu bidt of niet, het is toch fijn om even helemaal rustig en stil te zijn? Even de hectiek van de dag loslaten, er mee bezig zijn wat er op je bord ligt.
Zo erg is dat toch niet? Volgens mij zouden een boel mensen een stuk relaxter worden als er af en toe een "echt" rust/stilte moment wordt ingelast.
Zelf bid ik overigens nooit voor het eten. Als een ander dat doet, dan houd ik altijd mijn mond.
Je kunt van me aannemen dat ik genoeg rustmomenten heb hoor. Dat hoeft me echt niet opgedrongen te worden.
En uiteraard sta ik erbij stil dat niets vanzelfsprekend is in het leven. Ik hoop niet dat je insinueert dat mensen daar niet bij stil staan als ze niet een minuut bidden.
[...]
Dit dus, even stilstaan bij het eten. En of je nu bidt of niet, het is toch fijn om even helemaal rustig en stil te zijn? Even de hectiek van de dag loslaten, er mee bezig zijn wat er op je bord ligt.
Zo erg is dat toch niet? Volgens mij zouden een boel mensen een stuk relaxter worden als er af en toe een "echt" rust/stilte moment wordt ingelast.
Zelf bid ik overigens nooit voor het eten. Als een ander dat doet, dan houd ik altijd mijn mond.
Je kunt van me aannemen dat ik genoeg rustmomenten heb hoor. Dat hoeft me echt niet opgedrongen te worden.
En uiteraard sta ik erbij stil dat niets vanzelfsprekend is in het leven. Ik hoop niet dat je insinueert dat mensen daar niet bij stil staan als ze niet een minuut bidden.
woensdag 11 december 2013 om 14:26
Ik kan mij helemaal vinden in de post van Kabinet.. Een ander vragen om stil te zijn, houdt in dat je je stoort als anderen wel doorpraten, terwijl je met in jezelf bidden niemand lastig valt..
Ik zou me zeer ongemakkelijk voelen om aan mensen zoiets te vragen..
Ik zou me zeer ongemakkelijk voelen om aan mensen zoiets te vragen..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
woensdag 11 december 2013 om 14:26
woensdag 11 december 2013 om 14:27
Ik maak het zelden mee, en als ik het meemaak ben ik 'natuurlijk' stil. Ik zeg natuurlijk, omdat dat volgens mij de heersende opvatting is over wat moreel juist is om te doen.
En natuurlijk is het ook geen probleem om stil te zijn, in de zin van een big issue.
Maar eigenlijk, dit topic zo lezende, vind ik het toch best een brutale vraag aan de rest van het gezelschap.
Waarschijnlijk slechte vergelijking, maar als iemand bij het eten of in een andere gemeenschappelijke niet-stilte ruimte de rest van de aanwezigen verzoekt om even stil te zijn omdat ie even een telefoontje wil plegen, vind ik dat ook raar.
Het argument 'het is maar een verzoek, je kunt ook nee zeggen' vind ik een argument voor de theorie maar nauwelijks voor de praktijk. Veel mensen zullen bang zijn dat als ze een vriendelijk verzoek negeren, dat dat als onbeleefd of onaardig wordt opgevat.
Ik vind het even aangeven dat je wil bidden (en dus niet gestoord wil worden) helemaal prima en van een andere orde dan een groot gezelschap te verzoeken 1 minuut stil te zijn.
En natuurlijk is het ook geen probleem om stil te zijn, in de zin van een big issue.
Maar eigenlijk, dit topic zo lezende, vind ik het toch best een brutale vraag aan de rest van het gezelschap.
Waarschijnlijk slechte vergelijking, maar als iemand bij het eten of in een andere gemeenschappelijke niet-stilte ruimte de rest van de aanwezigen verzoekt om even stil te zijn omdat ie even een telefoontje wil plegen, vind ik dat ook raar.
Het argument 'het is maar een verzoek, je kunt ook nee zeggen' vind ik een argument voor de theorie maar nauwelijks voor de praktijk. Veel mensen zullen bang zijn dat als ze een vriendelijk verzoek negeren, dat dat als onbeleefd of onaardig wordt opgevat.
Ik vind het even aangeven dat je wil bidden (en dus niet gestoord wil worden) helemaal prima en van een andere orde dan een groot gezelschap te verzoeken 1 minuut stil te zijn.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
woensdag 11 december 2013 om 14:27
"Mogen we een ogenblikje stikte voor de mensen die willen bidden?"
En dan gaan er sommigen gewoon door met praten en hoor je een paar anderen heel hard SSSSSSSSSSSSSSSSTTTT.
En dan een Ow Sorry!
Heel veel leuke en lachwekkende dingen meegemaakt wanneer die minuut stilte werd gevraagd toen ik nog werkte in een verzorgingstehuis. En dan ook niet altijd mijn lach kunnen houden, of dat ik mijn gezicht van de mensen af moest wenden.
Kan nu even niet op de echt, in mijn ogen, lachwekkende dingen komen. Maar die minuut was vaak een leuk moment.
Wat voor velen irritant was, was dat ze moesten wachten totdat iedereen klaar was met eten. Want je mocht pas van tafel af na het na-het-eten-gebed. Er zaten mensen die in 10 minuten klaar waren, maar ook die er een half uur over deden. (bord legen)
Maar ook tijdens die 'stiltes' heb ik vaak moeten lachen.
Oude mensen kunnen ontzetten grappig/scherp/bot uit de hoek komen.
En dan gaan er sommigen gewoon door met praten en hoor je een paar anderen heel hard SSSSSSSSSSSSSSSSTTTT.
En dan een Ow Sorry!
Heel veel leuke en lachwekkende dingen meegemaakt wanneer die minuut stilte werd gevraagd toen ik nog werkte in een verzorgingstehuis. En dan ook niet altijd mijn lach kunnen houden, of dat ik mijn gezicht van de mensen af moest wenden.
Kan nu even niet op de echt, in mijn ogen, lachwekkende dingen komen. Maar die minuut was vaak een leuk moment.
Wat voor velen irritant was, was dat ze moesten wachten totdat iedereen klaar was met eten. Want je mocht pas van tafel af na het na-het-eten-gebed. Er zaten mensen die in 10 minuten klaar waren, maar ook die er een half uur over deden. (bord legen)
Maar ook tijdens die 'stiltes' heb ik vaak moeten lachen.
Oude mensen kunnen ontzetten grappig/scherp/bot uit de hoek komen.
woensdag 11 december 2013 om 14:28
quote:korenwolf schreef op 11 december 2013 @ 14:22:
[...]
Antroposofen doen dat ook, heb ik me laten vertellen. Alleen die danken god niet, maar de zon en de aarde. Of zoiets. (Als er een antroposoof in de zaal is, moet die me maar corrigeren)
Ik ben ook geen antroposoof . Maar vind het wel jammer dat eten vaak zo gedachtenloos naar binnen wordt gewerkt. Een momentje (een momentje hè, ik heb het niet over een minuut) stilte geeft rust, geeft aandacht. Ik houd daar wel van.
En als een ander dat momentje wil gebruiken voor een persoonlijk gesprek met God: be my guest, ik ben met je stil.
[...]
Antroposofen doen dat ook, heb ik me laten vertellen. Alleen die danken god niet, maar de zon en de aarde. Of zoiets. (Als er een antroposoof in de zaal is, moet die me maar corrigeren)
Ik ben ook geen antroposoof . Maar vind het wel jammer dat eten vaak zo gedachtenloos naar binnen wordt gewerkt. Een momentje (een momentje hè, ik heb het niet over een minuut) stilte geeft rust, geeft aandacht. Ik houd daar wel van.
En als een ander dat momentje wil gebruiken voor een persoonlijk gesprek met God: be my guest, ik ben met je stil.
woensdag 11 december 2013 om 14:29
quote:sushilala schreef op 11 december 2013 @ 14:25:
[...]
Je kunt van me aannemen dat ik genoeg rustmomenten heb hoor. Dat hoeft me echt niet opgedrongen te worden.
En uiteraard sta ik erbij stil dat niets vanzelfsprekend is in het leven. Ik hoop niet dat je insinueert dat mensen daar niet bij stil staan als ze niet een minuut bidden.Ik val over het woord "opdringen" van een minuut stilte. Jij dringt nl. de bidder net zo goed op om zich aan te passen aan de niet-gelovigen.
[...]
Je kunt van me aannemen dat ik genoeg rustmomenten heb hoor. Dat hoeft me echt niet opgedrongen te worden.
En uiteraard sta ik erbij stil dat niets vanzelfsprekend is in het leven. Ik hoop niet dat je insinueert dat mensen daar niet bij stil staan als ze niet een minuut bidden.Ik val over het woord "opdringen" van een minuut stilte. Jij dringt nl. de bidder net zo goed op om zich aan te passen aan de niet-gelovigen.
woensdag 11 december 2013 om 14:30
quote:amarna schreef op 11 december 2013 @ 14:26:
Korenwolf en Surface, mooi gezegd!
Ik had hetzelfde willen opmerken. Is het zó erg om even een ogenblikje rust te nemen? Even stil te staan bij de maaltijd die voor je staat, die voor een groot deel van de mensheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is.Als iemand dit voor zichzelf wilt doen, prima. Maar indien iemand deze gewoonte niet heeft, dan niet. Ieder zijn eigen ding. Maar hier wordt iets van de eigen persoonlijke gewoonte 'opgedrongen'.
Korenwolf en Surface, mooi gezegd!
Ik had hetzelfde willen opmerken. Is het zó erg om even een ogenblikje rust te nemen? Even stil te staan bij de maaltijd die voor je staat, die voor een groot deel van de mensheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is.Als iemand dit voor zichzelf wilt doen, prima. Maar indien iemand deze gewoonte niet heeft, dan niet. Ieder zijn eigen ding. Maar hier wordt iets van de eigen persoonlijke gewoonte 'opgedrongen'.
woensdag 11 december 2013 om 14:32
Ik heb de reacties nog niet gelezen, dus misschien is ie al voorbij gekomen:
Wat heb je in godsnaam allemaal te bespreken als je een volle minuut moet bidden?!
Verder gruw ik persoonlijk van mensen die mij hun geloof opdringen, en dat gebeurt toch min of meer als iedereen stil moet zijn omdat deze persoon moet bidden.
Wat heb je in godsnaam allemaal te bespreken als je een volle minuut moet bidden?!
Verder gruw ik persoonlijk van mensen die mij hun geloof opdringen, en dat gebeurt toch min of meer als iedereen stil moet zijn omdat deze persoon moet bidden.
If Yoshi manages to find Yoshi's Wings, it will turn into a Blue Yoshi and fly up to a bonus stage.
woensdag 11 december 2013 om 14:32
woensdag 11 december 2013 om 14:37
quote:amarna schreef op 11 december 2013 @ 14:29:
[...]
Ik val over het woord "opdringen" van een minuut stilte. Jij dringt nl. de bidder net zo goed op om zich aan te passen aan de niet-gelovigen.Het staat je vrij je gesprek met god te voeren en als iemand ziet dat je aan het bidden bent (wat meestal overduidelijk is) laat je hen zelf de keus of ze even stil zijn. Als je erom gaat vragen dan vind ik dat je het opdringt.
[...]
Ik val over het woord "opdringen" van een minuut stilte. Jij dringt nl. de bidder net zo goed op om zich aan te passen aan de niet-gelovigen.Het staat je vrij je gesprek met god te voeren en als iemand ziet dat je aan het bidden bent (wat meestal overduidelijk is) laat je hen zelf de keus of ze even stil zijn. Als je erom gaat vragen dan vind ik dat je het opdringt.
woensdag 11 december 2013 om 14:40
Ik heb 2 collega's die op het werk bidden voor het eten. Die vragen niet om stilte, maar geven wel aan dat ze even gaan bidden. Ik heb dat altijd geinterpreteerd als in ''we waren al samen in gesprek, een momentje alsjeblieft, ik ga even met God in gesprek, dan praten we weer verder" of zoiets. Niet dat mij iets opgedrongen wordt.
Overigens ben ik wel altijd stil en wacht/ stop ik even met eten, dat heb ik van huis uit zo meegekregen. Ben zelf niet gelovig opgevoed, maar wel veel gelovige (en dus biddende) familieleden. Niet alle collega's aan tafel zijn stil en sommigen eten ook door, en volgens mij hebben de beide collega's in kwestie daar ook geen problemen mee.
Off topic, heb trouwens een vriendin (die niet voor de lunch bidt), maar als ik daar 's avond ga eten, bidt zij hardop met haar kinderen, niet het onze vader zoals mijn familieleden allemaal doen, maar hele verhalen. Heer, we zijn dankbaar dat het vandaag zo'n leuke dag was en dat hupseflups op bezoek is gekomen en dat we het zo gezellig gehad hebben... Dat vind ik echt hele leuke/ lieve gebeden
Overigens ben ik wel altijd stil en wacht/ stop ik even met eten, dat heb ik van huis uit zo meegekregen. Ben zelf niet gelovig opgevoed, maar wel veel gelovige (en dus biddende) familieleden. Niet alle collega's aan tafel zijn stil en sommigen eten ook door, en volgens mij hebben de beide collega's in kwestie daar ook geen problemen mee.
Off topic, heb trouwens een vriendin (die niet voor de lunch bidt), maar als ik daar 's avond ga eten, bidt zij hardop met haar kinderen, niet het onze vader zoals mijn familieleden allemaal doen, maar hele verhalen. Heer, we zijn dankbaar dat het vandaag zo'n leuke dag was en dat hupseflups op bezoek is gekomen en dat we het zo gezellig gehad hebben... Dat vind ik echt hele leuke/ lieve gebeden
woensdag 11 december 2013 om 14:40
quote:amarna schreef op 11 december 2013 @ 14:26:
Ik had hetzelfde willen opmerken. Is het zó erg om even een ogenblikje rust te nemen? Even stil te staan bij de maaltijd die voor je staat, die voor een groot deel van de mensheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Voor mij is er duidelijk onderscheid tussen een privé setting, en mijn werk situatie. Privé hou ik met iedereen rekening en wil ik zoveel stil zijn als nodig is.
Op mijn werk ligt dat anders, ik vind het verplicht moeten onderbreken van gesprekken daar wél storend. Als het één keer voorkomt is dat prima, maar als het gaat om 1 collega die dagelijks tijdens de lunch stilte eist, denk ik dat ze dat beter voor zichzelf kan doen. Ze kan wat bijvoorbeeld eerder aan tafel komen, een rustige kamer opzoeken, zichzelf afsluiten voor omgevingsgeluiden.
Ik had hetzelfde willen opmerken. Is het zó erg om even een ogenblikje rust te nemen? Even stil te staan bij de maaltijd die voor je staat, die voor een groot deel van de mensheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Voor mij is er duidelijk onderscheid tussen een privé setting, en mijn werk situatie. Privé hou ik met iedereen rekening en wil ik zoveel stil zijn als nodig is.
Op mijn werk ligt dat anders, ik vind het verplicht moeten onderbreken van gesprekken daar wél storend. Als het één keer voorkomt is dat prima, maar als het gaat om 1 collega die dagelijks tijdens de lunch stilte eist, denk ik dat ze dat beter voor zichzelf kan doen. Ze kan wat bijvoorbeeld eerder aan tafel komen, een rustige kamer opzoeken, zichzelf afsluiten voor omgevingsgeluiden.
