Werk & Studie alle pijlers

Hoe omgaat met nare ervaring in de zorg

03-09-2025 01:28 23 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoii,
ik ben mbo v student en ga nu naar het 2e leerjaar.
En heb een bijbaan in de zorg als zorgassistente in de flexpool.
Nu is er laats wat vervelend gebeurd en ik merk dat ik het eigenlijk niet echt een plekje kan geven .
Ik was voor het eerst op een nieuwe woning, om te ondersteunen. Toen is er tijdens de zorg iemand gevallen( alles ging volgens veiligheidsvoorschriften)( dus alles stond op de rem enzo)
Bewone stond op Sara steddy en moest gaan zitten. De bewoner zakte door haar knieeën daardoor belandde ze dus tussen de stoel ipv erop.( krijg haar niet in m’n eentje omhoog getild op de stoel)
Ik heb haar gelijk vast gepakt en rustig naar de grond begeleid zodat de niet kon vallen en gelijk hulp gehaald.

Ik voelde/voel me zoo schuldig ik stond daar gwn te trillen op m’n benen en te huilen. De collega’s hebben me echt goed opgevangen en zeiden wel dat t iedereen had kunnen gebeuren en dat het niet mijn fout was.

Maar ik voel me gwn alsof ik gefaald heb. Vooral omdat ik nog jong ben en nog maar het 2e leerjaar in ga, dat ik gwn niks kan.
Maar nu moet ik binnenkort weer naar die woning toe maar ik durf het haast niet meer aan. Zoeizo bij deze bewoner niet omdat ze ook al bezig zijn met een ander transfer omdat de Sara steddy eigks al niet meer geschikt voor de bewoner is.

Maar ik schaam me haast om daar weer te komen. Miss ben ik gwn geen goede zorg medewerker en nog veelste onervaren en hebben ze niks aan me.
Ik ga gwn aan mezelf twijfelen
Nu vraag ik me af hoe ik hier mee om moet gaan.

Sorry voor het lange verhaal🙈
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach vrouw toch. Ik snap helemaal dat dit je raakt. En dat siert je! Je draagt je cliënten een warm hart toe en dat is wat je een goede zorgmedewerker maakt.
Ik werk zelf als arts in de ouderenzorg en dit soort dingen gebeuren helaas. We kunnen van alles inzetten qua hulpmiddelen en ondersteuning om het valrisico zo klein mogelijk te maken, maar dat risico kun je helaas niet altijd helemaal wegnemen. Schaam je nergens voor. Praat erover met collega's of bij de opleiding, er zullen zeker meer mensen zijn met zo'n ervaring. Het kan ook een geluk zijn dat dit juist gebeurde toen je erbij was. Er had namelijk ook iets kunnen gebeuren terwijl er niemand bij was met grotere gevolgen.
Je doet het goed! We hebben collega's zoals jij nodig! : :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Hieruit blijkt toch dat de steady inderdaad al niet meer toereikend was? Dit soort dingen zijn niet altijd te voorkomen. Vaak doen we dingen in de zorg ‘alleen’ die je beter met z ‘n tweeën kunt doen, omdat er tekorten zijn. Uit je reactie blijkt dat je je werk graag goed wil doen, je werkt met hart voor je cliënten. Dat is alleen maar mooi.
Bespreek dit soort dingen ook met je mede studenten. Je zult merken dat overal wel eens iets ‘mis’ gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je gaat nooit een vak leren en geen fouten maken. Als je alles al perfect kon was je uitgeleerd en had je 40 jaar ervaring. Dus vooral accepteren dat fouten maken en ervan leren nu je werk is. Je werk nu is namelijk student, lerende en dus fouten makende.

Dit verhaal lezend kon dat vak, fouten maken, nogal wel eens je moeilijkste vak worden. Vergeleken daarmee zijn de andere vakken een eitje
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo te lezen heb je juist goed gehandeld, je hebt de richtlijnen gevolgd, je hebt een hulpmiddel gebruikt, je hebt mevrouw opgevangen en naar de grond begeleid en je bent direct hulp gaan halen. Allemaal goede handelingen, hopelijk kun je dat straks zelf ook zo zien.

Helaas gebeuren er soms dingen waar je geen invloed op hebt. Dat kan heel vervelend voelen. Gelukkig heb je wel invloed op hoe je met dat gevoel om gaat. Kun je met een collega bespreken dat je er nog mee zit en dat je er tegenop ziet om weer naar deze bewoner te gaan? Misschien kun je afspreken dat jullie elkaar helpen bij deze bewoner tot de nieuwe transfer er is? Misschien helpt het ook om (evt samen met je collega) tegen de bewoner te zeggen dat je er nog erg mee zit? Kun je het met je stagebegeleider bespreken?
Blijf er in ieder geval niet alleen mee rondlopen, dan wordt dat rotgevoel alleen maar groter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap helemaal dat je geschrokken bent, deze dingen gebeuren ons allemaal wel eens. Als je daar weer moet werken, vraag je aan je collega of ze het samen met jou wil doen. Leg uit wat er is gebeurd en dat je het spannend vindt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je collega's hebben gelijk: dit had iedereen kunnen overkomen. Probeer samen met een collega je stage bijbaan te hervatten. Hoe eerder je terug op de werkvloer bent hoe eerder je van je faalangst af bent.
lalaloepsie wijzigde dit bericht op 03-09-2025 08:17
3.69% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Praat met je begeleiders, het is helemaal niet gek om het daar nu nog over te hebben. Ga samen met iemand anders naar de bewoner.

Maar vooral, schaam je niet. Dat is echt nergens voor nodig. Vallen hoort erbij, dat zul je vaker meemaken.

Maar blijf vooral praten over dit voorval.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ahhh, ik snap zo goed hoe je je voelt. Maar weet dat het niet jouw schuld is! Je hebt zo te lezen hartstikke goed gehandeld. Ik denk dat wij in de zorg allemaal wel eens zo een situatie gehad hebben. Volgende keer vraag je om hulp als je deze dame op en af de stedy helpt, dan hoef je het niet alleen te doen. Misschien dat, dat je prettiger laat voelen.

Het is echt niet jouw schuld dat dit gebeurd is, hopelijk ga je dat vanzelf inzien. :hug: :redrose:
Alle reacties Link kopieren Quote
gonniegijsje schreef:
03-09-2025 07:49
Je gaat nooit een vak leren en geen fouten maken. Als je alles al perfect kon was je uitgeleerd en had je 40 jaar ervaring. Dus vooral accepteren dat fouten maken en ervan leren nu je werk is. Je werk nu is namelijk student, lerende en dus fouten makende.

Dit verhaal lezend kon dat vak, fouten maken, nogal wel eens je moeilijkste vak worden. Vergeleken daarmee zijn de andere vakken een eitje


Inderdaad, zonder te falen leer je niks.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees een warm zorghart! Prima gehandeld. Dat je geschrokken bent is niet vreemd toch? Fijn dat je collega's je goed hebben opgevangen.

Als de stedy eigenlijk al niet geschikt meer is om de bewoner mee te helpen zou ik dat ook niet meer doen. Als ze haar nog steeds helpen met de stedy kun je aangeven dit niet meer alleen te doen en dat zorg verlenen met de stalift misschien een beter plan is?
Je mag eigenlijk verwachten dat dit na het voorval wel ingezet is. Soms lukt de stedy in de ochtend prima maar is een bewoner in de avond vermoeid en is de stalift een betere optie.

Goed gedaan! Succes met je opleiding. Blijf met je hart werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat je daar even van schrikt, maar het is goed afgelopen en je hebt goed gehandeld, dus je kan maar beter trots zijn op jezelf ipv zo onzeker te worden.
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Is er geen team nazorg bij schokkende gebeurtenissen? Of hoe dat tegenwoordig ook heet.... Voor zover ik weet heeft elke instelling wel zo'n team. Even navragen misschien? Niet mee blijven zitten hoor, erover blijven praten helpt met het verwerken.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je instelling juist bewijst dat je op je plek zit en geschikt bent voor de zorg. Je hebt hart voor je patiënten.

Helaas is niet alles te voorkomen en ga je fouten maken. De zorg is gekoppeld aan mensen dus de fouten die je maakt ook. In jouw geval is er geen sprake van een fout, maar een ongeschikt hulpmiddel. Je hebt je best gedaan en patiënt goed opgevangen. Dit geeft aan dat je snel en adequaat kunt handelen als het nodig is. Je hebt direct ingegrepen.

Maar fouten maken hoort er wel bij. Je bent niet voorgeprogrammeerd he. En al staat alles beschreven in protocollen en werkwijzen...je hebt met mensen te maken en die hebben dat protocollen niet gelezen en vallen de andere kant op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het mijn moeder geweest zou zijn, zou ik heel blij zijn met een zorgmedewerker zoals jij. Je bent niet in paniek geraakt, hebt haar rustig naar de grond begeleid en hulp gehaald. Top! Want er kan altijd ergens iets fout gaan, maar hoe je daarop reageert is wat telt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Coffeegirl schreef:
03-09-2025 13:30
Als het mijn moeder geweest zou zijn, zou ik heel blij zijn met een zorgmedewerker zoals jij. Je bent niet in paniek geraakt, hebt haar rustig naar de grond begeleid en hulp gehaald. Top! Want er kan altijd ergens iets fout gaan, maar hoe je daarop reageert is wat telt.
Precies!👍
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach ik kan mij helemaal voorstellen dat de drempel om daar weer naar toe te gaan heel groot is. Maar dat is natuurlijk helemaal niet nodig en het siert je alleen maar dat dit je zo aan trekt. Ik denk dat het juist goed is dat je weer terug gaat. Misschien kan je van tevoren daar even komen om een kopje thee te drinken om de drempel minder groot te maken? Je hoeft dan niet gelijk te werken namelijk. En aangeven dat je zo geschrokken bent en het lastig vind om gelijk zelfstandig zorg te verlenen bij die specifieke mevrouw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij is het niet eens dat jij iets fout heb gedaan, maar er ging iets fout. Waarbij je dan juist weer heel goed hebt gehandeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
AnnaNiem schreef:
03-09-2025 14:35
Volgens mij is het niet eens dat jij iets fout heb gedaan, maar er ging iets fout. Waarbij je dan juist weer heel goed hebt gehandeld.
Nou dit dus.

Niet teruggaan naar die ene plek gaan tot het is geregeld lijkt me geen gek besluit.
Gewoon omdat je zonder de juiste hulpmiddelen niet voor de veiligheid van je cliënt kunt instaan. Hopelijk is dat ook weer snel opgelost.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met Annaniem. Het hulpmiddel was niet meer toereikend voor de bewoner, jij greep direct in en voorkwam letsel bij bewoner, het is nu helder dat bewoner een ander hulpmiddel nodig heeft.

Je hebt het prima gedaan. En logisch dat je geschrokken bent. En goed dat je het bespreekt met collega’s. Blijf dat vooral ook doen. Eens met het advies om ‘gelijk weer op het paard te springen’. Hoe langer je de woning/bewoner gaat vermijden, des te hoger die berg gaat worden voor je. Collega’s zullen je daarbij kunnen helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lalaloepsie schreef:
03-09-2025 08:19
Inderdaad, zonder te falen leer je niks.
Dat klopt wel, maar TO heeft niet eens gefaald in deze.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zorgvragers vallen, dat is helaas niet te voorkomen. Jij hebt hebt het heel goed opgelost lees ik. Het is niet gek dat je geschrokken bent en je nu onzeker voelt. praat er over met je begeleid(st)er en ga desnoods met een 2e persoon deze zorgvrager verzorgen, zo kan je je zelfvertrouwen weer terug krijgen, dat verdien je namelijk. Je hebt absoluut geen fout gemaakt, er gebeurde iets wat helaas onderdeel is van ons werk en hebt dat prima opgelost. Misschien kan je er een leerdoel van maken?

Ik ben overigens zelf leerlingbegeleidster en je had van mij een dikke compliment gekregen.
spring wijzigde dit bericht op 03-09-2025 16:57
9.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
je hebt alles goed gedaan! Hulde, hulde, hulde.

Dat iemand valt is niet altijd te voorkomen. Wat je na de val doet is waar het om gaat, en dat heb je gewoon hartstikke goed opgelost. Dit had bij een ervaren medewerker ook kunnen gebeuren, en die was ook geschrokken. Gewoon weer naar het huis gaan, zelfde patient weer helpen, en je zult zien dat het meevalt.

Er gaan in je hele loopbaan nog meer van dit soort 'ongelukjes' voorkomen. Niet erg, als je maar adequaat reageert. en je hebt bewezen dat je dat kunt!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven