Oh wauw, ik had het eigenlijk niet meer verwacht. Maar nu...
woensdag 27 oktober 2021 om 20:58
Dit jaar besloot ik (40) samen met mijn vriend (41) om de pil weg te gooien.
Voorgeschiedenis: 10 jaar iets gehad , toen een paar jaar uit elkaar, maar nog wel vrienden, en inmiddels al weer 3 jaar dolgelukkig met elkaar en zekerder van onze relatie dan ooit. Kinderen waren alleen ter sprake gekomen als "ooit als we er klaar voor waren".
Dat werd dus dit voorjaar. Toen was ik 39 en eigenlijk dacht ik, ik ben nooit zwanger geraakt, kans is erg klein maar het zou wel heel mooi zijn..
De gedachte aan kinderloos blijven deed me al jaren verdriet, maar ik wilde niet in mijn eentje een kind, en alleen in een stabiele relatie.
Die ik nu dus heb.
Dus pil weggegooid..
Een paar dagen geleden heb ik me getest omdat ik best wel overtijd was, en het zou toch niet... Jawel, zwanger.
En ik ben er dolblij mee. Ik ben gelijk gestopt met roken en gezonder gaan leven. Ook mijn vriend is supergelukkig.
Afspraak gemaakt met huisarts, verloskundige gebeld, info uitgezocht.
Ik vind het erg spannend omdat het voor ons niet meer weggelegd leek.
Nu brandt dit nieuws natuurlijk op mijn lippen. Onze omgeving zal ook zo blij zijn voor ons!!
Ik log dus maar in op Viva om het behalve bij mijn vriend ergens kwijt te kunnen, lees het begin van het topic "zwanger worden in oktober/november"..
en schrik eigenlijk. Iedereen in het topic is gemiddeld 10 jaar jonger dan ik. De oudste die erbij zit verontschuldigt zich voor mijn gevoel voor haar leeftijd (36, drie jaar jonger dan ik).
Ik weet niet zo goed wat ik wil vragen. Ja: ben ik nu egoïstisch om op onze leeftijd een kind te willen? Ik vind zelf van niet omdat ik zelf het kind was van een moeder van 39. Dus misschien is mijn visie te gekleurd.
Is het slecht van me dat ik het hogere risico van een gehandicapt kind of miskraam wil nemen?
Ik vraag niet om compleet afgebrand te worden uiteraard.
Ik vraag me af hoe anderen dan mijn vriend en ik hier over denken, en of ik hier tegenaan ga lopen in de toekomst. Dus als iemand zijn of haar eerlijke mening wil delen, dan heel graag.
Met vriendelijke groet
Voorgeschiedenis: 10 jaar iets gehad , toen een paar jaar uit elkaar, maar nog wel vrienden, en inmiddels al weer 3 jaar dolgelukkig met elkaar en zekerder van onze relatie dan ooit. Kinderen waren alleen ter sprake gekomen als "ooit als we er klaar voor waren".
Dat werd dus dit voorjaar. Toen was ik 39 en eigenlijk dacht ik, ik ben nooit zwanger geraakt, kans is erg klein maar het zou wel heel mooi zijn..
De gedachte aan kinderloos blijven deed me al jaren verdriet, maar ik wilde niet in mijn eentje een kind, en alleen in een stabiele relatie.
Die ik nu dus heb.
Dus pil weggegooid..
Een paar dagen geleden heb ik me getest omdat ik best wel overtijd was, en het zou toch niet... Jawel, zwanger.
En ik ben er dolblij mee. Ik ben gelijk gestopt met roken en gezonder gaan leven. Ook mijn vriend is supergelukkig.
Afspraak gemaakt met huisarts, verloskundige gebeld, info uitgezocht.
Ik vind het erg spannend omdat het voor ons niet meer weggelegd leek.
Nu brandt dit nieuws natuurlijk op mijn lippen. Onze omgeving zal ook zo blij zijn voor ons!!
Ik log dus maar in op Viva om het behalve bij mijn vriend ergens kwijt te kunnen, lees het begin van het topic "zwanger worden in oktober/november"..
en schrik eigenlijk. Iedereen in het topic is gemiddeld 10 jaar jonger dan ik. De oudste die erbij zit verontschuldigt zich voor mijn gevoel voor haar leeftijd (36, drie jaar jonger dan ik).
Ik weet niet zo goed wat ik wil vragen. Ja: ben ik nu egoïstisch om op onze leeftijd een kind te willen? Ik vind zelf van niet omdat ik zelf het kind was van een moeder van 39. Dus misschien is mijn visie te gekleurd.
Is het slecht van me dat ik het hogere risico van een gehandicapt kind of miskraam wil nemen?
Ik vraag niet om compleet afgebrand te worden uiteraard.
Ik vraag me af hoe anderen dan mijn vriend en ik hier over denken, en of ik hier tegenaan ga lopen in de toekomst. Dus als iemand zijn of haar eerlijke mening wil delen, dan heel graag.
Met vriendelijke groet
donderdag 28 oktober 2021 om 12:05
Ik wil even reageren op je zorgen over een miskraam.
Ben zelf momenteel voor de tweede keer zwanger. De eerste keer was in april dit jaar en dit is misgelopen. Ik ben trouwens 29, dus leeftijd stond er los van.
Momenteel 13 weken ver. Uiteraard is het niet slim om nu al de hele baby-uitzet te kopen, maar wat voorpret en erover fantaseren mag je echt toelaten hoor. Je hebt er echt geen invloed op. Als het misloopt ben je sowieso verdrietig, hoe je die eerste weken ook doorbrengt. Dat je angstig bent en je niet wil hechten gaat je niet minder verdrietig maken als het misgaat, althans mij toen niet.
Het gaat trouwens veel vaker goed dan niet goed. Probeer niet te streng te zijn voor jezelf, dat heeft echt geen zin
Ben zelf momenteel voor de tweede keer zwanger. De eerste keer was in april dit jaar en dit is misgelopen. Ik ben trouwens 29, dus leeftijd stond er los van.
Momenteel 13 weken ver. Uiteraard is het niet slim om nu al de hele baby-uitzet te kopen, maar wat voorpret en erover fantaseren mag je echt toelaten hoor. Je hebt er echt geen invloed op. Als het misloopt ben je sowieso verdrietig, hoe je die eerste weken ook doorbrengt. Dat je angstig bent en je niet wil hechten gaat je niet minder verdrietig maken als het misgaat, althans mij toen niet.
Het gaat trouwens veel vaker goed dan niet goed. Probeer niet te streng te zijn voor jezelf, dat heeft echt geen zin
donderdag 28 oktober 2021 om 15:26
Gefeliciteerd!!
Mooi juist dat je gewacht hebt tot je alles op de rit had. En niet met een vriendje van 2 maanden halsoverkop ergens in bent gedoken toen je 25 was.
Ik ben ook 39 en heb de afgelopen jaren zware medicatie geslikt. Ik was daardoor niet echt relatiemateriaal vond ik (zombie) en een kindje had nooit gezond geboren kunnen worden. Toen had ik geen moeder/willen kunnen worden. Anders dan jouw situatie maar ik vind 40 echt nog niet te laat hoor!
Neem aan dat je er niet meteen 8 wilt. Geniet!
Mooi juist dat je gewacht hebt tot je alles op de rit had. En niet met een vriendje van 2 maanden halsoverkop ergens in bent gedoken toen je 25 was.
Ik ben ook 39 en heb de afgelopen jaren zware medicatie geslikt. Ik was daardoor niet echt relatiemateriaal vond ik (zombie) en een kindje had nooit gezond geboren kunnen worden. Toen had ik geen moeder/willen kunnen worden. Anders dan jouw situatie maar ik vind 40 echt nog niet te laat hoor!
Neem aan dat je er niet meteen 8 wilt. Geniet!
Je kunt méér.
donderdag 28 oktober 2021 om 16:33
Meteen 8 word ook vrij lastig in 1xMoon-Alisa schreef: ↑28-10-2021 15:26Gefeliciteerd!!
Mooi juist dat je gewacht hebt tot je alles op de rit had. En niet met een vriendje van 2 maanden halsoverkop ergens in bent gedoken toen je 25 was.
Ik ben ook 39 en heb de afgelopen jaren zware medicatie geslikt. Ik was daardoor niet echt relatiemateriaal vond ik (zombie) en een kindje had nooit gezond geboren kunnen worden. Toen had ik geen moeder/willen kunnen worden. Anders dan jouw situatie maar ik vind 40 echt nog niet te laat hoor!
Neem aan dat je er niet meteen 8 wilt. Geniet!
donderdag 28 oktober 2021 om 18:57
Het beste wat je in deze situatie voor je kind kon doen is hem/haar krijgen op het moment dat je er zelf klaar voor was. Dus gefeliciteerdMariagalatea schreef: ↑27-10-2021 21:09Oh, wat fijn dat er zo gereageerd word, ik schrok toch wel een beetje! Wat lief en ontzettend bedankt, ik ben toch wat geruster nu.
Wil het allerbeste voor ons kindje en ik zat me al schuldig te voelen.
Thanks![]()
![]()
donderdag 28 oktober 2021 om 19:18
donderdag 28 oktober 2021 om 19:30
Mariagalatea schreef: ↑28-10-2021 10:46Hallo allemaal,
Ik zit volgens de test in de 5e week.
Ik wou dat het langer was en de grootste risicoweken al voorbij..
Ik lees alles wat ik kan vinden en lijk vooral over miskraam hier en miskraam daar te lezen.. Brr.
Ergens zit ook in mijn hoofd dat ik me niet moet aanstellen als het misgaat. Het is nog maar een rijstkorrel en hoe kan je daar nu om geven, om iets wat je nog niet kan zien of aanraken of een beeld bij hebt? Ertegen gaan praten, zoals aangeraden word, vind ik nog een beetje raar.
Gefeliciteerd!!
Ik was 38 toen ik zwanger werd van de tweede. De eerste met een vervelende opmerking hierover moet ik nog tegenkomen.
De eerste weken zijn rete spannend inderdaad, en je leest veel over miskramen. Wat mij minder deed piekeren is op drukke plekken om je heen kijken en je realiseren dat al deze mensen wél gelukt zijn. En ooit waren ze ook het lijdend voorwerp in de eerste spannende weken.
donderdag 28 oktober 2021 om 19:36
Je kunt je nu voor je kop slaan om dat roken, maar dat is nu eenmaal gebeurd en verandert nu niks meer. Daarnaast ontwikkelt je baby zich eerst in een vruchtzak en pas later wordt de connectie met de placenta gemaakt en pas dan krijgt hij alles via jou binnen. Als je dan nog zou roken zou dat schadelijk zijn, maar nu nog niet. Althans, dat vertelde mijn vk mij toen (onverwacht zwanger, ik rookte toen nog en had een paar keer stevig gedronken). Jouw vk kan je precies uitleggen hoe dit zit en je misschien geruststellen.Mariagalatea schreef: ↑28-10-2021 10:55@Okkerville
Mijn zus zei al ooit, als je kinderen krijgt heeft IEDEREEN een mening, dat je dat alvast weet.
Maar het ziet ernaar uit dat tot nog toe ikzelf mijn grootste criticus ben![]()
Op het verdomde roken na![]()
Ik vind het zo stom van mezelf, en tegelijk denk ik, ik dacht echt dat de kans zo klein zou zijn.
Maar goed, daar is nu niks aan te veranderen.
Nog weken wachten tot het grootste risico gezakt is grrr. Ik denk dat ik daarom ook de gedachte dat ik echt echt zwanger ben en blijf nogal abstract is?
Ik ben zelfs gisteren nog maar de huisarts geweest met een potje, voor bevestiging, maar het is echt echt zo!
Zijn er meer die de gedachte, hoe fijn ook, nog heel erg wennen vinden? Ik voel me wel en niet zwanger tegelijk.
donderdag 28 oktober 2021 om 19:38
Ook de kans op afwijkingen of miskramen kan de vk toelichten. Als ik het me goed herinner was dat bij mij 4% hoger dan bij een jongere vrouw en ik was iets ouder dan jij. In absolute getallen is 4% bijna verwaarloosbaar. Een miskraam of afwijking kan natuurlijk altijd en leeftijd verhoogt dat risico ietsje, maar ook weer niet enorm. Bespreek je vragen en twijfels echt, dat vindt een vk echt niet gek.
donderdag 28 oktober 2021 om 19:50
Gefeliciteerd TO!
Ik ben nu 36 en wij hebben ook een kinderwens. Ik kan mij nu soms ook al druk maken dat ik minstens 37 ben wanneer er eventueel een kindje komt. In mijn omgeving ook veel vrienden die kinderen hebben die al wat ouder zijn.
Maar het is nu eenmaal zo gelopen en ga de beslissing ook niet overhaasten.
Fijne zwangerschap!
Ik ben nu 36 en wij hebben ook een kinderwens. Ik kan mij nu soms ook al druk maken dat ik minstens 37 ben wanneer er eventueel een kindje komt. In mijn omgeving ook veel vrienden die kinderen hebben die al wat ouder zijn.
Maar het is nu eenmaal zo gelopen en ga de beslissing ook niet overhaasten.
Fijne zwangerschap!
donderdag 28 oktober 2021 om 19:56
Van harte gefeliciteerd!
En inderdaad, ik werd zwanger op m'n 27e, ik ben zowel heel voorzichtig gefeliciteerd (want dat doe je toch niet al zo jong!) Als uitbundig (christenen die toch blij voor je zijn dat je net niet de boot hebt gemist).
Alvast voor het gehele moederschap, er zullen altijd meningen bestaan over hoe je het doet, maar volg gewoon je hart en je verstand, dan komt het zeker goed!
En inderdaad, ik werd zwanger op m'n 27e, ik ben zowel heel voorzichtig gefeliciteerd (want dat doe je toch niet al zo jong!) Als uitbundig (christenen die toch blij voor je zijn dat je net niet de boot hebt gemist).
Alvast voor het gehele moederschap, er zullen altijd meningen bestaan over hoe je het doet, maar volg gewoon je hart en je verstand, dan komt het zeker goed!