Werk & Studie
alle pijlers
Omdat ik het zeg!
donderdag 15 november 2007 om 13:52
Ik ben docent in het HBO, en het valt me op dat veel studenten een beetje al te assertief en eigenwijs zijn, zonder dat ze nou verder heel onbeschoft zijn.
Daarmee bedoel ik: voortdurend tegenwerpingen maken, of over van alles in discussie gaan. Ik wil best uitleggen waarom ik iets zus of zo doe, of waarom ik een beslissing neem, maar op een gegeven moment dan is het gewoon klaar. Dan hebben ze zich te voegen naar wat ik zeg.
Dan gaat het over heel stomme kleine dingetjes hoor, zoals dat ik wil dat de telefoons uit zijn tijdens het college of dat ik een werkstuk niet op mijn vrije zondagavond ga nakijken omdat zij het pas zondagmiddag inleveren.
Sommige studenten denken écht dat het aan hén is om te beoordelen of mijn argumenten goed genoeg zijn. Dus als zij vinden dat mijn argumenten niet overtuigend zijn, dan hoeven zij zich er niet aan te houden.
Ik wijt dat aan doorgeschoten onderhandelingsopvoeding. Ouders die altijd maar met hun kinderen in discussie gaan, kweken daarmee kindertjes die denken dat hun mening minstens zo belangrijk is als die van papa/mama/de juf/de baas. Altijd moet er eerst geargumenteerd worden en dan beoordelen de kinderen wel of de argumenten overtuigend zijn ja dan nee.
Volgens mij is het tijd om weer wat vaker "omdat ik het zeg!" te zeggen, gewoon om even duidelijk te maken dat ouders, de juf of de baas wel de baas zijn. Uitleg prima, maar de beslissing ligt niet bij het kind/de jongere.
Wat vinden jullie, ben ik een ouderwetse dictatoriale tang
?
(dit naar aanleiding van een opmerking van Celeone in het sollicitanten-form-hell topic, over mensen die in de rechtszaal nog proberen te onderhandelen terwijl ze daar helemaal niet de positie voor hebben.)
Daarmee bedoel ik: voortdurend tegenwerpingen maken, of over van alles in discussie gaan. Ik wil best uitleggen waarom ik iets zus of zo doe, of waarom ik een beslissing neem, maar op een gegeven moment dan is het gewoon klaar. Dan hebben ze zich te voegen naar wat ik zeg.
Dan gaat het over heel stomme kleine dingetjes hoor, zoals dat ik wil dat de telefoons uit zijn tijdens het college of dat ik een werkstuk niet op mijn vrije zondagavond ga nakijken omdat zij het pas zondagmiddag inleveren.
Sommige studenten denken écht dat het aan hén is om te beoordelen of mijn argumenten goed genoeg zijn. Dus als zij vinden dat mijn argumenten niet overtuigend zijn, dan hoeven zij zich er niet aan te houden.
Ik wijt dat aan doorgeschoten onderhandelingsopvoeding. Ouders die altijd maar met hun kinderen in discussie gaan, kweken daarmee kindertjes die denken dat hun mening minstens zo belangrijk is als die van papa/mama/de juf/de baas. Altijd moet er eerst geargumenteerd worden en dan beoordelen de kinderen wel of de argumenten overtuigend zijn ja dan nee.
Volgens mij is het tijd om weer wat vaker "omdat ik het zeg!" te zeggen, gewoon om even duidelijk te maken dat ouders, de juf of de baas wel de baas zijn. Uitleg prima, maar de beslissing ligt niet bij het kind/de jongere.
Wat vinden jullie, ben ik een ouderwetse dictatoriale tang
? (dit naar aanleiding van een opmerking van Celeone in het sollicitanten-form-hell topic, over mensen die in de rechtszaal nog proberen te onderhandelen terwijl ze daar helemaal niet de positie voor hebben.)
donderdag 15 november 2007 om 17:16
Ik ook, maar dat was (althans in mijn ogen) het issue ook helemaal niet. Natuurlijk moet iedereen doen wat-ie belooft, dat geldt ook voor bazen, ouders, juffen en professoren.
Dat laat allemaal onverlet dat er wel verschillen in hiërarchie zijn, óók in ziekenhuizen en scholen, en dat de cultuur hier zó egalitair is dat de verhoudingen heel onduidelijk zijn geworden.
Om het even uit dat voorbeeld van die studenten te trekken: het gaat mij ook om ouders die zeggen "ik verbied mijn kinderen niet, ik leg ze uit waarom ik niet wil hebben dat ze X of Y doen".
Ja hallo, denk ik dan, dan leer je die kinderen dus dat ze alleen maar hoeven te gehoorzamen als je ze eerst overtuigd hebt met argumenten.
donderdag 15 november 2007 om 19:55
@ ellen2
ik heb eerlijk gezegd ook het idee dat er verschillen zijn tussen hbo en wo studenten. Op het WO wordt je wel geleerd kritisch te zijn maar vooral vakinhoudelijk. Daar vind ik niets mis mee wat jij echter zegt valt daar mijns inziens niet onder en ik zou er dan ook niet op in gaan.. (maar goed ik ben nog geen docent )
Ik heb soortgelijks een keer mee gemaakt en ik zat toen ook met open mond toe te kijken hoe de Hbo doorstromers met de docent de discussie over de hoeveelheid lesmateriaal aangingen. Ik vond het een beetje irritant eerlijk gezegd ook het feit dat er bij iedere les gevraagd moest worden of de lesstof tot de tentamenstof behoorde.. Ik zou ze vragen om de kritische vragen te bewaren voor de vakinhoudelijke delen van de les miss helpt dat
Of het aan de onderhandelingscultuur ligt weet ik niet. Mijn ouders hebben mij ook heel veel ruimte gegeven om te onderhandelen maar ik ga zelf ook niet overal over onderhandelen.. Dus ik vraag het me af..
Oh en overgens denk ik dat je helemaal niet zo streng bent er is een verschil tussen streng en duidelijk.
ik heb eerlijk gezegd ook het idee dat er verschillen zijn tussen hbo en wo studenten. Op het WO wordt je wel geleerd kritisch te zijn maar vooral vakinhoudelijk. Daar vind ik niets mis mee wat jij echter zegt valt daar mijns inziens niet onder en ik zou er dan ook niet op in gaan.. (maar goed ik ben nog geen docent
)Ik heb soortgelijks een keer mee gemaakt en ik zat toen ook met open mond toe te kijken hoe de Hbo doorstromers met de docent de discussie over de hoeveelheid lesmateriaal aangingen. Ik vond het een beetje irritant eerlijk gezegd ook het feit dat er bij iedere les gevraagd moest worden of de lesstof tot de tentamenstof behoorde.. Ik zou ze vragen om de kritische vragen te bewaren voor de vakinhoudelijke delen van de les miss helpt dat
Of het aan de onderhandelingscultuur ligt weet ik niet. Mijn ouders hebben mij ook heel veel ruimte gegeven om te onderhandelen maar ik ga zelf ook niet overal over onderhandelen.. Dus ik vraag het me af..
Oh en overgens denk ik dat je helemaal niet zo streng bent er is een verschil tussen streng en duidelijk.
vrijdag 16 november 2007 om 11:54
Die indruk heb ik ook niet, nu ik zo teruglees zie ik dat ik wel de indruk wekte dat ik die indruk had
Natuurlijk mogen studenten verwachten dat ze goed onderwijs krijgen en dat docenten hun werk op tijd nakijken, en mogen ze daar ook hun zegje over doen. Dat lijkt me niet meer dan normaal. Ik heb zelf het grootste deel van mijn studietijd in de opleidingscommissie gezeten, en daar af en toe behoorlijk wat kritische noten gekraakt. Maar wat Ellen2 zegt, de gelijkheid is soms wel erg ver doorgeschoten. De gezagsverhouding die nodig is om kennis over te dragen (vertrouwen van de student in de kundigheid van de docent) wordt door een aantal studenten gewoon niet erkend.
vrijdag 16 november 2007 om 23:58
Eensch. Ik heb bv al meerdere malen te horen gekregen in bijvoorbeeld in een college over bedrijfsprocessen "dat is onzin wat je daar zegt, want ik ben op zaterdag vakkenvuller en ik doe het heel anders".
Ja zeg, hallo, sinds wanneer moet ik de collegestof veranderen op gezag van een eerstejaars student annex vakkenvuller?
zaterdag 17 november 2007 om 13:08
Ik ben zo'n moeder die Ellen beschrijft.
Bij ons zijn er een aantal basisregels waar onze zich aan moet houden, geen discussie en bij waarom is het inderdaad omdat ik dat zeg. Simpel.
Maar alles wat buiten die, voor ons hele belangrijke, basisregels valt, bekijken we per keer. Soms valt er over te onderhandelen, soms niet en leg ik uit waarom niet. Ik zie het juist als een belangrijk deel van de opvoeding en niet als iets negatiefs.
Bij ons zijn er een aantal basisregels waar onze zich aan moet houden, geen discussie en bij waarom is het inderdaad omdat ik dat zeg. Simpel.
Maar alles wat buiten die, voor ons hele belangrijke, basisregels valt, bekijken we per keer. Soms valt er over te onderhandelen, soms niet en leg ik uit waarom niet. Ik zie het juist als een belangrijk deel van de opvoeding en niet als iets negatiefs.
zaterdag 17 november 2007 om 20:31
Volgens mij heeft het niets met het onderwijs te maken maar meer met het karakter van sommige mensen. Je hebt nu eenmaal mensen die assertief, eigenwijs of onbeschoft zijn. Je komt ze overal tegen en in verschillende beroepen en situaties. Ik kom ze bijvoorbeeld regelmatig tegen als student, collega, winkelverkoopster, voorbijganger enz .
Vooral in werksituaties kan ik me ontzettend ergeren aan dit soort mensen, maar ja, je hebt er nou eenmaal mee te maken. Er worden zelfs speciale cursussen gegeven waar je leert hoe je met ze kunt communiceren. Ik herinner me nog de cursus; "hoe ga je om met moeilijke mensen". Toen een collega van mij zei dat ze een dergelijke cursus ging volgen dacht ik even dat ze een grapje maakte .
zaterdag 17 november 2007 om 20:37
Ik ben zo'm student aan het HBO. Ik zal wel gelijk zeggen dat ik niet altijd met alle docenten in discussie ga, maar ik vind wel degelijk dat je als student tegen een docent mag ingaan, hetzij met goede argumenten.
In mijn klas zitten ook voornamelijk mensen met al heel wat jaren werkervaring en dus wel degelijk levenservaring hebben en vanuit dat perspectief reageren. Daarnaast doe ik de duale opleiding, dus ben meer aan het werd in de sector van mijn opleiding dan dat ik op school ben en hetgeen wat je dan in het werkveld tegenkomt komt echt niet altijd overheen met hoe het op school wordt verteld, dus ik vind dat je dan best de discussie mag aangaan.
Daarnaast hebben wij als klas al bijna 1,5 jaar een studiebegeleider en die moet nog steeds denken hoe we heten, tja dat geef ik dat terug hetzij in een grapje.
Maar goed ik vind ook niet dat je alles maar moet kunnen maken, ik heb van klasgenoten van mij gehoord dat zij wel eens een les hebben ingehaald bij een andere klas en dat waren dan vooral 17-18-jarige studenten en dat het echt een asociale zooi was, zoals chips eten in de klas, alsmaar blijven praten, smss in de klas. Dit gebeurde ook bij hoorcolleges die niet eens verplicht zijn, dan denk ik ook kom dan niet, want nu hebben de mensen die willen luisteren er erg last van. Dat vind ik dus niet kunnen(zeg natuurlijk niet dat alle 17/18 jarige studenten zo zijn).
Maar discussie vakinhoudelijk aangaan vind ik zeker kunnen en dan vind ik ook dat je tegen de docent mag ingaan.
In mijn klas zitten ook voornamelijk mensen met al heel wat jaren werkervaring en dus wel degelijk levenservaring hebben en vanuit dat perspectief reageren. Daarnaast doe ik de duale opleiding, dus ben meer aan het werd in de sector van mijn opleiding dan dat ik op school ben en hetgeen wat je dan in het werkveld tegenkomt komt echt niet altijd overheen met hoe het op school wordt verteld, dus ik vind dat je dan best de discussie mag aangaan.
Daarnaast hebben wij als klas al bijna 1,5 jaar een studiebegeleider en die moet nog steeds denken hoe we heten, tja dat geef ik dat terug hetzij in een grapje.
Maar goed ik vind ook niet dat je alles maar moet kunnen maken, ik heb van klasgenoten van mij gehoord dat zij wel eens een les hebben ingehaald bij een andere klas en dat waren dan vooral 17-18-jarige studenten en dat het echt een asociale zooi was, zoals chips eten in de klas, alsmaar blijven praten, smss in de klas. Dit gebeurde ook bij hoorcolleges die niet eens verplicht zijn, dan denk ik ook kom dan niet, want nu hebben de mensen die willen luisteren er erg last van. Dat vind ik dus niet kunnen(zeg natuurlijk niet dat alle 17/18 jarige studenten zo zijn).
Maar discussie vakinhoudelijk aangaan vind ik zeker kunnen en dan vind ik ook dat je tegen de docent mag ingaan.
maandag 19 november 2007 om 12:40
Wie zegt er dan dat dat niet zou mogen?
Het is alleen een heel groot verschil of je zegt "meneer hier ben ik het niet mee eens, want ......" of dat je door het college heenroept "wat een onzin".
Maar hee, mensen, het gáát niet alleen over onderwijs. Het gaat ook over de werkvloer, ook over kinderen en ouders.
Ik begon met een voorbeeld uit mijn werk, maar ik had net zo goed kunnen beginnen met mijn overbuurman als voorbeeld. Die staat elke (!) ochtend met zijn zoontje van 4 te onderhandelen of het kind alsjeblieft alsjeblieft mee wil gaan naar de opvang.
Misschien was dat handiger geweest om mee te beginnen, want het spitst zich nu allemaal toe op docenten en studenten terwijl ik het veel algemener bedoelde
dinsdag 20 november 2007 om 18:54
Hoi,
Ik werk ook in het onderwijs en er zijn echt kinderen die gewoonweg niet naar je luisteren. Die denken waarschijnlijk dat de regels niet voor hen gelden!
Ik moet zeggen dat ik er dit schooljaar al weer meer van ben tegen gekomen dan het jaar ervoor en daarvoor en daarvoor (en daarvoor niet, die kinderen wisten niet beter).
Alsof luisteren geen must meer is! Ik denk dat het te maken heeft met opvoeding. Kinderen van twee verdieners die hun ouders amper zien hebben hier het meest last van. Misschien heeft het ophet HBO ook wel te maken met het feit dat de meesten uit huis gaan en ineens veel vrijheid krijgen.
Maar bij mij geldt: nee is nee en de consequenties zijn voor jezelf!
Ik werk ook in het onderwijs en er zijn echt kinderen die gewoonweg niet naar je luisteren. Die denken waarschijnlijk dat de regels niet voor hen gelden!
Ik moet zeggen dat ik er dit schooljaar al weer meer van ben tegen gekomen dan het jaar ervoor en daarvoor en daarvoor (en daarvoor niet, die kinderen wisten niet beter).
Alsof luisteren geen must meer is! Ik denk dat het te maken heeft met opvoeding. Kinderen van twee verdieners die hun ouders amper zien hebben hier het meest last van. Misschien heeft het ophet HBO ook wel te maken met het feit dat de meesten uit huis gaan en ineens veel vrijheid krijgen.
Maar bij mij geldt: nee is nee en de consequenties zijn voor jezelf!
