Werk & Studie
alle pijlers
eerste werkdag, maar ziek
zondag 3 januari 2010 om 17:09
Morgen is mijn eerste werkdag super spannend en ik heb er veel zin in. Alleen nu komt het probleem ik lig sinds oud en nieuw in bed met koorts en hoest de hele buurt bij elkaar. Dat hoesten is eigenlijk nog het ergst doet veel pijn en heb geen stem meer over. Nu weet ik dus niet wat ik moet doen. Ik vind het eigenlijk niet kunnen om niet naar mijn werk te gaan omdat ik net begin, maar wil ook niet iedereen daar besmetten met mijn bacillen.
Wat zouden jullie doen?
Wat zouden jullie doen?
zondag 3 januari 2010 om 19:49
Natuurlijk zijn er mensen met een rare mentaliteit die zich ziek melden terwijl ze goed zouden kunnen werken. En natuurlijk zijn er mensen die zodra ze even kuchen denken dat ze griep hebben.
Maar met een echte griep: niet werken. Al is het alleen maar om collega's niet aan te steken.
Maar met een echte griep: niet werken. Al is het alleen maar om collega's niet aan te steken.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
zondag 3 januari 2010 om 19:49
zondag 3 januari 2010 om 19:56
Als je ziek bent, waardoor je niet in staat bent te werken blijf je thuis en meld je ziek.
Voel je je alleen wat beroerd, maar denk je dat je het wel even kan volhouden. Ga dan gewoon en verteld even wat er aan de hand is aan je leidinggevende, direct als je aankomt.
Het ligt een beetje aan het soort werk natuurlijk. Wanneer je je met welke klachten ziek moet melden.
Ik bedoel kantoor werk met een gebroken of gekneusde voet moet niet veel problemen opleveren, maar als je bouwvakker bent zul je dan toch ziek moeten melden.
Ik denk dat je zelf wel kunt bedenken wat jouw klachten voor last bij jouw werk kunnen gaan opleveren. En anders even je baas bellen en zijn/haar mening vragen.
(sorry voor mijn warrig taalgebruik, voel me zelf ook niet al te super).
Voel je je alleen wat beroerd, maar denk je dat je het wel even kan volhouden. Ga dan gewoon en verteld even wat er aan de hand is aan je leidinggevende, direct als je aankomt.
Het ligt een beetje aan het soort werk natuurlijk. Wanneer je je met welke klachten ziek moet melden.
Ik bedoel kantoor werk met een gebroken of gekneusde voet moet niet veel problemen opleveren, maar als je bouwvakker bent zul je dan toch ziek moeten melden.
Ik denk dat je zelf wel kunt bedenken wat jouw klachten voor last bij jouw werk kunnen gaan opleveren. En anders even je baas bellen en zijn/haar mening vragen.
(sorry voor mijn warrig taalgebruik, voel me zelf ook niet al te super).
zondag 3 januari 2010 om 19:57
quote:milaatje schreef op 03 januari 2010 @ 19:16:
[...]
Ik verbaas mij er juist over dat mensen zich zo makkelijk ziek melden. De meeste mensen hebben niets ernstigs en kunnen makkelijk werken, ook met koorts. Dat je lichaam sneller herstelt als je op bed zou liggen is typisch een fabeltje voor mensen die hun eigen luiheid afwezigheid willen legitimeren.
Natuurlijk kan er iets aan de hand zijn. Maar bij de meeste mensen is er geen sprake van ernstige pathologie als zij zich ziekmelden. Anders zouden zij zich niet na een weekje weer beter melden lijkt mij zo.
Ieder lichaam reageert anders op ziekte, dat kun je helemaal niet beoordelen als buitenstaander.
Uit eigen ervaring weet ik dat als ik ziek ben, mijn lichaam tijd nodig heeft om te herstellen en ik even pas op de plaats moet maken.
Bovendien heeft ieder mens zijn eigen constitutie en is niet iedereen gezegend met zoveel lichamelijke weerstand dat je met koorts nog in staat bent om te kunnen werken.
Ook het feit dat je koorts hebt is een signaal van je lichaam dat er iets aan de hand is, en niet een signaal om je maar vol te stoppen met medicijnen om zo sterk mogelijk over te komen.
Ik luister liever naar mijn lichaam i.p.v. naar de farmaceutische industrie. Het is zelfs gezonder om koorts gewoon uit te zieken i.p.v. de symptomen weg te drukken d.m.v. medicijnen (om maar te kunnen werken...).
[...]
Ik verbaas mij er juist over dat mensen zich zo makkelijk ziek melden. De meeste mensen hebben niets ernstigs en kunnen makkelijk werken, ook met koorts. Dat je lichaam sneller herstelt als je op bed zou liggen is typisch een fabeltje voor mensen die hun eigen luiheid afwezigheid willen legitimeren.
Natuurlijk kan er iets aan de hand zijn. Maar bij de meeste mensen is er geen sprake van ernstige pathologie als zij zich ziekmelden. Anders zouden zij zich niet na een weekje weer beter melden lijkt mij zo.
Ieder lichaam reageert anders op ziekte, dat kun je helemaal niet beoordelen als buitenstaander.
Uit eigen ervaring weet ik dat als ik ziek ben, mijn lichaam tijd nodig heeft om te herstellen en ik even pas op de plaats moet maken.
Bovendien heeft ieder mens zijn eigen constitutie en is niet iedereen gezegend met zoveel lichamelijke weerstand dat je met koorts nog in staat bent om te kunnen werken.
Ook het feit dat je koorts hebt is een signaal van je lichaam dat er iets aan de hand is, en niet een signaal om je maar vol te stoppen met medicijnen om zo sterk mogelijk over te komen.
Ik luister liever naar mijn lichaam i.p.v. naar de farmaceutische industrie. Het is zelfs gezonder om koorts gewoon uit te zieken i.p.v. de symptomen weg te drukken d.m.v. medicijnen (om maar te kunnen werken...).
zondag 3 januari 2010 om 19:58
zondag 3 januari 2010 om 20:01
quote:Daffodil schreef op 03 januari 2010 @ 19:49:
Natuurlijk zijn er mensen met een rare mentaliteit die zich ziek melden terwijl ze goed zouden kunnen werken. En natuurlijk zijn er mensen die zodra ze even kuchen denken dat ze griep hebben.
Maar met een echte griep: niet werken. Al is het alleen maar om collega's niet aan te steken.
De meeste gezonde en jonge mensen maken of geen griep door, of ze hebben geen ernstige klachten. Daarnaast wordt het vaak verward met een adenovirus oid. Ik heb nog nooit griep gehad, ik mis denk ik de receptoren
Verder ben ik het met je eens, bij influenza niet werken.
Natuurlijk zijn er mensen met een rare mentaliteit die zich ziek melden terwijl ze goed zouden kunnen werken. En natuurlijk zijn er mensen die zodra ze even kuchen denken dat ze griep hebben.
Maar met een echte griep: niet werken. Al is het alleen maar om collega's niet aan te steken.
De meeste gezonde en jonge mensen maken of geen griep door, of ze hebben geen ernstige klachten. Daarnaast wordt het vaak verward met een adenovirus oid. Ik heb nog nooit griep gehad, ik mis denk ik de receptoren
Verder ben ik het met je eens, bij influenza niet werken.
zondag 3 januari 2010 om 20:02
quote:Christiane04 schreef op 03 januari 2010 @ 18:20:
Ik heb dat een paar jaar geleden ook gehad. Ziek op mijn eerste werkdag (als uitzendkracht). Ik ben toch gegaan, maar halverwege de dag naar huis gestuurd door mijn leidinggevende. Het ging ook echt niet meer. Had bijna 40 graden koorts. De eerste dagen waren ze erg bezorgd. Na een week wat minder. En na twee weken hoefde ik niet meer terug te komen. Kon ook niet, want ik had Pfeiffer. Drie weken in bed geleden en een half jaar ziek geweest.Hee dat heb ik nu! Ik werkte er 2 weken, en toen kón ik echt niet meer lopen etc (door vermoeidheid) Toch gegaan, en nar 5 min weer naar huis gegaan. In de 3e week hoorde ik dat ik pfeiffer heb, en toen hoefde ik niet meer terug te komen.. Dat is nu een maand geleden
Ik heb dat een paar jaar geleden ook gehad. Ziek op mijn eerste werkdag (als uitzendkracht). Ik ben toch gegaan, maar halverwege de dag naar huis gestuurd door mijn leidinggevende. Het ging ook echt niet meer. Had bijna 40 graden koorts. De eerste dagen waren ze erg bezorgd. Na een week wat minder. En na twee weken hoefde ik niet meer terug te komen. Kon ook niet, want ik had Pfeiffer. Drie weken in bed geleden en een half jaar ziek geweest.Hee dat heb ik nu! Ik werkte er 2 weken, en toen kón ik echt niet meer lopen etc (door vermoeidheid) Toch gegaan, en nar 5 min weer naar huis gegaan. In de 3e week hoorde ik dat ik pfeiffer heb, en toen hoefde ik niet meer terug te komen.. Dat is nu een maand geleden
zondag 3 januari 2010 om 20:27
quote:milaatje schreef op 03 januari 2010 @ 19:58:
In het centrum waar ik werk wel. Ze vinden het over het algemeen niet fijn als je met 41 graden koorts al kuchend en proestend dienst komt draaien
Bij ons stellen ze dat ook niet op prijs. Sterker: kom ik wel dan word ik gewoon weggestuurd (maar werk dan ook met een relatief "risicovolle" groep, vooral als het gaat om griep). Dus: heb ik zulke klachten, dan blijf ik thuis.
In het afgelopen semester kreeg ik trouwens minstens één of twee mails per maand uit naam van de rector dat we met griepsymptomen écht niet op de universiteit mochten verschijnen.
In het centrum waar ik werk wel. Ze vinden het over het algemeen niet fijn als je met 41 graden koorts al kuchend en proestend dienst komt draaien
Bij ons stellen ze dat ook niet op prijs. Sterker: kom ik wel dan word ik gewoon weggestuurd (maar werk dan ook met een relatief "risicovolle" groep, vooral als het gaat om griep). Dus: heb ik zulke klachten, dan blijf ik thuis.
In het afgelopen semester kreeg ik trouwens minstens één of twee mails per maand uit naam van de rector dat we met griepsymptomen écht niet op de universiteit mochten verschijnen.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
zondag 3 januari 2010 om 20:32
Eens met Iadiosa,
Als je jezelf in staat acht om toch nog iets te doen op je nieuwe werk, zou ik mijn nieuwe baas bellen en hem vertellen dat ik grieperig ben, maar in mijn ogen toch in staat ben om mij van mijn beste kant te laten zien, dan de bal bij hem neerleggen of hij dit wil, of dat hij bang is dat je je nieuwe collega´s zal besmetten.
Zo laat je zien dat je meedenkt, en toch heel graag wilt komen. Dikke kans dat baas zegt dat je het uit moet zieken ( ivm besmetting)
Nog wel een opmerking, ik was het vroeger direct eens geweest met de forummers die hier beweren dat je je vol moet proppen met medicatie en gewoon jezelf een schop onder de kont moet geven. Toch heb ik mijn mening ook eens bij moeten stellen. Ik was noooit ziek, in geen twaalf jaren geweest. En ook ik heb een eerste werkdag vol AB paracetamol en wat nog meer doorgebracht. Heb mij zo goed kunnen houden dat men zelfs dacht dat ik enkel verkouden was ( had angina, zware keelontsteking) Heb mijn niet ziek gemeld en mij door mijn proeftijd heen gevochten.
Na 4 maanden nog steeds niet in orde, en plots..... benauwd, hele hoge koorts, enorme abcessen in mijn keel... Naar de EHBO wegens verstikkingsgevaar.
Bleek dat ik tijdens die zware keelontsteking een bacterie had opgelopen, vandaar dat ik niet meer echt opknapte. Doordat ik maar doorploeterde heeft die bacterie de tijd gehad om door mijn hele lijf te gaan, tot in mijn lympheklieren aan toe.abcessen zo groot als pingpong ballen in mij keel en mond,longvliesontsteking en 5 dagen lang ruim 40 graden koorts.
Ben drie weken doodziek geweest, en dat omdat ik niet even drie of vier dagen de tijd nam om uit te zieken..... Dit overkomt mij nooit meer, heb er nu, bijna een jaar na dato nog steeds last van ( bacterie heeft veel gesloopt)
Dus ja, als je voeld dat je het aankan....gaan!!!
maar als je merkt dat het teveel van je lijf vraagt.... je gezondheid gaat voor je werk hoor!
Als je jezelf in staat acht om toch nog iets te doen op je nieuwe werk, zou ik mijn nieuwe baas bellen en hem vertellen dat ik grieperig ben, maar in mijn ogen toch in staat ben om mij van mijn beste kant te laten zien, dan de bal bij hem neerleggen of hij dit wil, of dat hij bang is dat je je nieuwe collega´s zal besmetten.
Zo laat je zien dat je meedenkt, en toch heel graag wilt komen. Dikke kans dat baas zegt dat je het uit moet zieken ( ivm besmetting)
Nog wel een opmerking, ik was het vroeger direct eens geweest met de forummers die hier beweren dat je je vol moet proppen met medicatie en gewoon jezelf een schop onder de kont moet geven. Toch heb ik mijn mening ook eens bij moeten stellen. Ik was noooit ziek, in geen twaalf jaren geweest. En ook ik heb een eerste werkdag vol AB paracetamol en wat nog meer doorgebracht. Heb mij zo goed kunnen houden dat men zelfs dacht dat ik enkel verkouden was ( had angina, zware keelontsteking) Heb mijn niet ziek gemeld en mij door mijn proeftijd heen gevochten.
Na 4 maanden nog steeds niet in orde, en plots..... benauwd, hele hoge koorts, enorme abcessen in mijn keel... Naar de EHBO wegens verstikkingsgevaar.
Bleek dat ik tijdens die zware keelontsteking een bacterie had opgelopen, vandaar dat ik niet meer echt opknapte. Doordat ik maar doorploeterde heeft die bacterie de tijd gehad om door mijn hele lijf te gaan, tot in mijn lympheklieren aan toe.abcessen zo groot als pingpong ballen in mij keel en mond,longvliesontsteking en 5 dagen lang ruim 40 graden koorts.
Ben drie weken doodziek geweest, en dat omdat ik niet even drie of vier dagen de tijd nam om uit te zieken..... Dit overkomt mij nooit meer, heb er nu, bijna een jaar na dato nog steeds last van ( bacterie heeft veel gesloopt)
Dus ja, als je voeld dat je het aankan....gaan!!!
maar als je merkt dat het teveel van je lijf vraagt.... je gezondheid gaat voor je werk hoor!
zondag 3 januari 2010 om 20:54
Eens met wat anderen zeggen: iedereen ervaart ziek zijn anders. Mijn vader is af en toe verkouden, maar gaat gewoon door met alles. Als ik verkouden ben dan houdt alles op. Dan kan ik nog maar aan één ding denken, namelijk mijn snotneus. Daarentegen heb ik nou nooit last van baaldagen, buikkrampen en weet ik wat nog meer.
Dus laat een ieder lekker voor zichzelf bepalen wanneer er te werken valt en wanneer niet.
Dus laat een ieder lekker voor zichzelf bepalen wanneer er te werken valt en wanneer niet.
zondag 3 januari 2010 om 21:02
quote:Daffodil schreef op 03 januari 2010 @ 20:27:
[...]
Bij ons stellen ze dat ook niet op prijs. Sterker: kom ik wel dan word ik gewoon weggestuurd (maar werk dan ook met een relatief "risicovolle" groep, vooral als het gaat om griep). Dus: heb ik zulke klachten, dan blijf ik thuis.
In het afgelopen semester kreeg ik trouwens minstens één of twee mails per maand uit naam van de rector dat we met griepsymptomen écht niet op de universiteit mochten verschijnen.
Wij worden wat dat betreft niet zo gemonitord. Wat jij beschrijft is wel weer typische Amerikaanse betutteling, dat in de regel weinig effectief is. Een beetje koorts zonder gekuch is meestal niet besmettelijk, dus dan ga ik gewoon werken, desnoods met een paracetamol.
Er wordt ook niet moeilijk gedaan als we een collega horen kuchen, liever een kuchende werkende collega (tot op zekere hoogte) dan gaten moeten opvullen in het rooster De meeste patiënten liggen bij ons toch aan een tube, dus dat is vrij steriel Maar zonder gekheid, ik denk dat de meeste mensen zelf redelijk kunnen inschatten of het verstandig is om te werken. Volgens de richtlijnen mag bezoek ook niet de afdeling op als zij tekenen van ziekte vertonen. Maar dat is bijna niet te controleren. Voor veel mensen geldt dat zij bij koorts eerder thuisblijven dan gaan werken
[...]
Bij ons stellen ze dat ook niet op prijs. Sterker: kom ik wel dan word ik gewoon weggestuurd (maar werk dan ook met een relatief "risicovolle" groep, vooral als het gaat om griep). Dus: heb ik zulke klachten, dan blijf ik thuis.
In het afgelopen semester kreeg ik trouwens minstens één of twee mails per maand uit naam van de rector dat we met griepsymptomen écht niet op de universiteit mochten verschijnen.
Wij worden wat dat betreft niet zo gemonitord. Wat jij beschrijft is wel weer typische Amerikaanse betutteling, dat in de regel weinig effectief is. Een beetje koorts zonder gekuch is meestal niet besmettelijk, dus dan ga ik gewoon werken, desnoods met een paracetamol.
Er wordt ook niet moeilijk gedaan als we een collega horen kuchen, liever een kuchende werkende collega (tot op zekere hoogte) dan gaten moeten opvullen in het rooster De meeste patiënten liggen bij ons toch aan een tube, dus dat is vrij steriel Maar zonder gekheid, ik denk dat de meeste mensen zelf redelijk kunnen inschatten of het verstandig is om te werken. Volgens de richtlijnen mag bezoek ook niet de afdeling op als zij tekenen van ziekte vertonen. Maar dat is bijna niet te controleren. Voor veel mensen geldt dat zij bij koorts eerder thuisblijven dan gaan werken
zondag 3 januari 2010 om 21:04
quote:milaatje schreef op 03 januari 2010 @ 21:02:
[...]
Wij worden wat dat betreft niet zo gemonitord. Wat jij beschrijft is wel weer typische Amerikaanse betutteling, dat in de regel weinig effectief is. Een beetje koorts zonder gekuch is meestal niet besmettelijk, dus dan ga ik gewoon werken, desnoods met een paracetamol.
Er wordt ook niet moeilijk gedaan als we een collega horen kuchen, liever een kuchende werkende collega (tot op zekere hoogte) dan gaten moeten opvullen in het rooster De meeste patiënten liggen bij ons toch aan een tube, dus dat is vrij steriel Maar zonder gekheid, ik denk dat de meeste mensen zelf redelijk kunnen inschatten of het verstandig is om te werken. Volgens de richtlijnen mag bezoek ook niet de afdeling op als zij tekenen van ziekte vertonen. Maar dat is bijna niet te controleren. Voor veel mensen geldt dat zij bij koorts eerder thuisblijven dan gaan werken Wel grappig want mijn vriendin werd zowat een schuldgevoel aangepraat toen ze geen Mexicaanse griepprik wilde halen. De reden? Ze schenkt 1x per maand koffie voor bejaarden en ze zou ze wel eens kunnen besmetten...
[...]
Wij worden wat dat betreft niet zo gemonitord. Wat jij beschrijft is wel weer typische Amerikaanse betutteling, dat in de regel weinig effectief is. Een beetje koorts zonder gekuch is meestal niet besmettelijk, dus dan ga ik gewoon werken, desnoods met een paracetamol.
Er wordt ook niet moeilijk gedaan als we een collega horen kuchen, liever een kuchende werkende collega (tot op zekere hoogte) dan gaten moeten opvullen in het rooster De meeste patiënten liggen bij ons toch aan een tube, dus dat is vrij steriel Maar zonder gekheid, ik denk dat de meeste mensen zelf redelijk kunnen inschatten of het verstandig is om te werken. Volgens de richtlijnen mag bezoek ook niet de afdeling op als zij tekenen van ziekte vertonen. Maar dat is bijna niet te controleren. Voor veel mensen geldt dat zij bij koorts eerder thuisblijven dan gaan werken Wel grappig want mijn vriendin werd zowat een schuldgevoel aangepraat toen ze geen Mexicaanse griepprik wilde halen. De reden? Ze schenkt 1x per maand koffie voor bejaarden en ze zou ze wel eens kunnen besmetten...
zondag 3 januari 2010 om 21:04
Ligt natuurlijk ook aan je baan,ik ben chauffeur en zit 10 uur per dag achter het stuur.Met een verkoudheid kan ik best werken,met diarree niet (ivm geen toilet bij de hand)
Mijn baas maakt dan ook geen enkel probleem als je thuis blijft voor diarree,of je kan vervangend werk op kantoor komen doen...dat dan weer wel.
Ben verzorgende IG geweest,en de meeste mensen noemen een verkoudheid Griep,terwijl je met "echte "griep minstens een week uit de running bent(en je tot 3 weken erna niet fit voelt),en niet na 2 of 3 dagen weer doodleuk gaat werken!
Heb zelf 15 man personeel gehad,en weet dat er mensen thuis blijven,die gerust kunnen komen werken,vandaar dat ik misschien fel reageer.....maar vind echt,dat als je( mobiel) zit te internetten(en daar uberhaupt zin in hebt) dus ook kan gaan werken!
Mijn baas maakt dan ook geen enkel probleem als je thuis blijft voor diarree,of je kan vervangend werk op kantoor komen doen...dat dan weer wel.
Ben verzorgende IG geweest,en de meeste mensen noemen een verkoudheid Griep,terwijl je met "echte "griep minstens een week uit de running bent(en je tot 3 weken erna niet fit voelt),en niet na 2 of 3 dagen weer doodleuk gaat werken!
Heb zelf 15 man personeel gehad,en weet dat er mensen thuis blijven,die gerust kunnen komen werken,vandaar dat ik misschien fel reageer.....maar vind echt,dat als je( mobiel) zit te internetten(en daar uberhaupt zin in hebt) dus ook kan gaan werken!
zondag 3 januari 2010 om 21:05
quote:JohnnyCake schreef op 03 januari 2010 @ 20:54:
Eens met wat anderen zeggen: iedereen ervaart ziek zijn anders. Mijn vader is af en toe verkouden, maar gaat gewoon door met alles. Als ik verkouden ben dan houdt alles op. Dan kan ik nog maar aan één ding denken, namelijk mijn snotneus. Daarentegen heb ik nou nooit last van baaldagen, buikkrampen en weet ik wat nog meer.
Dus laat een ieder lekker voor zichzelf bepalen wanneer er te werken valt en wanneer niet.Als je verkouden bent dan houdt alles op? Mietje :p
Eens met wat anderen zeggen: iedereen ervaart ziek zijn anders. Mijn vader is af en toe verkouden, maar gaat gewoon door met alles. Als ik verkouden ben dan houdt alles op. Dan kan ik nog maar aan één ding denken, namelijk mijn snotneus. Daarentegen heb ik nou nooit last van baaldagen, buikkrampen en weet ik wat nog meer.
Dus laat een ieder lekker voor zichzelf bepalen wanneer er te werken valt en wanneer niet.Als je verkouden bent dan houdt alles op? Mietje :p
zondag 3 januari 2010 om 21:07
quote:JohnnyCake schreef op 03 januari 2010 @ 21:04:
[...]
Wel grappig want mijn vriendin werd zowat een schuldgevoel aangepraat toen ze geen Mexicaanse griepprik wilde halen. De reden? Ze schenkt 1x per maand koffie voor bejaarden en ze zou ze wel eens kunnen besmetten...Wie praatte haar een schuldgevoel aan dan?
[...]
Wel grappig want mijn vriendin werd zowat een schuldgevoel aangepraat toen ze geen Mexicaanse griepprik wilde halen. De reden? Ze schenkt 1x per maand koffie voor bejaarden en ze zou ze wel eens kunnen besmetten...Wie praatte haar een schuldgevoel aan dan?
zondag 3 januari 2010 om 21:18
zondag 3 januari 2010 om 22:41
't is vrij simpel, 'ziek' is, als het om werk gaat, 'niet in staat om te werken'.
Voorbeelden:
Als je geen stem hebt terwijl je telefoniste bent, ben je niet in staat om te werken. Ergo: ziek melden.
Als je geen stem hebt terwijl je voor je werk hele dagen in je eentje in een hok dozen zit in te pakken, ben je prima in staat om te werken.
Als je je enkel hebt gebroken met een kantoorbaan, kun je (met wat carpool hulp van collega's) wel naar het werk.
Als je je enkel hebt gebroken als balletdanseres, wordt dat weer wat lastiger.
Vraag is dus: wat voor werk doe je en ben je in stáát om dat werk te doen? Ja: hupsakee, naar je werk. Nee: ziek melden.
PS: een opmerking als 'als je mobiel kan internetten, kan je ook werken' slaat dus kant noch wal, aangezien dat maar net aan je werkzaamheden ligt.
Voorbeelden:
Als je geen stem hebt terwijl je telefoniste bent, ben je niet in staat om te werken. Ergo: ziek melden.
Als je geen stem hebt terwijl je voor je werk hele dagen in je eentje in een hok dozen zit in te pakken, ben je prima in staat om te werken.
Als je je enkel hebt gebroken met een kantoorbaan, kun je (met wat carpool hulp van collega's) wel naar het werk.
Als je je enkel hebt gebroken als balletdanseres, wordt dat weer wat lastiger.
Vraag is dus: wat voor werk doe je en ben je in stáát om dat werk te doen? Ja: hupsakee, naar je werk. Nee: ziek melden.
PS: een opmerking als 'als je mobiel kan internetten, kan je ook werken' slaat dus kant noch wal, aangezien dat maar net aan je werkzaamheden ligt.
zondag 3 januari 2010 om 22:43
quote:milaatje schreef op 03 januari 2010 @ 21:02:
Wij worden wat dat betreft niet zo gemonitord. Wat jij beschrijft is wel weer typische Amerikaanse betutteling, dat in de regel weinig effectief is. Een beetje koorts zonder gekuch is meestal niet besmettelijk, dus dan ga ik gewoon werken, desnoods met een paracetamol.
Voor een beetje koorts zonder gekuch word ik ook niet weggestuurd. Dat zien ze niet eens. Maar als ik er ziek uitzie, dan dus wel. En met 41 graden koorts en continu gekuch zie ik er ziek uit.
Overigens gebeurt dat amper hoor.
Wij worden wat dat betreft niet zo gemonitord. Wat jij beschrijft is wel weer typische Amerikaanse betutteling, dat in de regel weinig effectief is. Een beetje koorts zonder gekuch is meestal niet besmettelijk, dus dan ga ik gewoon werken, desnoods met een paracetamol.
Voor een beetje koorts zonder gekuch word ik ook niet weggestuurd. Dat zien ze niet eens. Maar als ik er ziek uitzie, dan dus wel. En met 41 graden koorts en continu gekuch zie ik er ziek uit.
Overigens gebeurt dat amper hoor.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
zondag 3 januari 2010 om 23:51
Milaatje,
En toch, ik werd smorgens om 8 uur wakker, vast van plan om die dag gewoon te gaan werken, ontdanks de koorts en pijn.Ben nu eenmaal workaholic en voel mijzelf onmisbaar ( weet diep van binnen wel beter hoor) Ik moest pas om een uur beginnen dus draaide mij nog even om.
Om elf uur werd ik badend in het zweet wakker, moeite met ademen en een enorme bal in mijn verhemelte die mijn luchtpijp dicht leek te drukken, ik dacht aan een allergische reactie op de keeltabletten die ik genomen had ( superol)
Vriend heeft mij direct naar de EHBO gebracht en ook daar schrokken ze van de heftigheid en de hoeveelheid absessen.
Heb hele zware antibiotica gehad en pijnstilling.
Daarna nag maanden lang een neusspray met corticosteroiden omdat het in mijn neusholten bleef zitten en niet dood wilde.
Kwam achteraf dus omdat die bacterie al maanden in mijn systeem zat. Had zelfs abcessen in mijn kuit.
En toch, ik werd smorgens om 8 uur wakker, vast van plan om die dag gewoon te gaan werken, ontdanks de koorts en pijn.Ben nu eenmaal workaholic en voel mijzelf onmisbaar ( weet diep van binnen wel beter hoor) Ik moest pas om een uur beginnen dus draaide mij nog even om.
Om elf uur werd ik badend in het zweet wakker, moeite met ademen en een enorme bal in mijn verhemelte die mijn luchtpijp dicht leek te drukken, ik dacht aan een allergische reactie op de keeltabletten die ik genomen had ( superol)
Vriend heeft mij direct naar de EHBO gebracht en ook daar schrokken ze van de heftigheid en de hoeveelheid absessen.
Heb hele zware antibiotica gehad en pijnstilling.
Daarna nag maanden lang een neusspray met corticosteroiden omdat het in mijn neusholten bleef zitten en niet dood wilde.
Kwam achteraf dus omdat die bacterie al maanden in mijn systeem zat. Had zelfs abcessen in mijn kuit.
maandag 4 januari 2010 om 00:00
wat houd 'een beetje koorts' dan in?
Als ik koorts heb haal ik de wc nog nét maar verder kom ik echt niet. Ik begrijp ook helemaal niks van de berichten die ik hier zo vaak tegekom in de trant van 'Kijk mij eens een bikkel zijn ik ga heel gewoon werken met koorts, húp niet zeuren.'
Wat is er mis met af en toe eens ziek zijn? Of maakt je het dan een minder/zwak mens als je daaraan toegeeft en een paar dagen thuis blijft om uit te zieken.
Als ik koorts heb haal ik de wc nog nét maar verder kom ik echt niet. Ik begrijp ook helemaal niks van de berichten die ik hier zo vaak tegekom in de trant van 'Kijk mij eens een bikkel zijn ik ga heel gewoon werken met koorts, húp niet zeuren.'
Wat is er mis met af en toe eens ziek zijn? Of maakt je het dan een minder/zwak mens als je daaraan toegeeft en een paar dagen thuis blijft om uit te zieken.
maandag 4 januari 2010 om 01:09
Saarchen: lijkt mij toch dat je eerder iets hebt opgemerkt?
DeKenau: Mensen hanteren verschillende definities van wat ziek zijn is, en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat daar nog wel eens misbruik van gemaakt wordt. Ik zie zelf geen reden om thuis te blijven met enkel koorts. Dat heeft weinig te maken met een bikkel willen zijn. Ik vind het onzinnig als ik (a) niet sneller beter wordt door thuis te blijven (uitzieken bestaat imo niet) en (b) met een vrij mild middel (paracetamol) het nare koortsgevoel prima te bestrijden is. Het gaat in de meeste gevallen om een simpel virusje, om die reden thuisblijven vind ik zelf wat ovedreven.
Ik ga er vanuit dat het merendeel van de mensen zich pas ziek meldt als zij zich dermate beroerd voelen en zichzelf daardoor niet meer in staat achten om te werken (en het dus niet stiekem wel erg lekker vinden).
We zijn gewoon erg verwend met een land als Nederland, waardoor mensen zichzelf te makkelijk dan wel makkelijker toestaan om ziek te zijn. Je krijgt immers toch je geld en ook je baan raak je niet kwijt met een weekje thuishangen. Natuurlijk is het ontzettend fijn dat het er is, laat ik dat voorop stellen. Maar ik vind een dat een deel van de populatie wel een beetje versoft is.
DeKenau: Mensen hanteren verschillende definities van wat ziek zijn is, en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat daar nog wel eens misbruik van gemaakt wordt. Ik zie zelf geen reden om thuis te blijven met enkel koorts. Dat heeft weinig te maken met een bikkel willen zijn. Ik vind het onzinnig als ik (a) niet sneller beter wordt door thuis te blijven (uitzieken bestaat imo niet) en (b) met een vrij mild middel (paracetamol) het nare koortsgevoel prima te bestrijden is. Het gaat in de meeste gevallen om een simpel virusje, om die reden thuisblijven vind ik zelf wat ovedreven.
Ik ga er vanuit dat het merendeel van de mensen zich pas ziek meldt als zij zich dermate beroerd voelen en zichzelf daardoor niet meer in staat achten om te werken (en het dus niet stiekem wel erg lekker vinden).
We zijn gewoon erg verwend met een land als Nederland, waardoor mensen zichzelf te makkelijk dan wel makkelijker toestaan om ziek te zijn. Je krijgt immers toch je geld en ook je baan raak je niet kwijt met een weekje thuishangen. Natuurlijk is het ontzettend fijn dat het er is, laat ik dat voorop stellen. Maar ik vind een dat een deel van de populatie wel een beetje versoft is.
maandag 4 januari 2010 om 07:33
Het valt mij elke keer weer op dat het blijkbaar vrij makkelijk is om voor een ander in te schatten dat deze 'niet echt ziek is' en eigenlijk makkelijk kan werken.
Hebben jullie nou echt allemaal collega's waarvan je weet dat hun ziekmeldingen nep zijn.
Of voelt het stiekem wel stoer om te denken dat jij niet zou zijn thuisgebleven met de betreffende klachten?
Hebben jullie nou echt allemaal collega's waarvan je weet dat hun ziekmeldingen nep zijn.
Of voelt het stiekem wel stoer om te denken dat jij niet zou zijn thuisgebleven met de betreffende klachten?
