Werk & Studie
alle pijlers
Continue gevoel van verveling.
woensdag 7 juli 2010 om 10:39
Ok. Aan die combinatie faalangst perfectionisme kun je wat doen. Mijn mantra is geworden: een fout maken is niet erg, ik leer ervan. Oftewel, ik herken je probleem. Wat hier al meerdere malen aangeraden is werkt echt: word relaxter voor jezelf. Dan maar geen blinkend huis. Dan maar niet alles perfect gedaan. En met die tijd leuke dingen doen voor jezelf. Word een tijdje wat egocentrischer: wat wil ik, waar heb ik nu behoefte aan? Als je dat beter en sneller leert herkennen wordt het makkelijker om moeten en willen te combineren. En kun je het beter balanceren.
Faalangst is iets waar je doorheen moet. Toch doen. Toch die angst aangaan. Dan maar op je plaat. Liefst vaak. Dan leer je vanzelf dat de wereld niet instort. Ik begrijp heel goed dat je het liefst die ervaring wil vermijden (want het is nou eenmaal een rotgevoel). Terwijl jij je bont en blauw staat te meppen met de gedachte: hoe kon ik nou zo stom zijn?!!! kun je ook denken: hmm ok, waar ging ik de mist in? Wat kan ik een volgende keer anders doen? Fouten maken is in feite functioneel, het is jammer dat ons vaak geleerd wordt er zo kritisch in afbrekende zin naar te kijken. Dan ga je vanzelf ervaringen vermijden. Terwijl juist daar groei in zit en dus ook levenslust en plezier.
Het is fijn om daar goede begeleiding bij te hebben, alleen al om het telkens weer in het juiste perspectief te kunnen zetten. Jammer dat je niet het gevoel hebt bij je coach nu dat ze je goed kan uitdagen. Ik begrijp je probleem, iemand die intelligent is kan een paar stappen voor je uit lopen waardoor het inspirerender wordt. Toch zou ik proberen om 's haar en wat ze je geeft uit elkaar te pulken. Het kan alsnog zo zijn dat wat je daar puur aan informatie krijgt, wel zinvol is. Daar kun je zelf initiatief in tonen en verantwoordelijkheid voor nemen mocht dat zo zijn. Je eigen begeleider worden.
In hoeverre verwacht (actief) je vriend inschikkelijkheid van je? En in hoeverre is hij gewoon gewend (passief) aan je inschikkelijkheid? En hoe uit zich dat in de dynamiek tussen jullie? Als je het daar liever niet over wil hebben trouwens, alle respect voor.
En sachertorte.... mjam.
Faalangst is iets waar je doorheen moet. Toch doen. Toch die angst aangaan. Dan maar op je plaat. Liefst vaak. Dan leer je vanzelf dat de wereld niet instort. Ik begrijp heel goed dat je het liefst die ervaring wil vermijden (want het is nou eenmaal een rotgevoel). Terwijl jij je bont en blauw staat te meppen met de gedachte: hoe kon ik nou zo stom zijn?!!! kun je ook denken: hmm ok, waar ging ik de mist in? Wat kan ik een volgende keer anders doen? Fouten maken is in feite functioneel, het is jammer dat ons vaak geleerd wordt er zo kritisch in afbrekende zin naar te kijken. Dan ga je vanzelf ervaringen vermijden. Terwijl juist daar groei in zit en dus ook levenslust en plezier.
Het is fijn om daar goede begeleiding bij te hebben, alleen al om het telkens weer in het juiste perspectief te kunnen zetten. Jammer dat je niet het gevoel hebt bij je coach nu dat ze je goed kan uitdagen. Ik begrijp je probleem, iemand die intelligent is kan een paar stappen voor je uit lopen waardoor het inspirerender wordt. Toch zou ik proberen om 's haar en wat ze je geeft uit elkaar te pulken. Het kan alsnog zo zijn dat wat je daar puur aan informatie krijgt, wel zinvol is. Daar kun je zelf initiatief in tonen en verantwoordelijkheid voor nemen mocht dat zo zijn. Je eigen begeleider worden.
In hoeverre verwacht (actief) je vriend inschikkelijkheid van je? En in hoeverre is hij gewoon gewend (passief) aan je inschikkelijkheid? En hoe uit zich dat in de dynamiek tussen jullie? Als je het daar liever niet over wil hebben trouwens, alle respect voor.
En sachertorte.... mjam.
maandag 12 juli 2010 om 15:34
Quoten lukt niet dus maar even zo.
Je schrijft:
IQ van 130, op mijn sokken de havo gehaald, slapend het HBO, structuur maar ook uitdaging nodig in een praktische technische baan. Alleen het praktische en HBO+ is amper te combineren. Iemand een idee?
Onderzoekswerk. Kan zowel bij een bedrijf (research and development afdeling) als op een universiteit. In bepaalde gevallen laten ze je op universiteiten ook een promotie-onderzoek doen als je geen master hebt gehaald. Dan is het een kwestie van een juiste promotor zoeken en aangeven dat je veel structuur nodig hebt. Als het klikt en je levert goede resultaten zal zo iemand dat wel willen leveren.
In een bedrijf zul je meestal beginnen in een echte HBO functie, dus experimenten doen. Praktisch dus en structuur wordt er ook wel aangebracht. Als je intelligentie en drive hebt kun je zelf naar de resultaten kijken, verbanden en verklaringen zoeken en zul je snel doorgroeien naar functies waarbij je genoeg uitdaging hebt, zeker als het een groter bedrijf is. De combinatie van praktische ervaring, intelligentie en nieuwe dingen willen doen wordt zeker als waardevol ervaren. Research en development is meestal geen uurtje factuurtje cultuur, er is ruimte om jezelf te ontwikkelen en ruimte om met nieuwe ideeen aan te komen. Bovendien is veel onderzoekswerk perfectionisme ook niet vervelend. Om op het scherpst van de snede te kunnen werken heb je daar wel een zekere mate van nodig.
Je schrijft:
IQ van 130, op mijn sokken de havo gehaald, slapend het HBO, structuur maar ook uitdaging nodig in een praktische technische baan. Alleen het praktische en HBO+ is amper te combineren. Iemand een idee?
Onderzoekswerk. Kan zowel bij een bedrijf (research and development afdeling) als op een universiteit. In bepaalde gevallen laten ze je op universiteiten ook een promotie-onderzoek doen als je geen master hebt gehaald. Dan is het een kwestie van een juiste promotor zoeken en aangeven dat je veel structuur nodig hebt. Als het klikt en je levert goede resultaten zal zo iemand dat wel willen leveren.
In een bedrijf zul je meestal beginnen in een echte HBO functie, dus experimenten doen. Praktisch dus en structuur wordt er ook wel aangebracht. Als je intelligentie en drive hebt kun je zelf naar de resultaten kijken, verbanden en verklaringen zoeken en zul je snel doorgroeien naar functies waarbij je genoeg uitdaging hebt, zeker als het een groter bedrijf is. De combinatie van praktische ervaring, intelligentie en nieuwe dingen willen doen wordt zeker als waardevol ervaren. Research en development is meestal geen uurtje factuurtje cultuur, er is ruimte om jezelf te ontwikkelen en ruimte om met nieuwe ideeen aan te komen. Bovendien is veel onderzoekswerk perfectionisme ook niet vervelend. Om op het scherpst van de snede te kunnen werken heb je daar wel een zekere mate van nodig.
maandag 12 juli 2010 om 15:45
Ik heb niet alles gelezen, maar volgens mij heb/had ik een beetje hetzelfde als jij.
Wat bij mij helpt is een hulp in de huishouding en lijstje maken van dingen die ik 'moet' doen. Anders blijf ik er maar mee in mijn hoofd zitten, en heb het gevoel dat ik 100.000 dingen moet doen, terwijl als je het opschrijft het allemaal wel meevalt. Geeft een stuk rust en zo kan ik zelf beter ontspannen en zie ik gewoon dat het vaak allemaal niet zo belangrijk is wat op het lijstje staat. Heb nu ook het boekje getting things done besteld (moet nog wel lezen ).
Had je nou een coach of was dat een tip van iemand? Lijkt me wel handig, want ik begrijp dat je ook niet echt uitdagend werk hebt? Daar kan je dood en dood moe van worden. Ik heb zelf een burn-out gehad (ik weet het, het klinkt eigenlijk best raar), omdat ik zwaar onder mijn niveau werkte. Dat kan dus ook
Wat bij mij helpt is een hulp in de huishouding en lijstje maken van dingen die ik 'moet' doen. Anders blijf ik er maar mee in mijn hoofd zitten, en heb het gevoel dat ik 100.000 dingen moet doen, terwijl als je het opschrijft het allemaal wel meevalt. Geeft een stuk rust en zo kan ik zelf beter ontspannen en zie ik gewoon dat het vaak allemaal niet zo belangrijk is wat op het lijstje staat. Heb nu ook het boekje getting things done besteld (moet nog wel lezen ).
Had je nou een coach of was dat een tip van iemand? Lijkt me wel handig, want ik begrijp dat je ook niet echt uitdagend werk hebt? Daar kan je dood en dood moe van worden. Ik heb zelf een burn-out gehad (ik weet het, het klinkt eigenlijk best raar), omdat ik zwaar onder mijn niveau werkte. Dat kan dus ook
