Werk & Studie alle pijlers

Confessions of a Jobhopper

28-10-2009 12:06 39 berichten
De titel zegt het al: ik (28 jaar) ben een jobhopper. Op de middelbare school had ik elke zoveel maanden een andere bijbaan, tijdens mijn studie zette dit door en nu ben ik twee jaar afgestudeerd en zit ik bij mijn tweede werkgever.



Het patroon is elke keer hetzelfde; ik begin vol goede moed, ben enthousiast, dan leer ik het bedrijf beter kennen en komen de eerste vraagtekens. Dan word ik ontevreden over het bedrijf, de collega's, mijn werkinhoud en met name over mijzelf. Ik ga twijfelen, denk 'is dit het nou?' en vervolgens 'nee, dit is het niet'.



Na een jaar bij mijn huidige werkgever ben ik weer op dit punt aanbeland en deze keer wil ik niet vluchten. Weggaan lost niets op en in de volgende baan zal ik dit opnieuw meemaken. Daarnaast staat al dat jobhoppen niet echt fraai op mijn CV.



Ik word gek van mijn eigen onrust, die ik trouwens alleen op werkgebied heb. Wat wil ik met dit topic? Herkenning, ervaring en vooral tips over hoe hiermee om te gaan.
Alle reacties Link kopieren
HEMA, heb je toevallig een abonnement op de Intermediair? Daar stonden tips in om je baan (weer) interessant te maken. Ga eens met je leidinggevende praten en probeer samen uit te zoeken welke taken je erbij zou kunnen doen en welke kant jij je op kunt ontwikkelen.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het heel erg. Ik ben nu een paar maanden ergens aan't werk en ik voel me alweer onrustig. Ik bereid me dan onbewust al weer voor op het vertrek.



Ik kan ook wel jaloers worden op vrienden die al 7 jaar ergens werken, en aan de andere kant heb ik wel het idee dat ik meer mijn gevoel volg in plaats van op zo'n jonge leeftijd al vast te roesten.



Maar iets minder mijn gevoel volgen of het juist een richting op te sturen zodat ik ergens blijf, is wel wenselijk ja.



Dus tips... nee, maar ik lees wel mee.
Bedankt voor de tip, ik heb helaas de intermediair niet. Is die ook los te kopen? Op internet kan ik het artikel niet vinden!



Er zijn mij veel beloften gedaan over extra taken, maar deze worden niet waargemaakt. Het bedrijf bevindt zich nu in een wat turbulente tijd, maar als het wat rustiger is ga ik daar zeker opnieuw over praten.
Alle reacties Link kopieren
Hema, misschien goed om je te bedenken waar die onrust vandaan komt en wat je eraan zou kunnen doen, buiten op zoek gaan naar een andere baan. Je zegt namelijk zelf ook al dat dat niet is wat je wil.
Marijn, fijn dat je het herkent.



Lemon, ik weet wel waar de onrust vandaan komt; uit mijn genen en achtergrond. Mijn ouders zijn altijd zelfstandig ondernemer geweest (en nog steeds) en hebben heel wat verschillende bedrijven gehad. Als het eenmaal goed draait, dan gaan ze zich vervelen. Precies hetzelfde dus. Ik zal er dus mee moeten leren omgaan.
Alle reacties Link kopieren
Kijk waarom het ook elke keer niets werd. Vroeger, wat klink ik dan oud, had ik het ook, maar bleek elke keer niet op de juiste functie of juiste organisatie te zitten. Ik ben nu net na 8 jaar weer veranderd, waarvoor ik elke keer na ongeveer een jaar van baan verwisselde. Op mijn CV kan ik het goed onderbouwen waarom ik zoveel in het begin gewisseld ben. Laat je niet alleen leiden door salaris maar wees eerlijk tgen jezelf en is het werk echt iets wat je leuk vind!



Succes
quote:HEMAlover schreef op 28 oktober 2009 @ 12:47:

Marijn, fijn dat je het herkent.



Lemon, ik weet wel waar de onrust vandaan komt; uit mijn genen en achtergrond. Mijn ouders zijn altijd zelfstandig ondernemer geweest (en nog steeds) en hebben heel wat verschillende bedrijven gehad. Als het eenmaal goed draait, dan gaan ze zich vervelen. Precies hetzelfde dus. Ik zal er dus mee moeten leren omgaan.



betekent dit nou wel of niet dat je er ook wat aan wilt veranderen? Heb je wél op een rijtje wat je precies zoekt in je ideale baan? Weet je op welke punten het nou precies 'fout' gaat als je ergens zit? Gaat het voornamelijk om de inhoud van het werk dat je steeds wilt veranderen, of om de werkomgeving?



Zou je niet een paar jaar voor een utizendbureau of detacheringsbureau ofzo kunnen gaan werken, zodat je werk juist is snelle, korte klussen achter elkaar
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar!

Ik ben ook 2 jaar geleden afgestudeerd en na een jaar bij mijn 1e werkgever weggegaan. Nu zit ik een jaar bij mijn huidige baan en moet ik door de recessie eruit. Erg jammer maar de werkzaamheden bevallen me ook niet echt.



Je geeft zelf al aan dat je ouders zelfstandig ondernemer zijn en telkens veranderen als iets goed loopt. Waarom ga je niet kijken of je ook wat voor jezelf kan gaan doen (freelance en op projectbasis). Jij bepaald zelf wat je goed kan en wilt gaan doen. En het zijn vaak geen lange projecten.



Succes!
quote:Kastanjez schreef op 28 oktober 2009 @ 13:07:

[...]betekent dit nou wel of niet dat je er ook wat aan wilt veranderen? Ik wil leren omgaan met mijn onrust (die gaat niet weg) en mijn gedrag (vluchten) veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Elke baan heeft zijn leuke en minder leuke kanten. In (vrijwel) elke baan kun je te maken krijgen met lastige klanten, collega's, bazen etc. Je kunt natuurlijk ook voor jezelf beginnen, maar dan ben je zelf verantwoordelijk voor zaken die je in loondienst niet zelf hoeft te regelen en heb je ook te maken met (lastige) klanten en leveranciers.



Is het een idee om een verkennend gesprek te hebben met een carrierecoach of een vergelijkbaar adviseur om te kijken welk soort werk het beste bij jou past of hoe je het werk 'leuker' kan maken?
Alle reacties Link kopieren
zo herkenbaar! ben er nu inmddels achter dat het alles met rust in mezelf te maken had en niet zozeer met de werkgever waar ik op dat moment werkzaam was. heb een jaar gehad waarbij ik 3 jaaropgaves moest opgeven aan de belasting :-) op het moment dat ik weer 'ns onrustig werd zei ik ook gewoon mn baan op, soms had ik niet eens direct iets anders (was de arbeidsmarkt gelukkig iets makkelijker dan op dit moment). ben nu 33 en al bijna 4 jaar werkzaam bij hetzelfde bedrijf. het gekke is dat ik hier al eens gewerkt heb, jaren geleden. nu de onrust uit mezelf is zit ik er ineens wel op mn plek. had dat overigens niet alleen met werk, maar ook met relaties, hobby's enz. het gaat helaas nooit helemaal uit mij ben ik bang, zo nu en dan bekruipt me het gevoel van "is dit het" (qua werk dan, in mn relatie heb ik gelukkig de rust gevonden) en dan wil ik alles omgooien. dan ga ik weer eoa cursus doen of een verre reis plannen, dan richt ik me op iets anders en dan verdwijnt de onrust weer. tis lastig, ik weet het...
Alle reacties Link kopieren
Is projectmatig werken niets voor je: altijd van tijdelijke aard, daarna weer aan iets nieuws beginnen en in veel branches bestaat dit (geen idee wat je opleiding/branche is).



Of werken via een detacheringsbureau: steeds dezelfde werkgever maar toch steeds verandering van omgeving/baan?
Een loopbaancoach heb ik gehad, een hele fijne man. Op basis van de onderzoeken en gesprekken heb ik voor deze functie gekozen. Bepaalde aspecten van mijn werk vind ik heel fijn; veel onderweg zijn, eigen agenda plannnen, vrijheid in werktijden en werklokatie. Ik zit dus niet helemaal verkeerd, maar heb - denk ik - de verkeerde doelgroep gekozen om mee te werken. De inhoud matcht voor 70% met mijn competenties en wensen. De overige 30% sluit minder goed aan en is in deze functie wel heel erg belangrijk. Het is dus een deel van de inhoud en de doelgroep waar ik mijn draai niet in kan vinden. Van beide aspecten kan ik in deze functie niet 'af komen'. In een andere functie binnen dit bedrijf sluit de inhoud meer aan en heb ik minder direct met de doelgroep te maken. Verder erger ik me aan de organisatie, maar dat zal zolang ik in loondienst ben altijd zo blijven. Dan moet ik maar eigen baas worden, kan ik kwaad op mezelf zijn.



Ik ben met een opleiding bezig en wanneer ik die heb afgerond (duurt nog een jaar of 2) wil ik of naar een andere werkgever of een eigen bedrijf starten. Ik 'moet' van mezelf hier blijven werken tot het zo ver is, maar word er moedeloos van als ik daar aan denk.



Vera, fijn dat je de rust nu wel hebt. Kun je iets vertellen over hoe je die hebt gevonden?
Detachering lijkt me overigens interessant, maar ik weet niet of ik daar al voldoende werkervaring voor heb!
Alle reacties Link kopieren
Waarom begin je niet voor jezelf dan? Als dat ook is wat voor je ouders werkt, misschien werkt dat dan ook voor jou wel?



Dan kan je je ook in laten huren door verschillende bedrijven etc.
quote:diedietje schreef op 28 oktober 2009 @ 14:03:

Waarom begin je niet voor jezelf dan? Als dat ook is wat voor je ouders werkt, misschien werkt dat dan ook voor jou wel?Dat is zeker een optie, maar niet nu. Omdat ik daar nu, vakinhoudelijk, nog niet sterk genoeg voor ben. Mogelijk wel als ik mijn volgende afleiding heb afgerond.
Alle reacties Link kopieren
HEMA, waarom denk je dat je niet genoeg ervaring hebt voor de detachering?

Ik werk in de detachering (IT), ben 27 en heb dus ook geen rijk arbeidsverleden oid.

Ik ben net zo onrustig als jij, en heb ook in dit bedrijf en bij mijn opdrachtgever op het punt van zware ontevredenheid gestaan. Maar dat is nu weer over, ik heb met mijn managers gesproken over mijn werk hier, wat ik kan doen om het leuker en uitdagender te maken, en wat ik in de toekomst wil. Daar zijn voor mij leuke en verrassende dingen uitgekomen wat me weer nieuwe energie en motivatie heeft gegeven.

Ik hoop voor jou dat je ook een dergelijk gesprek bij je werkgever kan voeren, of inderdaad in de detachering of projectmatig kan werken.

Succes!
Alle reacties Link kopieren
x
Alle reacties Link kopieren
@Hemalover: Ik zou eens een verkennend gesprek aangaan met een contactpersoon van een detacheringsbureau dat werkzaam is in jouw sector. Op basis van dit gesprek kunnen zijn beoordelen of zij voor jou kunnen bemiddelen.
Alle reacties Link kopieren
@Hemalover: heel herkenbaar. Mijn CV is inmiddels zo lang dat mijn werkervaring tijdens een sollicitatiegesprek niet kan worden doorgenomen wegens tijdgebrek .



Mijn langste termijn bij dezelfde werkgever bedraagt 3 jaar, mijn kortste termijn 7 maanden. En vanaf volgende week werk ik voor een detacheringsbureau. Heerlijk om ergens te starten met het idee dat het voor bepaalde tijd is, je een opdracht doet (uiteraard met volle inzet en zo goed mogelijk) en dan op naar de volgende klus!



Ik zou je aanraden om met een aantal bureaus in gesprek te gaan en te kijken of men iets voor je kan betekenen.



Verder heb ik gemerkt dat Linkedin een prima site is om je netwerk uit te breiden en aan eventuele opdrachten te komen.
anoniem_42552 wijzigde dit bericht op 28-10-2009 16:26
Reden: Linkedin toegevoegd.
% gewijzigd
Ik waardeer jullie adviezen mbt detachering en dat zou nu ook mijn eerste keuze zijn. Ik wil alleen niet vluchten en zie een overstap naar de detachering als een vlucht. Weggaan is de makkelijkste optie en die heeft me tot nu toe niet zo heel veel opgeleverd. Er moet meer uit mijn baan te halen zijn dan ik nu doe. Ik ga eerst maar eens mijn mond open doen en aangeven dat er dingen graag anders zou zien. De eerste stap heb ik genomen; ik heb een gesprek aangevraagd over mijn functie binnen dit bedrijf.
Aine, ik zal me inderdaad eens inschrijven bij linkedin.
Hema, je hoeft interim werk/detachering echt niet te zien als vluchten hoor. Het kan namelijk ook gewoon bij je karakter passen om vaak te willen wisselen van collega's, taken en werkomgevingen, omdat je je anders gaat vervelen. Als je je dan forceert in een vaste baan te blijven ga je dus volledig aan je eigen temperament voorbij en dat is ook niet goed.



Je hoeft verder niet bang te zijn voor de negatieve klank van jobhoppen, want interim werk is tegenwoordig volledig geaccepteerd en geen werkgever kijkt er mee van op. Ze vinden juist vaak dat je dan flexibel bent, waarschijnlijk snel ingewerkt bent en ervaring hebt op vele terreinen.



Zelf doe ik al jaren werk op interim basis en ik zou echt niet meer anders willen. Als het verveelt ben ik weg en als het leuk is blijf ik nog even hangen. Ideaal!
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar



Ik mis vaak de uitdaging in mijn werk. Begin ik ergens met frisse moed en is alles in het begin nog leuk en nieuw.

Maar binnen 3 maanden ken ik het klappen van de zweep en word het alweer saai. NA een half jaar ben ik definitief uitgekeken en na een jaar heb ik echt het gevoel van: "jezus moet ik dit nog 40 jaar doen??"



Ik zit nu ook weer in zo'n baan die ik te saai voor woorden vind maar ja.....ik kan wel een nieuwe soortgelijke baan zoeken maar dan loop ik over 3 maanden tegen hetzelfde aan.

Ik denk dat ik gewoon niet goed zit in mijn vakgebied......maar wat ik dan wel zou willen weet ik dus ook niet......

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven