Werk & Studie
alle pijlers
Zie het niet meer zitten
woensdag 5 mei 2010 om 06:10
Dag forummers,
Ik lees al lange tijd mee maar dit is voor het eerst dat ik hier iets plaats.
Ik schrijf dit omdat ik ten einde raad ben. Het volgende is er aan de hand. De werkdruk op mijn werk is te hoog voor mij. Ik heb te veel projecten en daaraan gekoppelde taken die ik onmogelijk gedurende mijn werkweek kan voltooien. Ik werk momenteel 32 uur zou graag 36 uur willen werken (ook omdat ik dan alles beter zou kunnen afronden) maar wegens de financiële situatie op mijn werk kan dit volgens mijn leidinggevende niet.
Ik heb vorige week bij mijn baas aangegeven dat mijn werk mij boven het hoofd groeit. Tijdens dit gesprek maakte hij duidelijk dat hij op dit moment daar geen oplossing voor heeft. De komende vier maanden komt er een erg drukke periode aan. Hij kan geen extra personeel aannemen en het lukt hem ook niet mij op een andere manier te ontlasten.
Hij vond het wel vervelend en erkende ook dat de werkdruk nu erg hoog is en ik sinds ik bij dit bedrijf werk ( nu zo’n twee jaar) continu onder hoge druk heb gestaan en ik ook de meeste projecten onder mijn hoede heb. Hij gaf aan er verkeerd aan te hebben gedaan mij vanaf het begin te veel werk te hebben gegeven. In een eerder gesprek met hem heb ik ook al aangegeven dat ik hierdoor al lange tijd geen plezier meer in mijn werk heb. Hij vindt dat erg vervelend maar kan er naar eigen zeggen niet veel aan doen op dit moment.
Naast het feit dat de werkdruk zo hoog is speelt er nog iets anders. Vanaf het begin dat ik bij mijn huidige werkgever in dienst kwam nu zo’n twee jaar geleden was de sfeer binnen het bedrijf niet prettig. Ik ben samen met twee andere collega’s in dezelfde periode gestart bij dit bedrijf en vanaf het begin hadden we alle drie problemen met drie andere collega’s die er al langer werkten.
Deze collega’s maakten vervelende opmerkingen, of negeerden ons tijdens pauzes. Als een van ons iets zie werd er met de ogen gerold of werden we afgesnauwd of werden er vervelende opmerkingen gemaakt. Deze collega’s waren directe collega’s van mij (de andere twee nieuwe collega’s werkten op een andere afdeling) waardoor ik het meeste last had van hun gedrag. Deze drie hebben een aantal andere collega’s van onze afdeling min of meer ‘opgestookt’ waardoor ik voor mijn gevoel de pispaal van de afdeling werd. Als er iets mis ging op de afdeling werd dit vaak in mijn schoenen geschoven. Het werd normaal om niet leuk tegen me te doen. Ik heb het vermoeden dat er misschien jaloezie in het spel was en dat onzekerheid over het verkrijgen van een vast contract bij hen meespeelde. Misschien zagen ze mij en mijn twee andere collega’s als een bedreiging voor het verkrijgen van een vast contract.
Een van die vervelende collega’s insinueerde een keer dat mijn baas van vrouwelijk schoon houdt en op basis daarvan werknemers aan neemt, mij daarbij heel nadrukkelijk aankijkend. Ook heeft ze meerdere insinuerende opmerkingen gemaakt over het feit dat mijn leidinggevende en ik iets met elkaar zouden hebben, wat uiteraard nergens op slaat.
Deze situatie heeft ongeveer een half jaar geduurd voordat ik een van deze collega’s erop heb aangesproken en heb aangegeven hoe rot ik me onder de situatie voelde. Deze collega zei zich niet bewust te zijn van hoe haar gedrag en dat van haar twee andere collega’s op mij overkwam en vond het vervelend dat ik me daar zo rot onder voelde. Ik heb ook bij mijn leidinggevende aangegeven dat de verstandhouding tussen mij en die drie collega’s niet goed was en ik me daar erg vervelend over voelde.
Sinds die tijd is de sfeer langzaam verbeterd in de zin dat de drie collega’s nu min of meer normaal doen tegen mij. Ze vormen niet meer zo’n kliek, een van hen is op een andere afdeling gaan werken, de ander was lange tijd met verlof waardoor de derde collega volgens mij inzag dat ze wel wat normaler moest gaan doen omdat ze niet meer de steun van ‘haar’ kliek had.
Wat er waarschijnlijk ook mee te maken heeft is dat ik mijn houding heb veranderd. Was ik in het begin nogal timide en erg onzeker, nu interesseert het me niet meer wat men van me vind. Ik heb nu een houding van jullie doen maar wat jullie willen, ik laat me niet meer op mijn kop zitten door jullie.
Toch zit deze situatie me nog niet lekker. Op het oog gaan we allemaal redelijk goed met elkaar om maar ik blijf maar in mijn achterhoofd houden dat ik hun ware aard heb gezien. Ik vertrouw ze dan ook niet. Wat me nu ook parten speelt in mijn werk. Ik werk met mensen samen die ik niet vertrouw en negatieve gedachten over heb. Ik kan me er niet goed overheen zetten hoe ze me in het begin hebben behandeld. Ik koester een zekere mate van wrok ten opzichtte van hen.
Ik moet zeggen dat alles me nu zo hoog zit dat ik eigenlijk het liefste gewoon een andere baan zou zoeken. De werkdruk in combinatie met het niet van me af kunnen zetten van het verleden maakt dat ik min of meer ‘op’ ben. Ik heb nauwelijks energie laat staan dat ik enthousiast of gemotiveerd ben over mijn werk. Ik merk dat ik weinig energie meer heb. Ik ben erg gespannen en het lukt me niet goed om me na werktijd te ontspannen.
Ik lig ’s nachts wakker van mijn werk en heb al met al eigenlijk alleen maar negatieve gedachten over mijn werk.
Ik schrijf dit deels om alles van me af te schrijven maar ook dat ik hoop dat jullie misschien tips voor me hebben hoe ik hiermee om moet gaan. Moet ik dit nogmaals aankaarten bij mijn leidinggevende? Hoe kan ik de vervelende start bij dit bedrijf afsluiten en ervoor zorgen dat ik er nu geen last meer van heb?
Sorry voor de lange tekst, maar ik moest het even van me afschrijven. Ik weet niet of dit onder Werk hoort of misschien onder Psyche dus ik plaats het maar onder beide onderwerpen.
Hoop dat jullie advies voor me hebben.
Liefs maanmeid
Ik lees al lange tijd mee maar dit is voor het eerst dat ik hier iets plaats.
Ik schrijf dit omdat ik ten einde raad ben. Het volgende is er aan de hand. De werkdruk op mijn werk is te hoog voor mij. Ik heb te veel projecten en daaraan gekoppelde taken die ik onmogelijk gedurende mijn werkweek kan voltooien. Ik werk momenteel 32 uur zou graag 36 uur willen werken (ook omdat ik dan alles beter zou kunnen afronden) maar wegens de financiële situatie op mijn werk kan dit volgens mijn leidinggevende niet.
Ik heb vorige week bij mijn baas aangegeven dat mijn werk mij boven het hoofd groeit. Tijdens dit gesprek maakte hij duidelijk dat hij op dit moment daar geen oplossing voor heeft. De komende vier maanden komt er een erg drukke periode aan. Hij kan geen extra personeel aannemen en het lukt hem ook niet mij op een andere manier te ontlasten.
Hij vond het wel vervelend en erkende ook dat de werkdruk nu erg hoog is en ik sinds ik bij dit bedrijf werk ( nu zo’n twee jaar) continu onder hoge druk heb gestaan en ik ook de meeste projecten onder mijn hoede heb. Hij gaf aan er verkeerd aan te hebben gedaan mij vanaf het begin te veel werk te hebben gegeven. In een eerder gesprek met hem heb ik ook al aangegeven dat ik hierdoor al lange tijd geen plezier meer in mijn werk heb. Hij vindt dat erg vervelend maar kan er naar eigen zeggen niet veel aan doen op dit moment.
Naast het feit dat de werkdruk zo hoog is speelt er nog iets anders. Vanaf het begin dat ik bij mijn huidige werkgever in dienst kwam nu zo’n twee jaar geleden was de sfeer binnen het bedrijf niet prettig. Ik ben samen met twee andere collega’s in dezelfde periode gestart bij dit bedrijf en vanaf het begin hadden we alle drie problemen met drie andere collega’s die er al langer werkten.
Deze collega’s maakten vervelende opmerkingen, of negeerden ons tijdens pauzes. Als een van ons iets zie werd er met de ogen gerold of werden we afgesnauwd of werden er vervelende opmerkingen gemaakt. Deze collega’s waren directe collega’s van mij (de andere twee nieuwe collega’s werkten op een andere afdeling) waardoor ik het meeste last had van hun gedrag. Deze drie hebben een aantal andere collega’s van onze afdeling min of meer ‘opgestookt’ waardoor ik voor mijn gevoel de pispaal van de afdeling werd. Als er iets mis ging op de afdeling werd dit vaak in mijn schoenen geschoven. Het werd normaal om niet leuk tegen me te doen. Ik heb het vermoeden dat er misschien jaloezie in het spel was en dat onzekerheid over het verkrijgen van een vast contract bij hen meespeelde. Misschien zagen ze mij en mijn twee andere collega’s als een bedreiging voor het verkrijgen van een vast contract.
Een van die vervelende collega’s insinueerde een keer dat mijn baas van vrouwelijk schoon houdt en op basis daarvan werknemers aan neemt, mij daarbij heel nadrukkelijk aankijkend. Ook heeft ze meerdere insinuerende opmerkingen gemaakt over het feit dat mijn leidinggevende en ik iets met elkaar zouden hebben, wat uiteraard nergens op slaat.
Deze situatie heeft ongeveer een half jaar geduurd voordat ik een van deze collega’s erop heb aangesproken en heb aangegeven hoe rot ik me onder de situatie voelde. Deze collega zei zich niet bewust te zijn van hoe haar gedrag en dat van haar twee andere collega’s op mij overkwam en vond het vervelend dat ik me daar zo rot onder voelde. Ik heb ook bij mijn leidinggevende aangegeven dat de verstandhouding tussen mij en die drie collega’s niet goed was en ik me daar erg vervelend over voelde.
Sinds die tijd is de sfeer langzaam verbeterd in de zin dat de drie collega’s nu min of meer normaal doen tegen mij. Ze vormen niet meer zo’n kliek, een van hen is op een andere afdeling gaan werken, de ander was lange tijd met verlof waardoor de derde collega volgens mij inzag dat ze wel wat normaler moest gaan doen omdat ze niet meer de steun van ‘haar’ kliek had.
Wat er waarschijnlijk ook mee te maken heeft is dat ik mijn houding heb veranderd. Was ik in het begin nogal timide en erg onzeker, nu interesseert het me niet meer wat men van me vind. Ik heb nu een houding van jullie doen maar wat jullie willen, ik laat me niet meer op mijn kop zitten door jullie.
Toch zit deze situatie me nog niet lekker. Op het oog gaan we allemaal redelijk goed met elkaar om maar ik blijf maar in mijn achterhoofd houden dat ik hun ware aard heb gezien. Ik vertrouw ze dan ook niet. Wat me nu ook parten speelt in mijn werk. Ik werk met mensen samen die ik niet vertrouw en negatieve gedachten over heb. Ik kan me er niet goed overheen zetten hoe ze me in het begin hebben behandeld. Ik koester een zekere mate van wrok ten opzichtte van hen.
Ik moet zeggen dat alles me nu zo hoog zit dat ik eigenlijk het liefste gewoon een andere baan zou zoeken. De werkdruk in combinatie met het niet van me af kunnen zetten van het verleden maakt dat ik min of meer ‘op’ ben. Ik heb nauwelijks energie laat staan dat ik enthousiast of gemotiveerd ben over mijn werk. Ik merk dat ik weinig energie meer heb. Ik ben erg gespannen en het lukt me niet goed om me na werktijd te ontspannen.
Ik lig ’s nachts wakker van mijn werk en heb al met al eigenlijk alleen maar negatieve gedachten over mijn werk.
Ik schrijf dit deels om alles van me af te schrijven maar ook dat ik hoop dat jullie misschien tips voor me hebben hoe ik hiermee om moet gaan. Moet ik dit nogmaals aankaarten bij mijn leidinggevende? Hoe kan ik de vervelende start bij dit bedrijf afsluiten en ervoor zorgen dat ik er nu geen last meer van heb?
Sorry voor de lange tekst, maar ik moest het even van me afschrijven. Ik weet niet of dit onder Werk hoort of misschien onder Psyche dus ik plaats het maar onder beide onderwerpen.
Hoop dat jullie advies voor me hebben.
Liefs maanmeid
woensdag 5 mei 2010 om 08:20
Wat goed dat jij je problemen bespreekbaar durft te maken, veel mensen durven dat niet en dat brengt vaak alleen maar meer problemen.
Ben je al bij de arboarts geweest? Deze kan je werkgever er op wijzen dat werkgevers de plicht hebben om te voorkomen dat werknemers overbelast worden. Dat betekent dat er niets mis is met veel werk en een hoog tempo, maar dat daar wel grenzen aan zijn. Als jij dreigt burn-out te raken, dan moet de werkgever alles in het werk stellen om dat te voorkomen.
Maar zelf kun je natuurlijk ook wat doen. Je krijgt je werk niet af en je moet je leren realiseren dat dit niet jouw probleem is maar het probleem van je werkgever. Als zij structureel teveel werk voor te weinig mensen hebben, dan zullen zij dat op moeten lossen. Hetzij door het werk anders te verdelen, door minder werk aan te nemen of door meer mensen in te zetten. En als dat allemaal niet kan, dan zullen zij moeten accepteren dat het werk niet af komt. Laat dit probleem dus waar het hoort, bij je werkgever, en maak er niet jouw probleem van.
Als er pieken zitten in de werkbelasting dan is er niets mis mee om een keer (onbetaald) over te werken. Een paar uurtjes extra kan veel verlichting geven en een keer overwerken hoort er voor bijna iedereen wel eens bij. Het moet dan wel echt gaan om af en toe wat pieken wegwerken, wekelijks overwerken is natuurlijk niet de bedoeling.
Verder denk ik dat je beeld over je collega's heel negatief is. Ik zeg niet dat dit onterecht is, maar je hebt er wel last van. Wellicht helpt het om daar ook aan te werken? Ik vind het bijvoorbeeld heel positief dat hun houding is verbeterd nadat je hen op het gedrag hebt aangesproken. Je kunt ze niet vertrouwen, maar ze nemen jouw kritiek kennelijk wel serieus. Echte pestkoppen, is mijn ervaring, gaan meestal juist door of verergeren het pesten zelfs nadat ze zijn aangesproken. Misschien realiseerden zij zich oprecht niet dat jij zoveel moeite had met hun opmerkingen?
En tot slot een kleine tip voor je werkbelasting. Ik weet niet wat voor werk je doet, maar het maken van lijstjes voor wat je moet doen kan helpen. Stel prioriteiten door al je werk in te delen in de categorieën "belangrijk en urgent", "belangrijk maar niet urgent", "urgent maar niet belangrijk" en "niet belangrijk en niet urgent". Op die manier wordt het makkelijker om te beslissen waar je moet beginnen. Maak ook een aparte lijst met kleine korte klusjes, bijvoorbeeld telefoontjes die je nog moet plegen of wat archiveerwerk, en trek daar dagelijks een vast moment voor uit. Door deze lijst met kleine klusjes snel af te werken, kun je flink wat op je lijstje doorstrepen en dat geeft een goed gevoel omdat je dan even focust op alles wat je wel gedaan hebt in plaats van op al die dingen waar je niet aan toe bent gekomen.
Tot slot denk ik ook dat je bij een andere baas wellicht beter op je plek zult zijn. Maar tot je een andere baan hebt gevonden, hoop ik dat je met voorgaande tips de tijd wat beter door kunt komen.
Sterkte!
Ben je al bij de arboarts geweest? Deze kan je werkgever er op wijzen dat werkgevers de plicht hebben om te voorkomen dat werknemers overbelast worden. Dat betekent dat er niets mis is met veel werk en een hoog tempo, maar dat daar wel grenzen aan zijn. Als jij dreigt burn-out te raken, dan moet de werkgever alles in het werk stellen om dat te voorkomen.
Maar zelf kun je natuurlijk ook wat doen. Je krijgt je werk niet af en je moet je leren realiseren dat dit niet jouw probleem is maar het probleem van je werkgever. Als zij structureel teveel werk voor te weinig mensen hebben, dan zullen zij dat op moeten lossen. Hetzij door het werk anders te verdelen, door minder werk aan te nemen of door meer mensen in te zetten. En als dat allemaal niet kan, dan zullen zij moeten accepteren dat het werk niet af komt. Laat dit probleem dus waar het hoort, bij je werkgever, en maak er niet jouw probleem van.
Als er pieken zitten in de werkbelasting dan is er niets mis mee om een keer (onbetaald) over te werken. Een paar uurtjes extra kan veel verlichting geven en een keer overwerken hoort er voor bijna iedereen wel eens bij. Het moet dan wel echt gaan om af en toe wat pieken wegwerken, wekelijks overwerken is natuurlijk niet de bedoeling.
Verder denk ik dat je beeld over je collega's heel negatief is. Ik zeg niet dat dit onterecht is, maar je hebt er wel last van. Wellicht helpt het om daar ook aan te werken? Ik vind het bijvoorbeeld heel positief dat hun houding is verbeterd nadat je hen op het gedrag hebt aangesproken. Je kunt ze niet vertrouwen, maar ze nemen jouw kritiek kennelijk wel serieus. Echte pestkoppen, is mijn ervaring, gaan meestal juist door of verergeren het pesten zelfs nadat ze zijn aangesproken. Misschien realiseerden zij zich oprecht niet dat jij zoveel moeite had met hun opmerkingen?
En tot slot een kleine tip voor je werkbelasting. Ik weet niet wat voor werk je doet, maar het maken van lijstjes voor wat je moet doen kan helpen. Stel prioriteiten door al je werk in te delen in de categorieën "belangrijk en urgent", "belangrijk maar niet urgent", "urgent maar niet belangrijk" en "niet belangrijk en niet urgent". Op die manier wordt het makkelijker om te beslissen waar je moet beginnen. Maak ook een aparte lijst met kleine korte klusjes, bijvoorbeeld telefoontjes die je nog moet plegen of wat archiveerwerk, en trek daar dagelijks een vast moment voor uit. Door deze lijst met kleine klusjes snel af te werken, kun je flink wat op je lijstje doorstrepen en dat geeft een goed gevoel omdat je dan even focust op alles wat je wel gedaan hebt in plaats van op al die dingen waar je niet aan toe bent gekomen.
Tot slot denk ik ook dat je bij een andere baas wellicht beter op je plek zult zijn. Maar tot je een andere baan hebt gevonden, hoop ik dat je met voorgaande tips de tijd wat beter door kunt komen.
Sterkte!
woensdag 5 mei 2010 om 09:07
quote:Stel prioriteiten door al je werk in te delen in de categorieën "belangrijk en urgent", "belangrijk maar niet urgent", "urgent maar niet belangrijk" en "niet belangrijk en niet urgent". Op die manier wordt het makkelijker om te beslissen waar je moet beginnen.Dit is een goeie tip. Aanvulling: doe dan elke dag iets van 'belangrijk maar niet urgent', want dat is je eigenlijke werk en anders blijft dat liggen. 'Urgent maar niet belangrijk' schuif je door naar iemand anders. 'Niet belangrijk en niet urgent': gewoon helemaal niet meer doen.
woensdag 5 mei 2010 om 09:36
woensdag 5 mei 2010 om 09:47
Ik vind het knap dat je het al zo lang volhoudt, menigeen was al afgehaakt. Voorlopig is er wat de werkdruk betreft geen verbetering in zicht, sterker nog, die wordt alleen maar groter.
Ik snap dat jouw baas kostentechnisch geen extra personeel in dienst kan nemen, maar zou het een mogelijkheid zijn om wat van jouw werk door te schuiven naar andere werknemers?
Hij heeft er niets aan als jij dadelijk misschien uit de roulatie bent omdat je bijv. een burnout hebt. Niet dat ik je iets aanpraat hoor, maar op een gegeven moment houdt het op natuurlijk.
Wat die andere collega's betreft, ik vind dat je dat al best wel goed hebt aangepakt. Hoewel de sfeer verbeterd is, zal het nooit echt goed worden als ik het zo lees.
Al met al zou ik in jouw geval zeker eens rond gaan kijken naar een andere baan.
Ik snap dat jouw baas kostentechnisch geen extra personeel in dienst kan nemen, maar zou het een mogelijkheid zijn om wat van jouw werk door te schuiven naar andere werknemers?
Hij heeft er niets aan als jij dadelijk misschien uit de roulatie bent omdat je bijv. een burnout hebt. Niet dat ik je iets aanpraat hoor, maar op een gegeven moment houdt het op natuurlijk.
Wat die andere collega's betreft, ik vind dat je dat al best wel goed hebt aangepakt. Hoewel de sfeer verbeterd is, zal het nooit echt goed worden als ik het zo lees.
Al met al zou ik in jouw geval zeker eens rond gaan kijken naar een andere baan.
Cum non tum age
woensdag 5 mei 2010 om 10:25
Goed dat je in gesprek bent met je leidinggevende over de werkdruk. Ik ben het eens met Noa dat hij een groot risico neemt door jou niet te ontlasten. Daarnaast vind ik het vreemd dat het bedrijf wel veel projecten onder handen heeft, maar onvoldoende geld binnenhaalt met die projecten om ze voldoende te bemensen. Mijn inschatting is dat er iets niet klopt qua bedrijfsvoering, ofwel de er wordt te weinig verdient met deze projecten of (even kort door de bocht) andere mensen doen minder dan jij.
In die zin zou je met je leidinggevende moeten bespreken of jij meer werk kunt delegeren aan collega's, daarnaast zou je per project kunnen bespreken of zaken effectiever kunnen worden gedaan.
In die zin zou je met je leidinggevende moeten bespreken of jij meer werk kunt delegeren aan collega's, daarnaast zou je per project kunnen bespreken of zaken effectiever kunnen worden gedaan.
woensdag 5 mei 2010 om 16:28
Beste forummers,
Bedankt voor al jullie reacties! Ik heb er erg veel aan en geeft weer stof tot nadenken.
@ nummerzoveel Bedankt voor je tips over het indelen van werk. Het meeste doe ik al wel zo maar je suggestie om juist die kleine dingen ( mails, telefoontjes) achter elkaar te doen, ga ik zeker gebruiken. Vaak wordt mijn werkritme nu juist verstoord door binnenkomende telefoontjes of telefoontjes en mails die nog op mijn to do lijst staan en ik dan snel tussendoor doe. Maar het is denk ik handiger omdat allemaal achter elkaar te plannen. Sommige dingen zoals binnenkomende telefoontjes en collega's die binnenlopen met een vraag zijn moeilijker in de hand te houden.
Ik ben nog niet bij de arboarts geweest. Dat is misschien nog wel een optie.
Je suggestie om op een andere manier naar de werkdruk te kijken ( het is het probleem van de werkgever en niet zozeer mijn probleem) is ook een goede. Zo heb ik er eerlijk geëgd nooit over nagedacht. Dacht altijd dat het mijn probleem was en dat ik het maar op moest lossen. Zo wordt het ook altijd gebracht, wij kunnen het werk niet verlichten dus zorg maar dat je het red.
@ ColeTurner ik ga binnenkort met mijn collega’s aan tafel om te bespreken of alles wat voor de komende tijd op de agenda staat inderdaad zo urgent is of dat er ( in overleg met de externe opdrachtgevers van de projecten) nog wat taken verschoven kunnen worden. Hopelijk
@ Noa. Ik ga inderdaad uitkijken naar een nieuwe baan. De hoge werkdruk is kenmerkend voor dit bedrijf. Het overslaan van pauzes wordt bijvoorbeeld heel normaal gevonden, veel mensen werken structureel ieder week over, terwijl er officieel wordt gezegd er van hogerhand gezegd dat men liever niet heeft dat mensen structureel overuren maken, maar tegelijkertijd moet het werk wel af. Dit gaat helaas niet veranderen denk ik. Heb het idee dat binnen het bedrijf maar zoveel mogelijk projecten worden aangenomen om maar geld binnen te krijgen en dat daarna pas wordt gekeken of daar uberhaupt wel mankracht voor is om het allemaal te bolwerken.
Bedankt voor al jullie reacties! Ik heb er erg veel aan en geeft weer stof tot nadenken.
@ nummerzoveel Bedankt voor je tips over het indelen van werk. Het meeste doe ik al wel zo maar je suggestie om juist die kleine dingen ( mails, telefoontjes) achter elkaar te doen, ga ik zeker gebruiken. Vaak wordt mijn werkritme nu juist verstoord door binnenkomende telefoontjes of telefoontjes en mails die nog op mijn to do lijst staan en ik dan snel tussendoor doe. Maar het is denk ik handiger omdat allemaal achter elkaar te plannen. Sommige dingen zoals binnenkomende telefoontjes en collega's die binnenlopen met een vraag zijn moeilijker in de hand te houden.
Ik ben nog niet bij de arboarts geweest. Dat is misschien nog wel een optie.
Je suggestie om op een andere manier naar de werkdruk te kijken ( het is het probleem van de werkgever en niet zozeer mijn probleem) is ook een goede. Zo heb ik er eerlijk geëgd nooit over nagedacht. Dacht altijd dat het mijn probleem was en dat ik het maar op moest lossen. Zo wordt het ook altijd gebracht, wij kunnen het werk niet verlichten dus zorg maar dat je het red.
@ ColeTurner ik ga binnenkort met mijn collega’s aan tafel om te bespreken of alles wat voor de komende tijd op de agenda staat inderdaad zo urgent is of dat er ( in overleg met de externe opdrachtgevers van de projecten) nog wat taken verschoven kunnen worden. Hopelijk
@ Noa. Ik ga inderdaad uitkijken naar een nieuwe baan. De hoge werkdruk is kenmerkend voor dit bedrijf. Het overslaan van pauzes wordt bijvoorbeeld heel normaal gevonden, veel mensen werken structureel ieder week over, terwijl er officieel wordt gezegd er van hogerhand gezegd dat men liever niet heeft dat mensen structureel overuren maken, maar tegelijkertijd moet het werk wel af. Dit gaat helaas niet veranderen denk ik. Heb het idee dat binnen het bedrijf maar zoveel mogelijk projecten worden aangenomen om maar geld binnen te krijgen en dat daarna pas wordt gekeken of daar uberhaupt wel mankracht voor is om het allemaal te bolwerken.
woensdag 5 mei 2010 om 16:35
Niets meer toe te voegen aan de goede tips van de anderen. Behalve dan dat mijn eerste gedachte was dat je op deze manier hard op weg bent naar een burn-out (of andere psychische klachten die je in eerste instantie waarschijnlijk zelf niet al te serieus gaat nemen, omdat je daar het type niet voor bent). Als jij geen energie meer hebt en slaapproblemen de kop op steken door de situatie op je werk, dan gaan er bij mij alarmbellen rinkelen. Dus in navolging van de anderen: doe er iets mee voordat het straks te laat is en onderschat dit soort signalen niet!
