Werk & Studie
alle pijlers
Wat vind jij belangrijk aan een huisarts?
dinsdag 22 mei 2018 10:47
woensdag 23 mei 2018 07:54
Geen artsenbul in ieder geval. Diagnoses stellen is niet de taak van een assistente. Zo veel mogelijk mensen afwimpelen ook niet.
Ik heb na jaren van invallers eindelijk een fatsoenlijke huisarts. Een soort dokter Pol, ruim voorbij zijn pensioen en heeft jarenlang als arts in ontwikkelingslanden gewerkt. Gaat graag buiten de gebaande paden, hoort ook daadwerkelijk wat ik zeg en vindt mij capabel genoeg voor eigen inbreng. Ik heb wel anders meegemaakt.
donderdag 24 mei 2018 21:12
Wat ik fijn vind aan mijn eigen huisarts is dat hij daadwerkelijk moeite doet om m’n gezin te leren kennen. Hij stond bijvoorbeeld de ochtend na de bevalling van m’n jongste binnen, hij had het gewoon even in z’n visiteronde meegenomen. Hij liet meteen weten dat ik hem bij twijfel altijd kon bellen.
Onze oudste was nogal een huilbaby en toen heeft hij goed vinger aan de pols gehouden hoe het met mij ging. Dus ook daarom wilde hij me op het hart drukken dat ik dit keer bij een huilbaby niet weer zolang zelf moest aanmodderen.
Hij heeft ook een fijne assistente. Laatst had mijn oudste al vijf dagen buikgriep, en dan is het fijn om even te weten: wanneer wordt het zorgelijk?
Onze oudste was nogal een huilbaby en toen heeft hij goed vinger aan de pols gehouden hoe het met mij ging. Dus ook daarom wilde hij me op het hart drukken dat ik dit keer bij een huilbaby niet weer zolang zelf moest aanmodderen.
Hij heeft ook een fijne assistente. Laatst had mijn oudste al vijf dagen buikgriep, en dan is het fijn om even te weten: wanneer wordt het zorgelijk?
donderdag 24 mei 2018 22:04
donderdag 24 mei 2018 22:15
Dit dus. Gruwelijk irritant. Momenteel ook weer een akkefietje: tot drie keer toe een afspraak geweigerd voor kind (want aandoening gaat heus vanzelf over mevrouw). Tot man het zat was en terplekke een consult eiste. Resultaat: kind vergaat van de pijn en zit nu aan de tweede antibioticakuur. En bedankt.LaFleurNoire schreef: ↑24-05-2018 22:04Een assistente mag niet op de stoel van de arts gaan zitten, hoe onzinnig die klachten ook mogen zijn.
En daar heeft ze dus de opleiding ook niet voor.
donderdag 24 mei 2018 22:49
Wat vreemd dat assistentes consulten weigeren, dat heb ik nooit meegemaakt. Ik dacht dat de triage vooral bedoeld was om de urgentie te bepalen. Dus dat de éne afspraak zo snel mogelijk moet en de andere ook wel later kan. Maar weigeren is absurd.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
donderdag 24 mei 2018 23:00
Dat klopt, dat is inderdaad de bedoeling. Ik ben zelf assistente. Afspraak weigeren zou niet eens in me opkomen! Het lukt alleen niet om iedereen op de dag zelf te zien helaas en dat leidt nogal eens tot onbegrip.kopjekoffie70 schreef: ↑24-05-2018 22:49Wat vreemd dat assistentes consulten weigeren, dat heb ik nooit meegemaakt. Ik dacht dat de triage vooral bedoeld was om de urgentie te bepalen. Dus dat de éne afspraak zo snel mogelijk moet en de andere ook wel later kan. Maar weigeren is absurd.
donderdag 24 mei 2018 23:27
Juist zenga, zo had ik het ook begrepen. En dat niet iedereen op dezelfde dag kan is ook logisch.
En iemand zien kan zoveel verschil maken. Ik herinner me nu toevallig een verhaal. Ik was ooit als tiener toevallig mee toen mijn moeder met mijn broertje naar de huisarts ging, maar hij was meer naar mij aan het kijken en vroeg me om bloed te laten prikken. Bleek flinke bloedarmoede en verklaarde ook het flinke afvallen en slap voelen.
Ook een goede assistente kan iemand niet door de telefoon bekijken.
En iemand zien kan zoveel verschil maken. Ik herinner me nu toevallig een verhaal. Ik was ooit als tiener toevallig mee toen mijn moeder met mijn broertje naar de huisarts ging, maar hij was meer naar mij aan het kijken en vroeg me om bloed te laten prikken. Bleek flinke bloedarmoede en verklaarde ook het flinke afvallen en slap voelen.
Ook een goede assistente kan iemand niet door de telefoon bekijken.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
vrijdag 25 mei 2018 07:21
Een patiënt zien is belangrijk inderdaad. Gelukkig werk ik voor een huisarts die niet moeilijk doet en ook vaak zegt "laat maar even komen" want als patiënt bijvoorbeeld belt over huiduitslag kan ik dat minutenlang uitvragen en soms nog niet veel verder zijn gekomen maar de huisarts ziet meestal in een oogopslag wat er aan de hand is. Helaas werkt dat niet zo bij elke huisarts.
Soms zijn er trouwens patiënten die juist niet willen komen en advies willen van mij, maar dan bijvoorbeeld willen weten of iets gebroken is. Tja als ik dat toch eens kon zien door de telefoon
Ik vind mijn werk in ieder geval leuk en vind het jammer dat veel patiënten de assistente als een obstakel zien. Ook meegemaakt: patiënt gaat bij mij aan de telefoon tekeer maar is bij de huisarts dan poeslief...
Ik ben ook maar een mens!
Sorry voor offtopic.
Soms zijn er trouwens patiënten die juist niet willen komen en advies willen van mij, maar dan bijvoorbeeld willen weten of iets gebroken is. Tja als ik dat toch eens kon zien door de telefoon
Ik vind mijn werk in ieder geval leuk en vind het jammer dat veel patiënten de assistente als een obstakel zien. Ook meegemaakt: patiënt gaat bij mij aan de telefoon tekeer maar is bij de huisarts dan poeslief...
Ik ben ook maar een mens!
Sorry voor offtopic.
vrijdag 25 mei 2018 07:54
Ik vind het met name vervelend dat er assistentes zijn die er van uit gaan dat de beller per definitie een onnozele nitwit is die afgepoeierd dient te worden. Twee van onze drie assistentes zijn prima te doen, als ik nummer drie aan de telefoon krijg(en echt, als ik eens per half jaar een belletje waag is dat veel, zeker gezien we thuis met 6 personen zijn) weet ik al dat ze dwars gaat liggen.
Toen mijn dochter jaren geleden uitgedroogd was(althans, dat sterke vermoeden had ik), mocht ik niet langskomen met haar. Zou allemaal wel meevallen, kon best morgen, die afspraak. Na veel aandringen mocht ik bij de gratie Gods komen en kon ik linea recta door naar de kinderarts in het ziekenhuis, die haar vervolgens opnam, waarna ze 10 dagen in het ziekenhuis heeft gelegen. Toen we later eens voor iets anders kwamen kwam ze triomfantelijk melden dat het "toch maar goed was dat ze ons zo snel had laten komen"....
Mijn huisarts zelf zegt dat ik met 4 kinderen alles wel heb gezien en hij vertrouwd op mijn beoordelingsvermogen. Ik bel niet voor Jan met de korte achternaam. Maar je zult toch voorbij de assistente moeten komen.
Toen mijn dochter jaren geleden uitgedroogd was(althans, dat sterke vermoeden had ik), mocht ik niet langskomen met haar. Zou allemaal wel meevallen, kon best morgen, die afspraak. Na veel aandringen mocht ik bij de gratie Gods komen en kon ik linea recta door naar de kinderarts in het ziekenhuis, die haar vervolgens opnam, waarna ze 10 dagen in het ziekenhuis heeft gelegen. Toen we later eens voor iets anders kwamen kwam ze triomfantelijk melden dat het "toch maar goed was dat ze ons zo snel had laten komen"....
Mijn huisarts zelf zegt dat ik met 4 kinderen alles wel heb gezien en hij vertrouwd op mijn beoordelingsvermogen. Ik bel niet voor Jan met de korte achternaam. Maar je zult toch voorbij de assistente moeten komen.
vrijdag 25 mei 2018 17:42
LaFleurNoire schreef: ↑25-05-2018 07:54Ik vind het met name vervelend dat er assistentes zijn die er van uit gaan dat de beller per definitie een onnozele nitwit is die afgepoeierd dient te worden. Twee van onze drie assistentes zijn prima te doen, als ik nummer drie aan de telefoon krijg(en echt, als ik eens per half jaar een belletje waag is dat veel, zeker gezien we thuis met 6 personen zijn) weet ik al dat ze dwars gaat liggen.
Toen mijn dochter jaren geleden uitgedroogd was(althans, dat sterke vermoeden had ik), mocht ik niet langskomen met haar. Zou allemaal wel meevallen, kon best morgen, die afspraak. Na veel aandringen mocht ik bij de gratie Gods komen en kon ik linea recta door naar de kinderarts in het ziekenhuis, die haar vervolgens opnam, waarna ze 10 dagen in het ziekenhuis heeft gelegen. Toen we later eens voor iets anders kwamen kwam ze triomfantelijk melden dat het "toch maar goed was dat ze ons zo snel had laten komen"....
Mijn huisarts zelf zegt dat ik met 4 kinderen alles wel heb gezien en hij vertrouwd op mijn beoordelingsvermogen. Ik bel niet voor Jan met de korte achternaam. Maar je zult toch voorbij de assistente moeten komen.
Erg vervelend inderdaad, dat mag echt niet.
Dit gebeurd helaas heel vaak. Ik liep in mijn zwangerschap krom van de pijn; ik wist het al: een blaasontsteking.
“Nee hoor mevrouwtje, u heeft geen pijn bij het plassen dus het is geen blaasontsteking.”
Heb gewoon in levende lijve echt ruzie moeten maken op de praktijk om getest te worden.
Ze kwam met een rood hoofd toegeven dat het toch wel om een zware blaasontsteking ging..
anoniem_364541 wijzigde dit bericht op 25-05-2018 17:58
1.48% gewijzigd
Nowadays people know the price of everything and the value of nothing.
vrijdag 25 mei 2018 17:56
Dit. Heb jaren met endometriose gelopen maar nee hoor mevrouwtje die kans is klein, gewoon paracetamol slikken als het nodig is!! Vriend, ik kon niet eens normaal lopen van de pijn. Gelukkig pakte de bedrijfsarts wel door.KoffieDoosje schreef: ↑22-05-2018 11:19Ik wil dat een arts mij serieus neemt. Heb vorig jaar na mijn diagnose ASS heel vaak te horen gekregen dat mijn lichamelijke klachten daardoor worden veroorzaakt. Met andere woorden, het zat tussen m'n oren. Heel irritant als je elke dag pijn hebt.
vrijdag 25 mei 2018 17:58
En een fijne assistente ja. Hier zijn er twee, de ene is heel beleefd. De ander snauwt in de telefoon en je hangt op met het idee dat ze schuimbekkend van ergernis achter haar computer zit. Erg vervelend. Ik belde laatst omdat mijn vriend heel slecht ging en het was echt "Zucht, waarom belt ie zelf niet? Hoe bedoel je slecht, wil ie dood of valt het toch wel mee?" Sorry?
vrijdag 25 mei 2018 18:00
Ja! Heb ik ook! Die pijn, ach ja mevrouw dat hoort erbij. Half jaar later moest er met spoed een cyste van 15cm verwijderd worden, bijna onvruchtbaar.
Nowadays people know the price of everything and the value of nothing.
vrijdag 25 mei 2018 20:15
Oh, ik mocht van diezelfde assistente een paar jaar geleden ook geen urine inleveren omdat ik een blaasontsteking vermoedde. Nou ja, ik wist het wel zeker want ik heb jarenlang af en aan blaasontstekingen gehad.
Maar volgens de assistente kon een blaasontsteking echt alleen maar worden aangetoond in ochtendurine en het was al 11.00 geweest, dus kon ik best nog even wachten tot morgen.
Pure onzin, maar ze was onvermurwbaar. Pas toen mijn man (iets minder)vriendelijk doch dringend verzocht toch maar even mijn urine te bekijken mocht ik inleveren. En uiteraard zat die ondanks dat het geen ochtendurine was stampvol bacteriën en bloed, dat was zelfs met het blote oog te zien(het bloed dan). Oh ja, toch wel een blaasontsteking. Ze zou een recept doormailen naar de apotheek. Kom ik bij de apotheek, geen recept. Na een half uur wachten nog geen recept. Kom ik een uur later weer, verkeerde antibiotica, wegens allergie. Staat met koeienletters in mijn dossier. Na nog weer een half uur wachten eindelijk medicijnen mee.
En wat betreft huisartsen: we hebben een zoon met autisme. Destijds, toen de Rugzakjes nog bestonden, moest hij elke 4 jaar een herdiagnose om dat Rugzakje te prolongeren. Heb ik niet bedacht. Dus toen ik om een verwijzing vroeg om hem opnieuw te laten diagnosticeren(dat was meer een formaliteit, we hoefden niet het hele traject opnieuw door, maar er moest een psychiater verklaren dat kind X nog steeds autisme heeft), kreeg ik een hysterische preek over me heen of ik wel wist wat dat kostte en dat dit soort onbenulligheden de zorgkosten zo verschrikkelijk liet stijgen...ja, hallo, ik volg alleen maar de regeltjes op, heb het niet zelf bedacht!
Dankzij een huisarts bij de HAP heb ik een middelvinger die flink uit het lood staat. Van mijn paard gevallen, vinger scheef, dik en bont en blauw. Huisarts rukt wat aan die vinger, duwt 'm bijna mijn middenhandsbeentjes in en verklaart 'm gekneusd. Ik drong aan op een foto, het is niet de eerste keer dat ik op deze manier een vinger heb gebroken en ook toen werd de breuk gemist, maar nee, niet. Kom ik 10 dagen later bij mijn eigen huisarts omdat het nog bepaald niet beter gaat, word ik alsnog doorgestuurd en blijkt mijn vinger vlak boven het tweede kootje schuin door het gewricht gebroken. Maar ja, al grotendeels weer vastgegroeid dus jammer maar helaas, weinig meer aan te doen.
Maar volgens de assistente kon een blaasontsteking echt alleen maar worden aangetoond in ochtendurine en het was al 11.00 geweest, dus kon ik best nog even wachten tot morgen.
Pure onzin, maar ze was onvermurwbaar. Pas toen mijn man (iets minder)vriendelijk doch dringend verzocht toch maar even mijn urine te bekijken mocht ik inleveren. En uiteraard zat die ondanks dat het geen ochtendurine was stampvol bacteriën en bloed, dat was zelfs met het blote oog te zien(het bloed dan). Oh ja, toch wel een blaasontsteking. Ze zou een recept doormailen naar de apotheek. Kom ik bij de apotheek, geen recept. Na een half uur wachten nog geen recept. Kom ik een uur later weer, verkeerde antibiotica, wegens allergie. Staat met koeienletters in mijn dossier. Na nog weer een half uur wachten eindelijk medicijnen mee.
En wat betreft huisartsen: we hebben een zoon met autisme. Destijds, toen de Rugzakjes nog bestonden, moest hij elke 4 jaar een herdiagnose om dat Rugzakje te prolongeren. Heb ik niet bedacht. Dus toen ik om een verwijzing vroeg om hem opnieuw te laten diagnosticeren(dat was meer een formaliteit, we hoefden niet het hele traject opnieuw door, maar er moest een psychiater verklaren dat kind X nog steeds autisme heeft), kreeg ik een hysterische preek over me heen of ik wel wist wat dat kostte en dat dit soort onbenulligheden de zorgkosten zo verschrikkelijk liet stijgen...ja, hallo, ik volg alleen maar de regeltjes op, heb het niet zelf bedacht!
Dankzij een huisarts bij de HAP heb ik een middelvinger die flink uit het lood staat. Van mijn paard gevallen, vinger scheef, dik en bont en blauw. Huisarts rukt wat aan die vinger, duwt 'm bijna mijn middenhandsbeentjes in en verklaart 'm gekneusd. Ik drong aan op een foto, het is niet de eerste keer dat ik op deze manier een vinger heb gebroken en ook toen werd de breuk gemist, maar nee, niet. Kom ik 10 dagen later bij mijn eigen huisarts omdat het nog bepaald niet beter gaat, word ik alsnog doorgestuurd en blijkt mijn vinger vlak boven het tweede kootje schuin door het gewricht gebroken. Maar ja, al grotendeels weer vastgegroeid dus jammer maar helaas, weinig meer aan te doen.
