Zwanger
alle pijlers
23 weken: veel pijn en angst voor komende maanden
woensdag 3 oktober 2018 05:00
Hoi allemaal,
Ik ben 23 weken zwanger van mijn tweede en heb al sinds week tien bekkenklachten. Inmiddels zijn deze zo erg dat ik weinig kan staan of lopen. Ik werk halve dagen maar dat moet ik verdelen over de dag (dat kan gelukkig met mijn werk). Ik loop bij de fysio en osteopaat en dat geeft soms een paar dagen wat verlichting maar dan staat de boel toch weer scheef. De laatste dagen heb ik ook pijn in mijn handen (ik denk carpaal tunnel) en dat beperkt me nog meer en zorgt voor een slechte nachtrust.
Omdat ik al zo vroeg zo veel klachten heb die meestal pas na dertig weken komen (ik herken veel in het laatste loodjestopic!) zie ik ontzettend tegen de komende maanden op. Soms slaap ik daar ook slecht door en pieker ik veel. Deze baby is ontzettend gewenst en ik heb veel steun van mijn man en een lieve peuter maar het voelt soms zo eenzaam. Ik probeer afleiding te zoeken, genoeg rust te nemen, te lezen, soms wat leuks in te plannen als het lukt qua energie maar ik vind het zo zwaar.
Mijn vraag is eigenlijk: wie herkent dit of had al zo vroeg klachten? Heb je nog tips?
Alvast bedankt!
Ik ben 23 weken zwanger van mijn tweede en heb al sinds week tien bekkenklachten. Inmiddels zijn deze zo erg dat ik weinig kan staan of lopen. Ik werk halve dagen maar dat moet ik verdelen over de dag (dat kan gelukkig met mijn werk). Ik loop bij de fysio en osteopaat en dat geeft soms een paar dagen wat verlichting maar dan staat de boel toch weer scheef. De laatste dagen heb ik ook pijn in mijn handen (ik denk carpaal tunnel) en dat beperkt me nog meer en zorgt voor een slechte nachtrust.
Omdat ik al zo vroeg zo veel klachten heb die meestal pas na dertig weken komen (ik herken veel in het laatste loodjestopic!) zie ik ontzettend tegen de komende maanden op. Soms slaap ik daar ook slecht door en pieker ik veel. Deze baby is ontzettend gewenst en ik heb veel steun van mijn man en een lieve peuter maar het voelt soms zo eenzaam. Ik probeer afleiding te zoeken, genoeg rust te nemen, te lezen, soms wat leuks in te plannen als het lukt qua energie maar ik vind het zo zwaar.
Mijn vraag is eigenlijk: wie herkent dit of had al zo vroeg klachten? Heb je nog tips?
Alvast bedankt!
woensdag 12 december 2018 00:02
Bedankt voor jullie ervaringen en lieve berichtjes!
Ik heb je verhaal gelezen florence, heel heftig, daar zal je inderdaad nog wel een tijdje van moeten herstellen. Maar ik ben wel blij dat dan iniedergeval die bekkenklachten wel helemaal weg zijn. Hoe gaat je herstel verder, zit er wel vooruitgang in? Kan je nog wel een beetje genieten van jullie ventje? Kan mij voorstellen dat je mentaal gezien ook best een hele grote klap gehad hebt, die je ook moet verwerken..
Pittig josephine, hoe deed je dat met je werk. Ik schaam me nu al. Dat ik na een half jaar thuis zitten mij toch nog langer zal moeten ziekmelden, zoals het er nu uitziet dan.
Syrin, bedankt voor je mooie en lieve berichtje!
Ik heb je verhaal gelezen florence, heel heftig, daar zal je inderdaad nog wel een tijdje van moeten herstellen. Maar ik ben wel blij dat dan iniedergeval die bekkenklachten wel helemaal weg zijn. Hoe gaat je herstel verder, zit er wel vooruitgang in? Kan je nog wel een beetje genieten van jullie ventje? Kan mij voorstellen dat je mentaal gezien ook best een hele grote klap gehad hebt, die je ook moet verwerken..
Pittig josephine, hoe deed je dat met je werk. Ik schaam me nu al. Dat ik na een half jaar thuis zitten mij toch nog langer zal moeten ziekmelden, zoals het er nu uitziet dan.
Syrin, bedankt voor je mooie en lieve berichtje!
woensdag 12 december 2018 10:27
Vorige ronde was ik werkeloos geworden Lalame. Daardoor duurde het wat langer voor ik aan het werk was. Pas daar merkte ik hoe beperkt ik was. Het lukte 80% van de tijd wel om oplossingen te verzinnen (veel zitten). Dochter was erg veel ziek, dus na een maand of 3 weer gestopt met werken. Toen een tijd voor mezelf gewerkt. Deze ronde lijkt het alsof ik nog een baan heb in loondienst, dus we gaan het zien. Ga wel beginnen met maar 2 dagen ipv 3. Ik hoop dat dat helpt.
Enig voordeel is dat als het mis gaat het UWV nog steeds voor de kosten opdraait. Misschien kun je in overleg met de bedrijfsarts langzaam opbouwen? Hier staat sowieso een afspraak gepland aan het einde van mijn verlof, dus blijkbaar vinden zij het ook niet gek als het niet direct gaat.
Enig voordeel is dat als het mis gaat het UWV nog steeds voor de kosten opdraait. Misschien kun je in overleg met de bedrijfsarts langzaam opbouwen? Hier staat sowieso een afspraak gepland aan het einde van mijn verlof, dus blijkbaar vinden zij het ook niet gek als het niet direct gaat.
woensdag 12 december 2018 15:03
Hai meiden,
Hier ook weer even een update.
Door zoals Josephine zo mooi zei geen reet te doen heb ik nagenoeg geen pijn.
Scheelt ook dat het mijn 1e is en ik dus alleen maar zwanger hoef te zijn.
Als ik dan een keer meer doe dan niets dan heb ik ook gelijk last van pijn en slaap ik s'nachts erg slecht.
Niets doen bij mij is na het ontbijt en een beetje in huis rommelen plat op rug, daarna douchen, dan weer liggen. Vervolgens een wandeling van 30 minuutjes. Dan weer liggen, lunchen, liggen, indien ik me ok voel weer 30 minuutjes wandelen. Je raad het al dan weer liggen, dan koken en weer liggen.
Qua schoenen loop ik inmiddels ook al 6 maanden op mijn 'elegante' bergschoenen met steunzolen. Als ik op iets anders stevigs loop dan ga ik waggelen. Mezelf inmiddels ook maar op een een kek zwart paar getrakteerd.
Merk dat door mijn loopschema mijn bekkenband eigenlijk niet meer nodig heb. Het scheelt bij mij ook heel erg dat ik nog niet ben aangekomen (was in het begin 5 kg afgevallen en dat ik een heel klein buikje heb).
Blaasontsteking is nog steeds present, even de kweek afwachten en dan kijken of er een andere kuur nodig is. Aambeien zijn inmiddels geslonken en weer wat zachter gelukkig. Rugpijn bij zitten wordt steeds erger.
Zelf autorijden is inmiddels geminimaliseerd naar 5 minuutjes. Hierdoor kan ik niet meer zelf naar de dingen die 20 minuten rijden zijn en dat doet ook als bijrijder eigenlijk te veel pijn, helaas is hier alles wel 20 minuten: bekkenfysio, ziekenhuis, vk, zwemmen, zwangerfit.
Maar goed hou het inmiddels al 7 maanden vol die laatste 2 maandjes red ik ook nog wel.
Gisteren met baby wasjes begonnen, echt zo schattig al dat kleine spul. Merkte wel gelijk dat ik veel te veel gedaan had, s'avonds bij het koken flink harde buiken en vannacht veel wakker geweest door last van rug en bekken. Even voor de duidelijkheid mijn dag: s' ochtends afwasmachine uitgeruimd en daarna liggend op de bank de spulletjes binnenstebuiten gekeerd en op de juiste stapel gelegd. Daarna 2 ladingen in de wasmachine en s'middags opgehangen. Om 14u 40 minuutjes gewandeld, tot 18 uur op de bank gelegen. Daarna even gekookt.
Succes iedereen.
Hier ook weer even een update.
Door zoals Josephine zo mooi zei geen reet te doen heb ik nagenoeg geen pijn.
Scheelt ook dat het mijn 1e is en ik dus alleen maar zwanger hoef te zijn.
Als ik dan een keer meer doe dan niets dan heb ik ook gelijk last van pijn en slaap ik s'nachts erg slecht.
Niets doen bij mij is na het ontbijt en een beetje in huis rommelen plat op rug, daarna douchen, dan weer liggen. Vervolgens een wandeling van 30 minuutjes. Dan weer liggen, lunchen, liggen, indien ik me ok voel weer 30 minuutjes wandelen. Je raad het al dan weer liggen, dan koken en weer liggen.
Qua schoenen loop ik inmiddels ook al 6 maanden op mijn 'elegante' bergschoenen met steunzolen. Als ik op iets anders stevigs loop dan ga ik waggelen. Mezelf inmiddels ook maar op een een kek zwart paar getrakteerd.
Merk dat door mijn loopschema mijn bekkenband eigenlijk niet meer nodig heb. Het scheelt bij mij ook heel erg dat ik nog niet ben aangekomen (was in het begin 5 kg afgevallen en dat ik een heel klein buikje heb).
Blaasontsteking is nog steeds present, even de kweek afwachten en dan kijken of er een andere kuur nodig is. Aambeien zijn inmiddels geslonken en weer wat zachter gelukkig. Rugpijn bij zitten wordt steeds erger.
Zelf autorijden is inmiddels geminimaliseerd naar 5 minuutjes. Hierdoor kan ik niet meer zelf naar de dingen die 20 minuten rijden zijn en dat doet ook als bijrijder eigenlijk te veel pijn, helaas is hier alles wel 20 minuten: bekkenfysio, ziekenhuis, vk, zwemmen, zwangerfit.
Maar goed hou het inmiddels al 7 maanden vol die laatste 2 maandjes red ik ook nog wel.
Gisteren met baby wasjes begonnen, echt zo schattig al dat kleine spul. Merkte wel gelijk dat ik veel te veel gedaan had, s'avonds bij het koken flink harde buiken en vannacht veel wakker geweest door last van rug en bekken. Even voor de duidelijkheid mijn dag: s' ochtends afwasmachine uitgeruimd en daarna liggend op de bank de spulletjes binnenstebuiten gekeerd en op de juiste stapel gelegd. Daarna 2 ladingen in de wasmachine en s'middags opgehangen. Om 14u 40 minuutjes gewandeld, tot 18 uur op de bank gelegen. Daarna even gekookt.
Succes iedereen.
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
woensdag 12 december 2018 18:06
Syrinxx Balen Syrinxx. Maar jij werkt nog gewoon toch? Dat lukt mij al sinds juli niet meer ivm niet kunnen zitten. In augustus kon ik ook niet langer dan 10 minuten lopen. Dus dit is echt door langzaam opbouwen en daarnaast doe ik echt niets.
Ennuh is maar 2 km trouwens
Ennuh is maar 2 km trouwens
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
woensdag 12 december 2018 20:21
Ik ben ook onder de indruk van veertig minuten lopen! Met bekkenband lukt hier 5-10 minuten. Zitten lukt hier nog redelijk maar geen uren achter elkaar. Ik merk wel dat het nu richting de 34 weken letterlijk zwaarder wordt. Het enige wat ik nog een beetje kan opbouwen is baantjes zwemmen (half uurtje).
Lalameme, vervelend dat je niet kunt starten met werken zoals gepland! Maar het is ook echt niet raar dat je nog tijd nodig hebt. Je bent in je zwangerschap waarschijnlijk spierkracht en conditie kwijtgeraakt en zelfs zonder bevalling en baby om voor te zorgen, kost het tijd dat weer op te bouwen. Bij mijn eerste ben ik begonnen met een uurtje per dag en moest ik dat echt opbouwen. Pas na acht maanden was ik volledig aan het werk. Ik hoop dat het deze keer sneller gaat maar ik houd er rekening mee dat het tegen kan vallen. Bovendien heb ik zes weken opgespaard verlof extra ingezet voor direct na het einde van het zwangerschapsverlof. Dus hoewel het makkelijker gezegd is dan gedaan, schaam je vooral niet!
Lalameme, vervelend dat je niet kunt starten met werken zoals gepland! Maar het is ook echt niet raar dat je nog tijd nodig hebt. Je bent in je zwangerschap waarschijnlijk spierkracht en conditie kwijtgeraakt en zelfs zonder bevalling en baby om voor te zorgen, kost het tijd dat weer op te bouwen. Bij mijn eerste ben ik begonnen met een uurtje per dag en moest ik dat echt opbouwen. Pas na acht maanden was ik volledig aan het werk. Ik hoop dat het deze keer sneller gaat maar ik houd er rekening mee dat het tegen kan vallen. Bovendien heb ik zes weken opgespaard verlof extra ingezet voor direct na het einde van het zwangerschapsverlof. Dus hoewel het makkelijker gezegd is dan gedaan, schaam je vooral niet!
zaterdag 22 december 2018 09:13
zaterdag 22 december 2018 09:54
Ik sluit me aan bij die prutweek. Man man man, ik kon bijna niets meer en ook niet slapen van de pijn. Daardoor ook zo moe! Na heel veel rust en toch nog tien baantjes zwemmen gaat het een klein beetje beter. Hopelijk zat dat door. Vandaag 35 weken maar het worden lange weken als het zo is als deze week.
Hopelijk helpt de vakantie bij jou,
syrinxx! Ben ook benieuwd hoe het met de rest gaat.
Hopelijk helpt de vakantie bij jou,
syrinxx! Ben ook benieuwd hoe het met de rest gaat.
zaterdag 22 december 2018 12:38
Ik sluit me ook aan bij de prutweek. Slapen gaat erg slecht, als ik 4 uur in een nacht haal is het veel. Lig veel wakker en zeker ieder uur er uit om te plassen. Overdag slaap ik nog maar een beetje bij.
Zitten gaat inmiddels helemaal niet meer. Door de pijn in mijn rug ging lopen nu ook nauwelijks. In 3 dagen tijd 1x 20 minuutjes aangetikt. Inmiddels 33+4, nog even geduld dus.
Succes iedereen, hoop dat het bij de rest beter gaat.!
Zitten gaat inmiddels helemaal niet meer. Door de pijn in mijn rug ging lopen nu ook nauwelijks. In 3 dagen tijd 1x 20 minuutjes aangetikt. Inmiddels 33+4, nog even geduld dus.
Succes iedereen, hoop dat het bij de rest beter gaat.!
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
maandag 24 december 2018 09:34
Ah bedankt Renata! We gaan het zien!
Kleine is nu alweer ruim 6 weken, Ik heb nog een maand verlof ongeveer. Mijn herstel staat stil, al een hele tijd. Helaas verwacht ik dus ook niet dat dat nog "zomaar" ineens over is. Naast mijn bekken gaat het top, gebroken nachten doen natuurlijk wel wat met je. Maar het valt me alles mee, ons meisje is zo makkelijk en we genieten zo van haar! Wat kan je toch verliefd zijn op je mini mensje!
Voor jullie echt de laatste loodjes, jullie schrijven het al, maar man, man, man wat zijn die pittig! Jullie kunnen dit! Nog eventjes heel even, dan kunnen jullie uren knuffelen, kussen en snuffelen aan jullie kleine schatje! Heel veel succes!
Kleine tip, ik heb een hekel aan medicatie. Maar ik heb de laatste weken regelmatig aan de slaapmedicatie gezeten. Is een pilletje die je gewoon thuis mag gebruiken. Laatste week voor inleiding heb ik het elke avond moeten slikken zelfs. Uitgeput eraan beginnen is niet handig namelijk. Bij mij waren ze bijvoorbeeld bang dat ik er geen kracht meer voor zou hebben wat de kans op een kunstverlossing zou vergroten! Weet dat jullie hierbij om hulp kunnen vragen!
Geniet van jullie kerst met jullie bolle bewegende buikjes! Geniet van die laatste momenten met jullie ukkie in de buik. Wat kan ik huilen als ik die filmpjes terug zie! Want wat is dat bijzonder. En daarna op naar 2019! Op naar een prachtig jaar voor jullie!
Kleine is nu alweer ruim 6 weken, Ik heb nog een maand verlof ongeveer. Mijn herstel staat stil, al een hele tijd. Helaas verwacht ik dus ook niet dat dat nog "zomaar" ineens over is. Naast mijn bekken gaat het top, gebroken nachten doen natuurlijk wel wat met je. Maar het valt me alles mee, ons meisje is zo makkelijk en we genieten zo van haar! Wat kan je toch verliefd zijn op je mini mensje!
Voor jullie echt de laatste loodjes, jullie schrijven het al, maar man, man, man wat zijn die pittig! Jullie kunnen dit! Nog eventjes heel even, dan kunnen jullie uren knuffelen, kussen en snuffelen aan jullie kleine schatje! Heel veel succes!
Kleine tip, ik heb een hekel aan medicatie. Maar ik heb de laatste weken regelmatig aan de slaapmedicatie gezeten. Is een pilletje die je gewoon thuis mag gebruiken. Laatste week voor inleiding heb ik het elke avond moeten slikken zelfs. Uitgeput eraan beginnen is niet handig namelijk. Bij mij waren ze bijvoorbeeld bang dat ik er geen kracht meer voor zou hebben wat de kans op een kunstverlossing zou vergroten! Weet dat jullie hierbij om hulp kunnen vragen!
Geniet van jullie kerst met jullie bolle bewegende buikjes! Geniet van die laatste momenten met jullie ukkie in de buik. Wat kan ik huilen als ik die filmpjes terug zie! Want wat is dat bijzonder. En daarna op naar 2019! Op naar een prachtig jaar voor jullie!
maandag 24 december 2018 09:47
Hier ook met 10 weken bekkenklachten. Met 14 weken kon ik niet meer lopen en heb ik zo goed als de rest van de zwangerschap op bed gelegen. Ik had een goede tuinstoel in de woonkamer staan waar ik nog in kon zitten. Wel met een warmtedeken en iedere 5 minuten de stand aanpassen.
Iedere week ging ik 2 uurtjes naar het werk om toch mijn sociale contacten te behouden. Dit kostte me eigenlijk alles en heb spijt dat ik dat heb gedaan.
Mijn zoontje is nu bijna 10 maanden en mijn bekken problemen zijn helaas niet over gegaan. Het is zeker al een stuk verbeterd maar volgens de artsen kan het nog lang duren.
Daardoor heb ik nu ook de keuze moeten maken om ander werk te gaan zoeken aangezien ik nog steeds mijn werk niet kan doen. Daarnaast heb ik het advies gekregen om niet nog een zwangerschap aan te gaan.
Maar gezien mijn problemen geloof ik ook niet dat dat ooit nog zal gebeuren.
De bekkenband droeg overigens tijdens die 2 uurtjes werk. Het verraderlijke van zo'n band of het met een doek strak zetten is dat je de grenzen van je lichaam niet voelt. Ik zou het niet meer gebruiken.
Uiteindelijk is het me wel alles waard geweest ook al zou ik het dus niet nog een keer doen. Ik heb er een lieve zoon voor terug gekregen![❤️]()
Iedere week ging ik 2 uurtjes naar het werk om toch mijn sociale contacten te behouden. Dit kostte me eigenlijk alles en heb spijt dat ik dat heb gedaan.
Mijn zoontje is nu bijna 10 maanden en mijn bekken problemen zijn helaas niet over gegaan. Het is zeker al een stuk verbeterd maar volgens de artsen kan het nog lang duren.
Daardoor heb ik nu ook de keuze moeten maken om ander werk te gaan zoeken aangezien ik nog steeds mijn werk niet kan doen. Daarnaast heb ik het advies gekregen om niet nog een zwangerschap aan te gaan.
Maar gezien mijn problemen geloof ik ook niet dat dat ooit nog zal gebeuren.
De bekkenband droeg overigens tijdens die 2 uurtjes werk. Het verraderlijke van zo'n band of het met een doek strak zetten is dat je de grenzen van je lichaam niet voelt. Ik zou het niet meer gebruiken.
Uiteindelijk is het me wel alles waard geweest ook al zou ik het dus niet nog een keer doen. Ik heb er een lieve zoon voor terug gekregen
vrijdag 4 januari 2019 21:22
Ruim 2 weken geleden ben ik bevallen middels een geplande keizersnede. De operatie viel me reuze mee. Ik vond het vooral erg mooi om toch nog zoveel van de geboorte mee te krijgen. (Gentle sectio)
De pijn van de wond en het herstel is wel pittig. Al voelde ik mij na een dag of 4 fysiek beter dan ik de afgelopen maanden gedaan heb. De bekken/ rugklachten en de buikpijn zijn bijna verdwenen. Na een paar dagen toch teruggefloten door pijn aan mijn buik/ wond.
Zoonlief (en ik ook) vond het heel zwaar dat mama in het ziekenhuis moest blijven. Ook de dagen erna bleef hij van slag. Zoveel veranderingen. Dagelijks vraagt hij mij of ik hem alweer mag tillen. Ik baal dan ook echt als een stekker van de verwachte herstelperiode. En ik duim heel hard, dat mijn bekkenklachten wegblijven. Ook op het moment dat ik weer meer kan ondernemen.
De pijn van de wond en het herstel is wel pittig. Al voelde ik mij na een dag of 4 fysiek beter dan ik de afgelopen maanden gedaan heb. De bekken/ rugklachten en de buikpijn zijn bijna verdwenen. Na een paar dagen toch teruggefloten door pijn aan mijn buik/ wond.
Zoonlief (en ik ook) vond het heel zwaar dat mama in het ziekenhuis moest blijven. Ook de dagen erna bleef hij van slag. Zoveel veranderingen. Dagelijks vraagt hij mij of ik hem alweer mag tillen. Ik baal dan ook echt als een stekker van de verwachte herstelperiode. En ik duim heel hard, dat mijn bekkenklachten wegblijven. Ook op het moment dat ik weer meer kan ondernemen.
vrijdag 4 januari 2019 21:44
Indigo, van harte gefeliciteerd met de kleine!! Wat fijn dat de operatie is meegevallen en je klachten zijn verdwenen! Ik kan me voorstellen dat het herstel heel vervelend is, maar ik denk dat het voor je bekken niet slecht is dat je noodgedwongen rustig moet opbouwen. Ik duim voor je dat het goed blijft gaan.
Lastig voor je zoon, die veranderingen. Ons zoontje is nu al erg van slag. Hij heeft in de gaten dat de baby nu echt binnenkort komt en dat mama bijna niks kan. Lang leve iedereen doe hem kan tillen
. Ik zie er ook wel tegenop om hem achter te laten als ik in het ziekenhuis ben.
Veel succes met herstellen en geniet ondanks alles toch van je kraamtijd!
Lastig voor je zoon, die veranderingen. Ons zoontje is nu al erg van slag. Hij heeft in de gaten dat de baby nu echt binnenkort komt en dat mama bijna niks kan. Lang leve iedereen doe hem kan tillen
. Ik zie er ook wel tegenop om hem achter te laten als ik in het ziekenhuis ben. Veel succes met herstellen en geniet ondanks alles toch van je kraamtijd!
zondag 6 januari 2019 08:31
Jeeh, iedereen houdt het nog steeds vol of heeft het gehaald
Hier gaat het best oké. Af en toe is het echt k*t en soms gaat het wat beter. Het is iig niet 100% k*t. Daar was ik wel even bang voor paar weken geleden. Heb ondertussen ook echt wel last van andere kwaaltjes die bij het einde horen. Door het vele rust nemen, kan ik nu wel normaal 20 minuten lopen met band zo om de dag. Dat is echt een overwinning en zo fijn! Maar zodra ik te veel doe, zit de hele boel vast en kan ik wel janken Ik begin wel steeds harder te kraken met draaien enzo. Dat bekken is het enige wat niet vast zit :-p Nu bijna 35 weken. Einde nadert ![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Hier gaat het best oké. Af en toe is het echt k*t en soms gaat het wat beter. Het is iig niet 100% k*t. Daar was ik wel even bang voor paar weken geleden. Heb ondertussen ook echt wel last van andere kwaaltjes die bij het einde horen. Door het vele rust nemen, kan ik nu wel normaal 20 minuten lopen met band zo om de dag. Dat is echt een overwinning en zo fijn! Maar zodra ik te veel doe, zit de hele boel vast en kan ik wel janken
Ik begin wel steeds harder te kraken met draaien enzo. Dat bekken is het enige wat niet vast zit :-p Nu bijna 35 weken. Einde nadert
zondag 6 januari 2019 09:39
Lalameme Wat een mooie en lieve post 
die had ik echt even nodig.
Geniet van je dochtertje! Fijne tip van de slaap medicatie. Wat rot dat je nog zo'n last van je bekken hebt.
Nala wat balen dat je nog steeds zo'n last hebt en een andere baan moet gaan zoeken! En vervelend dat een 2e zwangerschap wordt afgeraden. Maar zoals je zegt je hebt in ieder geval een hele lieve zoon aan overgehouden. Ik zie een 2e zwangerschap hier ook niet gebeuren. Ik zou niet weten hoe ik het hier draaiende moet houden als er al een dreumes rondloopt en ik niet veel meer kan dan op de bank liggen.
Indigo Gefeliciteerd! En wat fijn dat de rug- en bekkenklachten verdwenen lijken te zijn. Succes met je verdere herstel.
Renata ik zie nu zo'n klein hummeltje voor me dat voor wildvreemde mensen gaat staan met zijn armpjes omhoog
Josephine Erg herkenbare post. Fijn dat je weer wat kunt lopen! Ik wandel in de ochtend, na het ontbijt ga ik eerst een uur liggen. Dan wandelen en daarna weer plat met een warmtekussen. Rug zit hier continu vast, als geeft de tape van de fysio wel extra steun. Ik maak ook meer geluid dan de gemiddelde krakkemikkige houten kast.
die had ik echt even nodig.Geniet van je dochtertje! Fijne tip van de slaap medicatie. Wat rot dat je nog zo'n last van je bekken hebt.
Nala wat balen dat je nog steeds zo'n last hebt en een andere baan moet gaan zoeken! En vervelend dat een 2e zwangerschap wordt afgeraden. Maar zoals je zegt je hebt in ieder geval een hele lieve zoon aan overgehouden. Ik zie een 2e zwangerschap hier ook niet gebeuren. Ik zou niet weten hoe ik het hier draaiende moet houden als er al een dreumes rondloopt en ik niet veel meer kan dan op de bank liggen.
Indigo Gefeliciteerd! En wat fijn dat de rug- en bekkenklachten verdwenen lijken te zijn. Succes met je verdere herstel.
Renata ik zie nu zo'n klein hummeltje voor me dat voor wildvreemde mensen gaat staan met zijn armpjes omhoog
Josephine Erg herkenbare post. Fijn dat je weer wat kunt lopen! Ik wandel in de ochtend, na het ontbijt ga ik eerst een uur liggen. Dan wandelen en daarna weer plat met een warmtekussen. Rug zit hier continu vast, als geeft de tape van de fysio wel extra steun. Ik maak ook meer geluid dan de gemiddelde krakkemikkige houten kast.
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
zondag 6 januari 2019 22:42
Haha mooi verwoord Syrinxx, ik voelde me behoorlijk bejaard vanmorgen toen ik door een kwieke 70 plusser werd ingehaald tijdens mijn wandelrondje. Ik heb de ik ben 8 maanden zwanger kaart maar getrokken maar dat wekte weer de vraag op waar ik de baby dan verstopt had 
maar dat wekte weer de vraag op waar ik de baby dan verstopt had
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
zondag 6 januari 2019 22:44
maandag 7 januari 2019 05:30
Yep, hier ook een oudevrouwgevoel. Ook wel frustratie dat ik nog veel dingen wil zoeken/wassen/klaarleggen voor de bevalling en veel boven ligt of op zolder gedaan moet worden (was). Dan moet ik plannen wanneer ik wat doe zodat ik niet te veel traploop, maar het gaat zo langzaam. Vriend doet al heel veel en moet overdag natuurlijk werken. In elk geval staat ons bed nu op klossen en de box en wieg klaar.
@Winterland: dank je wel! Drie keer BI, respect! Fijn dat het wel na de bevalling steeds weg was. Daar hoop ik deze keer ook op maar ik verwacht het niet...
@Winterland: dank je wel! Drie keer BI, respect! Fijn dat het wel na de bevalling steeds weg was. Daar hoop ik deze keer ook op maar ik verwacht het niet...
anoniem_376965 wijzigde dit bericht op 07-01-2019 05:36
0.18% gewijzigd
maandag 7 januari 2019 05:35
Boardbabe82 schreef: ↑06-01-2019 09:39
Renata ik zie nu zo'n klein hummeltje voor me dat voor wildvreemde mensen gaat staan met zijn armpjes omhoog
Zo erg is het ook niet, haha. Wel eerst even de kat uit de boom kijken. Maar als er een vriendin is die hij een half jaar niet heeft gezien, is dat na vijf minuten helemaal over. Heb hier ook het eerste jaar gedacht dat het bij eentje zou blijven. Maar ja, wens was sterker dan alle bezwaren. Scheelde wel dat peuter bijna twee was toen ik zwanger werd. Daardoor kon hij al veel zelf en hoefde ik hem weinig meer te tillen. Daaraan moet ik wel toevoegen dat er hier echt geen derde komt. Die wens was er ook niet, maar dit doe ik niet nog een keer.
anoniem_376965 wijzigde dit bericht op 07-01-2019 05:41
Reden: Om quote op goede plek te eindigen.
Reden: Om quote op goede plek te eindigen.
9.78% gewijzigd
Haha ha..
