In de ziektewet en verhuizen mag dat?

Ravintola schreef: ↑

30-08-2024 17:23

Beste TO, je hebt hulp nodig en “beter een goede buur dan een verre vriend.” Het is in het belang van jou en je dochter om jullie lokale netwerk aan te spreken in de hoop dat iemand je aan woonruimte kan helpen. Zodat je dochter gewoon op school kan blijven en jij aan je verplichtingen ten opzichte van je werkgever kunt voldoen (niet perse nú werken, maar ook niet 100+ km verhuizen waardoor reïntegreren nooit meer mogelijk wordt).

Als er wat meer duidelijkheid is kun je altijd nog verhuizen. Maar maak nu geen noodsprongen die grote financiële gevolgen kunnen hebben.







Heel cynisch (maar realistisch helaas): dat zeggen ze allemaal. En in mijn ervaring houdt misschien 1 op 10 zich er op langere termijn aan. De rest merkt dat het belang van hun ex tegengesteld is aan hun eigenbelang. Want elke euro meer voor ex is er eentje minder van henzelf. Dus reken nergens op tot het zwart op wit staat in jullie Ouderschapsplan.

En lees dit even goed door: Rechtwijzer. (Die site is ontwikkeld door de Raad voor Rechtsbijstand en is daarmee imo wat betrouwbaarder dan sites / blogs van zomaar een advocaat of mediator)

Selene schreef: ↑

30-08-2024 16:38

Bespreek het met je bedrijfsarts. Misschien is reïntegreren op een andere werkplek mogelijk.
Er zijn echt wel mogelijkheden.

nausicaa schreef: ↑

30-08-2024 17:42

TO, wat jullie nu willen, kan dus gewoon op dit moment niet. Jij kunt niet zo ver verhuizen, want dan moet je je baan opzeggen en dat is geen optie. Voor kind vind ik het ook nogal wat om én een scheiding door te maken, én met een instabiele moeder anderhalf uur verderop te gaan wonen.

Dus partner moet ook gaan kiezen. Wil hij uit elkaar, dan zal hij zijn deel moeten doen. Voldoende betalen zodat je kunt blijven wonen waar je nu woont, en/of meer zorgen. Dat dat ‘met zijn baan niet kan’ is bijna altijd onzin. Er zijn zo veel alleenstaande ouders die hebben ook alle soorten banen. Alleen als iemand echt binnevaartschipper is, of lange afstand vrachtwagenchauffeur (en dus echt altijd de hele week van huis), dan wordt het wat lastiger. Maar dan kun je weer heel goed een tijdje langs elkaar heen blijven leven, want hij is er toch bijna niet.

Je schrijft over een koophuis. Zit daar overwaarde in? Want dan iemand de ander uit moeten kopen, en dat geeft weer een andere situatie. Ik snap dat je er nog niet met iedereen over wilt praten (ik denk dat je ergens nog hoopt dat het toch nog goed komt?). Maar je hebt hulp nodig. Dit vereist heel veel energie, en die heb je momenteel niet. Om te voorkomen dat je beslissingen neemt die je echt heel erg veel gaan kosten (qua financiën en qua situatie) is het belangrijk dat je ondersteuning krijgt. Dus zoek daar iemand voor.

Susiequeke schreef: ↑

30-08-2024 20:03

Dit is een typisch moment in je leven waarin je op een t-splitsing of kruispunt staat. De weg die je nu inslaat (in jouw geval ook letterlijk) gaat veel effect hebben op jouw hele leven en op dat van je kind. Als je op dit moment te ziek, onevenwichtig of kwetsbaar bent om weloverwogen keuzes te maken, laat je daar dan ook zeker niet toe dwingen. Zoek hulp. Liever niet (alleen) uit de (geografische) hoek van je familie, maar ook in je huidige omgeving. Ga naar de bedrijfsarts, je behandelaar, de gemeente. Of vraag iemand om dit met / voor je te doen. Sterkte.

Vakantievrouw schreef: ↑

31-08-2024 00:39

Ja die ziektewet uitkering is iets heel anders wat door anderen ook al is toegelicht in dit topic. Helaas wordt het woord ziektewet in de volksmond heel vaak gebruikt als je ziek gemeld bent, in dienst bent bij een werkgever en de werkgever het loon doorbetaald. Dit komt omdat er in het verleden andere wet- en regelgeving was. Ik weet echt wel waar ik over praat, 10+ jaar ervaring in het begeleiden van verzuimdossiers .

ninanoname schreef: ↑

31-08-2024 09:40

En Ja, dat kost je energie. Maar nu de verkeerde beslissingen nemen kost je op de lange termijn nog veel meer energie.
Je zult met iemand moeten praten die jullie situatie kent. En als dat zijn ouders zijn, so be it. Niet omdat het ‘aan jou is’ om dat te vertellen, maar omdat je hulp nodig hebt om tot zijn botte hersens door te dringen dat hij dingen moet gaan regelen als hij wil scheiden.
Hij kan niet de bom droppen bij zijn ernstig zieke vrouw in de veronderstelling dat het dan wel geregeld wordt.
Helemaal omdat jij niet wil scheiden. Hij wil weg, dan mag hij het regelen. Maar iemand moet hem dat vertellen, en jou lukt het niet.
Sterkte, ik benijd je niets.