Zwanger
alle pijlers
Gebrek aan wetenschappelijke informatie tijdens zwangerschap
dinsdag 5 februari 2019 om 21:23
Ik kan niet de enige zijn die me hieraan stoort.
Sinds ik zwanger ben, wordt mij een hoop verteld over wat ik wel of niet zou moeten doen, welke voeding beter is voor de baby, wat voor medicijnen ik mag nemen, etc. Ik heb toevallig de eerste maanden van mijn zwangerschap in het buitenland gezeten en ben daar ook onder behandeling van een verloskundige geweest, en mijn schoonfamilie komt uit nog weer een ander land, waardoor ik me erg bewust ben geworden dat veel van deze adviezen beleid zijn, en dat andere overheden de bestaande wetenschap heel anders kunnen interpreteren (en het gaat hier om drie landen met uitstekende medische / prenatale zorg). Ik vind het als moeder-in-spe heel lastig om neutrale, wetenschappelijke informatie te vinden, en juist hierin wil ik graag de feiten kennen en mijn eigen afwegingen kunnen maken, zeker als artsen en verloskundigen elkaar tegenspreken (en dat is ook logisch, want heel veel keuzes tijdens de zwangerschap zijn blijkbaar niet zo eenduidig)! Borstvoeding versus flesvoeding is een controversieel voorbeeld, bijvoorbeeld. Er is inderdaad wetenschappelijk onderzoek dat wijst op voordelen voor moeder en kind tijdens het geven van borstvoeding, maar veel van de studies over langdurige voordelen zijn erg twijfelachtig en corrigeren bijvoorbeeld niet voor omgevingsfactoren. In veel beleid (onder invloed van het WHO) worden de voordelen van borstvoeding enorm aangedikt in vergelijking met de beschikbare studies. (Ik ben nog steeds van plan borstvoeding te geven; ik wil gewoon goed geinformeerd zijn en vind het pijnlijk om te zien hoe dit wordt gepushed bij moeders die er niet enthousiast over zijn zonder echte openheid over de statistieken en context van het huidige beleid).
Ik snap wel dat verloskundigen en artsen geen tijd hebben om iedereen voetnoten en lijsten met wetenschappelijke bronvermeldingen te geven, maar ik kan niet de enige aanstaande moeder zijn die liever feiten en statistieken ziet dan de informatie gekleurd in een foldertje gepresenteerd te krijgen. Heeft iemand aanraders voor bijvoorbeeld zwangerschapsboeken, websites of blogs die enigszins neutraal de feiten presenteren, met verwijzingen naar wetenschappelijke studies?
(En bij heel veel dingen luister ik wel naar de dokter / verloskundige, hoor. Ik wil gewoon mijn zelfbeschikking vasthouden, en mijn keuzes voor mezelf kunnen verantwoorden).
Sinds ik zwanger ben, wordt mij een hoop verteld over wat ik wel of niet zou moeten doen, welke voeding beter is voor de baby, wat voor medicijnen ik mag nemen, etc. Ik heb toevallig de eerste maanden van mijn zwangerschap in het buitenland gezeten en ben daar ook onder behandeling van een verloskundige geweest, en mijn schoonfamilie komt uit nog weer een ander land, waardoor ik me erg bewust ben geworden dat veel van deze adviezen beleid zijn, en dat andere overheden de bestaande wetenschap heel anders kunnen interpreteren (en het gaat hier om drie landen met uitstekende medische / prenatale zorg). Ik vind het als moeder-in-spe heel lastig om neutrale, wetenschappelijke informatie te vinden, en juist hierin wil ik graag de feiten kennen en mijn eigen afwegingen kunnen maken, zeker als artsen en verloskundigen elkaar tegenspreken (en dat is ook logisch, want heel veel keuzes tijdens de zwangerschap zijn blijkbaar niet zo eenduidig)! Borstvoeding versus flesvoeding is een controversieel voorbeeld, bijvoorbeeld. Er is inderdaad wetenschappelijk onderzoek dat wijst op voordelen voor moeder en kind tijdens het geven van borstvoeding, maar veel van de studies over langdurige voordelen zijn erg twijfelachtig en corrigeren bijvoorbeeld niet voor omgevingsfactoren. In veel beleid (onder invloed van het WHO) worden de voordelen van borstvoeding enorm aangedikt in vergelijking met de beschikbare studies. (Ik ben nog steeds van plan borstvoeding te geven; ik wil gewoon goed geinformeerd zijn en vind het pijnlijk om te zien hoe dit wordt gepushed bij moeders die er niet enthousiast over zijn zonder echte openheid over de statistieken en context van het huidige beleid).
Ik snap wel dat verloskundigen en artsen geen tijd hebben om iedereen voetnoten en lijsten met wetenschappelijke bronvermeldingen te geven, maar ik kan niet de enige aanstaande moeder zijn die liever feiten en statistieken ziet dan de informatie gekleurd in een foldertje gepresenteerd te krijgen. Heeft iemand aanraders voor bijvoorbeeld zwangerschapsboeken, websites of blogs die enigszins neutraal de feiten presenteren, met verwijzingen naar wetenschappelijke studies?
(En bij heel veel dingen luister ik wel naar de dokter / verloskundige, hoor. Ik wil gewoon mijn zelfbeschikking vasthouden, en mijn keuzes voor mezelf kunnen verantwoorden).
dinsdag 5 februari 2019 om 22:02
Esther- schreef: ↑05-02-2019 21:56Haha, dat verbaast me niets.
Het is onvoorstelbaar hoe vaak in het dagelijks leven wetenschapper zijn gewoon echt niet handig is.
Zeker als het om zoiets fysieks, intuitiefs en gevoelsmatigs gaat. Me overgeven tijdens de bevalling? Ja, daar zal ik echt aan moeten werken.
Ik zie mijn man nog voor mij bij de eerste afspraak op het consultatiebureau. Een hele map met grafiekjes had hij gemaakt, het aantal cc’s dat erin ging (en corresponderend aantal luiers), lichaamstemperatuur, reflexen... Zie die verpleegkundige nog zo voor mij “Dit heb ik nog nooit gezien”. Tijdens de zwangerschap was hij ook al zo ‘inlevend’. Stond je met tranen in de ogen omdat je je kleine teen had gestoten, kreeg je een arm om je heen met ‘Ja, het is spannend maar het gaat ons wel lukken’. Had hij weer eens iets gelezen over prenatale dysthymie ofzo.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:02
Hahaha, heel herkenbaar van mijn nichtje!
En weet je wat het allerergste is? Je krijgt geen (wetenschappelijk vastgestelde) handleiding bij je kind!
En dan zit je lekker wat te prutsen en je best te doen en gaat iedereen zich ermee bemoeien en word je onzeker.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:02
Ik ben ook wetenschapper maar herken maar weinig van wat je schrijft.Esther- schreef: ↑05-02-2019 21:56Haha, dat verbaast me niets.
Het is onvoorstelbaar hoe vaak in het dagelijks leven wetenschapper zijn gewoon echt niet handig is.
Zeker als het om zoiets fysieks, intuitiefs en gevoelsmatigs gaat. Me overgeven tijdens de bevalling? Ja, daar zal ik echt aan moeten werken.
Ik woon in het thuisland van man en had tijdens mijn zwangerschap (en tijdens de eerste jaren van de kinderen) dus ook te maken met informatie van hier en uit Nederland.
Wat overeen kwam nam ik voor waar aan, en de waar de adviezen verschillend waren dacht ik wat langer na, zocht ik wat informatie op of ik ging op m´n eigen gevoel óf verstand af.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:02
Oh, klinkt goed. En ja, ik herken helemaal wat je schrijft.Copy-paste schreef: ↑05-02-2019 21:58Heel erg eens! Er worden veel fouten gemaakt, zoals causale conclusies trekken op basis van correlaties etc. Ik houd erg van statistiek en wiskunde en kan me er erg aan storen als dit soort fouten worden gemaakt. Ik lees graag Ionica Smeets, toevallig (en gelukkig) heeft zij ook kinderen in de leeftijd van die van mij. Ze heeft een en ander geschreven over zwangerschappen en ook een boek over opvoeden/kinderen (zoete kinderen eten geen suiker geloof ik), misschien is dat iets voor jou.
Ik zit ook regelmatig op mijn handen bij de verloskundige e.d. (want ik weet ook wel dat het irritant is om Die Zwangere te zijn - en zij zijn er straks verantwoordelijk voor dat mijn onderlichaam niet helemaal uitscheurt, dus ik hou het liefst iedereen te vriend).
dinsdag 5 februari 2019 om 22:07
Dat overgeven aan “de natuur” vond ik echt het moeilijkst... de eerste keer ging dat absoluut niet, daarom ging de hele boek op slot, tot ik high was van de morfineEsther- schreef: ↑05-02-2019 21:56Haha, dat verbaast me niets.
Het is onvoorstelbaar hoe vaak in het dagelijks leven wetenschapper zijn gewoon echt niet handig is.
Zeker als het om zoiets fysieks, intuitiefs en gevoelsmatigs gaat. Me overgeven tijdens de bevalling? Ja, daar zal ik echt aan moeten werken.
en er iemand binnen kwam lopen met een Zo gaan we het NU doen, want anders gaat het niet goed.Bij de tweede wist ik nog van de eerste keer hoe ik mee moest gaan en “waar het naar toe ging” dus dat ging super makkelijk.
Bij de derde was ik in de war. Ik kwam niet uit mn hoofd en was bang dat t weer uit liep op bevalling nr 1: in het hoofd in plaats van in het lijf, en dus eindeloos. Gelukkig greep de verloskundige in en heeft me heel vakkundig mn lijf in gepraat. Dus tip: vertel dat je een “in je hoofd mens” bent en dat je er misschien niet makkelijk uit komt. Toen de verlos me er uit gepraat had ging t weer als een tierelier. Jammer alleen dat er toen al 5 uur voorbij was waarin ik mn hoofd niet uit kwam en er dus geen reet gebeurde
Een zebra is geen paard met strepen
dinsdag 5 februari 2019 om 22:11
Ene oor in, andere oor uit. Of ja knikken en tegelijkertijd nee denken.Esther- schreef: ↑05-02-2019 22:02Ik zit ook regelmatig op mijn handen bij de verloskundige e.d. (want ik weet ook wel dat het irritant is om Die Zwangere te zijn - en zij zijn er straks verantwoordelijk voor dat mijn onderlichaam niet helemaal uitscheurt, dus ik hou het liefst iedereen te vriend).
Dat deed ik met name met sommige adviezen die ik van de kinderarts kreeg waar ik het helemaal niet meer eens was.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:13
Oja en over de wetenschap, dat is echt de hel. Er is geen wetenschap bij zwanger zijn bevallen en babies. Of weinig.
Bij het consultatiebureau weten ze niet wat een percentiel is, maar ze lezen die grafiekjes wel af op praktijkkennis.
Maar uiteindelijk maakt het niet uit, je baby valt zeer waarschijnlijk zeer gemiddeld uit
Waar ik me wel op heb ingelezen is het extra vaccineren voor kinkhoest en Rota omdat dat nog niet in het standaard-pakket zit maar misschien wel gaat komen, volgens jaar of zo.
Bij het consultatiebureau weten ze niet wat een percentiel is, maar ze lezen die grafiekjes wel af op praktijkkennis.
Maar uiteindelijk maakt het niet uit, je baby valt zeer waarschijnlijk zeer gemiddeld uit
Waar ik me wel op heb ingelezen is het extra vaccineren voor kinkhoest en Rota omdat dat nog niet in het standaard-pakket zit maar misschien wel gaat komen, volgens jaar of zo.
Een zebra is geen paard met strepen
dinsdag 5 februari 2019 om 22:13
Oh echt dit is zo goed verwoord hoe de eerste paar maanden voor mij waren. Spot on.Betty_Slocombe schreef: ↑05-02-2019 21:54Relativeren is echt het sleutelwoord. Je weet nu uit wetenschappelijk onderzoek dat borstvoeding in een westers land met veilig kraanwater weinig pluspunten biedt. Dus je hoeft geen stress te hebben als het niet lukt. Je weet dat er over bijvoeden in verschillende landen heel anders gedacht wordt. Dus je denkt gewoon logisch na en maakt zelf de goede keuze.
In mijn zwangerschap stoorde ik me aan mensen die van me verwachtten dat ik de hele dag gelukzalig uit het raam aan het staren was, terwijl ik gedachteloos rompertjes door mijn handen liet gaan. Na mijn bevalling kwam ik er, vrij hard helaas, achter dat mijn analytische persoonlijkheid niet opgewassen was tegen de enorme stortvloed aan hormonen, emoties, verantwoordelijkheid, zorg en andere fijne en nare dingen die me overspoelden. En na een paar maanden was ik weer gewoon mezelf. Dat was ook een interessant wetenschappelijk experiment.
En nu doe ik met zoon idd alles op gevoel. ‘t Zal wel, wat de wetenschap ervan vindt. Ik ken toch zeker mijn eigen kind wel beter dan een stel Pubmedonderzoeken. Maar dat heb ik echt moeten leren.
lux- wijzigde dit bericht op 05-02-2019 22:16
8.51% gewijzigd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:14
Jij staat er denk ik wat kalmer in dan ik, RoseHip! Naast mijn analytische brein, bewaar ik ook erg graag de controle, waardoor ik het mezelf waarschijnlijk soms moeilijker maak dan nodig is.RoseHip schreef: ↑05-02-2019 22:02Ik ben ook wetenschapper maar herken maar weinig van wat je schrijft.
Ik woon in het thuisland van man en had tijdens mijn zwangerschap (en tijdens de eerste jaren van de kinderen) dus ook te maken met informatie van hier en uit Nederland.
Wat overeen kwam nam ik voor waar aan, en de waar de adviezen verschillend waren dacht ik wat langer na, zocht ik wat informatie op of ik ging op m´n eigen gevoel óf verstand af.
Daarbij lees ik ook gewoon graag en veel.
Zal zeker het boek van Ionica Smeets aanschaffen!
dinsdag 5 februari 2019 om 22:16
Waarom wil iedereen het toch altijd beter weten dan de mensen die ervoor hebben geleerd.
Je maakt het leven wel ingewikkeld zo.
Maargoed, ik was gewoon tevreden met alle professionals.
Gezond verstand blijkt wel handig inderdaad maar toch pas als iets volstrekt onlogisch klinkt of tegenstrijdig aan iets wat je eerder hebt gehoord, toch niet alles over alles gaan opzoeken.
Sommige dingen zijn juist erg komisch omdat ze totaal niet kloppen met feiten of logica (eigenlijk alles met kleine kinderen).
Je maakt het leven wel ingewikkeld zo.
Maargoed, ik was gewoon tevreden met alle professionals.
Gezond verstand blijkt wel handig inderdaad maar toch pas als iets volstrekt onlogisch klinkt of tegenstrijdig aan iets wat je eerder hebt gehoord, toch niet alles over alles gaan opzoeken.
Sommige dingen zijn juist erg komisch omdat ze totaal niet kloppen met feiten of logica (eigenlijk alles met kleine kinderen).
anoniem_636a100800946 wijzigde dit bericht op 05-02-2019 22:18
16.26% gewijzigd
dinsdag 5 februari 2019 om 22:18
Zonder de bijdrage van wetenschappelijke kennis en kunde aan de hoge standaard van zorg aan moeder en kind in NL te bagatelliseren, is zwanger zijn en een baby krijgen een natuurlijk gebeuren. Onderzoeken met bronvermeldingen, voetnoten en statistieken zijn gebaseerd op een 1000 + tal moeders, pasgeborenen in x aantal omstandigheden en bijkomstigheden. Daarom veranderen richtlijnen en inzicht iedere 5 jaar.
Ieder vogeltje bouwt vakkundig zijn nest, poezen weten feilloos het vlies van hun kitten te verwijderen, jouw oma deed het ws. helemaal op gevoel...
Artsen en verloskundigen weten gelukkig heel veel om risico's te herkennen, te voorkomen en zo te handelen. Jouw kindje geeft straks aan wat hij/zij nodig heeft, daar kijk je naar, al heb je een hele bibliotheek in huis.
Om je vraag te beantwoorden: Medische informatie, bronnen uit onderzoeksartikels kun je in PubMed (National Library of Medicine) vinden met statistieken
Ieder vogeltje bouwt vakkundig zijn nest, poezen weten feilloos het vlies van hun kitten te verwijderen, jouw oma deed het ws. helemaal op gevoel...
Artsen en verloskundigen weten gelukkig heel veel om risico's te herkennen, te voorkomen en zo te handelen. Jouw kindje geeft straks aan wat hij/zij nodig heeft, daar kijk je naar, al heb je een hele bibliotheek in huis.
Om je vraag te beantwoorden: Medische informatie, bronnen uit onderzoeksartikels kun je in PubMed (National Library of Medicine) vinden met statistieken
Alles sal reg kom
dinsdag 5 februari 2019 om 22:19
Als de professionals elkaar tegenspreken kan het erg fijn zijn als je zelf kunt uitzoeken hoe het zit.Het-groepje schreef: ↑05-02-2019 22:16Waarom wil iedereen het toch altijd beter weten dan de mensen die ervoor hebben geleerd.
Je maakt het leven wel ingewikkeld zo.
Maargoed, ik was gewoon tevreden met alle professionals.
Gezond verstand blijkt wel handig inderdaad maar toch pas als iets volstrekt onlogisch klinkt of tegenstrijdig aan iets wat je eerder hebt gehoord, toch niet alles over alles.
Het interpreteren van wetenschappelijk onderzoek is een vak apart, wat lang niet iedere verloskundige beheerst.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 5 februari 2019 om 22:22
Jouw man moet wel familie zijn van de man van florence die hier ook schrijft...lemoos2 schreef: ↑05-02-2019 22:02
Tijdens de zwangerschap was hij ook al zo ‘inlevend’. Stond je met tranen in de ogen omdat je je kleine teen had gestoten, kreeg je een arm om je heen met ‘Ja, het is spannend maar het gaat ons wel lukken’. Had hij weer eens iets gelezen over prenatale dysthymie ofzo.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:22
Ik vind dat ze wat betreft borstvoeding wel een punt heeft hoor. De mensen die je van advies voorzien zijn kraamverzorgende die hebben doorgeleerd voor lactatiekundige. En ik heb echt totaal uit hun verband gerukte wetenschappelijke 'feiten' voorbij horen komen. Als je het dan heel graag goed wil doen als hormonale jonge moeder, en iemand met zulke overtuigingen komt je dan 'aanmoedigen' dan ga je enorm investeren in iets waarvan de positieve kanten veel te overdreven gepresenteerd worden.Het-groepje schreef: ↑05-02-2019 22:16Waarom wil iedereen het toch altijd beter weten dan de mensen die ervoor hebben geleerd.
Je maakt het leven wel ingewikkeld zo.
Maargoed, ik was gewoon tevreden met alle professionals.
Gezond verstand blijkt wel handig inderdaad maar toch pas als iets volstrekt onlogisch klinkt of tegenstrijdig aan iets wat je eerder hebt gehoord, toch niet alles over alles.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:25
Nou mijn verloskundige hield zich niet aan het protocol van de KNOV, om maar iets te noemen. En daar was ik het niet mee eens.Het-groepje schreef: ↑05-02-2019 22:16Waarom wil iedereen het toch altijd beter weten dan de mensen die ervoor hebben geleerd.
Je maakt het leven wel ingewikkeld zo.
Maargoed, ik was gewoon tevreden met alle professionals.
Gezond verstand blijkt wel handig inderdaad maar toch pas als iets volstrekt onlogisch klinkt of tegenstrijdig aan iets wat je eerder hebt gehoord, toch niet alles over alles gaan opzoeken.
Sommige dingen zijn juist erg komisch omdat ze totaal niet kloppen met feiten of logica (eigenlijk alles met kleine kinderen).
En mijn zoontje is ook niet juist behandeld volgens protocol voor zijn neonatale hypoglycemieën, omdat een verpleegkundige zich niet aan de orders had gehouden. Daar was ik ook niet zo blij mee, ook al heeft het (voor zover ik kan beoordelen) geen belangrijk verschil gemaakt voor hem. Het had hem misschien een paar prikken en een sonde bespaard maar soit.
Maar ik ben dus zeker wel kritisch en neem niet zomaar alles klakkeloos aan. Alleen als het gaat om bv versus fv, samen slapen vs eigen kamer, laten huilen vs oppakken, bijvoeden met 4 of 6 maanden, wanneer stoppen met de speen enz. enz. enz. Dan ben ik erachter gekomen dat ik dat allemaal prima zelf in kan schatten, zonder hulp van de wetenschap. En dat geeft wel rust
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:41
omdat in sommige gevallen protocollen voor het wetenschappelijk bewijs gaan of dat zaken die in de tijd dat iemand het leerde inmiddels achterhaald zijn.Het-groepje schreef: ↑05-02-2019 22:16Waarom wil iedereen het toch altijd beter weten dan de mensen die ervoor hebben geleerd.
Je maakt het leven wel ingewikkeld zo.
Maargoed, ik was gewoon tevreden met alle professionals.
Gezond verstand blijkt wel handig inderdaad maar toch pas als iets volstrekt onlogisch klinkt of tegenstrijdig aan iets wat je eerder hebt gehoord, toch niet alles over alles gaan opzoeken.
Sommige dingen zijn juist erg komisch omdat ze totaal niet kloppen met feiten of logica (eigenlijk alles met kleine kinderen).
TO: ook wetenschapper hier, ik heb ook bepaalde zaken die tegenstrijdig leken zelf opgezocht, dus gewoon via de journals waar het in beschreven staat. Ik vond dat heel fijn omdat ik op die manier ook kon begrijpen waarom iets wel of niet zo was, en ja, sommige informatie van professionals was inmiddels weerlegd. Punt is wel dat je dan ook wel het onderzoek correct moet interpreteren. En problem is dat statistiek altijd populatie data is en dus niet toepasbaar op een individu.
dinsdag 5 februari 2019 om 22:42
dinsdag 5 februari 2019 om 22:45
Voor info rondom de bevalling vond ik de website van Evidence Based Birth heel interessant. Daar is veel te lezen over pijnbestrijding, badbevalling, CTG-monitoring, inleiden etc. Prima te lezen in het Engels en uitgebreid wetenschappelijk onderbouwd.
https://evidencebasedbirth.com/
https://evidencebasedbirth.com/
dinsdag 5 februari 2019 om 22:53
Herkenbaar! En ik heb me doodgeërgerd aan alle adviezen die nauwelijks basis hebben. Van professionals nota bene.
Ik wilde de optie op pijnbestrijding, MAAR dan heb je meer kans op andere medische ingrepen, je moest NIET ‘on-natuurlijk’ op je rug bevallen (maar mijn kind kwam er anders echt niet uit), ik had steeds stress na het eten of drinken van iets wat niet mocht en stééds meer mocht niet (thee, koffie, prik met of zonder suiker
...). Ik werd er horendol van. Vooral toen mijn kind bij een echo korte pootjes en een groot hoofd had 
Na zelf zoeken bleek dat je zelfs van een beetje alcohol niet wetenschappelijk aangetoond perse rare kindertjes krijgt (ja, ik had een cocktail gedronken voor ik wist dat ik zwanger was
), alleen maar als jij degene bent die pech heeft.
En dat is dus de ellende. Misschien ben jij de pechvogel. En al heb je een solide studie met tienduizenden kinderen, je hebt altijd outlyers. Dus dan maar weer gezond verstand. Tipje mijnerzijds is niet teveel stressen
Wat ik wel een fijn boek vond, omdat ik niet persé een oermoeder ben, was ‘What Every parent needs to know’. Het legt dingen voor een goede opvoeding uit: waarom bv. laten huilen niet zo’n goed idee is, waarom dragen wel etc. Geeft een mooie link tussen care en biologie. Ik heb daar nog mooie discussies over gevoerd met consultatiebureau en huisarts. Die lieten hun kinderen allemaal huilen. Kregen ze niks van. Ik vind dat zielig en kan het dus niet, en dankzij dat boek had ik ook een ‘valide’ reden om het niet te doen
Ik wilde de optie op pijnbestrijding, MAAR dan heb je meer kans op andere medische ingrepen, je moest NIET ‘on-natuurlijk’ op je rug bevallen (maar mijn kind kwam er anders echt niet uit), ik had steeds stress na het eten of drinken van iets wat niet mocht en stééds meer mocht niet (thee, koffie, prik met of zonder suiker
...). Ik werd er horendol van. Vooral toen mijn kind bij een echo korte pootjes en een groot hoofd had Na zelf zoeken bleek dat je zelfs van een beetje alcohol niet wetenschappelijk aangetoond perse rare kindertjes krijgt (ja, ik had een cocktail gedronken voor ik wist dat ik zwanger was
), alleen maar als jij degene bent die pech heeft. En dat is dus de ellende. Misschien ben jij de pechvogel. En al heb je een solide studie met tienduizenden kinderen, je hebt altijd outlyers. Dus dan maar weer gezond verstand. Tipje mijnerzijds is niet teveel stressen
Wat ik wel een fijn boek vond, omdat ik niet persé een oermoeder ben, was ‘What Every parent needs to know’. Het legt dingen voor een goede opvoeding uit: waarom bv. laten huilen niet zo’n goed idee is, waarom dragen wel etc. Geeft een mooie link tussen care en biologie. Ik heb daar nog mooie discussies over gevoerd met consultatiebureau en huisarts. Die lieten hun kinderen allemaal huilen. Kregen ze niks van. Ik vind dat zielig en kan het dus niet, en dankzij dat boek had ik ook een ‘valide’ reden om het niet te doen
dinsdag 5 februari 2019 om 22:58
Nou, brace yourself. Als je de eerste Cito-resultaten krijgt te zien in groep 1 en hij ‘de dialoog’ aangaat over significantie, correlatie, normaalverdeling/gaussverdeling, enz.florence13 schreef: ↑05-02-2019 22:42dat dacht ik dus ook meteen: en yep, man heeft natuurlijk ook zo'n schema, gelukkig lijkt baby hier redelijk volgens het schema te fuctioneren…...
Door hem lijk ik een hele normale, nuchtere moeder.
woensdag 6 februari 2019 om 07:19
Na een keizersnee duurt het soms even voordat je darmen weer goed aan het werk zijn en moet je voorzichtig zijn met eten.
Na mijn eerste keizersnee lag ik in een academisch ziekenhuis. Zodra de flatulentie startte (moet je wel weten wat dat betekent, want ze vroegen niet of ik al windjes liet) mocht ik weer eten.
Dat was binnen een dag.
Na de tweede keizersnee lag ik in het plaatselijke ziekenhuis, waar ze een vast protocol hadden, waarbij je pas na 5 dagen weer normaal mocht eten.
En ik had honger, na een halve dag ofzo. En ik flatuleerde me een ongeluk.
Daar heb ik toen behoorlijk stennis over gemaakt.
Volgens het plaatselijke ziekenhuis kwamen er in het academisch ziekenhuis wel vaker darmverstoppingen voor na een keizersnee, omdat vrouwen veel te snel weer normaal mochten eten.
Op dat moment stond mijn hoofd niet echt naar een wetenschappelijke discussie, want ik had HONGER. En daarbij net een verse baby.
Gelukkig was ik drammerig genoeg en kreeg ik zowaar wat te eten.
Na mijn eerste keizersnee lag ik in een academisch ziekenhuis. Zodra de flatulentie startte (moet je wel weten wat dat betekent, want ze vroegen niet of ik al windjes liet) mocht ik weer eten.
Dat was binnen een dag.
Na de tweede keizersnee lag ik in het plaatselijke ziekenhuis, waar ze een vast protocol hadden, waarbij je pas na 5 dagen weer normaal mocht eten.
En ik had honger, na een halve dag ofzo. En ik flatuleerde me een ongeluk.
Daar heb ik toen behoorlijk stennis over gemaakt.
Volgens het plaatselijke ziekenhuis kwamen er in het academisch ziekenhuis wel vaker darmverstoppingen voor na een keizersnee, omdat vrouwen veel te snel weer normaal mochten eten.
Op dat moment stond mijn hoofd niet echt naar een wetenschappelijke discussie, want ik had HONGER. En daarbij net een verse baby.
Gelukkig was ik drammerig genoeg en kreeg ik zowaar wat te eten.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 6 februari 2019 om 07:36
oh jee, ik hou mijn hart nu al vast. Op het consultatie bureau zijn ze nu al bang voor hem (baby is nog geen 3 maanden). Ook mooi dat je dialoog tussen aanhalingstekens zet, heel herkenbaar.
