Zwanger
alle pijlers
Thuis vs ziekenhuisbevalling
maandag 6 januari 2020 om 10:06
Ik ben 32 weken zwanger (eerste kindje) en was er eerst heel zeker van dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen. Nu twijfel ik; de zwangerschap loopt tot nu toe voorspoedig en een thuisbevalling lijkt me steeds mooier.
Herkent iemand dit? Ik hoor ook graag verhalen van mensen die ook twijfelen, of achteraf gezien liever in het ziekenhuis / thuis gebleven waren (als er geen medische indicatie is), en waarom
Mijn motivatie voor ziekenhuisbevalling: veiliger (hierover verschillen de meningen ook weer), als je pijnstilling wilt is dit sneller mogelijk
Voor thuis: lekker in eigen omgeving, daardoor meer ontspannen
Alvast bedankt voor jullie overwegingen / inzichten!
Herkent iemand dit? Ik hoor ook graag verhalen van mensen die ook twijfelen, of achteraf gezien liever in het ziekenhuis / thuis gebleven waren (als er geen medische indicatie is), en waarom
Mijn motivatie voor ziekenhuisbevalling: veiliger (hierover verschillen de meningen ook weer), als je pijnstilling wilt is dit sneller mogelijk
Voor thuis: lekker in eigen omgeving, daardoor meer ontspannen
Alvast bedankt voor jullie overwegingen / inzichten!
maandag 6 januari 2020 om 11:50
Hier twee keer bevalcentrum in het ziekenhuis. Dat gaf me een veilig gevoel; vlakbij de doktoren als ze nodig zouden zijn en niet halverwege in de auto met paniek etc. Ook hadden ze er wat pijnstilling voor als je dat wilde.
De eerste keer ben ik alsnog te laat vertrokken (thanks VK!). Met weeen in de auto is idd shit. Ik ben na aankomst het ziekenhuis doorgestrompeld met persweeen en de baby kwam binnen 20 mins na aankomst al. Erna vond ik het fijn daar, ik had een eigen kamer, eigen douche etc. De tweede keer heb ik afgesproken dat ik eerder welkom zou zijn, die stress wilde ik niet nog een keer. Toen een erg fijne halve nacht en goede bevalling gehad in het bevalcentrum.
De eerste keer ben ik alsnog te laat vertrokken (thanks VK!). Met weeen in de auto is idd shit. Ik ben na aankomst het ziekenhuis doorgestrompeld met persweeen en de baby kwam binnen 20 mins na aankomst al. Erna vond ik het fijn daar, ik had een eigen kamer, eigen douche etc. De tweede keer heb ik afgesproken dat ik eerder welkom zou zijn, die stress wilde ik niet nog een keer. Toen een erg fijne halve nacht en goede bevalling gehad in het bevalcentrum.
madamejean wijzigde dit bericht op 06-01-2020 11:52
13.34% gewijzigd
maandag 6 januari 2020 om 11:50
Ik ben vorige keer thuis bevallen en wil dat dit keer ook graag. Maar dat het meer ontspannen is vraag ik me af. Het doet niet minder pijn als je thuis bent.
Ik heb laatst een gesprek gehad met de vk over wat ze doet als het niet goed loopt. En dat gaf me veel vertrouwen. Ze hebben protocollen waar ze zich aan moeten houden. Ze mogen bijvoorbeeld een bepaalde tijd wachten als het hartje van de baby dipt, zij speelt hier al eerder op in. De dingen die zij doet bij bloedverlies, is hetzelfde als wat ze in het zkh in eerste instantie doen.
Omdat ik vaker lees dat vrouwen zeggen dat ze het mogelijk zelf niet overleefd als ze thuis waren bevallen heb ik hier vorige keer wat onderzoek naar gedaan. Wat ik toen vond is dat er maar enkele vrouwen overlijden tijdens of vlak na de bevalling per jaar en die hadden allen van te voren al een aandoening die daarin meespeelde.
Ik woon trouwens ook dichtbij het zkh. Dat speelt wel mee in mijn keuze. Ik ben er in 2 minuten. Als ik er een half uur over zou doen, zou ik waarschijnlijk wel voor het zkh kiezen.
Ik heb laatst een gesprek gehad met de vk over wat ze doet als het niet goed loopt. En dat gaf me veel vertrouwen. Ze hebben protocollen waar ze zich aan moeten houden. Ze mogen bijvoorbeeld een bepaalde tijd wachten als het hartje van de baby dipt, zij speelt hier al eerder op in. De dingen die zij doet bij bloedverlies, is hetzelfde als wat ze in het zkh in eerste instantie doen.
Omdat ik vaker lees dat vrouwen zeggen dat ze het mogelijk zelf niet overleefd als ze thuis waren bevallen heb ik hier vorige keer wat onderzoek naar gedaan. Wat ik toen vond is dat er maar enkele vrouwen overlijden tijdens of vlak na de bevalling per jaar en die hadden allen van te voren al een aandoening die daarin meespeelde.
Ik woon trouwens ook dichtbij het zkh. Dat speelt wel mee in mijn keuze. Ik ben er in 2 minuten. Als ik er een half uur over zou doen, zou ik waarschijnlijk wel voor het zkh kiezen.
maandag 6 januari 2020 om 11:53
14 jaar geleden.Kaaaaaaaatje schreef: ↑06-01-2020 10:52Serieus? Hoe lang geleden is dat? In het ziekenhuis waar ik twee keer ben bevallen was het gewoon een kamer waar ik alleen lag, alleen ben bevallen en ook rustig onder mijn eigen douche kon.
Hier twee keer in het ziekenhuis. Eerste keer omdat ik drie hoog woonde zonder lift en ik echt niet mezelf met weeen die trappen af zag lopen. Maar goed ook, want de placenta kwam niet na de bevalling dus ik mocht nog even onder narcose. Bij de tweede moest ik dus in het ziekenuis bevallen.
maandag 6 januari 2020 om 11:55
Ik ben trouwen wel blanco de bevalling in gegaan. Ik heb me ingesteld op "lang" en "ziekenhuis" en verder weinig bedacht. Mijn motto was 'ik laat het over mij heenkomen'. Die instelling kan in aanraden. Het loopt nooit zoals je bedenkt.
Ik kijk heel goed terug op de bevalling. Na een paar uur zei ik al 'het is mij heel erg meegevallen!' (en ik had een weeën storm en wegvallende persweeën waardoor ik op eigen kracht moest persen)
Ik kijk heel goed terug op de bevalling. Na een paar uur zei ik al 'het is mij heel erg meegevallen!' (en ik had een weeën storm en wegvallende persweeën waardoor ik op eigen kracht moest persen)
maandag 6 januari 2020 om 11:56
Ik wilde beide keren in het ziekenhuis bevallen. De eerste keer lukte dat, want ingeleid met ruim 40 weken, ivm oplopende bloeddruk.
Niet de manier waarop ik het eigenlijk had gewild, maar he, het was niet anders.
Uiteindelijk prima bevalling gehad, na de ruggenprik dan welteverstaan. Het duurde heel erg lang voordat de ontsluiting wat op gang kwam en totale bevalling had een duur van 28 uur. Niet leuk.
Bij de tweede ook het plan om poliklinisch te bevallen in het ziekenhuis, ware het niet dat dochter #2 haast had
En ik het ziekenuis niet eens kon redden, want van eerste wee tot bevalling was welgeteld 2,5 uur.
Thuis was het daarna heerlijk, in mijn eigen bed, onder mijn eigen douche, niet meer in de auto hoeven, al onze spullen bij de hand.
Het ziekenhuis vond ik overigens ook prima hoor, geen nare ervaringen en ik kan het mensen prima aanraden.
Niet de manier waarop ik het eigenlijk had gewild, maar he, het was niet anders.
Uiteindelijk prima bevalling gehad, na de ruggenprik dan welteverstaan. Het duurde heel erg lang voordat de ontsluiting wat op gang kwam en totale bevalling had een duur van 28 uur. Niet leuk.
Bij de tweede ook het plan om poliklinisch te bevallen in het ziekenhuis, ware het niet dat dochter #2 haast had
En ik het ziekenuis niet eens kon redden, want van eerste wee tot bevalling was welgeteld 2,5 uur. Thuis was het daarna heerlijk, in mijn eigen bed, onder mijn eigen douche, niet meer in de auto hoeven, al onze spullen bij de hand.
Het ziekenhuis vond ik overigens ook prima hoor, geen nare ervaringen en ik kan het mensen prima aanraden.
maandag 6 januari 2020 om 11:59
Ik wilde graag thuis bevallen maar dit mocht bij de eerste uiteindelijk niet ivm medische indicatie. Bevalling van de eerste was niet zo’n leuke ervaring.
Bij de tweede wederom de voorkeur voor thuis bevallen en dit kon ook, bevalling was in een paar uurtjes klaar. Natuurlijk is dat deels geluk hebben maar vooraf was mijn motivatie: ik denk dat ik me thuis een stuk beter kan ontspannen dan in het ziekenhuis en dat is het belangrijkste bij een bevalling. Terugkijkend op twee bevallingen denk ik dat ik dat prima heb ingeschat en dat de vertrouwde omgeving zeker heeft geholpen.
Maar ik ben blij dat ik bij de oudste in het ziekenhuis was, daar konden ze op dat moment de zorg bieden die we nodig hadden.
Bij de tweede wederom de voorkeur voor thuis bevallen en dit kon ook, bevalling was in een paar uurtjes klaar. Natuurlijk is dat deels geluk hebben maar vooraf was mijn motivatie: ik denk dat ik me thuis een stuk beter kan ontspannen dan in het ziekenhuis en dat is het belangrijkste bij een bevalling. Terugkijkend op twee bevallingen denk ik dat ik dat prima heb ingeschat en dat de vertrouwde omgeving zeker heeft geholpen.
Maar ik ben blij dat ik bij de oudste in het ziekenhuis was, daar konden ze op dat moment de zorg bieden die we nodig hadden.
maandag 6 januari 2020 om 12:03
maandag 6 januari 2020 om 12:04
Hier eerste keer graag thuis willen bevallen. Maar doordat dochter als sterrenkijker lag bleef ik helaas steken op 9,5cm. Na 2 uur persweeën weg puffen snel naar het ziekenhuis gegaan. Ik mocht kiezen ambulance of onze auto. Vk had voorkeur auto omdat dat veel sneller ging. 5 min afstand zh. (Ambulance duurt even voordat die er is). Auto gekozen. Ritje auto was de hel. Met persweeën. Maar aangekomen in ziekenhuis was dochter gedraaid en 30 min later had ik volledige ontsluiting. Ik denk dat het autoritje heeft mee gespeeld.
Nu weer zwanger en wanneer medisch mogelijk wil ik het thuis toch weer proberen. Wel wil ik duidelijk met vk afspreken dat wanneer baby als sterrenkijker lijkt te liggen ik meteen naar het zh wil. Ook vanwege eventuele pijnbestrijding. 3 uur persweeën weg puffen (geen grapje) is echt heel heftig.
Nu weer zwanger en wanneer medisch mogelijk wil ik het thuis toch weer proberen. Wel wil ik duidelijk met vk afspreken dat wanneer baby als sterrenkijker lijkt te liggen ik meteen naar het zh wil. Ook vanwege eventuele pijnbestrijding. 3 uur persweeën weg puffen (geen grapje) is echt heel heftig.
maandag 6 januari 2020 om 12:11
Ik werd ingeleid omdat ik 42 weken was. Daardoor was ik in het ziekenhuis. En dat was maar goed ook, want anders had onze zoon het niet overleefd. Nu was het nog maar de vraag of hij het ging redden en zo ja of er schade zou zijn. Maar gelukkig zijn we door het oog van de naald gekropen. Ik beredeneer sindsdien zo: voor een ingegroeide teennagel kan je al naar het ziekenhuis, maar voor het meest waardevolle ga je risico lopen, waarom? Maar dat is een gekleurd beeld van mij door mijn ervaring, ik begrijp dat een ander dat anders kan zien.
maandag 6 januari 2020 om 12:19
Twee keer bevallen en alle twee keer in het ziekenhuis. Was dat niet zo geweest (dat ik al in het ziekenhuis was) dan had ik er alsnog met spoed heen gemoeten, dus ik ben blij dat ik er al was.
Ik zie voor mezelf ook geen enkel voordeel in een thuis bevalling.
Ik heb geen moeite met een ander bed en andere omgeving, en zou die vieze zooi niet eens thuis willen hebben
Als ik wél hulp zou moeten hebben, wil ik niet pas op het laatst naar het ziekenhuis.
Ik zou niet weten wat een thuisbevalling (voor mij) voor meerwaarde zou hebben.
Ja, dat ik thuis ben en dat het een ritje scheelt ofzo??
Ik zie voor mezelf ook geen enkel voordeel in een thuis bevalling.
Ik heb geen moeite met een ander bed en andere omgeving, en zou die vieze zooi niet eens thuis willen hebben
Als ik wél hulp zou moeten hebben, wil ik niet pas op het laatst naar het ziekenhuis.
Ik zou niet weten wat een thuisbevalling (voor mij) voor meerwaarde zou hebben.
Ja, dat ik thuis ben en dat het een ritje scheelt ofzo??
maandag 6 januari 2020 om 12:36
Ik wilde altijd in het ziekenhuis, vond een thuisbevalling echt een onverantwoordelijk iets. Maar naarmate mijn zwangerschap vorderde wilde ik toch ineens thuis een poging wagen.. 
Uiteindelijk met 5 cm naar t ziekenhuis toe, ookal waren er nog geen indicaties dat t mis zou zijn godzijdank toch wel die beslissing genomen. Toen ik daar aankwam zat ik ineens al op 9 cm dus had lichtelijk spijt dat ik naar het ziekenhuis wilde.
Maar zoon bleek bijna een kilo zwaarder dan ze van tevoren verwacht hadden (ik ben vrij tenger en had echt geen grote buik) en kwam dus echt niet vanzelf. Ze hebben met 4 man sterk lopen duwen en trekken, vacuümpomp etc en 2 uur liggen persen. Daarna mijn placenta die niet loskwam/scheurde en spoedoperatie op de OK, 3 liter bloed kwijt.
Kind was er thuis nooit uitgekomen denk ik en al was dat gelukt dan was het nog maar de vraag of hij er niks aan over had gehouden en dan had ik alsnog met gillende sirenes afgevoerd kunnen worden voor mijn spoedoperatie..
Nee ik zou niemand een thuisbevalling aanraden. Behalve dan natuurlijk als je kind al praktisch half naar buiten hangt dan snap dat je dan geen andere keuze hebt.
En mijn zwangerschap was echt volgens het boekje dus dat zegt helemaal niks.
Uiteindelijk met 5 cm naar t ziekenhuis toe, ookal waren er nog geen indicaties dat t mis zou zijn godzijdank toch wel die beslissing genomen. Toen ik daar aankwam zat ik ineens al op 9 cm dus had lichtelijk spijt dat ik naar het ziekenhuis wilde.
Maar zoon bleek bijna een kilo zwaarder dan ze van tevoren verwacht hadden (ik ben vrij tenger en had echt geen grote buik) en kwam dus echt niet vanzelf. Ze hebben met 4 man sterk lopen duwen en trekken, vacuümpomp etc en 2 uur liggen persen. Daarna mijn placenta die niet loskwam/scheurde en spoedoperatie op de OK, 3 liter bloed kwijt.
Kind was er thuis nooit uitgekomen denk ik en al was dat gelukt dan was het nog maar de vraag of hij er niks aan over had gehouden en dan had ik alsnog met gillende sirenes afgevoerd kunnen worden voor mijn spoedoperatie..
Nee ik zou niemand een thuisbevalling aanraden. Behalve dan natuurlijk als je kind al praktisch half naar buiten hangt dan snap dat je dan geen andere keuze hebt.
En mijn zwangerschap was echt volgens het boekje dus dat zegt helemaal niks.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
maandag 6 januari 2020 om 12:58
Ik wil heel graag een ruggenprik dus sowieso het ziekenhuis. Grootste angst is dat ik te laat ben voor pijnstilling.
Soms droom ik van amerikaanse toestanden. Bij de eerste weeën gelijk naar het ziekenhuis mogen i.p.v eerst thuis te moeten wachten en hup die ruggenprik erin bij binnenkomst i.p.v wachten op een anesthesist die misschien tijd voor je heeft...
Maar goed, dat blijft een droom. En voor sommige trouwens een nachtmerrie. Maar ik vind pijn niet fijn dus hoe pijnlozer hoe prettiger. Amen.
Eerste bevalling werd ingeleid wegens 72 uur gebroken vliezen en geen weeën. Dat was dus top. Niet met weeën in de auto, kon al na drie 3cm vragen om een ruggenprik, het was zondag dus de anesthesist was rap beschikbaar. Teken er zó weer voor!
Soms droom ik van amerikaanse toestanden. Bij de eerste weeën gelijk naar het ziekenhuis mogen i.p.v eerst thuis te moeten wachten en hup die ruggenprik erin bij binnenkomst i.p.v wachten op een anesthesist die misschien tijd voor je heeft...
Maar goed, dat blijft een droom. En voor sommige trouwens een nachtmerrie. Maar ik vind pijn niet fijn dus hoe pijnlozer hoe prettiger. Amen.
Eerste bevalling werd ingeleid wegens 72 uur gebroken vliezen en geen weeën. Dat was dus top. Niet met weeën in de auto, kon al na drie 3cm vragen om een ruggenprik, het was zondag dus de anesthesist was rap beschikbaar. Teken er zó weer voor!
maandag 6 januari 2020 om 13:21
Kan ook in Nederland hoor. Ik mocht bij de eerste weeën direct naar het ziekenhuis (was wel meteen een weeënstorm, geen opbouwende wee gehad, maar goed hoefde thuis niet te wachten) en de anesthesist kwam meteen toen ik aangaf een ruggenprik te willen (wellicht omdat de ruggenprik op advies van de verloskundige was, die weeënstorm was echt niet weg te puffen). Dus het kan welClaireSophie schreef: ↑06-01-2020 12:58Soms droom ik van amerikaanse toestanden. Bij de eerste weeën gelijk naar het ziekenhuis mogen i.p.v eerst thuis te moeten wachten en hup die ruggenprik erin bij binnenkomst i.p.v wachten op een anesthesist die misschien tijd voor je heeft...
maandag 6 januari 2020 om 13:44
Leuk verhaal!Pergamon schreef: ↑06-01-2020 11:44Krap 4 weken geleden bevallen van de eerste. Probleenloze zwangerschap gehad (fysiek gezien)
ELKE vrouw in mijn familie heeft bevallingen van 24 uur plus. Daar was ik dus compleet op ingesteld. Bewust gekozen voor het ziekenhuis. Ik had bedacht daar al snel heen te willen. Maar goed dat ik dat heb gedaan.
Uiteindelijk bleek ik namelijk de uitzondering op de familie regel en beval ik vlot. Denk: in 2 uur van 3 naar 10 centimeter. Ik vond het heel fijn in het ziekenhuis te zijn. Mijn man is de rust zelve, die krijg je echt niet gek, maar je vrouw zien bevallen is super, super heftig. Hij vond het fijn "expertise" in de buurt te hebben. Ik was zo van de wereld dat je me in een volle bioscoopzaal had kunnen leggen en ik het alsnog prima had gevonden.
Ik ben trouwens blij dat ik niet met 8 centimeter nog de auto in moest, want dan had ik met een weeën storm de kore rit echt NIET tof gevonden. Vond het nu al niet prettig om te moeten zitten en heb echt gegild tijdens de weeën in de auto. Bij 10 centimeter hebben de gyn en de verpleging moeten lullen als brugman om mij dat bed in te krijgen, want ik vond bewegen echt de hel op dat moment en was vastbesloten te blijven liggen waar ik lag (onder het bed op de vloer)
Hier trouwens een eigen suite in het ziekenhuis, met bed voor man, keuken en eigen badkamer!
Ik vond zwangerschapsyoga heel onzinnig en ging er voor de vorm heen.
Nou ik wist tijdens de weenstorm ineens alle oefeningen en heb de hele kamer door geyogaad
(vond ik. En ik pufte erbij dus was het yoga).
maandag 6 januari 2020 om 13:45
Klinkt top dit!!Miek_ schreef: ↑06-01-2020 13:21Kan ook in Nederland hoor. Ik mocht bij de eerste weeën direct naar het ziekenhuis (was wel meteen een weeënstorm, geen opbouwende wee gehad, maar goed hoefde thuis niet te wachten) en de anesthesist kwam meteen toen ik aangaf een ruggenprik te willen (wellicht omdat de ruggenprik op advies van de verloskundige was, die weeënstorm was echt niet weg te puffen). Dus het kan wel
maandag 6 januari 2020 om 13:48
Jaaa die ruggenprik wilde ik dus ook.ClaireSophie schreef: ↑06-01-2020 12:58Ik wil heel graag een ruggenprik dus sowieso het ziekenhuis. Grootste angst is dat ik te laat ben voor pijnstilling.
Soms droom ik van amerikaanse toestanden. Bij de eerste weeën gelijk naar het ziekenhuis mogen i.p.v eerst thuis te moeten wachten en hup die ruggenprik erin bij binnenkomst i.p.v wachten op een anesthesist die misschien tijd voor je heeft...
Maar goed, dat blijft een droom. En voor sommige trouwens een nachtmerrie. Maar ik vind pijn niet fijn dus hoe pijnlozer hoe prettiger. Amen.
Eerste bevalling werd ingeleid wegens 72 uur gebroken vliezen en geen weeën. Dat was dus top. Niet met weeën in de auto, kon al na drie 3cm vragen om een ruggenprik, het was zondag dus de anesthesist was rap beschikbaar. Teken er zó weer voor!
Eerste bevalling had ik hem en was echt wel drie kwartier feest na een weenstorm. Maar wat dus niet gebruikelijk is gebeurde, terwijl ik lag te chillen had ik ineens ontsluiting en kon ik gaan persen.
Dus ik dacht: HA tweede bevalling gelijk vanaf de eerste wee ruggeprik hoppa, beetje liggen, ontsluiting kado krijgen en wat persen, ik zag het helemaal voor me.
Maar nee ik was al te ver heen en jongste kwam thuis. Vond het echt jammer van de ruggenprik
maandag 6 januari 2020 om 13:54
Dat je dicht bij het ziekenhuis woont is inderdaad wel handig.Stoffenenblik schreef: ↑06-01-2020 10:32Wat veel reacties al! Dankjulliewel.
We wonen dichtbij het ziekenhuis ( < 1 km) en een nieuw huis dus goed begaanbaar / ruim. Als het nodig is ben ik dus snel het huis uit en in het zkh
Maar dat je een nieuw ruim huis hebt zegt niets.
Wij hadden ook een nieuw ruim huis met brede trap. Maar het ambulance personeel zei toch dat ik niet met brancard de trap af kon vanwege een bocht.
Ze wilden de brandweer al bellen om het raam op de bovenverdieping er uit te halen.
Toen zei ik dan loop ik toch gewoon te trap af dat lukt nog wel.
Mocht in eerste instantie niet maar omdat het wel sneller is en er bloedspoed achter zat mocht dat toch.
1 iemand van het ambulance personeel achter mij. De andere + vriend voor mij om te voorkomen dat ik van de trap zou vallen.
Ik snap dat thuis in je eigen omgeving fijner is.
Maar je vergeeft jezelf nooit als je kind zijn of haar leven lang last houd van zuurstofgebrek tijdens de bevalling omdat het allemaal iets te lang duurde voor je in het ziekenhuis was.
Maar 1 Km is inderdaad erg dichtbij dus wordt de keuze moeilijker.
maandag 6 januari 2020 om 13:58
Als je nu neigt naar een thuisbevalling zou ik daar voor nu op inzetten. Wanneer je toch graag naar het ziekenhuis wil kan dat in veel gevallen alsnog. Hoe ver woon je van het ziekenhuis vandaan? Zou dat ook mee laten wegen.
Hier blij al snel naar het ziekenhuis te zijn gegaan bij ons eerste kindje, er moesten namelijk nogal wat weeopwekkers én weeenremmers aan te pas komen en de hartslag van ons kindje was hierdoor niet stabiel. Omdat de ontsluiting erg lang duurde was het anders waarschijnlijk een spoedkeizersnede geworden. Mijn zwangerschap ging overigens ook erg goed, dus wat dat betreft wil dat voor de bevalling niet altijd wat zeggen.
Doe waar je je prettig bij voelt en durf ook gerust aan te geven bij je verloskundige dat je het allemaal nog niet zeker weet en het nog even op z'n 'beloop' wil laten. Je weet nooit vantevoren wat je precies kan verwachten, elke bevalling is anders..
Hier blij al snel naar het ziekenhuis te zijn gegaan bij ons eerste kindje, er moesten namelijk nogal wat weeopwekkers én weeenremmers aan te pas komen en de hartslag van ons kindje was hierdoor niet stabiel. Omdat de ontsluiting erg lang duurde was het anders waarschijnlijk een spoedkeizersnede geworden. Mijn zwangerschap ging overigens ook erg goed, dus wat dat betreft wil dat voor de bevalling niet altijd wat zeggen.
Doe waar je je prettig bij voelt en durf ook gerust aan te geven bij je verloskundige dat je het allemaal nog niet zeker weet en het nog even op z'n 'beloop' wil laten. Je weet nooit vantevoren wat je precies kan verwachten, elke bevalling is anders..
maandag 6 januari 2020 om 14:40
Gewoon thuis beginnen en dan zie je wel hoe t loopt. Zelf drie keer thuis bevallen waarvan 2 x in bad. De verloskundige kan prima inschatten wanneer het tijd wordt om naar t ziekenhuis te gaan. En de cijfers rondom babysterfte tonen aan dat poliklinisch en thuis even veilig zijn. Bij een normale bevalling kun je het beste daar zijn waar jij je prettig voelt omdat de bevalling dan het beste zal verlopen. Voor de een is dat thuis en voor de ander het ziekenhuis of kraamhotel.
maandag 6 januari 2020 om 15:09
Heb je ook gekeken naar cijfers van baby's die een hersenbeschadiging hebben opgelopen door zuurstof gebrek omdat ze te lang klem zaten tijdens de geboorte?
Geen idee of die cijfers er zijn. Maar elk kind dat motorische problemen heeft, spastisch is of verstandelijk beperkt vanwege zuurstof gebrek tijdens de geboorte is er wat mij betreft 1 te veel.
Liever je wat uren ongemakkelijk voelen in een ziekenhuis, dan levenslang de zorg voor een gehandicapt kind waarvan je weet dat het te vermijden zou zijn geweest als je in het ziekenhuis was bevallen.
maandag 6 januari 2020 om 15:23
Als TO op minder dan 1 km van het ziekenhuis woont, is de kans groot dat ze sneller daar is dan de gynaecoloog die eventueel nodig is, überhaupt beschikbaar is.sugarmiss schreef: ↑06-01-2020 15:09Heb je ook gekeken naar cijfers van baby's die een hersenbeschadiging hebben opgelopen door zuurstof gebrek omdat ze te lang klem zaten tijdens de geboorte?
Geen idee of die cijfers er zijn. Maar elk kind dat motorische problemen heeft, spastisch is of verstandelijk beperkt vanwege zuurstof gebrek tijdens de geboorte is er wat mij betreft 1 te veel.
Liever je wat uren ongemakkelijk voelen in een ziekenhuis, dan levenslang de zorg voor een gehandicapt kind waarvan je weet dat het te vermijden zou zijn geweest als je in het ziekenhuis was bevallen.
Ik beviel op medische indicatie in het ziekenhuis, en hoewel het de bedoeling was dat er een gynaecoloog bij de geboorte zou zijn, is hij uiteindelijk opgevangen door een verloskundige. De gynaecoloog was er namelijk niet op tijd; die was een keizersnede aan het doen. Vooral in de nacht kan het in een ziekenhuis best even duren voor er iemand beschikbaar is.
maandag 6 januari 2020 om 15:27
sugarmiss schreef: ↑06-01-2020 15:09Heb je ook gekeken naar cijfers van baby's die een hersenbeschadiging hebben opgelopen door zuurstof gebrek omdat ze te lang klem zaten tijdens de geboorte?
Geen idee of die cijfers er zijn. Maar elk kind dat motorische problemen heeft, spastisch is of verstandelijk beperkt vanwege zuurstof gebrek tijdens de geboorte is er wat mij betreft 1 te veel.
Liever je wat uren ongemakkelijk voelen in een ziekenhuis, dan levenslang de zorg voor een gehandicapt kind waarvan je weet dat het te vermijden zou zijn geweest als je in het ziekenhuis was bevallen.
Het is even veilig. Evenveel complicaties dus en als de bevalling stagneert zit je al lang in t ziekenhuis. Waar ook niet meteen een gynaecoloog naast je bed staat.
maandag 6 januari 2020 om 15:43
Maar thuis weet je dus niet altijd hoe het ervoor staat. Was ik niet in het ziekenhuis geweest, had ik nu geen kind gehad.
