Werk & Studie alle pijlers

Ervaringen Bore out

08-07-2020 08:34 76 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met het fenomeen 'bore out'?
Het tegenovergestelde van de welbekende burn out maar dan door onderbelasting. Oftewel je stierlijk vervelen op je werk en niet weten hoe je de dag door moet komen.

Het is een groot taboe en niet iets om trots op te zijn. Maar in deze moeilijke tijd is het bijzonder lastig om 'zomaar' wat anders te gaan doen.

Ik ben oprecht benieuwd of iemand ook in deze fase zit of heeft gezeten.
Zo ja, hoe ga je ermee om, of hoe ben je eruit gekomen?
Alle reacties Link kopieren
Bij mij is er een vermoede, ik werk onder mijn denk niveau maar wel een hele gejaagde baan maar ik vertel 18 a 20 patiënten per dag letterlijk het zelfde de behandeling is het zelfde totaal geen variatie en geen waardering. Ik doe een omscholing maar omdat ik vermoedelijk al veel langer hier mee loopt plus ptss rest klachten gaat het niet gemakkelijk af.

Ik ben nog geheeld maar had mij ziek gemeld en loop bij de psych hiervoor.

Wat ben jij aan het doen?
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
08-07-2020 08:39
Bij mij is er een vermoede, ik werk onder mijn denk niveau maar wel een hele gejaagde baan maar ik vertel 18 a 20 patiënten per dag letterlijk het zelfde de behandeling is het zelfde totaal geen variatie en geen waardering. Ik doe een omscholing maar omdat ik vermoedelijk al veel langer hier mee loopt plus ptss rest klachten gaat het niet gemakkelijk af.

Ik ben nog geheeld maar had mij ziek gemeld en loop bij de psych hiervoor.

Wat ben jij aan het doen?
Ik kan er ivm privacy niet al teveel op in gaan, maar elke dag is een soort kopie. Ik merk aan alles dat ik uitdaging nodig heb. Met enige regelmaat ben ik verschrikkelijk moe. Er is nog geen diagnose geweest maar ik merk wel dat de alarmbellen aan het afgaan zijn. Thuis overigens ben ik vol energie, sport graag, echter op het werk ben ik tot niks in staat.
Misschien wel omdat ik in een branche gerold ben 'om maar iets te moeten kiezen' zo'n 14 jaar geleden.

Hoe kom jij toch jouw dag door?
Alle reacties Link kopieren
In één van mijn eerste baantjes had ik zo goed als niks te doen. Helaas was dat nog voordat internet gemeengoed werd (het was er al wel, maar je moest inbellen en betaalde dan per minuut, dus dat deed je niet zomaar). Ik had een paar vaste taken elke dag en daar deed ik heel erg lang over. De rest van de dag vermaakte ik me met het bellen van vriendinnen, lezen van kranten en zelfs complete boeken, spelletje op de computer, enz.

In deze tijd zou ik van de nood een deugd maken en van de gelegenheid gebruik maken en iets aan mijn persoonlijke ontwikkeling doen. Er wordt zo ongelooflijk veel lesmateriaal aangeboden online, en veel nog gratis ook.
Alle reacties Link kopieren
Polderbewoner schreef:
08-07-2020 08:43
Ik kan er ivm privacy niet al teveel op in gaan, maar elke dag is een soort kopie. Ik merk aan alles dat ik uitdaging nodig heb. Met enige regelmaat ben ik verschrikkelijk moe. Er is nog geen diagnose geweest maar ik merk wel dat de alarmbellen aan het afgaan zijn. Thuis overigens ben ik vol energie, sport graag, echter op het werk ben ik tot niks in staat.
Misschien wel omdat ik in een branche gerold ben 'om maar iets te moeten kiezen' zo'n 14 jaar geleden.

Hoe kom jij toch jouw dag door?
Denk je dat je meer kan doen daar? Of wordt het tijd om toch verder te kijken? Ik heb namenlijk thuis ook geen energie meer als ik uit mijn werk kom plus piekeren en slecht slapen, al sport ik nog wel veel want dat maakt me happy. Mijn werk is giga druk dus ik vlieg de hele dag het is enorm eentonjg en gejaagd het is dus overleven geeft best wat stress dat overleven. Door de corona periode is het in deze of andere branch waar ik heen wil een totale stop geweest en sluitingen geweest dus solliciteren ging niet wat ik nu wel ga oppakken.
Alle reacties Link kopieren
Ja ik. Heb anderhalf jaar gewerkt in een erg saaie job, waarbij er 0 uitdaging was. In het begin dacht ik, dat komt nog wel. Maar dat was niet zo en daarbij was de werksfeer ook niet goed. Ik heb geprobeerd er nog wat van te maken maar kwam er al snel achter dat t m niet zou worden. Dagenlang zat ik daar voor mn salaris maar urenlang niks te doen, en als er dan wel wat werk kwam kostte het me veel moeite om me er toe te zetten. Want ik hoefde er niet over na te denken (kreeg dan data invoerwerk, want daar had niemand zin in) en haalde er geen voldoening uit. Ik denk dat ik het nog wel had volgehouden als andere collega's werk konden loslaten en het er gezellig was (zij waren wel druk en ik heb herhaaldelijk aangegeven dat ik kon helpen, maar op een gegeven moment heb ik dit ook maar opgegeven). Maar als ik een keer tien minuten te laat was of langer ging lunchen werd er wat af geroddeld. Op een gegeven moment zat ik echt niet meer lekker in mijn vel en reageerde dat thuis af. Voelde me nutteloos en moe van de hele dag niksen. De uiteindelijke oplossing was.. een nieuwe baan. Maar psychisch duurde het best wel even tot ik me weer mezelf voelde. Bizar eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Polderbewoner schreef:
08-07-2020 08:43
Ik kan er ivm privacy niet al teveel op in gaan, maar elke dag is een soort kopie. Ik merk aan alles dat ik uitdaging nodig heb. Met enige regelmaat ben ik verschrikkelijk moe. Er is nog geen diagnose geweest maar ik merk wel dat de alarmbellen aan het afgaan zijn. Thuis overigens ben ik vol energie, sport graag, echter op het werk ben ik tot niks in staat.
Misschien wel omdat ik in een branche gerold ben 'om maar iets te moeten kiezen' zo'n 14 jaar geleden.

Hoe kom jij toch jouw dag door?
Wat is de reden dat je niet solliciteert of aanvullende scholing volgt om iets anders te gaan doen?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Ik heb het gehad, ik verveelde me rot op mijn werk. Het was een combinatie van verkeerde banen en mijn eigen persoonlijkheid. Mijn banen waren totaal niet uitdagend, er zat geen intellectuele uitdaging in en de hele dag zitten en weten dat je hele leven er zo uit zou zien maakte me overspannen. Uiteindelijk ben ik een totaal andere kant opgegaan, ik heb nu een fysiek beroep en dat bevalt perfect.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
08-07-2020 09:08
Wat is de reden dat je niet solliciteert of aanvullende scholing volgt om iets anders te gaan doen?
Op dit moment is de economische situatie voor mij een reden om niet te solliciteren. Ik heb dit wel gedaan, echter het geboden salaris was zo dusdanig laag dat ik ervoor bedankt heb. Onderhandeling was niet mogelijk. Dan kies je uiteindelijk voor het behouden van je levensstandaard want er moet nu eenmaal wel afgelost worden op de hypotheek.

Ik heb echter wel besloten om, indien noodzakelijk, iets in te leveren in ruil voor meer scholing en meer uitdaging.
Het ook daadwerkelijk vinden van zo'n baan is helaas nog niet gelukt.
Alle reacties Link kopieren
Babsien schreef:
08-07-2020 09:05
Ja ik. Heb anderhalf jaar gewerkt in een erg saaie job, waarbij er 0 uitdaging was. In het begin dacht ik, dat komt nog wel. Maar dat was niet zo en daarbij was de werksfeer ook niet goed. Ik heb geprobeerd er nog wat van te maken maar kwam er al snel achter dat t m niet zou worden. Dagenlang zat ik daar voor mn salaris maar urenlang niks te doen, en als er dan wel wat werk kwam kostte het me veel moeite om me er toe te zetten. Want ik hoefde er niet over na te denken (kreeg dan data invoerwerk, want daar had niemand zin in) en haalde er geen voldoening uit. Ik denk dat ik het nog wel had volgehouden als andere collega's werk konden loslaten en het er gezellig was (zij waren wel druk en ik heb herhaaldelijk aangegeven dat ik kon helpen, maar op een gegeven moment heb ik dit ook maar opgegeven). Maar als ik een keer tien minuten te laat was of langer ging lunchen werd er wat af geroddeld. Op een gegeven moment zat ik echt niet meer lekker in mijn vel en reageerde dat thuis af. Voelde me nutteloos en moe van de hele dag niksen. De uiteindelijke oplossing was.. een nieuwe baan. Maar psychisch duurde het best wel even tot ik me weer mezelf voelde. Bizar eigenlijk.
Dank voor je reactie!
Wat jij omschrijft als 'thuis afreageren' komt mij helaas ook bekend voor.
Als mens wil je gewaardeerd worden, erbij horen en deel uitmaken van iets.
Ik heb wat nieuwe energie en inspiratie nodig om verder te kunnen.
Mij 'voldaan' voelen komt alleen nog voor na het sporten, niet na een werkdag.
Hierbij speelt ook de branche en het feit dat ik een eenmans afdeling run mee. Weinig mensen om even mee te praten, zowel op werk als privé.
Daarom fijn om te lezen hoe het andere vergaat of vergaan is.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
08-07-2020 09:10
Ik heb het gehad, ik verveelde me rot op mijn werk. Het was een combinatie van verkeerde banen en mijn eigen persoonlijkheid. Mijn banen waren totaal niet uitdagend, er zat geen intellectuele uitdaging in en de hele dag zitten en weten dat je hele leven er zo uit zou zien maakte me overspannen. Uiteindelijk ben ik een totaal andere kant opgegaan, ik heb nu een fysiek beroep en dat bevalt perfect.
Wat goed, respect!

Hoe heb je dit precies aangepakt?
Omscholing? Jobcoach?

Dat is dus wat de grootste struggle is bij mij. Mijn werk past niet bij mijn persoonlijkheid. Ik ben zelf een man, dertiger, werkzaam in Technische branche. Ik wordt er juist gelukkig van om iets te kunnen betekenen voor iemand, om het verschil te kunnen maken. Daar krijg ik energie van en voldoening.

Voor mijn huis ben ik blijven zitten, want de bank wil immers een vast contract. Huis is gelukt, nu werken aan mijzelf en mijn tot op heden nog niet ontdekte talent. Al lijkt dit alles makkelijker gezegd dan gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
08-07-2020 09:10
Ik heb het gehad, ik verveelde me rot op mijn werk. Het was een combinatie van verkeerde banen en mijn eigen persoonlijkheid. Mijn banen waren totaal niet uitdagend, er zat geen intellectuele uitdaging in en de hele dag zitten en weten dat je hele leven er zo uit zou zien maakte me overspannen. Uiteindelijk ben ik een totaal andere kant opgegaan, ik heb nu een fysiek beroep en dat bevalt perfect.
Wat jij zegt idd! Dit herken ik zo maar je bent ook zo moe van alles dat concentratie echt een ding is en studie dus zwaar maakt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een bore out gehad denk ik of toch een burn out, maar ik verveelde me stierlijk. Het enige dat mij geholpen heeft is (gedwongen) stoppen. Ik ben een studie gaan doen naast mijn werk, maar omdat dat zo geestdodend werd kon ik me er in de avond niet toe zetten om ook nog eens te gaan leren.

Wat mij wel hielp trouwens is eigen projectjes opstarten. Ik heb dus een onderzoekje gedaan naar de mogelijkheden om breder klanten te gaan benaderen. Dit gaf mij wat afleiding en een beetje voldoening, maar goed ik stortte in net toen ik dat af had. Dus daar ben ik te laat mee begonnen.
Alle reacties Link kopieren
Polderbewoner schreef:
08-07-2020 09:20
Op dit moment is de economische situatie voor mij een reden om niet te solliciteren. Ik heb dit wel gedaan, echter het geboden salaris was zo dusdanig laag dat ik ervoor bedankt heb. Onderhandeling was niet mogelijk. Dan kies je uiteindelijk voor het behouden van je levensstandaard want er moet nu eenmaal wel afgelost worden op de hypotheek.

Ik heb echter wel besloten om, indien noodzakelijk, iets in te leveren in ruil voor meer scholing en meer uitdaging.
Het ook daadwerkelijk vinden van zo'n baan is helaas nog niet gelukt.

Dus je zit in een gouden kooi? Ik zou in deze tijd dan naast het werk een opleiding volgen om e.a. waar te maken.
Evt ook vragen of je werkgever wat wil bijdragen aan een opleiding.
Dan ben je in ieder geval bezig met de weg naar iets interessanters.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
08-07-2020 09:49
Dus je zit in een gouden kooi? Ik zou in deze tijd dan naast het werk een opleiding volgen om e.a. waar te maken.
Evt ook vragen of je werkgever wat wil bijdragen aan een opleiding.
Dan ben je in ieder geval bezig met de weg naar iets interessanters.
Feitelijk zit ik in een 'gouden kooi' inderdaad.
Dat is inderdaad wel de doelstelling om vanuit deze positie mijzelf meer te ontwikkelen.
Ik moet wel zeggen, ik ben een praktijk man, van boeken ben ik persoonlijk nooit iets wijzer geworden.
Misschien moet ik het meer zoeken in de vrijwilligers sector omdat ik vanuit daar op een laagdrempelige manier kan ervaren wat voor werkgebied mij nu juist wél die energie geeft die ik zo hard zoek.
Alle reacties Link kopieren
Hecamel schreef:
08-07-2020 09:48
Ik heb een bore out gehad denk ik of toch een burn out, maar ik verveelde me stierlijk. Het enige dat mij geholpen heeft is (gedwongen) stoppen. Ik ben een studie gaan doen naast mijn werk, maar omdat dat zo geestdodend werd kon ik me er in de avond niet toe zetten om ook nog eens te gaan leren.

Wat mij wel hielp trouwens is eigen projectjes opstarten. Ik heb dus een onderzoekje gedaan naar de mogelijkheden om breder klanten te gaan benaderen. Dit gaf mij wat afleiding en een beetje voldoening, maar goed ik stortte in net toen ik dat af had. Dus daar ben ik te laat mee begonnen.
Oh nee ik zit nu in jouw situatie tjeetje ik ben zo moe heb daardoor best wel wat tentamens niet goed gemaakt...

Is het je uiteindelijk wel gelukt?
Alle reacties Link kopieren
Een ieder bedankt voor de reacties.
Zo'n onbekend probleem is de Bore out toch kennelijk niet.
Misschien juist een eye opener naar nieuwe mogelijkheden.
Ik heb hier ook ervaring mee gehad toen ik na een niet-afgeronde hbo-opleiding op mbo-niveau ging werken (wel de papieren voor trouwens). Ben toen opnieuw gaan studeren, iets heel anders en geen relatie tot het vakgebied van mijn eerdere opleidingen.
Beste tijd ooit gehad (tijdens die studieperiode dan) alleen heeft het nooit écht meer tot werkverbetering geleid en slechts ook weer tot werk waar ik geen voldoening uit haalde.
Alle reacties Link kopieren
Polderbewoner schreef:
08-07-2020 10:00
Een ieder bedankt voor de reacties.
Zo'n onbekend probleem is de Bore out toch kennelijk niet.
Misschien juist een eye opener naar nieuwe mogelijkheden.
Je wel hoor alleen een ander gaat het niet voor je oplossen.
Je zal iets moeten doen aan loopbaanonderzoek.

Of accepteren dat je leuk betaald wordt voor niets doen.
Of doe er iets bij wat je op kantoor kan doen zonder dat je baas het merkt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb (naar mijn idee) ook een bore out gehad. Wel een baan op wo-niveau, maar één met ontzettend slecht projectmanagement waardoor ik steeds niets kon doen. Dan had ik een schema gemaakt, en was het van "Kun je die pijl nog even iets meer naar rechts zetten, en dan zien we elkaar over een maand weer" en als ik dan vroeg wat ik dan nog meer kon doen in de tussentijd, was het van "Je kunt wel wat gaan lezen over het onderwerp". Nou, dat is prima voor een maandje, maar ik heb daar bijna een jaar zo ingezeten, ondanks dat ik meerdere keren had aangegeven dat ik meer taken wilde. Het begon ook met weinig puf op het werk, maar uiteindelijk zoog het me helemaal leeg. Ik had zo weinig energie dat ik echt dacht dat er iets mis met me was. Ik had om 15:00 écht geen energie meer, en kon toen thuis alleen maar slapen en was zo moe dat ik al opzag tegen een pizza in de oven doen. Ben toen ook naar de huisarts geweest om m'n bloed te laten onderzoeken, maar daar kwam niet echt iets wezenlijks uit. Mijn oplossing was: stoppen met het werk. Sinds ik ben gestopt (en een andere baan heb, die qua functie vergelijkbaar is) voel ik me zoveel blijer, heb ik weer energie, etc. Ik had nooit verwacht dat weinig (kunnen) doen op het werk zoveel invloed kan hebben op je emotionele maar ook fysieke gesteldheid. Het enige wat ik beter had kunnen doen, is dat ik eerder had moeten stoppen. Wat een verademing. :)
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
08-07-2020 10:15
Ik heb hier ook ervaring mee gehad toen ik na een niet-afgeronde hbo-opleiding op mbo-niveau ging werken (wel de papieren voor trouwens). Ben toen opnieuw gaan studeren, iets heel anders en geen relatie tot het vakgebied van mijn eerdere opleidingen.
Beste tijd ooit gehad (tijdens die studieperiode dan) alleen heeft het nooit écht meer tot werkverbetering geleid en slechts ook weer tot werk waar ik geen voldoening uit haalde.
Hoe sta je hier nu, vandaag de dag in?
Vind je het 'wel best' of knaagt het toch omdat je voldoening Mist?

Je werk is qua tijdsbestek een groot deel van je leven. Elke dag komt het terug. Of perfectie bestaat? Nee, daar geloof ik niet meer in. Iedereen is ergens geschikt voor, alleen als je datgene niet weet te vinden blijf je maar aan klooien.
Ik heb zelf ook MBO. Vind ik overigens ook prima, maar de bijbehorende papieren matchen vaak niet met hetgeen wat ik echt leuk vind. Een opleiding vind ik nogal wat. De boeken weer in met het risico om gewoon keihard onderuit te gaan (is me al teveel gebeurd in het verleden) vind ik een moeilijke stap.
Waar moet je verder?
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
08-07-2020 10:20
Je wel hoor alleen een ander gaat het niet voor je oplossen.
Je zal iets moeten doen aan loopbaanonderzoek.

Of accepteren dat je leuk betaald wordt voor niets doen.
Of doe er iets bij wat je op kantoor kan doen zonder dat je baas het merkt.

Gelukkig werk ik niet op kantoor..
Dan zou ik echt hersendood worden geloof ik.
Alle reacties Link kopieren
Jupiter1995 schreef:
08-07-2020 10:22
Ik heb (naar mijn idee) ook een bore out gehad. Wel een baan op wo-niveau, maar één met ontzettend slecht projectmanagement waardoor ik steeds niets kon doen. Dan had ik een schema gemaakt, en was het van "Kun je die pijl nog even iets meer naar rechts zetten, en dan zien we elkaar over een maand weer" en als ik dan vroeg wat ik dan nog meer kon doen in de tussentijd, was het van "Je kunt wel wat gaan lezen over het onderwerp". Nou, dat is prima voor een maandje, maar ik heb daar bijna een jaar zo ingezeten, ondanks dat ik meerdere keren had aangegeven dat ik meer taken wilde. Het begon ook met weinig puf op het werk, maar uiteindelijk zoog het me helemaal leeg. Ik had zo weinig energie dat ik echt dacht dat er iets mis met me was. Ik had om 15:00 écht geen energie meer, en kon toen thuis alleen maar slapen en was zo moe dat ik al opzag tegen een pizza in de oven doen. Ben toen ook naar de huisarts geweest om m'n bloed te laten onderzoeken, maar daar kwam niet echt iets wezenlijks uit. Mijn oplossing was: stoppen met het werk. Sinds ik ben gestopt (en een andere baan heb, die qua functie vergelijkbaar is) voel ik me zoveel blijer, heb ik weer energie, etc. Ik had nooit verwacht dat weinig (kunnen) doen op het werk zoveel invloed kan hebben op je emotionele maar ook fysieke gesteldheid. Het enige wat ik beter had kunnen doen, is dat ik eerder had moeten stoppen. Wat een verademing. :)
Je hebt het aardig te pakken gehad zo te lezen.
Knap van je hoe je dat hebt aangepakt.
Maargoed, hoe doe je dat? Stoppen klinkt als een topidee, maar je zult toch in je levensonderhoud moeten voorzien. De kosten stoppen immers niet.
Op het moment dat je bij je ouders woont is zoiets een stuk eenvoudiger dan wanneer je nog 30 jaar hypotheek moet ophoesten.

Desalniettemin : heel fijn dat je eruit gekomen bent. Goed om te horen dat je nu de juiste baan hebt.
Alle reacties Link kopieren
Polderbewoner schreef:
08-07-2020 08:34
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met het fenomeen 'bore out'?
Het tegenovergestelde van de welbekende burn out maar dan door onderbelasting. Oftewel je stierlijk vervelen op je werk en niet weten hoe je de dag door moet komen.

Het is een groot taboe en niet iets om trots op te zijn. Maar in deze moeilijke tijd is het bijzonder lastig om 'zomaar' wat anders te gaan doen.

Ik ben oprecht benieuwd of iemand ook in deze fase zit of heeft gezeten.
Zo ja, hoe ga je ermee om, of hoe ben je eruit gekomen?
Ik heb daar in mijn huidige baan mee te maken. Geen full time functie en elke ochtend ga ik met goede moed naaar kantoor om na 2 a 3 uur weer tegen de rest van de dag aan te hikken omdat ik niet weet wat ik moet doen. Ben al enige tijd aan het solliciteren maar aantal gesprekken on hold i.v.m. corona maar vorige week 2e gesprek gehad dus hopelijk positief vervolg
Alle reacties Link kopieren
Wat een burn-out en een bore-out gemeen hebben, is dat andere mensen vaak niet begrijpen hoe zoiets ontstaat en waarom je er last van kunt hebben.

Ik heb een paar keer werk gehad, waarbij ik het echt onwijs druk had, want ik moest heel veel doen. Maar ik verveelde mij dood, want die taken waren nu niet zo interessant. Het was vaak een herhaling van zetten. Gevolg is dat je er maar half met je gedachte bij bent, je sneller fouten gaat maken, dus mensen je niet geloven dat je je eigenlijk stierlijk verveeld en iets moeilijkers wilt doen, want: zorg eerst maar dat je dit goed kunt...

Ook wel eens tegen het overspannen aan gezeten, omdat ik teveel ballen hoog moest houden en verantwoordelijk gehouden werd voor dingen die niet mijn verantwoordelijkheid waren. Heel ander gevoel dan een bore-out.

Verveling kon ik buiten werk nog enigszins opvangen, maar ik merkte dat ik ook geen minuut langer bleef zitten dan nodig was, terwijl ik normaal rustig even 5-10 minuten door ging om iets af te maken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven