Werk & Studie
alle pijlers
Ik werk in het onderwijs maar kan het niet meer
woensdag 11 november 2009 om 11:55
Ik werk nu zo'n 8 jaar in het onderwijs. Heb twee (bijna) part time banen op twee scholen in twee verschillende plaatsen. De combinatie van twee banen op twee scholen, valt me erg zwaar. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Moet mezelf elke ochtend mijn bed uitslepen, en ga met tegenzin naar mijn werk, heb weer erg veel migraine en spanningshoofdpijn. Ik ben al eens overspannen geweest en voel mezelf nu weer dicht ertegenaan zitten. Kortom, ik wil en kan dít gewoon niet meer. Maar wát dan wel..
Wie heeft er tips of is zelf uit het onderwijs in een andere baan gestapt?
Wie heeft er tips of is zelf uit het onderwijs in een andere baan gestapt?
woensdag 11 november 2009 om 12:02
Ligt het aan je werk-inhoud, of aan je arbeidsomstandigheden?
Dat kan nogal behoorlijk een verschil maken.
Wat is je eigen re-integratiedoel wat dat betreft: een andere functie, of een betere balans in je huidige werk en je niet meer zo beroerd voelen?
Waarom heb je ooit gekozen voor het onderwijs, en wat vind je daar wel en niet meer in terug eventueel?
Dat kan nogal behoorlijk een verschil maken.
Wat is je eigen re-integratiedoel wat dat betreft: een andere functie, of een betere balans in je huidige werk en je niet meer zo beroerd voelen?
Waarom heb je ooit gekozen voor het onderwijs, en wat vind je daar wel en niet meer in terug eventueel?
woensdag 11 november 2009 om 12:33
Kan het ook niet voor een groot deel te maken hebben met het feit dat je twee part time banen hebt. Is dat niet gewoon teveel van het goede? Is het voor jou geen overweging om 1 part time baan op te geven en voor 1 school te kiezen? Desnoods met uitbreiding van uren als je niet genoeg inkomen hebt. Denk dat dat al erg veel rust kan geven. Dan heb je gewoon 1 setje vaste collega's waar je echt in een team kan groeien.
woensdag 11 november 2009 om 12:35
Wat voor opleiding heb je dan?
Ik zou me daar trouwens niet van te voren al druk over maken. Juist zij hebben er ervaring in mensen (in een andere baan) weer aan het werk te krijgen. Luister eerst maar eens naar wat ze te zeggen hebben.
En trouwens, ik denk dat gewoon 1 baan op 1 school al heel veel zou schelen!
Ik zou me daar trouwens niet van te voren al druk over maken. Juist zij hebben er ervaring in mensen (in een andere baan) weer aan het werk te krijgen. Luister eerst maar eens naar wat ze te zeggen hebben.
En trouwens, ik denk dat gewoon 1 baan op 1 school al heel veel zou schelen!
Het is zoals het is
woensdag 11 november 2009 om 12:37
Ik denk dat het vooral ligt aan de arbeidsomstandigheden. De combinatie van twee banen, in twee verschillende plaatsen. Klassen van 32 tot 34 leerlingen, veel probleem gevallen (ADHD, PDD-nos, Asperger en autisme) in een klas. Waardoor ik niet kan bereiken wat ik zou willen bereiken. De brutaliteit van de leerlingen die steeds toeneemt, de ouders die zich overal mee bemoeien, alles wat eromheen komt kijken. En wat me tegen is gaan staan is dat je nooit klaar bent. Er komt steeds meer bij op je bord, ik heb het gevoel dat ik geen tijd meer heb voor mezelf en voor leuke dingen.
Ik heb ooit gekozen voor het onderwijs om de omgang met leerlingen, het lesgeven. Ik vind het mijn vak nog steeds leuk, en vind het ook nog steeds leuk om iets uit te leggen en met leerlingen te werken. Maar doordat de groepen zo groot zijn en er zoveel probleemgevallen in een klas zitten kun je leerlingen weinig individuele aandacht geven en dat is iets wat erg frustreert.
Mijn reïntegratiedoel zou zijn: een andere functie waarin ik beter op mijn plek zit, en me lekkerder in mijn vel en niet meer zo vermoeid voelen.
Ik heb ooit gekozen voor het onderwijs om de omgang met leerlingen, het lesgeven. Ik vind het mijn vak nog steeds leuk, en vind het ook nog steeds leuk om iets uit te leggen en met leerlingen te werken. Maar doordat de groepen zo groot zijn en er zoveel probleemgevallen in een klas zitten kun je leerlingen weinig individuele aandacht geven en dat is iets wat erg frustreert.
Mijn reïntegratiedoel zou zijn: een andere functie waarin ik beter op mijn plek zit, en me lekkerder in mijn vel en niet meer zo vermoeid voelen.
woensdag 11 november 2009 om 13:08
quote:schouderklopje schreef op 11 november 2009 @ 12:33:
Kan het ook niet voor een groot deel te maken hebben met het feit dat je twee part time banen hebt. Is dat niet gewoon teveel van het goede? Is het voor jou geen overweging om 1 part time baan op te geven en voor 1 school te kiezen? Desnoods met uitbreiding van uren als je niet genoeg inkomen hebt. Denk dat dat al erg veel rust kan geven. Dan heb je gewoon 1 setje vaste collega's waar je echt in een team kan groeien.Als een school niet meer uren heeft, houdt het op.
Kan het ook niet voor een groot deel te maken hebben met het feit dat je twee part time banen hebt. Is dat niet gewoon teveel van het goede? Is het voor jou geen overweging om 1 part time baan op te geven en voor 1 school te kiezen? Desnoods met uitbreiding van uren als je niet genoeg inkomen hebt. Denk dat dat al erg veel rust kan geven. Dan heb je gewoon 1 setje vaste collega's waar je echt in een team kan groeien.Als een school niet meer uren heeft, houdt het op.
woensdag 11 november 2009 om 13:26
Hoi summerxx,
Ik zit ook in het onderwijs en herken veel van je problemen (brutale kinderen, hoge werkdruk, veel gedrags- en leerstoornissen enz) Met peroides heb ik ook het idee dat ik nergens aan toe kom, alles "half" doe en geen tijd voor mezelf heb.
Het helpt bij mij altijd erg wanneer ik terug denk aan mijn redenen om voor het onderwijs te kiezen. Ik krijg ook vaak een hoop energie van dagen of lessen die juist wel superleuk verlopen. Ik laat mijn rooster dan zo nu en dan ook even lekker varen voor wat qualitytime met de kinderen.
Verder: Twee banen op twee scholen brengt meer drukte met zich mee. (dubbel vergaderen, dubbele werkgroepen enz) (Ik heb het 3/4 jaar gedaan!) Misschien geeft 1 school rust.
Als je binnen een bestuur werkt, bestaat meestal de mogelijkheid om mobiliteit aan te vragen. Je kunt dan, zonder onderbreking van je loopbaan, overstappen naar een andere school. Misschien zijn er wel scholen in de omgeving met een andere "populatie" of met kleinere klassen.
Ik zit ook in het onderwijs en herken veel van je problemen (brutale kinderen, hoge werkdruk, veel gedrags- en leerstoornissen enz) Met peroides heb ik ook het idee dat ik nergens aan toe kom, alles "half" doe en geen tijd voor mezelf heb.
Het helpt bij mij altijd erg wanneer ik terug denk aan mijn redenen om voor het onderwijs te kiezen. Ik krijg ook vaak een hoop energie van dagen of lessen die juist wel superleuk verlopen. Ik laat mijn rooster dan zo nu en dan ook even lekker varen voor wat qualitytime met de kinderen.
Verder: Twee banen op twee scholen brengt meer drukte met zich mee. (dubbel vergaderen, dubbele werkgroepen enz) (Ik heb het 3/4 jaar gedaan!) Misschien geeft 1 school rust.
Als je binnen een bestuur werkt, bestaat meestal de mogelijkheid om mobiliteit aan te vragen. Je kunt dan, zonder onderbreking van je loopbaan, overstappen naar een andere school. Misschien zijn er wel scholen in de omgeving met een andere "populatie" of met kleinere klassen.
woensdag 11 november 2009 om 13:29
woensdag 11 november 2009 om 13:29
woensdag 11 november 2009 om 13:33
quote:schouderklopje schreef op 11 november 2009 @ 12:33:
Kan het ook niet voor een groot deel te maken hebben met het feit dat je twee part time banen hebt. Is dat niet gewoon teveel van het goede? Is het voor jou geen overweging om 1 part time baan op te geven en voor 1 school te kiezen? Desnoods met uitbreiding van uren als je niet genoeg inkomen hebt. Denk dat dat al erg veel rust kan geven. Dan heb je gewoon 1 setje vaste collega's waar je echt in een team kan groeien.Eens!! Je kunt ook denken aan uitbreiding van uren bij één school dmv taken buiten het onderwijs. Vraag eens een gesprek aan om deze mogelijkheid te bespreken. Misschien is het wel mogelijk al je onderwijsuren ( bij één school) te vervangen door andere taken??
Kan het ook niet voor een groot deel te maken hebben met het feit dat je twee part time banen hebt. Is dat niet gewoon teveel van het goede? Is het voor jou geen overweging om 1 part time baan op te geven en voor 1 school te kiezen? Desnoods met uitbreiding van uren als je niet genoeg inkomen hebt. Denk dat dat al erg veel rust kan geven. Dan heb je gewoon 1 setje vaste collega's waar je echt in een team kan groeien.Eens!! Je kunt ook denken aan uitbreiding van uren bij één school dmv taken buiten het onderwijs. Vraag eens een gesprek aan om deze mogelijkheid te bespreken. Misschien is het wel mogelijk al je onderwijsuren ( bij één school) te vervangen door andere taken??
woensdag 11 november 2009 om 13:52
Ik zou proberen een gesprek met beide scholen aan te gaan en aangeven dat het niet (meer) bevalt en niet goed gaat zoals het gaat. Vraag de scholen of jij als leerkracht bevalt en of ze je willen proberen te helpen om te blijven. Dat dat jouw intentie is, maar wel met uitbreiding van uren, omdat je het anders financieel niet kan opbrengen. Of begin met de eerste school van je keuze. Als je daar bot vangt, kun je het bij school 2 proberen. Lukt het bij beide scholen niet, kun je altijd nog verder zoeken wat je wilt.
Misschien dat een gesprek met open vizier meer oplevert dan jezelf een slag in de rondte te piekeren.
Misschien dat een gesprek met open vizier meer oplevert dan jezelf een slag in de rondte te piekeren.
woensdag 11 november 2009 om 14:36
Ik denk ook dat het fijner zou zijn als je op 1 school werkte. Ik zou zeker kijken of er binnen jouw bestuur geen mogelijkheden zijn.
Zelf heb ik een paar jaar geleden via de vakbond (CNV was dat geloof ik) een cursus gevolgd over combinatie werk en zorg, speciaal voor onderwijsmensen. Het grappige was, dat daar dus ook veel mensen waren die niet zozeer problemen hadden met die combinatie, maar met de algemene werkdruk in het onderwijs. Was een zinvolle cursus en ook heel fijn om ervaringen met anderen te delen en (h)erkenning te krijgen. Is best 'n aanrader om zoiets een keer te doen!
Zelf heb ik een paar jaar geleden via de vakbond (CNV was dat geloof ik) een cursus gevolgd over combinatie werk en zorg, speciaal voor onderwijsmensen. Het grappige was, dat daar dus ook veel mensen waren die niet zozeer problemen hadden met die combinatie, maar met de algemene werkdruk in het onderwijs. Was een zinvolle cursus en ook heel fijn om ervaringen met anderen te delen en (h)erkenning te krijgen. Is best 'n aanrader om zoiets een keer te doen!
woensdag 11 november 2009 om 15:00
Ik heb zelf ook jaren twee banen gehad en kon het op een gegeven moment echt niet meer opbrengen.
Nu heb ik 1 baan en dat brengt veel rust met zich mee. Je hoeft niet meer van 2 banen alle omstandigheden te weten, te vergaderen, verjaardagen van collega's bij te houden (bij wijze van spreken) etc. Het geeft gewoon zoveel rust om slechts 1 baan te hebben. Misschien geldt dat voor jou ook.
Daarnaast: is het misschien iets voor jou om remedial teacher te worden? Of iets in leerlingbegeleiding te doen? Je lijkt me heel betrokken bij de leerlingen.
Nu heb ik 1 baan en dat brengt veel rust met zich mee. Je hoeft niet meer van 2 banen alle omstandigheden te weten, te vergaderen, verjaardagen van collega's bij te houden (bij wijze van spreken) etc. Het geeft gewoon zoveel rust om slechts 1 baan te hebben. Misschien geldt dat voor jou ook.
Daarnaast: is het misschien iets voor jou om remedial teacher te worden? Of iets in leerlingbegeleiding te doen? Je lijkt me heel betrokken bij de leerlingen.
woensdag 11 november 2009 om 15:03
Oei ja...heel herkenbaar dit verhaal.
Ben zelf ook werkzaam in het onderwijs en liep tegen precies dezelfde dingen aan. Heel vervelend kan dat zijn.
Vooral de bemoeienissen van ouders en daarbij de brutaliteit van kinderen begon mij tegen te staan.
Een brutaal kind tot daar aan toe, maar om je een paar uur later te moeten verantwoorden naar ouders over jouw pedagogisch handelen, vond ik beslist heel frustrerend.
Maar oke...aan medeleven heb je niet veel, je wilt iets veranderen.
Ik ben de invalpool ingegaan, wat mij een enorme berg verlichting gaf.
Ik hoef niet meer alle naschoolse activiteiten mee te doen, ik draai mijn dagje en om 16.30 ben ik thuis...klaar, alles af.
Niet meer op zondagavond alweer je lessen in elkaar moeten draaien en voorbereiden, maar gewoon maandagmorgen om 8 uur.
Dat brengt met zich mee dat je soms op zondagavond niet weet waar je op maandagochtend bent...tja ook dat is een nadeel natuurlijk maar dat weegt voor mij niet op tegen de voordelen die het met zich meebrengt.
Ik werk gewoon 5 dagen in de week en woensdagmiddag vrij.
Ik hoef ook niet verlegen te zitten om werk, soms zou ik willen dat ik me kon splitsen want meerdere scholen zijn me nodig.
Ik heb het prima naar mijn zin zoals het nu gaat, maar ik weet niet of jij in de luxe positie zit dat je dit kunt gaan doen.
Je kunt hier namelijk niet echt op bouwen, omdat je altijd wel wat ondzekerheden hebt.
Ik doe het trouwens al 7 jaar lang op deze manier en nog nooit geen dag zonder werk hoor, dus ik maak me geen zorgen.
Je mag me gerust een berichtje sturen als je meer wilt weten...of gewoon eens verder erover wilt praten. Voel je vrij en heel veel sterkte hiermee.
Ben zelf ook werkzaam in het onderwijs en liep tegen precies dezelfde dingen aan. Heel vervelend kan dat zijn.
Vooral de bemoeienissen van ouders en daarbij de brutaliteit van kinderen begon mij tegen te staan.
Een brutaal kind tot daar aan toe, maar om je een paar uur later te moeten verantwoorden naar ouders over jouw pedagogisch handelen, vond ik beslist heel frustrerend.
Maar oke...aan medeleven heb je niet veel, je wilt iets veranderen.
Ik ben de invalpool ingegaan, wat mij een enorme berg verlichting gaf.
Ik hoef niet meer alle naschoolse activiteiten mee te doen, ik draai mijn dagje en om 16.30 ben ik thuis...klaar, alles af.
Niet meer op zondagavond alweer je lessen in elkaar moeten draaien en voorbereiden, maar gewoon maandagmorgen om 8 uur.
Dat brengt met zich mee dat je soms op zondagavond niet weet waar je op maandagochtend bent...tja ook dat is een nadeel natuurlijk maar dat weegt voor mij niet op tegen de voordelen die het met zich meebrengt.
Ik werk gewoon 5 dagen in de week en woensdagmiddag vrij.
Ik hoef ook niet verlegen te zitten om werk, soms zou ik willen dat ik me kon splitsen want meerdere scholen zijn me nodig.
Ik heb het prima naar mijn zin zoals het nu gaat, maar ik weet niet of jij in de luxe positie zit dat je dit kunt gaan doen.
Je kunt hier namelijk niet echt op bouwen, omdat je altijd wel wat ondzekerheden hebt.
Ik doe het trouwens al 7 jaar lang op deze manier en nog nooit geen dag zonder werk hoor, dus ik maak me geen zorgen.
Je mag me gerust een berichtje sturen als je meer wilt weten...of gewoon eens verder erover wilt praten. Voel je vrij en heel veel sterkte hiermee.
woensdag 11 november 2009 om 15:06
De nieuwe lerarenvakbond (Leraren in Actie) is speciaal hierom opgericht: omdat veel jonge mensen die op zich het werk heel leuk vinden en er goed in zijn toch na een paar jaar het (voortgezet) onderwijs verlaten. Ik wil iedereen oproepen daar lid van te worden, want het is zo jammer dat we zoveel gemotiveerde mensen verliezen. Twee scholen maakt het zwaarder, maar ook mensen die op 1 school werken raken we bij bosjes kwijt.
Maar dat terzijde. Jouw probleem is nu acuter dan dat. Heel goed dat je een gesprek hebt geregeld met een reintegratiepersoon. Die kan met je meedenken over de mogelijkheden. Dat je een opleiding hebt waarmee je niet zoveel anders kunt kan wel zo zijn, maar er zijn massa's mensen die afstuderen in een richting waarmee je niet zoveel kunt en die toch uiteindelijk een baan vinden. Al beginnen ze maar onderop in een of ander bedrijf en groeien daar verder.
Als je wil, kan het! En de reintegratiecoach kan je daarbij helpen. Voor nu lijkt het me vooral belangrijk dat je probeert je er niet te druk om te maken en even echt rust neemt. Als je voelt dat je tegen overspannenheid aanzit, gun jezelf dan even een leeg hoofd (als dat lukt). Ga even niet malen over "wat als?", maar wacht gewoon blanco af wat het gesprek met die coach gaat brengen. Regel voor vandaag een etentje met vrienden, of ga naar de bios, de sauna, een lange wandeling in het bos. Volgens mij kun je het goed gebruiken om even aan je rust te denken. Veel sterkte ermee!
Maar dat terzijde. Jouw probleem is nu acuter dan dat. Heel goed dat je een gesprek hebt geregeld met een reintegratiepersoon. Die kan met je meedenken over de mogelijkheden. Dat je een opleiding hebt waarmee je niet zoveel anders kunt kan wel zo zijn, maar er zijn massa's mensen die afstuderen in een richting waarmee je niet zoveel kunt en die toch uiteindelijk een baan vinden. Al beginnen ze maar onderop in een of ander bedrijf en groeien daar verder.
Als je wil, kan het! En de reintegratiecoach kan je daarbij helpen. Voor nu lijkt het me vooral belangrijk dat je probeert je er niet te druk om te maken en even echt rust neemt. Als je voelt dat je tegen overspannenheid aanzit, gun jezelf dan even een leeg hoofd (als dat lukt). Ga even niet malen over "wat als?", maar wacht gewoon blanco af wat het gesprek met die coach gaat brengen. Regel voor vandaag een etentje met vrienden, of ga naar de bios, de sauna, een lange wandeling in het bos. Volgens mij kun je het goed gebruiken om even aan je rust te denken. Veel sterkte ermee!
woensdag 11 november 2009 om 15:13
Ben ik niet helemaal met je eens Leraar,
Ik ben na 2 jaar fulltime werken compleet afgeknapt op het onderwijs.
Daarbij zie ik ook wel in dat het een wisselwerking is en dat andere factoren niet alleen daar aan toe te schrijven zijn.
Ik ben zelf ook net zo goed 'schuldig'.
Alleen zoveel probleemkinderen dat een simpele uitleg in de groep (BO) gewoonweg niet mogelijk was. Ik voelde me als een politieagent die continu kinderen moest corrigeren, dat ging soms heel ver.
Dan zie je kinderen die wel willen en het kunnen ook langzaam afglijden en prestaties naar beneden gaan. Ik voelde me daar verantwoordelijk voor.
Er zou wel een verdomd goede coach/reintegratiecoach aan te pas moeten komen willen ze mij weer fulltime voor één groep krijgen, dat gaat niet lukken hoor!
Daarbij wil ik zeggen dat ik geen slechte leerkracht ben, ik was altijd wel iemand die goed haar weg wist in orde en structuur.
Toch heb ik de indruk dat het me onmogelijk werd gemaakt door...(..). Ik weet het soms nog niet.
Ik ben na 2 jaar fulltime werken compleet afgeknapt op het onderwijs.
Daarbij zie ik ook wel in dat het een wisselwerking is en dat andere factoren niet alleen daar aan toe te schrijven zijn.
Ik ben zelf ook net zo goed 'schuldig'.
Alleen zoveel probleemkinderen dat een simpele uitleg in de groep (BO) gewoonweg niet mogelijk was. Ik voelde me als een politieagent die continu kinderen moest corrigeren, dat ging soms heel ver.
Dan zie je kinderen die wel willen en het kunnen ook langzaam afglijden en prestaties naar beneden gaan. Ik voelde me daar verantwoordelijk voor.
Er zou wel een verdomd goede coach/reintegratiecoach aan te pas moeten komen willen ze mij weer fulltime voor één groep krijgen, dat gaat niet lukken hoor!
Daarbij wil ik zeggen dat ik geen slechte leerkracht ben, ik was altijd wel iemand die goed haar weg wist in orde en structuur.
Toch heb ik de indruk dat het me onmogelijk werd gemaakt door...(..). Ik weet het soms nog niet.
woensdag 11 november 2009 om 15:18
Ik denk dat we een miscommunicatie hebben Jeanette. Met "als je wil, kan het!" bedoelde ik niet "als je wil, kun je in het onderwijs blijven werken", maar "als je wil, kun je werk vinden buiten het onderwijs".
Er zijn genoeg mensen die dolgraag willen, maar het gewoon niet volhouden. Dat vind ik vreselijk, en daarom wees ik op de nieuwe vakbond, die daar wat aan wil doen. Hij is speciaal voor het voortgezet onderwijs, maar ik hoop dat er snel een groep mensen opstaat die voor het basisonderwijs hetzelfde gaat doen.
Ik neem je dus niet kwalijk dat je het niet volhield. Sterker nog, ik vind het heel begrijpelijk en heel normaal.
Er zijn genoeg mensen die dolgraag willen, maar het gewoon niet volhouden. Dat vind ik vreselijk, en daarom wees ik op de nieuwe vakbond, die daar wat aan wil doen. Hij is speciaal voor het voortgezet onderwijs, maar ik hoop dat er snel een groep mensen opstaat die voor het basisonderwijs hetzelfde gaat doen.
Ik neem je dus niet kwalijk dat je het niet volhield. Sterker nog, ik vind het heel begrijpelijk en heel normaal.
woensdag 11 november 2009 om 15:22
Welnee, ik denk dat het even een misverstand is.
Waar ik het niet mee eens ben is dat een reïntegratiecoach zou kunnen helpen.
Wanneer je je buik vol hebt van het onderwijs - en dat lees ik toch een beetje tussen de regels door in dit topic - valt het niet mee om het leuk te maken toch?
In mijn beleving is dat haast onmogelijk, maar misschien ben ik te pessimistisch op dat gebied.
Ik heb er behoorlijk genoeg van en alle dagen opnieuw ben ik opgelucht dat ik geen eigen groep meer heb.
Begrijp je dat?
Sorry voor het misverstand.
Waar ik het niet mee eens ben is dat een reïntegratiecoach zou kunnen helpen.
Wanneer je je buik vol hebt van het onderwijs - en dat lees ik toch een beetje tussen de regels door in dit topic - valt het niet mee om het leuk te maken toch?
In mijn beleving is dat haast onmogelijk, maar misschien ben ik te pessimistisch op dat gebied.
Ik heb er behoorlijk genoeg van en alle dagen opnieuw ben ik opgelucht dat ik geen eigen groep meer heb.
Begrijp je dat?
Sorry voor het misverstand.
woensdag 11 november 2009 om 16:48
Het doet me goed te lezen hoe anderen het ervaren (hebben). Het is fijn herkenning te lezen. Wat ook nog mee kan spelen dat ik het op dit moment niet helemaal goed trek is dat ik nu privé ook erg veel aan mijn hoofd heb en daar heel moeilijk over kan praten. Mijn hoofd is eigenlijk continue vol.
Het zou me een stuk schelen als ik gewoon een werkplek had, ipv elke keer alles dubbel.
@ Zaza, ik geef les op een middelbare school en op een MBO.
@ Miauw, de leeftijdscategorieën van het BO passen niet bij mij. Wat dat betreft vind ik de omgang met wat oudere leerlingen prettiger.
@ Littlemisvixen en schouderklopje, dit vind ik zeker een goede tip. Op de ene school werk ik nu 3 jaar en zij zijn over het algemeen heel meedenkend.
@ Jeanette, het vak dat ik geef is niet zo breed vertegenwoordigd dat ik op veel scholen terecht kan. (ivm herkenning ga ik hier liever niet op in).
Bedankt voor jullie reacties!
Het zou me een stuk schelen als ik gewoon een werkplek had, ipv elke keer alles dubbel.
@ Zaza, ik geef les op een middelbare school en op een MBO.
@ Miauw, de leeftijdscategorieën van het BO passen niet bij mij. Wat dat betreft vind ik de omgang met wat oudere leerlingen prettiger.
@ Littlemisvixen en schouderklopje, dit vind ik zeker een goede tip. Op de ene school werk ik nu 3 jaar en zij zijn over het algemeen heel meedenkend.
@ Jeanette, het vak dat ik geef is niet zo breed vertegenwoordigd dat ik op veel scholen terecht kan. (ivm herkenning ga ik hier liever niet op in).
Bedankt voor jullie reacties!
woensdag 11 november 2009 om 18:31
Heel herkenbaar dit. Met periodes denk ik ook: waar gaat het over? Heb nu een mentorklas van 27 lln en af en toe wordt je gewoon helemaal gek van alles wat je voor iedereen moet regelen. Alle ouders gaan ervan uit dat je 100% van je tijd aan HUN kind kan besteden en zijn niet terughoudend als het gaat om het geven van kritiek. Ook kritiek op collega's: het komt allemaal bij jou terecht.
MAAR: het gaat ook bij mij niet om het lesgeven zelf. Ik heb een heerlijk vak, de leerlingen zijn geweldig en krijg gewoon nog erg veel energie van het lesgeven. Alleen de rompslomp eromheen staat me enorm tegen. Urenlange vergaderingen die nergens toe leiden, het bijhouden van elke poep en scheet die ene leerling uitstoot in het LVS, om een enkele boodschap van 5 euro 3 formulieren in moeten vullen en het telkens weer moeten verantwoorden van al je bezigheden: dat is wat me nekt.
Ik ben me ook aan het bijscholen met de lerarenbeurs. Makkelijk is het allemaal niet, financieel gezien, maar ik geloof niet dat ik tot mijn 65e gelukkig blijf in het onderwijs. Helaas...
MAAR: het gaat ook bij mij niet om het lesgeven zelf. Ik heb een heerlijk vak, de leerlingen zijn geweldig en krijg gewoon nog erg veel energie van het lesgeven. Alleen de rompslomp eromheen staat me enorm tegen. Urenlange vergaderingen die nergens toe leiden, het bijhouden van elke poep en scheet die ene leerling uitstoot in het LVS, om een enkele boodschap van 5 euro 3 formulieren in moeten vullen en het telkens weer moeten verantwoorden van al je bezigheden: dat is wat me nekt.
Ik ben me ook aan het bijscholen met de lerarenbeurs. Makkelijk is het allemaal niet, financieel gezien, maar ik geloof niet dat ik tot mijn 65e gelukkig blijf in het onderwijs. Helaas...
