Zwanger
alle pijlers
Wanneer IVF
zondag 31 maart 2019 om 19:13
Even een topic om mijn gedachten te ordenen:
Wat zouden jullie doen: na 11 zware maanden met veel migraine/overgeven/andere klachten (waarvan de laatste maand een ziekenhuisopname wegens uitdrogingsverschijnelsen), meteen een IVF poging doen of eerst 3 a 4 maanden pauze nemen door aan de pil te gaan (dus klachtenvrij om zo fysiek en mentaal weer wat reserves op te bouwen?
Ik twijfel echt heel erg wat wijsheid is. Op dit moment ben ik mentaal op door het ziek zijn en verlang ik terug naar een bepaalde tijd mijn eigen dingen te kunnen doen zonder rekening houden met ziek zijn, aan de andere kant wil ik zo snel mogelijk zwanger zijn zonder maanden “weg te gooien”. Ik heb met moeite weer een gezond gewicht omdat ik door het vele overgeven en ziek zijn veel was afgevallen.
In mijn omgeving is het lastig sparren omdat niemand mijn situatie goed begrijpt en mijn man alles goed vind: hij ziet mij lijden en legt de keuze bij mij.
Dus ben ik opzoek naar alle voor en tegens qua keuze.
PS commentaar op de keuze voor nu IVF kan achterwege blijven, we hebben goedkeuring van de zorgverzekering vanwege de uitzonderlijke situatie.
Wat zouden jullie doen: na 11 zware maanden met veel migraine/overgeven/andere klachten (waarvan de laatste maand een ziekenhuisopname wegens uitdrogingsverschijnelsen), meteen een IVF poging doen of eerst 3 a 4 maanden pauze nemen door aan de pil te gaan (dus klachtenvrij om zo fysiek en mentaal weer wat reserves op te bouwen?
Ik twijfel echt heel erg wat wijsheid is. Op dit moment ben ik mentaal op door het ziek zijn en verlang ik terug naar een bepaalde tijd mijn eigen dingen te kunnen doen zonder rekening houden met ziek zijn, aan de andere kant wil ik zo snel mogelijk zwanger zijn zonder maanden “weg te gooien”. Ik heb met moeite weer een gezond gewicht omdat ik door het vele overgeven en ziek zijn veel was afgevallen.
In mijn omgeving is het lastig sparren omdat niemand mijn situatie goed begrijpt en mijn man alles goed vind: hij ziet mij lijden en legt de keuze bij mij.
Dus ben ik opzoek naar alle voor en tegens qua keuze.
PS commentaar op de keuze voor nu IVF kan achterwege blijven, we hebben goedkeuring van de zorgverzekering vanwege de uitzonderlijke situatie.
maandag 1 april 2019 om 15:33
Nee ik weet niet wat wil: aan de kant klinkt rust heerlijk, maar dan weet je dat heel de kermis weer moet=stoppen met pil is minimaal een week migraine.
De andere kant inmiddels ben ik zo gewend aan het ziek zijn laten we maar doorgaan dat het ***-gedoe achter de rug is en dan nog 8 maanden zwanger zijn, hopelijk een gezond kind krijgen en daarna nooit meer deze ellende.
De andere kant inmiddels ben ik zo gewend aan het ziek zijn laten we maar doorgaan dat het ***-gedoe achter de rug is en dan nog 8 maanden zwanger zijn, hopelijk een gezond kind krijgen en daarna nooit meer deze ellende.
maandag 1 april 2019 om 15:36
Artsen heb ik weinig aan qua inschatting, mijn situatie is vrij uniek.
Ja fysiek kan ik het aan: ik heb een goede conditie, eet gezond, nu weer een BMI van 21.
Voordeel van ivf is dan na de punctie (als de hormonen uit mijn lichaam zijn) ik medicatie kan slikken omdat embryo niet in mijn lichaam is. Normaal kan dat niet dus zullen de klachten veel milder zijn.
Ja fysiek kan ik het aan: ik heb een goede conditie, eet gezond, nu weer een BMI van 21.
Voordeel van ivf is dan na de punctie (als de hormonen uit mijn lichaam zijn) ik medicatie kan slikken omdat embryo niet in mijn lichaam is. Normaal kan dat niet dus zullen de klachten veel milder zijn.
maandag 1 april 2019 om 15:47
Dit snap ik niet zo goed, want er komt tenslotte ook een terugplaatsing (als het goed is). Of bedoel je die paar dagen tussen punctie en plaatsing?
En ben je niet bang om ook flink ziek te worden van de hormonen die je krijgt tijdens de IVF?
maandag 1 april 2019 om 16:06
woensdag 3 april 2019 om 20:18
TO wat een lastige situatie. Ik zit in een icsi-traject en ik heb ook zware migraine.
Onderschat ivf niet. Bij mij wekken de hormonen die ik moet gebruiken vrijwel constante hoofdpijn en migraine op. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing is kort: 2-5 dagen.
Ik had de eerste poging maar 1 embryo die teruggeplaatst werd. Tweede poging gelukkig 2 die ingevroren kunnen worden. En nu nog steeds geen kind. Binnenkort poging drie. Ik heb helaas ook veel lichamelijk ongemak gehad. De beste tip die ik kan geven: zorg eerst dat je lichaam goed fit is voordat je aan de poging begint. Dan heb je meer kans op een embryo, want dat is niet zeker bij ivf.
Sterkte, want dit is geen leuk traject.
Onderschat ivf niet. Bij mij wekken de hormonen die ik moet gebruiken vrijwel constante hoofdpijn en migraine op. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing is kort: 2-5 dagen.
Ik had de eerste poging maar 1 embryo die teruggeplaatst werd. Tweede poging gelukkig 2 die ingevroren kunnen worden. En nu nog steeds geen kind. Binnenkort poging drie. Ik heb helaas ook veel lichamelijk ongemak gehad. De beste tip die ik kan geven: zorg eerst dat je lichaam goed fit is voordat je aan de poging begint. Dan heb je meer kans op een embryo, want dat is niet zeker bij ivf.
Sterkte, want dit is geen leuk traject.
woensdag 3 april 2019 om 22:32
, maar ik loop naar 1,5 dag weer. Fysiek was het prima te doen. Nu hopen op een aantal goede embryo’s en dan voorlopige alleen nog kunstmatige cyclus!
maandag 29 april 2019 om 17:30
Ga overleggen met de arts..
Ik heb twee IVF pogingen gehad. Beide keren werd ik wel zwanger. Beide keren een miskraam.
Ik begon met migraine en overgeven op de dag dat ik met de pil begon. En pas een jaar later, twee maanden na de tweede miskraam is dat gestopt.
Ik heb met nierfalen en hartfalen in het ziekenhuis gelegen door de reactie die ik op de medicatie had. Ik had in de stimulatiefase al HG. En ik begon al verzwakt aan de stimulatiefase.
IVF is dan heel pittig. Ik lag in de auto op de achterbank over te geven omdat ik echo's moest maken en bloed moest laten testen. Thuis lag ik met mijn hoofd op de rand van de wc zodat ik daartussenin doodstil kon blijven hangen en gewoon alles uit kon spugen wat omhoog kwam. Na een paar weken was dat gal met bloed. Mond spoelen met een scheut water en dan doorspoelen zonder van mijn plek te komen.
Achteraf denk ik weleens dat ik geen verse terugplaatsingen had moeten krijgen, misschien had ik dan niet beide keren een miskraam gehad. Het duurde beide keren weken tussen starten met bloeden en het stoppen van het hartje, en daarna duurde de miskraam ook nog weken. Tussendoor aansterken ging niet, aangezien ik aan de pil moest om het goed in te plannen in het ziekenhuis.
Ik denk dat nu aansterken en rust in je lijf geen slecht plan is. En ik weet dat wachten geen leuke hobby is.
Misschien moet je sowieso wachten in verband met een wachtlijst voor de start.
Misschien mag je juist wel lang protocol omdat je dat vanuit de pil start...
Ik ben een heel jaar ziek geweest en twee keer langs de rand van de dood gekropen. En nu? Definitief uitbehandeld, mijn lijf nog steeds niet goed opgestart, eten is nog steeds een drama (schade aan de slokdarm, maagklepje defect, maagzuur, darmen nog steeds niet echt goed opgestart, schildklier is een puinhoop, suikerhuishouding nog steeds van het padje, elke eisprong is een drama, ongesteld zijn ook, migraine, bekkenpijn, overgeven).
IVF is niet iets dat je er even bij doet wat mij betreft. En beter begin je er niet aan als je niet fit bent.
Ik heb twee IVF pogingen gehad. Beide keren werd ik wel zwanger. Beide keren een miskraam.
Ik begon met migraine en overgeven op de dag dat ik met de pil begon. En pas een jaar later, twee maanden na de tweede miskraam is dat gestopt.
Ik heb met nierfalen en hartfalen in het ziekenhuis gelegen door de reactie die ik op de medicatie had. Ik had in de stimulatiefase al HG. En ik begon al verzwakt aan de stimulatiefase.
IVF is dan heel pittig. Ik lag in de auto op de achterbank over te geven omdat ik echo's moest maken en bloed moest laten testen. Thuis lag ik met mijn hoofd op de rand van de wc zodat ik daartussenin doodstil kon blijven hangen en gewoon alles uit kon spugen wat omhoog kwam. Na een paar weken was dat gal met bloed. Mond spoelen met een scheut water en dan doorspoelen zonder van mijn plek te komen.
Achteraf denk ik weleens dat ik geen verse terugplaatsingen had moeten krijgen, misschien had ik dan niet beide keren een miskraam gehad. Het duurde beide keren weken tussen starten met bloeden en het stoppen van het hartje, en daarna duurde de miskraam ook nog weken. Tussendoor aansterken ging niet, aangezien ik aan de pil moest om het goed in te plannen in het ziekenhuis.
Ik denk dat nu aansterken en rust in je lijf geen slecht plan is. En ik weet dat wachten geen leuke hobby is.
Misschien moet je sowieso wachten in verband met een wachtlijst voor de start.
Misschien mag je juist wel lang protocol omdat je dat vanuit de pil start...
Ik ben een heel jaar ziek geweest en twee keer langs de rand van de dood gekropen. En nu? Definitief uitbehandeld, mijn lijf nog steeds niet goed opgestart, eten is nog steeds een drama (schade aan de slokdarm, maagklepje defect, maagzuur, darmen nog steeds niet echt goed opgestart, schildklier is een puinhoop, suikerhuishouding nog steeds van het padje, elke eisprong is een drama, ongesteld zijn ook, migraine, bekkenpijn, overgeven).
IVF is niet iets dat je er even bij doet wat mij betreft. En beter begin je er niet aan als je niet fit bent.
maandag 29 april 2019 om 17:42
Petra, ik ben inmiddels begonnen, punctie is nu achter de rug
En ik moet zeggen: die 2 weken spuiten zijn op gevoelige eierstokken en wat vermoeidheid de laatste 2 dagen een verademing geweest. Ik ben gewoon fit geweest, het spuiten zou ik zo iedere cyclus doen! Ik heb het korte protocol en het is een goede gok geweest: zowel fysiek als mentaal. Nu last van de punctie, maar ik kan 1,5 dag na de punctie al weer fietsen en ben al weer aan het werk. Voor mij is een IVF-ronde (op de punctie na) fysiek een stuk minder zwaar dan een reguliere menstruatiecyclus.
Ik schrik enorm van jouw verhaal. Had jij die klachten al voordat je met IVF begon? Waarom heb je de 2 poging dan gedaan?
Ik ben om de dag gebeld of het ging, bij indicatie dat mijn klachten erger zouden worden moest ik per direct stoppen. Het omgekeerde bleek waar: de 1e dagen van de stimulatie was ik topfit. Daar had ik min of meer ook opgetekend. Mijn klachten hangen samen met de oestrogeendaling in mijn cyclus (de ene keer erger dan de andere) en bij de stimulatiefase is dat hormoon in extra hoge dosis aanwezig net als bij anticonceptie.
Hopelijk komt het goed met jou! Dat is het lastige met hormonen iedereen reageert er anders op.
En ik moet zeggen: die 2 weken spuiten zijn op gevoelige eierstokken en wat vermoeidheid de laatste 2 dagen een verademing geweest. Ik ben gewoon fit geweest, het spuiten zou ik zo iedere cyclus doen! Ik heb het korte protocol en het is een goede gok geweest: zowel fysiek als mentaal. Nu last van de punctie, maar ik kan 1,5 dag na de punctie al weer fietsen en ben al weer aan het werk. Voor mij is een IVF-ronde (op de punctie na) fysiek een stuk minder zwaar dan een reguliere menstruatiecyclus.
Ik schrik enorm van jouw verhaal. Had jij die klachten al voordat je met IVF begon? Waarom heb je de 2 poging dan gedaan?
Ik ben om de dag gebeld of het ging, bij indicatie dat mijn klachten erger zouden worden moest ik per direct stoppen. Het omgekeerde bleek waar: de 1e dagen van de stimulatie was ik topfit. Daar had ik min of meer ook opgetekend. Mijn klachten hangen samen met de oestrogeendaling in mijn cyclus (de ene keer erger dan de andere) en bij de stimulatiefase is dat hormoon in extra hoge dosis aanwezig net als bij anticonceptie.
Hopelijk komt het goed met jou! Dat is het lastige met hormonen iedereen reageert er anders op.
maandag 29 april 2019 om 18:28
Klachten voor de IVF.
Toen ik de pil gebruikte 28 dagen hoofdpijn per cyclus en altijd een gammel, misselijk gevoel. Ik slikte 26 dagen want ik werd nooit voor dag 33 ongesteld, ook niet met pil. Na de stopweek werd ik op dag zeven of acht een dag of tien ongesteld en in plaats van na drie kwartier met een superplustampon begon ik al na een halfuur door te lekken. Twee jaar op asprobruis, staalpillen en gemberthee volgehouden. Bij doorslikken ook op dag 33 een bloeding van tien dagen. Daarna gestopt en pas na een jaar weer een cyclus.
Andere klacht daarna in vier jaar nooit zwanger geworden, pas na het vierde jaar serieus worden genomen.
Mijn lijf en de pil waren geen vriendjes. De tweede keer dat ik eraan begon was het nog wat dramatischer.
Ik ben voor bijna alle medicatie andersgevoelig. Zeker hormonale meuk levert onverwachte resultaten op. Ik ben ook allergisch voor de vloeistoffen die ik in moest spuiten. En ook de zak met vocht tijdens de punctie leverde een allergische reactie op. De morfine deed helemaal niks, net als de locale verdoving.
De tweede poging.. we waren zo dichtbij een kindje eindelijk voor het eerst ooit. En als we niet het niet dan zouden doen, moesten we weer de wachtlijst op van ruim twee jaar... Waar we dus ook al bijna twee en een half jaar op hebben gestaan na die vier jaar proberen, en een halfjaar kastje muur en testen. Op dat moment in de belofte getrapt dat de artsen me beter in de gaten zouden houden, eerder in zouden grijpen, er dingen anders geregeld konden worden. Puntje bij paaltje alles ging hetzelfde..
Een jaar wachten op mijn cyclus. Zeven jaar wachten op de start van de ivficsi. En dan weer minimaal twee jaar op de wachtlijst moeten.. je gaat er gekke dingen van doen, IVF onder andere, en artsen geloven.
Ik denk dat de cyclus klachten tot ik de menopauze bereikt heb aanhouden. En de schade aan de rest..kans dat dat pas stopt als mijn hart ermee dat ook doet.
Overigens ben ik zodra ik de tweede keer begon te bloeden direct naar de gewone gynaecoloog gestuurd.. zoek het maar uit. En nu knooien bij de huisarts en de internist. En geen gynaecoloog die mee wil denken.
Dan denk je electronisch dossier, dus alles staat erin.. dossier van de fertiliteit behandelingen is niet bestaand.. officieel heb ik nooit een ivfpoging gedaan. Behalve volgens de zorgverzekeraar, mijzelf en de huisarts...
Ik hoop dat het zo soepel blijft lopen!
Toen ik de pil gebruikte 28 dagen hoofdpijn per cyclus en altijd een gammel, misselijk gevoel. Ik slikte 26 dagen want ik werd nooit voor dag 33 ongesteld, ook niet met pil. Na de stopweek werd ik op dag zeven of acht een dag of tien ongesteld en in plaats van na drie kwartier met een superplustampon begon ik al na een halfuur door te lekken. Twee jaar op asprobruis, staalpillen en gemberthee volgehouden. Bij doorslikken ook op dag 33 een bloeding van tien dagen. Daarna gestopt en pas na een jaar weer een cyclus.
Andere klacht daarna in vier jaar nooit zwanger geworden, pas na het vierde jaar serieus worden genomen.
Mijn lijf en de pil waren geen vriendjes. De tweede keer dat ik eraan begon was het nog wat dramatischer.
Ik ben voor bijna alle medicatie andersgevoelig. Zeker hormonale meuk levert onverwachte resultaten op. Ik ben ook allergisch voor de vloeistoffen die ik in moest spuiten. En ook de zak met vocht tijdens de punctie leverde een allergische reactie op. De morfine deed helemaal niks, net als de locale verdoving.
De tweede poging.. we waren zo dichtbij een kindje eindelijk voor het eerst ooit. En als we niet het niet dan zouden doen, moesten we weer de wachtlijst op van ruim twee jaar... Waar we dus ook al bijna twee en een half jaar op hebben gestaan na die vier jaar proberen, en een halfjaar kastje muur en testen. Op dat moment in de belofte getrapt dat de artsen me beter in de gaten zouden houden, eerder in zouden grijpen, er dingen anders geregeld konden worden. Puntje bij paaltje alles ging hetzelfde..
Een jaar wachten op mijn cyclus. Zeven jaar wachten op de start van de ivficsi. En dan weer minimaal twee jaar op de wachtlijst moeten.. je gaat er gekke dingen van doen, IVF onder andere, en artsen geloven.
Ik denk dat de cyclus klachten tot ik de menopauze bereikt heb aanhouden. En de schade aan de rest..kans dat dat pas stopt als mijn hart ermee dat ook doet.
Overigens ben ik zodra ik de tweede keer begon te bloeden direct naar de gewone gynaecoloog gestuurd.. zoek het maar uit. En nu knooien bij de huisarts en de internist. En geen gynaecoloog die mee wil denken.
Dan denk je electronisch dossier, dus alles staat erin.. dossier van de fertiliteit behandelingen is niet bestaand.. officieel heb ik nooit een ivfpoging gedaan. Behalve volgens de zorgverzekeraar, mijzelf en de huisarts...
Ik hoop dat het zo soepel blijft lopen!
. En kunstmatig in de overgang en/of baarmoeder laten verwijderen.
maandag 29 april 2019 om 20:59
Ik kan ook niet tegen lucrin en gelijksoortige medicatie. Dus kunstmatige overgang.. zit er niet in.
En opereren in een gezond lijf doen ze niet. Bovendien moeten ze dan mijn hele hormoonhuishouding eruit slopen. En kunstmatige levels handhaven na die ingrepen zit er ook niet in.
Ik ben de uitzondering, die 1 op de miljard. Die alleen in theorie op de bijsluiter bestaat.
Als iemand me ooit moet martelen voor informatie, laat een zak infuusvloeistof in me leeglopen, voer me de pil, smeer hormooncréme op me. Gegarandeerd succes of niemand krijgt nog iets te horen.
En opereren in een gezond lijf doen ze niet. Bovendien moeten ze dan mijn hele hormoonhuishouding eruit slopen. En kunstmatige levels handhaven na die ingrepen zit er ook niet in.
Ik ben de uitzondering, die 1 op de miljard. Die alleen in theorie op de bijsluiter bestaat.
Als iemand me ooit moet martelen voor informatie, laat een zak infuusvloeistof in me leeglopen, voer me de pil, smeer hormooncréme op me. Gegarandeerd succes of niemand krijgt nog iets te horen.
woensdag 1 mei 2019 om 15:29
Zo terugplaatsing is geweest (ook geen klachten), daarmee komt een een einde aan de spannende 2,5 week van IVF en breekt de wachttijd aan. Hopelijk ben ik zwanger en zo niet: dit is de breek die ik nodig om weer positief tegen het traject aan te kijken. 5 weken geen klachten gehad, als het zonder punctie kon, wilde ik iedere cylus wel IVF . Maar dat mag helaas niet. Als het niet is gelukt kan ik mij weer zorgen gaan maken over de migraine en misselijkheid. Maar voor nu: nog 2 weken klachtenvrij 
.
.
