Zwanger
alle pijlers
Keizersnede of opnieuw vaginaal na totaalruptuur?
zaterdag 16 november 2024 om 13:29
Hallo allemaal, ik ben nu 22 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn eerste kindje is vorig jaar helaas met 37 + 4 overleden in mijn buik. Ik moest toen vaginaal bevallen en ben ingeleid. Helaas is de bevalling niet goed gegaan, mede door zijn grote hoofdje (waterhoofd) en een veel te snelle persfase. Ik ben volledig uitgescheurd (graad 3c + vaginawandruptuur aan beide kanten) en daarna op de OK 2 uur lang gehecht door een chirurg + AIOS. De pijn nadat de ruggenprik was uitgewerkt was ondraaglijk. De eerste week kon ik niet staan. Ik viel telkens flauw, problemen met stoelgang en mocht daarom nog niet weg. Ik heb iedere dag gehuild in het ziekenhuisbed omdat het steeds langer duurde en ik zo bang was dat ik de crematie van mijn eigen kind niet op tijd bij zou kunnen wonen.
Bij de nacontrole met 4 weken gaf de chirurg aan dat het mooi aan het genezen was. Zij heeft toen nog een drietal hechtingen verwijderd. Het verdere herstel heeft maanden geduurd en was traumatisch. Pas na 4 weken kon ik weer langer dan 10 minuten lopen en me fatsoenlijk omdraaien in bed. En pas met 13 weken was de wond helemaal dicht. Zeker in combinatie met het verlies van ons kindje was het echt ontzettend zwaar. Er gingen vele dagen voorbij waarop ik het leven niet meer zag zitten. Het hoefde voor mij niet meer. Hoewel ik tot nu toe geen echte incontinentieklachten heb, heb ik er een litteken aan over gehouden dat op bepaalde plekken nog steeds gevoelig is en kan irriteren (met name bij warm weer of bij veel en actief bewegen).
Met alles wat er gebeurd is, had ik nooit gedacht ooit weer mijn leven op te kunnen pakken, laat staan zwanger te durven worden. Ik vind het dan ook meer dan spannend allemaal. Voor de bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een vaginale bevalling. Er is 6 maanden na mijn vorige bevalling een echo gemaakt van mijn kringspier. Daar was een beetje schade te zien. Gynaecoloog zei dat ze de schade nog te overzien vond en dat mijn perineum mooi geheeld is. Ze heeft me geadviseerd om een volgende keer weer vaginaal te bevallen. De risico's van een vaginale bevalling zouden niet opwegen tegen de morbiditeit van een keizersnede. En het is ook beter voor mijn kindje.
Vaginaal zou dus in theorie moeten kunnen, maar ik merk toch dat ik er erg angstig voor ben. Voor herhaling van de complicatie en wellicht zelfs een verergering van mijn klachten. Ik vraag me af of ik toch niet voor een geplande KS moet gaan. Tegelijkertijd weet ik dat het herstel daarvan ook niet mals is en complicaties kan geven. Het voelt voor mij dus echt als een duivels dilemma.
Nu mijn vragen:
-Wie van jullie heeft een totaalruptuur gehad? Hoe was het herstel ervan en heb je nog restklachten? Heeft een volgende vaginale bevalling je klachten verergerd?
-Zijn er onder jullie die zowel een totaalruptuur als een keizersnede hebben gehad? Hoe zou je het herstel met elkaar vergelijken? Welk herstel vond je fijner?
Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ben toch benieuwd.
Sorry voor de lange post en vast bedankt voor jullie antwoorden.
Bij de nacontrole met 4 weken gaf de chirurg aan dat het mooi aan het genezen was. Zij heeft toen nog een drietal hechtingen verwijderd. Het verdere herstel heeft maanden geduurd en was traumatisch. Pas na 4 weken kon ik weer langer dan 10 minuten lopen en me fatsoenlijk omdraaien in bed. En pas met 13 weken was de wond helemaal dicht. Zeker in combinatie met het verlies van ons kindje was het echt ontzettend zwaar. Er gingen vele dagen voorbij waarop ik het leven niet meer zag zitten. Het hoefde voor mij niet meer. Hoewel ik tot nu toe geen echte incontinentieklachten heb, heb ik er een litteken aan over gehouden dat op bepaalde plekken nog steeds gevoelig is en kan irriteren (met name bij warm weer of bij veel en actief bewegen).
Met alles wat er gebeurd is, had ik nooit gedacht ooit weer mijn leven op te kunnen pakken, laat staan zwanger te durven worden. Ik vind het dan ook meer dan spannend allemaal. Voor de bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een vaginale bevalling. Er is 6 maanden na mijn vorige bevalling een echo gemaakt van mijn kringspier. Daar was een beetje schade te zien. Gynaecoloog zei dat ze de schade nog te overzien vond en dat mijn perineum mooi geheeld is. Ze heeft me geadviseerd om een volgende keer weer vaginaal te bevallen. De risico's van een vaginale bevalling zouden niet opwegen tegen de morbiditeit van een keizersnede. En het is ook beter voor mijn kindje.
Vaginaal zou dus in theorie moeten kunnen, maar ik merk toch dat ik er erg angstig voor ben. Voor herhaling van de complicatie en wellicht zelfs een verergering van mijn klachten. Ik vraag me af of ik toch niet voor een geplande KS moet gaan. Tegelijkertijd weet ik dat het herstel daarvan ook niet mals is en complicaties kan geven. Het voelt voor mij dus echt als een duivels dilemma.
Nu mijn vragen:
-Wie van jullie heeft een totaalruptuur gehad? Hoe was het herstel ervan en heb je nog restklachten? Heeft een volgende vaginale bevalling je klachten verergerd?
-Zijn er onder jullie die zowel een totaalruptuur als een keizersnede hebben gehad? Hoe zou je het herstel met elkaar vergelijken? Welk herstel vond je fijner?
Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ben toch benieuwd.
Sorry voor de lange post en vast bedankt voor jullie antwoorden.
myladylina wijzigde dit bericht op 17-11-2024 23:22
11.30% gewijzigd
zaterdag 16 november 2024 om 14:54
zaterdag 16 november 2024 om 15:15
Ik vind dat er veel te voorzichtig wordt omgesprongen met keizersnede. Er zijn zat landen waar het bijna de standaard is. Nu gaat dat wel erg ver. Maar in jouw geval waarbij de bevalling zo immens beladen is zou ik niet twijfelen over een geplande keizersnede. Gaat je ook in de laatste fase van de zwangerschap ontzettend veel opluchting en stress vermindering opleveren.
zaterdag 16 november 2024 om 15:34
Ik had een totaal ruptuur bij de eerste. Mijn kringspier was voldoende okee om een vaginale tweede bevalling mogelijk te maken. Ik wilde dat ook, mijn vertrouwen in medisch personeel is niet zo groot, dus ik heb daar voor gekozen. De tweede bevalling ging heel goed, twee hechtingen. Ik heb nu (44, 10 jaar na de laatste bevalling) minimale restschade: ik kan alleen lucht niet meer zo goed ophouden. De rest is geen probleem.
Maar: ik geloof dat iedere vrouw moet kiezen waar ze zelf het beste bij voelt. Leuk dat een vaginale bevalling zou kunnen, maar als je je geruster voelt bij een keizersnede, zou ik daarvoor kiezen.
Maar: ik geloof dat iedere vrouw moet kiezen waar ze zelf het beste bij voelt. Leuk dat een vaginale bevalling zou kunnen, maar als je je geruster voelt bij een keizersnede, zou ik daarvoor kiezen.
zaterdag 16 november 2024 om 15:40
+1gonniegijsje schreef: ↑16-11-2024 15:15Ik vind dat er veel te voorzichtig wordt omgesprongen met keizersnede. Er zijn zat landen waar het bijna de standaard is. Nu gaat dat wel erg ver. Maar in jouw geval waarbij de bevalling zo immens beladen is zou ik niet twijfelen over een geplande keizersnede. Gaat je ook in de laatste fase van de zwangerschap ontzettend veel opluchting en stress vermindering opleveren.
En een dikke
voor jou TO.
zaterdag 16 november 2024 om 15:54
ChunMee schreef: ↑16-11-2024 14:54Oeh, geen ervaring en geen deskundige, maar bevallen van een levend kindje zonder waterhoofd kan je niet vergelijken met de bevalling die jij hebt meegemaakt.
Maar ik begrijp dat dit een heel moeilijke beslissing is, ik kan me je angst voor een vaginale bevalling goed voorstellen.
Dankjewel
zaterdag 16 november 2024 om 16:01
Bedankt voor je reactie. Mijn eerste reactie nadat dit gebeurde was ook: ik ga dit nooit meer doen, ik wil sowieso een keizersnede bij een volgende. Maar door het consult met de urogynaecoloog ben ik gaan twijfelen. Met name omdat het beter is voor mijn kindje. Ze geeft ook aan dat het herhalingsrisico 'maar' zo'n 8 tot 10% is. En ze benadrukte heel erg de nadelen van een keizersnede, wat me dan toch weer angst inboezemde.gonniegijsje schreef: ↑16-11-2024 15:15Ik vind dat er veel te voorzichtig wordt omgesprongen met keizersnede. Er zijn zat landen waar het bijna de standaard is. Nu gaat dat wel erg ver. Maar in jouw geval waarbij de bevalling zo immens beladen is zou ik niet twijfelen over een geplande keizersnede. Gaat je ook in de laatste fase van de zwangerschap ontzettend veel opluchting en stress vermindering opleveren.
zaterdag 16 november 2024 om 16:11
Wat fijn dat je tweede bevalling zoveel beter ging. Zijn er dingen die je tijdens die bevalling anders hebt gedaan om je kans op uitscheuren te voorkomen?Ladara schreef: ↑16-11-2024 15:34Ik had een totaal ruptuur bij de eerste. Mijn kringspier was voldoende okee om een vaginale tweede bevalling mogelijk te maken. Ik wilde dat ook, mijn vertrouwen in medisch personeel is niet zo groot, dus ik heb daar voor gekozen. De tweede bevalling ging heel goed, twee hechtingen. Ik heb nu (44, 10 jaar na de laatste bevalling) minimale restschade: ik kan alleen lucht niet meer zo goed ophouden. De rest is geen probleem.
Maar: ik geloof dat iedere vrouw moet kiezen waar ze zelf het beste bij voelt. Leuk dat een vaginale bevalling zou kunnen, maar als je je geruster voelt bij een keizersnede, zou ik daarvoor kiezen.
zaterdag 16 november 2024 om 16:13
Och wat een vreselijke ervaring TO.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar ben wel verbaasd te lezen dat de arts aangeeft dat een keizersnede minder veilig is voor het kindje. Voor zover ik weet is een keizersnede juist heel veilig omdat het kindje niet door het geboortekanaal moet, en zijn de risico's vooral voor de moeder. En 8 à 10 procent herhalingsrisico zou ik persoonlijk best hoog vinden.
Als jij jezelf prettiger voelt bij de ene of de andere optie zou ik dat zwaar laten meewegen, het is al niet niks psychisch Als je erg twijfelt zou je ook een second opinion kunnen overwegen. En je mag/moet nog even, dus geef jezelf ook de ruimte om de beslissing uit te stellen of van mening te veranderen.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar ben wel verbaasd te lezen dat de arts aangeeft dat een keizersnede minder veilig is voor het kindje. Voor zover ik weet is een keizersnede juist heel veilig omdat het kindje niet door het geboortekanaal moet, en zijn de risico's vooral voor de moeder. En 8 à 10 procent herhalingsrisico zou ik persoonlijk best hoog vinden.
Als jij jezelf prettiger voelt bij de ene of de andere optie zou ik dat zwaar laten meewegen, het is al niet niks psychisch
Als je erg twijfelt zou je ook een second opinion kunnen overwegen. En je mag/moet nog even, dus geef jezelf ook de ruimte om de beslissing uit te stellen of van mening te veranderen.
zaterdag 16 november 2024 om 16:15
Ik heb een totaalruptuur gehad bij mijn tweede bevalling, gevolgd door een baarmoeder-blaas en endeldarmverzakking. Herstel ging redelijk vlot. Wel klachten aan over gehouden maar herstel van de verzakking was niet im frage wegens nog kinderwens.
Derde bevalling werd een subtotaalruptuur.
De vierde bevalling eindigde vrij onverwacht in een keizersnee. Dochter had veel ruimte en lag soms goed, soms in stuit. Toen ik gestript werd voelde de verloskundige geen hoofd en bleek ze idd weer in stuit te liggen. Omdat mijn bevallingen altijd heel snel gingen werd ik ingestuurd. De gynaecoloog wilde eerst draaien, zag ik het nut niet van in want ze kon met zo hard weer terug draaien. Daarna wilde hij dat ik een stuitbevalling ging doen.
Gezien de eerdere schade die ik opgelopen had wilde ik dat niet. De kans op incontinentie en verergering van de verzakking vond ik echt te groot bij een stuitbevalling maar daar had de dienstdoende gynaecoloog geen boodschap aan. Er werd idd maar gehamerd op de risico’s van een grote buikoperatie en de beste man werd echt kwaad toen ik bleef weigeren en vond dat ik hem dwong.
Uiteindelijk werd het toch een keizersnee. Andere gynaecoloog deed de operatie en dochter bleek ondertussen overdwars te liggen dus een stuitbevalling was uitgelopen op een drama waarschijnlijk.
Het was zéker niet beter geweest voor dochter, die het overigens net zo goed deed als haar broers.
Ik vind het ook naar om zo te benadrukken dat het béter is voor het kind. Uiteraard willen ouders het beste voor hun kind dus dat is een makkelijk argument om te overtuigen.
Het herstel van de keizersnee was veel en veel vlotter dan bij de beide rupturen. Zó fijn dat ik zonder helse pijn kon plassen en poepen en zonder de angst dat de verzakking nog erger was geworden. Geen pijnlijke hechtingen.
Ik vond dat gehamer op vaginaal bevallen zonder rekening te houden met de risico’s voor de moeder naar. De angst voor meer schade werd gewoon weggewuifd, terwijl die angst bij mij gewoon reeël was. Wel benadrukken dat een keizersnee zo’n grote buikoperatie is maar niet stil staan bij de grote gevolgen die zo ver uitscheuren voor een vrouw kan hebben.
Ik zou dus voor een keizersnee gaan.
Derde bevalling werd een subtotaalruptuur.
De vierde bevalling eindigde vrij onverwacht in een keizersnee. Dochter had veel ruimte en lag soms goed, soms in stuit. Toen ik gestript werd voelde de verloskundige geen hoofd en bleek ze idd weer in stuit te liggen. Omdat mijn bevallingen altijd heel snel gingen werd ik ingestuurd. De gynaecoloog wilde eerst draaien, zag ik het nut niet van in want ze kon met zo hard weer terug draaien. Daarna wilde hij dat ik een stuitbevalling ging doen.
Gezien de eerdere schade die ik opgelopen had wilde ik dat niet. De kans op incontinentie en verergering van de verzakking vond ik echt te groot bij een stuitbevalling maar daar had de dienstdoende gynaecoloog geen boodschap aan. Er werd idd maar gehamerd op de risico’s van een grote buikoperatie en de beste man werd echt kwaad toen ik bleef weigeren en vond dat ik hem dwong.
Uiteindelijk werd het toch een keizersnee. Andere gynaecoloog deed de operatie en dochter bleek ondertussen overdwars te liggen dus een stuitbevalling was uitgelopen op een drama waarschijnlijk.
Het was zéker niet beter geweest voor dochter, die het overigens net zo goed deed als haar broers.
Ik vind het ook naar om zo te benadrukken dat het béter is voor het kind. Uiteraard willen ouders het beste voor hun kind dus dat is een makkelijk argument om te overtuigen.
Het herstel van de keizersnee was veel en veel vlotter dan bij de beide rupturen. Zó fijn dat ik zonder helse pijn kon plassen en poepen en zonder de angst dat de verzakking nog erger was geworden. Geen pijnlijke hechtingen.
Ik vond dat gehamer op vaginaal bevallen zonder rekening te houden met de risico’s voor de moeder naar. De angst voor meer schade werd gewoon weggewuifd, terwijl die angst bij mij gewoon reeël was. Wel benadrukken dat een keizersnee zo’n grote buikoperatie is maar niet stil staan bij de grote gevolgen die zo ver uitscheuren voor een vrouw kan hebben.
Ik zou dus voor een keizersnee gaan.
lafleurnoire wijzigde dit bericht op 16-11-2024 16:19
6.67% gewijzigd
zaterdag 16 november 2024 om 16:19
Ik zou perineum massage en https://aniball.nl/ bespreken met je zorgverlener als je graag vaginaal wil bevallen.
En ik zou de keuze heel erg van je mentale energie en zorgen af laten hangen. Als je zorgelozer zwanger kan zijn met keizersnede zou ik dat zeker doen.
En ik zou de keuze heel erg van je mentale energie en zorgen af laten hangen. Als je zorgelozer zwanger kan zijn met keizersnede zou ik dat zeker doen.
zaterdag 16 november 2024 om 16:19
Ze gaf aan dat bij een vaginale bevalling het vocht uit de longen wordt gedrukt, wat beter is voor de ademhaling. En dat baby dan ook in aanraking komt met vaginale en anale bacteriën van moeder, die baby een beter immuunsysteem geven, etc.tortelduif schreef: ↑16-11-2024 16:13Och wat een vreselijke ervaring TO.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar ben wel verbaasd te lezen dat de arts aangeeft dat een keizersnede minder veilig is voor het kindje. Voor zover ik weet is een keizersnede juist heel veilig omdat het kindje niet door het geboortekanaal moet, en zijn de risico's vooral voor de moeder. En 8 à 10 procent herhalingsrisico zou ik persoonlijk best hoog vinden.
Als jij jezelf prettiger voelt bij de ene of de andere optie zou ik dat zwaar laten meewegen, het is al niet niks psychisch
Bedankt
zaterdag 16 november 2024 om 16:19
Myladylina schreef: ↑16-11-2024 16:11Wat fijn dat je tweede bevalling zoveel beter ging. Zijn er dingen die je tijdens die bevalling anders hebt gedaan om je kans op uitscheuren te voorkomen?
Ja, ik heb uitgezocht welke houding de minste kans op herhaling gaf (staand). Daar ging het ziekenhuis mee akkoord, maar ik heb tijdens (!) de bevalling de dienstdoende verpleegkundige nog moeten overtuigen, want ze vond het onzin en wilde me op het bed hebben. Maar goed, ik heb voet bij stuk gehouden en ben staand bevallen in twee persweeën. Met minimale schade.
zaterdag 16 november 2024 om 16:21
Vooral dat laatste lijkt me heel belangrijk in het geval van TO. Als je de hele zwangerschap al loopt te stressen over een vaginale bevalling.. zonde.-Rosings- schreef: ↑16-11-2024 16:19Ik zou perineum massage en https://aniball.nl/ bespreken met je zorgverlener als je graag vaginaal wil bevallen.
En ik zou de keuze heel erg van je mentale energie en zorgen af laten hangen. Als je zorgelozer zwanger kan zijn met keizersnede zou ik dat zeker doen.
zaterdag 16 november 2024 om 16:28
Hi Ladylina,
Heel heftig wat je hebt mee moeten maken, ik kan me helemaal voorstellen dat je het nu allemaal erg spannend vind. Vooropgesteld zou ik afgaan op je eigen gevoel, voor beide wat te zeggen.
Bij mijn eerste had ik ook een totaalruptuur en ik vond het ook echt een traumatische gebeurtenis, ook met het herstel daarna was de roze wolk ver te zoeken.
Ik zag als een berg op tegen de tweede bevalling, maar heb wel gekozen voor een vaginale bevalling. En daar ben ik achteraf ZO blij mee. Mijn tweede bevalling was een hele andere en positieve ervaring tov de eerste. En met een enkele uitwendige hechting ook zonder schade vanaf gekomen. Want mij heeft geholpen is dat mijn verloskundige me er echt doorheen gepraat heeft, en ik op mijn knieën ben gaan persen en zij heel goed zicht had op de boel daar beneden. Zij heeft me er echt goed doorheen gecoacht. En was zo dankbaar dat ik het ook op deze manier heb mogen ervaren.
Heel heftig wat je hebt mee moeten maken, ik kan me helemaal voorstellen dat je het nu allemaal erg spannend vind. Vooropgesteld zou ik afgaan op je eigen gevoel, voor beide wat te zeggen.
Bij mijn eerste had ik ook een totaalruptuur en ik vond het ook echt een traumatische gebeurtenis, ook met het herstel daarna was de roze wolk ver te zoeken.
Ik zag als een berg op tegen de tweede bevalling, maar heb wel gekozen voor een vaginale bevalling. En daar ben ik achteraf ZO blij mee. Mijn tweede bevalling was een hele andere en positieve ervaring tov de eerste. En met een enkele uitwendige hechting ook zonder schade vanaf gekomen. Want mij heeft geholpen is dat mijn verloskundige me er echt doorheen gepraat heeft, en ik op mijn knieën ben gaan persen en zij heel goed zicht had op de boel daar beneden. Zij heeft me er echt goed doorheen gecoacht. En was zo dankbaar dat ik het ook op deze manier heb mogen ervaren.
zaterdag 16 november 2024 om 16:43
Jeetje... 2 keer in je kringspier ingescheurd.LaFleurNoire schreef: ↑16-11-2024 16:15Ik heb een totaalruptuur gehad bij mijn tweede bevalling, gevolgd door een baarmoeder-blaas en endeldarmverzakking. Herstel ging redelijk vlot. Wel klachten aan over gehouden maar herstel van de verzakking was niet im frage wegens nog kinderwens.
Derde bevalling werd een subtotaalruptuur.
De vierde bevalling eindigde vrij onverwacht in een keizersnee. Dochter had veel ruimte en lag soms goed, soms in stuit. Toen ik gestript werd voelde de verloskundige geen hoofd en bleek ze idd weer in stuit te liggen. Omdat mijn bevallingen altijd heel snel gingen werd ik ingestuurd. De gynaecoloog wilde eerst draaien, zag ik het nut niet van in want ze kon met zo hard weer terug draaien. Daarna wilde hij dat ik een stuitbevalling ging doen.
Gezien de eerdere schade die ik opgelopen had wilde ik dat niet. De kans op incontinentie en verergering van de verzakking vond ik echt te groot bij een stuitbevalling maar daar had de dienstdoende gynaecoloog geen boodschap aan. Er werd idd maar gehamerd op de risico’s van een grote buikoperatie en de beste man werd echt kwaad toen ik bleef weigeren en vond dat ik hem dwong.
Uiteindelijk werd het toch een keizersnee. Andere gynaecoloog deed de operatie en dochter bleek ondertussen overdwars te liggen dus een stuitbevalling was uitgelopen op een drama waarschijnlijk.
Het was zéker niet beter geweest voor dochter, die het overigens net zo goed deed als haar broers.
Ik vind het ook naar om zo te benadrukken dat het béter is voor het kind. Uiteraard willen ouders het beste voor hun kind dus dat is een makkelijk argument om te overtuigen.
Het herstel van de keizersnee was veel en veel vlotter dan bij de beide rupturen. Zó fijn dat ik zonder helse pijn kon plassen en poepen en zonder de angst dat de verzakking nog erger was geworden. Geen pijnlijke hechtingen.
Ik vond dat gehamer op vaginaal bevallen zonder rekening te houden met de risico’s voor de moeder naar. De angst voor meer schade werd gewoon weggewuifd, terwijl die angst bij mij gewoon reeël was. Wel benadrukken dat een keizersnee zo’n grote buikoperatie is maar niet stil staan bij de grote gevolgen die zo ver uitscheuren voor een vrouw kan hebben.
Ik zou dus voor een keizersnee gaan.
Wat naar dat je behandeld bent door die gynaecoloog. Met je geschiedenis en een kindje dat in stuit ligt... als dat geen indicatie is voor een keizersnede dan weet ik het ook niet meer.
Ik echt heel erg je laatste paragraaf. Mijn gynaecoloog was er heel erg van overtuigd dat vaginaal bevallen beter was (voor mijn herstel), ondanks mijn zorgen over het waterhoofd. Het werd weggewuifd. En daarna werd er gedaan alsof het iets kleins is waar je sowieso weer van herstelt, terwijl ik er na ruim een jaar nog effecten van heb...
Heb jij nog veel pijn van je keizersnede? Of bekkenbodemproblemen?
zaterdag 16 november 2024 om 16:45
Wauw, wat stoer. Werd je tijdens de bevalling begeleid door een gynaecoloog?Ladara schreef: ↑16-11-2024 16:19Ja, ik heb uitgezocht welke houding de minste kans op herhaling gaf (staand). Daar ging het ziekenhuis mee akkoord, maar ik heb tijdens (!) de bevalling de dienstdoende verpleegkundige nog moeten overtuigen, want ze vond het onzin en wilde me op het bed hebben. Maar goed, ik heb voet bij stuk gehouden en ben staand bevallen in twee persweeën. Met minimale schade.
zaterdag 16 november 2024 om 16:51
+1gonniegijsje schreef: ↑16-11-2024 15:15Ik vind dat er veel te voorzichtig wordt omgesprongen met keizersnede. Er zijn zat landen waar het bijna de standaard is. Nu gaat dat wel erg ver. Maar in jouw geval waarbij de bevalling zo immens beladen is zou ik niet twijfelen over een geplande keizersnede. Gaat je ook in de laatste fase van de zwangerschap ontzettend veel opluchting en stress vermindering opleveren.
zaterdag 16 november 2024 om 17:00
Myladylina schreef: ↑16-11-2024 16:45Wauw, wat stoer. Werd je tijdens de bevalling begeleid door een gynaecoloog?
Ik had een medische indicatie door die totaal ruptuur, dus ik werd begeleid door het ziekenhuis. En ja, het was stoer, maar het had echt niet nodig moeten zijn. Zwangere vrouwen moeten niet tijdens de bevalling nog hun afspraken moeten verdedigen, omdat anders de dienstdoende jandoedel besluit dat het ook wel anders kan.
Zorg dat, wat je ook kiest, het op papier staat en je man bereid is om die afspraken voor je af te dwingen, als het jou niet lukt tijdens de bevalling. En sterkte
zaterdag 16 november 2024 om 17:25
Ah. Dat laatste schijnt deels gecompenseerd te worden in de moedermelk, dus als je borstvoeding wil geven kun je dat meewegen. Onderzoek van (zeg ik even uit mijn hoofd) UMC Utrecht.Myladylina schreef: ↑16-11-2024 16:19Ze gaf aan dat bij een vaginale bevalling het vocht uit de longen wordt gedrukt, wat beter is voor de ademhaling. En dat baby dan ook in aanraking komt met vaginale en anale bacteriën van moeder, die baby een beter immuunsysteem geven, etc.
Bedankt
Dit lijken me persoonlijk geen zwaarwegende redenen voor een gyn om aan te sturen op een vaginale bevalling met het risico op weer fors uitscheuren en mogelijk levenslange complicaties. Maar ik wil je ook zeker niet bang maken TO, zoals te lezen hebben andere posters juist goede ervaringen.
zaterdag 16 november 2024 om 17:28
Of overweeg een doula als steun voor jou (en man)Ladara schreef: ↑16-11-2024 17:00Ik had een medische indicatie door die totaal ruptuur, dus ik werd begeleid door het ziekenhuis. En ja, het was stoer, maar het had echt niet nodig moeten zijn. Zwangere vrouwen moeten niet tijdens de bevalling nog hun afspraken moeten verdedigen, omdat anders de dienstdoende jandoedel besluit dat het ook wel anders kan.
Zorg dat, wat je ook kiest, het op papier staat en je man bereid is om die afspraken voor je af te dwingen, als het jou niet lukt tijdens de bevalling. En sterkte
zaterdag 16 november 2024 om 17:41
Bij de bevalling van de eerste was ik flink gescheurd, maar geen totaalruptuur. De verloskundige heeft dit thuis gehecht. Daar heb ik pijn aan gehad tot de bevalling van de tweede. Deze bevalling eindigde in een totaalruptuur. Dus hup, in de auto naar het ziekenhuis en een uur op de OK om de boel te herstellen. Daar ben ik goed van genezen in de zin van geen pijn meer en bij normale bewegingen niet incontinent (rennen ging niet goed). Wel is mijn bekkenbodem zwak en mijn kringspier dunner dan zou moeten. Bij de derde bevalling mocht ik kiezen. Ik was bang om incontinent te worden en heb i.o.m. de chirurg gekozen voor een keizersnee. Dat is me 100% meegevallen. De kleine deed het meteen heel goed, de borstvoeding liep als een trein en hij is nu een gezond mannetje van bijna 5. Aan de wond heb ik wel een week of 2 pijn gehad, maar niet vergelijkbaar met de pijn na een vaginale bevalling. Dat vond ik vele malen erger. Ik zou een keizersnee zó nog een keer doen en een vaginale bevalling nooit meer en dat terwijl ik razendsnel en soepel beval.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
