Werk & Studie
alle pijlers
Van wo (afgestudeerd) naar hbo-v!
dinsdag 9 maart 2010 om 18:06
Hoi!
Laat ik mijn vraag kort en krachtig houden: is er iemand die na het afronden van een wo-opleiding (communicatiewetensch.) nog een opleiding op hbo-niveau heeft gedaan?(deeltijd/voltijds/duaal, maakt niet uit) Ik weet het, het ziet er uit als een onlogische volgorde, maar toch ben ik erg benieuwd naar reacties.
Ik ben 24 en een ontzettende twijfelaar als het gaat om het 'wat nu?', nu ik bijna ben afgestudeerd en weer een nieuwe fase in moet gaan! Door mijn afstudeeronderzoek over communicatie in de zorg ben ik alleen maar meer geprikkeld om 'iets met mensen' te gaan doen, in plaats van met letters, cijfers, en vooral: dagenlang achter de pc... Hbo-v (met evt. erna de master tot verpleegkundig specialist) trekt me dan ook nog steeds heel erg en ik kan het momenteel maar niet uit mijn hoofd zetten. Soms denk ik dat het een absurd idee is en dat ik het maar gauw weer moet vergeten, een andere keer overheerst de 'maar nu ben je nog jong en volg je gevoel'-gedachte. Kortom, twijfel twijfel!
Ben ik de enige met deze (misschien op het eerste gezicht wat vreemde) denkwijze? Of heeft iemand een soortgelijke stap durven nemen? Ben heel benieuwd naar reacties/tips/ervaringen!
Liefs
Laat ik mijn vraag kort en krachtig houden: is er iemand die na het afronden van een wo-opleiding (communicatiewetensch.) nog een opleiding op hbo-niveau heeft gedaan?(deeltijd/voltijds/duaal, maakt niet uit) Ik weet het, het ziet er uit als een onlogische volgorde, maar toch ben ik erg benieuwd naar reacties.
Ik ben 24 en een ontzettende twijfelaar als het gaat om het 'wat nu?', nu ik bijna ben afgestudeerd en weer een nieuwe fase in moet gaan! Door mijn afstudeeronderzoek over communicatie in de zorg ben ik alleen maar meer geprikkeld om 'iets met mensen' te gaan doen, in plaats van met letters, cijfers, en vooral: dagenlang achter de pc... Hbo-v (met evt. erna de master tot verpleegkundig specialist) trekt me dan ook nog steeds heel erg en ik kan het momenteel maar niet uit mijn hoofd zetten. Soms denk ik dat het een absurd idee is en dat ik het maar gauw weer moet vergeten, een andere keer overheerst de 'maar nu ben je nog jong en volg je gevoel'-gedachte. Kortom, twijfel twijfel!
Ben ik de enige met deze (misschien op het eerste gezicht wat vreemde) denkwijze? Of heeft iemand een soortgelijke stap durven nemen? Ben heel benieuwd naar reacties/tips/ervaringen!
Liefs
dinsdag 9 maart 2010 om 18:20
Nee hoor, ik ken meer mensen die na een wo-opleiding een hbo-opleiding zijn gaan doen. En al zou je hier niemand vinden, als jij er gelukkiger van denkt te worden, dan gewoon doen. Ga praten met een studieadviseur daar. En ga kijken of de opleiding inderdaad wat voor je is. Gezien je achtergrond en daarmee ook leeftijd zou ik er niet direct voor kiezen de voltijd in te gaan, maar nog maals, trek je niets van mij aan.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
dinsdag 9 maart 2010 om 18:29
dinsdag 9 maart 2010 om 19:13
in mijn jaar (vorig jaar afgestudeerd) zaten twee mensen die een universitaire studie hebben afgerond (één was nog bezig met afronden tijdens het eerste jaar, de ander was al klaar). het is zeker niet gek. ook mensen die eerst uni gedaan hadden, maar al na eerste of eerste 2 jaar gestopt waren om hbo-v te gaan doen.
afhankelijk van de instelling (hogeschool) is het niveau misschien wel lager (bij ons was het echt heel slecht eigenlijk!) dan je zou willen, maar zeker als je het combineert met duaal leer je ontzettend veel. Let er wel op dat niet alle ziekenhuizen/overige instellingen leerlingen al vanaf het eerste jaar aannnemen. bij mij in de regio kan je nu pas vanaf je 3e jaar duaal. allemaal kleine puntjes om rekening mee te houden.
probeer anders eens een dagje mee te lopen, ga naar de open dag/avond van hogeschool bij jou in de buurt.
hoop dat je hier een beetje wat aan hebt. mocht je nog meer vragen hebben, stel ze gerust en voor evt. andere vragen aan (leerling-)verpleegkundigen kan je ook terecht op het hbo-v deeltijd draadje!
~Danseresje
afhankelijk van de instelling (hogeschool) is het niveau misschien wel lager (bij ons was het echt heel slecht eigenlijk!) dan je zou willen, maar zeker als je het combineert met duaal leer je ontzettend veel. Let er wel op dat niet alle ziekenhuizen/overige instellingen leerlingen al vanaf het eerste jaar aannnemen. bij mij in de regio kan je nu pas vanaf je 3e jaar duaal. allemaal kleine puntjes om rekening mee te houden.
probeer anders eens een dagje mee te lopen, ga naar de open dag/avond van hogeschool bij jou in de buurt.
hoop dat je hier een beetje wat aan hebt. mocht je nog meer vragen hebben, stel ze gerust en voor evt. andere vragen aan (leerling-)verpleegkundigen kan je ook terecht op het hbo-v deeltijd draadje!
~Danseresje
dinsdag 9 maart 2010 om 19:29
Helemaal niet raar! Hoewel ik eerlijk moet zeggen dat ik er zelf ook over twijfel ... Heb HBO en daarna WO gedaan maar heb het gevoel dat ik nog niet klaar ben met leren, zou graag een cursus of een post-hbo of gewone hbo willen doen. Maar ik weet gewoon totaal niet welke richting ik op wil. Dus als ik jou was - jij lijkt erg zeker van je keuze voor hbo-v - dan zou ik zeggen: DOEN! Als je de mogelijkheden hebt zou ik ervoor gaan. Succes ermee!
dinsdag 9 maart 2010 om 22:42
Bedankt voor jullie reacties, superfijn!!
@ Welpie, ik heb dezelfde opleiding gedaan als jij. Heb jij er lang over gedaan, voordat je de keuze maakte om het onderwijs in te gaan? Hoe waren de reacties in je omgeving en hoe ging je ermee om? En wat waren voor jou de belangrijkste redenen om de hbo-opleiding te gaan doen? Moest je erg wennen? Sorry voor de vele vragen, maar aangezien wij vanuit dezelfde richting komen ben ik nogal nieuwsgierig!
@ danseresje84, werk jij nu als verpleegkundige? Zo ja, op wat voor afdeling? En merkte jij aan de klasgenoten die van de universiteit af kwamen dat ze moeite hadden om te wennen aan het hbo?
Mocht ik de keuze maken om hbo-v te gaan studeren, dan zal het inderdaad sowieso duaal of deeltijd worden. As. zaterdag ga ik naar de open dag van de hogeschool hier, heb er veel zin in.
@ Welpie, ik heb dezelfde opleiding gedaan als jij. Heb jij er lang over gedaan, voordat je de keuze maakte om het onderwijs in te gaan? Hoe waren de reacties in je omgeving en hoe ging je ermee om? En wat waren voor jou de belangrijkste redenen om de hbo-opleiding te gaan doen? Moest je erg wennen? Sorry voor de vele vragen, maar aangezien wij vanuit dezelfde richting komen ben ik nogal nieuwsgierig!
@ danseresje84, werk jij nu als verpleegkundige? Zo ja, op wat voor afdeling? En merkte jij aan de klasgenoten die van de universiteit af kwamen dat ze moeite hadden om te wennen aan het hbo?
Mocht ik de keuze maken om hbo-v te gaan studeren, dan zal het inderdaad sowieso duaal of deeltijd worden. As. zaterdag ga ik naar de open dag van de hogeschool hier, heb er veel zin in.
woensdag 10 maart 2010 om 18:11
Hoi tulpie,
Ik werk nu idd als verpleegkundige. Had niet echt het idee dat mijn klasgenoten moeite hadden om te wennen aan het hbo. wel vonden ze af en toe, maar dat vond ik zelf ook, terwijl ik geen uni heb gedaan, er weinig verdieping was op bepaalde dingen en dat de structuur niet altijd even logisch was. sommige dingen waren heel simpel te behalen (denk bijvoorbeeld aan een verslag of toets).
Komend jaar ga ik me specialiseren tot neonatologie verpleegkundige. Ben nu aan het voorwerken zoals dat heet. ervaring opdoen op relevante afdelingen.
veel plezier zaterdag! zorg ook zeker dat je met studenten kan spreken en het liefst studenten die duaal of deeltijd doen (is toch echt heel anders dan voltijd!).
weet je ook al een beetje waar je interesses mogelijk liggen? wil je in het ziekenhuis gaan werken of misschien de psychiatrie in? misschien nog moeilijk om te vertellen, maar misschien heb je al een idee.
~Danseresje
Ik werk nu idd als verpleegkundige. Had niet echt het idee dat mijn klasgenoten moeite hadden om te wennen aan het hbo. wel vonden ze af en toe, maar dat vond ik zelf ook, terwijl ik geen uni heb gedaan, er weinig verdieping was op bepaalde dingen en dat de structuur niet altijd even logisch was. sommige dingen waren heel simpel te behalen (denk bijvoorbeeld aan een verslag of toets).
Komend jaar ga ik me specialiseren tot neonatologie verpleegkundige. Ben nu aan het voorwerken zoals dat heet. ervaring opdoen op relevante afdelingen.
veel plezier zaterdag! zorg ook zeker dat je met studenten kan spreken en het liefst studenten die duaal of deeltijd doen (is toch echt heel anders dan voltijd!).
weet je ook al een beetje waar je interesses mogelijk liggen? wil je in het ziekenhuis gaan werken of misschien de psychiatrie in? misschien nog moeilijk om te vertellen, maar misschien heb je al een idee.
~Danseresje
woensdag 10 maart 2010 om 18:19
Ik ben na 2 jaar WO overgestapt naar het hbo (compleet andere studie), vanwege de mogelijkheid tot duaal studeren.
Ik wilde niet wéér vier jaar voltijd naar het WO. Ben nu bijna afgestudeerd, maar mis echt de diepgang in de stof van het WO. Ben blij met de werkervaring die ik heb opgedaan maar ga volgend jaar toch nog een master doen..!
Maar: het niveau valt vooral tegen omdat ik een studie doe die eigenlijk al jaren een echte 'WO-studie' is, de baankansen zijn met deze hbo-studie niet zo fantastisch.
Waar het studies waar je werkt met mensen betreft is het hbo denk ik wel geschikter! Vaak heb je met de hbo variant (bijv sph) meer contact met mensen dan met de WO variant (bijv pedagogiek) Dan doe je meer onderzoek en zit je meer achter een bureau,
En het belangrijkste: als jíj het leuk vindt moet je het gewoon doen!
Ik wilde niet wéér vier jaar voltijd naar het WO. Ben nu bijna afgestudeerd, maar mis echt de diepgang in de stof van het WO. Ben blij met de werkervaring die ik heb opgedaan maar ga volgend jaar toch nog een master doen..!
Maar: het niveau valt vooral tegen omdat ik een studie doe die eigenlijk al jaren een echte 'WO-studie' is, de baankansen zijn met deze hbo-studie niet zo fantastisch.
Waar het studies waar je werkt met mensen betreft is het hbo denk ik wel geschikter! Vaak heb je met de hbo variant (bijv sph) meer contact met mensen dan met de WO variant (bijv pedagogiek) Dan doe je meer onderzoek en zit je meer achter een bureau,
En het belangrijkste: als jíj het leuk vindt moet je het gewoon doen!
maandag 15 maart 2010 om 20:21
Alhoewel ik het andersom gedaan heb ('gewoon' eerst HBO en toen WO) kan ik het me wel helemaal voorstellen. Misschien ben je bijv. meer praktisch ingesteld (ipv. analytisch)? En hoe de switch van vakgebied (van CW naar HBO-V) kan een reden zijn. Vooral als je zegt dat je liever iets met mensen gaat doen. Ik zeg: gewoon doen! (Je bul heb je toch al op zak, dus wat heb je te verliezen?)
Edit: ik bedoel dus dat je toch al een diploma op zak hebt (en toevallig is dat bij jou je bul). Een diploma op zak geeft je toch meer zekerheid, bedoel ik daarmee.
Edit: ik bedoel dus dat je toch al een diploma op zak hebt (en toevallig is dat bij jou je bul). Een diploma op zak geeft je toch meer zekerheid, bedoel ik daarmee.
dinsdag 16 maart 2010 om 12:06
Ik ben wo afgestudeerd en doe nu een verkorte opleiding tot verpleegkundige. Het is niveau 4, dus nog net een MBO opleiding, maar daar gaat het wat mij betreft helemaal niet om.
Ik zal dagenlang alleen achter mn pc saaie teksten door te spitten en nu doe ik werk waar ik gelukkig van word. Dat is voor mij het belangrijkste.
Lijkt zo te lezen veel op jouw situatie, met als verschil dat jij erbij stil staat dat je een op een lager niveau verder gaat. Niet over nadenken: gewoon doen want je moet er nogal wat jaartjes mee door!
Ik zal dagenlang alleen achter mn pc saaie teksten door te spitten en nu doe ik werk waar ik gelukkig van word. Dat is voor mij het belangrijkste.
Lijkt zo te lezen veel op jouw situatie, met als verschil dat jij erbij stil staat dat je een op een lager niveau verder gaat. Niet over nadenken: gewoon doen want je moet er nogal wat jaartjes mee door!
zaterdag 20 maart 2010 om 20:41
Wat fijn, die reacties, bedankt!! Even een (uitgebreide) update:
Vorige week zaterdag ben ik naar de open dag geweest van hbo-v. Echt een hele positieve ervaring! Heb daar gesproken met een studentconsulent, die me erg goed leek te begrijpen en heel hulpvaardig was. Met hem heb ik volgende week een afspraak gepland staan, om samen te bekijken hoe snel ik evt. hbo-v zou kunnen doen, welke vakken ik mag overslaan, etc. Aan hem ga ik dan ook vragen wat zoal de doorstudeermogelijkheden zijn binnen de verpleegkunde, zoals nurse practitioner. Tijdens de open dag heb ik ook ruim een uur (!) gesproken met een deeltijd hbo-v student, een man van begin 30 (schat ik), die superenthousiast was en me helemaal blij maakte met al zijn verhalen over de opleiding. Je leest 't al...het spreekt me toch wel heel erg aan! Heb trouwens ook mogen prikken in een neparm en hechtingen mogen verwijderen, iets wat ik volgens mijn zusje erg kundig deed, haha!
Vandaag ben ik eventjes naar de open dag geweest van een groot ziekenhuis hier in de buurt. Een medewerkster van de mammapoli vertelde me dat het werk van een verpleegkundige vooral erg zwaar is en slecht wordt betaald... Wel gaf ook zij aan dat je er enorm veel voldoening voor terugkrijgt, iets wat ik eigenlijk van iedereen hoor.
Ik merk dat ik er heel erg mee bezig ben en na gesprekken met anderen met allerlei gevoelens zit. Iedereen zegt wel dat ik mijn gevoel moet volgen, maar is tegelijkertijd ook kritisch. Rationele zaken als 'je studeert verder, maar gaat er qua salaris niet op vooruit' en 'maar wat doe je dan met je huidige opleiding, wat zonde' en 'maar waarom heb je deze opleiding dan gedaan?' hoor ik geregeld. Mijn vriend en zusje daarentegen, twee mensen die me als geen ander kennen, vinden het écht iets voor mij en denken dat ik gelukkiger word van het werken met mensen dan het werken in een zakelijke wereld, achter een bureau. En vinden het juist een slimme keuze om mijn gevoel te volgen. Een vriend van me, die zelf ook in de zorg werkt, denkt eveneens heel fijn mee en confronteert me ook met allerlei dilemma's. Zijn grootste 'zorg' is dat ik uiteindelijk niet kan werken op mijn niveau en dat dit tegen me gaat werken/gaat frustreren. Heeft iemand van jullie hier ervaring mee? Hoe ga je daar mee om?
@ Britannia: wat goed dat jij die keuze gemaakt hebt, je niets aantrekt van het niveauverschil en gewoon iets doet waar je gelukkig van wordt! Ik zou willen dat ik er ook zou mee om kon gaan, misschien komt dat nog:) Mag ik vragen wat voor soort opleiding je hebt gevolgd en wat voor jou de redenen waren om verpleegkunde te gaan doen? Is die overstap bij jou gemakkelijk gegaan en hoe reageerde je omgeving er op? Hoe ging je hier mee om?
@danseresje: wat betreft het werkveld..op dit moment spreekt het werken in een ziekenhuis me vooral aan. Komt ook doordat ik me geen goede voorstelling kan maken van het werken in bijv. de psychiatrie. Het laatste lijkt me erg zwaar en confronterend, maar ik denk dat je daar gedurende je opleiding vast een helderder beeld van krijgt? Heb jij trouwens voltijd/duaal/deeltijd gedaan? En hoe is het werken in een ziekenhuis en hoe ziet een gemiddelde dag er uit?
Zoals jullie zien ben ik nogal benieuwd en me op allerlei manieren aan het verdiepen in de verpleegkunde;) Alvast bedankt voor de reacties en een fijn weekend verder!!
Vorige week zaterdag ben ik naar de open dag geweest van hbo-v. Echt een hele positieve ervaring! Heb daar gesproken met een studentconsulent, die me erg goed leek te begrijpen en heel hulpvaardig was. Met hem heb ik volgende week een afspraak gepland staan, om samen te bekijken hoe snel ik evt. hbo-v zou kunnen doen, welke vakken ik mag overslaan, etc. Aan hem ga ik dan ook vragen wat zoal de doorstudeermogelijkheden zijn binnen de verpleegkunde, zoals nurse practitioner. Tijdens de open dag heb ik ook ruim een uur (!) gesproken met een deeltijd hbo-v student, een man van begin 30 (schat ik), die superenthousiast was en me helemaal blij maakte met al zijn verhalen over de opleiding. Je leest 't al...het spreekt me toch wel heel erg aan! Heb trouwens ook mogen prikken in een neparm en hechtingen mogen verwijderen, iets wat ik volgens mijn zusje erg kundig deed, haha!
Vandaag ben ik eventjes naar de open dag geweest van een groot ziekenhuis hier in de buurt. Een medewerkster van de mammapoli vertelde me dat het werk van een verpleegkundige vooral erg zwaar is en slecht wordt betaald... Wel gaf ook zij aan dat je er enorm veel voldoening voor terugkrijgt, iets wat ik eigenlijk van iedereen hoor.
Ik merk dat ik er heel erg mee bezig ben en na gesprekken met anderen met allerlei gevoelens zit. Iedereen zegt wel dat ik mijn gevoel moet volgen, maar is tegelijkertijd ook kritisch. Rationele zaken als 'je studeert verder, maar gaat er qua salaris niet op vooruit' en 'maar wat doe je dan met je huidige opleiding, wat zonde' en 'maar waarom heb je deze opleiding dan gedaan?' hoor ik geregeld. Mijn vriend en zusje daarentegen, twee mensen die me als geen ander kennen, vinden het écht iets voor mij en denken dat ik gelukkiger word van het werken met mensen dan het werken in een zakelijke wereld, achter een bureau. En vinden het juist een slimme keuze om mijn gevoel te volgen. Een vriend van me, die zelf ook in de zorg werkt, denkt eveneens heel fijn mee en confronteert me ook met allerlei dilemma's. Zijn grootste 'zorg' is dat ik uiteindelijk niet kan werken op mijn niveau en dat dit tegen me gaat werken/gaat frustreren. Heeft iemand van jullie hier ervaring mee? Hoe ga je daar mee om?
@ Britannia: wat goed dat jij die keuze gemaakt hebt, je niets aantrekt van het niveauverschil en gewoon iets doet waar je gelukkig van wordt! Ik zou willen dat ik er ook zou mee om kon gaan, misschien komt dat nog:) Mag ik vragen wat voor soort opleiding je hebt gevolgd en wat voor jou de redenen waren om verpleegkunde te gaan doen? Is die overstap bij jou gemakkelijk gegaan en hoe reageerde je omgeving er op? Hoe ging je hier mee om?
@danseresje: wat betreft het werkveld..op dit moment spreekt het werken in een ziekenhuis me vooral aan. Komt ook doordat ik me geen goede voorstelling kan maken van het werken in bijv. de psychiatrie. Het laatste lijkt me erg zwaar en confronterend, maar ik denk dat je daar gedurende je opleiding vast een helderder beeld van krijgt? Heb jij trouwens voltijd/duaal/deeltijd gedaan? En hoe is het werken in een ziekenhuis en hoe ziet een gemiddelde dag er uit?
Zoals jullie zien ben ik nogal benieuwd en me op allerlei manieren aan het verdiepen in de verpleegkunde;) Alvast bedankt voor de reacties en een fijn weekend verder!!
zaterdag 20 maart 2010 om 21:20
Wat een leuke post!
Er klinkt echt passie uit.
En dat is juist in dat beroep zo ontzettend belangrijk.
Over dat 'werken onder je niveau': uiteindelijk zijn er in elk beroep manieren te vinden om 'hogerop' te komen en je ambities waar te maken: misschien word je wel een supergespecialiseerde verpleegkundige (neonatologie, IC, eerste hulp) of een nurse practitioner. Of een teamleider. Of je gaat uiteindelijk ook management- of beleidstaken op je nemen. Of onderwijstaken. Misschien schrijf je over 20 jaar wel een studieboek wat nog decenia lang gebruikt zal worden als handboek voor verpleegkundigen in opleiding.
Hoeft allemaal niet, maar ik bedoel alleen maar te zeggen dat ambities altijd wel een weg vinden, als je affiniteit hebt met je vak.
Succes met je keuze!
Er klinkt echt passie uit.
En dat is juist in dat beroep zo ontzettend belangrijk.
Over dat 'werken onder je niveau': uiteindelijk zijn er in elk beroep manieren te vinden om 'hogerop' te komen en je ambities waar te maken: misschien word je wel een supergespecialiseerde verpleegkundige (neonatologie, IC, eerste hulp) of een nurse practitioner. Of een teamleider. Of je gaat uiteindelijk ook management- of beleidstaken op je nemen. Of onderwijstaken. Misschien schrijf je over 20 jaar wel een studieboek wat nog decenia lang gebruikt zal worden als handboek voor verpleegkundigen in opleiding.
Hoeft allemaal niet, maar ik bedoel alleen maar te zeggen dat ambities altijd wel een weg vinden, als je affiniteit hebt met je vak.
Succes met je keuze!
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zaterdag 20 maart 2010 om 21:42
Nee, arts.
Dus ik ken het vak wel redelijk.
En -eerlijk gezegd- ik ben overgestapt van een specialistenopleiding tot een opleiding die in artsenkringen als 'lager' bekend staat; ik ben nu namelijk jeugdarts (oa op consutatieburea); ten tijde van die overstap heb ik dergelijke gedachten -'ga ik niet onder mijn niveau werken' - ook gehad. Maar nu ik er in zit, zie ik dat die angst onnodig was. Ten eerste omdat dit vak veel uitdagender is dan ik aanvankelijk dacht, maar ten tweede dus ook omdat je in elk vak kan groeien en er taken bij kan nemen als je extra uitdaging wilt en ambitie hebt.
De zorg is een prachtige branche!
Dus ik ken het vak wel redelijk.
En -eerlijk gezegd- ik ben overgestapt van een specialistenopleiding tot een opleiding die in artsenkringen als 'lager' bekend staat; ik ben nu namelijk jeugdarts (oa op consutatieburea); ten tijde van die overstap heb ik dergelijke gedachten -'ga ik niet onder mijn niveau werken' - ook gehad. Maar nu ik er in zit, zie ik dat die angst onnodig was. Ten eerste omdat dit vak veel uitdagender is dan ik aanvankelijk dacht, maar ten tweede dus ook omdat je in elk vak kan groeien en er taken bij kan nemen als je extra uitdaging wilt en ambitie hebt.
De zorg is een prachtige branche!
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zaterdag 20 maart 2010 om 21:45
(die zin komt trouwens uit een gedicht van Elschot; over een man die na jaren ingeslapen huwelijk zijn vrouw wil vermoorden. Maar tussen droom en daad... staan wetten in de weg. En praktische bezwaren. En weemoedigheid, die niemand kan verklaren. Hij doet het dus uiteindelijk niet. Maar laat dat jou er niet van weerhouden om jouw droom wél na te jagen )
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zaterdag 20 maart 2010 om 22:04
Ik heb helemaal geen ervaring met de overstap of HBO-V, maar wilde toch even reageren op 'mensen vinden het zonde dat ik niks met mijn studie doe'. Ik denk dat dat nog wel eens mee zou kunnen vallen, je hebt de kennis van je eerste studie natuurlijk toch, en dat is ervaring die je hoe dan ook gaat gebruiken. De manier van dingen analyseren bv, een bepaalde manier van denken. Er zijn zat banen waarbij ze als eis gewoon 'WO afgestudeerd' vragen, zonder specifieke richting. Dan zou iedereen die zo'n baan heeft dus ook niks met zijn opleiding doen, en dat is natuurlijk onzin. En wie weet kun je het in de toekomst nog gaan gebruiken, bv bij het leiding geven aan een groep verpleegkundigen, of het herorganiseren van iets oid.
Wat betreft het geld, dat is iets wat je voor jezelf uit moet maken. Maar als je nu een baan zoekt met je huidige opleiding, kun je ook vast kiezen uit keiharde commercie (meer geld), of een softere richting (bv ambtenarij, non-profit instelling etc, en dus minder geld). Ook dat is een keuze die je zelf moet maken, en waarbij je je vooral niet moet laten leiden door anderen. Zo anders is deze keuze dan niet.
Waar je misschien wel moet overwegen, is dat verpleegkunde niet alleen dankbaar is. Je moet wel tegen de hierarchie kunnen (de artsen blijven altijd boven je staan), er gebeuren natuurlijk weleens nare dingen (overlijden, jonge patienten etc) en niet alle patienten zijn aardig en dankbaar, sommigen zijn gewoon irritant en strontvervelend (ik werk ook in een ziekenhuis ). Maar het klinkt alsof je dat zelf ook al wel bedacht zal hebben.
Praat er over met mensen die je niet in een bepaalde richting proberen te sturen, en luister uiteindelijk vooral naar wat je zelf tegen hen zegt. Wat anderen er van vinden doet er uiteindelijk nl niet toe. Veel succes met je keuze, en met wat je uiteindelijk gaat doen!
Wat betreft het geld, dat is iets wat je voor jezelf uit moet maken. Maar als je nu een baan zoekt met je huidige opleiding, kun je ook vast kiezen uit keiharde commercie (meer geld), of een softere richting (bv ambtenarij, non-profit instelling etc, en dus minder geld). Ook dat is een keuze die je zelf moet maken, en waarbij je je vooral niet moet laten leiden door anderen. Zo anders is deze keuze dan niet.
Waar je misschien wel moet overwegen, is dat verpleegkunde niet alleen dankbaar is. Je moet wel tegen de hierarchie kunnen (de artsen blijven altijd boven je staan), er gebeuren natuurlijk weleens nare dingen (overlijden, jonge patienten etc) en niet alle patienten zijn aardig en dankbaar, sommigen zijn gewoon irritant en strontvervelend (ik werk ook in een ziekenhuis ). Maar het klinkt alsof je dat zelf ook al wel bedacht zal hebben.
Praat er over met mensen die je niet in een bepaalde richting proberen te sturen, en luister uiteindelijk vooral naar wat je zelf tegen hen zegt. Wat anderen er van vinden doet er uiteindelijk nl niet toe. Veel succes met je keuze, en met wat je uiteindelijk gaat doen!
zaterdag 20 maart 2010 om 22:05
Ik heb een WO-opleiding (twee zelfs) en overweeg HBO informatica te gaan doen. Het komt wel vaker voor. Ken een afgestudeerd bedrijfskundige die besloot dat hij liever meubelmaker wilde worden. Why not? Als je hart daar ligt zou ik me er niet druk om maken dat de opleiding 'lager' is. Bovendien kan het best zo uitpakken dat je werk uiteindelijk niet 'lager' is. Ik verwacht met HBO informatica een betere baan te kunnen vinden dan de leraarsbaan die ik nu met m'n WO heb.
Gewoon doen dus! Je bent niet de enige die zo'n stap heeft genomen, en zelfs al was je dat wel, wat dan nog? Je klinkt erg gemotiveerd en dat is het belangrijkste. Als je de opleiding duaal zou kunnen doen zou dat erg fijn zijn, dan komt de investering in tijd en geld niet alleen maar voor jouw rekening. Een vriend van me heeft de duale opleiding gedaan (niet na WO in zijn geval) en voor hem was het de perfecte keuze. Ik hoop dat het voor jou ook zo uitpakt. Wens je veel succes en plezier!
Gewoon doen dus! Je bent niet de enige die zo'n stap heeft genomen, en zelfs al was je dat wel, wat dan nog? Je klinkt erg gemotiveerd en dat is het belangrijkste. Als je de opleiding duaal zou kunnen doen zou dat erg fijn zijn, dan komt de investering in tijd en geld niet alleen maar voor jouw rekening. Een vriend van me heeft de duale opleiding gedaan (niet na WO in zijn geval) en voor hem was het de perfecte keuze. Ik hoop dat het voor jou ook zo uitpakt. Wens je veel succes en plezier!
maandag 22 maart 2010 om 13:43
Ik wil ook nog even reageren. Heb niet eerst een wo-studie gedaan, maar doe momenteel de duale opleiding tot verpleegkundige in een ziekenhuis (ben over 3,5 maand klaar).
Het voordeel van verpleegkundige is dat je zoveel kanten uit kan. Als ik vanuit de mogelijkheden in een ziekenhuis spreek kan je na je opleiding verpleegkundige blijven op een verpleegafdeling, maar je kan je ook specialiseren tot kinderverpleegkundige, neonatologieverpleegkundige, ICU-verpleegkundige, SEH-verpleegkundige, dialyseverpleegkundige, diabetesverpleegkundige, cardio-care-verpleegkundige, neurologieverpleegkundige etc. Maar ook kan je na je vpk-opleiding meer een rol spelen tussen verpleegkundige en arts in de functie van nurse practitioner of physician assistant.
Ik heb nu nog niet eens alle specialisaties genoemd binnen het ziekenhuis en dan heb je ook nog specialisatie binnen de geestelijke gezondheidszorg en maatschappelijke gezondheidszorg.
Ik ben altijd van mening dat je moet doen wat je gelukkig maakt en niet moet kiezen voor iets omdat mensen zeggen dat het zonde is dat je niks met eerdere studie doet (dat doe je wel want die ervaring neem je toch mee) of omdat je nu veel minder geld gaat verdienen.
Binnen mijn eigen kring heb ik meegemaakt dat veel geld verdienen echt niet (altijd) gelukkig maakt, maar een baan wat je met plezier uitoefend al verdien je een stuk minder wel.
Succes met je keuze!
Het voordeel van verpleegkundige is dat je zoveel kanten uit kan. Als ik vanuit de mogelijkheden in een ziekenhuis spreek kan je na je opleiding verpleegkundige blijven op een verpleegafdeling, maar je kan je ook specialiseren tot kinderverpleegkundige, neonatologieverpleegkundige, ICU-verpleegkundige, SEH-verpleegkundige, dialyseverpleegkundige, diabetesverpleegkundige, cardio-care-verpleegkundige, neurologieverpleegkundige etc. Maar ook kan je na je vpk-opleiding meer een rol spelen tussen verpleegkundige en arts in de functie van nurse practitioner of physician assistant.
Ik heb nu nog niet eens alle specialisaties genoemd binnen het ziekenhuis en dan heb je ook nog specialisatie binnen de geestelijke gezondheidszorg en maatschappelijke gezondheidszorg.
Ik ben altijd van mening dat je moet doen wat je gelukkig maakt en niet moet kiezen voor iets omdat mensen zeggen dat het zonde is dat je niks met eerdere studie doet (dat doe je wel want die ervaring neem je toch mee) of omdat je nu veel minder geld gaat verdienen.
Binnen mijn eigen kring heb ik meegemaakt dat veel geld verdienen echt niet (altijd) gelukkig maakt, maar een baan wat je met plezier uitoefend al verdien je een stuk minder wel.
Succes met je keuze!
maandag 22 maart 2010 om 16:20
Ik vind het wel mooi als je besluit iets anders te gaan doen dan men wellicht zou verwachten. (Na je WO aan de bak bedoel ik, en liefst voor een goed salaris)
Mooi dat je probeert iets voor mensen te gaan doen! Misschien geeft dat je meer voldoening dan bijvoorbeeld een baan op een onderzoeksbureau (ik noem maar iets).
Mooi dat je probeert iets voor mensen te gaan doen! Misschien geeft dat je meer voldoening dan bijvoorbeeld een baan op een onderzoeksbureau (ik noem maar iets).
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 23 maart 2010 om 12:18
quote:tulpie85 schreef op 20 maart 2010 @ 20:41:
@ Britannia: wat goed dat jij die keuze gemaakt hebt, je niets aantrekt van het niveauverschil en gewoon iets doet waar je gelukkig van wordt! Ik zou willen dat ik er ook zou mee om kon gaan, misschien komt dat nog:) Mag ik vragen wat voor soort opleiding je hebt gevolgd en wat voor jou de redenen waren om verpleegkunde te gaan doen? Is die overstap bij jou gemakkelijk gegaan en hoe reageerde je omgeving er op? Hoe ging je hier mee om?
Ik heb engels gestudeerd en was vertaler. Ik ben erbij gaan les geven, om achter mn computer vandaan te komen, maar ik zag mezelf dat geen 40 jaar volhouden.
Ik kende de zorg al wel, door vakantiebaantjes en bovendien werkt bijna de hele familie in de zorg! Ik merkte dat ik vooral voldoening kreeg uit werken in de zorg. Op school en zeker in het bedrijfsleven had ik dat gewoonweg niet.
De reacties..... zijn de reacties. Er komen erg positieve dingen op je af en andere mensen kijken alleen maar naar het niveau en het inkomen. Ja, in beide gevallen ben ik erop achteruit gegaan, maar ik voel me toch stukken beter!
Wat andere mensen vinden (moeten ze bij de politie brengen) maakt mij niet uit, ik ben degene die het werk moet doen!
Ik doe nu een verkorte, betaalde opleiding. Je wordt in het ziekenhuis opgeleid, met weinig schooldagen. Dat blijkt in de praktijk een groot voordeel te zijn ten opzichte van de HBO-V. Maar het ligt er een beetje aan wat je uiteindelijk wil gaan doen, misschien is HBO voor jou een betere keus.
@ Britannia: wat goed dat jij die keuze gemaakt hebt, je niets aantrekt van het niveauverschil en gewoon iets doet waar je gelukkig van wordt! Ik zou willen dat ik er ook zou mee om kon gaan, misschien komt dat nog:) Mag ik vragen wat voor soort opleiding je hebt gevolgd en wat voor jou de redenen waren om verpleegkunde te gaan doen? Is die overstap bij jou gemakkelijk gegaan en hoe reageerde je omgeving er op? Hoe ging je hier mee om?
Ik heb engels gestudeerd en was vertaler. Ik ben erbij gaan les geven, om achter mn computer vandaan te komen, maar ik zag mezelf dat geen 40 jaar volhouden.
Ik kende de zorg al wel, door vakantiebaantjes en bovendien werkt bijna de hele familie in de zorg! Ik merkte dat ik vooral voldoening kreeg uit werken in de zorg. Op school en zeker in het bedrijfsleven had ik dat gewoonweg niet.
De reacties..... zijn de reacties. Er komen erg positieve dingen op je af en andere mensen kijken alleen maar naar het niveau en het inkomen. Ja, in beide gevallen ben ik erop achteruit gegaan, maar ik voel me toch stukken beter!
Wat andere mensen vinden (moeten ze bij de politie brengen) maakt mij niet uit, ik ben degene die het werk moet doen!
Ik doe nu een verkorte, betaalde opleiding. Je wordt in het ziekenhuis opgeleid, met weinig schooldagen. Dat blijkt in de praktijk een groot voordeel te zijn ten opzichte van de HBO-V. Maar het ligt er een beetje aan wat je uiteindelijk wil gaan doen, misschien is HBO voor jou een betere keus.
zondag 4 april 2010 om 18:55
Al een tijdlang speelt regelmatig ook bij mij het idee op om HBO-V te gaan doen. Ik heb een afgeronde opleiding SPH en WO Sociologie. Ik heb jaren in de klinische psychiatrie gewerkt en werk nu in de ambulante verslavingszorg.
Ik zou graag een zo kort mogelijke opleiding willen doen, omdat ik denk dat ik al aardig wat bagage heb doordat ik zo lang in de psychiatrie (8 jaar) en in de verslavingszorg heb gewerkt.
Hebben jullie tips voor me? Ben je of ken je iemand die een verkorte deeltijdopleiding HBO-V doet? Welke scholen bieden een verkorte opleiding aan voor mensen met werkervaring en een HBO-diploma in welzijn? Ik heb al aardig wat termen door google gegooid en brochures besteld, maar ik ben op zoek naar insiderstips . Omgeving Randstad.
Ik zou graag een zo kort mogelijke opleiding willen doen, omdat ik denk dat ik al aardig wat bagage heb doordat ik zo lang in de psychiatrie (8 jaar) en in de verslavingszorg heb gewerkt.
Hebben jullie tips voor me? Ben je of ken je iemand die een verkorte deeltijdopleiding HBO-V doet? Welke scholen bieden een verkorte opleiding aan voor mensen met werkervaring en een HBO-diploma in welzijn? Ik heb al aardig wat termen door google gegooid en brochures besteld, maar ik ben op zoek naar insiderstips . Omgeving Randstad.
