Zwanger
alle pijlers
Een jaar geleden begonnen
maandag 8 april 2019 om 09:33
Wie weet herkent iemand zich in mijn verhaal. Mijn vriend en ik (38 jaar) kennen elkaar al langer maar zijn sinds anderhalf jaar echt samen. We hebben sinds 1 jaar onbeschermde seks, en willen de natuur op zijn beloop laten. Toch beginnen bij mij nu, na een jaar onbekommerd vrijen, de eierstokken te rammelen. Ik ben al 38 en merk dat het voor mij minder ongedwongen wordt. Ik zou echt graag nog moeder willen worden. Het kwam toevallig bij de dokter ter sprake afgelopen vrijdag, toen zij zei dat als ik nog moeder wilde worden, dat we dan direct een afspraak moeten maken met de gyneacoloog. Ik ben zelf denk ik wel zo ver, maar vind het lastig het ter sprake te brengen bij mijn vriend. Ik heb het gister met een goede vriendin besproken. Zij raadde aan gewoon ter sprake te brengen en hem te vragen hoe hij erin staat. Maar hoe begin je zo'n gesprek? En hoe kan je op een subtiele manier vragen of hij mee wil naar de gyneacoloog voor een sperma onderzoek? Ik vind het maar lastig, straks krabbelt hij ineens terug. Ik ben hier erg onzeker over, maar denk dat ik het vnvnd toch maar ter sprake breng. Heb er het hele weekend over in gezeten. Stom he? Tis toch echt steeds weer een teleurstelling iedere maand. (ik heb een regelmatige cyclus, wel met een vrij vroege eisprong, die ik ook niet iedere maand voel) Zit er iemand in een soortgelijke situatie? Alvast super bedankt voor eventuele reacties
anoniem_63d282b29c175 wijzigde dit bericht op 08-04-2019 09:47
6.40% gewijzigd
maandag 8 april 2019 om 09:52
Maar stel nou, dat hij negatief reageert, dat is heel rot. Maar wel duidelijk.SSandra38 schreef: ↑08-04-2019 09:49Dank jullie wel, lief voor jullie steun. De onzekerheid zit bij mij, dit omdat mijn ex pertinent geen kinderen wilde. Dus vind het moeilijk om aan te snijden. We kunnen verder alles altijd met elkaar bespreken. Het is echt de angst.. Maar ik ga me eroverheen zetten
Maar dat zal niet hoor, als jullie al een jaar zonder AC proberen zwanger te raken
maandag 8 april 2019 om 09:54
Inderdaad. Een man die een jaar lang zonder bescherming wil vrijen, wil echt wel een kind hoor. In ieder geval weet hij wat er van kan komen.
maandag 8 april 2019 om 10:15
Houd jezelf voor: de eerste testen betekenen NIET dat je meteen volle bak in een IVF traject komt. Je gaat kijken of er problemen zijn. Probeer er niet meteen allemaal gewicht aan te hangen. Als je echt een traject ingaat is dat een nieuwe stap. Bekijk het stapje voor stapje zou mijn advies zijn (3 jaar bezig, 1.5 jaar geleden gestart met onderzoeken, 11x OI)
maandag 8 april 2019 om 10:24
Ik had iets acuuts en kwam daardoor bij de gynaecoloog terecht, die zei dat we een afspraak konden maken voor hulp. Dat heb ik gewoon tegen mijn man gezegd 'Hoi schat, de gynaecoloog zei dat we met dit gedoe en het jaar dat we bezig zijn een afspraak kunnen maken voor hulp'. Uiteindelijk zijn we 2,5 jaar bezig geweest, waarvan 1,5 jaar met hulp. Mocht je nog een kind willen zou ik er nu wel iets aan gaan doen.
maandag 8 april 2019 om 11:13
SSandra38 schreef: ↑08-04-2019 10:59Ok, al met al zal het inderdaad dus een tijdje gaan duren, fijn dat het bij jullie gelukt is Pantax
Ik ga het inderdaad gewoon luchtig proberen te brengen, en zie ook in dat het langer duurt op onze leeftijd, ik word over 2 maanden al 39 dus wil ook realistisch blijven
Nee hoor, dat hoeft helemaal niet! Je kan ook gewoon pech hebben gehad en volgende maand wel geluk hebben. De enige tip die ik geef is pak het stapje voor stapje op. Eerst maar eens de basis onderzoeken en dan zie je weer verder.
maandag 8 april 2019 om 11:35
Ik zit nog niet in jouw situatie maar wel jouw leeftijd en alvast gestopt met de hormonale anticonceptie. Bij ons is het euvel dag we door omstandigheden beide werkzoekend zijn en eerst in ieder geval één van beide werk willen hebben en een huisje huren (wonen beide vrij klein). Het lijkt erop dat dat staat te gebeuren op korte termijn. Hier drie jaar samen, beide 38 en beide een wens maar...herken je angst, ik had een ex die acht jaar twijfelde en toen nee zei. Maar wel gewoon praten hoor! Ik heb zo'n vent die er nog weinig voorstelling bij heeft maar mijn gevoel heel goed snapt en erin tegemoet komt, dat doet de jouwe vast ook. Succes!
maandag 8 april 2019 om 11:50
Dankje Eefje, fijn om jouw ervaring te lezen en dat ik niet alleen in dit schuitje zit. Mijn vriend kan zich ook goed inleven en merk ook dat hij zn best doet. Jammer he, die biologische klok.. Zie er maar rustig onder te blijven. Succes en ik hoop dat jullie snel een leuk huis en nieuwe baan hebben gevonden!
maandag 8 april 2019 om 16:24
Dankjewel!SSandra38 schreef: ↑08-04-2019 11:50Dankje Eefje, fijn om jouw ervaring te lezen en dat ik niet alleen in dit schuitje zit. Mijn vriend kan zich ook goed inleven en merk ook dat hij zn best doet. Jammer he, die biologische klok.. Zie er maar rustig onder te blijven. Succes en ik hoop dat jullie snel een leuk huis en nieuwe baan hebben gevonden!
En ik wens jou/jullie ook veel geluk en hopelijk is die wens straks vervuld!
Ik snap wat je bedoelt. Daarnaast lijkt het wel of er tegenwoordig echt de focus ligt op hoeveel er mis kan gaan als je wat ouder bent etc.
En het is niet dat we nou daar bewust voor hebben gekozen, mensen denken dat vaak wel. Niet iedereen ontmoet in zijn twintigers al een levenspartner. Je huisarts zegt dat waarschijnlijk vanwege het feit dat je een jaar bezig bent én 38 bent. Die van mij zei ook om als het na een jaar niet lukt even aan de bel te trekken.
Maar ook al gaat het misschien minder snel dan nog hoeft er niets iets te zijn hoor, heel vaak gaat het ook gewoon wel goed maar duurt het alleen wat langer. Bij veel jonge mensen duurt het ook wel minimaal een half jaar.
Ja soms dan overvalt het je echt hè zo'n sterk gevoel van dat willen
anderzijds vind ik het ook best spannend hoor, ook die fysieke kant ervan. Laat het nog eens weten hoe het verloopt als je wil! Of schrijf hier met een van de topics mee als je dat leuk vindt. Ik lees ze ook al mee af en toe.
maandag 8 april 2019 om 16:33
Ik merkte het destijds terloops op bij de HA (kwam voor iets anders). Die vroeg ons samen terug te komen voor een gesprek. Heb het toen 's avonds luchtig aangekaart bij mijn man: zo van "oh ik zei trouwens nog tegen de huisarts dat we al een tijdje bezig waren zonder resultaat en hij vond het een goed idee als we een afspraak maken om het samen te bespreken...". Waren toen een jaar bezig.
Mijn man vond dat geen probleem en kreeg vervolgens een doorverwijzing voor een zaad analyse bij het ziekenhuis. Toen vervolgens de resultaten weer bij de HA kwamen betekende dat we in de MMM kwamen. Achteraf ben ik erg blij dat ik het bij de HA heb aangekaart (lag niet eens in de planning en was zeker niet vooropgezet), want het bleek dat we op de natuurlijke manier weinig kans hadden op een spontane zwangerschap. Gelet op jouw leeftijd zou ik ook niet lang willen wachten met een eventuele doorverwijzing. Succes To!
Mijn man vond dat geen probleem en kreeg vervolgens een doorverwijzing voor een zaad analyse bij het ziekenhuis. Toen vervolgens de resultaten weer bij de HA kwamen betekende dat we in de MMM kwamen. Achteraf ben ik erg blij dat ik het bij de HA heb aangekaart (lag niet eens in de planning en was zeker niet vooropgezet), want het bleek dat we op de natuurlijke manier weinig kans hadden op een spontane zwangerschap. Gelet op jouw leeftijd zou ik ook niet lang willen wachten met een eventuele doorverwijzing. Succes To!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 9 april 2019 om 08:11
Dankje Eefje, mijn vriend en ik hebben gisteravond gepraat en hij vond het prima om binnenkort een afspraak te maken, wat een geruststelling zeg! Ik ga vandaag meteen maar de dokter bellen.
Ivm mijn leeftijd had de dokter in eerste instantie gezegd dat ik na een half jaar proberen al langs moest komen, maar dat vond ik nog te vroeg. Mijn zus is bij haar zonen ook steeds na een jaar proberen zwanger geraakt, dus ik wilde zelf nog even wachten. Maar ik moet zeggen dat het als een opluchting voelt dat we ons gaan laten nakijken. Hopelijk komt er niks geks of naars aan het licht. Ik hou jullie op de hoogte!
Ivm mijn leeftijd had de dokter in eerste instantie gezegd dat ik na een half jaar proberen al langs moest komen, maar dat vond ik nog te vroeg. Mijn zus is bij haar zonen ook steeds na een jaar proberen zwanger geraakt, dus ik wilde zelf nog even wachten. Maar ik moet zeggen dat het als een opluchting voelt dat we ons gaan laten nakijken. Hopelijk komt er niks geks of naars aan het licht. Ik hou jullie op de hoogte!
