Werk & Studie
alle pijlers
Vastlopen tijdens baan
maandag 15 januari 2018 11:48
Momenteel heb ik geen werk, maar in de toekomst zou ik wel graag weer aan het werk gaan. Alleen ben ik op zoek naar tips over in welke branche ik dan het beste op mijn plek zou zijn. Ik zit namelijk te denken aan een omscholing. Ik heb een HBO diploma, maar in het werkgebied waar ik dan in terecht kom zit ik niet op mijn plaats
Mijn probleem is eigenlijk dat ik tijdens elke baan waar ik mee begin vastloop. Ik begin altijd vol enthousiasme en goede moed, maar gaandeweg loopt het altijd mis. Nu heb ik een paar maanden geleden een diagnostisch traject doorlopen om te bekijken waar het aan ligt dat ik zowel op het werk als privé vastloop en hier kwam uit dat ik een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis heb, wat eigenlijk het beste samen te vatten is als extreem perfectionisme.
Hoe je dat dan merkt bij mij (in een werksituatie):
* Ik heb veel moeite met beoordeeld worden; ik ben al heel kritisch op mezelf en als ik dan ook nog eens van anderen te horen krijg wat ik fout doe dan sla ik helemaal op slot.
* Ik heb moeite met veranderingen op het werk, vooral als ik zie dat die veranderingen ervoor zorgen dat dingen slechter gaan lopen / het niet in het voordeel is van het bedrijf / de klant enz.
* Ik vind het lastig om te werken met targets, zeker als die targets op meerdere gebieden zitten en elkaar 'bijten', bijvoorbeeld: gesprekken mogen maar 5 minuten duren, maar je moet in die tijd wel 10 dingen benoemd hebben én een verkoop hebben geregeld
* Ik heb moeite met afspraken die worden gemaakt en niet worden nagekomen
Daar staat dan weer tegenover:
* Ik ben punctueel en hou me aan afspraken die zijn gemaakt
* Ik onthou meer dan gemiddeld
* Ik zal er nooit met de pet naar gooien en ben heel loyaal naar mijn werkgever
* Ik ben altijd bereid om mee te denken en kritisch te kijken naar processen binnen een bedrijf, met het doel om dingen te verbeteren
* Ik ben goed in lijstjes, planningen etc
* Ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren en ben altijd geneigd om zelfs nog meer te willen weten en dit dan in mijn vrije tijd uit te gaan zoeken
Bij welke beroepen zouden mijn goede kanten nou echt pluspunten zijn, zonder dat mijn valkuilen teveel een rol zullen spelen? Heeft iemand tips?? Zelf weet ik het niet echt meer eigenlijk, heb al meerdere dingen geprobeerd, maar zoals ik dus al zei: ik loop elke keer vast.
Mijn probleem is eigenlijk dat ik tijdens elke baan waar ik mee begin vastloop. Ik begin altijd vol enthousiasme en goede moed, maar gaandeweg loopt het altijd mis. Nu heb ik een paar maanden geleden een diagnostisch traject doorlopen om te bekijken waar het aan ligt dat ik zowel op het werk als privé vastloop en hier kwam uit dat ik een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis heb, wat eigenlijk het beste samen te vatten is als extreem perfectionisme.
Hoe je dat dan merkt bij mij (in een werksituatie):
* Ik heb veel moeite met beoordeeld worden; ik ben al heel kritisch op mezelf en als ik dan ook nog eens van anderen te horen krijg wat ik fout doe dan sla ik helemaal op slot.
* Ik heb moeite met veranderingen op het werk, vooral als ik zie dat die veranderingen ervoor zorgen dat dingen slechter gaan lopen / het niet in het voordeel is van het bedrijf / de klant enz.
* Ik vind het lastig om te werken met targets, zeker als die targets op meerdere gebieden zitten en elkaar 'bijten', bijvoorbeeld: gesprekken mogen maar 5 minuten duren, maar je moet in die tijd wel 10 dingen benoemd hebben én een verkoop hebben geregeld
* Ik heb moeite met afspraken die worden gemaakt en niet worden nagekomen
Daar staat dan weer tegenover:
* Ik ben punctueel en hou me aan afspraken die zijn gemaakt
* Ik onthou meer dan gemiddeld
* Ik zal er nooit met de pet naar gooien en ben heel loyaal naar mijn werkgever
* Ik ben altijd bereid om mee te denken en kritisch te kijken naar processen binnen een bedrijf, met het doel om dingen te verbeteren
* Ik ben goed in lijstjes, planningen etc
* Ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren en ben altijd geneigd om zelfs nog meer te willen weten en dit dan in mijn vrije tijd uit te gaan zoeken
Bij welke beroepen zouden mijn goede kanten nou echt pluspunten zijn, zonder dat mijn valkuilen teveel een rol zullen spelen? Heeft iemand tips?? Zelf weet ik het niet echt meer eigenlijk, heb al meerdere dingen geprobeerd, maar zoals ik dus al zei: ik loop elke keer vast.
donderdag 18 januari 2018 21:01
Als je te maken hebt met targets die elkaar bijten dan is het verstandig om eens op papier te zetten welke doelen je allemaal moet halen. Alles halen dus lukt niet maar welke combi zorgt voor de meeste succes?
Als ik jouw voorbeeld een beetje uitwerk krijg ik dit:
1. Gesprek binnen 5 minuten, wel dingen benoemd, geen verkoop
(+ + -)
2. Gesprek niet binnen 5 minuten, wel alles benoemd en verkoop.
(- + +)
Ik denk dat de target verkoop het belangrijkste is, dus zou ik kiezen voor optie 2. Als men dan gaat zeuren over die 5 minuten dan wijs je op de verkoop.
Daarnaast denk ik dat jij je grootste vijand bent. Heb er vertrouwen in dat je ook mag blijven als je niet alles perfect doet. Kritiek is niet gelijk een compleet negatieve beoordeling.
Ik houd zelf ook niet van verandering, vooral niet als er zaken aangepast worden waarbij ik zie dat probleem x waarschijnlijk zal ontstaan. Eerder raakte ik enorm in de stress en zat ik mezelf al ontslagen worden omdat ik verantwoordelijk gehouden zou worden voor deze negatieve neveneffecten. Nu probeer ik mijn werk binnen de nieuwe kaders zo goed mogelijk te doen en een uitweg te vinden zodat probleem x toch niet voorkomt. Dit lukt soms en ik vind dat ook wel een sport
Bepaalde veranderingen hebben ook voordelen dus als ik me weer in de stress voel schieten denk ik aan de keren dat het wel postief was en hoop ik op het beste.
Iedereen heeft recht op zijn eigen problemen. Als leidinggevende X een bepaalde beslissing neemt met effect Z dan is hij/zij eindverantwoordelijk, niet ik. Ik ga ik me niet rot voelen als ik er alles aan gedaan heb om aan de eisen te voldoen. Daarentegen ga ik niet achterover leunen en het probleem laten ontstaan en zeggen: ik zei het toch? Ik probeer onder de nieuwe omstandigheden de klus te klaren.
Accepteer ook bepaalde dingen van jezelf. Vroeger was ik boos dat ik zoveel werkte, nu weet ik dat ik degene ben die het nodig heeft om de dingen zo goed op orde te hebben. Het niet op orde hebben zorgt voor meer stress en slapeloze nachten. Alles piekfijn in orde zorgt voor voldoening.
Als ik jouw voorbeeld een beetje uitwerk krijg ik dit:
1. Gesprek binnen 5 minuten, wel dingen benoemd, geen verkoop
(+ + -)
2. Gesprek niet binnen 5 minuten, wel alles benoemd en verkoop.
(- + +)
Ik denk dat de target verkoop het belangrijkste is, dus zou ik kiezen voor optie 2. Als men dan gaat zeuren over die 5 minuten dan wijs je op de verkoop.
Daarnaast denk ik dat jij je grootste vijand bent. Heb er vertrouwen in dat je ook mag blijven als je niet alles perfect doet. Kritiek is niet gelijk een compleet negatieve beoordeling.
Ik houd zelf ook niet van verandering, vooral niet als er zaken aangepast worden waarbij ik zie dat probleem x waarschijnlijk zal ontstaan. Eerder raakte ik enorm in de stress en zat ik mezelf al ontslagen worden omdat ik verantwoordelijk gehouden zou worden voor deze negatieve neveneffecten. Nu probeer ik mijn werk binnen de nieuwe kaders zo goed mogelijk te doen en een uitweg te vinden zodat probleem x toch niet voorkomt. Dit lukt soms en ik vind dat ook wel een sport
Bepaalde veranderingen hebben ook voordelen dus als ik me weer in de stress voel schieten denk ik aan de keren dat het wel postief was en hoop ik op het beste.
Iedereen heeft recht op zijn eigen problemen. Als leidinggevende X een bepaalde beslissing neemt met effect Z dan is hij/zij eindverantwoordelijk, niet ik. Ik ga ik me niet rot voelen als ik er alles aan gedaan heb om aan de eisen te voldoen. Daarentegen ga ik niet achterover leunen en het probleem laten ontstaan en zeggen: ik zei het toch? Ik probeer onder de nieuwe omstandigheden de klus te klaren.
Accepteer ook bepaalde dingen van jezelf. Vroeger was ik boos dat ik zoveel werkte, nu weet ik dat ik degene ben die het nodig heeft om de dingen zo goed op orde te hebben. Het niet op orde hebben zorgt voor meer stress en slapeloze nachten. Alles piekfijn in orde zorgt voor voldoening.
