Zwanger
alle pijlers
Beleef je een evt laatste zwangerschap anders?
maandag 27 april 2020 om 21:34
Wij verwachten ons 2e kindje.
En grote kans dat het laatste is.
Ik zou zelf nog wel voor een 3e willen gaan, maar medische molen maakt het wel complex en weet niet of ik dat weer wil. Kan het eigenlijk nog niet beslissen.
Mijn man vindt het goed als het allemaal goed mag gaan.
Toch als ik daaraan denk dat dit alles dus de laatste keer is, vind ook een moeilijk idee.
Beleven jullie een evt. laatste zwangerschap anders? Ik geniet er wel van het getrappel, maar met een rondlopende peuter is het toch ook wel een extra belasting en vliegt de tijd eigenlijk voorbij.
En een 2e is toch minder nieuw allemaal, vind het wel anders.
Iedereen zegt geniet ervan, dus dan denk ik help wat mis ik!
En grote kans dat het laatste is.
Ik zou zelf nog wel voor een 3e willen gaan, maar medische molen maakt het wel complex en weet niet of ik dat weer wil. Kan het eigenlijk nog niet beslissen.
Mijn man vindt het goed als het allemaal goed mag gaan.
Toch als ik daaraan denk dat dit alles dus de laatste keer is, vind ook een moeilijk idee.
Beleven jullie een evt. laatste zwangerschap anders? Ik geniet er wel van het getrappel, maar met een rondlopende peuter is het toch ook wel een extra belasting en vliegt de tijd eigenlijk voorbij.
En een 2e is toch minder nieuw allemaal, vind het wel anders.
Iedereen zegt geniet ervan, dus dan denk ik help wat mis ik!
maandag 27 april 2020 om 21:41
Ik was er nooit zo sentimenteel over. De jongste is nu 4 maanden en is de laatste (ik heb er 3).
De zwangerschap ging heel snel, en de bevalling was helemaal super snel. Toen jongste was geboren was ik wel even beteuterd en me er heel bewust van dat het echt de laatste keer was. Ook omdat de bevalling zo snel ging was het pats boem over.
Ik heb wel een klein beetje spijt dat ik weer zo weinig foto’s heb van mijn zwangerschap (buik). Dus als ik je die tip mag geven, maak (of laat ze maken) foto’s!
Ookal vind je jezelf misschien als een walvis eruit zien, echt doen
Ik heb bij alle 3 weinig foto’s gemaakt en dat vind ik toch wel jammer, en ik kan het niet meer opnieuw doen.
De zwangerschap ging heel snel, en de bevalling was helemaal super snel. Toen jongste was geboren was ik wel even beteuterd en me er heel bewust van dat het echt de laatste keer was. Ook omdat de bevalling zo snel ging was het pats boem over.
Ik heb wel een klein beetje spijt dat ik weer zo weinig foto’s heb van mijn zwangerschap (buik). Dus als ik je die tip mag geven, maak (of laat ze maken) foto’s!
Ookal vind je jezelf misschien als een walvis eruit zien, echt doen
Ik heb bij alle 3 weinig foto’s gemaakt en dat vind ik toch wel jammer, en ik kan het niet meer opnieuw doen.
maandag 27 april 2020 om 21:43
Hier twee dochters ( 2,5 en 9 maanden) en we houden het hierbij.
De eerste keer was alles nieuw, bijzonder, elke week las ik een nieuwsbrief over ontwikkelingen van baby in de buik, welke grootte etc. Elke afspraak bij de VK vond ik geweldig, hartje luisteren fantastisch. Dat was de tweede keer natuurlijk fijn om te horen, maar het niet meer zo bijzonder. Ik wist al wat ik kon verwachten.
De tweede keer vloog de hele zwangerschap voorbij en toen pas realiseerde ik me dat ik toch echt meer van mijn verlof had moeten genieten bij de oudste, voordat ik beviel
Want nu had ik geen rust, enkel op de dagen dat de opvang klaarstond voor dreumes.
Beide keren vreselijk ziek geweest tot ver in het tweede trimester en toen de misselijkheid voorbij was, kwam daar maagzuur en nachtelijk wakker zijn daardoor in de plaats. Toch vond ik dat de tweede keer minder erg op de een of andere manier, stukje berusting, het hoorde er voor mij kennelijk bij, bij dat zwanger zijn.
Kon ik 's nachts minutenlang wakker liggen van de trapjes zonder te denken aan mogelijk slaaptekort.
Het was het enige moment wat ik eigenlijk had, zonder dreumes bij me in de buurt.
Ik ging wel eens 's avonds wat eerder naar boven, enkel en alleen om baby te voelen, me even bewust te zijn van het hier en nu.
De bevalling ging de tweede keer fantastisch, dat was echt zo'n fijne ervaring, zo anders dan de eerste keer dat het ook direct als een goede afsluiting van een fase voelde. Bij de oudste had ik vrij snel het gevoel dat ik nog graag een tweede wilde, dat heb ik nu absoluut niet ( ik ben blij dat we de newbornfase al enige tijd achter ons hebben liggen).
Nu we alweer 9 maanden een tweede hebben, merk ik pas echt wat een verschil het is, een eerste en tweede. Ik ben nu weer aan het proberen me bewuster te zijn van het hier en nu met jongste, want oudste is er eigenlijk altijd bij.
De eerste keer was alles nieuw, bijzonder, elke week las ik een nieuwsbrief over ontwikkelingen van baby in de buik, welke grootte etc. Elke afspraak bij de VK vond ik geweldig, hartje luisteren fantastisch. Dat was de tweede keer natuurlijk fijn om te horen, maar het niet meer zo bijzonder. Ik wist al wat ik kon verwachten.
De tweede keer vloog de hele zwangerschap voorbij en toen pas realiseerde ik me dat ik toch echt meer van mijn verlof had moeten genieten bij de oudste, voordat ik beviel
Want nu had ik geen rust, enkel op de dagen dat de opvang klaarstond voor dreumes. Beide keren vreselijk ziek geweest tot ver in het tweede trimester en toen de misselijkheid voorbij was, kwam daar maagzuur en nachtelijk wakker zijn daardoor in de plaats. Toch vond ik dat de tweede keer minder erg op de een of andere manier, stukje berusting, het hoorde er voor mij kennelijk bij, bij dat zwanger zijn.
Kon ik 's nachts minutenlang wakker liggen van de trapjes zonder te denken aan mogelijk slaaptekort.
Het was het enige moment wat ik eigenlijk had, zonder dreumes bij me in de buurt.
Ik ging wel eens 's avonds wat eerder naar boven, enkel en alleen om baby te voelen, me even bewust te zijn van het hier en nu.
De bevalling ging de tweede keer fantastisch, dat was echt zo'n fijne ervaring, zo anders dan de eerste keer dat het ook direct als een goede afsluiting van een fase voelde. Bij de oudste had ik vrij snel het gevoel dat ik nog graag een tweede wilde, dat heb ik nu absoluut niet ( ik ben blij dat we de newbornfase al enige tijd achter ons hebben liggen).
Nu we alweer 9 maanden een tweede hebben, merk ik pas echt wat een verschil het is, een eerste en tweede. Ik ben nu weer aan het proberen me bewuster te zijn van het hier en nu met jongste, want oudste is er eigenlijk altijd bij.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 27-04-2020 21:56
14.50% gewijzigd
maandag 27 april 2020 om 21:48
Ik ben ook zwanger van de 2de na voor de 2de keer MM en wij hebben ook het idee dat 2 genoeg is, gezien hoe moeilijk het gaat en mijn zwangerschappen ook niet super makkelijk zijn.
Maar ik heb nu iig ook geen wens voor 3 kinderen dus dat maakt het makkelijk. Ik sta er dus niet heel bewust bij stil, al vind ik het wel gewoon een gek idee dat ik dan hierna ‘uitgebaard’ zal zijn. Ik ben pas 30 dus in theorie kan ik nog jaaaaaaren kinderen krijgen.
Maar goed, ik kan wel meer dat toch niet per se een goed idee is dus kijk daar vrij nuchter tegenaan
Als jouw wens voor een derde zo groot is ben je misschien straks ook wel weer toe aan nog een keer MM.
Maar ik heb nu iig ook geen wens voor 3 kinderen dus dat maakt het makkelijk. Ik sta er dus niet heel bewust bij stil, al vind ik het wel gewoon een gek idee dat ik dan hierna ‘uitgebaard’ zal zijn. Ik ben pas 30 dus in theorie kan ik nog jaaaaaaren kinderen krijgen.
Maar goed, ik kan wel meer dat toch niet per se een goed idee is dus kijk daar vrij nuchter tegenaan
Als jouw wens voor een derde zo groot is ben je misschien straks ook wel weer toe aan nog een keer MM.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 27 april 2020 om 21:54
Ik vind deze zwangerschap trouwens ook veel minder bijzonder. Voor m’n gevoel had ik gisteren m’n eerste positieve test, maar zit alweer in het tweede trimester.
Zie wel m’n buik groeien met een snelheid waar ik een beetje bang van word, dat dan weer wel
maar lees idd die apps over de zwangerschap nooit meer enzo. Ben veel te druk met alle andere verantwoordelijkheden en of die baby nou een pruim of een kiwi is, ‘t zal wel. Als hij/zij eruit moet is het bepaald geen pruim of kiwi meer en dat weet ik ook wel zonder app
Zie wel m’n buik groeien met een snelheid waar ik een beetje bang van word, dat dan weer wel
maar lees idd die apps over de zwangerschap nooit meer enzo. Ben veel te druk met alle andere verantwoordelijkheden en of die baby nou een pruim of een kiwi is, ‘t zal wel. Als hij/zij eruit moet is het bepaald geen pruim of kiwi meer en dat weet ik ook wel zonder app
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 27 april 2020 om 22:01
Ik ben nu bijna 35 weken zwanger van ons 2e kindje.(laatste zwangerschap) Sinds een dikke week probeer ik soms wat extra te genieten van mijn buik. Ik vind mijn buik mooi. Bijzonder dat er een kindje in zit.
Raar idee dat het de laatste keer. Ik probeer bewust momentjes van de bewegingen in mijn buik te genieten.
Raar idee dat het de laatste keer. Ik probeer bewust momentjes van de bewegingen in mijn buik te genieten.
maandag 27 april 2020 om 22:04
Ik heb van beide zwangerschappen bewust zoveel mogelijk genoten, los van of het de laatste zou zijn of niet (dat wist ik beide keren namelijk nog niet). 
Jongste is nu 12 weken, wie weet komt er nog een derde. Maar wie weet ook niet en dan kan ik het prima afsluiten nu.
Jongste is nu 12 weken, wie weet komt er nog een derde. Maar wie weet ook niet en dan kan ik het prima afsluiten nu.
anoniem_390828 wijzigde dit bericht op 27-04-2020 22:14
27.44% gewijzigd
maandag 27 april 2020 om 22:24
. Ik hoop op een bevalling zonder angst. Dat zou ik graag mogen meemaken.
dinsdag 28 april 2020 om 00:24
Bij de vierde genoot ik er van. Had het wel druk met werk en de andere kinderen maar nam ook regelmatig momenten voor alleen mijzelf en de baby in mijn buik. Lekker even in bad bijvoorbeeld of gewoon even op bed en even contact maken. Dit zou de laatste zijn dus even alles bewust doen.
En toen kwam later toch nummer 5. Maar die zwangerschap was heel zwaar, mijn moeder ziek en overleden, oma overleden en nog drie goede bekenden. Ik zat zelf al vanaf 8wk (deels) thuis met harde buiken dus heel super was dat niet, maar ook toen nam ik heel bewust die momenten voor mijzelf.
En toen kwam later toch nummer 5. Maar die zwangerschap was heel zwaar, mijn moeder ziek en overleden, oma overleden en nog drie goede bekenden. Ik zat zelf al vanaf 8wk (deels) thuis met harde buiken dus heel super was dat niet, maar ook toen nam ik heel bewust die momenten voor mijzelf.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 28 april 2020 om 07:50
Ik maak wel bewuster contact met de kleine in mn buik na een drukke dag omdat dat er anders echt bij in schiet.
Dat was bij de oudste makkelijker omdat er meer tijd was die rust te pakken.
Nu dender ik af en toe maar door.
Verder is het in deze tijd toch gek ivm de veel minder controles, geen mogelijkheid tot een cursus in groepsverband om juist even stil te staan bij deze 2e zwangerschap.
Het is voor mij wel heel duidelijk dat dit de laatste zwangerschap is dus moet er juist echt bewust stil bij staan zo nu en dan.
Dat was bij de oudste makkelijker omdat er meer tijd was die rust te pakken.
Nu dender ik af en toe maar door.
Verder is het in deze tijd toch gek ivm de veel minder controles, geen mogelijkheid tot een cursus in groepsverband om juist even stil te staan bij deze 2e zwangerschap.
Het is voor mij wel heel duidelijk dat dit de laatste zwangerschap is dus moet er juist echt bewust stil bij staan zo nu en dan.
Tralalalala
dinsdag 28 april 2020 om 08:44
dinsdag 28 april 2020 om 08:51
Ik zit net in mijn - hopelijk - laatste zwangerschap. Wij hebben al twee kindjes en willen graag een derde. Die hadden we in september al gehoopt te verwachten, maar die zwangerschap liep in januari mis. Dus dit is de vierde zwangerschap en ik vind het vooralsnog vooral heel spannend. Ik hoop dat na de eerste echo los te kunnen laten. En dan misschien extra genieten van het getrappel wanneer dat er is? Maar ik ken mezelf ook wel, en ik vind zo'n zwangerschap vooral heel spannend en zal blij zijn wanneer het kindje gezond en wel geboren is.
dinsdag 28 april 2020 om 09:22
Heel herkenbaar dit! En die buikfoto's ook! Ik heb er op het laatst nog gauw een paar gemaakt, vooral voor m'n dochter later. Van de eerste zwangerschap heb ik van elke maand wel foto's en zelfs een shoot gedaan. Ik was de tweede zwangerschap veel minder bezig met het zwanger zijn. Ik ben ook nooit bewust bezig geweest met of het de laatste keer zou zijn. Ik wist toen (en nu nog steeds) niet of er nog een derde zou komen. Ik heb niet het idee dat ik het meer had moeten afsluiten of zo, als die 3e er niet komt.. Ik vond zwanger zijn eigenlijk vrij neutraal. Het ging me vooral om het eindresultaatChantilly21_2 schreef: ↑27-04-2020 21:43De eerste keer was alles nieuw, bijzonder, elke week las ik een nieuwsbrief over ontwikkelingen van baby in de buik, welke grootte etc. Elke afspraak bij de VK vond ik geweldig, hartje luisteren fantastisch. Dat was de tweede keer natuurlijk fijn om te horen, maar het niet meer zo bijzonder. Ik wist al wat ik kon verwachten.
. Ik kan dan wel weer met veel weemoed terugdenken aan de newborn tijd en bij foto's uit die tijd, krijg ik meteen weer kriebels voor nog zo'n klein, schattig frummeltje.
dinsdag 28 april 2020 om 10:32
Ik was me er wel heel bewust van dat ik het niet nog een keer mee zou gaan maken. Die wens was er wel, een groter gezin, maar dat was gewoon niet haalbaar.
Ik heb er (los van de misselijkheid en de rugpijn die ik vervloekte, want naast genieten mag je ook best balen van klachten vind ik
) wel heel erg van genoten.
Maar was ook wel heel blij toen het 'af' was en ik mijn mooie 2e baby in de armen vast had. Soms zie ik nog wel eens een mooi zwangere vrouw en dan kan ik er wel met een beetje heimwee aan terug denken.
Ik heb er (los van de misselijkheid en de rugpijn die ik vervloekte, want naast genieten mag je ook best balen van klachten vind ik
) wel heel erg van genoten. Maar was ook wel heel blij toen het 'af' was en ik mijn mooie 2e baby in de armen vast had. Soms zie ik nog wel eens een mooi zwangere vrouw en dan kan ik er wel met een beetje heimwee aan terug denken.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 28 april 2020 om 16:12
Ik kan volmondig JA zeggen. Ik was voor de 4e keer zwanger en dit zou, als het goed is, tevens de laatste keer zijn. Ik zou al 11 weken zwanger zijn maar op de echo bleek dat het kindje al tot maar 6 weken gekomen is en al die tijd levenloos is. Missed abortion dus, geen idee dat dat bestond. Gelukkig is het er allemaal natuurlijk uitgekomen maar heftig is het wel.
Het is allemaal net gebeurd en als mijn cyclus weer is begonnen willen we er weer voor gaan. Het zal dan ook helemaal een andere belevenis worden.
Het is allemaal net gebeurd en als mijn cyclus weer is begonnen willen we er weer voor gaan. Het zal dan ook helemaal een andere belevenis worden.
