Zwanger
alle pijlers
Zwanger na ONS
zaterdag 19 januari 2019 om 16:02
Na veel wikken en wegen toch maar besloten om een topic aan te maken. Ik ben er 2,5 week geleden achter gekomen dat ik zwanger ben. Het was na een one night stand, die ik opzich graag nog eens wilde zien maar waar ik verder niet mee gedate heb ofzo.
Omdat ik vond dat ik het iemand moest vertellen, besloten naar mijn ouders te gaan. Zij wilden er niets mee te maken hebben en vonden dat ik abortus moest plegen, er werd me heel dwingend verteld welke stappen ik moest nemen. De reden dat ze vinden dat ik het niet kan is omdat ik een verleden heb met depressies.
De vader wil het kindje ook niet, is hier totaal niet klaar voor maar wil me wel bij alle stappen steunen, zolang die stappen richting afbreken gaan.
Ik heb gesprek gehad bij FIOM en kwam tot de conclusie dat ik inderdaad beter voor abortus kon gaan. Echter gisteren bij mijn afspraak merkte ik dat ik nog teveel twijfelde, de afspraak een week verzet en nu weet ik het gewoon even niet meer.
Ik ben 27, ik heb werk, een eigen huisje en zelfs zonder familie, een sociaal vangnet. De praktische kanten zijn niet perse het issue. Maar ik weet het emotioneel gewoon even niet. Ik weet niet zeker of ik een daadwerkelijke kinderwens heb, of dat ik enkel een voorkeur heb voor het geromantiseerde beeld. Ik ben bang voor de slapeloze nachten en het alleen alles moeten doen, ik zie ook niet perse voordelen van het opvoeden van een kind. Tegelijkertijd zou ik wel weten dat ik ja zou zeggen als de vader het wel samen wil doen. En ik ben bang dat ik door alle hormonen, ook steeds meer gevoelens voor de vader krijg. Kortom, het is een rotzooi en ik hoopte dat jullie me een beetje kunnen helpen.
Omdat ik vond dat ik het iemand moest vertellen, besloten naar mijn ouders te gaan. Zij wilden er niets mee te maken hebben en vonden dat ik abortus moest plegen, er werd me heel dwingend verteld welke stappen ik moest nemen. De reden dat ze vinden dat ik het niet kan is omdat ik een verleden heb met depressies.
De vader wil het kindje ook niet, is hier totaal niet klaar voor maar wil me wel bij alle stappen steunen, zolang die stappen richting afbreken gaan.
Ik heb gesprek gehad bij FIOM en kwam tot de conclusie dat ik inderdaad beter voor abortus kon gaan. Echter gisteren bij mijn afspraak merkte ik dat ik nog teveel twijfelde, de afspraak een week verzet en nu weet ik het gewoon even niet meer.
Ik ben 27, ik heb werk, een eigen huisje en zelfs zonder familie, een sociaal vangnet. De praktische kanten zijn niet perse het issue. Maar ik weet het emotioneel gewoon even niet. Ik weet niet zeker of ik een daadwerkelijke kinderwens heb, of dat ik enkel een voorkeur heb voor het geromantiseerde beeld. Ik ben bang voor de slapeloze nachten en het alleen alles moeten doen, ik zie ook niet perse voordelen van het opvoeden van een kind. Tegelijkertijd zou ik wel weten dat ik ja zou zeggen als de vader het wel samen wil doen. En ik ben bang dat ik door alle hormonen, ook steeds meer gevoelens voor de vader krijg. Kortom, het is een rotzooi en ik hoopte dat jullie me een beetje kunnen helpen.
maandag 21 januari 2019 om 00:01
Ik heb alleen je topic gelezen. Niet de reacties.
In beide gevallen zal het niet makkelijk worden.
Denk er goed over na wat je zelf wil. Wat kun je het kindje bieden, en verder weet je in een relatie ook niet zeker of je samen blijft als je een kind krijgt.
Ik ben meningloos want ik weet niet wat jij moet doen in dit geval. Ik denk dat je in beide opties last krijgt van de vraag wat als... In de toekomst.
Denk er over na en wat je keuze zal zijn ik wens je heel veel sterkte.
Laat je keuze niet afhangen van anderen. Beide keuzes zijn lastig te maken.
In beide gevallen zal het niet makkelijk worden.
Denk er goed over na wat je zelf wil. Wat kun je het kindje bieden, en verder weet je in een relatie ook niet zeker of je samen blijft als je een kind krijgt.
Ik ben meningloos want ik weet niet wat jij moet doen in dit geval. Ik denk dat je in beide opties last krijgt van de vraag wat als... In de toekomst.
Denk er over na en wat je keuze zal zijn ik wens je heel veel sterkte.
Laat je keuze niet afhangen van anderen. Beide keuzes zijn lastig te maken.
