Werk & Studie
alle pijlers
Wat wil(de) jij worden?
zaterdag 13 februari 2021 om 20:08
zaterdag 13 februari 2021 om 20:11
Autoverkoper.
Dat moest het worden, ook een autotechnische opleiding gedaan met eindrichting commercie.
Op je 22e met een net pak aan lekker over auto’s kletsen met klanten en dan ‘s avonds met je auto van de zaak naar huis leek me wel wat.
Dat heb ik zo’n 5 jaar gedaan en toen was ik het helemaal zat.
Vervolgens nog een jaar of 5 wat banen op verkoop binnendienst gedaan, ook redelijk in het vakgebied en toen gesolliciteerd op wat nu mijn baan is.
En dat is nu bijna 20 jaar geleden.
Ik ben, zoals mijn nick aangeeft, auditor.
Ook zo’n beroep dat je altijd uit moet leggen.
Mijn beroep heeft te maken met kwaliteitsmanagement en lidmaatschapscontroles.
Ik rij dus het hele land door om bedrijven te bezoeken en dat vind ik absoluut het allerleukste wat ik me kan voorstellen.
En nog steeds voor het grootste deel in de autosector en transport.
Dat moest het worden, ook een autotechnische opleiding gedaan met eindrichting commercie.
Op je 22e met een net pak aan lekker over auto’s kletsen met klanten en dan ‘s avonds met je auto van de zaak naar huis leek me wel wat.
Dat heb ik zo’n 5 jaar gedaan en toen was ik het helemaal zat.
Vervolgens nog een jaar of 5 wat banen op verkoop binnendienst gedaan, ook redelijk in het vakgebied en toen gesolliciteerd op wat nu mijn baan is.
En dat is nu bijna 20 jaar geleden.
Ik ben, zoals mijn nick aangeeft, auditor.
Ook zo’n beroep dat je altijd uit moet leggen.
Mijn beroep heeft te maken met kwaliteitsmanagement en lidmaatschapscontroles.
Ik rij dus het hele land door om bedrijven te bezoeken en dat vind ik absoluut het allerleukste wat ik me kan voorstellen.
En nog steeds voor het grootste deel in de autosector en transport.
When in doubt, the auditor is always right!
zaterdag 13 februari 2021 om 20:29
Toen ik echt jong was ( basisschoolleeftijd), wilde ik juf worden en moeder, volgens de vriendenboekjes die ik invulde.
Op de middelbare school verdween dat moeder tijdelijk even naar de achtergrond, maar had ik echt geen idee wat ik exact wilde.
Ik wilde heel graag iets doen in het geschiedenisgebied. Archeologie heeft heel lang op mijn lijstje gestaan, maar mijn vader hamerde er op dat daar echt geen droog brood in te verdienen is en dat ik echt niet de vrouwelijke Howard Carter zou worden, die een tombe in Egypte zou vinden. Mijn moeder vond dat iets te kort door de bocht en heeft echt geprobeerd mee te denken wat ik met mijn grote geschiedenisgekte kon gaan doen, maar uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om dat als hobby/grote interesse te houden, en heb uiteindelijk maar een jaar PABO gedaan, want ik wist het gewoon echt niet. Dat werd 'm niet.
Goed nagedacht waar ik goed in zou kunnen zijn, wat langere tijd mijn interesse zou kunnen houden en waar ik verschillende kanten mee op kon en heel zakelijk gekozen voor de opleiding HRM. En dat paste prima.
Nu niet werkzaam in het HR vak, maar ik ben er zijdelings wel bij betrokken.
Achteraf heb ik wel eens het 'had ik maar gekozen met mijn hart' gevoel, of 'waarom moest ik eind 3 havo al kiezen voor een profiel, wat ervoor heeft gezorgd dat ik zoveel wegen niet/moeilijk in kon slaan'.
Nu ik volwassen ben zie ik echt veel interessante beroepen/functies voorbij komen, waar ik als 15 jarige toch echt totaal niet over nadacht toen ik de keuze maakte voor mijn profiel.
Maar, ik ben gelukkig met wat ik nu heb, ik ben begin 30, kan me nog prima omscholen/bijscholen als dat nodig is. Het was de verstandige keuze en ach, mijn geschiedenisgekte is nog altijd een van mijn grootste interesses
Op de middelbare school verdween dat moeder tijdelijk even naar de achtergrond, maar had ik echt geen idee wat ik exact wilde.
Ik wilde heel graag iets doen in het geschiedenisgebied. Archeologie heeft heel lang op mijn lijstje gestaan, maar mijn vader hamerde er op dat daar echt geen droog brood in te verdienen is en dat ik echt niet de vrouwelijke Howard Carter zou worden, die een tombe in Egypte zou vinden. Mijn moeder vond dat iets te kort door de bocht en heeft echt geprobeerd mee te denken wat ik met mijn grote geschiedenisgekte kon gaan doen, maar uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om dat als hobby/grote interesse te houden, en heb uiteindelijk maar een jaar PABO gedaan, want ik wist het gewoon echt niet. Dat werd 'm niet.
Goed nagedacht waar ik goed in zou kunnen zijn, wat langere tijd mijn interesse zou kunnen houden en waar ik verschillende kanten mee op kon en heel zakelijk gekozen voor de opleiding HRM. En dat paste prima.
Nu niet werkzaam in het HR vak, maar ik ben er zijdelings wel bij betrokken.
Achteraf heb ik wel eens het 'had ik maar gekozen met mijn hart' gevoel, of 'waarom moest ik eind 3 havo al kiezen voor een profiel, wat ervoor heeft gezorgd dat ik zoveel wegen niet/moeilijk in kon slaan'.
Nu ik volwassen ben zie ik echt veel interessante beroepen/functies voorbij komen, waar ik als 15 jarige toch echt totaal niet over nadacht toen ik de keuze maakte voor mijn profiel.
Maar, ik ben gelukkig met wat ik nu heb, ik ben begin 30, kan me nog prima omscholen/bijscholen als dat nodig is. Het was de verstandige keuze en ach, mijn geschiedenisgekte is nog altijd een van mijn grootste interesses
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 13-02-2021 20:40
3.76% gewijzigd
zaterdag 13 februari 2021 om 20:34
Ik wilde altijd dokter worden, psychiater. Later werd ik uiteindelijk psychiatrisch verpleegkundige en ik werk nog steeds in de zorg, hoewel niet meer in de psychiatrie. Ik zou wel graag als de kinderen groter zijn verder willen leren tot therapeut/psycholoog. Ik zou dan graag in detentie willen gaan werken. Ik ben nog jong genoeg dus het zou wel kunnen.
zaterdag 13 februari 2021 om 21:33
leuk alles zo te lezen.
In een boekje van de lagere school staat bij wat wil je later worden
'ruitenwasser'
Blijkbaar vond ik de ruitenwassers die langs de buitenkant van mijn grootouders hun appartement de ramen deden heel spectaculair
.
Later is dat nog gegaan naar juf, verpleegster, winkel inrichter, archeologe, en vast nog wel wat.
Uiteindelijk in de zorg terecht gekomen en voel me daar helemaal thuis.
In een boekje van de lagere school staat bij wat wil je later worden
'ruitenwasser'
Blijkbaar vond ik de ruitenwassers die langs de buitenkant van mijn grootouders hun appartement de ramen deden heel spectaculair
. Later is dat nog gegaan naar juf, verpleegster, winkel inrichter, archeologe, en vast nog wel wat.
Uiteindelijk in de zorg terecht gekomen en voel me daar helemaal thuis.
zondag 14 februari 2021 om 05:12
Ik wist niet precies wat ik wilde, maar 'anderen, en met name kinderne, helpen' was altijd wel de kern. Getwijfeld aan psychologie, maar dat was toen ik ging studeren echt een opleiding waar niemand mee aan het werk kwam. Sociaal-pedagogische hulpverlening zelfde verhaal, dus onder lichte druk van mijn ouders voor de PABO gekozen, want 'dan heb je zeker weten een baan'.
Uitstekende en leuke stages gehad, maar eerste maand dat ik aan het werk was, wist ik eigenlijk al dat dit niet is wat ik wilde. Niet zozeer de kennisoverdracht en het runnen van een klas, maar de 1-op-1 relatie en leerlingen met (gedrags)problemen was waar ik warm van liep. Twee jaar later een master gedaan, daarmee aantal jaar als gedragsspecialist binnen de school gewerkt, en vervolgens paar jaar adjunct-directeur geweest.
Uiteindelijk liep ik vast, ik was niet ongelukkig, maar floreerde ook niet in m'n werk. Ik werd door m'n bestuur vooruitgeschoven als nieuwe directeur, maar zag die rol totaal niet zitten. 3 jaar geleden m'n baan opgezegd, m'n huis en bezittingen verkocht en gaan reizen om de existentiële levensvraag "Waarom ben ik hier op aarde?" te beantwoorden
Inmiddels woon ik in Canada, ben ik hier sinds een halfjaar werkzaam in het onderwijs als onderwijsassistente terwijl ik in afwachting ben van m'n teaching certificate hier. Het onderwijs is hier vele malen inclusiever (geen speciaal onderwijs, alle leerlingen onder 1 dak), en dat heeft al enorm gezorgd voor een positieve switch. Ik zie mezelf nu best een paar jaar lesgeven om bekend te raken met het systeem hier, terwijl ik ondertussen m'n master haal om hier als clinical counsellor aan de slag te kunnen.
De cirkel is uiteindelijk dus toch rond: "mensen/jongeren helpen". En waarschijnlijk had ik met destijds een studie psychologie nu al aan de slag gekund in Canada, maar dan had ik alle mooie ervaringen moeten missen. Ik zou het precies hetzelfde overdoen, ik ben in 10 jaar enorm gegroeid door het werk wat ik gedaan heb, en het heeft me stap voor stap op dit pad gebracht
Uitstekende en leuke stages gehad, maar eerste maand dat ik aan het werk was, wist ik eigenlijk al dat dit niet is wat ik wilde. Niet zozeer de kennisoverdracht en het runnen van een klas, maar de 1-op-1 relatie en leerlingen met (gedrags)problemen was waar ik warm van liep. Twee jaar later een master gedaan, daarmee aantal jaar als gedragsspecialist binnen de school gewerkt, en vervolgens paar jaar adjunct-directeur geweest.
Uiteindelijk liep ik vast, ik was niet ongelukkig, maar floreerde ook niet in m'n werk. Ik werd door m'n bestuur vooruitgeschoven als nieuwe directeur, maar zag die rol totaal niet zitten. 3 jaar geleden m'n baan opgezegd, m'n huis en bezittingen verkocht en gaan reizen om de existentiële levensvraag "Waarom ben ik hier op aarde?" te beantwoorden
Inmiddels woon ik in Canada, ben ik hier sinds een halfjaar werkzaam in het onderwijs als onderwijsassistente terwijl ik in afwachting ben van m'n teaching certificate hier. Het onderwijs is hier vele malen inclusiever (geen speciaal onderwijs, alle leerlingen onder 1 dak), en dat heeft al enorm gezorgd voor een positieve switch. Ik zie mezelf nu best een paar jaar lesgeven om bekend te raken met het systeem hier, terwijl ik ondertussen m'n master haal om hier als clinical counsellor aan de slag te kunnen.
De cirkel is uiteindelijk dus toch rond: "mensen/jongeren helpen". En waarschijnlijk had ik met destijds een studie psychologie nu al aan de slag gekund in Canada, maar dan had ik alle mooie ervaringen moeten missen. Ik zou het precies hetzelfde overdoen, ik ben in 10 jaar enorm gegroeid door het werk wat ik gedaan heb, en het heeft me stap voor stap op dit pad gebracht
zondag 14 februari 2021 om 23:05
Als jong meisje wilde ik al zuster worden, op de middelbare school werd dit uitgebreid met ambulance of SEH verpleegkundige. Toen ik verpleegkundige was werd de droom ook nog uitgebreid met werken als verpleegkundige in het buitenland.
Ondertussen heb ik mijn SEH, IC en ambulance specialisatie, werk ik al even als ambulance verpleegkundige, heb ik in het buitenland gewerkt, en ga ik dit jaar weer tijdelijk als ambulance/SEH verpleegkundige werken in het buitenland.
Alle dromen waar gemaakt dus, waar een wil is, is een weg.
Ondertussen heb ik mijn SEH, IC en ambulance specialisatie, werk ik al even als ambulance verpleegkundige, heb ik in het buitenland gewerkt, en ga ik dit jaar weer tijdelijk als ambulance/SEH verpleegkundige werken in het buitenland.
Alle dromen waar gemaakt dus, waar een wil is, is een weg.
ernurse wijzigde dit bericht op 15-02-2021 00:21
Reden: foutje
Reden: foutje
0.67% gewijzigd
zondag 14 februari 2021 om 23:27
En toen ging je museologie doen...AeonOfWinter schreef: ↑13-02-2021 11:43Ik teken en schrijf nog steeds in mijn vrije tijd.
Een mentor van vroeger wilde me op de Rietveld Academie hebben, maar dat zag ik niet zo zitten, ook niet qua baan perspectief enzo.
Liggen de banen ook zo voor het oprapen. 
Geintje hoor, internetzussie
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
maandag 15 februari 2021 om 13:34
Mijn moeder was maatschappelijk werker, en ik mocht weleens mee met haar naar kantoor.
Dan dacht ik altijd; wauww dit is (denk ik, wat wist ik nou
) heel leuk.
Dat gevoel is altijd gebleven, en ik ben dan ook toen de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening gaan doen, en ik werk nu al zo'n 16 jaar als (bedrijfs) maatschappelijk werker.
Dan wel de specialisatie bedrijfsmaatschappelijk werk, dat past het beste bij me, en ik ben nog steeds heel gelukkig met mijn beroep, zou meteen weer hetzelfde kiezen
Wel heb ik me een tijdje afgevraagd of het echt was wat ik wilde, of dat ik 'gewoon' een soort nostalgisch gevoel erbij had, omdat mijn moeder jong overleden is (38 jaar) en ik een soort van in haar voetsporen wilde treden ofzo.
Maar dat was het gelukkig dus niet (alleen)..
Dan dacht ik altijd; wauww dit is (denk ik, wat wist ik nou
) heel leuk.Dat gevoel is altijd gebleven, en ik ben dan ook toen de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening gaan doen, en ik werk nu al zo'n 16 jaar als (bedrijfs) maatschappelijk werker.
Dan wel de specialisatie bedrijfsmaatschappelijk werk, dat past het beste bij me, en ik ben nog steeds heel gelukkig met mijn beroep, zou meteen weer hetzelfde kiezen
Wel heb ik me een tijdje afgevraagd of het echt was wat ik wilde, of dat ik 'gewoon' een soort nostalgisch gevoel erbij had, omdat mijn moeder jong overleden is (38 jaar) en ik een soort van in haar voetsporen wilde treden ofzo.
Maar dat was het gelukkig dus niet (alleen)..
maandag 15 februari 2021 om 15:00
Ik wilde altijd in de zorg werken, heb daar ook voor gestudeerd en ook gewerkt. Inmiddels zit ik in de commerciële sector als zelfstandige en ik heb het naar mijn zin maar ik zou dolgraag nog iets met kinderen gaan doen. Iets als kindercoach of iets van die strekking, kinderen die het moeilijk hebben een luisterend oor bieden en ze helpen om het tij te keren in hun situatie met alle eventueel daarbij behorende instanties. Eerst maar eens uitvogelen welke opleiding daar dan het beste bij aansluit en dan eens kijken of dat in te passen valt in gezin en huidig werk.
Geniet van vandaag want je weet nooit of morgen je gegeven is...
maandag 15 februari 2021 om 15:04
Ik wilde t/m mijn 18e piloot worden. Nog steeds vind ik luchtvaart fascinerend en schiphol een enorm leuke plek om te zijn. Met de corona-kennis van nu blij dat ik het niet gedaan heb, anders had ik waarschijnlijk nu als begin dertiger net 1/2/3 jaar een fatsoenlijke baan gehad (bij een of andere oost-europese vliegmaatschappij), en zat ik nu alweer zonder.
Keerpunt is wel dat ik uiteindelijk ben gaan doen, waarvan ik juist altijd zei dit niet te willen doen : ik werk bij een bank. Eerlijk gezegd vind ik het nog steeds waardeloos karakterloos werk, maar het betaalt wel goed, vooral in verhouding tot de werk/vrije tijd ratio.
Maar ik besef me ook wel dat ik op tijd moet voor sorteren. Bij een bank werken moet je nooit doen vanuit de illusie dat je er je leven lang een betrouwbare werkgever aan hebt...
Keerpunt is wel dat ik uiteindelijk ben gaan doen, waarvan ik juist altijd zei dit niet te willen doen : ik werk bij een bank. Eerlijk gezegd vind ik het nog steeds waardeloos karakterloos werk, maar het betaalt wel goed, vooral in verhouding tot de werk/vrije tijd ratio.
Maar ik besef me ook wel dat ik op tijd moet voor sorteren. Bij een bank werken moet je nooit doen vanuit de illusie dat je er je leven lang een betrouwbare werkgever aan hebt...
maandag 15 februari 2021 om 15:09
In_Tenebris schreef: ↑13-02-2021 02:29Doe je dat er toch gewoon bij? Of is dan je reputatie naar de knoppen?
Dat kan toch niet. Je kan het toch niet aan je klanten verkopen dat je ook wetenschapper bent. Daar gaat hun fantasie!
"It does not do to dwell on dreams, and forget to live."
maandag 15 februari 2021 om 15:12
Ik wilde juffrouw of dierenarts worden toen ik op de basisschool zat. Op de middelbare school werd dit "iets zakelijks, in zo'n mantelpakje". Zag mezelf al helemaal door een grote stad lopen, vergaderingen leiden, weet ik veel wat. Ik was toen 14 of 15.
Nu ben ik bezig met het afronden van mijn master om ecoloog te worden. Hopelijk kan ik verder het onderzoek in bij een universiteit of onderzoeksinstituut. Bleek dat buiten in de natuur beter bij me past dan een metropool l.
Nu ben ik bezig met het afronden van mijn master om ecoloog te worden. Hopelijk kan ik verder het onderzoek in bij een universiteit of onderzoeksinstituut. Bleek dat buiten in de natuur beter bij me past dan een metropool l.
maandag 15 februari 2021 om 19:19
Kindercoach is een vrij beroep. Schroef een bordje naast de voordeur en bent klaar. Realiseer je dat er heel veel aanbod is en weinig kwaliteit omdat er zoveel wildgroei is. (dit geldt zowel voor jouw te volgen opleiding/cursus als voor je klandizie)meisjeviva33 schreef: ↑15-02-2021 15:00Ik wilde altijd in de zorg werken, heb daar ook voor gestudeerd en ook gewerkt. Inmiddels zit ik in de commerciële sector als zelfstandige en ik heb het naar mijn zin maar ik zou dolgraag nog iets met kinderen gaan doen. Iets als kindercoach of iets van die strekking, kinderen die het moeilijk hebben een luisterend oor bieden en ze helpen om het tij te keren in hun situatie met alle eventueel daarbij behorende instanties. Eerst maar eens uitvogelen welke opleiding daar dan het beste bij aansluit en dan eens kijken of dat in te passen valt in gezin en huidig werk.
Het zou mijn idee niet zijn...
maandag 15 februari 2021 om 19:36
Ik ben medisch bioloog. Mijn ouders snappen heel vaag wat ik doe, maar voor de rest van de wereld doe ik de bloed en urine testen als je bloed moet prikken in het ziekenhuis. Ze vinden het ook heel raar dat ik per se bij een academisch ziekenhuis wil werken, want het lokale streek ziekenhuis heeft ook een heel goed lab hoor! Ach ja.PhiIae schreef: ↑13-02-2021 18:50Zo begrepen mijn ouders niet precies wat ik doe (synthetisch organische chemicus). Ik heb het ze tientallen keren geprobeerd uit te leggen maar verder dan “ze werkt met gevaarlijke stoffen om dingen te bouwen” kwamen ze niet. Ik heb het uiteindelijk opgegeven en het bij die uitleg gelaten
Overigens wilde ik moeder worden, en vooral geen dokter of juf. Ik ben nu universitair docent bij de faculteit geneeskunde, dus dat lijkt aardig mislukt. Maar ik zie geen patiënten en ik sta niet de hele dag les te geven, dus eigenlijk toch ook weer wel.
maandag 15 februari 2021 om 23:25
Ik raad het ook af. Om deze genoemde redenen.biekoe schreef: ↑15-02-2021 19:19Kindercoach is een vrij beroep. Schroef een bordje naast de voordeur en bent klaar. Realiseer je dat er heel veel aanbod is en weinig kwaliteit omdat er zoveel wildgroei is. (dit geldt zowel voor jouw te volgen opleiding/cursus als voor je klandizie)
Het zou mijn idee niet zijn...
Social work? Kan je schoolmaatschappelijk werker worden. POH-GGZ Jeugd. Moet je wel al een opleiding hebben die richting op.
Vaktherapeut en dan met name de speltherapie of de psychomotorische therapie is redelijk wat vraag naar.
dinsdag 16 februari 2021 om 12:41
Dat is het uitzoeken eens waard ja, dank voor de tip!Lovestar schreef: ↑15-02-2021 23:25Ik raad het ook af. Om deze genoemde redenen.
Social work? Kan je schoolmaatschappelijk werker worden. POH-GGZ Jeugd. Moet je wel al een opleiding hebben die richting op.
Vaktherapeut en dan met name de speltherapie of de psychomotorische therapie is redelijk wat vraag naar.
Ik weet dat je als kindercoach gewoon een bordje kan schroeven daarom dat ik ook wil uitzoeken welke opleiding aansluit. Wil het wel goed doen als ik die stap ga maken.
Geniet van vandaag want je weet nooit of morgen je gegeven is...
dinsdag 16 februari 2021 om 14:48
wat een heerlijk topic is dit!
Ik zei vroeger eerst juf, maar dat was omdat alle vriendinnetjes dat wilde worden. Later veranderde dat in stewardess, maar dat was ook voorbij, toen ik erachter kwam dat met mijn slechte ogen ik niet door de fysieke keuring zou komen.
Op het middelbaar wist ik het niet echt, had geen aanleg voor beta maar talen gingen me prima af. Dus toen een vriendin een hotelopleiding opperde ben ik daarin meegegaan, verder ook eigenlijk nergens echt naar gekeken.
De hotelopleiding was prima, ik was geen uitblinker maar ik vermaakte me prima tijdens mijn stages en heb de opleiding versneld afgerond.
Daarna ook daadwerkelijk zo'n 7 jaar in diverse hotels en functies mezelf snel omhoog gewerkt van receptioniste tot sales manager. Maar de onregelmatige diensten en vele werkuren waren uiteindelijk niet aan mij besteed.
Inmiddels werk ik al 6 jaar in een commerciële functie bij een zakelijk dienstverlener die veel projecten uitvoert, en het wel redelijk binnen reguliere kantoortijden houdt. Maar nu met de corona crisis liggen we op ons gat, en twijfel ik aan alles wat met werk te maken heeft.
Achteraf gezien was ik liever een taal gaan studeren, Nederlands of Engels, maar toentertijd kon ik niet concreet krijgen wat je daarmee kan en uit angst dus niet voor gekozen, maar voor iets concreets, zoals een hotelopleiding.
Nu speel ik met het idee om in uren te minderen en daarnaast voor mezelf te beginnen, als virtual assistant oid. Aangezien ondersteunen me goed ligt.
Verder houd ik ervan creatief bezig te zijn, met name illustreren, ook hiermee zou ik wel iets concreters willen doen.
Dus voor de toekomst hopelijk nog wel wat veranderingen op komst
Ik zei vroeger eerst juf, maar dat was omdat alle vriendinnetjes dat wilde worden. Later veranderde dat in stewardess, maar dat was ook voorbij, toen ik erachter kwam dat met mijn slechte ogen ik niet door de fysieke keuring zou komen.
Op het middelbaar wist ik het niet echt, had geen aanleg voor beta maar talen gingen me prima af. Dus toen een vriendin een hotelopleiding opperde ben ik daarin meegegaan, verder ook eigenlijk nergens echt naar gekeken.
De hotelopleiding was prima, ik was geen uitblinker maar ik vermaakte me prima tijdens mijn stages en heb de opleiding versneld afgerond.
Daarna ook daadwerkelijk zo'n 7 jaar in diverse hotels en functies mezelf snel omhoog gewerkt van receptioniste tot sales manager. Maar de onregelmatige diensten en vele werkuren waren uiteindelijk niet aan mij besteed.
Inmiddels werk ik al 6 jaar in een commerciële functie bij een zakelijk dienstverlener die veel projecten uitvoert, en het wel redelijk binnen reguliere kantoortijden houdt. Maar nu met de corona crisis liggen we op ons gat, en twijfel ik aan alles wat met werk te maken heeft.
Achteraf gezien was ik liever een taal gaan studeren, Nederlands of Engels, maar toentertijd kon ik niet concreet krijgen wat je daarmee kan en uit angst dus niet voor gekozen, maar voor iets concreets, zoals een hotelopleiding.
Nu speel ik met het idee om in uren te minderen en daarnaast voor mezelf te beginnen, als virtual assistant oid. Aangezien ondersteunen me goed ligt.
Verder houd ik ervan creatief bezig te zijn, met name illustreren, ook hiermee zou ik wel iets concreters willen doen.
Dus voor de toekomst hopelijk nog wel wat veranderingen op komst
'we are all a little broken. but the last time I checked, broken crayons can still color.'
dinsdag 16 februari 2021 om 15:16
Wat een heerlijk topic! Wegens herkenbaarheid wil ik niet te veel vertellen maar ook ik wilde vroeger 'zuster' worden - of een ander medisch beroep. In die tijd was het nog niet zo gebruikelijk dat meisjes medicijnen gingen studeren. Had dat wel gekund, dan was ik patholoog geworden.
Uiteindelijk heb ik een zeer diverse loopbaan achter de rug, met 4 vakdiploma's in zeer verschillende richtingen en zeker 20 banen in nog meer richtingen.
En raad eens? Ik ben 10 jaar geleden ergens terecht gekomen waar ik fantastisch werk heb waar ik nooit voor heb geleerd, maar waar ik alles kan gebruiken dat ik in de loop der jaren heb geleerd en gedaan.
Uiteindelijk heb ik een zeer diverse loopbaan achter de rug, met 4 vakdiploma's in zeer verschillende richtingen en zeker 20 banen in nog meer richtingen.
En raad eens? Ik ben 10 jaar geleden ergens terecht gekomen waar ik fantastisch werk heb waar ik nooit voor heb geleerd, maar waar ik alles kan gebruiken dat ik in de loop der jaren heb geleerd en gedaan.
dinsdag 16 februari 2021 om 15:24
Ik wilde vroeger (groep 4/5) stewardess worden.
Een vriendinnetje had het in mijn vrienden boekje geschreven bij " later word ik....."
Ik had werkelijk geen idee wat een stewardess was maar ik vond het een heel mooi woord weet ik nog. Dan moest het in mijn beleving ook wel een fantastisch beroep zijn.
Maar ja, ik houd niet zo van vliegen
Heb 12 jaar in de zorg gewerkt, nu inmiddels een paar jaar werkzaam op een school voor speciaal onderwijs. Helemaal heppie de peppie
Een vriendinnetje had het in mijn vrienden boekje geschreven bij " later word ik....."
Ik had werkelijk geen idee wat een stewardess was maar ik vond het een heel mooi woord weet ik nog. Dan moest het in mijn beleving ook wel een fantastisch beroep zijn.
Maar ja, ik houd niet zo van vliegen
Heb 12 jaar in de zorg gewerkt, nu inmiddels een paar jaar werkzaam op een school voor speciaal onderwijs. Helemaal heppie de peppie
