
Zenuwachtig voor taken in nieuwe baan
zondag 4 oktober 2009 om 12:42
Ben begin dit jaar afgestudeerd als pedagoog en heb nu sinds september een fulltime baan op een middelbare school. Vanaf komende week komen er spannende taken op me af. Die daarna behoren tot het standaard takenpakket.
Ik ben coödinator maatschappelijke stage, ben personal coach voor leerlingen en ben toezichthouder/pedagogisch begeleider in een nieuwe opvangvoorziening voor leerlingen die geschorst zijn/wegens diverse redenen tijdelijk niet in de klas kunnen.
Tot nu toe ben ik aan het plannen, ontwikkelen en uitwerken geweest zodat we dus aankomende week kunnen starten met de opvang en de maatschappelijke stages.
Nu moet ik vrijdag een les verzorgen (Nog nooit gedaan!!) over de stages en heb mijn eerste personal coach begeleiding.
Ik ben hartstikke zenuwachtig! Wat doe ik eraan om de beren op de weg te negeren?
Ik ben coödinator maatschappelijke stage, ben personal coach voor leerlingen en ben toezichthouder/pedagogisch begeleider in een nieuwe opvangvoorziening voor leerlingen die geschorst zijn/wegens diverse redenen tijdelijk niet in de klas kunnen.
Tot nu toe ben ik aan het plannen, ontwikkelen en uitwerken geweest zodat we dus aankomende week kunnen starten met de opvang en de maatschappelijke stages.
Nu moet ik vrijdag een les verzorgen (Nog nooit gedaan!!) over de stages en heb mijn eerste personal coach begeleiding.
Ik ben hartstikke zenuwachtig! Wat doe ik eraan om de beren op de weg te negeren?
zondag 4 oktober 2009 om 12:47
zondag 4 oktober 2009 om 12:52
quote:cappi schreef op 04 oktober 2009 @ 12:47:
Begrijpelijk dat je zenuwachtig bent maar realiseer je dat het de 1e keer is (neem ik aan) dat je dit moet doen en hoeft ook allemaal niet vlekkeloos te gaan. Ben je zenuwachtig dat het voor een groep is of dat het naar jouw idee allemaal perfect moet lopen?Beide eigenlijk. Vind het opzich niet moeilijk voor een groep te spreken maar hoe verder ik het van tevoren weet, hoe zenuwachtiger ik word. En ik ben nogal een perfectionist (heb ook faalangst) en vind het verschrikkelijk als er iets niet helemaal goed gaat. Natuurlijk weet ik dat fouten maken menselijk is, maar ik verwacht altijd meer van mezelf. En aangezien mijn nieuwe baas wel erg enthousiast over me is, leg ik de lat nog hoger. Erg frustrerend.
Begrijpelijk dat je zenuwachtig bent maar realiseer je dat het de 1e keer is (neem ik aan) dat je dit moet doen en hoeft ook allemaal niet vlekkeloos te gaan. Ben je zenuwachtig dat het voor een groep is of dat het naar jouw idee allemaal perfect moet lopen?Beide eigenlijk. Vind het opzich niet moeilijk voor een groep te spreken maar hoe verder ik het van tevoren weet, hoe zenuwachtiger ik word. En ik ben nogal een perfectionist (heb ook faalangst) en vind het verschrikkelijk als er iets niet helemaal goed gaat. Natuurlijk weet ik dat fouten maken menselijk is, maar ik verwacht altijd meer van mezelf. En aangezien mijn nieuwe baas wel erg enthousiast over me is, leg ik de lat nog hoger. Erg frustrerend.
zondag 4 oktober 2009 om 12:54
De makkelijkste manier om je zenuwen voor een presentatie onder controle te houden, is de wetenschap dat mensen voor de boodschap komen en niet voor de boodschapper. Ze willen horen wat jij te vertellen hebt maar jij bent slechts het vehikel dat die boodschap "uitkraamt", jij bent zelf eigenlijk helemaal niet zo belangrijk. Ja, het doet er toe of je helder, duidelijk, to-the-point bent. En het is irritant als je staat te friemelen of van het ene been op het andere staat te wippen. Maar als je aan het eind van de dag aan die klas vraagt wat voor kleur truitje jij aan had, weet misschien de helft een antwoord. Want ze hebben nauwelijks op jou gelet, hun aandacht ging naar de stagevoorlichting.
Probeer dat voor ogen te houden; die relativering zorgt meestal al voor een flinke afname van de zenuwen.
Probeer dat voor ogen te houden; die relativering zorgt meestal al voor een flinke afname van de zenuwen.
zondag 4 oktober 2009 om 13:12
Ik herken het wel, ben zelf ook een perfectionist en last van faalangst en in mijn huidige baan heb ik ook in groepen moeten praten, in vorige banen nooit nodig. Blijf het lastig vinden maar het gaat elke keer iets beter en als ik rood wordt dan word ik maar rood maar ik denk dan maar zo heb het in ieder geval gedaan. Wel iets andere situatie uiteraard maar uiteindelijk komt het erop neer dat jij vaak strenger voor jezelf bent dan de rest. Heel veel mensen vinden zulke situaties lastig en probeer idd e.e.a. te relativeren, makkelijker gezegd dan gedaan maar je zal zien dat het allemaal best gaat lukken en wellicht helpt het om daarvoor een homeopatish pilletje te nemen, Valdispert of iets anders, bij mij helpt het, zal misschien tussen de oren zitten maar is het proberen waard.
Veel succes in ieder geval,laat even weten hoe het gegaan is.
Veel succes in ieder geval,laat even weten hoe het gegaan is.
zondag 4 oktober 2009 om 13:31
Vaak maak je je (ik in ieder geval wel) druk om de meest onzinnige dingen. Misschien kan het boek: ' Beren op de weg, spinsels in je hoofd' je verder helpen. Het is een boek over het omzetten van irritionele gedachten in rationele. Je hebt hier voor komende week niets meer aan, maar het zou je in de toekomst kunnen helpen.
Succes in ieder geval
Succes in ieder geval
zondag 4 oktober 2009 om 14:18
Ik herken het helemaal! Ben psycholoog en bij elke nieuwe taak was ik ook hartstikke zenuwachtig. De eerste keer een intake, diagnostiek doen, adviesgesprekken, en vooral de behandelingen. Wat als ik het niet goed doe, als ik iets verkeerds zeg, de cliënt niet kan helpen etc. En vooral daarbij denken dat niemand met een probleem op een beginneling als ik zit te wachten. Maar ja, elke keer als ik middenin zo'n cliëntcontact bezig was besefte ik dat het allemaal wel meeviel. Dat de meeste mensen tevreden waren en dat je het nou eenmaal niet altijd en zeker niet voor iedereen goed kan doen. Je springt nu even in het diepen en zal af en toe het gevoel hebben te verdrinken, maar geloof me, je leert vanzelf zwemmen. Echt een periode waar je doorheen moet en achteraf kan je dan trots op jezelf zijn! Maar goed, daar heb je nu nog niks aan natuurlijk. Probeer in ieder geval te relativeren en en je te ontspannen (ademhaling etc). Succes.
maandag 5 oktober 2009 om 17:28
Je bent een gerichte opleiding voor het werk dat je nu gaat doen en je bent ervoor aangenomen. Dat samen maakt dat men er vertrouwen in heeft dat je er geschikt voor bent, dus moet jij zelf ook een beetje dat vertrouwen hebben. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar het is gewoon een kwestie van doen.
Je zult achteraf zien dat het best meevalt.
En niet alles hoeft in 1x perfect. Je moet sommige dingen wellicht in praktijk nog leren. Dat is niet erg. Dat kun je alleen maar door het te doen.
Dus maak je niet te druk. Bereid je gewoon goed voor en dan komt alles goed.
Je zult achteraf zien dat het best meevalt.
En niet alles hoeft in 1x perfect. Je moet sommige dingen wellicht in praktijk nog leren. Dat is niet erg. Dat kun je alleen maar door het te doen.
Dus maak je niet te druk. Bereid je gewoon goed voor en dan komt alles goed.
zaterdag 10 oktober 2009 om 10:36
Nou...het is allemaal goed gegaan!
Die les die ik moest geven kon niet doorgaan en daar is een andere oplossing voor gevonden. Dus dat was makkelijk
Mijn eerste begeleidingsgespek met een leerling verliep erg positief. De leerling vond het ook een leuk uurtje zei zijn mentor. vervolgens een gesprek gehad met een ambulant begeleider...ging ook erg goed. daarna een gesprek gehad met een vader maar daar zat ik niet alleen dus ook dat liep goed. Zorgen gemaakt om niets! Ik vind het nog steeds wel spannend als ik weet dat er een gesprek aan komt maar ik weet nu dat het niet zo moeilijk is als ik dacht. Tnx voor alle reacties en ik kan weer zonder beren mijn werk doen!
Die les die ik moest geven kon niet doorgaan en daar is een andere oplossing voor gevonden. Dus dat was makkelijk

Mijn eerste begeleidingsgespek met een leerling verliep erg positief. De leerling vond het ook een leuk uurtje zei zijn mentor. vervolgens een gesprek gehad met een ambulant begeleider...ging ook erg goed. daarna een gesprek gehad met een vader maar daar zat ik niet alleen dus ook dat liep goed. Zorgen gemaakt om niets! Ik vind het nog steeds wel spannend als ik weet dat er een gesprek aan komt maar ik weet nu dat het niet zo moeilijk is als ik dacht. Tnx voor alle reacties en ik kan weer zonder beren mijn werk doen!