Werk & Studie
alle pijlers
Ik wil ontslag nemen maar ik durf niet?
woensdag 2 oktober 2019 21:51
Al maanden denk ik erover om ontslag te nemen. Dit omdat ik me beperkt voel in mijn baan en de werkdruk de laatste tijd behoorlijk is toegenomen. Los daarvan wil ik er gewoon een tijdje uit: misschien om te reizen, misschien om in het buitenland te gaan werken, misschien om te gaan freelancen.. ik weet het nog niet precies, maar wat ik wel weet is dat ik geen stap verder kom zolang ik niet opzeg.
Nou vind ik het echt enorm lastig om het aan mijn baas te vertellen. Ik weet dat hij me erg mag, dat hij mijn werk waardeert en me graag in het bedrijf wil houden. Eerder twijfelde ik al omdat ik een andere baan voorbij had zien komen die me wel wat leek. Uiteindelijk in overleg toch besloten om te blijven en die baan laten schieten. Nu, een paar maanden later, twijfel ik weer en dit keer is het menens wat mij betreft. Toen ik na mijn zomervakantie terug kwam op het werk had ik er zooo geen zin meer in en dat gevoel is er nog steeds. Ik was er ineens helemaal klaar mee, zeker omdat we steeds meer werk voor de kiezen krijgen en we dit niet terug zien in het salaris.
Lang verhaal kort: ik vind het zo lastig, zeker omdat 1% in me twijfelt aan mijn beslissing en ik bang ben dat mijn baas me gaat overhalen. Want hoe graag ik ook weg wil, ik ben ook bang en onzeker want nu weet ik wat ik heb en de toekomst is onzeker en misschien krijg ik spijt. En ik ben ook bang dat ik ga huilen tijdens dat gesprek, iets wat ik al helemaal niet wil!!
Wie kan mij helpen om deze stap te zetten? Of heeft in een soortgelijke situatie gezeten?
Nou vind ik het echt enorm lastig om het aan mijn baas te vertellen. Ik weet dat hij me erg mag, dat hij mijn werk waardeert en me graag in het bedrijf wil houden. Eerder twijfelde ik al omdat ik een andere baan voorbij had zien komen die me wel wat leek. Uiteindelijk in overleg toch besloten om te blijven en die baan laten schieten. Nu, een paar maanden later, twijfel ik weer en dit keer is het menens wat mij betreft. Toen ik na mijn zomervakantie terug kwam op het werk had ik er zooo geen zin meer in en dat gevoel is er nog steeds. Ik was er ineens helemaal klaar mee, zeker omdat we steeds meer werk voor de kiezen krijgen en we dit niet terug zien in het salaris.
Lang verhaal kort: ik vind het zo lastig, zeker omdat 1% in me twijfelt aan mijn beslissing en ik bang ben dat mijn baas me gaat overhalen. Want hoe graag ik ook weg wil, ik ben ook bang en onzeker want nu weet ik wat ik heb en de toekomst is onzeker en misschien krijg ik spijt. En ik ben ook bang dat ik ga huilen tijdens dat gesprek, iets wat ik al helemaal niet wil!!
Wie kan mij helpen om deze stap te zetten? Of heeft in een soortgelijke situatie gezeten?
vrijdag 4 oktober 2019 20:18
Ah lief, dank je! Ik zal blij zijn als het gesprek achter de rug is...stokbootje schreef: ↑04-10-2019 18:23Juist als je vaak moeite hebt met het nemen van beslissingen mag je jezelf een flink schouderklopje geven dat je dit gewoon echt gaat doen! Trakteer jezelf op een glas wijn of iets, je hebt het aangedurfd om je baas te mailen voor een gesprek, daar mag je echt al wel trots op zijn.
Voor het campertje, als je facebook hebt zou je je kunnen aansluiten bij de groep 'vanlife NL', daar hang ik ook rond. Het zijn vooral mensen van tussen de 25-45 die een busje hebben, alles opgezegd hebben en zijn gaan rondtrekken. Er worden veel nuttige vragen gesteld en tips gegeven over het reizen en ombouwen/upgraden van campertjes.
Ik ga eens kijken op die facebookpagina. Is helemaal hot he, dat wonen/reizen in een camper?
vrijdag 4 oktober 2019 20:19
Net even gekeken en wat leuk zeg, vooral die kat! Ik vraag me altijd af hoe mensen dat doen met geld, al hebben de meesten geloof ik een baan die ze op afstand kunnen doen. Ik ben voor mijn werk nogal plaatsgebonden dus dat is niet zo handig in dit geval.Tinkerbell1988 schreef: ↑04-10-2019 18:30je moet deze mensen eens volgen op instagram, die hebben zelf een camper gebouwd en reizen nu samen met een kat europa en omstreken rond. account is curlyhaircamping, echt wel tof gedaan.
is ook ooit mijn droom, met een motorhome rondreizen.
vrijdag 4 oktober 2019 22:40
Ik had nog nooit eerder een zaag in m'n handen gehad, maar was vastbesloten dit zelf te doen. Het gaat in mijn geval om een oude Ford Explorer, dus geen motorhome oid. Achterbanken eruit gehaald, maten opgenomen en gaan schetsen. Wilde niet besparen op een goed matras, dus daar de grootte van m'n bedframe op bepaald. Daaronder veel bergruimte voor van die lage onder-het-bed-boxen voor m'n kleding en backpackspullen (ik doe veel meerdaagse tochten in de bergen). Naast m'n bed soort kastje getimmerd waar ik m'n kookwaar en eten kan bewaren en daarnaast ruimte gehouden voor een koelbox. Ik heb geen elektra, wel een 12V omvormer in de auto, dus als ik rijd (wat in Canada vaak het geval is om ergens te komenGelaarsdeKat schreef: ↑04-10-2019 17:21Ow wow, jij doet precies datgene wat ik zo graag zou willen! Niet per se in Canadamaar dat idee van met een camper rondreizen, daar heb ik dus ook aan gedacht. Lekker in Portugal of Zuid-Spanje overwinteren, hmmmm....
Hoe heb je je camper omgebouwd als ik vragen mag? Ik heb zelf dus geen idee hoe je zoiets aanpakt en ik ben dus helemaal niet handig. Ik vraag me altijd af hoe mensen zoiets doen.
Ik heb maandag een afspraak met mijn baas trouwens. Gek genoeg heb ik dus iedere dag momenten van twijfel, dan denk ik: doe ik hier wel goed aan, moet ik niet gewoon hier blijven. Ik heb een mooi (huur)huis, ik woon in een leuke stad en de baan is ook niet slecht. Waarom wil ik dat eigenlijk opgeven? Ik weet niet waarom ik die twijfels voel. Misschien omdat ik behoorlijk slecht ben in het nemen van beslissingen. En dan uiteindelijk niet beslis en in oude dingen blijf hangen. Waar ik dus niet gelukkig van word. Maar word je dan wel gelukkig als je andere keuzes maakt? Ik ben nou ook niet per se iemand bij wie het glas altijd halfvol is, dus dat vind ik ook een spannend iets.
), kan ik m'n telefoon, camera en laptop opladen. Na het schetsen m'n materiaal gaan halen en gewoon begonnen, soms wat ideetjes op youtube of google (hoe maak je een stevig bedframe) en ik ben uiteindelijk heel trots op het resultaat en Dora (zo heb ik m'n auto gedoopt
) heeft het de hele zomer geweldig gedaan. Inmiddels is het wel echt te koud hier om comfortabel te kunnen kamperen. Een camper kun je beter isoleren en warm stoken en bovendien kun je gewoon rechtop zitten. De herfst is hier vroeg ingevallen en ik moest de laatste week (eind september) óf echt om 7 uur (na zonsondergang) m'n bed in of een groot kampvuur constant gaande houden om warm te blijven. Komende zomer bouw ik haar weer terug naar kampeermodus en ga ik waarschijnlijk naar Alaska rijden. En geloof mij...ik was nooit iemand van de grootse, avontuurlijke beslissingen. Maar door al het reizen heb ik één ding geleerd: we hebben 1 zekerheid in het leven: we gaan uiteindelijk dood. Dat kan morgen zijn, dat kan over 10 jaar zijn, dat kan over 40 jaar zijn. Ik wil geleefd hebben, het gevoel hebben dat ik gedaan heb waar ik van droomde en m'n talenten heb benut. Een mooi fijn huis vind ik ergens anders ook wel weer, een baan ook. Zeker als je goed opgeleid bent en/of voldoende werkervaring hebt, komt dat laatste altijd wel goed.
Die angst is normaal, maar je zult waarschijnlijk merken dat zodra het gesprek achter de rug is, je vooral opluchting en gezonde spanning en voorpret voelt! Ik ga je even een pb sturen, heb een blog over mijn besluit geschreven en misschien helpt het je op een bepaalde manier.
zaterdag 5 oktober 2019 04:56
Wat een leuk verhaal FromFebruary! Hier niet zo’n avontuur want ik heb nu eenmaal jonge kinderen. Maar ik heb wel tussen mijn 18e en 30e heel veel gereisd en daar nooit spijt van gehad.
Mijn ervaring is ook dat wanneer je eenmaal het roer eens omgooit, je dat lef blijft meedragen. Dus toen ik vorig jaar mijn baan opzegde om voor mezelf te beginnen, was dat al een stuk makkelijker dan toen ik bijvoorbeeld op mijn 25e ontslag nam, mijn huur opgezegde en weer op kamers ging wonen om nog een studie te doen. Ik probeer steeds heel bewust te denken: ben ik gelukkig en zo nee, wat zou ik kunnen veranderen?
Mijn ervaring is ook dat wanneer je eenmaal het roer eens omgooit, je dat lef blijft meedragen. Dus toen ik vorig jaar mijn baan opzegde om voor mezelf te beginnen, was dat al een stuk makkelijker dan toen ik bijvoorbeeld op mijn 25e ontslag nam, mijn huur opgezegde en weer op kamers ging wonen om nog een studie te doen. Ik probeer steeds heel bewust te denken: ben ik gelukkig en zo nee, wat zou ik kunnen veranderen?
zaterdag 5 oktober 2019 08:12
Als je baas je erg zou mogen zoals je zelf zegt dan kreeg je loon naar werken.
Je baas mag het feit dat jij niet durft protesteren tegen steeds meer werk voor hetzelfde loon.
Maar hij is een goede baas aangezien hij je perfect heeft waar hij je hebben wil: je denkt dat hij je persoonlijk graag mag waardoor je te loyaal bent. Wel te verstaan dat een goede baas zijn bedrijf laat primeren voor zijn personeel.
Zonder schuldgevoel gewoon je ontslag geven hoor. Hij vindt wel een ander.
Je baas mag het feit dat jij niet durft protesteren tegen steeds meer werk voor hetzelfde loon.
Maar hij is een goede baas aangezien hij je perfect heeft waar hij je hebben wil: je denkt dat hij je persoonlijk graag mag waardoor je te loyaal bent. Wel te verstaan dat een goede baas zijn bedrijf laat primeren voor zijn personeel.
Zonder schuldgevoel gewoon je ontslag geven hoor. Hij vindt wel een ander.
zaterdag 5 oktober 2019 13:34
Fromfebruary, wat gaaf allemaal wat jij doet! Heb even je blog gelezen, bedankt voor het delen. Heel inspirerend! Wat ik me dan afvraag als mensen in zo'n busje leven: hoe zit dat dan met douchen enzo? En heb je wel water? En hoe warm je dan weer op als het kouder wordt? En hoe bouw je zoiets om als je nog nooit een zaag hebt vastgehouden? En jij hebt dus ook geen kookplaat, hoe kook je dan?
Ik zou zelf denk ik de voorkeur geven aan een camper als ik al zo'n enorme stap zou durven zetten, dan ben je ready to go. Zitten ook wel weer nadelen aan las ik al op verschillende fora. En ik zou naar het zuiden gaan, zodat ik geen kou zou hoeven lijden
Ik zou zelf denk ik de voorkeur geven aan een camper als ik al zo'n enorme stap zou durven zetten, dan ben je ready to go. Zitten ook wel weer nadelen aan las ik al op verschillende fora. En ik zou naar het zuiden gaan, zodat ik geen kou zou hoeven lijden
gelaarsdekat wijzigde dit bericht op 05-10-2019 13:46
4.22% gewijzigd
zaterdag 5 oktober 2019 13:43
Dat is zeker waar hoor. Sinds hij is gekomen en de reorganisatie heeft doorgevoerd is het er niet beter op geworden, al doet hij wel zijn best en heeft hij wel hart voor zijn team, dat merk je wel. Maar dat verandert niets aan de situatie natuurlijk. Hij heeft me zelfs ontslagen toen, niet alleen mij trouwens maar iedereen die tijdelijk in dienst was. Daarna een nieuw team samengesteld en toen kregen we weer een contract. Dat was een nare tijd. Dus ja, ik hoef me niet schuldig te voelen.Attraverso schreef: ↑05-10-2019 08:12Als je baas je erg zou mogen zoals je zelf zegt dan kreeg je loon naar werken.
Je baas mag het feit dat jij niet durft protesteren tegen steeds meer werk voor hetzelfde loon.
Maar hij is een goede baas aangezien hij je perfect heeft waar hij je hebben wil: je denkt dat hij je persoonlijk graag mag waardoor je te loyaal bent. Wel te verstaan dat een goede baas zijn bedrijf laat primeren voor zijn personeel.
Zonder schuldgevoel gewoon je ontslag geven hoor. Hij vindt wel een ander.
zaterdag 5 oktober 2019 20:55
Ik heb gewoon een tweepitter (zo'n campinggasstel) en alle kookgerei in de auto. Ik heb altijd 8 liter water bij me in een jerrycan om te koken, water om te drinken haal ik uit beken en rivieren (waterfiltersysteem bij me). Echt douchen met warm water doe ik wanneer ik de gelegenheid heb; meestal zorg ik wel dat ik 1x per week echt even bij een camping kan douchen of maak ik een paar dagen een stop bij vrienden (inmiddels een netwerk aan mensen hier in Canada). Ook Couchsurfing is ideaal; na een aantal dagen alleen in de wildernis vind ik menselijk contact toch ook wel weer fijn en heb al ontzettend veel leuke, nieuwe contacten opgedaan zo. Wordt ook regelmatig door Canadezen zelf bij hen thuis uitgenodigd als ik ze tegenkom tijdens hikes, dan raken we aan de praat, horen ze mijn verhaal en nodigen ze me uit om te blijven logeren als ik in de buurt ben. Vervult me iedere keer weer met zoveel warmte en dankbaarheid, zoveel lieve mensen hier!GelaarsdeKat schreef: ↑05-10-2019 13:34Fromfebruary, wat gaaf allemaal wat jij doet! Heb even je blog gelezen, bedankt voor het delen. Heel inspirerend! Wat ik me dan afvraag als mensen in zo'n busje leven: hoe zit dat dan met douchen enzo? En heb je wel water? En hoe warm je dan weer op als het kouder wordt? En hoe bouw je zoiets om als je nog nooit een zaag hebt vastgehouden? En jij hebt dus ook geen kookplaat, hoe kook je dan?
Ik zou zelf denk ik de voorkeur geven aan een camper als ik al zo'n enorme stap zou durven zetten, dan ben je ready to go. Zitten ook wel weer nadelen aan las ik al op verschillende fora. En ik zou naar het zuiden gaan, zodat ik geen kou zou hoeven lijden
Zeker in de zomermaanden is het heerlijk leven zo, ik was mezelf iedere dag in het meer of de rivier (heb eigenlijk altijd wel een waterbron waar ik m'n auto parkeer voor de nacht). En als dat echt niet voorhanden is, kook ik wat water en wordt het een bucket shower. In de bergen koelt het 's avonds wel af, maar met een kampvuur blijf ik prima warm en ik heb een goede slaapzak tot -16 die ik ook voor mijn bergtochten gebruik, dus in de auto heb ik het nog nooit koud gehad.
Ik ben dol op deze manier van leven, het buiten zijn en kamperen, maar houd niet van kramperen
Dus om die reden eind september alle kampeerspullen bij vrienden opgeslagen, auto weer in normale staat teruggebracht voor de winter en nu gewoon in een normaal huis (house sitting, dus geen kosten). Nu is Canada denk ik wel anders dan (Zuid)-Europa; ik weet niet in welke mate je daar zomaar de wildernis in kunt rijden en er een aantal dagen kunt kamperen. Als ik jou zo hoor, bied een camper wel meer ruimte en mogelijkheden!
En wat betreft iets bouwen als je dat nog nooit gedaan hebt: gewoon beginnen. Ik was ook totaal blanco, maar al gaande leerde ik. Ideetjes op internet zoeken, zelf tekenen wat je in gedachten hebt (of iemand mee laten denken/helpen). Ik heb verder geen technische dingen als elektra enz. hoeven doen in mijn auto, daar zou ik dan wel weer hulp bij vragen. In mijn geval was het gewoon wat timmerwerk
zaterdag 5 oktober 2019 21:22
Stoer ben je! Inderdaad is zoiets minder werk als je geen electra hoeft in te bouwen. MAar ik vond op internet al het een en ander. Niet dat ik nu direct iets ga kopen, maar een beetje fantaseren en plannen maken is wel leuk.
Ik heb het grote nadeel dat ik een kat heb. Ik heb altijd katten gehad en vind dat reuzegezellig, maar als het over reizen gaat is het niet zo handig. Nou wist ik toen ik mijn huidige kat nam niet hoe mijn leven er over een paar jaar uit zou zien. En ik zag ook wel verhalen van mensen die hun kat meenemen. Ik moet zeggen dat mijn kat 1 van de redenen is dat ik wat terughoudend ben. Ik weet hoe stressgevoelig ze kunnen zijn en reizen en/of emigreren met een huisdier is niet ideaal. Aan de andere kant denk ik dat er voor ieder probleem een oplossing is. Zo ben ik naar een baan in Australië aan het solliciteren en dat zou ook erg lastig worden met een kat en emigreren, maar ik heb toch maar besloten me daar niet door te laten beperken.
Waar ik nu ook aan denk is om een camper aan te schaffen en permanent op een camping te gaan wonen om zo wat geld te sparen en om te kijken hoe de kat het vindt. Dan af en toe wat korte tripjes maken met haar om het uit te proberen en als dat goed gaat wellicht langer. Mijn huis probeer ik dan tijdelijk onder te verhuren.
Mijn probleem is dat ik teveel wil en daardoor niet zo goed weet waar ik moet beginnen. Ik wil in het buitenland werken, tegelijkertijd wil ik ook een tijdje reizen, ik zou ook graag een tijdje in andere steden in het land waar ik nu woon (niet NLD) willen wonen, puur om het land beter te leren kennen. En ik zou ook weer graag wat langer in NLD zijn, om tijd met vrienden en familie door te brengen. En dan wil ik ook nog gaan freelancen, maar dat kan alleen als ik een "echt" huis heb want ik heb daar nogal wat spullen voor nodig die niet in een camper passen. Van zoveel mogelijkheden slaat mijn hoofd op hol en eerder in mijn leven was het dus zo dat ik uiteindelijk helemaal niets deed en gewoon bleef doen wat ik al deed hehe. Al ben ik dit keer vastbesloten me nergens door te laten tegenhouden en ein-de-lijk wel het roer om ga gooien.
Ik heb het grote nadeel dat ik een kat heb. Ik heb altijd katten gehad en vind dat reuzegezellig, maar als het over reizen gaat is het niet zo handig. Nou wist ik toen ik mijn huidige kat nam niet hoe mijn leven er over een paar jaar uit zou zien. En ik zag ook wel verhalen van mensen die hun kat meenemen. Ik moet zeggen dat mijn kat 1 van de redenen is dat ik wat terughoudend ben. Ik weet hoe stressgevoelig ze kunnen zijn en reizen en/of emigreren met een huisdier is niet ideaal. Aan de andere kant denk ik dat er voor ieder probleem een oplossing is. Zo ben ik naar een baan in Australië aan het solliciteren en dat zou ook erg lastig worden met een kat en emigreren, maar ik heb toch maar besloten me daar niet door te laten beperken.
Waar ik nu ook aan denk is om een camper aan te schaffen en permanent op een camping te gaan wonen om zo wat geld te sparen en om te kijken hoe de kat het vindt. Dan af en toe wat korte tripjes maken met haar om het uit te proberen en als dat goed gaat wellicht langer. Mijn huis probeer ik dan tijdelijk onder te verhuren.
Mijn probleem is dat ik teveel wil en daardoor niet zo goed weet waar ik moet beginnen. Ik wil in het buitenland werken, tegelijkertijd wil ik ook een tijdje reizen, ik zou ook graag een tijdje in andere steden in het land waar ik nu woon (niet NLD) willen wonen, puur om het land beter te leren kennen. En ik zou ook weer graag wat langer in NLD zijn, om tijd met vrienden en familie door te brengen. En dan wil ik ook nog gaan freelancen, maar dat kan alleen als ik een "echt" huis heb want ik heb daar nogal wat spullen voor nodig die niet in een camper passen. Van zoveel mogelijkheden slaat mijn hoofd op hol en eerder in mijn leven was het dus zo dat ik uiteindelijk helemaal niets deed en gewoon bleef doen wat ik al deed hehe. Al ben ik dit keer vastbesloten me nergens door te laten tegenhouden en ein-de-lijk wel het roer om ga gooien.
maandag 7 oktober 2019 21:03
Nou, ik heb het gedaan: ik heb mijn baan opgezegd. Het voelt als een opluchting, tegerlijkertijd denk ik ook: heb ik hier nu wel goed aan gedaan? Baas was heel begripvol, bood zelfs onbetaald verlof aan. Daar ga ik maar even goed over nadenken. Ik weet nu nog niet precies wat ik volgend jaar ga doen en wil me niet vastleggen. Maar het is wel een luxe natuurlijk, om te weten dat je na een jaar weer terug mag komen. Ik weet alleen nog helemaal niet of ik dat wel wil, dat moet de tijd uitwijzen..
Iedereen bedankt voor de aanmoedingen, die hebben me erg geholpen!
Iedereen bedankt voor de aanmoedingen, die hebben me erg geholpen!
maandag 7 oktober 2019 21:26
Stoer.GelaarsdeKat schreef: ↑07-10-2019 21:03Nou, ik heb het gedaan: ik heb mijn baan opgezegd. Het voelt als een opluchting, tegelijkertijd denk ik ook: heb ik hier nu wel goed aan gedaan? Baas was heel begripvol, bood zelfs onbetaald verlof aan. Daar ga ik maar even goed over nadenken. Ik weet nu nog niet precies wat ik volgend jaar ga doen en wil me niet vastleggen. Maar het is wel een luxe natuurlijk, om te weten dat je na een jaar weer terug mag komen. Ik weet alleen nog helemaal niet of ik dat wel wil, dat moet de tijd uitwijzen..
Iedereen bedankt voor de aanmoedigingen, die hebben me erg geholpen!
En baas is wel heul blij met je, dat terug mag komen.
maandag 7 oktober 2019 22:50
Super dat je het gesprek aangegaan bent en wat een fijne baas, dat hij je zelfs onbetaald verlof aan heeft geboden!
Als ik voor mezelf spreek had ik destijds beter meteen ontslag kunnen nemen. Nu móest ik terug (heb gejankt, een maand voordat ik terug zou vliegen, wilde helemaal niet terug!) en ik had zelfs al toegezegd dat ik aan een opleiding zou beginnen en die moest ik gewoon doen (of anders zelf terug betalen). Met de kennis die ik nu heb, zou ik dus ontslag genomen hebben, maar dat kun je alleen voor jezelf bepalen. Ik heb wel weer veel geleerd in die periode dat ik toch weer in Nederland moest aarden, met ontwikkeld op m'n werk en persoonlijk, maar het was zeker niet altijd makkelijk.
Overigens weet ik niet hoe het anders gelopen zou zijn als ik wél in 2016 meteen ontslag had genomen. Doordat ik nog 2 jaar gewerkt heb, heb ik meer waardevolle werkervaring die me hier in Canada wel makkelijker aan een visum helpt.
Ga voor jezelf goed uitschrijven/uitzoeken waar je nu écht naar op zoek bent. Laat de kat inderdaad geen belemmering zijn: ik had zelf twee katten (zusjes) uit het asiel gehaald na m'n eerste grote reis in 2016 en voelde me enorm schuldig dat ik voor hen een nieuw huisje moest gaan zoeken toen ik vorig jaar m'n besluit nam om weer naar het buitenland te gaan. Maar uiteindelijk bood een vriendin aan om ze in huis te nemen en daar zijn ze heel gelukkig en ik kan ze toch nog zien als ik in NL ben!
Als ik voor mezelf spreek had ik destijds beter meteen ontslag kunnen nemen. Nu móest ik terug (heb gejankt, een maand voordat ik terug zou vliegen, wilde helemaal niet terug!) en ik had zelfs al toegezegd dat ik aan een opleiding zou beginnen en die moest ik gewoon doen (of anders zelf terug betalen). Met de kennis die ik nu heb, zou ik dus ontslag genomen hebben, maar dat kun je alleen voor jezelf bepalen. Ik heb wel weer veel geleerd in die periode dat ik toch weer in Nederland moest aarden, met ontwikkeld op m'n werk en persoonlijk, maar het was zeker niet altijd makkelijk.
Overigens weet ik niet hoe het anders gelopen zou zijn als ik wél in 2016 meteen ontslag had genomen. Doordat ik nog 2 jaar gewerkt heb, heb ik meer waardevolle werkervaring die me hier in Canada wel makkelijker aan een visum helpt.
Ga voor jezelf goed uitschrijven/uitzoeken waar je nu écht naar op zoek bent. Laat de kat inderdaad geen belemmering zijn: ik had zelf twee katten (zusjes) uit het asiel gehaald na m'n eerste grote reis in 2016 en voelde me enorm schuldig dat ik voor hen een nieuw huisje moest gaan zoeken toen ik vorig jaar m'n besluit nam om weer naar het buitenland te gaan. Maar uiteindelijk bood een vriendin aan om ze in huis te nemen en daar zijn ze heel gelukkig en ik kan ze toch nog zien als ik in NL ben!
maandag 7 oktober 2019 22:54
moest je echt wonen in een ander land kun je nog altijd zien wat de richtlijnen zijn voor meenemen van huisdieren, rondreizen in een caravan is mss wat moeilijker.GelaarsdeKat schreef: ↑07-10-2019 21:03Nou, ik heb het gedaan: ik heb mijn baan opgezegd. Het voelt als een opluchting, tegerlijkertijd denk ik ook: heb ik hier nu wel goed aan gedaan? Baas was heel begripvol, bood zelfs onbetaald verlof aan. Daar ga ik maar even goed over nadenken. Ik weet nu nog niet precies wat ik volgend jaar ga doen en wil me niet vastleggen. Maar het is wel een luxe natuurlijk, om te weten dat je na een jaar weer terug mag komen. Ik weet alleen nog helemaal niet of ik dat wel wil, dat moet de tijd uitwijzen..
Iedereen bedankt voor de aanmoedingen, die hebben me erg geholpen!
maandag 7 oktober 2019 23:23
Fromfebruary, het is natuurlijk een veilig idee om weer een baan te hebben als je terugkomt. Maar je zit er ook weer aan vast inderdaad, dus ik snap je helemaal. Ik heb daarom gezegd dat ik nu nog niets kan zeggen over een eventuele terugkeer in mijn baan. De twijfelkont in me zegt: ja doen! Terwijl de avonturier zegt: nee, dan leg ik me weer zo vast terwijl ik de toekomst juist open wil houden. Maar ik heb een lange opzegtermijn afgesproken dus er zal nog wel een gesprekje komen vermoed ik. Mijn plannen zijn ook verre van concreet maar dat is hopelijk over een paar maanden anders.
Ben bezig met verschillende sollicitaties in het buitenland en wacht even wat daar uit komt. Als dat allemaal niets wordt koop ik een camper en ga ik een tijdje rondreizen met mijn kat.
Mooi opgelost zo met je katjes, ik hoop dat ik ook een oplossing vind en anders gaat ze gewoon mee.
Ben bezig met verschillende sollicitaties in het buitenland en wacht even wat daar uit komt. Als dat allemaal niets wordt koop ik een camper en ga ik een tijdje rondreizen met mijn kat.
Mooi opgelost zo met je katjes, ik hoop dat ik ook een oplossing vind en anders gaat ze gewoon mee.
dinsdag 8 oktober 2019 16:28
Zojuist vertelde een collega me dat hij ook ontslag wilde gaan nemen en dat er dus 2 mensen uit ons team weggaan. Dat is veel omdat we maar met zijn 4en zijn Collega staat boven mij in functie en wilde mij aandragen om zijn functie over te nemen. Aangezien ik al een tijdje in het bedrijf ben en de ins en outs behoorlijk goed ken zou dat wel wat voor me zijn. Alleen heb ik dus net gisteren met de baas gepraat (collega had ook net gisteren zijn nieuwe contract getekend). En dit alles dus zonder dat van elkaar te weten hè? Nu heeft baas een enorm probleem en ik twijfel ook enigzsins, want als ik een andere functie zou kunnen krijgen (met behoorlijk wat meer salaris) dan zou ik zeker niet direct nee zeggen.
Suf dit, zeker omdat we het elkaar niet wilde vertellen voordat we het aan de baas hadden verteld. Netjes natuurlijk, maar dit had ik eigenlijk wel van tevoren willen weten.
Collega staat boven mij in functie en wilde mij aandragen om zijn functie over te nemen. Aangezien ik al een tijdje in het bedrijf ben en de ins en outs behoorlijk goed ken zou dat wel wat voor me zijn. Alleen heb ik dus net gisteren met de baas gepraat (collega had ook net gisteren zijn nieuwe contract getekend). En dit alles dus zonder dat van elkaar te weten hè? Nu heeft baas een enorm probleem en ik twijfel ook enigzsins, want als ik een andere functie zou kunnen krijgen (met behoorlijk wat meer salaris) dan zou ik zeker niet direct nee zeggen.Suf dit, zeker omdat we het elkaar niet wilde vertellen voordat we het aan de baas hadden verteld. Netjes natuurlijk, maar dit had ik eigenlijk wel van tevoren willen weten.
dinsdag 8 oktober 2019 16:58
Gaat die nieuwe functie je kunnen bieden wat je hoopte te halen uit reizen en in het buitenland werken?GelaarsdeKat schreef: ↑08-10-2019 16:28Nu heeft baas een enorm probleem en ik twijfel ook enigzsins, want als ik een andere functie zou kunnen krijgen (met behoorlijk wat meer salaris) dan zou ik zeker niet direct nee zeggen.
Niet om je te bashen dit trouwens, gewoon als overdenking.
dinsdag 8 oktober 2019 17:06
Nee, wel veel geld
Wel iets om over na te denken inderdaad. Ik moet er sowieso over na te denken. Ik verheugde me echt op volgend jaar, vrijheid om te kunnen gaan en staan waar ik wil. Dit zou voor mijn carriere (en bankrekening) wel goed zijn. Maar of het me de voldoening zou geven waar ik naar op zoek ben weet ik niet.
Ach, voorlopig is het ook nog maar de vraag of mijn baas me die functie zou geven. Maar als iedereen wegloopt heeft hij wel een probleem....
Wel iets om over na te denken inderdaad. Ik moet er sowieso over na te denken. Ik verheugde me echt op volgend jaar, vrijheid om te kunnen gaan en staan waar ik wil. Dit zou voor mijn carriere (en bankrekening) wel goed zijn. Maar of het me de voldoening zou geven waar ik naar op zoek ben weet ik niet.
Ach, voorlopig is het ook nog maar de vraag of mijn baas me die functie zou geven. Maar als iedereen wegloopt heeft hij wel een probleem....
dinsdag 8 oktober 2019 18:13
Maar waarom dan? Had je dan een andere beslissing genomen? Nu doe je wat je hart je ingeeft. En niet blijven uit een valse verplichting naar de werkgever.GelaarsdeKat schreef: ↑08-10-2019 16:28
Suf dit, zeker omdat we het elkaar niet wilde vertellen voordat we het aan de baas hadden verteld. Netjes natuurlijk, maar dit had ik eigenlijk wel van tevoren willen weten.
dinsdag 8 oktober 2019 18:26
bijna 2 keer zoveel salaris, meer verantwoordelijkheid, meer uitdaging, dat zijn wel dingen die me aan het twijfelen brengen.
Maar het mooie is: ik hoef nu niets te beslissen. Ik heb ontslag genomen en dat is hoe de situatie nu is. Mijn baas zou me een aanbod kunnen doen, maar als hij dat niet doet is dat ook ok. En hij zal eerst zelf moeten nadenken over hoe hij dit wil gaan oplossen.
Maar het mooie is: ik hoef nu niets te beslissen. Ik heb ontslag genomen en dat is hoe de situatie nu is. Mijn baas zou me een aanbod kunnen doen, maar als hij dat niet doet is dat ook ok. En hij zal eerst zelf moeten nadenken over hoe hij dit wil gaan oplossen.
dinsdag 8 oktober 2019 19:14
Je komt op mij niet over als iemand waarvoor een vette bankrekening het hoogste doel in het leven is, want dan zou je nooit overwegen om in een camper te gaan rondtrekken. En blijkbaar heb je al genoeg verdiend in je huidige functie om zo’n reis te kunnen maken.
Over het algemeen zegt men dat ervaringen meer waard zijn dan bezit.
Dus ik zou zeggen: ga toch.
Maar het ligt er ook aan of het voor jou waarschijnlijk is of je deze kans om te reizen nog eens krijgt, bijv gezien je leeftijd. Zelf heb ik zoiets van “nu of nooit” omdat ik daarna aan kinderen wil (proberen te) beginnen, maar mss is dat voor jou heel anders en kan je ook een paar jaar de nieuwe functie doen en dan alsnog op reis.
Over het algemeen zegt men dat ervaringen meer waard zijn dan bezit.
Dus ik zou zeggen: ga toch.
Maar het ligt er ook aan of het voor jou waarschijnlijk is of je deze kans om te reizen nog eens krijgt, bijv gezien je leeftijd. Zelf heb ik zoiets van “nu of nooit” omdat ik daarna aan kinderen wil (proberen te) beginnen, maar mss is dat voor jou heel anders en kan je ook een paar jaar de nieuwe functie doen en dan alsnog op reis.
dinsdag 8 oktober 2019 19:45
Misschien moet je wel niet je ontslag geven en kan je een jaar onbetaald verlof vragen? Dan kan je daarna eventueel nog terugkeren, of alsnog iets anders zoeken. Ik ken in elk geval mensen die het zo gedaan hebben, maar ook anderen bij wie de werkgever het niet toestond. Vragen kan altijd natuurlijk!
dinsdag 8 oktober 2019 20:02
Ik zal die afweging moeten gaan maken, krijg ik deze kans ooit weer zowel wat betreft baan als die reis. En eventueel voor de baan kiezen en vet sparen, om dan inderdaad later te kunnen gaan reizen.kittyfantastico schreef: ↑08-10-2019 19:14Je komt op mij niet over als iemand waarvoor een vette bankrekening het hoogste doel in het leven is, want dan zou je nooit overwegen om in een camper te gaan rondtrekken. En blijkbaar heb je al genoeg verdiend in je huidige functie om zo’n reis te kunnen maken.
Over het algemeen zegt men dat ervaringen meer waard zijn dan bezit.
Dus ik zou zeggen: ga toch.
Maar het ligt er ook aan of het voor jou waarschijnlijk is of je deze kans om te reizen nog eens krijgt, bijv gezien je leeftijd. Zelf heb ik zoiets van “nu of nooit” omdat ik daarna aan kinderen wil (proberen te) beginnen, maar mss is dat voor jou heel anders en kan je ook een paar jaar de nieuwe functie doen en dan alsnog op reis.
Het ding met geld is wat mij betreft dat je geld niet "voelt". Ik heb flink gespaard en heb best een leuk spaarbedrag. Dat is leuk en fijn, maar ik ben niet per se gelukkiger. Het heeft zo weinig waarde ofzo. Het staat op de bank en ik doe er weinig mee. En sparen voor "later" vind ik ook zo vaag. Waar spaar je dan voor? Om over 25 jaar niet meer te hoeven werken, maar misschien ben ik er dan niet eens meer.
En die nieuwe functie zou ook uit behoorlijk wat meer uren bestaan, dan zou ik dus fors op mijn vrijheid moeten inleveren. Terwijl ik nu al zo weinig vrijheid heb....
dinsdag 8 oktober 2019 20:12
Ben ik inderdaad in overweging aan het nemen.Rosanna1985 schreef: ↑08-10-2019 19:45Misschien moet je wel niet je ontslag geven en kan je een jaar onbetaald verlof vragen? Dan kan je daarna eventueel nog terugkeren, of alsnog iets anders zoeken. Ik ken in elk geval mensen die het zo gedaan hebben, maar ook anderen bij wie de werkgever het niet toestond. Vragen kan altijd natuurlijk!
woensdag 9 oktober 2019 10:06
Weet je, soms lopen de dingen zoals ze lopen. Je collega wil jou voordragen, heeft dat misschien ook gedaan. Maar jij bent nog niet benaderd.
Je kunt ook met jezelf afspreken dat je dit even helemaal loslaat. Vragen ze je, dan kun je in gesprek gaan. Vragen ze je niet, ben je je dus nu al gek aan het maken om iets dat misschien niet eens gaat gebeuren.
En als je je daar zo druk over maakt snap ik ook wel waarom je graag een tijd vrij wilt zijn.....
Je kunt ook met jezelf afspreken dat je dit even helemaal loslaat. Vragen ze je, dan kun je in gesprek gaan. Vragen ze je niet, ben je je dus nu al gek aan het maken om iets dat misschien niet eens gaat gebeuren.
En als je je daar zo druk over maakt snap ik ook wel waarom je graag een tijd vrij wilt zijn.....
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
