Werk & Studie
alle pijlers
WAO, studie en weer aan het werk pogen te komen
woensdag 16 september 2009 om 09:58
Hallo mensen
Ik heb een vraag.. Ik zit in de wao, al een fikse poos, ben herkeurd (2 x) en toen weer afgekeurd. Zelf wil ik heel graag weer aan het werk. Fulltime kan niet meer door mijn ziekte maar 1 a 2 dagen zou haalbaar moeten zijn. UWV wilde hieraan niet meewerken, de arbeidsdeskundige lachte me nog niet uit , noemde me arbeidsgehandicapt etc. en zij vonden mijn plan niet realistisch.
Nu ben ik nogal eigenwijs
Ik wil dus een opleiding gaan doen (verpleegkunde ) en moet eerst de daarvoor gelden opleiding gaan doen (HBO-V). Nu is concreet mijn vraag :
* mag dit met een uitkering
* kosten voor de opleiding zijn uiteraard niet misselijk, is er een mogelijkheid dat je het collegegeld in bijv. 4 termijnen betaald ?
boeken etc. kom ik wel aan via bol of MP dus dat is het punt niet.
* en als ik dan uiteindelijk klaar ben.. kom ik aan het werk ? Ik zal toch ook stage moeten lopen etc.
Kortom.. kan deze arbeidsgehandicapt (wat een k.t. woord) toch weer aan de slag (al is het dan niet fulltime ?) of is het een plan wat ik beter maar kan laten varen ?
Ik heb een vraag.. Ik zit in de wao, al een fikse poos, ben herkeurd (2 x) en toen weer afgekeurd. Zelf wil ik heel graag weer aan het werk. Fulltime kan niet meer door mijn ziekte maar 1 a 2 dagen zou haalbaar moeten zijn. UWV wilde hieraan niet meewerken, de arbeidsdeskundige lachte me nog niet uit , noemde me arbeidsgehandicapt etc. en zij vonden mijn plan niet realistisch.
Nu ben ik nogal eigenwijs
Ik wil dus een opleiding gaan doen (verpleegkunde ) en moet eerst de daarvoor gelden opleiding gaan doen (HBO-V). Nu is concreet mijn vraag :
* mag dit met een uitkering
* kosten voor de opleiding zijn uiteraard niet misselijk, is er een mogelijkheid dat je het collegegeld in bijv. 4 termijnen betaald ?
boeken etc. kom ik wel aan via bol of MP dus dat is het punt niet.
* en als ik dan uiteindelijk klaar ben.. kom ik aan het werk ? Ik zal toch ook stage moeten lopen etc.
Kortom.. kan deze arbeidsgehandicapt (wat een k.t. woord) toch weer aan de slag (al is het dan niet fulltime ?) of is het een plan wat ik beter maar kan laten varen ?
woensdag 16 september 2009 om 10:01
Regels omtrent studeren en uitkering ken ik niet, maar ik kan me zo voorstellen dat als je voltijd kunt studeren, dat ze vinden dat je dan voltijd ook kan werken.
Dat is ook de vraag voor jezelf: kan ik voltijd studeren en voltijd stage lopen?
Collegegeld kan in 12 termijnen betaald worden, betaal je beetje extra admin. kosten voor.
Dat is ook de vraag voor jezelf: kan ik voltijd studeren en voltijd stage lopen?
Collegegeld kan in 12 termijnen betaald worden, betaal je beetje extra admin. kosten voor.
woensdag 16 september 2009 om 10:01
Ik heb geen ervaring met uwv ed. Maar ik vraag me wel af waarom je afgekeurd bent. Je hoeft dat natuurlijk niet hier op te schrijven, maar kun je met je handicap wel in de zorg werken? Zijn er plekken waar jij je geschikt voor vindt? Waar je 1 of 2 dagen zou kunnen werken?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 16 september 2009 om 10:06
Rollergirl: nee ik kan niet full time werken, dat kan ik lichamelijk niet aan. 1 a 2 dagen hooguit.. Dat is ook het dubbele eraan. Ik zou dolgraag de opleiding willen volgen maar weet ergens dat ik nooit voltijds aan de slag kan, dus in die zin snap ik het UWV wel. Maar ik zou bijv. wel als oproepkracht ingezet kunnen worden, een soort van 0 uren contract (voor zover dat bestaat binnen de zorg.)
Dejavu: ik heb reuma, dus ik weet , realistisch gezien dat ik niet voor alles geschikt ben, maar ik wil het toch proberen. Zoals ik ook al hierboven schrijf aan rollergirl zou oproepkracht ideaal zijn, dan belast ik mezelf niet constant.
Ik ben echt aan het onderzoeken of dit kan, mijn andere optie is HBO-psychologie en dan de richting kiezen van het onderwijs, dat is fysiek minder belastend. Maar ik hoopte ook op antwoorden van mensen die in dezelfde situatie zitten als ik.. Het moet wel haalbaar blijven .
Dejavu: ik heb reuma, dus ik weet , realistisch gezien dat ik niet voor alles geschikt ben, maar ik wil het toch proberen. Zoals ik ook al hierboven schrijf aan rollergirl zou oproepkracht ideaal zijn, dan belast ik mezelf niet constant.
Ik ben echt aan het onderzoeken of dit kan, mijn andere optie is HBO-psychologie en dan de richting kiezen van het onderwijs, dat is fysiek minder belastend. Maar ik hoopte ook op antwoorden van mensen die in dezelfde situatie zitten als ik.. Het moet wel haalbaar blijven .
woensdag 16 september 2009 om 10:08
tsja het lijkt mij inderdaad dat als je voltijd zou kunnen studeren, ze zeggen dat je dan ook wel kunt werken. Zorg lijkt mij niet het meest 'ontspannen' werk. Het lijkt mij zowel fysiek als psysch zwaar. (weet niet of je of psychische of fysieke grond bent aan afgekeurd)
Vreemd, normaal hoor je mensen zeggen dat ze niet kunen werken maar niet 100% afgekeurd worden...andersom hoor je niet vaak....
Petje af dat je ondanks dat je afgekeurd bent wel een goed plan hebt!
Vreemd, normaal hoor je mensen zeggen dat ze niet kunen werken maar niet 100% afgekeurd worden...andersom hoor je niet vaak....
Petje af dat je ondanks dat je afgekeurd bent wel een goed plan hebt!
woensdag 16 september 2009 om 10:09
Rollergirl: nee ik kan niet full time werken, dat kan ik lichamelijk niet aan. 1 a 2 dagen hooguit.. Dat is ook het dubbele eraan. Ik zou dolgraag de opleiding willen volgen maar weet ergens dat ik nooit voltijds aan de slag kan, dus in die zin snap ik het UWV wel. Maar ik zou bijv. wel als oproepkracht ingezet kunnen worden, een soort van 0 uren contract (voor zover dat bestaat binnen de zorg.)
Dejavu: ik heb reuma, dus ik weet , realistisch gezien dat ik niet voor alles geschikt ben, maar ik wil het toch proberen. Ik ben niet zomaar afgekeurd hoor ! Ik ga hier niet mijn hele medische dossier op tafel gooien, maar af gekeurd worden is niet een pretje (waarom toch altijd meteen die vraag ?.. )
Zoals ik ook al hierboven schrijf aan rollergirl zou oproepkracht ideaal zijn, dan belast ik mezelf niet constant.
Ik ben echt aan het onderzoeken of dit kan, mijn andere optie is HBO-psychologie en dan de richting kiezen van het onderwijs, dat is fysiek minder belastend. Maar ik hoopte ook op antwoorden van mensen die in dezelfde situatie zitten als ik.. Het moet wel haalbaar blijven .
Dejavu: ik heb reuma, dus ik weet , realistisch gezien dat ik niet voor alles geschikt ben, maar ik wil het toch proberen. Ik ben niet zomaar afgekeurd hoor ! Ik ga hier niet mijn hele medische dossier op tafel gooien, maar af gekeurd worden is niet een pretje (waarom toch altijd meteen die vraag ?.. )
Zoals ik ook al hierboven schrijf aan rollergirl zou oproepkracht ideaal zijn, dan belast ik mezelf niet constant.
Ik ben echt aan het onderzoeken of dit kan, mijn andere optie is HBO-psychologie en dan de richting kiezen van het onderwijs, dat is fysiek minder belastend. Maar ik hoopte ook op antwoorden van mensen die in dezelfde situatie zitten als ik.. Het moet wel haalbaar blijven .
woensdag 16 september 2009 om 10:13
ter aanvulling..
Ik ben herkeurd onder de meest strengste eisen die tegenwoordig gelden, ik had en heb niets te verbergen tijdens dit proces en heb dan ook volledig meegewerkt met het UWV.. Ik denk dat heel veel mensen denken dat het keuringsproces een lachtertje is en dat je huppakee zonder meer weer naar huis wordt gestuurd.
In mijn geval is mijn hele medische handel en wandel doorgelicht, ben door 2 artsen gezien en gekeurd. En toen ik zelf aangaf weer wat uren te willen werken werd ik echt voor gek aangezien. Letterlijk werd gezegd "mevrouw... denk u nou werkelijk dat u nog aan de slag komt met uw medisch dossier ? "..
Er zijn echt mensen die "terecht" in de WAO zitten maar daar hoef je dan toch niet blij van te worden ? Ik ben daar in ieder geval niet blij mee en wil daar wat aan doen..
Dus zit ik niet te wachten op vragen rondom mijn wao. Ik heb in mijn OP aangegeven dat ik dus een beperking heb en verder wil ik het daarbij laten, want daar gaat het niet om, althans niet in detail.
Ik ben herkeurd onder de meest strengste eisen die tegenwoordig gelden, ik had en heb niets te verbergen tijdens dit proces en heb dan ook volledig meegewerkt met het UWV.. Ik denk dat heel veel mensen denken dat het keuringsproces een lachtertje is en dat je huppakee zonder meer weer naar huis wordt gestuurd.
In mijn geval is mijn hele medische handel en wandel doorgelicht, ben door 2 artsen gezien en gekeurd. En toen ik zelf aangaf weer wat uren te willen werken werd ik echt voor gek aangezien. Letterlijk werd gezegd "mevrouw... denk u nou werkelijk dat u nog aan de slag komt met uw medisch dossier ? "..
Er zijn echt mensen die "terecht" in de WAO zitten maar daar hoef je dan toch niet blij van te worden ? Ik ben daar in ieder geval niet blij mee en wil daar wat aan doen..
Dus zit ik niet te wachten op vragen rondom mijn wao. Ik heb in mijn OP aangegeven dat ik dus een beperking heb en verder wil ik het daarbij laten, want daar gaat het niet om, althans niet in detail.
woensdag 16 september 2009 om 10:15
Poldervrouw, met reuma zou je misschien beter een beroep kunnen kiezen dat niet zo fysiek veeleisend is als de zorg.
Psychologie lijkt me dan een stuk geschikter, dat is vooral veel praten. Bovendien kun je als zelfstandig psycholoog zelf bepalen wanneer en hoeveel je werkt. Maar het is een lange opleiding, met kostbare vervolgopleidingen voordat je je ergens kunt vestigen. En ik vraag me ook af of die markt niet erg overspannen is, iedereen lijkt tegenwoordig wel psychologie te studeren.
Psychologie lijkt me dan een stuk geschikter, dat is vooral veel praten. Bovendien kun je als zelfstandig psycholoog zelf bepalen wanneer en hoeveel je werkt. Maar het is een lange opleiding, met kostbare vervolgopleidingen voordat je je ergens kunt vestigen. En ik vraag me ook af of die markt niet erg overspannen is, iedereen lijkt tegenwoordig wel psychologie te studeren.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 16 september 2009 om 10:16
gelukkig meisje: misschien naief gedacht van mezelf.. meisjessdroom "zuster worden".. Ik hoopte op ervaringen van mensen die het al gedaan hebben maar het is allemaal nog maar verkennend.. Als het echt niet haalbaar is, ga ik zeker niet starten. Er is nog een andere optie en dat is dus HBO-psych. dan zit ik toch in de zorg en dan m.n. in de richting van/met kinderen.
woensdag 16 september 2009 om 10:18
quote:gelukkigmeisje schreef op 16 september 2009 @ 10:08:
ts
Vreemd, normaal hoor je mensen zeggen dat ze niet kunen werken maar niet 100% afgekeurd worden...andersom hoor je niet vaak....
Petje af dat je ondanks dat je afgekeurd bent wel een goed plan hebt!Is het zo vreemd ? Ik kan me nl. niet voorstellen dat je gewoon maar lekker achter die geraniums blijft zitten. Ik ben van mening dat er altijd wel iets is wat je kunt doen met je beperking (tuurlijk zijn er grenzen, maar je snapt waar ik heen wil). HEt is wel heel gemakkelijk om thuis te blijven en je hand op te houden.. en die zijn er ook.
ts
Vreemd, normaal hoor je mensen zeggen dat ze niet kunen werken maar niet 100% afgekeurd worden...andersom hoor je niet vaak....
Petje af dat je ondanks dat je afgekeurd bent wel een goed plan hebt!Is het zo vreemd ? Ik kan me nl. niet voorstellen dat je gewoon maar lekker achter die geraniums blijft zitten. Ik ben van mening dat er altijd wel iets is wat je kunt doen met je beperking (tuurlijk zijn er grenzen, maar je snapt waar ik heen wil). HEt is wel heel gemakkelijk om thuis te blijven en je hand op te houden.. en die zijn er ook.
woensdag 16 september 2009 om 10:19
quote:Dejavu schreef op 16 september 2009 @ 10:15:
Poldervrouw, met reuma zou je misschien beter een beroep kunnen kiezen dat niet zo fysiek veeleisend is als de zorg.
Psychologie lijkt me dan een stuk geschikter, dat is vooral veel praten. Bovendien kun je als zelfstandig psycholoog zelf bepalen wanneer en hoeveel je werkt. Maar het is een lange opleiding, met kostbare vervolgopleidingen voordat je je ergens kunt vestigen. En ik vraag me ook af of die markt niet erg overspannen is, iedereen lijkt tegenwoordig wel psychologie te studeren.Ik zit dan ook te denken aan de richting van de schoolbegeleidingsdiensten, RT-er etc. dus niet zo zeer het praten met mensen in de problemen maar echt op scholen werken met kinderen die naar onder of boven toe uitvallen en die dan helpen hun schoolcarriere goed te laten verlopen.
Poldervrouw, met reuma zou je misschien beter een beroep kunnen kiezen dat niet zo fysiek veeleisend is als de zorg.
Psychologie lijkt me dan een stuk geschikter, dat is vooral veel praten. Bovendien kun je als zelfstandig psycholoog zelf bepalen wanneer en hoeveel je werkt. Maar het is een lange opleiding, met kostbare vervolgopleidingen voordat je je ergens kunt vestigen. En ik vraag me ook af of die markt niet erg overspannen is, iedereen lijkt tegenwoordig wel psychologie te studeren.Ik zit dan ook te denken aan de richting van de schoolbegeleidingsdiensten, RT-er etc. dus niet zo zeer het praten met mensen in de problemen maar echt op scholen werken met kinderen die naar onder of boven toe uitvallen en die dan helpen hun schoolcarriere goed te laten verlopen.
woensdag 16 september 2009 om 10:22
quote:Flashy schreef op 16 september 2009 @ 10:06:
Ik vind het een beetje raar dat als je afgekeurd bent je juist in de zorg wil gaan werken.... de meeste banen zijn toch een stuk lichter hoor!Is het raar ? Misschien is het ook raar, en verkijk me daar ook enorm op. Daarom zou full-time niet haalbaar zijn. Maar er zijn ook functies in de zorg die minder zwaar zijn omdat je dan niet zo fysiek bezig zijn, althans dat zegt de hogeschool waar ik geïnformeerd heb.. Dus ik zie me niet rondrennen als verpleegkundige op een afdeling waar ik dan bijv. mensen in- en uit bed moet tillen. Ik weet wel dat ik tijdens de opleiding wel mogelijkheden heb vwb rekening houden met mijn beperkingen, dus op zich zou de opleiding wel kunnen
Ik vind het een beetje raar dat als je afgekeurd bent je juist in de zorg wil gaan werken.... de meeste banen zijn toch een stuk lichter hoor!Is het raar ? Misschien is het ook raar, en verkijk me daar ook enorm op. Daarom zou full-time niet haalbaar zijn. Maar er zijn ook functies in de zorg die minder zwaar zijn omdat je dan niet zo fysiek bezig zijn, althans dat zegt de hogeschool waar ik geïnformeerd heb.. Dus ik zie me niet rondrennen als verpleegkundige op een afdeling waar ik dan bijv. mensen in- en uit bed moet tillen. Ik weet wel dat ik tijdens de opleiding wel mogelijkheden heb vwb rekening houden met mijn beperkingen, dus op zich zou de opleiding wel kunnen
woensdag 16 september 2009 om 10:22
Ik kan me voorstellen dat je niet zit te wachten op vragen rondom je WAO. Maar een van de vragen die je zelf stelt in je OP is:"kom ik aan het werk ? Ik zal toch ook stage moeten lopen etc. " en daarvoor is o.a. de reden waarom je in de WAO zit toch echt relevant.
Heel zwart-wit gesteld: als je in de WAO zit omdat je bijv. beide armen mist, en je wil typiste worden is de kans dat je aan het werk komt erg klein. Er zijn mensen die beide armen missen en toch aardig met een toetsenbord overweg kunnen, maar dat wil niet zeggen dat een baan als typiste realistisch is voor die mensen.
Jij geeft aan dat een van de studierichtingen die je overweegt, de zorg is. Met reuma lijkt me dat erg moeilijk. Er vallen al zoveel mensen in de zorg uit met lichamelijke klachten, rugklachten, schouderklachten, dat een werkgever in de zorg iemand met een reuma-achtergrond waarschijnlijk niet ziet zitten. Dan kun jij heel hard roepen dat je zelf denkt dat het wèl kan, maar als je vraagt hoe groot de kans is dat je in die richting aan de slag kunt denk ik toch echt dat die kans nihil is. Al jouw goede bedoelingen ten spijt.
Heel zwart-wit gesteld: als je in de WAO zit omdat je bijv. beide armen mist, en je wil typiste worden is de kans dat je aan het werk komt erg klein. Er zijn mensen die beide armen missen en toch aardig met een toetsenbord overweg kunnen, maar dat wil niet zeggen dat een baan als typiste realistisch is voor die mensen.
Jij geeft aan dat een van de studierichtingen die je overweegt, de zorg is. Met reuma lijkt me dat erg moeilijk. Er vallen al zoveel mensen in de zorg uit met lichamelijke klachten, rugklachten, schouderklachten, dat een werkgever in de zorg iemand met een reuma-achtergrond waarschijnlijk niet ziet zitten. Dan kun jij heel hard roepen dat je zelf denkt dat het wèl kan, maar als je vraagt hoe groot de kans is dat je in die richting aan de slag kunt denk ik toch echt dat die kans nihil is. Al jouw goede bedoelingen ten spijt.
Iets anders
woensdag 16 september 2009 om 10:29
TO, heb je het met je arbeidsdeskundige wel eens over een reintegratietraject gehad?
Ik heb ook een tijd in de WAO gezeten helaas, en wilde ook heel graag weer werken. Ik kreeg toen de kans een reintegratietraject te volgen om uit te zoeken wat de mogelijkheiden waren. Daar heb ik echt ontzettend veel aan gehad. Inmiddels is dat wel 7 jaar geleden, er zal ongetwijfeld weer flink in gesnoeid zijn maar misschien is dit toch een optie voor je. Ik ben toen ook een opleiding gaan volgen, mijn meisjesdroom! En intussen werk ik al weer 6 jaar met heel veel plezier.
Veel succes,
Groetjes,
NannieB
Ik heb ook een tijd in de WAO gezeten helaas, en wilde ook heel graag weer werken. Ik kreeg toen de kans een reintegratietraject te volgen om uit te zoeken wat de mogelijkheiden waren. Daar heb ik echt ontzettend veel aan gehad. Inmiddels is dat wel 7 jaar geleden, er zal ongetwijfeld weer flink in gesnoeid zijn maar misschien is dit toch een optie voor je. Ik ben toen ook een opleiding gaan volgen, mijn meisjesdroom! En intussen werk ik al weer 6 jaar met heel veel plezier.
Veel succes,
Groetjes,
NannieB
woensdag 16 september 2009 om 10:36
Afgekeurd worden, gebeurt je niet zomaar. Ik vind het benoemenswaardig dat je toch je zinnen zet om maar niet thuis achter de geraniums terecht te komen en een opleiding te willen gaan volgen. Wel denk ik dat je stil moet staan bij het soort opleiding dat je nu voor ogen hebt en dat deze niet realistisch is in jouw huidige situatie. Ik denk dat je beter je keuze kunt heroverwegen en een studie te kiezen, waarmee je daadwerkelijk iets kunt gaan doen en ook iets voor de maatschappij kunt gaan betekenen.
woensdag 16 september 2009 om 10:47
HBO-V met reuma, terwijl je weet niet meer dan 1 a 2 dagen te kunnen werken, klinkt niet heel realistisch. Bij HBO-V moet je ook stage lopen en de zorg is een zwaar beroep. Mocht je echt de zorg in willen, en ik vraag me werkelijk af of een werkgever in de zorg zit te wachten op een werknemer met reuma, niet lullig bedoeld, kun je ook kijken of je bij de Thuiszorg aan de slag kunt en daar interne opleiding doen. Maar het UWV is niet voor niets zo negatief over je plannen.
Waarom ga je niet iets doen wat minder belastend is? En wat Bertha schrijft, vrijwilligerswerk? In veel sectoren, zeker de zorg, zitten ze te springen om vrijwilligers.
Heb je dit ook met je behandelend artsen besproken? Die kunnen je kansen ook wel goed inschatten volgens mij. Overigens heb ik zelf een gedeeltelijke WAO uitkering en werk ook niet in mijn favoriete beroep, gewoonweg omdat dit niet kan. Kl*te, inderdaad, maar je vindt je weg er wel in. Alleen kost het tijd om je dromen opzij te zetten.
Maar ik zou wel realistisch blijven als ik jou was.
Waarom ga je niet iets doen wat minder belastend is? En wat Bertha schrijft, vrijwilligerswerk? In veel sectoren, zeker de zorg, zitten ze te springen om vrijwilligers.
Heb je dit ook met je behandelend artsen besproken? Die kunnen je kansen ook wel goed inschatten volgens mij. Overigens heb ik zelf een gedeeltelijke WAO uitkering en werk ook niet in mijn favoriete beroep, gewoonweg omdat dit niet kan. Kl*te, inderdaad, maar je vindt je weg er wel in. Alleen kost het tijd om je dromen opzij te zetten.
Maar ik zou wel realistisch blijven als ik jou was.
woensdag 16 september 2009 om 10:51
Hmm, zal wel aan mij liggen maar arbeidshandicap klinkt mij niet gek in de oren o.i.d. Je hébt een handicap op het gebied van arbeid, plain and simpel. En sja, als je zo'n persoon in 1 woord benoemd, dan wordt het een arbeidsgehandicapte. Zegt overigens nog niets, hele busladingen mensen hebben een arbeidshandicap doch werken -al dan niet met wat aanpassingen- gewoon volop en hebben vaak genoeg ook geen recht op een AO-uitkering.
Of je mag studeren en welke gevolgen dat heeft op jouw uitkering? Dat kan alleen het UWV jouw vertellen. Je zult hierover met de AD (arbeidsdeskundige) in gesprek moeten. Vraag hierbij alle gedane toezeggingen ook zwart op wit. Je zult dit volgens UWV regels moeten spelen, wil je het recht op jouw AO-uitkering en/of erop kunnen terugvallen in de toekomst niet in gevaar brengen. Kortom; babbelen met het UWV!
Financiering? Soms zijn er mogelijkheden, al zijn ze niet erg happig op studies financieren.
Wil je meer weten over hoe e.e.a. in elkaar zit? Je kunt contact opnemen met de MEE. Is geheel gratis en zij kunnen je hierin in alle mogelijke manieren bij staan. Gesprekken met UWV aan gaan, uitspitten welke regels voor jou van toepassing zijn, helpen met het doen van aanvragen etc.
En daarnaast voor jezelf éérlijk naar je plannen kijken. Hoe realistisch is het? Niet alleen voor dit jaar, maar ook voor 2010 en voor 2015. Als de kans levensgroot is dat je dan al niet meer in het veld zou kunnen werken waar je voor wilt gaan studeren, is je wens dan wel realistisch of zou het beter zijn om naar andere opties te kijken? Studeren is leuk, vooral doen! Maar als je het doet met als einddoel werken; kijk daar nu dan al naar. Hoe realistisch is het om in die branche te werken met de beperking die je hebt? Des te concreter jouw beeld is van hoe dat wél ingevuld kan worden, des te concreter je er aan kunt werken. Het zal niet altijd even makkelijk zijn, maar concretisering geeft je betere kansen. Ook richting potentiële werkgevers. Die horen liever waarom jij een goede werknemer bent en blíjft, dan dat je het zo graag wilt maar het nog niet concreet uitgedacht, waar nodig opgelost en ondervangen hebt.
Of je mag studeren en welke gevolgen dat heeft op jouw uitkering? Dat kan alleen het UWV jouw vertellen. Je zult hierover met de AD (arbeidsdeskundige) in gesprek moeten. Vraag hierbij alle gedane toezeggingen ook zwart op wit. Je zult dit volgens UWV regels moeten spelen, wil je het recht op jouw AO-uitkering en/of erop kunnen terugvallen in de toekomst niet in gevaar brengen. Kortom; babbelen met het UWV!
Financiering? Soms zijn er mogelijkheden, al zijn ze niet erg happig op studies financieren.
Wil je meer weten over hoe e.e.a. in elkaar zit? Je kunt contact opnemen met de MEE. Is geheel gratis en zij kunnen je hierin in alle mogelijke manieren bij staan. Gesprekken met UWV aan gaan, uitspitten welke regels voor jou van toepassing zijn, helpen met het doen van aanvragen etc.
En daarnaast voor jezelf éérlijk naar je plannen kijken. Hoe realistisch is het? Niet alleen voor dit jaar, maar ook voor 2010 en voor 2015. Als de kans levensgroot is dat je dan al niet meer in het veld zou kunnen werken waar je voor wilt gaan studeren, is je wens dan wel realistisch of zou het beter zijn om naar andere opties te kijken? Studeren is leuk, vooral doen! Maar als je het doet met als einddoel werken; kijk daar nu dan al naar. Hoe realistisch is het om in die branche te werken met de beperking die je hebt? Des te concreter jouw beeld is van hoe dat wél ingevuld kan worden, des te concreter je er aan kunt werken. Het zal niet altijd even makkelijk zijn, maar concretisering geeft je betere kansen. Ook richting potentiële werkgevers. Die horen liever waarom jij een goede werknemer bent en blíjft, dan dat je het zo graag wilt maar het nog niet concreet uitgedacht, waar nodig opgelost en ondervangen hebt.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 16 september 2009 om 10:57
quote:Flashy schreef op 16 september 2009 @ 10:06:
Ik vind het een beetje raar dat als je afgekeurd bent je juist in de zorg wil gaan werken.... de meeste banen zijn toch een stuk lichter hoor!
Waarom raar? Meest realistisch is het niet imho -en waarschijnlijk ook in jouw visie- maar is het daarom ráár? Mensen zijn nog altijd zo.... romantisch dat ze kijken naar wat ze graag willen. Als je daar blijft hangen en niet vervolgens kijkt hoe realistisch het is, sja dan krijg je dat men dergelijke studie wil volgen.
Op zich zelfs nog niets mis mee, áls men zich maar beseft dat werk er waarschijnlijk in deze combi niet in zit. Dat je zou kunnen stranden op de stage. Of eerder in de opleiding al. Wil je dan nog? Vooral doen!
Ik heb al te veel mensen, zowel -gedeeltelijk- arbeidsongeschikt als niet, zich zien richten op jobs en/of richtingen die niet altijd even realistisch te noemen valt. Zo raar is het voor mij allang al niet meer.
Maar goed, dat komt dan ook uit de vingers van iemand die destijds al wist dat het tótaal niet haalbaar zou zijn om een fulltime studie te volgen, ook niet met alle mogelijke aanpassingen die er gelden, en tóch er voor is gegaan en bewust het punt heeft willen bereiken van 'hier loop ik vast en het is niet op te lossen'. En ook dat betrof een studie in de zorg.
Ik vind het een beetje raar dat als je afgekeurd bent je juist in de zorg wil gaan werken.... de meeste banen zijn toch een stuk lichter hoor!
Waarom raar? Meest realistisch is het niet imho -en waarschijnlijk ook in jouw visie- maar is het daarom ráár? Mensen zijn nog altijd zo.... romantisch dat ze kijken naar wat ze graag willen. Als je daar blijft hangen en niet vervolgens kijkt hoe realistisch het is, sja dan krijg je dat men dergelijke studie wil volgen.
Op zich zelfs nog niets mis mee, áls men zich maar beseft dat werk er waarschijnlijk in deze combi niet in zit. Dat je zou kunnen stranden op de stage. Of eerder in de opleiding al. Wil je dan nog? Vooral doen!
Ik heb al te veel mensen, zowel -gedeeltelijk- arbeidsongeschikt als niet, zich zien richten op jobs en/of richtingen die niet altijd even realistisch te noemen valt. Zo raar is het voor mij allang al niet meer.
Maar goed, dat komt dan ook uit de vingers van iemand die destijds al wist dat het tótaal niet haalbaar zou zijn om een fulltime studie te volgen, ook niet met alle mogelijke aanpassingen die er gelden, en tóch er voor is gegaan en bewust het punt heeft willen bereiken van 'hier loop ik vast en het is niet op te lossen'. En ook dat betrof een studie in de zorg.
vandaag ga ik van alles kunnen
