
Sollicitatieangst
woensdag 10 april 2019 om 11:41
Afgelopen jaar ben ik overspannen geweest door vervelende omstandigheden in mijn prive, plus het feit dat ik op mijn huidige werkplek niet tevreden ben. Nu het beter gaat met me ben ik aan het solliciteren, maar ik merk dat ik daar erg tegenopzie.
Ik heb met vrienden en oudcollega's geoefend, heb referenties van eerdere werkgevers en ik kan voor mezelf verwoorden wat er scheelde en hoe ik het nu ga aanpakken, maar toch knijp ik 'm nog steeds. Ik ben nog niet uitgenodigd voor een gesprek en ook dat geeft stress, maar op gesprek komen misschien nog wel meer. Hoe pak ik dit aan?
Ik heb met vrienden en oudcollega's geoefend, heb referenties van eerdere werkgevers en ik kan voor mezelf verwoorden wat er scheelde en hoe ik het nu ga aanpakken, maar toch knijp ik 'm nog steeds. Ik ben nog niet uitgenodigd voor een gesprek en ook dat geeft stress, maar op gesprek komen misschien nog wel meer. Hoe pak ik dit aan?
donderdag 25 april 2019 om 18:50
Ik weet niet wat voor iets je zoekt, maar kun je niet vragen om een dag of een dagdeel mee te lopen?
Er is niets mis mee om tijdens het gesprek aan te geven dat je zenuwachtig bent. Uiteindelijk heeft iedereen wel dingen waar een bedrijf op zit te wachten of wat minder goed aansluit bij waar ze op hopen. Als je echt het gevoel hebt dat het onzeker overkomen een probleem is, zou je nog logopedie kunnen proberen (bijv. een training).
donderdag 25 april 2019 om 19:05
Dat lijkt me alleen een probleem als dat echt niet kan in de functie. Als je bv super commerciële gesprekken moet gaan voeren met klanten, is het niet zo handig om te melden dat je zenuwachtig wordt van gesprekken met onbekenden. Of als je mega-stress bestendig moet zijn als trauma chirurg of zo. In andere functies is het minder belangrijk. Maar: benoem het dan 1 keer en klaar. Als iemand vijf minuten lang gaat zitten uitweiden over zijn zenuwen, gaan mijn wenkbrauwen wel een beetje omhoog.
Hetzelfde vind ik voor je burn-out. Ik heb het zelf ook meegemaakt, en werk daarna al 12 jaar zonder problemen. Dus ik weet dat het eenmalig kan zijn. Maar ik heb het er ook niet over bij sollicitaties. Jij klinkt alsof je er nog erg veel mee bezig bent, hoe je het nu wilt gaan aanpakken etc. Hoe meer een ding jij er zelf van maakt, hoe zorgwekkender het voor de andere partij zal zijn. Dus bereid niet (alleen) een hele verhaal voor over dit onderwerp, hoe groot het begrijpelijk voor jou nu ook is. Maar focus ook vooral op waarom deze baan je aanspreekt, wat jij kunt bijdragen etc.
zaterdag 27 april 2019 om 06:13
Logopedie? Ik heb geen spraakprobleem?huisduif schreef: ↑25-04-2019 18:50Ik weet niet wat voor iets je zoekt, maar kun je niet vragen om een dag of een dagdeel mee te lopen?
Er is niets mis mee om tijdens het gesprek aan te geven dat je zenuwachtig bent. Uiteindelijk heeft iedereen wel dingen waar een bedrijf op zit te wachten of wat minder goed aansluit bij waar ze op hopen. Als je echt het gevoel hebt dat het onzeker overkomen een probleem is, zou je nog logopedie kunnen proberen (bijv. een training).
Ik ben mij bewust van mijn houding en intonatie. Het probleem is dat als ik echt zenuwachtig ben ik het niet onder controle krijg.
zaterdag 27 april 2019 om 06:17
Dank je! Ik was meer van plan dit terloops te melden dan het de focus te maken. Zal er op letten dat ik nier te veel uitwijd.nausicaa schreef: ↑25-04-2019 19:05Dat lijkt me alleen een probleem als dat echt niet kan in de functie. Als je bv super commerciële gesprekken moet gaan voeren met klanten, is het niet zo handig om te melden dat je zenuwachtig wordt van gesprekken met onbekenden. Of als je mega-stress bestendig moet zijn als trauma chirurg of zo. In andere functies is het minder belangrijk. Maar: benoem het dan 1 keer en klaar. Als iemand vijf minuten lang gaat zitten uitweiden over zijn zenuwen, gaan mijn wenkbrauwen wel een beetje omhoog.
Hetzelfde vind ik voor je burn-out. Ik heb het zelf ook meegemaakt, en werk daarna al 12 jaar zonder problemen. Dus ik weet dat het eenmalig kan zijn. Maar ik heb het er ook niet over bij sollicitaties. Jij klinkt alsof je er nog erg veel mee bezig bent, hoe je het nu wilt gaan aanpakken etc. Hoe meer een ding jij er zelf van maakt, hoe zorgwekkender het voor de andere partij zal zijn. Dus bereid niet (alleen) een hele verhaal voor over dit onderwerp, hoe groot het begrijpelijk voor jou nu ook is. Maar focus ook vooral op waarom deze baan je aanspreekt, wat jij kunt bijdragen etc.
Gek genoeg ben ik in andere gesprekken zelfverzekerd. Ik heb totaal geen presentatieangst en heb zelfs toneel gedaan.
Sollicitaties roepen bij mij hetzelfde op als tentamens. Ik moet presteren en als ik teveel fouten maak heb ik het verprutst.