Zwanger
alle pijlers
Hoe wist jij dat je (geen) kinderen wilde?
maandag 4 november 2019 om 14:26
Toen ik na jaren te weten dat mijn man geen kinderen wil, nog nooit een seconde had getwijfeld of ik hem moest verlaten. Blijkbaar wilde ik niet zo graag kinderen dat het 'door roeien en ruiten' moest. Soms is dat spijtig, ik mis iets unieks dat nergens mee valt te vergelijken. Aan de andere kant geeft het ook een heleboel ruimte en vrijheid om me mijn leven eigen te maken en helemaal in te vullen zoals het bij ons past.
maandag 4 november 2019 om 14:27
Same!Dat intense gevoel dook drie jaar geleden ineens op, al dacht ik in de jaren daarvoor ook al dat ik het zou willen.
loozey wijzigde dit bericht op 04-11-2019 14:27
1.00% gewijzigd
maandag 4 november 2019 om 14:28
maandag 4 november 2019 om 14:30
Ik heb lang getwijfeld. Niet of ik kinderen wilde maar of ik ze zelf wilde krijgen. Ik had heel erg het gevoel een pleeggezin te willen vormen met 1 of 2 pleegtieners. Ik heb niet zoveel met kleine kinderen, wel voor even maar niet continu. Mijn man wilde juist geen pleegkinderen, wilde liever zelf kinderen. Na een paar jaar (ik was 30) het besluit genomen zwanger te worden. Geen spijt van gehad, ons eerste kind is nu bijna 6 weken. Het is wel mentaal zwaar voor me, het wordt leuker nu ze wat meer communiceert (lachen als ze je herkent). Ik wist dat ik de eerste paar maanden moeilijk zou vinden en gelukkig was ik daar mentaal op voorbereid, anders was ik zeker onderuit gegaan. Onderschat het niet zou ik je mee willen geven! Je moet het echt willen en bereid zijn daar zelf letterlijk en figuurlijk voor te 'lijden', afhankelijk van wat je moeilijk vindt op te geven (of dat nou uitslapen, stappen, in 1 ruk een boek uitlezen of in mijn geval geen talent voor zorg voor babies hebben is).
maandag 4 november 2019 om 14:31
Ik wist het omdat het eigenlijk nooit in me opkwam. Ook niet toen vriendinnen massaal aan de werp gingen en ik baby's moest gaan vasthouden. Ik dacht alleen maar, had dit nu een kitten geweest had ik het leuker gevonden. Kortom het is nooit een onderwerp geweest in mijn leven. Ik heb er nooit bewust over nagedacht. Ik heb gewoon nooit die drang gehad. Nooit kriebels gekregen van baby's of kinderen en mezelf ook nooit als moeder gezien. Zelfs niet toen ik jong was en iedereen zei; joh, dat komt wel later. Niet dus. Ik ben nu 46 en ik ben nog steeds blij met die keuze.
maandag 4 november 2019 om 14:33
Altijd geweten dat ik het niet wilde. Ik ben nu 37 en nog steeds geen twijfel. Vorig jaar zwanger geraakt ondanks koperspiraal en ook toen niet getwijfeld. Vriend ook niet gelukkig.
Nu ik wat 'ouder' ben kan ik het wat beter articuleren dan in mijn twintiger-jaren, maar ik wil mijn leven niet in dienst stellen van een kind, ik ben niet bereid de offers ervoor te brengen die nodig zijn en zie geen toegevoegde waarde aan mijn leven.
Nu ik wat 'ouder' ben kan ik het wat beter articuleren dan in mijn twintiger-jaren, maar ik wil mijn leven niet in dienst stellen van een kind, ik ben niet bereid de offers ervoor te brengen die nodig zijn en zie geen toegevoegde waarde aan mijn leven.
maandag 4 november 2019 om 14:39
Ik heb wel een paar keer getwijfeld, maar echt klepperende eierstokken heb ik nooit gehad.
De paar x dat ik twijfelde kwam vooral door toenmalige partners.
Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat ik er klaar voor ben.
Inmiddels ben ik 37 dus ik denk niet dat dat gevoel nog gaat komen, bovendien ben ik single.
De paar x dat ik twijfelde kwam vooral door toenmalige partners.
Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat ik er klaar voor ben.
Inmiddels ben ik 37 dus ik denk niet dat dat gevoel nog gaat komen, bovendien ben ik single.
maandag 4 november 2019 om 14:46
Ik ben oprecht blij en nieuwsgierig als ik hoor dat kennissen of vriend(inn)en zwanger zijn. Ik ben gelukkig met mijn man en een eigen gezin voelt als een mooie volgende stap in mijn leven. Ik hoef niet elke baby bij mij op schoot en ben soms wel bang voor de gebroken nachten of de grote verantwoordelijkheid, maar dat is voor zo goed als alle ouders even zoeken. Moest een zwangerschap uitblijven, zou ik echter ook wel gelukkig kunnen zijn zonder kinderen.
Antoine de Saint-Exupéry: "Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants (mais peu d'entre elles s'en souviennent)."
maandag 4 november 2019 om 15:00
Ik had altijd een wat vage kinderwens, ‘het lijkt me wel leuk’ zeg maar. Maar nooit die heftige wens zoals o.a. Lux die beschrijft. Ben alleen twee keer aan een vent blijven hangen die absoluut géén kinderen wilde, dus dat was duidelijk.
En als ik nu langs een schoolplein loop waar pauze is, of langs een supermarkt waar kinderen om voetbalplaatjes staan te gillen, dan ben ik daar best tevreden mee.
En als ik nu langs een schoolplein loop waar pauze is, of langs een supermarkt waar kinderen om voetbalplaatjes staan te gillen, dan ben ik daar best tevreden mee.
The owls are not what they seem
maandag 4 november 2019 om 15:02
Helaas roepen mijn haarpunten, teennagels, eierstokken en alles eromheen nu IK WIL ER NOG EEN!!!! En ben ik tot zover alleen maar twee miskramen verderlilalinda schreef: ↑04-11-2019 14:16ja dat
Of dat nou mijn klapperende eierstokken waren of mijn gierende hormonen? Iets riep heel hard, dat er voortgeplant moest worden.
Waar ik tot kort daarvoor (echt 2 jaar ofzo) nog vooral dacht aan: Huuh, eng bevallen, of Bah, babies.
Was de ratio verdwenen
Hoewel ik latent altijd wel wist, dat ik ze ooit wilde krijgen, van ex-vriendjes wist ik zeker, dat ik ze niet als vader zag, voor mijn kroost. Van mijn huidige man, zag ik dat wel.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 4 november 2019 om 15:02
Haha, herkenbaar!EadlynSchreave schreef: ↑04-11-2019 14:03Ik heb heel bewust geen kinderen. Nooit over getwijfeld.
Mijn eerste reactie bij een zwangerschap is 'wat erg voor je' of 'is het een ongelukje'. Er is echt een cel in mijn lichaam die er ook maar iets leuks aan vind.
Ik voel echt een soort van walging als ik weer eens gemaakt leuk moet doen over de volgende zwangerschap van een vriendin of als ik hoor dat mijn broers en zussen hun kinderen meenemen als we een verjaardag vieren bij een van mijn ouders.
maandag 4 november 2019 om 15:08
Ik hoor ook bij de twijfelaars. Geen sterke wens, ook geen afkeer van. Ik houd wel heel erg van mijn eigen vrijheid, maar nu ineens alle vrouwen om mij heen (ook die waarmee ik close ben) zich gaan voortplanten is het minder een ver-van-mijn-bed show en vraag ik me best regelmatig af of ik ooit rammelende eierstokken krijg.
RégineFilange, ik vind jouw bijdrages echt heel nuttig want ze verwoorden mijn gevoel duidelijker dan me zelf ooit is gelukt
Dat wat je beschrijft over 'bij een groepje horen' en nieuwsgierigheid naar hoe een zwangerschap is herken ik ook echt, maar het feit dat je vervolgens voor de rest van je leven moeder bent, trekt me dan weer minder 
RégineFilange, ik vind jouw bijdrages echt heel nuttig want ze verwoorden mijn gevoel duidelijker dan me zelf ooit is gelukt
Dat wat je beschrijft over 'bij een groepje horen' en nieuwsgierigheid naar hoe een zwangerschap is herken ik ook echt, maar het feit dat je vervolgens voor de rest van je leven moeder bent, trekt me dan weer minder
maandag 4 november 2019 om 15:11
Thanks. ‘t Komt wel goed, ben ik van overtuigd. Maar hoop dat de boel zich gedeisd houdt als nr. 2 eenmaal veilig en wel in mijn armen ligt, want dat zwanger worden vind ik dus echt geen k*t aan
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 4 november 2019 om 15:15
stokbootje schreef: ↑04-11-2019 15:08
RégineFilange, ik vind jouw bijdrages echt heel nuttig want ze verwoorden mijn gevoel duidelijker dan me zelf ooit is gelukt
Dankjewel, leuk om te lezen
Ben er ook wel veel mee bezig (geweest). Ook al ben ik er wel uit wat ik wil, blijft het nog steeds wel een ding voor me waar ik over blijf nadenken.
maandag 4 november 2019 om 15:20
Ik wilde ook geen kinderen, vond ze vooral druk, klierig en tijdrovend.
Heb nooit rammelende eierstokken gehad en het leven zonder kinderen vond ik gewoon te leuk en interessant genoeg.
Het lot bepaalde anders en op mijn 33e werd ik zwanger van mijn tweeling, ook nog een jongetjes. De jongetjes die ik kon vond ik altijd zo druk dus daar maakte ik me echt zorgen over.
En al mijn angsten zijn uitgekomen, ze waren mega druk, konden niks anders als rennen, stoeien vechten. Dan sla ik even het verhaal over dat ze het eerste jaar onophoudelijk hebben gejankt waardoor ons volledige sociaal leven ook op hun gat kwam te liggen.
Ik ben eerlijk dat ik het niet altijd een feestje vond. Juist ik die geen enkele affiniteit met kinderen had..
Nog steeds vind ik kinderen niet heel leuk, vind ze nog steeds druk, rommelmakers en tijdrovend..
Maar man wat houd ik van de mijne ❤❤❤
Heb nooit rammelende eierstokken gehad en het leven zonder kinderen vond ik gewoon te leuk en interessant genoeg.
Het lot bepaalde anders en op mijn 33e werd ik zwanger van mijn tweeling, ook nog een jongetjes. De jongetjes die ik kon vond ik altijd zo druk dus daar maakte ik me echt zorgen over.
En al mijn angsten zijn uitgekomen, ze waren mega druk, konden niks anders als rennen, stoeien vechten. Dan sla ik even het verhaal over dat ze het eerste jaar onophoudelijk hebben gejankt waardoor ons volledige sociaal leven ook op hun gat kwam te liggen.
Ik ben eerlijk dat ik het niet altijd een feestje vond. Juist ik die geen enkele affiniteit met kinderen had..
Nog steeds vind ik kinderen niet heel leuk, vind ze nog steeds druk, rommelmakers en tijdrovend..
Maar man wat houd ik van de mijne ❤❤❤
maandag 4 november 2019 om 15:23
Dit. Geen seconde over getwijfeld, ik word al niet goed als ik kinderstemmen hoor, dus inderdaad beter dat ik ze niet gekregen hebredbulletje schreef: ↑04-11-2019 13:37Nooit twijfels gehad, al jong een hekel aan gedrag/gedrein van kleine kinderen en totaal geen affiniteit met de belevingswereld van jonge kinderen. Ook ben ik te graag op mezelf om jarenlang met een kind in één huis te moeten leven.
maandag 4 november 2019 om 15:25
Hier bewust kinderloos. Nooit getwijfeld.
Het was dat anderen mij er op aanspraken, dat ik later vast wel kinderen zou willen, dat ik er eens bewust over ben gaan nadenken hoe het voor mij zit/zat. En Nee, ik wil ze gewoon niet. Geen specifieke redenen voor, behalve dat er helemaal niets in mij zegt..'Ik wil kinderen of moeder worden"
Ik geniet wel ontzettend van mijn vrij(e)heidtijd.
Ik hoor nog steeds wel eens 'je weet niet wat je mist'...en dat klopt, weet ik ook niet en dat wil ik dan ook graag zo houden, want wat er niet is geweest kan ik ook niet missen!
N.B.: Ik heb trouwens totaal geen probleem met of iets tegen kinderen. Vind de kinderen van vrienden en vriendinnen hartstikke leuk, maar vooral voor hen!
Het was dat anderen mij er op aanspraken, dat ik later vast wel kinderen zou willen, dat ik er eens bewust over ben gaan nadenken hoe het voor mij zit/zat. En Nee, ik wil ze gewoon niet. Geen specifieke redenen voor, behalve dat er helemaal niets in mij zegt..'Ik wil kinderen of moeder worden"
Ik geniet wel ontzettend van mijn vrij(e)heidtijd.
Ik hoor nog steeds wel eens 'je weet niet wat je mist'...en dat klopt, weet ik ook niet en dat wil ik dan ook graag zo houden, want wat er niet is geweest kan ik ook niet missen!
N.B.: Ik heb trouwens totaal geen probleem met of iets tegen kinderen. Vind de kinderen van vrienden en vriendinnen hartstikke leuk, maar vooral voor hen!
jenny80 wijzigde dit bericht op 04-11-2019 15:32
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
11.93% gewijzigd
maandag 4 november 2019 om 15:28
En dit! Ik had dit ook heel goed kunnen typen!EadlynSchreave schreef: ↑04-11-2019 14:03Ik heb heel bewust geen kinderen. Nooit over getwijfeld.
Mijn eerste reactie bij een zwangerschap is 'wat erg voor je' of 'is het een ongelukje'. Er is echt een cel in mijn lichaam die er ook maar iets leuks aan vind.
Ik voel echt een soort van walging als ik weer eens gemaakt leuk moet doen over de volgende zwangerschap van een vriendin of als ik hoor dat mijn broers en zussen hun kinderen meenemen als we een verjaardag vieren bij een van mijn ouders.
maandag 4 november 2019 om 15:33
Volgens mij heeft wat je voor andere-kinderen voelt, ook heel weinig te maken, met wat je uiteindelijk voor je eigen kinderen voelt.mafalda schreef: ↑04-11-2019 15:20Ik wilde ook geen kinderen, vond ze vooral druk, klierig en tijdrovend.
Heb nooit rammelende eierstokken gehad en het leven zonder kinderen vond ik gewoon te leuk en interessant genoeg.
Het lot bepaalde anders en op mijn 33e werd ik zwanger van mijn tweeling, ook nog een jongetjes. De jongetjes die ik kon vond ik altijd zo druk dus daar maakte ik me echt zorgen over.
En al mijn angsten zijn uitgekomen, ze waren mega druk, konden niks anders als rennen, stoeien vechten. Dan sla ik even het verhaal over dat ze het eerste jaar onophoudelijk hebben gejankt waardoor ons volledige sociaal leven ook op hun gat kwam te liggen.
Ik ben eerlijk dat ik het niet altijd een feestje vond. Juist ik die geen enkele affiniteit met kinderen had..
Nog steeds vind ik kinderen niet heel leuk, vind ze nog steeds druk, rommelmakers en tijdrovend..
Maar man wat houd ik van de mijne ❤❤❤
Ik vind maar weinig mensen leuk, en maar heel weinig kinderen. Vind baby's vooral lastig. Dreumesen vooral viezig (overal snot) etc.
Maar wat je voor je eigen kind voelt, is echt iets anders. Zit toch een oergevoel achter, want objectief gezien, zijn mijn kinderen vast niet de leukste kinderen ooit. Maar toch he... Ga ik voor zo door het vuur
maandag 4 november 2019 om 15:34
Ik heb altijd geroepen dat ik kinderen wil maar sinds een jaar of twee is dat ineens helemaal omgeslagen. Dat is denk ik geleidelijk gegaan, na een heftige depressie en slechte relatie. Ik ben daardoor gaan nadenken over wat het met zich meebrengt en wat dat voot mij inhoudt en ik denk oprecht dat ik het niet kan.
Ik heb er geen geduld voor en heb erg behoefte aan eigen tijd en rust in mijn hoofd. Ik ben gevoelig voor depressies/angsten en zou dus niet de moeder kunnen zijn die ik wil zijn mocht ik een kindje hebben. Ook zie ik mezelf niet door een zwangerschap heenkomen met alle bijkomende ellende.
Maar daarentegen heb ik mezelf er ook nog niet 100 procent bij neergelegd maar ik denk dat dat meer komt door de druk van buitenaf. Het hoort erbij en het geeft toch het gevoel dat je dan minder geaccepteerd wordt ofzo.
Dus ja, lastig.
(Grappig genoeg werk ik met kids en dat vind ik heel leuk maar ben ook super blij als ik weer naar huis mag)
Ik heb er geen geduld voor en heb erg behoefte aan eigen tijd en rust in mijn hoofd. Ik ben gevoelig voor depressies/angsten en zou dus niet de moeder kunnen zijn die ik wil zijn mocht ik een kindje hebben. Ook zie ik mezelf niet door een zwangerschap heenkomen met alle bijkomende ellende.
Maar daarentegen heb ik mezelf er ook nog niet 100 procent bij neergelegd maar ik denk dat dat meer komt door de druk van buitenaf. Het hoort erbij en het geeft toch het gevoel dat je dan minder geaccepteerd wordt ofzo.
Dus ja, lastig.
(Grappig genoeg werk ik met kids en dat vind ik heel leuk maar ben ook super blij als ik weer naar huis mag)
maandag 4 november 2019 om 15:40
Nooit een hele sterke kinderwens gehad. Ik heb lang gedacht dat het bij ons heel lastig of zelfs niet zou lukken ooit kinderen te krijgen wegens een ziekte in het verleden. Ik ben heel stellig geweest dat ik echt geen kinderen wilde. Dacht bij mijzelf ook als iemand zei dat ze zwanger was, ‘sterkte’. Of als ik jonge ouders op het vliegveld al hun bagage van de band haalde, met jankende kinderen en buggy’s NO WAY!
tot dat er steeds meer zwangeren om mij heen waren en die ziekte niet van invloed bleek op het krijgen van een kind. Ineens schreeuwde mijn lichaam, ‘ik wil een kind’ Toen was ik snel zwanger.
Als ik in het begin tegen vriendinnen vertelde dat ik zwanger was, ‘ Uh jij, je maakt een grap’
Ik heb nog steeds niks met babyshowers en dat soort onzin.
tot dat er steeds meer zwangeren om mij heen waren en die ziekte niet van invloed bleek op het krijgen van een kind. Ineens schreeuwde mijn lichaam, ‘ik wil een kind’ Toen was ik snel zwanger.
Als ik in het begin tegen vriendinnen vertelde dat ik zwanger was, ‘ Uh jij, je maakt een grap’
Ik heb nog steeds niks met babyshowers en dat soort onzin.
northcape wijzigde dit bericht op 04-11-2019 15:57
42.49% gewijzigd
