Werk & Studie
alle pijlers
Even helemaal klaar met werk
zaterdag 21 augustus 2021 om 15:43
Even mijn verhaal kwijt.
Ik werk in de zorg. Leuke doelgroep, niets mis mee. Vorig jaar van groep veranderd na kort op andere groep te hebben gewerkt. Er werd daar erg beheersmatig gewerkt en echt een kutteam. Dus weer terug naar divisie waar ik eerder werkte. Helemaal zin in met o.a. aantal oud-collega's en leidinggevende waar ik erg goed mee overweg kan. En het was echt leuk en veel werkplezier. Maar dat laatste is er steeds minder. En daar baal ik van.
Door corona meerdere collega's langdurig ziek. Allemaal fijne en zeer ervaren collega's. Hierdoor zijn we binnen het team nog maar met 4 echt ervaren krachten over. De rest is zij-instroom die met 0 zorgachtergtond binnen zijn gekomen. We hebben 4 van zulke collega's. En jonge starters en daarnaast heel veel flexkrachten. En ik weet, zij moeten ook een kans krijgen en ik ben blij dat ze er zijn Maar het vergt soms veel van me. Te veel denk ik nu. In mijn functie zet ik bepaalde begeleidingslijnen uit. Maar deze worden of niet gesteund of gewoon niet gevolgd. Dit door de vele flex en mensen die er niet achter staan.
Door tekorten heb ik nu ook best wel wat extra taken. En mijn rooster is soms ook belabberd. Zoals binnen een maand 3 weken waarin ik 6 dagen moet werken. Ik merk dat ik er steeds minder zin in heb. Zeker nu er nog een collega uitvalt door burn out en ik weer een fijne collega moet missen.
Het voelt voor mij echt als een zinkend schip. En baal daar enorm van. Ik vind het werk en de uitdagingen die het biedt heel leuk en zit qua doelgroep en salaris echt op mijn plek. Maar door de randzaken die niet lopen is mijn werkplezier best wel weg. Ik ben vandaag gewoon helemaal op en loop alleen nog maar te piekeren.
Eigenlijk heb ik er echt geen zin meer in. Maar echt weg wil ik eigenlijk ook niet. Want dan zou ik wéér van baan wisselen en dat komt op cv ook niet echt goed over. Bovendien: het is overal wel wat. Zeker in de zorg en de krapte op de arbeidsmarkt.
Maar weet niet of ik hier nog heel lang gelukkig van word en blijf.
Wat te doen ?
Ik werk in de zorg. Leuke doelgroep, niets mis mee. Vorig jaar van groep veranderd na kort op andere groep te hebben gewerkt. Er werd daar erg beheersmatig gewerkt en echt een kutteam. Dus weer terug naar divisie waar ik eerder werkte. Helemaal zin in met o.a. aantal oud-collega's en leidinggevende waar ik erg goed mee overweg kan. En het was echt leuk en veel werkplezier. Maar dat laatste is er steeds minder. En daar baal ik van.
Door corona meerdere collega's langdurig ziek. Allemaal fijne en zeer ervaren collega's. Hierdoor zijn we binnen het team nog maar met 4 echt ervaren krachten over. De rest is zij-instroom die met 0 zorgachtergtond binnen zijn gekomen. We hebben 4 van zulke collega's. En jonge starters en daarnaast heel veel flexkrachten. En ik weet, zij moeten ook een kans krijgen en ik ben blij dat ze er zijn Maar het vergt soms veel van me. Te veel denk ik nu. In mijn functie zet ik bepaalde begeleidingslijnen uit. Maar deze worden of niet gesteund of gewoon niet gevolgd. Dit door de vele flex en mensen die er niet achter staan.
Door tekorten heb ik nu ook best wel wat extra taken. En mijn rooster is soms ook belabberd. Zoals binnen een maand 3 weken waarin ik 6 dagen moet werken. Ik merk dat ik er steeds minder zin in heb. Zeker nu er nog een collega uitvalt door burn out en ik weer een fijne collega moet missen.
Het voelt voor mij echt als een zinkend schip. En baal daar enorm van. Ik vind het werk en de uitdagingen die het biedt heel leuk en zit qua doelgroep en salaris echt op mijn plek. Maar door de randzaken die niet lopen is mijn werkplezier best wel weg. Ik ben vandaag gewoon helemaal op en loop alleen nog maar te piekeren.
Eigenlijk heb ik er echt geen zin meer in. Maar echt weg wil ik eigenlijk ook niet. Want dan zou ik wéér van baan wisselen en dat komt op cv ook niet echt goed over. Bovendien: het is overal wel wat. Zeker in de zorg en de krapte op de arbeidsmarkt.
Maar weet niet of ik hier nog heel lang gelukkig van word en blijf.
Wat te doen ?
zaterdag 21 augustus 2021 om 16:07
Ik werk al jaren in de zorg en inmiddels als zzp'er op een heleboel locaties. Ik zie dit constant en overal, helaas....diep triest, vooral voor de cliënten maar ook voor de medewerkers die zich zo keihard inzetten. Naar mijn idee heeft het niet heel veel zin om te veranderen van locatie want het is overal zo (met golfbewegingen... uitzonderingen daargelaten)
Uit zelfbescherming ben ik zzp'er geworden en zit ik niet meer met armen en benen vast aan een niet lopend team. Omdat ik weet dat ik anders de volgende ben die uitvalt door een burn out en dat wil ik niet.
Uit zelfbescherming ben ik zzp'er geworden en zit ik niet meer met armen en benen vast aan een niet lopend team. Omdat ik weet dat ik anders de volgende ben die uitvalt door een burn out en dat wil ik niet.
.
zaterdag 21 augustus 2021 om 16:12
Ja dat denk ik dus ook. Door de grote tekorten worden er veel zij instromers aangenomen. Ondertussen veel mensen ziek en teams die niet lopen. Ik overweeg wel eens om te gaan flexenBarnsteen schreef: ↑21-08-2021 16:07Ik werk al jaren in de zorg en inmiddels als zzp'er op een heleboel locaties. Ik zie dit constant en overal, helaas....diep triest, vooral voor de cliënten maar ook voor de medewerkers die zich zo keihard inzetten. Naar mijn idee heeft het niet heel veel zin om te veranderen van locatie want het is overal zo (met golfbewegingen... uitzonderingen daargelaten)
Uit zelfbescherming ben ik zzp'er geworden en zit ik niet meer met armen en benen vast aan een niet lopend team. Omdat ik weet dat ik anders de volgende ben die uitvalt door een burn out en dat wil ik niet.
zaterdag 21 augustus 2021 om 16:18
Herkenbaar helaas. Momenteel ook in een team waar de helft een hele onzekere factor is. Of door ziekte of door andere dingen waardoor ze op het laatste moment opeens hun dienst niet willen kunnen draaien. Dat moet dan weer opgelost worden door een steeds kleinere groep. Ik baal hier enorm van want moet privé afspraken dus vaak afzeggen of verschuiven. De dagen dat ik vrij ben ben ik op en heb ik nergens meer zin in. Ik voel dat dit me steeds meer tegen gaat staan en kijk om me heen naar iets anders. En dat zal dan waarschijnlijk niet meer de zorg zijn want ik hoor dat het bijna overal zo gaat.
zaterdag 21 augustus 2021 om 16:33
Ik denk dat het pas beter gaat worden als er vanuit Den Haag oplossingen geboden worden.
Loonsverhogingen, maar vooral betere werktijdren, betere arbeidsvoorwaarden, meer handen aan het bed, minder bureaucratie en een manager die er is voor het personeel, in plaats van in een onmogelijke spagaat te zitten tussen te veel teams onder zich en het tevreden houden van de directie van de instelling.
Tot die tijd is het het ene gat vullen met het andere en steeds meer mensen die gaan flexxen, wat hun goed recht is (ik doe het dus zelf ook) maar eigenlijk het probleem alleen maar groter maakt, omdat het steeds moeilijker wordt om stabiele teams te vormen.
En de cliënt is de dupe. Heel triest.
.
zaterdag 21 augustus 2021 om 16:44
Het is niet alleen geld. Je ziet steeds meer dat personeel geen trek heeft in onregelmatige diensten. Iets wat er nou eenmaal bijhoort. Ook steeds meer mensen die de combinatie van gezin en werk niet meer aan kunnen. Ook in hun privéleven heel veel willen doen wat niet te combineren is met onregelmatig werken. Het is keuzes maken. Waarmee ik niet wil zeggen dat je voor werk alles opzij moet zetten. Maar je kunt je op het werk niet drukken omdat je het privé zo druk hebt. En dat is wat ik in mijn team heel erg zie gebeuren.
zaterdag 21 augustus 2021 om 16:51
zaterdag 21 augustus 2021 om 16:54
Kun je met jouw achtergrond niet iets anders in de zorg gaan doen? Iets met wmo oid? Dan heb je gewoon kantoortijden. Bij veel gemeenten zoeken ze metmnsen met zo'n achtergrond voor wmo. Of iets met individuele begeleiding bij een MEE of Middin? Je bepaalt je eigen agenda, werkt kantoortijden en het salaris is prima.
zaterdag 21 augustus 2021 om 17:19
Dat is nou net de mentaliteit waar de zorg aan ten onder gaat.ririanneke schreef: ↑21-08-2021 16:44Het is niet alleen geld. Je ziet steeds meer dat personeel geen trek heeft in onregelmatige diensten. Iets wat er nou eenmaal bijhoort. Ook steeds meer mensen die de combinatie van gezin en werk niet meer aan kunnen. Ook in hun privéleven heel veel willen doen wat niet te combineren is met onregelmatig werken. Het is keuzes maken. Waarmee ik niet wil zeggen dat je voor werk alles opzij moet zetten. Maar je kunt je op het werk niet drukken omdat je het privé zo druk hebt. En dat is wat ik in mijn team heel erg zie gebeuren.
To schrijft ook dat ze 3 weken in een maand 6 dagen heeft gewerkt.
Er wordt wel steeds geroepen dat het salaris omhoog moet.
Maar zo slecht verdien je niet in de zorg. Zeker niet als je ook onregelmatigheid toeslag krijgt.
De werkdruk moet omlaag. Zodat er minder mensen uitvallen met een buren out of de zorg voor gezien houden.
Dat betekent dus niet altijd maar beschikbaar zijn en gewoon een aantal vaste dagdelen op kunnen geven dat je niet beschikbaar bent omdat je dan wil sporten of een cursus volgen die alleen op die avond is.
Managers weten vaak ook helemaal niet hoe moeilijk diensten op te vullen zijn omdat men toch maar weer extra komt opdraven omdat er anders niemand staat.
zaterdag 21 augustus 2021 om 17:25
Aangeven dat die 3 weken met 6 dagen teveel zijn en dat je er maar 4 werkt. (Of hoeveel je dan wil werken).
Van te voren, weten ze dat ze dat niet zo kunnen plannen. Kom nou.
Verder accepteren dat het ff niet zo gaat als je zou willen. Collega's herstellen wel weer en dan komt de "kwaliteit" van zorg wel weer terug.
zaterdag 21 augustus 2021 om 17:27
sugarmiss schreef: ↑21-08-2021 17:19Dat is nou net de mentaliteit waar de zorg aan ten onder gaat.
To schrijft ook dat ze 3 weken in een maand 6 dagen heeft gewerkt.
Er wordt wel steeds geroepen dat het salaris omhoog moet.
Maar zo slecht verdien je niet in de zorg. Zeker niet als je ook onregelmatigheid toeslag krijgt.
De werkdruk moet omlaag. Zodat er minder mensen uitvallen met een buren out of de zorg voor gezien houden.
Dat betekent dus niet altijd maar beschikbaar zijn en gewoon een aantal vaste dagdelen op kunnen geven dat je niet beschikbaar bent omdat je dan wil sporten of een cursus volgen die alleen op die avond is.
Managers weten vaak ook helemaal niet hoe moeilijk diensten op te vullen zijn omdat men toch maar weer extra komt opdraven omdat er anders niemand staat.
Ja dit. Een schilder kan wel een dagje missen. Dat muurtje wacht wel. (Als voorbeeld)
Maar als je met mensen werkt kun je moeilijk tegen een cliënt zeggen: 'er is geen personeel, dus jij krijgt maar geen eten vandaag'
Met als gevolg dat het personeel dan maar gewoon twee keer zo hard loopt.
Met als gevolg dat mensen uitvallen met een burnout wat het probleem alleen maar groter maakt.
.
zaterdag 21 augustus 2021 om 17:33
Wij hebben geen managers. Dus iemand ziek: dan zal het opgelost moeten worden met elkaar. Je kunt moeilijk aan een dochter vragen of ze haar moeder vanavond even zelf de insuline wil spuiten. Zelf probeer ik dan vaak voor een extra dienst voor een ander ergens weer wat vrij terug te krijgen, als iemand bv onverwachts vrij moet voor een ziek kind oid. Maar als Bep 2 weken ziek is geweest gaat die vlieger niet op batuurlijk.
zaterdag 21 augustus 2021 om 17:45
Herkenbaar.Werk zelf als helpende plus met cliënten met dementie. Heel erg leuk. Ga in september verder leren voor verzorgende ig bbl. Bij ons binnen het huis is het ook zo. Op sommige huiskamers collega’s die uitvallen door ziekte. Vacatures die niet kunnen worden opgevuld. Flex werkers die in invallen en maar wat doen en die dan uiteindelijk ook weer de brui eraan geven. Nu ook nog redelijk wat collega’s op vakantie. Heb afgelopen weken echt veel gewerkt. Soms wel 6 dagen in de week. Op zich niet erg, weet dat het niet eeuwig duurt, maar het is wel veel. Merk ook dat ik moe ben en soms een kort lontje krijg op het werk ook naar cliënten. Ben normaal helemaal niet zo, cliënten kunnen het ook niet helpen dat ze tig keer hetzelfde vragen. Van de week een collega ondanks de inentingen nog positief getest. Weer moeten er diensten opgelost worden. Vanmorgen weer een collega ziek naar huis omdat ze zich niet goed voelt en zich laat testen. Er reageerde niemand ( wat geregeld voorkomt, vaak zijn het dezelfden die reageren), dus heb ik maar gereageerd. Vond het ook sneu voor de collega die ook werkte en achterbleef alleen. Weet dat ik niet had kunnen reageren, maar ja ik vond het sneu. Het werken in de zorg is leuk, maar het is nu even veel, teveel soms. Dus ik snap je helemaal. Ik probeer ook vaker nee te zeggen, gaat me al beter af. Maar soms is het nog wel moeilijk. Hoop dat je je zin het mooie vak weer terug krijgt. Succes.
zaterdag 21 augustus 2021 om 18:41
Wat voor begeleidingslijnen zet jij dan uit en hoe komt een flexkracht op het idee om dat niet te volgen?
Is het misschien te snel en te veel; maak jij in je kantoor een papieren werkelijkheid?
Of doen die flexers maar wat omdat ze er totaal geen verstand van hebben?
Is het misschien te snel en te veel; maak jij in je kantoor een papieren werkelijkheid?
Of doen die flexers maar wat omdat ze er totaal geen verstand van hebben?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
zaterdag 21 augustus 2021 om 19:33
Eens, ik herken het ook hoor, maar je collega 's komen wel weer terug!!Magick88 schreef: ↑21-08-2021 17:25Aangeven dat die 3 weken met 6 dagen teveel zijn en dat je er maar 4 werkt. (Of hoeveel je dan wil werken).
Van te voren, weten ze dat ze dat niet zo kunnen plannen. Kom nou.
Verder accepteren dat het ff niet zo gaat als je zou willen. Collega's herstellen wel weer en dan komt de "kwaliteit" van zorg wel weer terug.
Maar ik snap je frustratie heel goed.
Ik probeer me ook zo min mogelijk negatief te laten beïnvloeden door dingen waar je niks aan kunt veranderen.
zaterdag 21 augustus 2021 om 19:36
Klinkt meer iets voor stagiaires ofzo.KooktMetKnoflook schreef: ↑21-08-2021 18:41Wat voor begeleidingslijnen zet jij dan uit en hoe komt een flexkracht op het idee om dat niet te volgen?
Is het misschien te snel en te veel; maak jij in je kantoor een papieren w4erkelijkheid?
Of doen die flexers maar wat omdat ze er totaal geen verstand van hebben?
Een flexer is als het goed is een ervaren zorgverlener.
zaterdag 21 augustus 2021 om 19:51
Dat is ook niet altijd het geval. Er worden regelmatig studenten-verpleegkunde (of zelfs fysiotherapie oid) ingezet als flexer om de open diensten op te vullen. Maar ook als ervaren kracht is het soms lastig om ' volledig' mee te draaien als je de doelgroep, werkwijze of instelling niet goed kent.justagirly schreef: ↑21-08-2021 19:36Klinkt meer iets voor stagiaires ofzo.
Een flexer is als het goed is een ervaren zorgverlener.
zaterdag 21 augustus 2021 om 20:29
Het begint er al mee dat er te weinig vaste medewerkers zijn.
Zodat standaard een deel van de werkzaamheden door flexwerkers wordt gedaan. Als je dan te maken krijgt met uitval door ziekte ontstaat er gelijk een probleem. Er is namelijk geen flexwerker die je kan oproepen want die stond al standaard ingeroosterd.
Er moeten meer vaste medewerkers worden aangenomen. Daarnaast moeten er voldoende flexwerkers worden ingewerkt.
Ja dat kist geld maar dat kost al die uitval door overbelasting ook.
De mentaliteit in de gezondheidszorg moet veranderen.
Iemand zei maar iemand heeft toch insuline nodig. Dus dan kom ik maar weer. Dan kom je dus alleen om insuline te spuiten en dan bel je de familie. Sorry er is geen personeel beschikbaar dus wilt u dat uw vader of moeder niet alleen is dan zult u zelf moeten komen.
Nou reken maar dat de familie snel gaat klagen bij de inspectie.
Zo'n directeur wil geen slechte naam voor zijn tehuis dus dan moet jij eens opletten. Dan kan er ineens wel meer personeel geregeld worden.
Zodat standaard een deel van de werkzaamheden door flexwerkers wordt gedaan. Als je dan te maken krijgt met uitval door ziekte ontstaat er gelijk een probleem. Er is namelijk geen flexwerker die je kan oproepen want die stond al standaard ingeroosterd.
Er moeten meer vaste medewerkers worden aangenomen. Daarnaast moeten er voldoende flexwerkers worden ingewerkt.
Ja dat kist geld maar dat kost al die uitval door overbelasting ook.
De mentaliteit in de gezondheidszorg moet veranderen.
Iemand zei maar iemand heeft toch insuline nodig. Dus dan kom ik maar weer. Dan kom je dus alleen om insuline te spuiten en dan bel je de familie. Sorry er is geen personeel beschikbaar dus wilt u dat uw vader of moeder niet alleen is dan zult u zelf moeten komen.
Nou reken maar dat de familie snel gaat klagen bij de inspectie.
Zo'n directeur wil geen slechte naam voor zijn tehuis dus dan moet jij eens opletten. Dan kan er ineens wel meer personeel geregeld worden.
zaterdag 21 augustus 2021 om 20:58
justagirly schreef: ↑21-08-2021 19:36Klinkt meer iets voor stagiaires ofzo.
Een flexer is als het goed is een ervaren zorgverlener.
Ik ben een ervaren zorgverlener. Maar zonder goed en duidelijk draaiboek/zorgkaart of iets waar ik heel snel de ins en outs van een cliënt kan scannen (hele zorgplannen doornemen daar is geen tijd voor) kom ik op sommige groepen niet ver.
En daar word ik niet vrolijk van, maar erger nog: de cliënt is de dupe.
.
