Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 8)

Hoi allemaal, is er misschien nog plek voor een mee-schrijver? Dat zou ik fijn vinden namelijk.

Ik heb gisteren in het ziekenhuis een intakegesprek gehad voor een PGD-traject en we gaan daar nu een start mee maken. Het wachten is nu op een brief met een afspraak voor de voortplantingsgeneeskunde-arts en een afspraak met een maatschappelijk werker (om onze redenen sterker te onderbouwen om PGD te laten slagen). Daarna moeten we bloed laten prikken en dergelijke en moeten we naar een ander ziekenhuis aan de andere kant van het land om testen te doen om uiteindelijk te kijken of we in aanmerking kunnen komen voor PGD. Is dat het geval, dan worden er eerst testen gemaakt waarmee ze kunnen kijken in welk eicel het foutje zit. Deze worden dan niet gebruikt en dergelijke. Lang traject in ieder geval.

Ik ben geboren met een syndroom wat voor 50% erfelijk is. Echter zijn er symptomen die bij mij niet zo heel heftig zijn uitgekomen, maar ze kunnen heftiger zijn dan ik die heb, daarom hebben we besloten om dit toch het liefst uit te willen laten sluiten als we deze mogelijkheid toch hebben (tot zover). In ons geval is het overigens zo dat het bij de wet is bepaald dat er naar per stel gekeken wordt of er toestemming kan worden gegeven voor PGD. Dus dat is nog wel even spannend. Ik kan ook gewoon normaal zwanger worden met het risico op een erfelijk aangeboren kindje, maar als we het kunnen uitsluiten, doen we dat toch echt liever. Geeft ons beiden meer rust.

Weer even tussendoor reageren. Wordt weer lekker veel geschreven! Ergens maar goed, dat betekent dat er genoeg actie is

Lauwie, denk ook rond de 29e ja. Had er wellicht bij moeten schrijven dat ik 1 januari begon met menstrueren, dat is dus cyclus dag 1 (lekker makkelijk met tellen) normaal was het 30-32 dagen maar 29 kan natuurlijk ook prima een keertje.
Ik hoop ook dat het een goed teken is dat je lijf druk is met je buik. Hoe voel je je vandaag? Alweer iets fitter? Wij gaan trouwens naar een stad in Belgie. Niet zo ver weg en spannend haha maar wel even eruit samen. Met weer allebei fulltime werken echt nodig.
Oh lees nu pas je update. Ongeveer 10 is een mooie score! Wel jammer dat je geen verse tp krijgt, snap het heel goed dat je dat graag zou willen. Ik ga heel hard voor je duimen maandag!

Daisy, hier 5daagse cryo's. En fijn dat je dan wellicht je verjaardag kan vieren. Wil je je 30e groot aanpakken? In ieder geval al gefeliciteerd! En ik blijf duimen dat je volgende week gewoon verder kan.

Karzou, welkom hier! Ik heb een dochter van bijna 2, na 2 jaar proberen via IVF zwanger geraakt. Nu alweer bezig met de 8e tp voor een tweede, het wil niet vlotten deze keer (het verhaal dat je eigenlijk liever niet leest nu..) Hoop dat het bij jullie sneller gaat!

Neo, welkom weer naast me op de bank. Zullen we na de vorige ronde nu voor twee positieve testen gaan? Lijkt me wel wat Hier wijzigt het beleid ook wel, alleen dan andersom. Vorig jaar gingen ze van spuit naar infuus en inmiddels weer terug naar spuit.

Stipje, ik heb 5 daagse en moet sowieso 14dp5dt testen van het ziekenhuis, ook bij bloedverlies omdat ze echt zeker willen weten dat het toch geen zwangerschap is. Spannend met het huis en gaan bieden. Ik hoop dat jullie er met de verkopers uit gaan komen (en er niet te veel andere kapers op de kust zijn ) Ik vind mijn humeur altijd wel meevallen met hormonen maar geloof dat mijn man er anders over denkt haha. Ik kan behoorlijk kribbig en kortaf zijn dan. Maar wellicht wel aardig dat je vriend nu een keer niet de zeikerd is, nee maak een grapje maar moest er wel om lachen toen ik het las haha.

Zizo, nu je het zegt. Ik doe nu al een jaar bijna alle echo's alleen. Het is routine geworden, net zoals Baggel ook al schreef. Ik wil het ook niet meer te beladen maken plus het is logistiek gewoon ook moeilijk soms. Fijn dat je mensen om je heen hebt waar je je verhaal kwijt kan, en hier schrijven mag ook altijd als je daar behoefte aan hebt.

Moos, ik ben ook niet zo chill hoor. Zeker de laatste dagen ga ik op alles letten. Maar weet wel dat het niks hoeft te zeggen.. dus roep mezelf dan (indien het lukt) ook weer tot de orde. Bij mijn eerste zwangerschap was ik ervan overtuigd dat het niet gelukt was, want voelde niks.. en zou toch zeker wel gevoelige borsten moeten hebben en misselijk zijn. Naja, dat heb ik uiteindelijk de hele zwangerschap niet gevoeld. Dus daarom.. het kan! Ook met uitgedroogde woestijn

Roosje; ik had utro (progesteron) en was dan vaak moe en kon niet meer naar de wc. Heel vervelend altijd. En vond het vreselijke troep die bollen. Die gel klinkt beter!

Bolletje, geen bollen bij natuurlijke tp. Tenminste niet in mijn ziekenhuis. Kreeg ook geen trigger, helemaal niks alleen ovu testen doen (wel foliumzuur uiteraard). Fijn dat je je zo goed voelt! En alvast welkom op het bankje, fijn dat we er met meerdere dames op zitten zometeen.

Sproetje, welkom hier! Hoop dat jullie 'goedgekeurd' worden voor PGD. Het is wel een heel traject maar snap het dat je geen risico's wil nemen met een erfelijk syndroom. Ik ken iemand via via die een syndroom had dat doorgegeven word aan jongens. Risico genomen en het bleek gelukkig een meisje.. maar manman denk niet dat ik dat had aangedurfd en moet zenuwslopend zijn geweest.

Hier even snel; gister een dipdag. Zag het even niet meer zitten.. en doodsbang voor weer een teleurstelling. Vandaag gaat alweer beter en zie het zonniger in (sorry ben echt fan van alle smilies hier op Viva!)

Hi allen en welkom nieuwe schrijfsters, succes .

Zizo ik verwacht deze keer ook meer alleen te moeten doen ivm werk man en logistiek thuis. Fijn dat je wel anderen hebt die meewillen en lucht vooral hier ook je hart!

Over verdoven wie vroeg dat? Neoflux?
Mijn zkh is van de bikkelaanpak. Oftewel paracetamol en zetpil vooraf en tijdens punctie lokale verdoving in bm (heel naar die spuiten, zoiets als die van de tandarts maar veel rottiger, helemaal 2e en 3e keer want dan weet je wat er komt)
Uiteindelijk mijn 4e onder narcose gedaan ik verkrampte steeds zo dat het voor niemand echt goed werkte. Komende punctie ook weer onder narcose was voor mij veel beter.

Fijn weekend allemaal ik duim voor de wachtbankers hoor!!

Dag lieve dames.
Wat wordt er veel geschreven en wat veel dames op de wachtbank, ben zo hard aan het duimen voor jullie.
Sofie, het wachtbankje is ook zo spannend. Vooral heel lief zijn voor jezelf en proberen wat afleiding te zoeken. Knuffel voor jou.
Sproetjes, welkom hier. Ik snap wel dat jullie het uit willen zoeken, ik hoop dat jullie door de keuringsronde heen komen. Voel je vrij om hier je gevoelens te delen, we zijn er voor elkaar.
Bolletje, wat heerlijk lijkt mij dat in natuurlijke cyclus, dat is bij ons zh nooit een keuze geweest, moest altijd planbaar zijn. Geniet zonder hormonen en succes dinsdag.
Lauwie: Als het 10 mooie rijpe eicellen zijn, goed bevrucht worden dan is dat een prachtige score. Snap wel dat je baalt van geen verse terugplaatsing. Worden de cryo's dan ingevroren en dan moeten jullie weer op vakantie naar Spanje voor de terugplaatsing? Hoop dat het een beetje mooi weer is in Spanje en dat de zon jullie een beetje kan verblijden.
Roos herken heel erg jou stukje met het vol plannen van je dagen, veel afleiding zoeken. Hou de postivie fibe vast, dat kan nooit kwaad en helpt je miss makkelijker door deze periode heen.
Moos, sterkte op het wachtbankje. Wanneer mag je testten?
Zizo: Ik weet ook nog dat je mee schreef en ook aan je gedacht met regelmaat. Fijn dat jullie iets hebben gevonden waar jullie beide achter staan. Misschien niet helemaal het traject samen, maar hij staat achter jou. En ik denk dat heel veel dames veel alleen doen. Al die echo's enzo is ook geen doen om alles samen te doen, kost zoveel tijd. Fijn dat je lieve mensen om je heen hebt, waar je het met hun over het traject kan praten. Ook hier ben je uiteraard welkom om je gevoelens te uiten.
Stipje: wow droomhuis, hopelijk wordt jullie bod geaccepteerd. Wij hebben ook een veel te groot huis voor 2 personen, maar het is een heerlijk huis. Had hem liever gevuld met kinderen, maar zo samen in ons mooie huis is ook gewoon heel fijn. Fijn dat jullie tweede kans nu dichterbij komt. Gaat het nog goed met de donor? Heeft ze last van de hormonen?
neoflux: Hoe voel jij je?
Karzou: Welkom hier, wat fijn dat je al moeder bent en heel veel sterkte in dit traject.
Baggel: Voor jou gewoon even een knuffel, ben zo blij met jou hier op het forum.
Hier: Woensdag na het werk al vertrokken naar Duitsland, zodat we niet al die uren moeten reizen op 1 dag. Donderdag die scratch gehad, het was echt een hel. Het deed zoveel pijn. Liggend in de auto naar huis en thuis met een kruik en pijnstillers naar bed. Gelukkig was de pijn vrijdag al wel weer te doen. Bloed is geprikt, de DHEA medicatie is in huis. Nu afwachten wat er uit de scratch en bloedonderzoek komt (3 weken krijgen we de uitslag) en dan weer door.
En dat ik mij soms zo eenzaam voel is vooral richting mijn familie, eigenlijk vraagt niemand ernaar, het lijkt niet te bestaan, terwijl het voor mij er altijd is. Gelukkig heb ik wel veel lieve vrienden om mij heen en natuurlijk de liefste man op deze aardbol.
Ik vergeet nu vast best veel mensen, maar donderdag in alle ellende mijn telefoon kapot laten vallen en ik forum altijd op mijn telefoon.

Wat fijn dat ik mee mag schrijven, al kan ik nu nog niet echt heel veel doen, omdat ik nog moet afwachten.

@Sofie, hoi naamgenootje. Ik herken mij ook wel in de dipjes. Het is dan misschien niet altijd makkelijk om daar uit te komen, maar uiteindelijk denk ik wel dat het gezond is om zo nu en dan dipjes te hebben. Het klinkt wellicht gek, maar ik denk echt dat je daar ook kracht uit kunt putten. Hoewel dat natuurlijk makkelijker is gezegd, dan gedaan (ook bij mezelf trouwens).

@Miekje; wat naar als jouw ziekenhuis van een aanpak is waar je er zelf niet zoveel mee kunt. Fijn dat je nu onder narcose mag. Ik ben heel benieuwd hoe dat bij mij zal zijn.

@Jokke, slim om in alle rust te gaan. Wij moeten ook naar Maastricht voor een PGD-onderzoek(je) oid. en wij wonen in het noorden van het land. Ook wij gaan er dan een nachtje aan plakken, dan maken we het maar gezellig. Spannend wel!

@Sproetjespost Oh wat spannend zeg!
Lang traject voor de boeg dus.

Ik heb net een ICSI traject met PGD (of eigenlijk PGT-A) gedaan in UZ Gent.

We zijn begonnen met de behandeling in september (intake gehad in mei), punctie was half november, uitslagen waren er eind december en ik had vorige week een terugplaatsing.
Ik denk dat ik nu zwanger ben! Morgen officieel testen.

Hoi meiden Ik heb gauw een vraag.
Onze donor is al sinds 9januari aan de deca, en sinds afgelopen dinsdag 21-jan met menopur begonnen (dus 4 dagen, want ze spuit s'avonds).
Tijdens de deca is ze gestopt met de pil.

In de vorige poging kreeg ze een bloeding van 1 dag toen ze gestopt was met de pil tijdens de deca. Deze keer niet, maar was niet gek volgens de arts omdat ze spiraaltje heeft (ja zo'n poging kan gewoon met spiraal, weird).
Nu had ze ineens vandaag een bloeding! Na 4 dagen menopur.... Is dat wel normaal?

Ik hoop dat iemand ons even gerust kan stellen

Bolletje: Wat fijn dat er een tp aankomt! En heerlijk zonder hormonen! Elk ziekenhuis heeft z'n eigen protocol, hoop dat je gewoon hormoon-vrij blijft!

Sproetje: Welkom hier. Tuurlijk kan je meeschrijven! Ben benieuwd hoe het traject verder loopt voor jullie.

Sofie: Hoop dat jullie het heerlijk naar jullie zin hebben!

Miekje: Sommige ziekenhuizen zijn echt gestoord. Laat ze daar zelf maar eens liggen met alleen een paracetamolletje op. Doe eens even normaal. In Gent gingen ze ook, voor de andere verdoving, nog even lokaal verdoven. Holy moly, wat een pijn deden die prikken.

Jokke: Slim dat jullie een nachtje eerder zijn gegaan. Dappere dodo met die scratch. Hoe voel je je nu? Spannend weer al die uitslagen. Balen dat jouw telefoon kapot is gegaan.

Stipje: Ik zou maandag even bellen naar de dokter. Niet om je bang te maken, maar op een ander forum waar ik meeschrijf had iemand dat ook, dat ze ging bloeden tijdens het stimuleren, en zij moest stoppen. Zal vast niet bij iedereen het geval zijn, maar wel goed om even te checken denk ik. Weet ook niet of zij deca had gebruikt van te voren.

Ze willen geen verse tp omdat ze op het echobeeld bang zijn voor een overstimulatie. Dus vannacht om 04.00 uur gaan we triggeren met decapeptyl ipv ovitrelle. Dus ik heb nog ovitrelle over voor als iemand dat kan gebruiken (en de poging zelf moet betalen). We vliegen woensdag of donderdag terug naar Nl en moeten dan over een maand of 2-3 weer terugvliegen voor een tp, áls we een cryo hebben. Dat wordt komende week weer een hele andere level of hell.

Lauwie, dat had ik dus ook online ergens gelezen we gaan maandag bellen..
Was al beetje mentaal voorbereid op Dat het wel eens flink tegen kan vallen maar als we niet eens tot punctie komen zou wel heel erg verdrietig zijn..
Maar even niet op de zaken vooruit lopen.. maandag dan maar afwachten.

Lauwie101 schreef: ↑

25-01-2020 21:50

Ze willen geen verse tp omdat ze op het echobeeld bang zijn voor een overstimulatie. Dus vannacht om 04.00 uur gaan we triggeren met decapeptyl ipv ovitrelle. Dus ik heb nog ovitrelle over voor als iemand dat kan gebruiken (en de poging zelf moet betalen). We vliegen woensdag of donderdag terug naar Nl en moeten dan over een maand of 2-3 weer terugvliegen voor een tp, áls we een cryo hebben. Dat wordt komende week weer een hele andere level of hell.

Lauwie, heb je die ovitrelle niet straks zelf nog nodig voor de cryo terugplaatsing?

stipjepipje schreef: ↑

25-01-2020 22:18

Lauwie, dat had ik dus ook online ergens gelezen we gaan maandag bellen..
Was al beetje mentaal voorbereid op Dat het wel eens flink tegen kan vallen maar als we niet eens tot punctie komen zou wel heel erg verdrietig zijn..
Maar even niet op de zaken vooruit lopen.. maandag dan maar afwachten.

Nou dat zou inderdaad een enorme tegenvaller zijn! Maar zonder punctie telt de poging in elk geval niet mee, ik neem aan dat dat bij ECD toch ook zo gaat? Dan maar beter afblazen dan een punctie met weinig of geen opbrengst....

Maar ik hoop dat dat allemaal niet aan de orde is en dat het gewoon met veel succes door kan gaan!!

Flipje, bij ecd zijn alle kosten die de donor maakt voor eigen rekening. Dus alle medicatie en afspraken tot nu toe krijgen we gewoon rekening van. Mijn medicatie zou dan vergoed worden, maar dat is echt tientjes werk.
En ik weet niet of onze donor nog een keer zou willen spuiten (dit scenario hebben we nooit besproken), de deca vind ze met name erg vervelend, dus mogelijk houdt het dan op.

Sorry Voor de ego postS, ik reageer later weer even op de rest.

Nog een ego post, vanochtend van het bankje gevallen. Eerste bruinverlies gespot. Dit houdt normaal twee dagen aan en dan breek het door. Ik heb ook al wat kramp en lage rugpijn. Ben erg verdrietig

Karzou en sproetjespost, van harte welkom.

Stipje, dat meen je niet, is het veel bloed? De vraag is natuurlijk of het ten koste gaat van het slijmvlies want die heeft zij niet nodig, of dat het ligt aan een gesprongen follikel, of dat er iets mis gaat met de bloedspiegel? Voor jullie moeten vooral de follikels groeien. Kunnen jullie niet even e-mailen met de kliniek of het spoednummer bellen? Anders is het zo zonde om door te gaan.

Flipje, op naar een mooie zwangerschap.

Neo en Sofie en Moos succes op het wachtbankje

Daisy, fijn dat je geen hoofdpijn hebt, op naar een mooie stimulatie.

Windmolen, super dat de zwangerschap voorspoedig verloopt.

Bolletje, ik duim voor een mooie tp, bij ons is het zonder bollen maar ik zou vooral op je gevoel afgaan. Het maakt namelijk niks uit als je een normale cyclus hebt. Als je dinsdag je tp hebt dan zou je nu al aan de progesteron zijn.

Lauwie, wat een boel follikels. Ik zou enorm balen maar uiteindelijk denk ik dat het weinig verschil maakt als er voldoende bevruchtingen zijn. Los van dat zou ik me van de zenuwen geen raad weten, eerst maar stap voor stap. Succes.

Zizo, natuurlijk kan ik me je nog herinneren. Dapper om toch door te gaan en ook een realistische stap. Soms is het verstandig dit even apart te doen anders voer je druk zo op, en is het lastiger tot elkaar te komen. Iedereen staat er toch anders is, Fijn dat je mensen om je heen hebt die meegaan. Heel veel succes.

Jokke, wat een reis en traject. Lees bij ook de eenzaamheid, en het schijnbare gebrek aan interesse bij je familie. Heb je dit wel zo aangegeven? Soms vinden mensen het lastig er naar te vragen, of mensen kunnen het verdriet niet zo ervaren omdat ze dat niet hebben meegemaakt. Jij mag best aangeven dat je je ontzettend rot voelt, en je er graag meer over wil praten. Heel veel sterkte.

Miekje, wanneer mag jij beginnen? In het PO lijkt het me helemaal lastig om het traject in te gaan. Word je klas dan opgevangen? Lastig lijkt me ook dat je veel vragen krijgt, die krijg ik namelijk al.

Hier even een kleine terugval, ons ziekenhuis zou een brief sturen met als advies ecd en even de medische situatie kort uitgelegd. Dat was zo met ons afgesproken, de huisarts had ons al verwezen maar die brief was heel kort en bondig. Utrecht vroeg daar ook om een brief van de gymaecoloog. Ze hadden de brief niet gekregen dus wij bellen, nee die is al verstuurd naar Utrecht. Nu twee maanden later: de brief is er nog steeds niet, wij er weer achteraan. Blijkt die nooit geschreven en verstuurd, er is alleen een brief naar de HA gegaan met alleen de opsomming van de 5 pogingen zonder medische informatie. Deze brief was dan ook voor Utrecht. Kunnen ze nu niet meer verzenden want is niet juist geadresseerd. Geen idee wat er mis is gegaan.

Gelukkig zijn we al uitgenodigd voor gesprek dus het zal wel goed komen. Het was juist belangrijk een goede verwijzing te hebben omdat mislukte icsi-pogingen zelf geen indicatie zijn, mijn leeftijd natuurlijk wel. Het maakt me verdrietig want de arts doet heel betrokken maar komt dan haar afspraak niet na, en schrijft een wel erg slordige brief alleen aan de huisarts. Het traject is al zo rot dan is een juiste afsluiting extra belangrijk. Voel me ook stom want ik heb vol overtuiging gezegd dat die brief er aan komt en per post verstuurd is. Kies je gevechten, dus ik denk dat we nu alleen het dossier laten doorsturen, probeer nog wel de arts te spreken, maar denk niet dat dat lukt.

Over pleegkinderen, ik denk niet dat ieder stel dat met fertiliteit worstelt moreel verplicht is om pleegkinderen op te nemen. Voor mij is het iets persoonlijks vanuit het verleden en ik heb altijd gedacht dat als wij kinderen zouden kunnen krijgen dat we dan ook voor een vorm van pleegzorg zouden gaan.

Ach nee Sofie, wat stom, sterkte

Zizo schreef: ↑

24-01-2020 08:58

Flipje2 heb je mijn PB ontvangen? Gisteravond verstuurd, maar staat niet in mijn verzonden items, dus ik vraag me af of het goed is gegaan.

Zizo, ik heb je geantwoord!

Sproetje: heel begrijpelijk dat je dat niet wil doorgeven en hopelijk biedt PGD uitkomst. Even los van de ernst van de aandoening kan ik me goed voorstellen dat je die onzekerheid daarover niet wil, ook al kun je in beginsel gewoon zwanger worden. Je neemt toch een beslissing namens jullie toekomstig nageslacht. Welkom hier trouwens.

Sofie: Verdorie... weer niet! Je had zoveel hoop dit keer. Bah! Sterkte.

Neo: zit jij nog stevig op de wacht bank?

Jokke: ik snap de teleurstelling in anderen heel goed, zeker familie. Vooropgesteld dat het voor de omgeving ook niet altijd makkelijk is om met deze “olifant in de kamer om te gaan” verwacht je gewoon belangstelling en interesse in iets dat je zo ontzettend aan het hart gaat. En niet iedereen heeft de fijngevoeligheid om daar goed mee om te gaan. Ik had dat in 2016 heel sterk met de dochter van mijn man (die nota bene zelf zwanger was). Dat heeft mij toen gekwetst. Het voelt zo als desinteresse, terwijl dat misschien niet eens altijd het geval is... Echt de juiste snaar raken, goed kunnen luisteren, etc. lukt niet iedereen. En dat doet verdomd veel pijn, Jokke en maakt dat je je nog meer eenzaam voelt. Het enige dat je zo veel mogelijk kan doen is je omgeven met mensen die je positieve energie geven en er voor je zijn als je ze nodig hebt.

En soms kan het ook goed zijn om aan te geven waar je behoeftes (en verwachtingen) liggen. Voor de omgeving is het misschien ook lastig. En als mensen soms niet weten wat ze moeten zeggen, zeggen ze soms maar niets en dat is nog kwetsender. Op mijn beurt vond ik het destijds bij kennis B. (ja die van inmiddels 45) ook lastig. Ik wilde ook zeker niet de “voice of reason” zijn oid. Want ook dat kan, hoe realistisch ook, hard overkomen. En ik heb een andere vriendin, M. die dit jaar 40 wordt, een fertiliteitsissue heeft en nog hoopt de man tegen de komen en daarmee moeder te worden. Ik had destijds in 2017 haar mijn donor materiaal aangeboden (om daarmee cryos in te vriezen, eicellen invriezen biedt minder zekerheid qua slagingspercentages) daar zag ze toen toch vanaf. Nu zijn we 2,5 jaar verder. Ik merk dat ik het onderwerp soms een beetje onder het tapijt veeg. Niet uit desinteresse, maar omdat ik het oprecht lastig vind om het steeds ter sprake te brengen. Als ze vragen heeft is het een ding, maar om zelf steeds te informeren etc. is iets anders. Het is zo’n delicaat onderwerp, zeker nu ik zelf moeder ben en ik ook bang ben om de ander pijn te doen.

**wordt vervolgd**

Zizo, wat fijn dat je zusje en vriendin mee willen, dat is toch wel gezellig/fijn, en sta je er niet alleen voor. Lijkt me ook wel erg lastig als je niete eens erover ‘mag’ praten met je vriend, maar in de praktijk zal nog moeten uitwijzen hoe neiuwsgierig hij wellicht toch gaat zijn. Ik hoop dat jullie het allebei op deze manier toch te doen vinden

Moos, de 2e keer acupunctuur viel me mee qua moeheid, dus wie weet kwam het gewoon van de 1e keer en is het nu weer beter te doen. ‘Fijn’ om te lezen dat ik niet de enige ben met vervelende ruzies tijdens de hormonen Ik kan echt zó slecht tegen ruzie, ben er helemaal door uit balans. Maar moet zeggen nu gaat het weer beter en voel me ook wat beter in m’n vel direct
Hier ook snel last van verstopping ik kreeg het beetje van de utro… Hielp mij als ik dan extra veel groente ging eten, veel ging wandelen, en 0 witbrood/pasta/koekjes/snoep etc. at. Hoop dat het snel beter gaat bij jou!

RoostjeT ik voelde me echt zó zwanger van de utro, mijn borsten waren vreselijk! En ook daar beneden zwol van alles op… Heel raar! Hoop dat je je goed voelt ondanks de bijwerkingen en met alle afleidings-afspraken

Lauwie wat fijn dat je vent meer ‘slikt’ als jij een korter lontje hebt door de hormonen. Dat is het enige vervelende bij ons. Mijn vriend is vrij ongeduldig, en normaal is dat geen probleem als ik gewoon 'normaal' ben. Maar nu ben ik schijnbaar wat veller en dat trekt hij totaal niet dus dan krijg ik de volle laag … leuk is anders. Dus ja mijn vent heeft 'last' van mijn hormonen en ik krijg die dus keihard terug.
Hoe gaat het nu met jou? Ben je klaar voor de punctie? En al een beetje geaccepteerd dat je geen verse tp krijgt? Pff moeilijk hoor weer zó lang wachten!! Waarom trouwens 2-3 maanden, dat klinkt wel héél lang!

Bolletje, oh wat heerlijk klinkt dat zo’n tp in natuurlijke cyclus. Als een soort vakantie van de ellende en tóch een tp te kunnen doen. Dinsdag al de tp, spannend!! Gaat er iemand met je mee?

Welkom Sproetjespost. Wat fijn dat jullie ivf kunnen doen om het syndroom uit te sluiten. Geeft vast een zekerder gevoel. Ik hoop dat het traject je mee mag gaan vallen. Heeft je mag/vriend al de tests doorstaan? Gaan jullie IVF of ICSI doen?
Als je in de tabel wilt, laat maar weten wat je er in wilt hebben.

Sofie nee toch heb je ook al getest? Is het echt al definitief?

Jokke wat heerlijk dat jullie ook zo’n mooi een fijn huis hebben. De donor maakt het goed, deca vind ze erg vervelend (veel hoofdpijn en depri) maar zodra ze met menopur begint heeft ze daar geen last meer van. Wel voelt ze krampen in haar buik maar die vind ze niet vervelend. Dus so far so good wat dat betreft!
Jeetje wat een reis zat er weer op voor jullie en dan ook nog met zoveel pijn van de scratch, wat een rot-tocht. En nu maar weer wachten dus… bah. Kun je wat afleiding zoeken?
Wat verdrietig om te horen dat je familie er niet naar vraagt. Ik snap dat dat eenzaam voelt. Heb je geen zussen/moeder met wie je het kan bespreken? Ik kan het er echt uitgebreid met moeder en zus over hebben, dat is fijn. Mijn broer (en diens vrouw) weten niet dat we dit doen, dus die horen het wel als het evt. gelukt is. Verder kan ik het er met 2 vriendinnen goed over hebben zondat dat ze er zat van zijn (1 is zelf nu zwanger en de ander heeft 2 kindjes middels ovulatie inductie). Dus al met al kan ik het er altijd over hebben als ik wil. Kan het ook nog zo zijn dat je familie/vriendinnen er niet over durven te beginnen? Voor sommigen is proberen zwanger te worden toch een beetje wat je niet deelt buiten de muren van je eigen huis als een soort taboe. Stel dat ze denken dat jij het er liever niet te veel over hebt en ze er daarom niet over (durven te) beginnen? Ik had het deze vrijdag nog tijdens een borrel met (de zwangere goede) vriendin en nog een andere dame die er ook van af weet. Overduidelijk durfde die laatste er niet over te beginnen (zij wist nog niet dat de poging mislukt was) en dus draaide ze er een hele tijd omheen, maar toen het heel subtiel ter sprake kwam zei ik gewoon lekker kort: oh ja de laatste poging was mislukt, maar we zijn weer een nieuwe gestart (veel te blij). Ik ben gewoon heel open en vind het totaal niet erg om te doen alsof ik het heb over iets luchtigs zoals een nieuwe bank kopen. Je kunt het even verkennen bij je vriendinnen/familie En ook altijd aangeven dat je je alleen voelt en het graag wat vaker zou willen delen met ze. Benieuwd of er iemand in je omgeving is bij wie je dat denkt te kunnen. Alleen voelen is zo kut. En zou zo zonde zijn als het onnodig is.

Kasteel pfff jeetje wat super slordig van die doorverwijzing zeg!!! Nou bij ons was het echt heel eenvoudig, ik belde de HA, zij konden digitaal een doorverwijzing aanmaken, en utrecht had hem binnen no-time. Hopelijk kan het nu ook zo eenvoudig voor jullie alsnog. Wel héél fijn dat de afspraak maar vast staat, die brief komt er wel, zal geen roet meer in het eten gooien. Maar wel heel stom dat je er dan nog zelf zo achteraan moet.

Hier, nou we hebben tóch maar gebeld (geen noodgeval maar whaaa we wilden gewoon zekerheid) en het kan óf een cyste zijn (please niet ..) óf toch een stukje menstruatie, maar dat maakt in ons geval niet uit omdat de donor haar bms niet nodig heeft, wat Kasteel ook al dacht. Dat laatste klinkt het aannemelijkst, dinsdag nog even afwachten maar anders was de paniek gelukkig voor niks
En verder gaan we maandag of dinsdag een bod doen op ons droomhuis, dan weten we waarschijnlijk eind deze week of we het winnende bod hebben en het huis voor ons is. Ook wel heel spannend eigenlijk, en minstens net zo bepalend van hoe de komende maanden (verbouwen) en jaren er uit gaan zien! Straks ben ik zwanger (en misseiljk oh jee) en moeten we verhuizen en klussen etc. Haha nou we gaan het zien, ik ben er klaar voor! (voor een nieuw huis én een zwangerschap)

Sofie wat verdrietig en enorm k. Was vandaag ook je officiële testdag? Hele hele dikke knuffel, echt enorm rot voor jullie.
Stipje: ik duim hard voor je dat het geen cyste is en dat deze poging gewoon door kan gaan. Dat jullie het van de donor zelf moeten betalen, dat wist ik niet. Best een kostenplaatje vrees ik.
Kasteel wat ontzettend slordig van het ziekenhuis. Het is al zo'n drama traject, dan is het wel fijn als mensen een beetje meedenken en handelen naar wat ze beloofd hebben. En idd gelukkig staat de afspraak al.
Lauwie heb je dan maandag de punctie? Spannend. Gaat dat onder narcose of gewoon pijnbestrijding?
Baggel en Stipje, lief dat jullie zo reageren over de eenzaamheid in de familie. Ben er ook echt een weg in aan het zoeken. Ik heb een tijd een blog bijgehouden zodat ze konden lezen waar ik stond in het traject en daar stond altijd in "vraag gewoon". Maar ik denk dat mijn familie het te lastig vindt. Ze hebben er denk ik ook echt verdriet van, maar nooit geleerd hoe je dit soort dingen moet bespreken. En nu moet ik daar een weg in vinden. Meer afstand nemen, meer "tijd" opeisen. In moeilijke periodes kom je echt jezelf en je omgeving tegen. Hier een modus in vinden vind ik nog wel lastig. Gelukkig heb ik het forum om af en toe te spuien

Sofie

Stipje, verwijzing is al gedaan door huisarts, heel simpel idd, maar het gaat om meer achtergrond informatie omdat er bij ons niet direct iets is. Het is ook niet meer urgent maar is slordig, want in Utrecht kijken ze nl. bij de verwijzing of je in aanmerking komt. Laat nu het dossier gewoon doorsturen. Hopelijk is de echo dinsdag goed.

Jokke, spui maar raak.

@Stipje: Goed dat jullie gebeld hebben! Het is dat ik fluteitjes heb, anders had je ze zo van me mogen hebben. Vind het zo stom deze spanning voor jullie. Gelukkig zijn de periodes van hormonen soort van afgebakend en hebben jullie daarbuiten een leuke relatie. Het is soms best pittig allemaal, ook die wisselwerking op jouw partner. Dat herken ik wel. We moeten trouwens na deze punctie in ieder geval een maand rust, dan een maand aan de pil en dan pas weer opstarten voor een tp. Ik word soms helemaal gek van die Spaanse protocollen, maar kan weinig dan het gewoon accepteren.

@Sofie: Nooooooo, ah, wat kut, ik vind het echt verdrietig voor je. Jeetje wat balen. En dat op jullie lekkere weekendje weg. Alhoewel het niet minder kut was als het komende week zou zijn. Pffft.

@Kasteel: Wat irritant van die brieven die niet geschreven worden. Ik weet uit eigen werkervaring dat het er makkelijk tussendoor schiet om die brief te schrijven. Maar dan had je toch verwacht dat er een adequate assistente zou zitten die écht even zou checken of de goede brief geschreven én verstuurd was. Super irritant. En tuurlijk kunnen ze het wel verzenden. Gewoon uitprinten, adres doorstrepen en naar het juiste adres versturen. Kan me soms zo ergeren aan de stramheid van sommige mensen in de zorg. Een beetje meebuigen is wel gewenst.

@Jokke: Het is heel herkenbaar dat het soms lastig is om een goede balans met familie te vinden. Ik heb dit pas sinds twee-drie weken met m'n vader te pakken. Hiervoor maakte hij alleen maar stomme opmerkingen als ik het er over probeerde te hebben, maar dat was alleen maar zijn moeite met het zien van een verdrietige dochter. Ik heb een paar weken geleden tegen hem gezegd dat het genoeg was als hij zei dat ie niet wist wat hij moest zeggen, of dat hij het moeilijk vindt, of iets dergelijks. Dat dat genoeg was. En sindsdien kunnen we er veel beter over praten. Ik kom er nu pas achter dat hij eigenlijk geen enkel idee had wat IVF/ICSI is, dus snap ook wel dat hij onze verhalen niet echt gevolgd heeft de afgelopen jaren.

Morgen punctiedag, pas om 16.00 uur, dus duurt nog even. Gelukkig hier onder algehele narcose, dus merk er helemaal niks van. Nadeel is dat je lekker nuchter mag zijn. Op den duur word ik daar best hangry van, maar ga daarna lekker mezelf belonen met ijs. Vandaag echt een heerlijke zonnige dag gehad hier met man. Na een paar hele zware dagen was dit wel echt gewenst. Nu hopen dat we deze positieve vibes mee kunnen nemen naar de rest van de week.

Kasteelbewoner: ik snap de teleurstelling in je arts. Zeker wanneer ze betrokken overkomt en je verwacht had dat ze dit niet over het hoofd zou hebben gezien, zeker omdat je er nog expliciet om gevraagd hebt. Ik heb ook ooit een dergelijk akkefietje gehad met mijn arts die zich slecht had voorbereid op het consult (waar ik £250 voor betaalde) en daarna allerlei gemaakte afspraken door elkaar haalde. Daar heb ik toen wel een duidelijke mail over gestuurd. Misschien kun je het toch aankaarten bij je arts? En ik hoop dat het goed komt met ECD. Pleegzorg lijkt mij overigens mooi en zwaar. Een andere vorm van ouderen, maar wel een dankbare in de zin dat er een chronisch te kort is aan pleeg gezinnen als ik me niet vergis.

Stipje: Ik zou het je niet durven zeggen. Ik weet nog wel dat ik een lange bloeding had bij gebruik van Menopur en Buerselin. Bloedde tot de punctie zo ongeveer. Maar dat was destijds gebruikelijk en ook aangekondigd dat dit kon. Hoop dat alles goed komt en je niet hoeft na te denken over cancellen oid. De vorige keer was de opbrengst van, ik geloof 8 eicellen, best netjes...
Wat spannend van je eventuele huis trouwens. Zijn er meerdere kapers op de kust?

Lauwie: wat ontzettend spannend! Oh ik hoop toch zo ontzettend dat poging nr 5 tot een gezonde en succesvolle zwangerschap leidt. Heel veel succes morgen. Zal even extra aan je denken om 16:00 (15:00 bij mij). Alle positive vibes jouw kant op!! Enne... ik zou net als Flip zegt de ovitrelle nog even bewaren.

Miekje: pijn is fijn - lekker Nederlands -not... Hoe gaat het bij jou?

Daisy: hoe is het bij jou meis? Ik moet bekennen dat ik even terug moet lezen om goed op je in te kunnen gaan.

Moos: wat ontzettend spannend met de ene PICSI embryo. Uiteindelijk hoeft het er maar een te zijn. Is een cliché maar wel waar... Ik had destijds in ICSI 2 7 embryo’s, maar daar zat uiteindelijk “maar” een goede bij. Ze is inmiddels bijna 28 maanden en ik verbaas me soms nog steeds dat ze bij ons is en het lukte. Ik hoop dat dit hoopgevend is en ik duim dat je het gouden embryo reeds teruggeplaatst gekregen hebt.

Jokke: ik kreeg tijdens het typen van mijn bericht aan jou telefoon (van werk) dus mijn bericht aan jou was nog niet af. Wat rot dat de scratch zo tegen viel zeg. En nogmaals over je familie: dat blijft gewoon verdrietig. Ik ben enorm open over IVF. Was ik ook tijdens de pogingen. En sommige mensen waren extreem lief en anderen... tja. Soms is het juist dat je dan extra teleurgesteld bent in mensen waar je meer van verwacht.

Bolletje: Heel veel succes met de op stapel staande TP. Je hebt er nog 2 in de vriezer toch?

Duuf: Heb jij inmiddels al nieuws/goedkeuring van de pleegzorg organisatie?

Vienna: is er bij jullie al een kindje geplaatst? Zo ja, dan hoop ik dat het goed verloopt.

Sofie: nogmaals een knuffel. Dat je enorm teleurgesteld bent snap ik na zoveel TP’s zonder resultaat. Je wordt er gewoon wanhopig van als je iedere keer hoop hebt en die droom vervolgens keihard uit elkaar valt...

Flip: succes morgen met testen. Denk aan je.

Hier heb ik het hele weekend op kantoor gezeten. Onverwacht trouwens... Had ik al geschreven dat het chaotisch en ongeorganiseerd was ? Ze betalen erg goed en zeker in de weekenden, maar man-man-man... mijn manager is wel erg ok en het werk verder prima, maar proces management zou ook wel eens mogen. Dat gezegd hebbende: lekker geharkt en nu benen omhoog. Ik vergeet ongetwijfeld dames, maar probeer later op anderen te reageren.

@sofie: Wat balen! Wanneer is/was de testdatum? Doe rustig aan...

@lauwie: Veel succes morgen. Wel heerlijk die narcose! Vond die puncties altijd weer een hel. Gaan jullie daarna meteen terug? Of blijven jullie nog even in Spanje?

@jokke: Vond het een heel zielig filmpje. Gelukkig nu geen hormonen anders waren er weer tranen geweest... Wat is eigenlijk een scratch? Schrapen ze iets van je baarmoeder? Krijg er een beetje horrorgedachtes bij. Ieks.

@zizo: Ik ga ook meestal alleen naar de afspraken. In het begin nog vaak samen, maar het kost zo veel tijd in al die jaren. Mijn vriend laat de keuzes aan mij. Ook wel prettig, maar soms ook zwaar. Zit vaak met tranen alleen terug in de auto. Laatste keer ging mijn moeder mee. Ze stond ook met tranen, terwijl ik de nuchterheid zelf was op dat moment. Wel lief hoor, ik heb ze voor dinsdag ook gevraagd. Zo’n tp is gewoon speciaal. Stel dat...

Vandaag weer heerlijk hardgelopen. Zonder hormonen en met een zonnetje Hopelijk ontdooit de cryo goed dinsdag. Vind het toch wel spannend weer. We hebben inderdaad twee cryo’s. Echt het aller aller aller laatste.

Lauwie succes!

Sofie wat stom! Zet het al door? Ik dacht met dochter ook ongesteld te worden maar zette niet door toen. Hoe dan ook sterkte. is het nog steeds zo druk op werk?

Over ongemak met vrienden en familie: ik neem altijd maar aan dat het uit onzekerheid/ongemak komt als iemand niet of onhandig reageert. Ze weten vaak niet of he het wel/niet fijn vindt erover te praten. En dat is best logisch ik weet zelf vaak al niet of ik er wel/niet over wil spreken...
Ga maar uit van ieders goede bedoelingen.

Kasteel ik ben nog niet begonnen heb op school leiding wel ingelicht dat t binnenkort weer van start gaat. Echo's lukken wel voor schooltijd als ik als eerste op stoep van poli sta en daarna snel fiets. Tijdens punctie en dag erna ben ik gewoon ziek. Hopen dat er iemand kan invallen anders opdelen of zo blijft moeilijk momenteel.
Tzt zullen collega's t ook wel doorhebben/weten maar nu laat ik het. En de kinderen en ouders hoeven er niet al te veel van te merken. (Behalve mijn mogelijk hormonale korte lontje)

Bijzonder mooi dat zovelen voor pleegzorg gaan hulde! Zo belangrijk om kinderen een veilig thuis te kunnen bieden.

Baggal zo rot die situatie met je vader. Heb jij nou zoveel fertiliteit vriendinnen? Of omdat jij er open bent blijkt dat er gewoon zoveel stellen daarmee te kampen hebben? (Neig naar laatste sinds ik me erin verdiep hoor ik er ook steeds meer)

Succes allemaal weer!