Werk & Studie
alle pijlers
Rechten en plichten stagiair kraamzorg
zaterdag 21 juli 2018 17:34
Wat zijn je rechten en plichten als stagiair?
Ik ben een vrouw van 47 uit het midden van het land en bezig met een omscholing tot kraamverzorgster. Ik heb zelf 5 kinderen en heb altijd in de ouderenzorg gewerkt en was toe aan een nieuwe uitdaging. Nu werk ik bij een klein team die nog niet veel ervaring hebben met het begeleiden van stagiaires en loopt het een beetje moeilijk allemaal.
Ze zitten heel erg te springen om nieuw personeel, zoals alle kraambureaus op dit moment, en hadden al een aantal keren een vacature maar daar kwam niemand op af. Dus nu ze mij begeleiden willen ze me graag houden.
Ik vind het werk heel leuk maar ik merk ook dat het wat met me doet. Het is drukker dan ik van te voren had ingeschat. Mijn man werkt ook in de zorg en ook onregelmatig waardoor het soms best een gepuzzel is met opvang, en ik vind het op wacht staan en de nachten doorhalen en het ontbreken van werken volgens een cao best rommelig en veel van me vragen. Maar ik durf dit niet aan te geven. Er is al vaker tegen me gezegd dat ik de stagiaire ben en als ik nu al eisen ga stellen dat ik geen contract krijg. Ook zeggen ze dat ze me aan zich willen binden door me een contract aan te bieden voor een bepaalde tijd en dat ik voor die tijd niet weg mag en anders een boete krijg. Maar ze investeren behalve tijd (eigen keuze) niet in mij. Ik krijg geen salaris en ik betaal mijn eigen studie. Mag dit dan wel?
Ik werk veel meer dan wettelijk is toegestaan. Al mijn collega’s werken meer dan wettelijk is toegestaan. Maar het is een klein team en we moeten nu eenmaal collegiaal zijn zeggen ze. Wat resulteert in leegloop en overspannenheid. Ik heb een chronische ziekte maar heb dit niet durven zeggen. Ik heb tussendoor 1 keer in het ziekenhuis gelegen maar ik heb daar nul vrije dagen voor opgenomen. Ze zeiden dat ze geen gedoe hadden in zieke of zwakke collega’s want ze moesten een sterk team hebben. Nu zijn er 2 langdurig ziek en roddelt iedereen over elkaar. Het is altijd ruzie in de tent. Ik schaam me er soms voor. Ook voor het gesjoemel met uren en cijfers. Ik ben namelijk een enorme harde werker en super eerlijk. En daarnaast loop ik als enige met alle collega’s mee dus ik zie precies hoe iedereen werkt. En daar is nogal wat op aan te merken.
Ze proberen me ook laag in te schalen. Ze zeggen: je begint net in de kraamzorg dus je begint onderaan. Maar ik ben richting 50 en werk al 20 jaar in de ouderenzorg. Ik ga echt niet in tree 1 beginnen. Ze zeggen steeds: als je teveel zeurt krijg je geen contract.
Ik denk nu steeds: ik maak mijn uren en ga solliciteren bij de concurrent. Werk genoeg.
Maar ik ben zo bang. Want iedereen kent elkaar in het wereldje en ik kom overal dezelfde verloskundigen tegen. Ik wil geen gedoe voordat ik de arbeidsmarkt opga. Deze opleiding kost me een rib uit mijn lijf want ik verdien nu geen geld en mijn man verdient als verpleegkundige ook niet de wereld. Ik ben nu lid geworden van de vakbond. In de hoop dat die mij kunnen bijstaan. Ik wil weten waar ik aan toe ben. Voordat ik iets teken. Ik heb het idee dat ze me een poot uitdraaien. Maar ik heb geen arbeidsovereenkomst vanuit hun ondertekend dus ik kan nergens op terug vallen. Wettelijk heb je recht op een aantal dingen maar in de kraamzorg werkt dat anders. Als je gaat zeuren vlieg je eruit. Dus wil je minder nachten, geen nachten of geen wacht dan willen ze je niet. Op rooster werken kan niet en je begint met een nul uren contract. Ik weet niet wat mijn rechten zijn. Het zijn allemaal zzp-ers samen dus geen management team boven ons. Ik ben al een aantal keer uitgezonden naar gezinnen in Gelderland, wat soms meer dan anderhalf uur enkele reis is. Ik mag geen reistijd schrijven wat echt heel vervelend is. Omdat ik nog herstellende ben van een depressie wil ik eigenlijk niet de nachten werken maar dat aangeven is helemaal mijn eigen graf graven. Ik zou zo graag gewoon alleen overdag werken en dan bijvoorbeeld 1 gezin per maand en geen partus assistentie. Maar dat is onmogelijk in de kraamzorg lijkt het wel. Ik vind de arbeidsomstandigheden echt erbarmelijk en ik vind het echt heel zwaar en hard werken. Ik heb einde van de dag overal spierpijn en draai vaak wel 50-70 uur per week. Ik vind dit niet normaal. Maar iedereen werkt zo bij ons in het team dus als ik het niet wil dan pas ik niet bij hun zeggen ze steeds. Werkbegeleiders doen ook super lullig tegen mij waar die clienten bij zijn, en zeggen dat ik maar de stagiair ben en laten me al het vuile werk doen.
Werken er hier meer mensen in de kraamzorg en is dit normaal? Ik maak me steeds meer zorgen of dit wel is wat ik wil. Groetjes Becky
Ik ben een vrouw van 47 uit het midden van het land en bezig met een omscholing tot kraamverzorgster. Ik heb zelf 5 kinderen en heb altijd in de ouderenzorg gewerkt en was toe aan een nieuwe uitdaging. Nu werk ik bij een klein team die nog niet veel ervaring hebben met het begeleiden van stagiaires en loopt het een beetje moeilijk allemaal.
Ze zitten heel erg te springen om nieuw personeel, zoals alle kraambureaus op dit moment, en hadden al een aantal keren een vacature maar daar kwam niemand op af. Dus nu ze mij begeleiden willen ze me graag houden.
Ik vind het werk heel leuk maar ik merk ook dat het wat met me doet. Het is drukker dan ik van te voren had ingeschat. Mijn man werkt ook in de zorg en ook onregelmatig waardoor het soms best een gepuzzel is met opvang, en ik vind het op wacht staan en de nachten doorhalen en het ontbreken van werken volgens een cao best rommelig en veel van me vragen. Maar ik durf dit niet aan te geven. Er is al vaker tegen me gezegd dat ik de stagiaire ben en als ik nu al eisen ga stellen dat ik geen contract krijg. Ook zeggen ze dat ze me aan zich willen binden door me een contract aan te bieden voor een bepaalde tijd en dat ik voor die tijd niet weg mag en anders een boete krijg. Maar ze investeren behalve tijd (eigen keuze) niet in mij. Ik krijg geen salaris en ik betaal mijn eigen studie. Mag dit dan wel?
Ik werk veel meer dan wettelijk is toegestaan. Al mijn collega’s werken meer dan wettelijk is toegestaan. Maar het is een klein team en we moeten nu eenmaal collegiaal zijn zeggen ze. Wat resulteert in leegloop en overspannenheid. Ik heb een chronische ziekte maar heb dit niet durven zeggen. Ik heb tussendoor 1 keer in het ziekenhuis gelegen maar ik heb daar nul vrije dagen voor opgenomen. Ze zeiden dat ze geen gedoe hadden in zieke of zwakke collega’s want ze moesten een sterk team hebben. Nu zijn er 2 langdurig ziek en roddelt iedereen over elkaar. Het is altijd ruzie in de tent. Ik schaam me er soms voor. Ook voor het gesjoemel met uren en cijfers. Ik ben namelijk een enorme harde werker en super eerlijk. En daarnaast loop ik als enige met alle collega’s mee dus ik zie precies hoe iedereen werkt. En daar is nogal wat op aan te merken.
Ze proberen me ook laag in te schalen. Ze zeggen: je begint net in de kraamzorg dus je begint onderaan. Maar ik ben richting 50 en werk al 20 jaar in de ouderenzorg. Ik ga echt niet in tree 1 beginnen. Ze zeggen steeds: als je teveel zeurt krijg je geen contract.
Ik denk nu steeds: ik maak mijn uren en ga solliciteren bij de concurrent. Werk genoeg.
Maar ik ben zo bang. Want iedereen kent elkaar in het wereldje en ik kom overal dezelfde verloskundigen tegen. Ik wil geen gedoe voordat ik de arbeidsmarkt opga. Deze opleiding kost me een rib uit mijn lijf want ik verdien nu geen geld en mijn man verdient als verpleegkundige ook niet de wereld. Ik ben nu lid geworden van de vakbond. In de hoop dat die mij kunnen bijstaan. Ik wil weten waar ik aan toe ben. Voordat ik iets teken. Ik heb het idee dat ze me een poot uitdraaien. Maar ik heb geen arbeidsovereenkomst vanuit hun ondertekend dus ik kan nergens op terug vallen. Wettelijk heb je recht op een aantal dingen maar in de kraamzorg werkt dat anders. Als je gaat zeuren vlieg je eruit. Dus wil je minder nachten, geen nachten of geen wacht dan willen ze je niet. Op rooster werken kan niet en je begint met een nul uren contract. Ik weet niet wat mijn rechten zijn. Het zijn allemaal zzp-ers samen dus geen management team boven ons. Ik ben al een aantal keer uitgezonden naar gezinnen in Gelderland, wat soms meer dan anderhalf uur enkele reis is. Ik mag geen reistijd schrijven wat echt heel vervelend is. Omdat ik nog herstellende ben van een depressie wil ik eigenlijk niet de nachten werken maar dat aangeven is helemaal mijn eigen graf graven. Ik zou zo graag gewoon alleen overdag werken en dan bijvoorbeeld 1 gezin per maand en geen partus assistentie. Maar dat is onmogelijk in de kraamzorg lijkt het wel. Ik vind de arbeidsomstandigheden echt erbarmelijk en ik vind het echt heel zwaar en hard werken. Ik heb einde van de dag overal spierpijn en draai vaak wel 50-70 uur per week. Ik vind dit niet normaal. Maar iedereen werkt zo bij ons in het team dus als ik het niet wil dan pas ik niet bij hun zeggen ze steeds. Werkbegeleiders doen ook super lullig tegen mij waar die clienten bij zijn, en zeggen dat ik maar de stagiair ben en laten me al het vuile werk doen.
Werken er hier meer mensen in de kraamzorg en is dit normaal? Ik maak me steeds meer zorgen of dit wel is wat ik wil. Groetjes Becky
zaterdag 21 juli 2018 21:34
Nou ja het valt me gewoon echt tegen dat sommige kraamverzorgsters echt behoorlijk dom zijn hoor. Ik ben juist heel erg positief in mijn werk. Ik weet zeker dat ik goed ben in wat ik doe. Ik merk het gewoon in de spelfouten die zij maken in het zorgplan, het niet kunnen rekenen, het geven van achterhaalde adviezen. Ik heb natuurlijk lang in de zorg al gewerkt en ik heb daarnaast gewoon mijn havo diploma en een aantal jaren hbo. Ik had even onderschat dat dit echt een lager niveau is en dat de begeleiding door 20 jarige meisjes best moeilijk is voor beide partijen trouwens. Ik ben meer hun begeleider dan andersom dus dat is gewoon uit balans. Verder ben ik volgens mij een hele leuke collega, hier op internet kan je natuurlijk anoniem even je verhaal doen zo zou ik in het echt niet praten natuurlijk. Maar het is ook een leerschool voor mij hoor. Stagiair zijn als je bijna 50 bent is ook echt wel moeilijk. Maar ik vind het werk zo leuk en ik krijg er zoveel energie van. Ook al heb ik thuis ook 5 kinderen en is mijn jongste nog geen 6. Ik blijf het de beste keuze van mijn leven vinden.sugarmiss schreef: ↑21-07-2018 20:04Ik ga af op wat to schrijft. Ze vindt dat ze een hoger niveau heeft. Ze vindt dat op het werk van collega's van alles aan te merken valt. Ze vindt dat ze ouderwets werken. Ze vindt het moeilijk dat haar stagebegeleider jonger zijn dan zei.
Daar kan ik met de beste wil van de wereld niet uithalen dat ze positief haar werk staat te doen en dat ze ook maar iets van andere collega, 's wil aannemen. En dat is not juist wel waar een stage voor bedoeld is.
Om te leren. Niet om je stagebegeleider te vertellen dat ze het helmaal fout doen.
zaterdag 21 juli 2018 21:39
Hier heb je inderdaad wel een punt heb je daar misschien adviezen in? Want ik vind dat inderdaad wel moeilijk en denk al gauw van laat maar en dan slik ik toch weer teveel en kom ik thuis en ben ik intens teleurgesteld in mezelf dat ik denk wat maakt het uit of ze me aardig vinden of niet.tu1nhek schreef: ↑21-07-2018 21:10Dit klinkt niet als een team waarin ik zou willen werken. Ik zou daar dus ook niet solliciteren, maar als je klaar bent met je studie ergens anders solliciteren. Je hebt wel kans dat bepaalde dingen overal wel gebeuren, dus het is sowieso goed om te leren wat je je wel en niet moet aantrekken en ook om op een goede, professionele manier je grenzen aan te geven (het lijkt of dat je niet heel goed lukt).
Voor nu, gewoon je studie en stage afmaken, toch?
zaterdag 21 juli 2018 22:06
Dus ze willen je een tijdelijk contract aanbieden met een concurrentie beding? Die zijn niet geldig bij tijdelijke contracten tenzij de werkgever een goede reden heeft en dit goed motiveert in het contract. En daar gaan veel werkgevers nog de mist mee in. Kortom ik zou me daar nog niet zoveel zorgen om maken.
zondag 22 juli 2018 09:17
BeckyBentisma schreef: ↑21-07-2018 21:34Nou ja het valt me gewoon echt tegen dat sommige kraamverzorgsters echt behoorlijk dom zijn hoor.
Anderen voor dom uitmaken terwijl je zelf blijkbaar ook niet het helderste licht bent...
zondag 22 juli 2018 10:09
Als je een contract bij ze gaat ondertekenen, let er dan op dat er specifiek in staat dat er tussentijds opgezegd mag worden! Je hebt het over een clausule die ze in je contract willen dat je NIET mag opzeggen, maar in tijdelijke contracten moet juist specifiek staan dat je wél voor de genoemde einddatum kunt opzeggen, een opzegbeding dus.
zondag 22 juli 2018 12:01
Balans vinden tussen en geven en nemen. Echt in de zorg en andere werkvelden die betaald of gesubsidieerd worden door de staat is er overal wel wat.BeckyBentisma schreef: ↑21-07-2018 21:39Hier heb je inderdaad wel een punt heb je daar misschien adviezen in? Want ik vind dat inderdaad wel moeilijk en denk al gauw van laat maar en dan slik ik toch weer teveel en kom ik thuis en ben ik intens teleurgesteld in mezelf dat ik denk wat maakt het uit of ze me aardig vinden of niet.
Onderbouw alles wat je wil met zakelijke argumenten en word daar niet emotioneel in. Als je een hoger salaris wil, geef overzichtelijk en onderbouwd weer waarom. Toon feitelijk aan waarom jij dat hogere salaris waard bent. 2 jaar HBO-V gedaan hebben zegt eigenlijk niks. Werkervaring met pasgeborenen natuurlijk wel.
En blijf bij nee=nee en ja=ja. Als je ergens ja op zegt kan je het achteraf niet gebruiken tegen ze. Jij zegt ja, dus dat is jouw verantwoordelijk. Als het je te veel wordt, als je het er echt niet mee eens bent, dan zeg je nee. Je kan niet 22 dagen aaneengesloten werken en het ze dan voor de voeten gooien als ze iets anders van je willen (ik zeg niet dat je dit doet, maar noem het als voorbeeld). Dat klinkt namelijk een beetje door in je posts, je noemt op wat jij allemaal doet, om nu jouw kant van het verhaal te sterken, maar dat doe je allemaal voor een groot deel zelf. Om je stagetijd goed af te ronden zou ik nu niet opeens mijn kont tegen de krib gooien overigens. Het is nog een paar maandjes, dan ben je hopelijk van ze af. Fijn dat je plezier hebt in het vak. Een collega van mij wil ook overstappen, maar de arbeidsvoorwaarden en salaris houden haar tegen.
Dit bedrijf klinkt verder gewoon niet fijn en niet professioneel, zulke collega's die over elkaar roddelen, ook wat ze tegen jou zeggen over wel/geen contract krijgen als je dit/dat niet doet ben je beter kwijt dan rijk.
zondag 22 juli 2018 15:15
BeckyBentisma schreef: ↑21-07-2018 17:49Ik ben een stagiaire. Ik krijg enorm veel voldoening van het werk maar vind het op mijn vingers gekeken worden afschuwelijk. Ik heb al jaren werkervaring op een veel hoger niveau maar moet ineens werken onder begeleiders die ik echt ouderwets en onverantwoord vind werken en soms meer dan tien of soms zelfs wel 20 jaar jonger zijn dan ik. Ik krijg dankbare briefjes van de kraamvrouwen met dingen als: wat was ik blij dat jij er was en als ik beval van mijn tweede ben jij inmiddels klaar met je studie en hoop ik dat je alleen komt. Ik ben er klaar voor om alleen te gaan werken. Deze studie doe ik omdat ik niet de juiste papieren heb en dat wel nodig is. Ik doe het al verkort. Maar hoewel ik energie van de gezinnen krijg en enorm goede feedback doe ik het verder wel echt alleen. Ik word overal buitengehouden en kom ook niet op personeelsfeestjes en dergelijke. Ik voel me best wel eenzaam. Er wordt ook enorm veel geroddeld en ik vind het verschil in werken onderling ook super verwarrend. Bij de een moet ik alles alleen doen, bij de ander moet ik met mijn handen op mijn rug in de hoek staan kijken met kromme tenen. En mag ik niks zeggen. Ik heb op de PG afdeling voor hetere vuren gestaan en heb zelf stagiaires begeleid en moet nu ineens een stap terug doen. Ik zoek eigenlijk naar verhalen van mensen die in eenzelfde positie hebben gezeten of in de kraamzorg werken. Groetjes Becky
Helaas hoort het er als stagair bij dat je op je vingers gekeken wordt en stagaires zijn ook niet altijd welkom op bedrijfsaangelegenheden. Heb je niet gewoon moeite met het feit dat je niet als volwaardige collega gezien wordt? Gezien je positie is dat namelijk gewoon logisch. Als je je leeftijd erbij pakt kan ik me voorstellen dat het moeilijk voor je is. Maar goed, je hebt ervoor gekozen opnieuw te beginnen; ga er dan ook voor.
zondag 22 juli 2018 15:20
Zo, geef je daar even af op je collega's. Das echt niet fraai :no: . Heb je nog overwogen om je stage bij een ander bedrijf te volbrengen? Als je zoveel ervaring hebt en er zoveel tekorten zijn, zitten ze vast te springen om een zelfstandige stagair. En dan kies je er 1 uit die je leerling zou willen maken.BeckyBentisma schreef: ↑21-07-2018 21:34Nou ja het valt me gewoon echt tegen dat sommige kraamverzorgsters echt behoorlijk dom zijn hoor. Ik ben juist heel erg positief in mijn werk. Ik weet zeker dat ik goed ben in wat ik doe. Ik merk het gewoon in de spelfouten die zij maken in het zorgplan, het niet kunnen rekenen, het geven van achterhaalde adviezen. Ik heb natuurlijk lang in de zorg al gewerkt en ik heb daarnaast gewoon mijn havo diploma en een aantal jaren hbo. Ik had even onderschat dat dit echt een lager niveau is en dat de begeleiding door 20 jarige meisjes best moeilijk is voor beide partijen trouwens. Ik ben meer hun begeleider dan andersom dus dat is gewoon uit balans. Verder ben ik volgens mij een hele leuke collega, hier op internet kan je natuurlijk anoniem even je verhaal doen zo zou ik in het echt niet praten natuurlijk. Maar het is ook een leerschool voor mij hoor. Stagiair zijn als je bijna 50 bent is ook echt wel moeilijk. Maar ik vind het werk zo leuk en ik krijg er zoveel energie van. Ook al heb ik thuis ook 5 kinderen en is mijn jongste nog geen 6. Ik blijf het de beste keuze van mijn leven vinden.
Oh en je moet geen baan kiezen met diensten als je niet bereid bent diensten te draaien. Misschien kun je in een geboortekliniek nog voor elkaar krijgen dat je enkel dagdienst draait.
