6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm

Celenne, ja gaat wel snel he! Best absurd dat we nu sinds april al aan embryo nummer 5 zitten. Maar nog vreemder is dat het nu voor mijn gevoel echt lang geleden lijkt dat nummertje vier in mijn buik geplaatst was.. Het zou geweldig zijn als DD inderdaad niet meer nodig is maar ik kan gewoon echt niet geloven dat embryo nummer 5 succes gaat geven. Maar de vorige keren kwam de hoop ook nadat ie was teruggeplaatst dus dat zal nu ook wel zo zijn. Ze gaan in Dusseldorf wel wat extra dingetjes doen: Hogere dosis medicatie en verdeeld spuiten (ochtend en avond), PICSI, Eicel Calcium activatie, Embryoscope en Ascal (bloedverdunner). Verder wel baarmoederonderzoek (NK cellen + scratch) besproken maar doen we pas als de verse terugplaatsing niet zou lukken. Hoop dus dat deze extra dingetjes een ander resultaat gaan geven. En wellicht plaatsen we er 2 terug maar daar ben ik nog niet helemaal uit.

Fijn dat jij duidelijkheid hebt! Wordt de terugplaatsing in een natuurlijke cyclus of met medicatie? Wellicht had je dit al wel gezegd maar ben het even vergeten. Fijn dat er weer een kans komt. En dat je genoeg energie hebt om je huis op te ruimen, nu inderdaad nog doen, haha

Vanessa, fijn in ieder geval dat het gesprek er bijna is. Kijk je er tegenop om wellicht met behandelingen verder te moeten of voelt het fijn dat er wellicht wat hulp komt?

Bijzonder al die extra dingen die gedaan kunnen worden in DD Puk. Hoop natuurlijk ook dat je de reis niet hoeft te maken maar fijn dat er nog zoveel mogelijk is. Succes vandaag met de echo. Hopelijk heb je snel je terugplaatsing.

Nee wij houden dezelfde medicatie. Ik moet nog nadenken of ik weer 3 maanden in de overgang wil van tevoren om de endometriose in rust te brengen. Een moeilijke en tijdrovende beslissing vind ik dat. De mindere opbrengst van eicellen hangt daar ook wel mee samen wat het extra lastig maakt. Maar mijn lijf reageerde goed op de punctie en hormoonmedicatie dus dat zou een reden zijn om het toch weer met de lucrin te proberen voor 3 maanden. Hopelijk is het allemaal niet meer nodig.

Celenne, wat fijn dat je de eisprong hebt gevonden. Ik had vorig jaar zooooveeeel hoop om meteen weer zwanger te worden na de miskraam, al was dat natuurlijk niet met ivf maar met iui. Fijn dat jij er zo rustig onder bent. Hebben we ongeveer tegelijk de terugplaatsing denk ik. Ik heb een vijfdaagse cryo dus de terugplaatsing is wat later. Heb jij ook vijfdaagse of driedaagse? En heb jij er nog veel in de vriezer?

Ik ben vrijdag toch goed ongesteld geworden en gister al de eerste echo gehad. Het zag er netjes uit, nog wat rommel van de menstruatie maar goedgekeurd voor de komende terugplaatsing. Volgende week weer een echo

Yup, ernstig motivatiegebrek inderdaad, Vanessa. Ik kan soms al zo moeilijk energie en motivatie vinden voor de leuke dingen, dus voor het huishouden wordt het dan helemaal lastig. Maar kennelijk ben ik daar in elk geval niet alleen in.
Hoe sta je er tegenover om straks het medische traject in te gaan? Kijk je uit naar die afspraak, of zie je er tegenop, of allebei tegelijk of afwisselend?

Ik heb even flink zitten googelen, Puk!.Die PICSI klinkt wel veelbelovend! Lijkt een stuk efficienter als ik dat zo las. Verder bedacht ik me ineens dat ik de bloedverdunners eigenlijk deze ronde al geprobeerd heb, alleen heetten ze toen anti-trombose injecties. Maar goed, het klinkt wel mooi dat ze in elk geval een redelijk arsenaal aan kansvergrotende opties bieden. Lijkt me wel lastig om te kiezen tussen 1 of 2 embryo's terugplaatsen.
Maar goed, eerst natuurlijk nog heel erg hopen voor de komende cryo. Als ik het zo lees, gaan we een soort doorschuif-wachtbankje vormen op dit topic. Eerst jij, dan Rosalie, en daarna ik, steeds pakweg een weekje na elkaar. Wellicht AV en Emceetje inmiddels ook dan.

Bij mij doen ze die terugplaatsing volledig natuurlijk trouwens. Gewoon ovulatietestjes om de eisprong op te sporen, en geen enkele medicatie. Ik ben vooral erg blij dat ik niet bang hoef te zijn voor overstimulatie, want ik merk dat ik dat echt niet nogmaals mee wil maken. Ik was er toen best vrolijk onder toen ik eenmaal wist dat ik zwanger was, maar met de kennis van nu... Enfin, ik vind het dus wel prettig dat de volgende terugplaatsing volledig natuurlijk mag.

Wat een lastige beslissing over die Lucrin, Rosalie! Geven de artsen je nu nog advies daarin, of laten ze het echt helemaal aan jou? Zo lastig dat je toch nergens echt duidelijke statistieken kan vinden over dit soort dingen.
Maar eerst natuurlijk de cryo-kans. In elk geval mooi dat je eerste echo goed genoeg was. . Het lijkt me wel apart dat het cryo-wachtbankje zoveel korter is, doordat die terugplaatsing best ver na de ovulatie is.
Bij mij gaat het volgens mij ook om een 5-daagse cryo, maar helemaal zeker weet ik dat niet. We hebben er 4 in de vriezer, daar ben ik wel heel dankbaar voor. En nu wacht ik met groot ongeduld op mijn menstruatie (over een weekje ofzo), zodat we weer een kans kunnen krijgen.

AV, vandaag je intake toch? Ik hoop dat je een prettige arts treft!

Emceetje, Drominique, hoe is het met jullie?

Zelf ben ik soms zo wisselvallig. Één bol ongeduld, wachtend op mijn menstruatie en een nieuwe kans. Soms zoveel tranen en frustratie over de miskraam. Vragen waar nooit een antwoord op komt, waarom nou toch, wat heb ik fout gedaan? Blij voor zwangeren om mij heen (mijn zusje, vriendinnen), maar soms is het ook zo confronterend. Soms gewoon lekker genieten van de zon, een boek, een dagje weg, maar dat gevoel kan ook zo weer omslaan.
Van een stel vrienden met een kindje (die op de hoogte zijn), vind ik het zo bijzonder dat ik het met haar altijd vinden kan. Hem mag ik ook echt, maar hij heeft een talent om mij telkens, geheel onbedoeld, weer zout in de wonden te strooien. Geen idee hoe dat te voorkomen is, want hij wil me niet kwetsen en ik wil me niet gekwetst voelen, maar dan toch.

Nouja, rustig en ongeduldig verder wachten, dan komt de cryo-kans vanzelf dichterbij.

Succes bij je gesprek vandaag Vanessa.

Huishoudelijke taken en motivatie. Gelukkig lees ik dat hier dan ook terug want ik ben al een paar weken vrij en er komt hier ook maar weinig uit mn handen. Bedenk me nu ook dat ik moe ben en de eerste mislukte terugplaatsing misschien ook niet helemaal heb verwerkt. Hoe doe je dat trouwens? Ik ga dan een hoop leuke dingen doen en probeer het dan dus eigenlijk een beetje te vergeten. Huilbuien heb ik niet gehad geloof ik, wel veel ruzie met mn man. Dat zal er ook wel een beetje bijhoren. Heb wel vorige week de hele week als een dood vogeltje op de bank gezeten, zelfs boodschappen doen was teveel. Of misschien was dat juist teveel omdat ik niet onder de mensen wilde zijn.
Nu met het mooie weer ging het wel ok.
Hier wachtend op de positieve ovulatietest. Vanmiddag een echo.

Hoe is het met jou Celenne? Al een menstruatie?

Ik ben weer terug van vakantie.
Van de week een mailtje gekregen uit Düsseldorf... Uit de scratch is gekomen dat ik een verhoogde waarde heb. Voor het eerst in 4,5 jaar is er iets afwijkends geconstateerd. Nu aan ons wat we hiermee gaan doen. Man en ik zitten niet op 1 lijn helaas.

Het voelt af en toe alsof ik in een hele slechte B film terecht ben gekomen en dit niet mijn leven is.

Pff Emceetje wat lastig zeg. Ik heb even zitten googlen maar verhoogde NK cellen zegt dus iets over je imuunsysteem en door de infusen neemt de kans toe dat je lichaam de embryo accepteert? Of begrijp ik het nog steeds niet goed na mijn zoektocht. En als je er niks aan doet is er geen/ weinig kans dat je zwanger wordt?
Wat heftig en verdrietig weer. En je hebt gelijk hoor wij moeten hier alles ondergaan. Natuurlijk wel voor een mooi doel maar als dat steeds mislukt wordt de hoop steeds kleiner en het traject steeds zwaarder. Ik weet niet wat ik verder moet zeggen. Veel sterkte met je beslissing en hoop dat je voor jou/ en je man de juiste keuze zal maken. Hopelijk had je wel een fijne vakantie. Zo jammer dat het vakantiegevoel dan gelijk weer weg is.........

Wij gaan een weekend weg. Ik ben het ook weer zat. Hoewel de echo ok was, eigroei is gewoon wat vertraagd dus heb nog wat dagen zonder zorgen Daar moet ik het dan maar weer even van nemen. Terugplaatsing is niet eerder als volgende week donderdag.

Lekker, een weekendje weg! Geniet ervan!!

Na al die jaren toch een verklaring, wat zal dat gek zijn Emceetje. En dan meteen weer voor het blok gezet met onmogelijke keuzes. Wat lijkt het me vreselijk lastig om daar een weg in te zoeken, zeker na zoveel jaren leven tussen hoop en vrees. Dat soort dingen zouden de inderdaad voor slechte B-films moeten bewaren, in plaats van mensen van vlees en bloed.
Ik hoop dat je ergens ook nog beetje ontspanning aan je vakantie over hebt gehouden. Wat luchtige momenten, lekker eten, lekker weer. Maar ja, zo zit je overal ook wel meteen weer middenin. Sterkte, wat een loos woord, maar een beter woord vinden lukt me niet. Zo ellendig dat het lichamelijke proces toch altijd op jouw bord terecht komt, dat je dat niet samen delen kunt.

Rosalie, dat dode vogeltje op de bank dat ben ik ook geweest ja, inclusief het geen boodschappen willen doen. Zo moe, zowel geestelijk als lichamelijk. Een gek gevoel. Ik hoop dat het voor ons allebei snel weer wegtrekt, want het leven is zoveel leuker met wat energie en enthousiastme. Hopelijk helpt je weekendje weg daarbij! .
Krijg je nu weer een nieuwe echo, nu je follikel kennelijk nog niet zover gegroeid was? Of is het gewoon een kwestie van ovulatietestjes blijven doen?

Ik heb mijn menstruatie inderdaad gehad nu. Ook de eerste echo al, om te kijken of alles er nu weer helemaal rustig uitzag bij baarmoeder en eierstokken. Volgende week de volgende echo en beginnen met ovulatietestjes.

Hoi allemaal,

Ik had gehoopt zo’n wonderverhaal te worden van iemand die nét voor de start van IVF toch zwanger werd, maar helaas. Vandaag ongesteld geworden en ik start morgen met de Rekovelle. Gebruikt iemand anders dit ook? Ze hebben me op een relatief hoge dosering gezet volgens mij, omdat m’n AMH aan de lage kant is. Aan de ene kant verbaast dat me niet (de vrouwen in m’n familie komen rond hun 35e in de overgang, dat was de reden dat wij stopten met anticonceptie toen ik 23 was), aan de andere kant schrok ik er wel van omdat het een jaar geleden nog prima was.

Ik was net zo verdrietig. Waarom toch al deze moeite, waarom weten we nog steeds niet waardoor het niet lukt, wil ik eigenlijk wel zoveel moeite doen voor een kind? Ik kan niet anders dan doorgaan hiermee, ik heb nooit iets liever gewild dan moeder worden, maar ik vraag me soms wel af waar de grens ligt. Ik snap heel goed wat je zegt Emceetje.. Heb je volledige bericht ook gelezen. Het lijkt me heel fijn om ein-de-lijk iets van een oorzaak te hebben, maar om vervolgens weer allerlei behandelingen te moeten ondergaan en nóg een stap verder te gaan zonder garantie op het zo gehoopte resultaat, dat lijkt me slopend. Ik zou niet weten wat ik zou doen in jouw positie.

Ik heb ook nog goed nieuws te melden: onze kat is terug gevonden!!! Meer dan 10 km verderop, sterk vermagerd, maar verder gezond. M’n man en ik gingen bijna huilen toen de dierenambulance met hem voor de deur stond. Hijzelf heeft de rest van de dag keihard tevreden geknord en gegeten en geslapen. We hadden dit echt niet meer durven hopen.

@Rosalie: welkom terug van vakantie. Het kan ook niet anders dan dat dit traject je in z’n greep heeft. Eén van m’n beste vriendinnetjes zei laatst ‘ik kan niet meer op je reageren als je er zo obsessief mee bezig bent’. Dat deed zoveel pijn. Ik kan gewoon niet anders, m’n hoofd maakt op sommige dagen overuren en ik heb zelf het idee dat ik niet eens zo heel veel met haar deel. Bij ons wordt het in eerste instantie waarschijnlijk IVF, maar als de kwaliteit tegenvalt toch ook ICSI, net als bij jullie. We’ll see. Ik ken ook iemand met endometriose, die zit net zo in dubio als jij. Die lucrin lijkt me heel heftig. Ik hoop zo dat het niet nodig zal zijn. Geniet van jullie weekend weg!

@Celenne: jij ook welkom terug! Je vakantie klinkt precies goed, fijn dat er zoveel ruimte was voor alle emoties. Dat gevoel wat steeds kan omslaan herken ik. Het ene moment kan ik me zielsgelukkig voelen en zie ik op zich ook wel een goed leven voor me zonder kinderen, het andere moment krijg ik te horen dat de zoveelste buurvrouw in de straat zwanger is en dan ben ik stikjaloers. Of er staat weer iemand te roken boven een kinderwagen en daar word ik ook flink gefrustreerd van. Wanneer staat je volgende echo gepland?

@Vanessa: hoe was je gesprek?

@Puk: hoe is het nu met jou? Fijn dat het gesprek in Dusseldorf zo fijn was. Moet je daar dan steeds naartoe en kost dat niet megaveel energie? Ik vind het zoiets geks dat ze daar zoveel meer onderzoek doen dan in Nederland, zeker gezien het verhaal van Emc. Ik snap dat je niet zomaar van alles doet zonder dat het bewezen is, maar aan de andere kant voelt het heel raar dat wij nu zomaar met IVF beginnen terwijl alles wat er hier in Nederland is bekeken gewoon normaal is.

AV ❤❤❤❤❤ wat heerlijk! Ik zie gewoon voor me hoe die kat werd plat geknuffeld door jullie. Mag hij nog wel naar buiten?
Jammer idd dat jij niet het wonderverhalen bent, maar hopelijk is ivf de weg voor jullie!
In Nederland zijn de ziekenhuizen gebonden aan protocollen. Onze arts kon zich goed voorstellen dat we voor Düsseldorf kozen en had in onze plaats hetzelfde gedaan.

Rosalie genoten van het weekend? Waar zijn jullie heen geweest? Hotel/huisje/actief/ontspannen?

Celenne hoeveel cryos had jij nog? Fijn dat je nu door kunt. We gaan weer duimen voor je.

Ja we waren zo blij! Hij sliep meteen bij ons in bed hahaha. Voorlopig houden we hem binnen, misschien dat we zelfs zo'n GPS halsbandje gaan kopen voordat we hem weer naar buiten laten. Klinkt misschien overdreven, maar we vonden het zo verschrikkelijk om niet te weten waar hij was. Jij weet natuurlijk hoe het is..

Weten jullie al wat je gaat doen? Wat een enorm dilemma zeg. In hoeverre is het zeker dat dit dé oorzaak is? Of is dat een rotvraag en is dat nu precies het punt en weet je dat pas achteraf? Sterkte in ieder geval met deze beslissing!

Samen zijn we er nog niet uit. Ik wil eerst een afspraak met onze psycholoog, dan beslissen.
Maar eigenlijk weet ik wat welk besluit er sluimert. Ik ga het natuurlijk doen. Iedereen die ik het vertel ziet het als positief en goed nieuws. Hoopvol.
Dit weekend heb ik mijn neefjes te logeren (11 en 8) en denk ik steeds: dit had ons leven kunnen zijn.
Daar wil ik nog steeds alles voor doen. Ik ben huilend naar de kliniek gereden voor de scratch een maand geleden. Dat was al een grensoverschrijdende beslissing. Het voelt als een soort mishandeling van de grenzen die ik stel. Stomme vergelijking misschien. Maar er blijft niks van me over. Waarom dan nu stoppen? Hierna kies ik voor mij. Na de behandelingen.

Puk blijven jullie in Düsseldorf of gaan jullie met de drs cuypers mee?

AV, wat een heerlijk nieuws van jullie kat! Zo onverwacht. Echt helemaal blij voor jullie . Wat ontzettend jammer dat jullie niet het mooie verhaal hebben van voor de IVF poging zwanger te worden. Hoe gaat het spuiten? Rekovelle heb ik nog nooit gebruikt. Bagger is het gewoon he, dat dit allemaal nodig is en aan de andere kant weer fijn dat er mogelijkheden zijn. Maar wat zou het toch heerlijk zijn als het niet zou hoeven. En wat een stomme vriendin zeg! Die zei dat je er te obsessief mee bezig bent, snap dat dat pijn deed. Is zij nog in je leven? Vind het namelijk echt niet vriendin-waardig om zo te reageren.

Om jouw vragen te beantwoorden: we kunnen de echo's in NL blijven doen dus dat scheelt. Al zit ik de komende tijd in Zeeland en in het westen voor werk dus zal ik alsnog lang moeten rijden voor een echo (en weer terug ) maar gelukkig fijne collega's waar ik het goed mee kan regelen. Ik denk wel dat er in Nederland ook echt goede kansen zijn maar dat die extra dingetjes van het buitenland toch af en toe net wat meer kunnen brengen als het in Nederland niet lukt. Hoop in ieder geval heel hard dat dat zo gaat zijn bij ons maar ben ook inmiddels heel bang dat het nooit gaat lukken. Slechte embryo's kunnen ook in DD niet geweldig gemaakt worden... Maar ja, we shall see. Als ik de volgende terugplaatsing zwanger wordt zal ik vast lyrisch zijn over DD .

Celenne, wanneer heb jij je echo?

Rosalie, hoe was je weekendje? En alweer een echo gehad?

Emceetje, wat ontzettend rot dat je je zo voelt. Had ook je oorspronkelijke berichtje gelezen en de wanhoop spatte er vanaf. Ik vind het lastig om hierin advies te geven omdat het voor mij zo ontzettend anders voelt. Het lichamelijke gedeelte zijn voor mij juist de makkelijke beslissingen om te nemen. En actie, voelt voor mij psychisch juist goed terwijl ik met het wachten super veel moeite heb. Maar het overschrijden van je grenzen moet gewoon ontzettend rot voelen. Het zal jou waarschijnlijk niet helpen maar voor mij voelt het dus wel goed om snel door te gaan. Zo van, laat het maar gewoon duidelijk zijn dan kunnen we of gelukkig zijn of er een einde aan breien en het geluk weer terug krijgen in een ander leven. Hou voor jezelf voor dat het nog hooguit vier terugplaatsingen je grenzen gaat overschrijden. Wellicht kan het gevoel dat je niet verder hoeft te gaan dan dat, misschien okay voelen. Maar vooral een hele dikke knuffel voor je . Bah bah bah

Wij gaan nu trouwens de poging gewoon in DD doen. Ik geloof wel in de expertise die het centrum heeft. Wel een beetje angstig voor de gang van zaken en super jammer dat Dr. Cuypers weg gaat maar ik wil gewoon niet wachten. Onderdeel van het snel doorgaan is namelijk ook de deadline van mijn vriend die steeds meer gaat spelen dus het voelt alsof ik ook door moet. Mochten we cryo's hebben dan ga ik wel even nadenken over overplaatsen naar de nieuwe kliniek van Dr. Cypers en Cuypers maar dat zien we dan wel. Wat gaan jullie doen?

Hier helaas vandaag ongesteld geworden dus IVF 2 is definitief klaar. Het was zo mooi met vijf embryo's maar helaas... Vandaag al begonnen met de neusspray. Voelt als zeuren maar doe mij maar decapeptyl . Vind het super rot om dingen in mijn neus te spuiten, haha. Daarnaast nu zowel vanochtend als vanavond bijna over mijn nek gegaan van het restspulletje wat zo tussen je neus en keel blijft steken. Maar ja, hooguit 2 weken en dan ben ik er weer vanaf. Morgen beginnen met spuiten, ben benieuwd!

Voor jouw dus heel erg aan het hopen dat het hele mik mak traject in DD wat gaat worden.
Waar gaat Cuypers heen? Neus spuiten vind ik geweldig haha. Altijd lekker verslaafd aan neusspray.
Succes met de spuiten.

Spannend weer Rosalie.

Celenne fijn dat het allemaal zonder medicatie gewoon kan. Succes deze week.

Emceetje wat houd t nu in?

Av wat fijn van de kat zeg!

Ben geweest, uitslag man was goed. Scratch durven ze niet aan i.v.m. herhaalde vroeggeboorte.
Helaas. Wel erg dubbel voor me maar is niet anders. A.s. maandag half 3 een HSG dat is de laatste hulp anders over 6 mnd terug.

Wow AV, wat heerlijk dat je kat terug is! Arm beestje, dat hij zo vermagerd was geraakt. Hopelijk kunnen jullie hem nu rustig bijvoederen en eindeloos knuffelen natuurlijk. Hoe kan hij het eigenlijk vinden met de andere kat (of hadden jullie die nog niet in huis)? Lijkt me ook wel weer even spannend, dieren aan elkaar laten wennen. Dat GPS-bandje kan ik me ook ontzettend goed voorstellen, maar ik ben dan ook een enorme stresskip als het op katten aankomt.
Wel jammer dat jullie inderdaad niet dat laatste-nippertje-voor-de-ivf wonder geworden zijn . Die rekovelle ken ik niet, ik ga maar gewoon voor je duimen dat het spul doet wat het doen moet. Duimen, duimen, duimen.
Wat een ontzettend weinig invoelende opmerking van die vriendin trouwens! Natuurlijk is het voor een ander allemaal moeilijk voor te stellen, maar dan nog. Alleen al de basisfeiten van jaren van teleurstelling plus een intensief medisch traject, zijn toch genoeg om in elk geval te begrijpen dat het een mens ontzettend bezig houdt? Blegh... wat een ontzettend pijnlijke opmerking . Lijkt me onmogelijk om daar nog een antwoord op te verzinnen.

Zo'n sluimerend besluit lijkt me pijnlijk, Emceetje. Alsof de keuze allang aan je opgedrongen is. Alles voor het goede doel, telkens weer opnieuw. Ik hoop dat je psycholoog je kan helpen in deze keuze-chaos, om in elk geval je hoofd helder te krijgen. En ik hoop dat je intussen op andere vlakken de mogelijkheid hebt om jezelf te verwennen. Niet dat het een tegen het ander opweegt, maar toch.

En wat ontzettend balen, Puk! Ellendige ongesteldheid.
Die neusspray klinkt extreem onaangenaam. Toen ik er ooit over las, leek het me beter dan spuiten. Maar hoe jij het beschrijft komt het ineens als een veel slechtere optie over. Ik hoop maar dat je het niet te lang hoeft te doen! Moet je er mee doorgaan tot de punctie? Intussen duim ik ontzettend voor je dat DD kan laten zien dat hun toeters en bellen het gewenste effect hebben.

Sterkte met de HSG, Vanessa! Als ik het goed begreep was dat een onderzoek dat intussen ook je kansen kon vergroten? Of haal ik het nu door de war met wat anders?

Zelf heb ik mijn controle-echo weer gehad, en het ziet er naar uit dat deze maand inderdaad een cryo-cylus mag worden . Nu met ovulatietestjes bezig, zodat daarna hopelijk de terugplaatsing kan worden ingepland. Het voelt beter om straks in elk geval niet meer in de wachtstand te zitten.

Puk wat verdrietig dat IVF 2 over is. En gelijk weer door respect en heel veel succes weer met prikken.

Ons weekendje weg was erg gezellig. Ik was helemaal uitgerust voor de terugplaatsing......
Mijn terugplaatsing bleek toch vandaag te zijn. Dit omdat ik mijn eisprong vanaf donderdag s'morgens en 's avonds moest meten en hij s'avonds meetbaar was en vrijdagochtend al niet meer. Helaas liep het allemaal anders en werden we vanmorgen gebeld dat onze enige cryo de ontdooiing niet overleeft heeft....... Ik snap er niks meer van. Tuurlijk hadden ze wel aangegeven dat dat kon maar die kans was zo klein zeiden ze. Wij balen enorm maar nemen weer even pauze om te bedenken hoe wat waar en wanneer we verder willen.

Nee Rosalie! Wat ontzettend klote

Oh wat naar Rosalie... Dat heb ik ook een keer gehad en dat was zo'n klap in mijn gezicht. Je houdt er rekening mee, maar ook weer niet echt.

Ohhh lieve Rosalie, wat een ontzettend bagger nieuws! Ik vind het zo verdrietig voor je. Een mislukte kans is al erg maar geen kans is gewoon altijd zo oneerlijk. Hoe gaat het met je?

Vanessa, Dr. Cuypers en Dr. Cuypers gaan voor zichzelf beginnnen in Heinsberg. Toen we het gesprek hadden, moest hij nog 1 dag werken en kon hij nog niks zeggen over waar hij heen zou gaan. Maar inmiddels is er een website (waar nog niet veel op staat). Neem aan dat de opstart wel eventjes kan duren. Hahaha, totaal tegenovergestelde gevoelens tegenover neusspray . Ik heb een tactiek gevonden. Zodra ik het vieze spul in mijn keel voel ga ik steeds kleine hapjes eten en drinken. Dat helpt me het ergste kokhalzen door .
Wat fijn dat de uitslag van je man goed was! Hopelijk maandag de HSG ook. Succes alvast voor maandag! Herhaalde vroeggeboortes, jeetje. Ik realiseer me dat ik jou hele verhaal niet helemaal weet en misschien heb je het al verteld en ben ik het even vergeten maar wil je het nog eens delen?

Celenne, het zal vast voor veel mensen een verademing zijn, die neusspray. Maar ik vind spuiten echt totaal niet erg al waren die Decapeptyl naaldjes ook niet altijd even fijn. Maar als ik zou mogen kiezen zou het toch echt spuiten zijn, haha. Is inderdaad om een eisprong te voorkomen dus tot de punctie wordt het door snuiven. Fijn dat je verder kan!! Hopelijk snel een datum voor een terugplaatsing!

Wat onwijs kut Rosalie.. Wat moet dat een enorme teleurstelling zijn. Ik heb vanalles getypt en weer weggehaald omdat niks de lading goed dekt. Heel veel sterkte samen

Wat ontzettend rot dat IVF2 klaar is Puk. Ik had er nog helemaal niet op gereageerd zie ik. En wat naar van die neusspray.

Hoe is het bij jou Celenne? Fijn dat je verder kunt!

Ik had gisteren m’n eerste echo na een week stimuleren. Er waren zes follikels te zien, maar niet van gelijke grootte (sommigen stonden al op springen, anderen waren nog klein). De arts vond dat het er niet goed uit zag. Wat een teleurstelling. In onze straat is het weer een enorme baby-invasie met allerlei ‘hoera een baby’ slingers / uithangborden, toen ik de voordeur binnenstapte kwamen de tranen. Waarom kan het nou niet gewoon normaal gaan..

Vanochtend weer terug, nu waren er drie follikels groot genoeg voor een punctie. Dat is ook precies het minimale aantal om de punctie af te spreken, dus we kregen alle uitleg voor de punctie aanstaande dinsdag. We hadden een hele fijne arts die zich er niet helemaal in kon vinden, aangezien dit toch een wat teleurstellend resultaat is gezien m’n leeftijd (en eerdere overstimulatie bij IUI). Zo voelde ik me ook, teleurgesteld. Gezien de afvalrace die je altijd van iedereen hoort was ik enorm bang dat IVF1 voorbij zou gaan zonder überhaupt een terugplaatsing van een goed embryo. Ze ging dus overleggen met de baas en vanmiddag werd ik terug gebeld dat ze in het team hebben besloten dat deze cyclus toch het beste gecancelled kan worden.

Het voelt goed zo, ik hoop ook enorm dat dit de volgende keer het juiste besluit blijkt te zijn geweest en er niet opnieuw zo weinig follikels zullen groeien. De volgende keer zal ik een hogere dosering krijgen, dus ik ga ervan uit dat het dan beter gaat.

AV, ik breek even in. Ik had bij mijn eerste IVF (gonal f 150) 6 eicellen, toen besloten om de tweede te doen met Meriofert 225, en toen had ik er 12 (uiteindelijk liep dat ook allemaal weer anders dan verwacht, maar het aantal eicellen was goed).
Krijg je wel een escape IUI trouwens?

Thanks hearts! In ons ziekenhuis blijven ze bij de rekovelle. IUI deed ik met menopur, maar geloof niet dat ze dat nog doen. Krijg ook geen escape iui, ik denk omdat ze bang zijn dat er in die kleinere follikels mogelijk ook nog een eicel kan zitten en het dan opeens toch een zesling wordt.. Zelf geloof ik daar niet meer in na zoveel jaar.

Check, ok, maar dan 225 ipv 150? Gaan jullie zelf wel een poging wagen? Persoonlijk zou ik dat wel doen, wij hebben het een keer laten gaan toen er vier eicellen zaten, maar heb daar nog altijd een (beetje) spijt van.

Rekovelle wordt anders gedoseerd, ik zat op 12 afgelopen week en dat is al de maximale dosering voor een eerste poging. Ze gaan deze week in het team overleggen wat m'n dosering gaat worden voor de volgende poging. Het is overigens wel een fijn middel, het zit in een handige pen en die naald voel je niet zo erg. Veel chiller dan dat gedoe met die menopur flacons.

Denk dat we inderdaad geen condooms gaan halen. Manlief heeft daar een hekel aan, en onbeschermde seks bij de beide keren overstimulatie met iui (5 follikels) heeft ook tot niks geleid. Ik snap de artsen heel goed hoor, maar als patiënt voelt het toch echt anders..

Hoe is het met jou eigenlijk? Je hebt lange tijd niet meegeschreven.