Zwanger
alle pijlers
Oh wauw, ik had het eigenlijk niet meer verwacht. Maar nu...
woensdag 27 oktober 2021 20:58
Dit jaar besloot ik (40) samen met mijn vriend (41) om de pil weg te gooien.
Voorgeschiedenis: 10 jaar iets gehad , toen een paar jaar uit elkaar, maar nog wel vrienden, en inmiddels al weer 3 jaar dolgelukkig met elkaar en zekerder van onze relatie dan ooit. Kinderen waren alleen ter sprake gekomen als "ooit als we er klaar voor waren".
Dat werd dus dit voorjaar. Toen was ik 39 en eigenlijk dacht ik, ik ben nooit zwanger geraakt, kans is erg klein maar het zou wel heel mooi zijn..
De gedachte aan kinderloos blijven deed me al jaren verdriet, maar ik wilde niet in mijn eentje een kind, en alleen in een stabiele relatie.
Die ik nu dus heb.
Dus pil weggegooid..
Een paar dagen geleden heb ik me getest omdat ik best wel overtijd was, en het zou toch niet... Jawel, zwanger.
En ik ben er dolblij mee. Ik ben gelijk gestopt met roken en gezonder gaan leven. Ook mijn vriend is supergelukkig.
Afspraak gemaakt met huisarts, verloskundige gebeld, info uitgezocht.
Ik vind het erg spannend omdat het voor ons niet meer weggelegd leek.
Nu brandt dit nieuws natuurlijk op mijn lippen. Onze omgeving zal ook zo blij zijn voor ons!!
Ik log dus maar in op Viva om het behalve bij mijn vriend ergens kwijt te kunnen, lees het begin van het topic "zwanger worden in oktober/november"..
en schrik eigenlijk. Iedereen in het topic is gemiddeld 10 jaar jonger dan ik. De oudste die erbij zit verontschuldigt zich voor mijn gevoel voor haar leeftijd (36, drie jaar jonger dan ik).
Ik weet niet zo goed wat ik wil vragen. Ja: ben ik nu egoïstisch om op onze leeftijd een kind te willen? Ik vind zelf van niet omdat ik zelf het kind was van een moeder van 39. Dus misschien is mijn visie te gekleurd.
Is het slecht van me dat ik het hogere risico van een gehandicapt kind of miskraam wil nemen?
Ik vraag niet om compleet afgebrand te worden uiteraard.
Ik vraag me af hoe anderen dan mijn vriend en ik hier over denken, en of ik hier tegenaan ga lopen in de toekomst. Dus als iemand zijn of haar eerlijke mening wil delen, dan heel graag.
Met vriendelijke groet
Voorgeschiedenis: 10 jaar iets gehad , toen een paar jaar uit elkaar, maar nog wel vrienden, en inmiddels al weer 3 jaar dolgelukkig met elkaar en zekerder van onze relatie dan ooit. Kinderen waren alleen ter sprake gekomen als "ooit als we er klaar voor waren".
Dat werd dus dit voorjaar. Toen was ik 39 en eigenlijk dacht ik, ik ben nooit zwanger geraakt, kans is erg klein maar het zou wel heel mooi zijn..
De gedachte aan kinderloos blijven deed me al jaren verdriet, maar ik wilde niet in mijn eentje een kind, en alleen in een stabiele relatie.
Die ik nu dus heb.
Dus pil weggegooid..
Een paar dagen geleden heb ik me getest omdat ik best wel overtijd was, en het zou toch niet... Jawel, zwanger.
En ik ben er dolblij mee. Ik ben gelijk gestopt met roken en gezonder gaan leven. Ook mijn vriend is supergelukkig.
Afspraak gemaakt met huisarts, verloskundige gebeld, info uitgezocht.
Ik vind het erg spannend omdat het voor ons niet meer weggelegd leek.
Nu brandt dit nieuws natuurlijk op mijn lippen. Onze omgeving zal ook zo blij zijn voor ons!!
Ik log dus maar in op Viva om het behalve bij mijn vriend ergens kwijt te kunnen, lees het begin van het topic "zwanger worden in oktober/november"..
en schrik eigenlijk. Iedereen in het topic is gemiddeld 10 jaar jonger dan ik. De oudste die erbij zit verontschuldigt zich voor mijn gevoel voor haar leeftijd (36, drie jaar jonger dan ik).
Ik weet niet zo goed wat ik wil vragen. Ja: ben ik nu egoïstisch om op onze leeftijd een kind te willen? Ik vind zelf van niet omdat ik zelf het kind was van een moeder van 39. Dus misschien is mijn visie te gekleurd.
Is het slecht van me dat ik het hogere risico van een gehandicapt kind of miskraam wil nemen?
Ik vraag niet om compleet afgebrand te worden uiteraard.
Ik vraag me af hoe anderen dan mijn vriend en ik hier over denken, en of ik hier tegenaan ga lopen in de toekomst. Dus als iemand zijn of haar eerlijke mening wil delen, dan heel graag.
Met vriendelijke groet
donderdag 28 oktober 2021 00:19
Gefeliciteerd! Als het je helpt: ik heb een kleuter en ben eind veertig, en ik heb een even oude vriendin die heeft zelfs een dreumes. En nog een andere vriendin die nu 51 is en een kind in groep 3 heeft.
Mijn schoonzusje's moeder heeft zelfs spontaan (en ongepland) een tweede kind op haar 47e gekregen en dat beviel zo goed dat ze er nog een geplande derde op haar 49e bij kreeg. Beide kids zijn inmiddels ook jongvolwassenen die studeren en hun ouders zijn nog in goede gezondheid en voelen zich nog jong en vitaal.
Kinderen houden je ook jong, vergeet dat niet.
Ik wens je een mooie zwangerschap en een gezonde baby.
Mijn schoonzusje's moeder heeft zelfs spontaan (en ongepland) een tweede kind op haar 47e gekregen en dat beviel zo goed dat ze er nog een geplande derde op haar 49e bij kreeg. Beide kids zijn inmiddels ook jongvolwassenen die studeren en hun ouders zijn nog in goede gezondheid en voelen zich nog jong en vitaal.
Kinderen houden je ook jong, vergeet dat niet.
Ik wens je een mooie zwangerschap en een gezonde baby.
Am Yisrael Chai!
donderdag 28 oktober 2021 00:20
Gefeliciteerd wat ontzettend fijn voor jullie !!
Ik herken je vragen wel hoor. 1 week voordat ik 40 werd is mijn dochtertje geboren.
Ja natuurlijk heb je kans op meer complicaties en kan het kindje een afwijking hebben. Tegenwoordig kunnen ze wel heel erg veel zien in bijvoorbeeld de nipt test.
Mijn dochtertje is nu 2,5 jaar oud.
Ja ik merk dat ik ouder begin te worden en geen 25 meer ben. Maar ik sta ook nog gewoon op de trampoline hoor samen met mijn dochtertje in overdekte speeltuinen. Af en toe vind ik het pittig moet ik eerlijk bekennen.
Maar in mijn omgeving heb ik nooit iets gemerkt betreft mijn leeftijd. Heb ook nog geen opmerkingen gekregen waarvan ik dacht dat vind ik niet prettig.
En bij het kinderdagverblijf heb ik niet het gevoel dat ik een oude moeder ben. Het is maar net hoe jong jij je voelt .
Geniet er van en maak je niet druk wat anderen vinden.
@chilly2 jij ook ontzettend gefeliciteerd en dat je een goede zwangerschap mag hebben.
Ik herken je vragen wel hoor. 1 week voordat ik 40 werd is mijn dochtertje geboren.
Ja natuurlijk heb je kans op meer complicaties en kan het kindje een afwijking hebben. Tegenwoordig kunnen ze wel heel erg veel zien in bijvoorbeeld de nipt test.
Mijn dochtertje is nu 2,5 jaar oud.
Ja ik merk dat ik ouder begin te worden en geen 25 meer ben. Maar ik sta ook nog gewoon op de trampoline hoor samen met mijn dochtertje in overdekte speeltuinen. Af en toe vind ik het pittig moet ik eerlijk bekennen.
Maar in mijn omgeving heb ik nooit iets gemerkt betreft mijn leeftijd. Heb ook nog geen opmerkingen gekregen waarvan ik dacht dat vind ik niet prettig.
En bij het kinderdagverblijf heb ik niet het gevoel dat ik een oude moeder ben. Het is maar net hoe jong jij je voelt .
Geniet er van en maak je niet druk wat anderen vinden.
@chilly2 jij ook ontzettend gefeliciteerd en dat je een goede zwangerschap mag hebben.
Blijf in jezelf geloven !
donderdag 28 oktober 2021 01:21
Gefeliciteerd hoor!!! Super fijn nieuws zoon onverwacht wonder! Mijn moeder was 41 bij me zusje bij mij 28. Nog 2 broertjes ook die me moeder na haar 36e kreeg. Zijn allemaal gelukkig opgegroeid en me moeder was zeker niet de oudste moeder. Ze zag er redelijk jong uit ook wat wel mee zat. Zij is nu 63 en de kinderen zijn de deur uit sinds kort.
donderdag 28 oktober 2021 05:29
Heel leuk dat je zwanger bent en nee, niet egoïstisch of slecht. Het loopt zoals het loopt en als jij je best doet een goede moeder te zijn, is er niets aan de hand lijkt mij.
Wat ik wel opvallend vind (niet in negatieve zin), is dat je verrast was over de leeftijden van andere moeders. Wist je echt niet dat de gemiddelde leeftijd voor een eerste kind in Nederland rond de 30 was?
Wat ik wel opvallend vind (niet in negatieve zin), is dat je verrast was over de leeftijden van andere moeders. Wist je echt niet dat de gemiddelde leeftijd voor een eerste kind in Nederland rond de 30 was?
donderdag 28 oktober 2021 05:33
Mijn ene oma kreeg met 41 en 42,5 jaar haar 12e en 13e kind. Mijn andere oma met bijna 42 haar 8e.nausicaa schreef: ↑27-10-2021 21:18Het grappige is dat vrouwen tegenwoordig wel later pas hun eerste kind krijgen, maar niet per se ook op latere leeftijden überhaupt een kind. Juist in de tijd van ‘wat komt dat komt, trouwen op je 23e en dan merk je het wel’ werden heel veel vrouwen na hun 40e nog een keer moeder, alleen was het dan niet hun eerste.
En inderdaad, je bent 40, geen 63.
Veel geluk gewenst!
donderdag 28 oktober 2021 06:50
donderdag 28 oktober 2021 07:31
donderdag 28 oktober 2021 07:32
40 is een doodnormale leeftijd om een kind te krijgen. Vrouwen krijgen al de hele wereldgeschiedenis rond hun 40e (en soms nog een stuk later) gewoon kinderen.
Dat we doen alsof dat ‘te oud’ of raar ofzo is, is juist iets relatief recents
Dus laat je niet gek maken en wees vooral blij en gelukkig!
Van harte gefeliciteerd!
Dat we doen alsof dat ‘te oud’ of raar ofzo is, is juist iets relatief recents
Dus laat je niet gek maken en wees vooral blij en gelukkig! Van harte gefeliciteerd!
donderdag 28 oktober 2021 09:01
Ik werd 2 maanden na mijn bevalling 40 en de verloskundige vond mij een fitte zwangere. Ik had inderdaad pas in mijn verlof dat ik dacht, nu zit het toch wel in de weg, die buik. Kon niet meer even aanzetten als ik een trein wilde halen of zo. En de extra risico’s, die zijn inderdaad verhoogd op trisomiën, maar voor syndroom van Down was dat gebasseerd op mijn leeftijd 1 op de 92, dus dat is zeker niet torenhoog. Wel een verhoogd risico op een miskraam inderdaad.
Ik wens je een goede zwangerschap.
Ik wens je een goede zwangerschap.
donderdag 28 oktober 2021 09:25
Het is al eerder in dit topic gezegd, maar vroeger kregen vrouwen ook rond hun 40e kinderen en ook nog wel later. Mijn beide oma's met 39 nog eentje en die hadden beiden "maar" 4 kinderen.
Verder welkom in de wereld die moederschap heet. Waar je op elke keuze die je maakt commentaar krijgt. Wordt je op je 22e moeder: te jong, op je 40e: oud. Je bent een slechte moeder als je fulltime blijkt werken. Een slechte werknemer als je parttime gaat werken. Je bent een uitvreter als je volledig thuis blijft. Discussie over wel/niet laten huilen. Borst/flesvoeding. Welke kleding/school/sport. Welkom in de wereld van het moederschap.
Oh en gefeliciteerd en geniet ervan.
Verder welkom in de wereld die moederschap heet. Waar je op elke keuze die je maakt commentaar krijgt. Wordt je op je 22e moeder: te jong, op je 40e: oud. Je bent een slechte moeder als je fulltime blijkt werken. Een slechte werknemer als je parttime gaat werken. Je bent een uitvreter als je volledig thuis blijft. Discussie over wel/niet laten huilen. Borst/flesvoeding. Welke kleding/school/sport. Welkom in de wereld van het moederschap.
Oh en gefeliciteerd en geniet ervan.
donderdag 28 oktober 2021 10:46
Hallo allemaal,
Ik zit volgens de test in de 5e week.
Ik wou dat het langer was en de grootste risicoweken al voorbij..
Ik lees alles wat ik kan vinden en lijk vooral over miskraam hier en miskraam daar te lezen.. Brr.
Ergens zit ook in mijn hoofd dat ik me niet moet aanstellen als het misgaat. Het is nog maar een rijstkorrel en hoe kan je daar nu om geven, om iets wat je nog niet kan zien of aanraken of een beeld bij hebt? Ertegen gaan praten, zoals aangeraden word, vind ik nog een beetje raar.
Ik denk dat ik dacht dat mijn leeftijd te oud was, omdat ik dat vaak over mijn eigen moeder heb gehoord, ook als kind. Zo van, "je moeder is over de 45?? Mijne is pas 30/35 enz."
En ze was inderdaad de enige in haar omgeving (veel jonge gezinnen).
Ik kreeg in mijn hoofd dat dat uitzonderlijk is, maar dat vond ik vooral ok of zo?
Dan dacht ik altijd, nou, ik ben dolblij dat ik besta, hoe oud ze ook is, al was ze 60 idd.
Ik wist wel altijd dat ik niet gepland was en een hele verrassing voor mijn moeder, samen met mijn tweelingzus.
Geen vader in beeld.
Haar andere kind was al 20 toen we geboren werden.
Een heel ander perspectief misschien.
Ik had inderdaad gelijk moeten stoppen met roken. Ik dacht, de kans is waarschijnlijk zo klein, ik heb mezelf nooit als heel vruchtbaar beschouwd of zo. Ik was ook altijd het "jongetje" tussen mij en mijn zus.
Zij heeft er al drie trouwens, vanaf 25 jaar. En omdat ik tot twee jaar geleden vrijgezel was en ik mijn vriend, toen ex, al uit mijn hoofd had gezet, beschouwde ik mezelf als niet als een stabiel genoeg relatie hebbende, tot mijn 38e.
Niet onredelijk om op die tijd te veronderstellen dat de kans zeer klein is geworden, zeker als je zoals ik een heel goede relatie als een must beschouw. En toen kwam mijn ex weer in beeld en ging het echt razendsnel.
Ik vind het zo jammer dat ik gerookt heb! Word al naar van de gedachte. Ik was ook al eerder gestopt in het begin van het "proberen", maar dacht, als het nooit komt zit ik voor niks feestjes te weren en gezonde derrie naar binnen te werken de komende 7 jaar of zo.
Hoe zeggen ze dat ook, assumption is the mother of all fuck-ups?
Nou, hear hear, helemaal mee eens!
Ik hoop dat het met iedereen en speciaal de zwangeren in dit topic ook goed gaat, in het bijzonder met Cilly, ook al heb ik geen topic gevolgd.
Ik zit volgens de test in de 5e week.
Ik wou dat het langer was en de grootste risicoweken al voorbij..
Ik lees alles wat ik kan vinden en lijk vooral over miskraam hier en miskraam daar te lezen.. Brr.
Ergens zit ook in mijn hoofd dat ik me niet moet aanstellen als het misgaat. Het is nog maar een rijstkorrel en hoe kan je daar nu om geven, om iets wat je nog niet kan zien of aanraken of een beeld bij hebt? Ertegen gaan praten, zoals aangeraden word, vind ik nog een beetje raar.
Ik denk dat ik dacht dat mijn leeftijd te oud was, omdat ik dat vaak over mijn eigen moeder heb gehoord, ook als kind. Zo van, "je moeder is over de 45?? Mijne is pas 30/35 enz."
En ze was inderdaad de enige in haar omgeving (veel jonge gezinnen).
Ik kreeg in mijn hoofd dat dat uitzonderlijk is, maar dat vond ik vooral ok of zo?
Dan dacht ik altijd, nou, ik ben dolblij dat ik besta, hoe oud ze ook is, al was ze 60 idd.
Ik wist wel altijd dat ik niet gepland was en een hele verrassing voor mijn moeder, samen met mijn tweelingzus.
Geen vader in beeld.Haar andere kind was al 20 toen we geboren werden.
Een heel ander perspectief misschien.
Ik had inderdaad gelijk moeten stoppen met roken. Ik dacht, de kans is waarschijnlijk zo klein, ik heb mezelf nooit als heel vruchtbaar beschouwd of zo. Ik was ook altijd het "jongetje" tussen mij en mijn zus.
Zij heeft er al drie trouwens, vanaf 25 jaar. En omdat ik tot twee jaar geleden vrijgezel was en ik mijn vriend, toen ex, al uit mijn hoofd had gezet, beschouwde ik mezelf als niet als een stabiel genoeg relatie hebbende, tot mijn 38e.
Niet onredelijk om op die tijd te veronderstellen dat de kans zeer klein is geworden, zeker als je zoals ik een heel goede relatie als een must beschouw. En toen kwam mijn ex weer in beeld en ging het echt razendsnel.
Ik vind het zo jammer dat ik gerookt heb! Word al naar van de gedachte. Ik was ook al eerder gestopt in het begin van het "proberen", maar dacht, als het nooit komt zit ik voor niks feestjes te weren en gezonde derrie naar binnen te werken de komende 7 jaar of zo.
Hoe zeggen ze dat ook, assumption is the mother of all fuck-ups?
Nou, hear hear, helemaal mee eens!
Ik hoop dat het met iedereen en speciaal de zwangeren in dit topic ook goed gaat, in het bijzonder met Cilly, ook al heb ik geen topic gevolgd.
donderdag 28 oktober 2021 10:55
@Okkerville
Mijn zus zei al ooit, als je kinderen krijgt heeft IEDEREEN een mening, dat je dat alvast weet.
Maar het ziet ernaar uit dat tot nog toe ikzelf mijn grootste criticus ben
Op het verdomde roken na
Ik vind het zo stom van mezelf, en tegelijk denk ik, ik dacht echt dat de kans zo klein zou zijn.
Maar goed, daar is nu niks aan te veranderen.
Nog weken wachten tot het grootste risico gezakt is grrr. Ik denk dat ik daarom ook de gedachte dat ik echt echt zwanger ben en blijf nogal abstract is?
Ik ben zelfs gisteren nog maar de huisarts geweest met een potje, voor bevestiging, maar het is echt echt zo!
Zijn er meer die de gedachte, hoe fijn ook, nog heel erg wennen vinden? Ik voel me wel en niet zwanger tegelijk.
Mijn zus zei al ooit, als je kinderen krijgt heeft IEDEREEN een mening, dat je dat alvast weet.
Maar het ziet ernaar uit dat tot nog toe ikzelf mijn grootste criticus ben
Op het verdomde roken na
Ik vind het zo stom van mezelf, en tegelijk denk ik, ik dacht echt dat de kans zo klein zou zijn.
Maar goed, daar is nu niks aan te veranderen.
Nog weken wachten tot het grootste risico gezakt is grrr. Ik denk dat ik daarom ook de gedachte dat ik echt echt zwanger ben en blijf nogal abstract is?
Ik ben zelfs gisteren nog maar de huisarts geweest met een potje, voor bevestiging, maar het is echt echt zo!
Zijn er meer die de gedachte, hoe fijn ook, nog heel erg wennen vinden? Ik voel me wel en niet zwanger tegelijk.
donderdag 28 oktober 2021 11:32
Ik vraag me tegelijk af: ga ik niet te snel met het oog op evt miskraam?
Ik ben bang dat ik er teveel om begin te geven.. er kan van alles misgaan nog!
Ik zit naar oude babyfoto's van mijn vriend te kijken, heb het een naam gegeven voor mezelf (samenvoeging van jongens- en meisjesnaam) en ben mijn huis aan het opruimen omdat ik verwacht binnen een paar maanden bij mijn vriend te gaan wonen. Het liefst koop ik al iets leuks voor de baby, heb een extra Whatsappgroep,l voor mij en mijn vriend aangemaakt, waarop we foto's sturen en gedachten die we hebben, voor later..
Stel ik me eigenlijk niet ongelooflijk aan? Ga ik niet te snel? Het is nog maar een rijstkorrel groot!
Ik heb ook geen moeder meer en mijn zus is geemigreerd, dus echt iemand om hierover van gedachten te wisselen heb ik nu nog niet. Ja mijn vriend. Die had het al over de babykamer en de tuin kindvrij maken
Ik ben bang dat ik er teveel om begin te geven.. er kan van alles misgaan nog!
Ik zit naar oude babyfoto's van mijn vriend te kijken, heb het een naam gegeven voor mezelf (samenvoeging van jongens- en meisjesnaam) en ben mijn huis aan het opruimen omdat ik verwacht binnen een paar maanden bij mijn vriend te gaan wonen. Het liefst koop ik al iets leuks voor de baby, heb een extra Whatsappgroep,l voor mij en mijn vriend aangemaakt, waarop we foto's sturen en gedachten die we hebben, voor later..
Stel ik me eigenlijk niet ongelooflijk aan? Ga ik niet te snel? Het is nog maar een rijstkorrel groot!
Ik heb ook geen moeder meer en mijn zus is geemigreerd, dus echt iemand om hierover van gedachten te wisselen heb ik nu nog niet. Ja mijn vriend. Die had het al over de babykamer en de tuin kindvrij maken
donderdag 28 oktober 2021 11:36
Mijn oudste is nu bijna 7, ik was toen 28. En ik kan me nog heel goed voorstellen hoe blij ik was maar dat het ergens toch “onverantwoord” voelde en ik me er ineens heel bewust van werd dat het onomkeerbaar was.Mariagalatea schreef: ↑28-10-2021 10:55Zijn er meer die de gedachte, hoe fijn ook, nog heel erg wennen vinden? Ik voel me wel en niet zwanger tegelijk.
En het was volledig welkom, gewenst en ook niet ongepland. Maar dat is echt goedgekomen
Ik weet niet of je toevallig op instagram zit maar leuk om te volgen vind ik daar Mylittledutchdiary en Lapiccolaeva (het zijn zussen), die zijn allebei afgelopen jaar na hun 40e nog een keer moeder geworden. En hun andere zus ook trouwens. Ze hebben een paar maanden terug met een groot artikel hierover met zijn drieën in Ouders van Nu gestaan.
En heel erg gefeliciteerd trouwens!
donderdag 28 oktober 2021 11:41
Zijn er meer die de gedachte, hoe fijn ook, nog heel erg wennen vinden? Ik voel me wel en niet zwanger tegelijk.
[/quote]
Ja ik op het moment. Alhoewel ik na een aantal kinderen heus wel weet hoe het voelt. Afgelopen begin augustus zijn wij ons zoontje verloren in de zwangerschap en dat het nu zo gauw weer raak zou wezen hadden we nooit gedacht of gehoopt. Maak me ook steeds vreselijk zorgen terwijl ik dat bij de eerdere zwangerschappen nooit had.
Wij zijn denk als ik het zo lees net zo ver ongeveer .
[/quote]
Ja ik op het moment. Alhoewel ik na een aantal kinderen heus wel weet hoe het voelt. Afgelopen begin augustus zijn wij ons zoontje verloren in de zwangerschap en dat het nu zo gauw weer raak zou wezen hadden we nooit gedacht of gehoopt. Maak me ook steeds vreselijk zorgen terwijl ik dat bij de eerdere zwangerschappen nooit had.
Wij zijn denk als ik het zo lees net zo ver ongeveer .
donderdag 28 oktober 2021 11:46
Je kindje is gewoon heel erg gewenst. En de spanning dat het mis kan gaan (zeker in de eerste weken) is ook heel logisch. Ik heb daar ook last van gehad, en ik denk iedere zwangere.
Wij hebben er voor het eerste kindje anderhalf jaar over gedaan om zwanger te worden. Ik rook niet, en drink soms. In een all in resort heb ik toen een week ook veel meer gedronken dan anders, terwijl ik zwanger wilde worden. Toen dacht ik ook; is dat slim? Aan de andere kant, ga je dan niks meer doen omdat eventueel….? (Baby ontstond pas een jaar later trouwens…).
Ik vraag me af hoeveel vrouwen met een kinderwens er zijn die echt niet roken en niet drinken totdat het zover is. (En hoeveel vrouwen in de zwangerschap nog wel eens roken of drinken, want als je dat zou toegeven wordt je echt afgemaakt.) Dus neem het je zelf niet kwalijk, je bent ook gewoon een mens.
Wij hebben er voor het eerste kindje anderhalf jaar over gedaan om zwanger te worden. Ik rook niet, en drink soms. In een all in resort heb ik toen een week ook veel meer gedronken dan anders, terwijl ik zwanger wilde worden. Toen dacht ik ook; is dat slim? Aan de andere kant, ga je dan niks meer doen omdat eventueel….? (Baby ontstond pas een jaar later trouwens…).
Ik vraag me af hoeveel vrouwen met een kinderwens er zijn die echt niet roken en niet drinken totdat het zover is. (En hoeveel vrouwen in de zwangerschap nog wel eens roken of drinken, want als je dat zou toegeven wordt je echt afgemaakt.) Dus neem het je zelf niet kwalijk, je bent ook gewoon een mens.
donderdag 28 oktober 2021 11:53
Bedankt.
Phoenix, ik hoop echt dat het goed blijft gaan.
Dat hoop ik natuurlijk voor iedereen, trouwens.
Wat is dit eng joh!
Je hebt er ook niet echt invloed op verder, zei de verloskundige.
Als het nu misgaat is het hoogstwaarschijnlijk een "weeffoutje".
Dat troost me enigszins, dat het verder niet iets is waar ik iets aan kan doen.
Voelt wel hulpeloos.
Phoenix, ik hoop echt dat het goed blijft gaan.
Dat hoop ik natuurlijk voor iedereen, trouwens.
Wat is dit eng joh!
Je hebt er ook niet echt invloed op verder, zei de verloskundige.
Als het nu misgaat is het hoogstwaarschijnlijk een "weeffoutje".
Dat troost me enigszins, dat het verder niet iets is waar ik iets aan kan doen.
Voelt wel hulpeloos.
