Werk & Studie
alle pijlers
Vader van prematuur in ziektewet?
donderdag 7 januari 2010 om 11:58
Hallo allemaal,
Mijn broer is sinds kort de trotse vader van een tweeling. Echter zijn deze kinderen al na 25 weken zwangerschap ter wereld gekomen.
Een hoop zorgen dus voor mijn broer en schoonzus. Nu had mijn broer van de week een gesprek met een maatschappelijk werker over zijn werk. Hij gaf later aan mij aan dat er verwacht wordt dat hij binnenkort weer te werk gaat.
Mijns inziens is dit erg vroeg. Hij heeft een verantwoordelijke baan en kan zijn hoofd daar nu echt niet bij houden. Zijn enige verantwoordelijkheden op dit moment zijn voor hem zijn kinderen en zijn vrouw.
Vandaar dat ik me afvroeg, is dit niet een geval voor de ziektewet?
Lichamelijk is hij uiteraard wel in staat om te werken, maar geestelijk toch echt (voorlopig nog) niet.
Ik weet dat er op dit forum een aantal dames zijn die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt, hoe hebben de vaders het in deze situaties gedaan?
En wat zijn de rechten van een vader in zo'n soort situatie?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Mijn broer is sinds kort de trotse vader van een tweeling. Echter zijn deze kinderen al na 25 weken zwangerschap ter wereld gekomen.
Een hoop zorgen dus voor mijn broer en schoonzus. Nu had mijn broer van de week een gesprek met een maatschappelijk werker over zijn werk. Hij gaf later aan mij aan dat er verwacht wordt dat hij binnenkort weer te werk gaat.
Mijns inziens is dit erg vroeg. Hij heeft een verantwoordelijke baan en kan zijn hoofd daar nu echt niet bij houden. Zijn enige verantwoordelijkheden op dit moment zijn voor hem zijn kinderen en zijn vrouw.
Vandaar dat ik me afvroeg, is dit niet een geval voor de ziektewet?
Lichamelijk is hij uiteraard wel in staat om te werken, maar geestelijk toch echt (voorlopig nog) niet.
Ik weet dat er op dit forum een aantal dames zijn die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt, hoe hebben de vaders het in deze situaties gedaan?
En wat zijn de rechten van een vader in zo'n soort situatie?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
donderdag 7 januari 2010 om 12:06
quote:lola2001 schreef op 07 januari 2010 @ 12:02:
Ik had inderdaad al zitten kijken naar zorgverlof, dat kan kortdurend (12 dagen geloof ik) dan is het doorbetaald.
Langdurend kan ook, maar dan krijg je niets betaald.
Dus dan heb je je antwoord al.
Ziek melden terwijl je zelf niks mankeert vind ik echt heel erg niet kunnen. Heb zelf ook wel in de situatie gezeten waarbij mijn partner heel erg ziek was (levensbedreigend) en heb me ook niet ziekgemeld. Communicatie met je werkgever is heel belangrijk, die hebben dingen geregeld want mijn hoofd stond niet naar werken en ook niet naar dingen regelen. Maar mezelf ziekmelden is niet eens bij me opgekomen.
Ik had inderdaad al zitten kijken naar zorgverlof, dat kan kortdurend (12 dagen geloof ik) dan is het doorbetaald.
Langdurend kan ook, maar dan krijg je niets betaald.
Dus dan heb je je antwoord al.
Ziek melden terwijl je zelf niks mankeert vind ik echt heel erg niet kunnen. Heb zelf ook wel in de situatie gezeten waarbij mijn partner heel erg ziek was (levensbedreigend) en heb me ook niet ziekgemeld. Communicatie met je werkgever is heel belangrijk, die hebben dingen geregeld want mijn hoofd stond niet naar werken en ook niet naar dingen regelen. Maar mezelf ziekmelden is niet eens bij me opgekomen.
donderdag 7 januari 2010 om 12:06
quote:elninjoo schreef op 07 januari 2010 @ 12:05:
Hij is toch niet ziek? Laat 'm hulp inhuren als z'n vrouw verzorging nodig heeft.
Wat ben je toch een fijngevoelig type.
Nee, die man is niet ziek. Maar die maakt zich wel vreselijke zorgen, lijkt mij.
En ik weet niet of zijn vrouw thuis is of in het ziekenhuis, maar in het eerste geval moet ( wil héél erg graag ) zijn vrouw naar het ziekenhuis ( en net bevallen, he....zere doos of pijn van de keizersnede ) en zal hij zelf ook graag bij zijn kinderen willen zijn en in het tweede geval moet ( wil héél graag ) bij zowel zijn vrouw als zijn kinderen op bezoek.
" Huur maar iemand in die moe naar d'r kroost rijdt " lijkt me nou niet de oplossing.
Zijn vrouw zal ook het huishouden niet - volledig - kunnen runnen ; wordt wel erg veel gedoe dan ; en je kinderen bezoeken en zorgen voor de boel thuis en naar je werk en daar je 100% inzetten ....
Hij is toch niet ziek? Laat 'm hulp inhuren als z'n vrouw verzorging nodig heeft.
Wat ben je toch een fijngevoelig type.
Nee, die man is niet ziek. Maar die maakt zich wel vreselijke zorgen, lijkt mij.
En ik weet niet of zijn vrouw thuis is of in het ziekenhuis, maar in het eerste geval moet ( wil héél erg graag ) zijn vrouw naar het ziekenhuis ( en net bevallen, he....zere doos of pijn van de keizersnede ) en zal hij zelf ook graag bij zijn kinderen willen zijn en in het tweede geval moet ( wil héél graag ) bij zowel zijn vrouw als zijn kinderen op bezoek.
" Huur maar iemand in die moe naar d'r kroost rijdt " lijkt me nou niet de oplossing.
Zijn vrouw zal ook het huishouden niet - volledig - kunnen runnen ; wordt wel erg veel gedoe dan ; en je kinderen bezoeken en zorgen voor de boel thuis en naar je werk en daar je 100% inzetten ....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 7 januari 2010 om 12:08
quote:elninjoo schreef op 07 januari 2010 @ 12:05:
Hij is toch niet ziek? Laat 'm hulp inhuren als z'n vrouw verzorging nodig heeft.
Eens. Of zorgverlof opnemen, of extra vakantie of alvast zijn ouderschapsverlof.
Als hij niet in staat is om te werken, dan is hij toch ook niet in staat om voor vrouw en kids te zorgen of wel?
Hij is toch niet ziek? Laat 'm hulp inhuren als z'n vrouw verzorging nodig heeft.
Eens. Of zorgverlof opnemen, of extra vakantie of alvast zijn ouderschapsverlof.
Als hij niet in staat is om te werken, dan is hij toch ook niet in staat om voor vrouw en kids te zorgen of wel?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 7 januari 2010 om 12:09
Elninjoo, lekker kort door de bocht. Het is vast niet alleen de zorg die zijn vrouw nodig heeft, het is de angst om de kinderen. Je wilt daar dag en nacht zijn. 25 weken is niet niets en vaak is er heel wat aan de hand met deze kleine kinderen.
Mijn man heeft gewoon vrij gekregen van de baas. Ook mijn zoon heeft twee keer op het randje gelegen toen hij geboren is met 28 weken. Het is de angst voor het kind, de zorgen om je vrouw (ik ben heel erg ziek geweest), en de totale overrompeling (ineens ben je ouders terwijl dit nog 15 weken had moeten duren), die ervoor zorgen dat de meeste mannen niet in staat zijn gewoon te doen alsof er niets aan de hand is.
Mijn man heeft gewoon vrij gekregen van de baas. Ook mijn zoon heeft twee keer op het randje gelegen toen hij geboren is met 28 weken. Het is de angst voor het kind, de zorgen om je vrouw (ik ben heel erg ziek geweest), en de totale overrompeling (ineens ben je ouders terwijl dit nog 15 weken had moeten duren), die ervoor zorgen dat de meeste mannen niet in staat zijn gewoon te doen alsof er niets aan de hand is.
donderdag 7 januari 2010 om 12:09
quote:elninjoo schreef op 07 januari 2010 @ 12:05:
Hij is toch niet ziek? Laat 'm hulp inhuren als z'n vrouw verzorging nodig heeft.
De moeder heeft wellicht ook steun en liefde nodig. Dat kan je niet inhuren.
Bovendien geeft TO dat vader een zware baan heeft en dat ze bang is dat dit niet goed gaat met de zorgen omtrent hun kinderen.
Natuurlijk gefeliciteerd nog tante! Hoe gaat het met de kinderen?
Hij is toch niet ziek? Laat 'm hulp inhuren als z'n vrouw verzorging nodig heeft.
De moeder heeft wellicht ook steun en liefde nodig. Dat kan je niet inhuren.
Bovendien geeft TO dat vader een zware baan heeft en dat ze bang is dat dit niet goed gaat met de zorgen omtrent hun kinderen.
Natuurlijk gefeliciteerd nog tante! Hoe gaat het met de kinderen?
donderdag 7 januari 2010 om 12:10
quote:lola2001 schreef op 07 januari 2010 @ 11:58:
Zijn enige verantwoordelijkheden op dit moment zijn voor hem zijn kinderen en zijn vrouw.
Daar zal zijn werkgever anders over denken.
Ik weet niet wat de mogelijkheden bij je broers werkgever precies zijn, maar over het algemeen kun je zorgverlof aanvragen, of kijken of het ouderschapsverlof (als hij dat al had aangevraagd) vervroegd kan ingaan.
Onze jongste is met 29 weken geboren. Mijn ex is gewoon blijven werken, maar heeft wel regelmatig een vrije dag of middag oid opgenomen. Meestal had dat te maken met een afspraak met de arts, een onderzoekje of een overplaatsing.
Gaat het goed met de tweeling?
Zijn enige verantwoordelijkheden op dit moment zijn voor hem zijn kinderen en zijn vrouw.
Daar zal zijn werkgever anders over denken.
Ik weet niet wat de mogelijkheden bij je broers werkgever precies zijn, maar over het algemeen kun je zorgverlof aanvragen, of kijken of het ouderschapsverlof (als hij dat al had aangevraagd) vervroegd kan ingaan.
Onze jongste is met 29 weken geboren. Mijn ex is gewoon blijven werken, maar heeft wel regelmatig een vrije dag of middag oid opgenomen. Meestal had dat te maken met een afspraak met de arts, een onderzoekje of een overplaatsing.
Gaat het goed met de tweeling?
donderdag 7 januari 2010 om 12:18
Hoe gaat het met de kinderen? Zijn ze in kritieke toestand? 25 weken is wel heeeel kwetsbaar. Ligt zijn vrouw ook in het ziekenhuis? Heeft ze een keizersnede gehad? Hoe vaak per dag moeten ze op en neer naar het ziekenhuis?
Met de arboarts gaan praten lijkt me de eerste stap. De tweede stap is praten met zijn werkgever en kijken of ze in overleg tot een oplossing kunnen komen. Misschien kan je broer deels thuiswerken of een tijdje in deeltijd werken (zo nodig door vakantiedagen of onbetaald verlof op te nemen). Misschien zijn er mogelijkheden voor zorgverlof.
In de derde plaats moet er gezorgd worden voor een netwerk van mensen die de komende tijd kunnen bijspringen - ook als de kindjes thuis zijn. Koken, helpen in het huishouden, naar het ziekenhuis rijden, alle hulp is welkom. Dan kunnen je broer en zijn vrouw hun energie vooral besteden aan de kinderen en het doorkomen van deze slopende tijd.
Met de arboarts gaan praten lijkt me de eerste stap. De tweede stap is praten met zijn werkgever en kijken of ze in overleg tot een oplossing kunnen komen. Misschien kan je broer deels thuiswerken of een tijdje in deeltijd werken (zo nodig door vakantiedagen of onbetaald verlof op te nemen). Misschien zijn er mogelijkheden voor zorgverlof.
In de derde plaats moet er gezorgd worden voor een netwerk van mensen die de komende tijd kunnen bijspringen - ook als de kindjes thuis zijn. Koken, helpen in het huishouden, naar het ziekenhuis rijden, alle hulp is welkom. Dan kunnen je broer en zijn vrouw hun energie vooral besteden aan de kinderen en het doorkomen van deze slopende tijd.
Ga in therapie!
donderdag 7 januari 2010 om 12:20
donderdag 7 januari 2010 om 12:20
Hallo allen,
Bedankt voor de reacties zover. Ik begrijp dat het voornamelijk aan een begripvolle baas ligt of je eventueel vrij kunt krijgen.
Ziektewet wordt m dus niet (had ik al gedacht hoor, maar ben in deze materie gelukkig niet heel goed op de hoogte). Maar ouderschapsverlof is dan een volgende goede optie. Volgens mij kan dat met zijn werkgever wel geregeld worden.
Mijn schoonzus heeft geen verzorging nodig, die redt zich ondertussen (lichamelijk) wel.
Voor de geïnteresseerden, met de kinderen gaat het (uiteraard naar omstandigheden) vrij goed. Ups en downs, maar meer ups!
Bedankt voor de reacties zover. Ik begrijp dat het voornamelijk aan een begripvolle baas ligt of je eventueel vrij kunt krijgen.
Ziektewet wordt m dus niet (had ik al gedacht hoor, maar ben in deze materie gelukkig niet heel goed op de hoogte). Maar ouderschapsverlof is dan een volgende goede optie. Volgens mij kan dat met zijn werkgever wel geregeld worden.
Mijn schoonzus heeft geen verzorging nodig, die redt zich ondertussen (lichamelijk) wel.
Voor de geïnteresseerden, met de kinderen gaat het (uiteraard naar omstandigheden) vrij goed. Ups en downs, maar meer ups!
donderdag 7 januari 2010 om 12:25
Lola2001, ziektewet zou misschien wel kunnen hoor. Als je broer niet in staat is zich te concentreren op zijn werk omdat zijn kinderen wellicht in levensgevaar zijn, dan lijkt me dat ook ziek. Ik ben nu ziek thuis vanwege psychische redenen die niks met werk te hebben. De Arbo-arts oordeelde toch echt dat ik ziek ben. Gewoon geoorloofd ziekgemeld dus. (En dat had overigens o.a. te maken met ziekenhuisopnames van twee van mijn kinderen).
donderdag 7 januari 2010 om 12:27
Wat een gezeur hier en daar. Nederland op z'n smalst..
Als hier op het forum de vraag gesteld wordt of je je ziek kan melden als je snipverkouden bent luidt het antwoord 'je kunt je alleen ziek melden als je niet in staat bent om te werken'. Het kan in het geval van TO's broer best zo zijn dat hij door zijn psychische gemoedstoestand niet in staat is te werken. Vanaf hier valt daar niets over te zeggen.
TO, je broer moet gewoon gaan praten met de werkgever en evt. met de arboarts of bedrijfsmaatschappelijkwerker. Ze zulllen vast en zeker tot een goede oplossing komen.
Als hier op het forum de vraag gesteld wordt of je je ziek kan melden als je snipverkouden bent luidt het antwoord 'je kunt je alleen ziek melden als je niet in staat bent om te werken'. Het kan in het geval van TO's broer best zo zijn dat hij door zijn psychische gemoedstoestand niet in staat is te werken. Vanaf hier valt daar niets over te zeggen.
TO, je broer moet gewoon gaan praten met de werkgever en evt. met de arboarts of bedrijfsmaatschappelijkwerker. Ze zulllen vast en zeker tot een goede oplossing komen.
donderdag 7 januari 2010 om 12:30
Ik begrijp de reacties van iedereen wel. Als tante van een veel te vroeg geboren tweeling (nu al weer bijna 6 jaar geleden) kan ik me inleven in beide.
Mijn zwager heeft zich deels ziek gemeld in overleg met de bedrijfsarts. Hij is wel gedeeltelijk vanuit huis aan het werk gegaan en waar mogelijk ochtenden op kantoor aanwezig geweest. Hij heeft niet zijn gehele functie neergelegd. Later werd dat zeer gewaardeerd door zijn direct leidinggevende. Ook omdat hij hem goed op de hoogte heeft gehouden van zijn jongens.
Aan de andere kant denk ik... een vader wordt altijd geacht direct weer aan het werk te gaan. Zo is dat geregeld in Nederland. Hij kan toch niet 24 uur bij die kinderen zijn. Is het voor hem dan ook niet meer dan normaal dat hij voor een (groot) deel zijn werk al weer gaat oppakken?
Ik zit in de spagaat in deze kwestie.
Ik zou je broer adviseren het te overleggen met zijn werkgever, hij moet hierin eerlijk zijn. En eventueel in overleg met de arboarts een mogelijkheid tot meer vrije uren bespreken zonder dat het heel veel geld kost.
Nog een advies zou zijn: hou je werkgever of directe collega's op de hoogte. En zodra het weer beter gaat, dan ga je weer aan de bak. Met een enorme doos gebak voor iedereen die jouw werk de afgelopen weken heeft overgenomen!
Mijn zwager heeft zich deels ziek gemeld in overleg met de bedrijfsarts. Hij is wel gedeeltelijk vanuit huis aan het werk gegaan en waar mogelijk ochtenden op kantoor aanwezig geweest. Hij heeft niet zijn gehele functie neergelegd. Later werd dat zeer gewaardeerd door zijn direct leidinggevende. Ook omdat hij hem goed op de hoogte heeft gehouden van zijn jongens.
Aan de andere kant denk ik... een vader wordt altijd geacht direct weer aan het werk te gaan. Zo is dat geregeld in Nederland. Hij kan toch niet 24 uur bij die kinderen zijn. Is het voor hem dan ook niet meer dan normaal dat hij voor een (groot) deel zijn werk al weer gaat oppakken?
Ik zit in de spagaat in deze kwestie.
Ik zou je broer adviseren het te overleggen met zijn werkgever, hij moet hierin eerlijk zijn. En eventueel in overleg met de arboarts een mogelijkheid tot meer vrije uren bespreken zonder dat het heel veel geld kost.
Nog een advies zou zijn: hou je werkgever of directe collega's op de hoogte. En zodra het weer beter gaat, dan ga je weer aan de bak. Met een enorme doos gebak voor iedereen die jouw werk de afgelopen weken heeft overgenomen!
Volg je hart. Dat klopt.
