Werk & Studie
alle pijlers
managementfunctie en zwanger worden
vrijdag 15 januari 2010 om 23:32
hallo,
Ik zit in dubio over een baan die ineens op mijn pad is gekomen.
Binnen 3 dagen zit ik nu in een traject van gesprekken en een presentatie. De functie is super en past helemaal bij mijn wensen.
Toch moet ik in het begin investeren, uiteindelijk is het een deeltijdbaan van 3 a 4 dagen met veel verantwoordelijkheid.
Ik heb ook een kinderwens. Officieel hoef ik dit niet te melden en mogen ze hier niet naar vragen maar toch voelt het voor mij niet goed dat ik dit achter houd. Mede door de verantwoordelijkheid die ik ga dragen van een team. Ik wil de functie graag maar staat een zwangerschap dit in de weg? Ik kom er zelf niet uit. Ik hoop op jullie advies. Bedankt alvast,
groetjes
Ik zit in dubio over een baan die ineens op mijn pad is gekomen.
Binnen 3 dagen zit ik nu in een traject van gesprekken en een presentatie. De functie is super en past helemaal bij mijn wensen.
Toch moet ik in het begin investeren, uiteindelijk is het een deeltijdbaan van 3 a 4 dagen met veel verantwoordelijkheid.
Ik heb ook een kinderwens. Officieel hoef ik dit niet te melden en mogen ze hier niet naar vragen maar toch voelt het voor mij niet goed dat ik dit achter houd. Mede door de verantwoordelijkheid die ik ga dragen van een team. Ik wil de functie graag maar staat een zwangerschap dit in de weg? Ik kom er zelf niet uit. Ik hoop op jullie advies. Bedankt alvast,
groetjes
vrijdag 15 januari 2010 om 23:57
Ben jij zelf bang dat een zwangerschap dit in de weg staat? Daar gaat het om.
Het zal je werkgever waarschijnlijk worst zijn hoe jij je priveleven en je zakelijke leven gaat regelen namelijk, zolang jij je verantwoordelijkheid zakelijk kunt nemen is het wat je werkgever betreft goed lijkt me.
Ik heb zelfs eens meegemaakt dat een vrouwelijke manager tijdens haar zwangerschap werd aangenomen dus het kan wel. Zij kwam wel fulltime terug na verlof, dat dan weer wel.
Het zal je werkgever waarschijnlijk worst zijn hoe jij je priveleven en je zakelijke leven gaat regelen namelijk, zolang jij je verantwoordelijkheid zakelijk kunt nemen is het wat je werkgever betreft goed lijkt me.
Ik heb zelfs eens meegemaakt dat een vrouwelijke manager tijdens haar zwangerschap werd aangenomen dus het kan wel. Zij kwam wel fulltime terug na verlof, dat dan weer wel.
zaterdag 16 januari 2010 om 00:09
Je kinderwens meld je pas aan je werkgever als je dertien weken zwanger bent en een goede termijnecho hebt gehad...
Tot die tijd zullen ze zelf ook wel kunnen nagaan dat een vrouw in jouw leeftijdscategorie misschien in verwachting raakt.
Bij niet iedereen lukt het om (direct) zwanger te raken. Mocht dit onverhoopt ook voor jou gelden, dan is het beter om je kinderwens niet uitgebreid op je werk te hebben verteld, omdat dit mogelijkerwijs invloed kan hebben op je carrière of dat er pijnlijke vragen worden gesteld.
Tot die tijd zullen ze zelf ook wel kunnen nagaan dat een vrouw in jouw leeftijdscategorie misschien in verwachting raakt.
Bij niet iedereen lukt het om (direct) zwanger te raken. Mocht dit onverhoopt ook voor jou gelden, dan is het beter om je kinderwens niet uitgebreid op je werk te hebben verteld, omdat dit mogelijkerwijs invloed kan hebben op je carrière of dat er pijnlijke vragen worden gesteld.
zaterdag 16 januari 2010 om 00:15
Hier ook positieve ervaringen met vrouwelijke managers die zwanger werden. Er is altijd wel een mouw aan te passen. Als het toch al een deeltijd baan is (3 a 4 dagen) lijkt het me geen probleem (mits je na je verlof ook 3 a 4 dagen wilt blijven werken).
Bovendien zou ik echt nooit om een mogelijke zwangerschap een baan laten lopen die goed past. Je wilt er misschien nu niet aan denken maar ik heb te vaak gezien dat het niet of niet direct lukte. Wil je dan je verdere carriere nu al stil gaan leggen, voor iets dat nog helemaal niet zeker is?
Ik ben zelf zwanger aangenomen, niet op een management functie, maar wel in een redelijk verantwoordelijke baan. Ik heb het destijds gemeld nadat ze aangaven mij te willen aannemen, maar ze ook nadrukkelijk de mogelijkheid geboden er vanaf te zien. En nu zit ik super op mijn plek. Plezier in je werk is zo veel waard! Uiteindelijk ben je er maar een maand of 4 uit, en je baan doe je voor jaren als het goed is.
Bovendien zou ik echt nooit om een mogelijke zwangerschap een baan laten lopen die goed past. Je wilt er misschien nu niet aan denken maar ik heb te vaak gezien dat het niet of niet direct lukte. Wil je dan je verdere carriere nu al stil gaan leggen, voor iets dat nog helemaal niet zeker is?
Ik ben zelf zwanger aangenomen, niet op een management functie, maar wel in een redelijk verantwoordelijke baan. Ik heb het destijds gemeld nadat ze aangaven mij te willen aannemen, maar ze ook nadrukkelijk de mogelijkheid geboden er vanaf te zien. En nu zit ik super op mijn plek. Plezier in je werk is zo veel waard! Uiteindelijk ben je er maar een maand of 4 uit, en je baan doe je voor jaren als het goed is.
zaterdag 16 januari 2010 om 00:16
zaterdag 16 januari 2010 om 00:18
quote:littlemissvixen schreef op 16 januari 2010 @ 00:16:
[...]
Welke categorie spreken we dan?? 18 - 40??
(wel een serieuze vraag by the way)Ligt ook aan het opleidingsniveau... Ik denk bij functies op MBO niveau dat werkgevers er serieus rekening mee houden zo tussen de 25 en 35. Bij academisch geschoolde functies zo tussen de 30 en achter in de 30.
[...]
Welke categorie spreken we dan?? 18 - 40??
(wel een serieuze vraag by the way)Ligt ook aan het opleidingsniveau... Ik denk bij functies op MBO niveau dat werkgevers er serieus rekening mee houden zo tussen de 25 en 35. Bij academisch geschoolde functies zo tussen de 30 en achter in de 30.
zaterdag 16 januari 2010 om 10:11
quote:Starshine schreef op 16 januari 2010 @ 00:12:
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?
Terechte opmerking. Alleen is de ervaring wel dat vaker een vrouw minder gaat werken om voor de kinderen te zorgen. Ik zelf zit in een dergelijke positie (ben solliciterende) maar omdat we moeizaam kinderen kunnen krijgen, ga ik er helemaal voor.
Mijn eigen leven is ook belangrijk en ik ben meer dan een broedmachine. Als er ooit een kleintje komt dan 'dealen' we daar dan wel mee!
En dat zou ik jou ook aanraden!
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?
Terechte opmerking. Alleen is de ervaring wel dat vaker een vrouw minder gaat werken om voor de kinderen te zorgen. Ik zelf zit in een dergelijke positie (ben solliciterende) maar omdat we moeizaam kinderen kunnen krijgen, ga ik er helemaal voor.
Mijn eigen leven is ook belangrijk en ik ben meer dan een broedmachine. Als er ooit een kleintje komt dan 'dealen' we daar dan wel mee!
En dat zou ik jou ook aanraden!
zaterdag 16 januari 2010 om 10:44
Ik zou het nooit melden. Idd, als het een parttime baan is, is het juist makkelijker te combineren met moederschap dan een fulltime baan. En bovendien, er zjin toch genoeg vrouwen met een fulltime baan en een gezin die het prima redden.
Het kan misschien niet goed voelen, maar ik zou die gevoelens maar even aan de kant zetten, en het puur rationeel benaderen.
Het kan misschien niet goed voelen, maar ik zou die gevoelens maar even aan de kant zetten, en het puur rationeel benaderen.
zaterdag 16 januari 2010 om 10:50
quote:Starshine schreef op 16 januari 2010 @ 00:12:
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?
Ik vind het nogal logisch dat men dit niet of minder vaak aan mannen vraagt. Ten eerste zijn vrouwen er 4 maanden uit vanwege verlof en zijn het ook meestal de vrouwen die minder gaan werken.
Neemt niet weg dat het wel kan. Ik heb het vaker zien gebeuren dat vrouwen zelfs zwanger werden aangenomen bij een redelijk verantwoordelijke baan.
Ik zou het ook niet zeggen. Het is jouw goed recht om dat voor je te houden en het zelf te plannen.
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?
Ik vind het nogal logisch dat men dit niet of minder vaak aan mannen vraagt. Ten eerste zijn vrouwen er 4 maanden uit vanwege verlof en zijn het ook meestal de vrouwen die minder gaan werken.
Neemt niet weg dat het wel kan. Ik heb het vaker zien gebeuren dat vrouwen zelfs zwanger werden aangenomen bij een redelijk verantwoordelijke baan.
Ik zou het ook niet zeggen. Het is jouw goed recht om dat voor je te houden en het zelf te plannen.
zaterdag 16 januari 2010 om 11:12
Tegenwoordig zijn er steeds meer mannen die ook minder gaan werken als ze vader worden.
Enne...vier maanden eruit voor verlof? Goh, nou lekker belangrijk. Hoe vaak hoor je niet over mannen die een sabbatical nemen van 6 maanden?
En dàt wordt ook nooit aan mannelijke sollicitanten gevraagd.
De hele gedachtengang dat vrouwen een soort tweederangs werknemers worden zodra ze moeder worden moet er maar eens uit.
Enne...vier maanden eruit voor verlof? Goh, nou lekker belangrijk. Hoe vaak hoor je niet over mannen die een sabbatical nemen van 6 maanden?
En dàt wordt ook nooit aan mannelijke sollicitanten gevraagd.
De hele gedachtengang dat vrouwen een soort tweederangs werknemers worden zodra ze moeder worden moet er maar eens uit.
zaterdag 16 januari 2010 om 11:39
Ik zou er niet over inzitten. Vrouwen worden nou eenmaal zwanger. We leven niet meer in het verleden waar vrouwen het huishouden runden en de mannen de kostwinnaar waren.
Ik werk op een polikliniek met vier vrouwelijke specialisten. Zij hebben ook allemaal een of meerdere kinderen gekregen terwijl ze al aan het werk waren. Dat moet toch ook gewoon kunnen? Die paar maanden verlof is ook nog wel overheen te komen. En dat zal voor jou ook gelden, niemand is onvervangbaar.
Kortom: ga ervoor en zie gewoon waar het schip strandt. Wie weet duurt het nog jaren, dan zou je zo'n leuke baan hebben laten schieten!
Ik werk op een polikliniek met vier vrouwelijke specialisten. Zij hebben ook allemaal een of meerdere kinderen gekregen terwijl ze al aan het werk waren. Dat moet toch ook gewoon kunnen? Die paar maanden verlof is ook nog wel overheen te komen. En dat zal voor jou ook gelden, niemand is onvervangbaar.
Kortom: ga ervoor en zie gewoon waar het schip strandt. Wie weet duurt het nog jaren, dan zou je zo'n leuke baan hebben laten schieten!
zaterdag 16 januari 2010 om 11:41
quote:Lika schreef op 16 januari 2010 @ 00:18:
[...]
Ligt ook aan het opleidingsniveau... Ik denk bij functies op MBO niveau dat werkgevers er serieus rekening mee houden zo tussen de 25 en 35. Bij academisch geschoolde functies zo tussen de 30 en achter in de 30.
Waarom zou een MBO-er eerder aan kinderen beginnen dan iemand met HBO of WO?
MBO-ers kunnen toch ook carriere maken voor ze aan kinderen willen beginnen?
[...]
Ligt ook aan het opleidingsniveau... Ik denk bij functies op MBO niveau dat werkgevers er serieus rekening mee houden zo tussen de 25 en 35. Bij academisch geschoolde functies zo tussen de 30 en achter in de 30.
Waarom zou een MBO-er eerder aan kinderen beginnen dan iemand met HBO of WO?
MBO-ers kunnen toch ook carriere maken voor ze aan kinderen willen beginnen?
zaterdag 16 januari 2010 om 11:47
zaterdag 16 januari 2010 om 12:22
quote:Starshine schreef op 16 januari 2010 @ 00:12:
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?
Ik zeg het eigenlijk verkeerd. Het is niet zozeer de buitenwereld die het zich afvraagt, maar de werknemer zelf.
TO maakt zich zorgen of het moederschap haar carriere in de weg kan zitten. Hoe vaak vraagt een man zich af of het vaderschap problemen met zijn werk opleverd?
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?
Ik zeg het eigenlijk verkeerd. Het is niet zozeer de buitenwereld die het zich afvraagt, maar de werknemer zelf.
TO maakt zich zorgen of het moederschap haar carriere in de weg kan zitten. Hoe vaak vraagt een man zich af of het vaderschap problemen met zijn werk opleverd?
zaterdag 16 januari 2010 om 12:25
Ik had een klein beetje een vergelijkbare situatie, wij waren al bezig met proberen toen mij werd gevraagd om een ander project te gaan doen. Meer verantwoordelijkheden, dus een leuke uitdaging. Besloten om het wel te doen, en niet direct de eerste keer zwanger geworden.
Ik zit niet in over het aantal te werken uren en de combinatie, maar meer over het feit dat ik er dan 4 maanden uit zal zijn. Maar goed, dat is inderdaad ook wel weer op te lossen. Dus we gaan wel zien hoe snel alles loopt inderdaad, het kan ook zo nog een jaar gaan duren en dan ben ik weer blij dat ik deze functie niet heb laten schieten.
Lastig he, verantwoordelijkheidsgevoel. Maar we zijn inderdaad niet onmisbaar en wel vervangbaar. Dat is soms even vervelend, maar in de praktijk zul je ook bij collega's ervaren dat het bijna altijd goed gaat en dat het inderdaad maar heel erg tijdelijk is!
Succes! Als dit JOUW baan is moet je er gewoon voor gaan. Weet niet hoe concreet je kinderwens is, maar misschien kun je jezelf een half jaar gunnen om helemaal ingewerkt te raken voor je aan je kinderwens gaat werken? Dan heb je zeker ruim een jaar in je nieuwe functie gewerkt voor je er (eventjes) uitgaat en kan een vervanger jouw werkwijze overnemen.
Ik zit niet in over het aantal te werken uren en de combinatie, maar meer over het feit dat ik er dan 4 maanden uit zal zijn. Maar goed, dat is inderdaad ook wel weer op te lossen. Dus we gaan wel zien hoe snel alles loopt inderdaad, het kan ook zo nog een jaar gaan duren en dan ben ik weer blij dat ik deze functie niet heb laten schieten.
Lastig he, verantwoordelijkheidsgevoel. Maar we zijn inderdaad niet onmisbaar en wel vervangbaar. Dat is soms even vervelend, maar in de praktijk zul je ook bij collega's ervaren dat het bijna altijd goed gaat en dat het inderdaad maar heel erg tijdelijk is!
Succes! Als dit JOUW baan is moet je er gewoon voor gaan. Weet niet hoe concreet je kinderwens is, maar misschien kun je jezelf een half jaar gunnen om helemaal ingewerkt te raken voor je aan je kinderwens gaat werken? Dan heb je zeker ruim een jaar in je nieuwe functie gewerkt voor je er (eventjes) uitgaat en kan een vervanger jouw werkwijze overnemen.
zaterdag 16 januari 2010 om 12:52
Bekend dilemma. Ik kon een andere baan krijgen binnen dezelfde organisatie. Mocht daarbij ook een leaseauto uitzoeken. De baan heb ik aangenomen, de leaseauto niet direct besteld uit angst dat ik zwanger zou zijn en me die auto dan niet gegund zou worden. Uiteindelijk duurde het best lang voor ik zwanger werd, we waren net begonnen met medisch te laten onderzoeken. Toen leaseauto besteld, het kon wel een tijd duren. Drie weken na de bestelling bleek ik zwanger, dat vond ik best lullig. Ik heb uiteindelijk alleen maar positieve reacties gehad, ik heb geen moment ervaren dat het lastig was dat ik eruit was. Ik kreeg de ruimte om rustig weer op te bouwen, ik werk nu vier dagen. Het gekke is dat als een vriendin met dit dilemma zou zitten, ik echt iets zou hebben van 'zwanger zijn hoort erbij, ze wennen er maar aan'. Maar toch, als het jezelf betreft.....
zondag 17 januari 2010 om 11:02
Tuurlijk kan het. Ik heb ook een managementfunctie, heb 1 dochter en ben 20 weken zwanger van de tweede (ben overigens "pas" 31 en wel WO opgeleid). Een managementfunctie is ook maar een baan hoor, niemand is onmisbaar, ook een manager niet. Ik had deze baan nog geen half jaar toen ik zwanger werd van de tweede, maar aangezien ik op dat moment een kind van 1,5 had zag mijn baas het echt wel aankomen dat ik nog eens een tweede zou krijgen. Ze deed er helemaal niet moeilijk over uiteraard.
donderdag 21 januari 2010 om 17:04
Geen idee of dit nog wordt gelezen, maar post hier toch maar even eerst voordat ik een nieuw topic open.
Had al even geschreven dat ik ook een nieuwe functie krijg, met meer verantwoordelijkheden. En dat wij thuis hebben bedacht dat we toch gewoon gaan proberen of ik zwanger kan worden. Er is immers altijd wel een nieuwe reden om het uit te stellen en dat is ook niet altijd handig.
Maar goed, op mijn werk weet niemand dat wij hiermee bezig zijn. Ondertussen heb ik wel het idee dat de druk wordt opgevoerd: "belangrijke functie, verantwoordelijkheden, enz enz" Ik merk dat ik hierdoor ga twijfelen aan onze keuze op dit moment. Tegelijkertijd hebben man en ik het er al heel lang over en zijn we langzaamaan toegegroeid naar dit moment. Om het nu weer uit te gaan stellen voelt ook niet goed (en wie weet hoe lang het nog duurt).
Kortom - voelt als een spagaat waarin ik nog steeds probeer om iedereen blij te houden. Maar ik weet ook zeker dat elke keuze ervoor zorgt dat ik ergens mensen minder blij maak (mezelf en partner bij kiezen voor werk, en werkgever bij kiezen voor thuis). Rationeel weet ik dat werk maar tijdelijk is, maar mijn verantwoordelijkheidsgevoel zit me soms wel in de weg...
Hoe kom ik van dat verantwoordelijkheidsgevoel af?
Had al even geschreven dat ik ook een nieuwe functie krijg, met meer verantwoordelijkheden. En dat wij thuis hebben bedacht dat we toch gewoon gaan proberen of ik zwanger kan worden. Er is immers altijd wel een nieuwe reden om het uit te stellen en dat is ook niet altijd handig.
Maar goed, op mijn werk weet niemand dat wij hiermee bezig zijn. Ondertussen heb ik wel het idee dat de druk wordt opgevoerd: "belangrijke functie, verantwoordelijkheden, enz enz" Ik merk dat ik hierdoor ga twijfelen aan onze keuze op dit moment. Tegelijkertijd hebben man en ik het er al heel lang over en zijn we langzaamaan toegegroeid naar dit moment. Om het nu weer uit te gaan stellen voelt ook niet goed (en wie weet hoe lang het nog duurt).
Kortom - voelt als een spagaat waarin ik nog steeds probeer om iedereen blij te houden. Maar ik weet ook zeker dat elke keuze ervoor zorgt dat ik ergens mensen minder blij maak (mezelf en partner bij kiezen voor werk, en werkgever bij kiezen voor thuis). Rationeel weet ik dat werk maar tijdelijk is, maar mijn verantwoordelijkheidsgevoel zit me soms wel in de weg...
Hoe kom ik van dat verantwoordelijkheidsgevoel af?
vrijdag 22 januari 2010 om 16:18
Hoi Elfje,
Als eerste er is altijd wat. Dan een promotie, dan moet je weer verhuizen of toch een studie doen, is de tijd rijp voor een kind dan heeft ineens je man weer iets....kortom als jullie een kind willen zou ik er gewoon voor gaan.
Bovendien weet je ook niet hoe lang het duurt voordat je zwanger wordt. Gemiddeld doet een vrouw er 9 maanden over. Dus als je nu nog anticonceptie gebruikt kan het nog even duren. Bij de een gaat het sneller dan de andere.
Ten derde denk ik dat als je iets echt graag wil (een leuke baan met verantwoordelijkheid en een kind) dat heus wel te combineren is. Je moet alleen wel flexibel kunnen zijn en misschien zorg en werk combineren. Waarom zou je een keuze hoeven maken?
Tot slot, ik werd zelf tijdens de sollicitatieprocedure zwanger. Ik heb het gelijk verteld. Mjn werkgever was blij met mijn eerlijkheid maar wilde mij gewoon aannemen.
Nu werk ik 40 uur en combineer (verantwoordelijke) functie met moederschap. En ja, soms is het druk! Zeker als dochter een nacht niet kan slapen en je toch een belangrijk gesprek hebt. Maar ik zou mijn werk niet willen missen maar mijn dochter zeker niet!!!!
Wat mij helpt is een huishoudster, een participerende echtgenoot en 1 dag per week thuiswerken. Goed plannen en flexibel zijn. Op dagen dat dochter bv niet wil slapen en ik een deadline heb zal ik 's avonds toch iets langer doorwerken.
Als eerste er is altijd wat. Dan een promotie, dan moet je weer verhuizen of toch een studie doen, is de tijd rijp voor een kind dan heeft ineens je man weer iets....kortom als jullie een kind willen zou ik er gewoon voor gaan.
Bovendien weet je ook niet hoe lang het duurt voordat je zwanger wordt. Gemiddeld doet een vrouw er 9 maanden over. Dus als je nu nog anticonceptie gebruikt kan het nog even duren. Bij de een gaat het sneller dan de andere.
Ten derde denk ik dat als je iets echt graag wil (een leuke baan met verantwoordelijkheid en een kind) dat heus wel te combineren is. Je moet alleen wel flexibel kunnen zijn en misschien zorg en werk combineren. Waarom zou je een keuze hoeven maken?
Tot slot, ik werd zelf tijdens de sollicitatieprocedure zwanger. Ik heb het gelijk verteld. Mjn werkgever was blij met mijn eerlijkheid maar wilde mij gewoon aannemen.
Nu werk ik 40 uur en combineer (verantwoordelijke) functie met moederschap. En ja, soms is het druk! Zeker als dochter een nacht niet kan slapen en je toch een belangrijk gesprek hebt. Maar ik zou mijn werk niet willen missen maar mijn dochter zeker niet!!!!
Wat mij helpt is een huishoudster, een participerende echtgenoot en 1 dag per week thuiswerken. Goed plannen en flexibel zijn. Op dagen dat dochter bv niet wil slapen en ik een deadline heb zal ik 's avonds toch iets langer doorwerken.
vrijdag 22 januari 2010 om 17:17
quote:Max Branning schreef op 22 januari 2010 @ 16:18:
Tot slot, ik werd zelf tijdens de sollicitatieprocedure zwanger. Ik heb het gelijk verteld. Mjn werkgever was blij met mijn eerlijkheid maar wilde mij gewoon aannemen.
in combinatie met je naam en foto...
Maar ik begrijp dat naam en foto niet alles zeggen
Dank voor je informatie. Ik heb vooral het gevoel dat ik mensen op mijn werk 4 maanden in de steek ga laten. Ik ga er (vooralsnog) van uit dat man en ik onze banen en het ouderschap moeten kunnen combineren. Dat doen tenslotte heel veel andere mensen ook al!
Tot slot, ik werd zelf tijdens de sollicitatieprocedure zwanger. Ik heb het gelijk verteld. Mjn werkgever was blij met mijn eerlijkheid maar wilde mij gewoon aannemen.
in combinatie met je naam en foto...
Maar ik begrijp dat naam en foto niet alles zeggen
Dank voor je informatie. Ik heb vooral het gevoel dat ik mensen op mijn werk 4 maanden in de steek ga laten. Ik ga er (vooralsnog) van uit dat man en ik onze banen en het ouderschap moeten kunnen combineren. Dat doen tenslotte heel veel andere mensen ook al!
vrijdag 22 januari 2010 om 20:04
quote:Starshine schreef op 16 januari 2010 @ 00:12:
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?En ook andersom: hoeveel mannen zullen denken "kan ik deze functie wel accepteren, ik wil binnen nu en pakweg 2 jaar graag kinderen"? GEEN man, of misschien een enkele. Als je zelf denkt dat je capabel bent en het aan kunt en het bovendien een functie wordt voor 3/4 dagen per week: DOEN! Sterker nog: het is perfect! Een goede baan die te combineren is met kinderen! Zo moet je het zien!
kinderen en managementfunctie kunnen best samen gaan. Hoe vaak zal men dit bij een man afvragen denk je?En ook andersom: hoeveel mannen zullen denken "kan ik deze functie wel accepteren, ik wil binnen nu en pakweg 2 jaar graag kinderen"? GEEN man, of misschien een enkele. Als je zelf denkt dat je capabel bent en het aan kunt en het bovendien een functie wordt voor 3/4 dagen per week: DOEN! Sterker nog: het is perfect! Een goede baan die te combineren is met kinderen! Zo moet je het zien!
