Zwanger
alle pijlers
Hyperemesis Gravidarum nu weer zwanger
maandag 1 oktober 2018 om 03:38
Hallo dames,
Precies net heb ik positief getest en ik kan nu niet meer slapen van blijheid. We wilden zo graag weer een kindje en ik voelde mij al even zwanger, dus het was ontzettend mooi om een positieve test in handen te hebben.
Wel gaan er meteen vragen door mijn hoofd. Hoe zou deze zwangerschap verlopen. Bij mijn vorige zwangerschap was ik ontzettend misselijk. Met 14 weken kon ik nog maar weinig. Ik moest zoveel overgeven dat ik erg zwak was geworden. Ben ook veel in het ziekenhuis geweest. Meerdere dagopnames gehad en zelfs een tijdje opgenomen geweest.
Ik heb van meerdere mensen opmerkingen gekregen van je laat het toch wel bij 1 kind of ik zou het niet snappen als je weer zwanger zou zijn.
Ik heb er nooit over getwijfeld dat ik als het ons gegund zou zijn nog meer kinderen zou willen. Het is zoiets moois wat je ervoor terug krijgt dat ik die 9 maand ook wel doorkom.
Aan de andere kant sta ik er ook wel nuchter in. We zien wel hoe het loopt.
Zijn er misschien dames die ervaring hebben met extreem misselijkheid?
Precies net heb ik positief getest en ik kan nu niet meer slapen van blijheid. We wilden zo graag weer een kindje en ik voelde mij al even zwanger, dus het was ontzettend mooi om een positieve test in handen te hebben.
Wel gaan er meteen vragen door mijn hoofd. Hoe zou deze zwangerschap verlopen. Bij mijn vorige zwangerschap was ik ontzettend misselijk. Met 14 weken kon ik nog maar weinig. Ik moest zoveel overgeven dat ik erg zwak was geworden. Ben ook veel in het ziekenhuis geweest. Meerdere dagopnames gehad en zelfs een tijdje opgenomen geweest.
Ik heb van meerdere mensen opmerkingen gekregen van je laat het toch wel bij 1 kind of ik zou het niet snappen als je weer zwanger zou zijn.
Ik heb er nooit over getwijfeld dat ik als het ons gegund zou zijn nog meer kinderen zou willen. Het is zoiets moois wat je ervoor terug krijgt dat ik die 9 maand ook wel doorkom.
Aan de andere kant sta ik er ook wel nuchter in. We zien wel hoe het loopt.
Zijn er misschien dames die ervaring hebben met extreem misselijkheid?
maandag 1 oktober 2018 om 06:18
Drie kinderen, drie keer tor het einde ziek geweest. Het hoort er voor mij gewoon bij. Het beste wat je kan doen als je weer misselijk wordt want het hoeft namelijk niet, is je er bij neerleggen en goed je rust pakken. Prikkels vermijden. Die maakte mij erger ziek. Ik deed niets meer in huis. Kreeg hulp met de kinderen en pakte zo veel mogelijk rust. Ik sprak het liefst bij ons thuis af zodat als ik het zat was gelijk rust kon pakken. En let op wat je eet want wat eruit gaat moet er weer in anders moet je naar het ziekenhuis en daar met al het licht, de geluiden en de drukte werd ik alleen maar zieker.
Er komt vanzelf een einde aan. Succes!
Er komt vanzelf een einde aan. Succes!
maandag 1 oktober 2018 om 06:24
Tvp. Reageer later even uitgebreider.
Zit je ook al bij de ZEHG facebookgroep?
En op de website van ZEHG kun je een bestand downloaden volgens mij met adviezen voor dingen die je kunt doen als je (opnieuw) een HG zwangerschap verwacht. Bijv bespreken van vroeg starten met medicatie etc.
En gefeliciteerd natuurlijk!
Zit je ook al bij de ZEHG facebookgroep?
En op de website van ZEHG kun je een bestand downloaden volgens mij met adviezen voor dingen die je kunt doen als je (opnieuw) een HG zwangerschap verwacht. Bijv bespreken van vroeg starten met medicatie etc.
En gefeliciteerd natuurlijk!
maandag 1 oktober 2018 om 06:41
Bladiebladieba 2016
Rust pakken is idd een goede tip. Dat deed ik ook veel. Denk wel dat het nu anders wordt met een peuter om me heen. Ik was in mijn zwangerschap destijds heel erg met de bezig met wat anderen wel niet moesten denken. Zwanger zijn is niet ziek zijn dus ik ging maar door en door tot ik met 14 weken zo goed als niets meer kon. Ik ben wel van plan om er nuchterder in te staan nu. Herken je dit gevoel?
2 weken terug had ik flink de griep en ook blaasontsteking toen kon ik niets meer binnen houden een paar dagen. Daarna ging het gelukkig beter. Sinds vorige week donderdag wel een paar keer overgegeven, maar voel me verder gelukkig goed.
Yellow002 goede tip van de facebooksite
Rust pakken is idd een goede tip. Dat deed ik ook veel. Denk wel dat het nu anders wordt met een peuter om me heen. Ik was in mijn zwangerschap destijds heel erg met de bezig met wat anderen wel niet moesten denken. Zwanger zijn is niet ziek zijn dus ik ging maar door en door tot ik met 14 weken zo goed als niets meer kon. Ik ben wel van plan om er nuchterder in te staan nu. Herken je dit gevoel?
2 weken terug had ik flink de griep en ook blaasontsteking toen kon ik niets meer binnen houden een paar dagen. Daarna ging het gelukkig beter. Sinds vorige week donderdag wel een paar keer overgegeven, maar voel me verder gelukkig goed.
Yellow002 goede tip van de facebooksite
maandag 1 oktober 2018 om 07:24
Ik zit in hetzelfde schuitje. Beide zwangerschappen heb ik gevaarlijk veel gewicht verloren en bij de jongste tot de dag van de bevalling iedere dag zo’n 10x overgegeven.
Man vond de zwangerschap dermate zwaar, omdat ik dus voor pampus lag, dat dat een goede reden zou zijn geen kinderen meer te willen.
Nu ben ik dus weer zwanger en probeer iedere kwaal en misselijkheid zo veel mogelijk te verbergen voor mijn man, omdat hij direct in de paniek schiet dat het weer 9 maanden hel gaat zijn.
Ik heb het bij vorige zwangerschappen zoveel mogelijk onderdrukt. Gewoon doorgewerkt met een emmer onder mn bureau, Mede onder druk van mijn baas toen. Deze keer plan ik echt meer rust nemen. En natuurlijk stoicijns door blijven gaan met gezond eten, ondanks dat het er toch wel weer uit komt.
Man vond de zwangerschap dermate zwaar, omdat ik dus voor pampus lag, dat dat een goede reden zou zijn geen kinderen meer te willen.
Nu ben ik dus weer zwanger en probeer iedere kwaal en misselijkheid zo veel mogelijk te verbergen voor mijn man, omdat hij direct in de paniek schiet dat het weer 9 maanden hel gaat zijn.
Ik heb het bij vorige zwangerschappen zoveel mogelijk onderdrukt. Gewoon doorgewerkt met een emmer onder mn bureau, Mede onder druk van mijn baas toen. Deze keer plan ik echt meer rust nemen. En natuurlijk stoicijns door blijven gaan met gezond eten, ondanks dat het er toch wel weer uit komt.
maandag 1 oktober 2018 om 07:33
Tiramisuusje heftig zeg. Ik begrijp dat het voor je man ook geen leuke tijd is maar gelukkig is het tijdelijk. Ook nog de druk van je baas erbij? Heb je dezelfde baas nog?
Ik heb een baan in de zorg. Mijn leidinggevende was heel begripvol en de bedrijfsarts heeft 1 keer gebeld en zei dat ik aan mezelf moest denken.
Hoe sta jij tegenover medicatie? Ik hoor ook goede verhalen over acupunctuur.
En ik denk geen zwangerschap is hetzelfde, misschien zijn we nu veel minder misselijk.
Ik heb een baan in de zorg. Mijn leidinggevende was heel begripvol en de bedrijfsarts heeft 1 keer gebeld en zei dat ik aan mezelf moest denken.
Hoe sta jij tegenover medicatie? Ik hoor ook goede verhalen over acupunctuur.
En ik denk geen zwangerschap is hetzelfde, misschien zijn we nu veel minder misselijk.
maandag 1 oktober 2018 om 08:21
Herkenbaar! Ik ben nu zwanger van de 2e en ook voor de 2e keer een hg zwangerschap. Nu (22 weken) hou ik eten en drinken binnen zolang ik mijn medicatie netjes slik, sta jij hier voor open mocht je weer misselijk worden? Hierdoor blijft t voor mij dragelijk en kan ik zelf ook nog een beetje voor onze peuter zorgen, wat de eerste 20 weken echt niet ging!
Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens!
Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens!
maandag 1 oktober 2018 om 08:22
maandag 1 oktober 2018 om 08:27
Dankjewel Suykerspin.
Wel een heftige tijd heb je dus achter de rug. Jij ook nog gefeliciteerd!
Ja ik sta wel open voor medicatie. Zonder medicatie had ik dagen dat ik elk uur wel moest overgeven en moest ik steeds aan het infuus. Ik heb zetpillen gehad tot het laatst toe. Met 37,5 week zijn ze toen begonnen met inleiden.
Wel een heftige tijd heb je dus achter de rug. Jij ook nog gefeliciteerd!
Ja ik sta wel open voor medicatie. Zonder medicatie had ik dagen dat ik elk uur wel moest overgeven en moest ik steeds aan het infuus. Ik heb zetpillen gehad tot het laatst toe. Met 37,5 week zijn ze toen begonnen met inleiden.
maandag 1 oktober 2018 om 08:45
Pfff das ook wel heftig zeg! Ik heb bij de 1e wel de 40 weken volgemaakt, toen had ik de 2e helft ook weinig last nog gelukkig. Nu wat meer omdat ik ook minder rust kan pakken met zo'n rondrennend kereltje erbij. Maar ja, ik geef nu gemiddeld nog 1x per dag over, in tegenstelling tot de 20 keer per dag de 1e 20 weken valt dit reuze mee!
De zetpillen deden niets voor mij trouwens, slik nu een heel lage dosering haldol samen met omeprazol als maagbesxhermer, hiermee kom ik de dagen best goed door!
De zetpillen deden niets voor mij trouwens, slik nu een heel lage dosering haldol samen met omeprazol als maagbesxhermer, hiermee kom ik de dagen best goed door!
maandag 1 oktober 2018 om 08:52
Kate22kate, gelukkig heb ik nu een andere baas en ik verwacht dat hij echt wel meer begrip heeft. Mijn vorige baas snapte echt niets van zwangerschap, ik weet nog dat hij zei ‘het is niet alsof je kanker hebt of zo’.... En dat was dan net nadat ik voor mijn werk ergens heen gevlogen was en de hele vlucht zo had zitten overgeven dat alle kotszakjes in het vliegtuig op waren ....
Ik denk dat ik deze keer wel om medicatie ga vragen als het weer zo erg wordt. Ik doe het liever niet, maar ik denk dat ik er nu meer voor open sta.
Maar... tot nu toe ben ik alleen maar misselijk de hele tijd, maar ik kan mijn eten gewoon binnen houden!
Maar zelfs in het ergste geval wordt het na zo’n 40 weken stukken beter. Al raak je HG nooit echt meer helemaal kwijt in mijn ervaring.
Ik denk dat ik deze keer wel om medicatie ga vragen als het weer zo erg wordt. Ik doe het liever niet, maar ik denk dat ik er nu meer voor open sta.
Maar... tot nu toe ben ik alleen maar misselijk de hele tijd, maar ik kan mijn eten gewoon binnen houden!
Maar zelfs in het ergste geval wordt het na zo’n 40 weken stukken beter. Al raak je HG nooit echt meer helemaal kwijt in mijn ervaring.
maandag 1 oktober 2018 om 09:13
Ik had het ook beide zwangerschappen. Enige was wel dat het de 1e keer mij echt overviel, bij de 2e wist ik wat er ging gebeuren. Ik was er nóg zieker van, maar ik kon er beter mee omgaan.
Ja ook bij mij zeiden ze dat ze niet snapten dat ik er nog een keer voor ging. En ik ging toch zeker niet voor een 3e? Ja ik was hondsberoerd, maar ik had het er ook voor over. Op sommige momenten natuurlijk niet, hahaha. Maar ik wist waar ik het voor deed.
Ja ook bij mij zeiden ze dat ze niet snapten dat ik er nog een keer voor ging. En ik ging toch zeker niet voor een 3e? Ja ik was hondsberoerd, maar ik had het er ook voor over. Op sommige momenten natuurlijk niet, hahaha. Maar ik wist waar ik het voor deed.
maandag 1 oktober 2018 om 09:48
Gefeliciteerd!! Wat leuk dat je weer zwanger bent!
Bij mijn vorige zwangerschap gaf ik gemiddeld 24x per dag over. Medicatie werkte op een gegeven moment in de tweede trimester wel, miste ik een dag. dan begon het overgeven weer van voor af aan. Ik ben gelukkig niet opgenomen geweest omdat ik telkens na een overgeef beurt veel dronk en weer wat at. (Dokter gaf wel aan dat het de 24 keer overgeven verklaarde, dus geen aanrader om dat te doen haha).
Momenteel 3 maanden zwanger en ik geef eens in de 2 dagen over! Net als jij ben ik er wel weer doodsbenauwd voor, nog steeds wel eigenlijk. Maar so far so good!
Hoe voel je je nu? Ik hoop dat jou hetzelfde gegund is als bij mij... maar probeer er niet teveel aan te denken, teveel aan hoofdpijn denken geeft immers ook hoofdpijn
Bij mijn vorige zwangerschap gaf ik gemiddeld 24x per dag over. Medicatie werkte op een gegeven moment in de tweede trimester wel, miste ik een dag. dan begon het overgeven weer van voor af aan. Ik ben gelukkig niet opgenomen geweest omdat ik telkens na een overgeef beurt veel dronk en weer wat at. (Dokter gaf wel aan dat het de 24 keer overgeven verklaarde, dus geen aanrader om dat te doen haha).
Momenteel 3 maanden zwanger en ik geef eens in de 2 dagen over! Net als jij ben ik er wel weer doodsbenauwd voor, nog steeds wel eigenlijk. Maar so far so good!
Hoe voel je je nu? Ik hoop dat jou hetzelfde gegund is als bij mij... maar probeer er niet teveel aan te denken, teveel aan hoofdpijn denken geeft immers ook hoofdpijn
maandag 1 oktober 2018 om 13:34
Zo flinke medicatie maar je moet wel wat. Was je zoontje door alles ook aan de kleine kant?Suykerspin schreef: ↑01-10-2018 08:45Pfff das ook wel heftig zeg! Ik heb bij de 1e wel de 40 weken volgemaakt, toen had ik de 2e helft ook weinig last nog gelukkig. Nu wat meer omdat ik ook minder rust kan pakken met zo'n rondrennend kereltje erbij. Maar ja, ik geef nu gemiddeld nog 1x per dag over, in tegenstelling tot de 20 keer per dag de 1e 20 weken valt dit reuze mee!
De zetpillen deden niets voor mij trouwens, slik nu een heel lage dosering haldol samen met omeprazol als maagbesxhermer, hiermee kom ik de dagen best goed door!
maandag 1 oktober 2018 om 13:38
Gelukkig heb je nu een andere baas. Zo overgeven in het vliegtuig kan toch ook niet.tiramisuusje schreef: ↑01-10-2018 08:52Kate22kate, gelukkig heb ik nu een andere baas en ik verwacht dat hij echt wel meer begrip heeft. Mijn vorige baas snapte echt niets van zwangerschap, ik weet nog dat hij zei ‘het is niet alsof je kanker hebt of zo’.... En dat was dan net nadat ik voor mijn werk ergens heen gevlogen was en de hele vlucht zo had zitten overgeven dat alle kotszakjes in het vliegtuig op waren ....
Ik denk dat ik deze keer wel om medicatie ga vragen als het weer zo erg wordt. Ik doe het liever niet, maar ik denk dat ik er nu meer voor open sta.
Maar... tot nu toe ben ik alleen maar misselijk de hele tijd, maar ik kan mijn eten gewoon binnen houden!
Maar zelfs in het ergste geval wordt het na zo’n 40 weken stukken beter. Al raak je HG nooit echt meer helemaal kwijt in mijn ervaring.
De medicatie was ik ook niet gek op maar ik hoefde niet meer elk uur over te geven. Ik had het bij mijn zoontje destijds ook vaak snacht, dan schrok ik wakker en stond de emmer al klaar naast bed
maandag 1 oktober 2018 om 13:41
Herkenbaar zeg. Ik heb ook dagen gehad dat ik uren in bad zat, daar werd ik ontspannen van. Heb meerdere malen tegen mijn man gezegd “nooit word ik weer zwanger” haha en nu ben ik hartstikke blij.Vergeetmenietje1980 schreef: ↑01-10-2018 09:13Ik had het ook beide zwangerschappen. Enige was wel dat het de 1e keer mij echt overviel, bij de 2e wist ik wat er ging gebeuren. Ik was er nóg zieker van, maar ik kon er beter mee omgaan.
Ja ook bij mij zeiden ze dat ze niet snapten dat ik er nog een keer voor ging. En ik ging toch zeker niet voor een 3e? Ja ik was hondsberoerd, maar ik had het er ook voor over. Op sommige momenten natuurlijk niet, hahaha. Maar ik wist waar ik het voor deed.
maandag 1 oktober 2018 om 13:47
Dat laatste heb je gelijk in. Ik ben alleen wel voorzichtig door echt kleine porties te nemen.Gebruikersnaamingebruik schreef: ↑01-10-2018 09:48Gefeliciteerd!! Wat leuk dat je weer zwanger bent!
Bij mijn vorige zwangerschap gaf ik gemiddeld 24x per dag over. Medicatie werkte op een gegeven moment in de tweede trimester wel, miste ik een dag. dan begon het overgeven weer van voor af aan. Ik ben gelukkig niet opgenomen geweest omdat ik telkens na een overgeef beurt veel dronk en weer wat at. (Dokter gaf wel aan dat het de 24 keer overgeven verklaarde, dus geen aanrader om dat te doen haha).
Momenteel 3 maanden zwanger en ik geef eens in de 2 dagen over! Net als jij ben ik er wel weer doodsbenauwd voor, nog steeds wel eigenlijk. Maar so far so good!
Hoe voel je je nu? Ik hoop dat jou hetzelfde gegund is als bij mij... maar probeer er niet teveel aan te denken, teveel aan hoofdpijn denken geeft immers ook hoofdpijn
In mijn eerste zwangerschap heb ik urine ingeleverd voor moeders voor moeders. Ik vond dat ik dat moest doen omdat ik het geluk had wel zwanger te mogen worden. Misschien egoïstisch maar nu ga ik dat niet doen. Ik stond steeds kokhalzend de flessen te vullen.
Heb de tandarts voor eind van de week ook afgezegd, ik heb zo’n kokhals reflectie ook met het innemen van foliumzuur en tandenpoetsen. Herken je dat?
maandag 1 oktober 2018 om 18:39
Hier dus ook een HG zwangerschap.
Ik zit op die fb site, ben niet heel actief maar je kan er wel steun aan hebben en gerichte tips krijgen ook.
Ben inmiddels 27 weken zwanger, slik nog lichte medicatie (alleen nog emesefene) en geef nog 1 tot 3x per dag over en kan inmiddels halve dagen werken. Tot 20 weken was het erg moeilijk met heel veel overgeven en dus ook ziekenhuisopnames. Vanaf 13 weken mocht ik ook primparan. Bij mij hielp dat maar ik lees van veel dames dat ze baad hebben bij Zofran.
Ik raad je wel aan om een verwijzing naar een gynecoloog te vragen (als je die nog niet hebt) en nu al een plan mbt medicatie en andere behandeling te vragen. En wellicht ook ook vast mensen in je netwerk te informeren zodat de zorg voor het kindje wat je al hebt kan worden overgenomen op momenten dat dat nodig is.
Veel sterkte!
Ik zit op die fb site, ben niet heel actief maar je kan er wel steun aan hebben en gerichte tips krijgen ook.
Ben inmiddels 27 weken zwanger, slik nog lichte medicatie (alleen nog emesefene) en geef nog 1 tot 3x per dag over en kan inmiddels halve dagen werken. Tot 20 weken was het erg moeilijk met heel veel overgeven en dus ook ziekenhuisopnames. Vanaf 13 weken mocht ik ook primparan. Bij mij hielp dat maar ik lees van veel dames dat ze baad hebben bij Zofran.
Ik raad je wel aan om een verwijzing naar een gynecoloog te vragen (als je die nog niet hebt) en nu al een plan mbt medicatie en andere behandeling te vragen. En wellicht ook ook vast mensen in je netwerk te informeren zodat de zorg voor het kindje wat je al hebt kan worden overgenomen op momenten dat dat nodig is.
Veel sterkte!
maandag 1 oktober 2018 om 21:51
Dankjewel voor je reactie.Yellow002 schreef: ↑01-10-2018 18:39Hier dus ook een HG zwangerschap.
Ik zit op die fb site, ben niet heel actief maar je kan er wel steun aan hebben en gerichte tips krijgen ook.
Ben inmiddels 27 weken zwanger, slik nog lichte medicatie (alleen nog emesefene) en geef nog 1 tot 3x per dag over en kan inmiddels halve dagen werken. Tot 20 weken was het erg moeilijk met heel veel overgeven en dus ook ziekenhuisopnames. Vanaf 13 weken mocht ik ook primparan. Bij mij hielp dat maar ik lees van veel dames dat ze baad hebben bij Zofran.
Ik raad je wel aan om een verwijzing naar een gynecoloog te vragen (als je die nog niet hebt) en nu al een plan mbt medicatie en andere behandeling te vragen. En wellicht ook ook vast mensen in je netwerk te informeren zodat de zorg voor het kindje wat je al hebt kan worden overgenomen op momenten dat dat nodig is.
Veel sterkte!
Bij de Facebooksite ga ik me aanmelden, tips zijn altijd welkom.
Wat knap dat je weer werkt. Is dit je eerste zwangerschap?
Zoals het nu gaat wil het nog, al moet ik wel in de gaten houden dat ik mijn grenzen niet ga verleggen. Bij mijn vorige zwangerschap barste ik met 14 weken in tranen uit bij de verloskundige dat ik niet meer wist hoe nu verder
Daarvoor had ik gedaan alsof het nog wel meeviel. Ik werkte fulltime en vaak nog wel meer, we hadden net een nieuwe woning waar ik elke avond hielp. Het was allemaal teveel.
Ik durfde op een gegeven moment de deur niet meer uit. Als ik de hond uitliet moest ik al overgeven in de bosjes. Boodschappen haalde ik in gedeelten, ik zette de kar ergens neer en liep tussendoor naar de auto om daar over te geven. Dat is wel een angst die ik heb, ik kan met een peuter niet steeds binnen blijven.
Ik heb na mijn vorige zwangerschap een gesprek met mijn huisarts gehad. Ze zei dat als ik weer een kinderwens heb ik altijd kan komen om te kijken hoe ze me kan helpen. Vanuit daar kan ik een doorverwijzing krijgen voor een gynaecoloog.
vrijdag 5 oktober 2018 om 10:16
Hoi TO! Hoe is het nu met je? Wil het allemaal nog een beetje?Kate22Kate schreef: ↑01-10-2018 13:34Zo flinke medicatie maar je moet wel wat. Was je zoontje door alles ook aan de kleine kant?
T is idd flinke medicatie maar ja, t is dat of de hele dag overgeven! Zoontje was prima op gewicht gelukkig. Mooi 7,5 pond, lijkt ook totaal geen last te hebben gehad van de medicatie toen. Hoop dat t bij nummer 2 hetzelfde is!
Goeie tips worden er verder hier gegeven! Vooral tijdig je rust pakken (=voordat je last krijgt heb ik door schade en schande geleerd) is een belangrijke denk ik! En bij mij was het heel belangrijk om op tijd aan de bel te trekken, zo heb ik deze zwangerschap voorkomen dat ik weer 15 kilo zou afvallen zoals de vorige keer, dat heeft me toen nog zolang gekost om daar qua energie weer bovenop te komen!
vrijdag 5 oktober 2018 om 10:23
Sterkte TO. Ik was ook flink misselijk en heel veel overgeven tijdens beiden zwangerschappen. Wel doorgewerkt (zoveel mogelijk), maar elke keer moest ik naar de wc lopen en in de auto lagen standaard kotszakjes, zodat ik bv even kon overgeven voordat ik het kdv binnen liep om de oudste op te halen. Rond 15 weken stond ik soms te tollen op mijn benen (achteraf snap ik niet dat ik niet meer rust heb genomen, maar ja, ik voelde toch alsof het mijn eigen keuze was ofzo). Mijn geluk was dat het rond 18 weken afnam en na 20 zo goed als weg was. Wat hemels dan weer! Bij de jongste ook medicijnen gehad, maar die deden in mijn beleving niet zoveel.
Overigens kreeg ik 2x een 9-ponder, dus echt klein waren ze niet...
Overigens kreeg ik 2x een 9-ponder, dus echt klein waren ze niet...
zaterdag 6 oktober 2018 om 08:16
Gelukkig hebben de baby’s er weinig van gemerkt.
Mijn zoontje was wel klein hij was net 2400 gram. Ze hadden hem nog kleiner verwacht.
Het gaat redelijk hier. Ben wel misselijk, maar voel me nog wel fit.
Ik ben er wel erg mee bezig dat ik nu echt rustig aan wil doen. Mijn omgeving weet nog niet dat ik zwanger ben en het lijkt deze week allemaal een beetje tegen te zitten. Mijn man moest 3 avonden overwerken, mijn vader is kort opgenomen geweest in het ziekenhuis en op mijn werk waren zieken waardoor ik met minder personeel moest werken. Gisteren ook met mijn man besproken dat ik het binnenkort toch wel wil vertellen zodat er iets meer rekening kan worden gehouden/begrip komt.
Mijn zoontje was wel klein hij was net 2400 gram. Ze hadden hem nog kleiner verwacht.
Het gaat redelijk hier. Ben wel misselijk, maar voel me nog wel fit.
Ik ben er wel erg mee bezig dat ik nu echt rustig aan wil doen. Mijn omgeving weet nog niet dat ik zwanger ben en het lijkt deze week allemaal een beetje tegen te zitten. Mijn man moest 3 avonden overwerken, mijn vader is kort opgenomen geweest in het ziekenhuis en op mijn werk waren zieken waardoor ik met minder personeel moest werken. Gisteren ook met mijn man besproken dat ik het binnenkort toch wel wil vertellen zodat er iets meer rekening kan worden gehouden/begrip komt.
