Zwanger en depri.
donderdag 9 januari 2020 om 10:02
Zoals de titel zegt, ik ben nu rond de 20 weken en enorm depri.
Zit sinds een week thuis ivm ernstige bekken instabiliteit, voel me mega alleen ,maak met iedereen ruzie en ben alleen maar aan het huilen .
Heb een afspraak staan bij de h.a. voor morgen vroeg, pas al aangegeven bij de vk die leek het niet slim om er veel over te praten maar proberen juist leuke dingen te doen.
Dat lukt me niet dus toch maar de h.a. gebeld.
Ik heb nog maar 1 eierstok , altijd gedoe daar beneden dus de vraag was of het nog een keer zou lukken ... nu ben ik zwanger en hoor ik dol gelukkig te zijn .
Maar voel me een dik varken die amper kan lopen en alleen maar zit te janken als een klein kind.
Komt een hoop van vroeger boven waar ik normaal nooit meer aan denk, ben mega snel gekwetst en ga zo maar door..
Iemand met ervaring?tips?
Zit sinds een week thuis ivm ernstige bekken instabiliteit, voel me mega alleen ,maak met iedereen ruzie en ben alleen maar aan het huilen .
Heb een afspraak staan bij de h.a. voor morgen vroeg, pas al aangegeven bij de vk die leek het niet slim om er veel over te praten maar proberen juist leuke dingen te doen.
Dat lukt me niet dus toch maar de h.a. gebeld.
Ik heb nog maar 1 eierstok , altijd gedoe daar beneden dus de vraag was of het nog een keer zou lukken ... nu ben ik zwanger en hoor ik dol gelukkig te zijn .
Maar voel me een dik varken die amper kan lopen en alleen maar zit te janken als een klein kind.
Komt een hoop van vroeger boven waar ik normaal nooit meer aan denk, ben mega snel gekwetst en ga zo maar door..
Iemand met ervaring?tips?
donderdag 9 januari 2020 om 10:09
Wat goed dat je een afspraak hebt gemaakt bij de huisarts.
Voor je bekkenproblemen zou je afspraak moeten maken bij een goede bekkenfysiotherapeut. Met een goede behandeling en goede tips & adviezen kan je de bekkenklachten vaak goed onder controle houden. Niet dat je geen last hebt, maar wel veel minder last.
Voor je bekkenproblemen zou je afspraak moeten maken bij een goede bekkenfysiotherapeut. Met een goede behandeling en goede tips & adviezen kan je de bekkenklachten vaak goed onder controle houden. Niet dat je geen last hebt, maar wel veel minder last.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 9 januari 2020 om 10:19
Wat balen zeg dat je je zo voelt
. Het zal ook wel een heel beladen onderwerp zijn, als je 'gedoe daar beneden' hebt, snap best dat het niet een en al roze wolk is.
Goed dat je zelf al de huisarts hebt gecontacteerd. Die kan je hopelijk goed verder helpen / verwijzen (eventueel naar pop-poli of zoiets?)
Goed dat je zelf al de huisarts hebt gecontacteerd. Die kan je hopelijk goed verder helpen / verwijzen (eventueel naar pop-poli of zoiets?)
happiness = reality - expectations
donderdag 9 januari 2020 om 10:21
Wat een raar advies van je vk. Goed dat je naar de ha gaat.
Er bestaat zoiets als een prenatale depressie en dat zou je vk ook moeten weten. Ik zeg niet dat jij dat hebt, maar de hormonen in je lijf kunnen veel doen met je gemoedstoestand en flinke stemmingswisselingen veroorzaken.
En je “moet” helemaal niet blij zijn en je “moet” niet genieten. Je moet helemaal niets! Ik ben bijna 35 weken zwanger na twee miskramen en een kleine kans om nog blijvend zwanger te raken door vervroegde pre menopauze.
Ik heb nog steeds geen roze wolk gevonden, hele zwangerschap ook tegen een prenatale depressie aangezeten (ben goed in de gaten gehouden door het ziekenhuis waar ik loop) en ben flink klaar met de mensen die zeggen dat ik nu wel moet gaan genieten.
Als het kut is, is het gewoon even kut. Dat mag. En leuke dingen doen : leuke dingen zijn niet leuk als jij je niet goed voelt en pijn hebt en er de energie niet voor hebt.
Doe de dingen die wel goed voelen nu.
Een warme douche of kruik die de pijn verlichten van je bekken.
Ga naar een goede bekkenfysio zoals hier al genoemd werd.
Vraag of er gezellig een vriendin langskomt om samen foute films te kijken met een bak popcorn. Of kijk ze alleen als je geen gezelschap wil.
Luister naar jezelf.
En laat je helpen! Zet die hulpvraag uit. Je hoeft je nergens voor te schamen.
Kun je het niet aan om nu te koken? Zorg dat je vriend/man dit doet of kook op de momenten dat het wel lukt grote porties en vries die in.
Lukt het huishouden niet? Geen prio nu, dan maar wat meer stof overal. Komt wel weer.
Vraag ouders/familie en vriendinnen om wat bij te springen.
En geef aan hoe je je voelt en waarom je ruzie maakt. Desnoods in een appje.
Want erover praten is juist wel heel zinnig, in tegenstelling tot wat jouw vk zegt.
Er bestaat zoiets als een prenatale depressie en dat zou je vk ook moeten weten. Ik zeg niet dat jij dat hebt, maar de hormonen in je lijf kunnen veel doen met je gemoedstoestand en flinke stemmingswisselingen veroorzaken.
En je “moet” helemaal niet blij zijn en je “moet” niet genieten. Je moet helemaal niets! Ik ben bijna 35 weken zwanger na twee miskramen en een kleine kans om nog blijvend zwanger te raken door vervroegde pre menopauze.
Ik heb nog steeds geen roze wolk gevonden, hele zwangerschap ook tegen een prenatale depressie aangezeten (ben goed in de gaten gehouden door het ziekenhuis waar ik loop) en ben flink klaar met de mensen die zeggen dat ik nu wel moet gaan genieten.
Als het kut is, is het gewoon even kut. Dat mag. En leuke dingen doen : leuke dingen zijn niet leuk als jij je niet goed voelt en pijn hebt en er de energie niet voor hebt.
Doe de dingen die wel goed voelen nu.
Een warme douche of kruik die de pijn verlichten van je bekken.
Ga naar een goede bekkenfysio zoals hier al genoemd werd.
Vraag of er gezellig een vriendin langskomt om samen foute films te kijken met een bak popcorn. Of kijk ze alleen als je geen gezelschap wil.
Luister naar jezelf.
En laat je helpen! Zet die hulpvraag uit. Je hoeft je nergens voor te schamen.
Kun je het niet aan om nu te koken? Zorg dat je vriend/man dit doet of kook op de momenten dat het wel lukt grote porties en vries die in.
Lukt het huishouden niet? Geen prio nu, dan maar wat meer stof overal. Komt wel weer.
Vraag ouders/familie en vriendinnen om wat bij te springen.
En geef aan hoe je je voelt en waarom je ruzie maakt. Desnoods in een appje.
Want erover praten is juist wel heel zinnig, in tegenstelling tot wat jouw vk zegt.
donderdag 9 januari 2020 om 10:25
Eens met alles wat je zegt.Naatje2000 schreef: ↑09-01-2020 10:21Wat een raar advies van je vk. Goed dat je naar de ha gaat.
Er bestaat zoiets als een prenatale depressie en dat zou je vk ook moeten weten. Ik zeg niet dat jij dat hebt, maar de hormonen in je lijf kunnen veel doen met je gemoedstoestand en flinke stemmingswisselingen veroorzaken.
En je “moet” helemaal niet blij zijn en je “moet” niet genieten. Je moet helemaal niets! Ik ben bijna 35 weken zwanger na twee miskramen en een kleine kans om nog blijvend zwanger te raken door vervroegde pre menopauze.
Ik heb nog steeds geen roze wolk gevonden, hele zwangerschap ook tegen een prenatale depressie aangezeten (ben goed in de gaten gehouden door het ziekenhuis waar ik loop) en ben flink klaar met de mensen die zeggen dat ik nu wel moet gaan genieten.
Als het kut is, is het gewoon even kut. Dat mag. En leuke dingen doen : leuke dingen zijn niet leuk als jij je niet goed voelt en pijn hebt en er de energie niet voor hebt.
Doe de dingen die wel goed voelen nu.
Een warme douche of kruik die de pijn verlichten van je bekken.
Ga naar een goede bekkenfysio zoals hier al genoemd werd.
Vraag of er gezellig een vriendin langskomt om samen foute films te kijken met een bak popcorn. Of kijk ze alleen als je geen gezelschap wil.
Luister naar jezelf.
En laat je helpen! Zet die hulpvraag uit. Je hoeft je nergens voor te schamen.
Kun je het niet aan om nu te koken? Zorg dat je vriend/man dit doet of kook op de momenten dat het wel lukt grote porties en vries die in.
Lukt het huishouden niet? Geen prio nu, dan maar wat meer stof overal. Komt wel weer.
Vraag ouders/familie en vriendinnen om wat bij te springen.
En geef aan hoe je je voelt en waarom je ruzie maakt. Desnoods in een appje.
Want erover praten is juist wel heel zinnig, in tegenstelling tot wat jouw vk zegt.
Ik zat ook zeer slecht in mijn vel tijdens de eerste zwangerschap. Geen bekkenproblemen, maar iets anders, en genieten was er ook echt niet bij. Mensen die zeiden dat ik móést genieten, daar werd ik alleen maar gek van, dat gaf alleen maar extra verdriet, juist omdat ik die knop niet om kon zetten en ik het gevoel kreeg dat ik een heel mooie tijd aan het verprutsen was, waar ik natuurlijk gewoon niks aan kon doen.
En ook bij mij reageerde de verloskundige bij wie ik het aankaartte totaal verkeerd.
Ga praten met iemand die je echt kan helpen. De verloskundige kan dan wel je zwangerschap begeleiden, maar ze is geen psycholoog.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 9 januari 2020 om 10:31
donderdag 9 januari 2020 om 10:36
Herkenbaar!Susan schreef: ↑09-01-2020 10:25Eens met alles wat je zegt.
Ik zat ook zeer slecht in mijn vel tijdens de eerste zwangerschap. Geen bekkenproblemen, maar iets anders, en genieten was er ook echt niet bij. Mensen die zeiden dat ik móést genieten, daar werd ik alleen maar gek van, dat gaf alleen maar extra verdriet, juist omdat ik die knop niet om kon zetten en ik het gevoel kreeg dat ik een heel mooie tijd aan het verprutsen was, waar ik natuurlijk gewoon niks aan kon doen.
En ook bij mij reageerde de verloskundige bij wie ik het aankaartte totaal verkeerd.
Ga praten met iemand die je echt kan helpen. De verloskundige kan dan wel je zwangerschap begeleiden, maar ze is geen psycholoog.
Ik kan erg boos erom worden dat er blijkbaar nog verloskundigen rondlopen die dat schaamtegevoel voeden en dan ook nog het advies geven dat je er vooral niet over mag vragen, alsof het een doodzonde is.
Het taboe op “geen roze wolk hebben” wordt zo wel in stand gehouden door dit soort figuren, terwijl als je eens eerlijk gaat rondvragen aan mensen er genoeg vrouwen zich ongelukkig voelden tijdens de zwangerschap maar dit niet durfden te zeggen uit schaamte.
En weet je TO? Die hormonen gaan uiteindelijk weer uit je lijf.
Dit is allemaal tijdelijk.
Dit gaat allemaal over.
Het komt weer goed. Je bent nu al goed bezig, wees tegenover je ha alleen wel heel eerlijk hoe je je voelt.
Hou je niet stoer, doe je niet groter voor dan je bent en schaam je vooral niet. Je bent nu op de helft al! En met hulp wordt het vast beter.
donderdag 9 januari 2020 om 10:40
Bij mij zei ze: 'Wil je de baby wel echt?' En toen ik zei dat ik de baby zeker graag wilde, bleef ze me aankijken met zo'n enge blik, alsof ik haar ervan moest overtuigen. Ik was blij dat ze aan het eind van mijn zwangerschap met studieverlof ging waardoor ze zeker niet mijn bevalling ging doen, ik werd bloednerveus van dat mens.Naatje2000 schreef: ↑09-01-2020 10:36Herkenbaar!
Ik kan erg boos erom worden dat er blijkbaar nog verloskundigen rondlopen die dat schaamtegevoel voeden en dan ook nog het advies geven dat je er vooral niet over mag vragen, alsof het een doodzonde is.
Het taboe op “geen roze wolk hebben” wordt zo wel in stand gehouden door dit soort figuren, terwijl als je eens eerlijk gaat rondvragen aan mensen er genoeg vrouwen zich ongelukkig voelden tijdens de zwangerschap maar dit niet durfden te zeggen uit schaamte.
susan wijzigde dit bericht op 09-01-2020 10:41
19.41% gewijzigd
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 9 januari 2020 om 10:40
hamerhaai schreef: ↑09-01-2020 10:09Wat goed dat je een afspraak hebt gemaakt bij de huisarts.
Voor je bekkenproblemen zou je afspraak moeten maken bij een goede bekkenfysiotherapeut. Met een goede behandeling en goede tips & adviezen kan je de bekkenklachten vaak goed onder controle houden. Niet dat je geen last hebt, maar wel veel minder last.
Ik loop bij een goede bekkentherapeut, en een manueel therapeut , maar die zijn nu beide op een punt waar ze niks meer kunnen doen.
Mn bekken zijn indd verbeterd en niet meer het gevoel dat ik er doorheen zak, alleen mn schaambot is al helemaal verwerkt en dat doet bij elke stap/beweging zo verschrikkelijk veel pijn. Daar is volgens hun weinig aan te doen helaas.
donderdag 9 januari 2020 om 10:40
Wat naar dat je zo verdrietig bent. Maar dat mag he. Zoals genoemd komt een prenatale depressie ook regelmatig voor. Jammer dat je vk er niks mee deed, want ze kan je op z'n minst doorsturen naar de poppoli/mamapoli. Echt even doen hoor, zie zoveel moeders om me heen die daar baat bij hebben!
'Happiness is only real when shared'.
donderdag 9 januari 2020 om 10:52
Wat een fijne berichten, doet me erg goed te lezen niet de enige te zijn.
En wat stom dat sommige vk's zo reageren... die "wil je de baby wel echt?" Is wel het toppunt zeg!!
Ben heel benieuwd wat de h.a. morgen zegt..hulp vragen ben ik extreem slecht in.
Man is heel lief maar werkt elke dag van 6.00 tot minimaal 17:30, Dus voordat kind 1 op bed ligt de afwas enzo gedaan is, douchen dan is het ook alweer een eind laat en word er verder niet veel gedaan.
Op goede dagen race ik dus door het huis om het de volgende dag weer te bekopen.
Heb ondertussen wel lunch afgesproken met vriendin volgende week, en zal proberen wat meer in te plannen wat me leuk lijkt.
Mijn familie is zelf altijd te druk om ook maar iets te doen helaas, mn schoonmoeder is super lief maar werkt ook nog veel...
En wat stom dat sommige vk's zo reageren... die "wil je de baby wel echt?" Is wel het toppunt zeg!!
Ben heel benieuwd wat de h.a. morgen zegt..hulp vragen ben ik extreem slecht in.
Man is heel lief maar werkt elke dag van 6.00 tot minimaal 17:30, Dus voordat kind 1 op bed ligt de afwas enzo gedaan is, douchen dan is het ook alweer een eind laat en word er verder niet veel gedaan.
Op goede dagen race ik dus door het huis om het de volgende dag weer te bekopen.
Heb ondertussen wel lunch afgesproken met vriendin volgende week, en zal proberen wat meer in te plannen wat me leuk lijkt.
Mijn familie is zelf altijd te druk om ook maar iets te doen helaas, mn schoonmoeder is super lief maar werkt ook nog veel...
donderdag 9 januari 2020 om 10:56
Hey wat rot dat je je zo voelt.
Ik heb in mijn twee zwangerschappen een pre natale depressie gehad en gesprekken met een gespecialiseerde psycholoog hebben mij goed geholpen. Je zou je huisarts ook kunnen vragen of je een keer naar de POP poli kan in het ziekenhuis. Het is niet niets om zwanger te zijn zeker niet met zoveel klachten en mensen die zeggen dat je er van moet genieten zijn gek in hun hoofd. Zwanger zijn is een middel en niet het doel op zich.
Ik heb in mijn twee zwangerschappen een pre natale depressie gehad en gesprekken met een gespecialiseerde psycholoog hebben mij goed geholpen. Je zou je huisarts ook kunnen vragen of je een keer naar de POP poli kan in het ziekenhuis. Het is niet niets om zwanger te zijn zeker niet met zoveel klachten en mensen die zeggen dat je er van moet genieten zijn gek in hun hoofd. Zwanger zijn is een middel en niet het doel op zich.
donderdag 9 januari 2020 om 11:00
Eena met het voorgaande, laat je doorverwijzen naar de poli.
Daarnaast, mss een klein todo lijstje van dingen die je liggend, zittend kan doen. Zodat je toch een sense of accomplishment hebt.
Dingen die je altijd wilde doen, maar nooit tijd voor had. Alle oscar winnende films kijken vd afgelopen 20 jaar, en daarover discussieren met mensen. Cursusje op coursera. Je helemaal begraven in bingebare series. Fotoalbum maken.
Ik heb alleen maar series gekeken omdat ik zo moe eb misselijk was dat ik niks anders kon. Door series voelde ik me ook minder eenzaam.
Daarnaast kwam bij mij de depressie uit hormooninjecties en vit d tekort. Dus toch wel wat anders.
Daarnaast, mss een klein todo lijstje van dingen die je liggend, zittend kan doen. Zodat je toch een sense of accomplishment hebt.
Dingen die je altijd wilde doen, maar nooit tijd voor had. Alle oscar winnende films kijken vd afgelopen 20 jaar, en daarover discussieren met mensen. Cursusje op coursera. Je helemaal begraven in bingebare series. Fotoalbum maken.
Ik heb alleen maar series gekeken omdat ik zo moe eb misselijk was dat ik niks anders kon. Door series voelde ik me ook minder eenzaam.
Daarnaast kwam bij mij de depressie uit hormooninjecties en vit d tekort. Dus toch wel wat anders.
donderdag 9 januari 2020 om 11:21
Sofie19900 schreef: ↑09-01-2020 10:40Ik loop bij een goede bekkentherapeut, en een manueel therapeut , maar die zijn nu beide op een punt waar ze niks meer kunnen doen.
Mn bekken zijn indd verbeterd en niet meer het gevoel dat ik er doorheen zak, alleen mn schaambot is al helemaal verwerkt en dat doet bij elke stap/beweging zo verschrikkelijk veel pijn. Daar is volgens hun weinig aan te doen helaas.
Draag je ook een bekkenband of een lange dunne sjaal "redelijk strak" om je bekken gebonden. Dit helpt bij je bekken te stabiliseren. Stevig ondergoed kan ook helpen, maar voor jou waarschijnlijk niet voldoende.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 9 januari 2020 om 11:48
Susan schreef: ↑09-01-2020 10:40Bij mij zei ze: 'Wil je de baby wel echt?' En toen ik zei dat ik de baby zeker graag wilde, bleef ze me aankijken met zo'n enge blik, alsof ik haar ervan moest overtuigen. Ik was blij dat ze aan het eind van mijn zwangerschap met studieverlof ging waardoor ze zeker niet mijn bevalling ging doen, ik werd bloednerveus van dat mens.
Vreselijk wat een mens!
Bij mijn eerste zwangerschap werd ik op een gegeven moment medisch, maar als ik niet naar het ziekenhuis was overgestapt was ik naar een andere vk gegaan. Die van mij zat randje overspannenheid en toen ik belde dat mijn kindje niet meer bewoog kreeg ik een diepe zucht, ze was onderweg naar een etentje en hier kwam ze toch echt niet voor!
Het ziekenhuis dacht daar toch echt wel heel anders over.....
donderdag 9 januari 2020 om 12:07
Vanavond nog met je man om tafel: allemaal leuk en wel maar dit is niet de bedoeling.Sofie19900 schreef: ↑09-01-2020 10:52
Op goede dagen race ik dus door het huis om het de volgende dag weer te bekopen.
Zorgverlof voor je man?
Poetshulp?
Desnoods vakantie-uren inzetten?
Er zal iets anders moeten.
donderdag 9 januari 2020 om 12:53
Maar heb je het wel gevraagd? Ik ben ook altijd druk genoeg geweest maar als familie of vrienden me nodig hebben dan plan ik dat gewoon in! En dat is dus ook dubbele porties koken en even snel afleveren zodat er niet gekookt hoeft te worden, of de volle wasmand ophalen en schoon terugbrengen.Sofie19900 schreef: ↑09-01-2020 10:52Mijn familie is zelf altijd te druk om ook maar iets te doen helaas, mn schoonmoeder is super lief maar werkt ook nog veel...
Wc wel eens staan poetsen van een vriendin die geopereerd was en dat zelf niet kon.
Als iedereen een klein dingetje doet, scheelt dat al enorm veel bijelkaar!
donderdag 9 januari 2020 om 13:09
Wat ontzettend rot en zwaar voor je. Knap dat je het uitspreekt. Waarschijnlijk gaat de huisarts je doorverwijzen naar de praktijkondersteuner van zijn praktijk.
Graag wil ik je de tip geven om ook een verwijzing te vragen voor de pop-poli.
Deze is speciale voor zwangere / bevallen vrouwen.
Mogelijk vind je dat een stap, maar bedenk dat ze daar veel vrouwen zien die hetzelfde ervaren als jij en dus er ook veel van weten. Ik heb voordat ik bij de pop-poli kwam veel hulpverleners gezien maar in de basis konden ze me niet helpen. Bij de pop-poli wel.
Er is vaak wel een wachtlijst, dus en de praktijkondersteuner en de pop-poli kan samen gaan.
Er zijn ook vrijgevestigde psychologen die zich hierin hebben gespecialiseerd. Er is een site van. Ik heb zelf de voorkeur voor de pop-poli omdat je daar niet vast zit aan 10-12 gesprekken. En bij onze houden ze ook daarna vinger aan de pols. Maar ik weet niet of elke pop-poli zo werkt.
Mijn huisarts wist trouwens niet eens hoe je daar naar moest verwijzen...vk ook niet...
Graag wil ik je de tip geven om ook een verwijzing te vragen voor de pop-poli.
Deze is speciale voor zwangere / bevallen vrouwen.
Mogelijk vind je dat een stap, maar bedenk dat ze daar veel vrouwen zien die hetzelfde ervaren als jij en dus er ook veel van weten. Ik heb voordat ik bij de pop-poli kwam veel hulpverleners gezien maar in de basis konden ze me niet helpen. Bij de pop-poli wel.
Er is vaak wel een wachtlijst, dus en de praktijkondersteuner en de pop-poli kan samen gaan.
Er zijn ook vrijgevestigde psychologen die zich hierin hebben gespecialiseerd. Er is een site van. Ik heb zelf de voorkeur voor de pop-poli omdat je daar niet vast zit aan 10-12 gesprekken. En bij onze houden ze ook daarna vinger aan de pols. Maar ik weet niet of elke pop-poli zo werkt.
Mijn huisarts wist trouwens niet eens hoe je daar naar moest verwijzen...vk ook niet...
donderdag 9 januari 2020 om 13:24
1 op de 10 vrouwen heeft last van depressieve gevoelens tijdens de zwangerschap. Dat verschilt van een beetje somber zijn omdat het wel een heftige verandering is en je lichaam soms niet van jezelf lijkt tot echt een full blown depressie waarbij je alleen maar in je bed wil liggen wachten tot het allemaal voorbij is.
Voel je dus niet rot dat jij je rot voelt, het is echt bij maar heel weinig vrouwen een roze wolk.
Voel je dus niet rot dat jij je rot voelt, het is echt bij maar heel weinig vrouwen een roze wolk.
donderdag 9 januari 2020 om 13:35
Ik was zo blij dat we een kind kregen, maar wat was die zwangerschap klote..
Je bent lang niet de enige en je doet het hartstikke goed, je vraagt hulp! Ik hoop echt dat je een goede ha hebt die jouw klachten serieus neemt. Erkenning dat het idd klote is, hielp bij mij al tegen die rare schuldgevoelens.
Kun je goed met je man praten? Probeer er samen achter te komen wat jou nu kan helpen je wat beter te voelen, van praktische dingen tot fijne dingen.
Het belangrijkste: het gaat voorbij!
Je bent lang niet de enige en je doet het hartstikke goed, je vraagt hulp! Ik hoop echt dat je een goede ha hebt die jouw klachten serieus neemt. Erkenning dat het idd klote is, hielp bij mij al tegen die rare schuldgevoelens.
Kun je goed met je man praten? Probeer er samen achter te komen wat jou nu kan helpen je wat beter te voelen, van praktische dingen tot fijne dingen.
Het belangrijkste: het gaat voorbij!
donderdag 9 januari 2020 om 16:59
En vraag hulp! Mijn tweede zwangerschap ben ik alleen maar doorgekomen omdat mijn ouders op mijn mamadagen kwamen. Dan was ik eerst 1.5 uur alleen met mijn dochter, dan ging ik 1,5 uur op bed liggen, dan gingen we een rondje lopen en samen wat eten en dan gingen dochter en ik slapen en deden mijn ouders wat in het huishouden en dan vermaakten zij mijn dochter terwijl ik wezenloos voor me uit keek op de bank. En dan nog was ik aan het einde van die dag gesloopt. Het is echt niet zo makkelijk als mensen je soms willen doen geloven.
Probeer je te focussen op wat wel gelukt is, dat heeft mij heel erg geholpen.
Probeer je te focussen op wat wel gelukt is, dat heeft mij heel erg geholpen.