Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 8)

Zizo ook hier ben je niet vergeten. Heb nog regelmatig aan je gedacht.
Wat een stap, om het 'alleen' te gaan doen. Pfoeh, ik vind dat nogal wat eerlijk gezegd. Ik vind het heel verdrietig dat jullie dit niet helemaal 100% samen aan kunnen gaan. Maar ik vind het ook stoer van je en hoop heel heel erg dat je droom werkelijkheid wordt. Mijn duimen gaan zeker draaien.

Moos heel veel succes op het wachtbankje!

Baggal ik vind het zo'n afschuwelijke situatie waar je vader (en dus ook zijn hele omgeving) in zit. Het lijkt me heel moeilijk om dat aan te moeten zien en er niets aan te kunnen doen. Mijn vader is ook fysiek niet in orde, hij heeft (al bijna 20 jaar) een progresieve neurologische aandoening en het blijft moeilijk en pijnlijk om te zien hoe hij zijn leven niet meer kan leven zoals hij dat zou willen en zoals dat ook zo bij hem paste. Het moeilijkste aan zelf ouder worden vind ik toch wel dat je ook heel erg geconfronteerd wordt met het 'verval' van de mensen waar je van houdt

Stipjepipje jouw donor heeft een ander schema dan ik want ik ben niet aan de pil, dus ik weet niet of ze dan ook ongesteld hoeft te worden. Ik moet dat wel en had afgesproken met de arts dat ik een dag voor mijn afspraak moest bellen als ik nog niet ongesteld was. Ah, ik kan me voorstellen dat de uitgangsecho van de donor een beetje tegenviel met 6 eitjes… Ik hoop dat er nog een paar bijkomen meid… en anders dat ze tenminste alle 6 doorgroeien! Ik heb er zelf geen ervaring mee, want PCOS dus er liggen er altijd tientallen klaar. Ik duim voor jullie! En veel plezier met de bezichtiging!

Lauwie ik had de vorige keer dus ook zo’n hoofdpijn, maar nu valt het echt nog mee! Heel fijn. Wel is de vermoeidheid nu echt toegeslagen. Dat had ik vorige keer ook. Onze vakantieplannen gaan momenteel nog de hele wereld over haha, dus even kijken wat het wordt. Wat een mega fijne uitgangsecho heb jij gehad zeg! Natuurlijk, is het geen garantie maar wel een ontzettend fijn uitgangspunt. Veel succes vandaag! Ik hoop op mooie groei! En ik duim heel erg voor een verse terugplaatsing voor jou.

Roosje ah wat een ontzettende tegenvaller… Ik herken het willen hebben van een plan b ook heel sterk en mijn arts ging daar in het begin ook nooit in mee. Inmiddels kent ze me een beetje en ik haar en weet ik dat ik geen plannen moet willen bespreken bij een afspraak voor een echo. Dan is er weinig tijd en is ze geïrriteerd. Als ik een losse afspraak inplan om erover te praten, ga ik vaak met een heel fijn gevoel weer naar huis. Wellicht werkt dat bij jouw arts ook zo? Heel veel succes met de escape IUI vandaag! Wie weet…. Ik ben zelf zwanger geworden d.m.v. IUI en weet dus dat het kan. Ik duim!

Windmolen wat een fijne en lieve update weer

Flipje yes wat een mooi nieuws! Gefeliciteerd! Ik kan me voorstellen dat je nu héél blij bent dat je weet dat het embryo genetisch normaal is. Hoe voel je je nu? Nog getest?

Piene jeetje wat duurt dat lang! Heb je er al achteraan gebeld? Wil bij mijn ziekenhuis nog wel eens helpen…

Jokke je bent niet alleen. Ik herken je gevoel van eenzaamheid. En niet omdat niemand meeleeft, maar wel omdat ik het gevoel heb dat iedereens leven verder gaat en dat van ons al zo’n tijd stil staat. Ik deel hieronder wat gevoelens met je, zodat je je hopelijk wat minder alleen voelt. Want ik herken echt heel erg wat je hier schrijft. Het heeft effect op zoveel aspecten van het leven. Ik wil zelf al een tijdje op zoek naar een andere baan, maar ik vind dat echt een stap. Om mijn vastigheid op te geven en mijn huidige flexibele werkplek op 10 minuten rijden van het ziekenhuis. Helemaal als we straks naar Gent gaan. Ben ik straks hele dagen weg… Dat vind ik echt moeilijk aan dit traject. Voor de rest heb ik op de een of andere manier wel beter geaccepteerd dat het gewoon kut is dat het zo lang duurt en ben ik daar niet zo vaak verdrietig meer over. Ik heb echt periodes gehad dat ik wanhopig was, maar nu heb ik er gewoon vooral vaak geen zin meer in. Heel soms, als ik dan nadenk over vriendinnen die ik op dit forum heb ontmoet en met wie ik bevriend raakte juist omdat het bij ons allemaal heel moeizaam ging, en ik me realiseer dat zij allemaal een kindje hebben en sommige zwanger zijn van de tweede, dan kan het heel oneerlijk voelen. Zelfs die meiden waarbij het ook echt heel moeizaam ging, zijn inmiddels al een hele tijd uit dit traject. Of van de week dat ik las over de positieve test van Flipje deed dat me ook realiseren hoe bizar lang wij bezig zijn. Ik weet nog goed dat Flipje bezig was voor de eerste en zoveel verdrietige dingen meemaakte en tegenslag na tegenslag had. Ik was toen een stille meelezer van haar topic en zelf ook bezig en inmiddels nog steeds. Dan denk ik wel eens: pffff wij zijn dat stel geworden waarbij het écht écht écht heel lang duurt… Lieverd, je bent niet alleen ook al voelt het vaak wel zo. En ik ga nog maar eens ontzettend hard duimen voor jouw poging in Düsseldorf.

Sofie yes! Nu lekker rustig aan op het wachtbankje. Mijn duimen draaien lieverd!

Baggal ik blijf het zo’n verdrietige situatie vinden voor je vader. Het klinkt een beetje alsof hij gevangen zit in zijn eigen lichaam… Lijkt me ook extra lastig voor jou dat je dan niet ‘even’ op de koffie kan.

HD lief van jou! Gaat alles goed?

Moos oh meid, wát een afvalrace zeg, maar yes er is er een aan boord! Alle hoop op het embryo in jouw buik lieverd. Hoeveel dpo ben je nu? Ik duim!

Zizo ik heb volgensmij niet met jou geschreven, maar welkom terug. Heel veel succes met je second opinion. Ik heb zelf toevallig ook net een second opinion aangevraagd in Gent. Hopelijk kunnen ze jullie daar helpen. Ik hoor er heel veel goede verhalen over.

Hier zoals verwacht nog niet ongesteld geworden (stomme PCOS), dus ik ga zo het ziekenhuis bellen om de afspraak af te zeggen / te verplaatsen. Ik verwacht / hoop eind deze week alsnog ongesteld te worden, dus hopelijk maar een paar dagen extra decapeptyl.

Net het ziekenhuis gebeld en alles schuift nu een week op. Dus nu pas volgende week donderdag een afspraak. Nog een week langer decapeptyl dus.

Flipje: wat een goed nieuws, gefeliciteerd!

Stipje: hoe was jullie droomhuis bezichtiging?

Lauwie: dank je wel voor je lieve woorden. Succes in spanje!

Baggal: jij ook bedankt voor de lieve woorden en knuffel… alle steun in de vorm van (h)erkenning van je eigen gevoelens (die allemaal nieuw voor mij zijn) is hier zo waardevol! Dank je wel!

Piene: wat duurt dat lang zeg! Je hebt natuurlijk de pech gehad dat er ook nog kerst-/feestdagen tussen zaten, maar dat maakt voor jou natuurlijk voor t gevoel niets uit; wachten is wachten.. Hoop dat je snel iets hoort!

Sofie en Moos: hoe gaat het met jullie? Ik leef enorm met jullie mee en hoop op heel goed nieuws aan het begin van 2020!

Nouki: ik herken alles wat je schrijft. Ik heb in het begin van dit hele traject ook van alles geprobeerd en geslikt. Maar daar ben ik nu ook weer van teruggekomen. Ter eerste heeft het de afgelopen 2 jaar geen enkel effect gehad op de uitkomsten bij mij. Ten tweede vind ik het allemaal echt superduur, zonder dat ik zelf echt overtuigd ben dat het helpt. Ik ben dus teruggegaan naar alleen vitamine D, foliumzuur, visolie en acupunctuur. Ik twijfel nog wel eens of ik niet t och weer met maca poeder moet beginnen, omdat er toch een paar onderzoeken zijn die positief resultaat laten zien. Maar als ik dan de dosis vergelijk van wat men slikte in die onderzoeken met wat er in die pilletjes hier in de winkels zit, dan moet ik echt enorme handen met maca poeder pillen gaan wegwerken… en ik betwijfel of dat nou de juiste weg is. En gillend duur. Dus dat laat ik och maar een beetje voor wat het is. Wel ben ik gestopt met koffie en thee drinken 1.5 jaar geleden (ik drink alleen nog kruidenthee). En drink ik sinds 5 maanden ook geen alcohol meer (dat deed ik namelijk nog wel, maar daar heb ik ook een streep onder getrokken, omdat dat de follikelrijping negatief schijnt te beïnvloeden).

Zizo: Welkom! Ik zit een klein beetje in hetzelfde schuitje… ik doe het namelijk ook alleen. Mijn vriend heeft namelijk überhaupt geen behoefte in dit traject (hij heeft al kinderen), dus wij hebben ook de afspraak gemaakt dat ik het alleen doe. Ik heb mij daar ook maar bij neergelegd. Als ik moet kiezen tussen ‘alleen’ of ‘helemaal niet’, dan kies ik voor ‘alleen’… en daar heb ik vrede mee. Dus ik herken je situatie wel een beetje. En uiteraard is het bij jou weer anders (jullie hebben al een heel traject en veel teleurstellingen samen doorstaan, begrijp ik), maar ik snap inmiddels wel hoe het is om in je eentje tussen al die koppels in de wachtkamer te zitten… Ik hoop dat je gesprekken in Gent en in het VUmc goed gaan!.

Hier: nou, de 1e iui zit erop... stond met 5 min weer buiten, wist niet dat het zo snel ging. Nu dus weer 2 weken wachten tot ik bloed mag laten prikken. Geen idee of mijn eitje (want het is er dus maar 1 deze ronde) bereid is om wat te gaan doen, maar aan de bijdrage van mn vriend zal t in ieder geval zeker niet liggen... zijn semen scores waren gelukkig bovengemiddeld goed. Dat geeft alweer wat meer hoop; die wetenschap dat er nu miljoenen zaadjes in mijn bm ronddansen...
En mocht deze ronde (wat ik niet hoop!) dus niet lukken, dan moet ik sowieso eerst een rustmaand in acht nemen. Dus voordat ik weer over een volgende ronde hoef na te denken (kort protocol? lang protocol?) is het alweer maart. Dus ik stop maar even met piekeren over die volgende ronde, en ga me even helemaal op deze kans richten… gezond eten, voldoende slaap en rust, etc…
Volgens mijn zus helpt het ook om me de eicel te visualiseren en actief te visualiseren dat deze bevrucht wordt... Misschien dat ik dat straks ook maar eens probeer, ook al vind ik dat eigenlijk weer een beetje ver gaan... maar wie weet,,,

Zizo, ook ik ken je nog en vroeg me ook weleens af hoe het het met je gaat. Goed om van je te lezen. Moeilijk hoor dat je het alleen moet gaan doen, maar ik snap je volkomen. Ik had -denk ik- ook alle kansen gegrepen. Ik hoop dat je doorzettingsvermogen wordt beloond

@Moos: Goed om wat van je te horen. Super balen dat er geen cryo's zijn. Wel heel fijn dat je er eentje in je buik hebt zitten. Daar duimen we natuurlijk super hard voor! Ben je een vroege tester of wacht je af? Alles kan helaas qua symptomen nu, je kan niks voelen en heel erg zwanger zijn, of alles voelen en niet zwanger zijn. Helaas zegt het allemaal niks.

@Zizo: Natuurlijk kennen we je nog lieverd! Ik vind het ook verdrietig om te horen dat jullie dit traject niet samen aan kunnen gaan, want dat gun ik je het allermeest. Maar ik vind je ook heel stoer en krachtig dat je dan zelf voor jouw eigen wens vecht. Gent was voor ons ook geweldig, dus hoop dat je daar een goed gevoel hebt. Heb je een goede vriendin of moeder ofzo die met je mee kan gaan?

@Baggal: Ik hoop met je mee voor beter nieuws voor jouw ouders. <3

@Stipje: Bij mij worden het altijd meer follikels naar mate het stimuleren verder komt. Dat hoop ik ook heel erg voor jullie. Het zijn dan altijd wel minder eitjes dan aantal follikels bij de punctie, maar dat is bij bijna iedereen zo. Ze heeft nu nog niet gestimuleerd toch? Vind dat altijd wat vroeg om conclusies te trekken van die artsen. Wel fijn dat jouw bms al goed was! Veel plezier morgen! Wanneer moeten jullie weer terug voor een echo?

@Daisy: Hoe voelt dat voor je? (Ik zou het best kut vinden.. maar gelukkig heb je dit keer niet zo heel erg veel last van de deca, en die week kom je ook door lieverd!)

@Roosje: Succes weer op het wachtbankje meis!

Vanochtend 2e controle echo gehad, CD 10, stimulatiedag 7. Er zijn nu beiderzijds 4-5 follikels van 10-11mm en meerdere kleintjes die daar net onder hangen. Verwachting is dat er daar wel nog een paar van mee gaan doen. De dokter vond in ieder geval dat deze stimulatie beter ging dan de vorige keer, toen had ik bij de punctie 7 eicellen. Hij was er van overtuigd dat het er dit keer meer zullen zijn. Maar, de consequentie daarbij is dat de kans op een verse tp dus echt minimaal is. De vorige keer durfden ze het al niet aan omdat ik op basis van hormoonwaarden tegen een overstimulatie aan zat, en hij verwacht dat dit keer de hormoonwaarden wel nog hoger zullen worden. Dus, daar wel stiekem een beetje teleurgesteld over, maar de kans op meerdere embryo's is natuurlijk veel meer waard op de lange termijn. Vrijdag weer terug.

Lauwie: Ik kan me voorstellen dat je ergens liever een verse TP had gehad, maar ik sluit mij aan bij de mooie woorden van jouw man: uiteindelijk is het doel ouders te worden en of dat nu met een verse of een eskimo lukt, maakt uiteindelijk niet zo veel uit. Als je hormoon waardes niet goed zijn is een verse TP niet handig. En verder hoop ik op een mooie follikel score en is het fijn dat dit goed lijkt te gaan.

Neo: succes met de TP - als ik mij niet vergis een dezer dagen?

Daisy: Heel erg herkenbaar. En soms durf je er ook bijna niet meer op te vertrouwen dat het goed komt. En dat terwijl je ook nog kansen hebt, reeds een zwangerschap hebt gehad, maar tevens al zo lang bezig bent. En dat voelt heel erg oneerlijk. En het veranderd je ook als mens denk ik - ongeacht de uiteindelijke uitkomst. Het is gewoon mega verdrietig wanneer hetgeen je wenst en voor ogen had (en voor andere mensen bijna een vanzelfsprekendheid lijkt te zijn), voor jou en anderen hier zo’n worsteling is met een (nog) onzekere uitkomst. En dat je dan toch je leven gaat vergelijken met dat van anderen (geen aanrader trouwens). Ik had het er vanmorgen nog over met Baggal-man: dat een ieder bepaalde dromen, misschien zelfs verwachtingen, heeft en dat het bijzonder lastig kan zijn wanneer je daarin belemmerd wordt en dat het moeilijke van een kinderwens is dat deze ook nog eens aan En gebrek aan garanties is gebonden.

Roos: fijn dat de IUI er weer opzit!! Ik hoop zo dat dit ‘em wordt! En ik herken niet echt wat je zus zegt, maar als het jou helpt: doen!

Zizo: ik vind je een bikkel. En ik snap dat je alles aangrijpt trouwens, al lijkt het mij ook heel moeilijk om het alleen te doen. Het is nogal wat. Soms is partner support wel nodig denk ik. Ik snap je man ergens wel hoor. Toen wij afgelopen Maart 2019 het er nog over hadden om eventueel opnieuw de MMM in te gaan zei mijn man precies hetzelfde. Heb je trouwens een lieve vriendin/familie die je kan vertrouwen zodat je niet alleen hoeft te gaan?

Moos: het is niet alleen de afstand, maar ook het feit dat mijn dochter bang is voor Opa. Afgelopen augustus waren we in NL en dat had bij haar, begrijpelijk, heel wat voeten in de aarde. Ik ben sindsdien ook niet meer in NL geweest. Ik bel, FaceTime wel en stuur geregeld foto’s (lees: iedere morgen).


Duufje: precies dat inderdaad. En wat lastig, ook voor jouw vader. Niet het leven kunnen leiden dat je wenst en bij je past vraagt een hoop. Kan je vader er redelijk mee omgaan? Zijn dochter is meester in het incasseren van teleurstellingen en heel sterk, ik hoop dat hij dat ook heeft. Heb je inmiddels meer info van de pleegzorg organisatie? En helemaal eens met wat je daarover eerder opmerkte. Het is ouderen, maar nooit een vervanging van eigen kinderen. Mocht er tzt een kindje bij jullie geplaatst worden dan denk (lees: weet ik zeker) ik wel dat jullie dat liefdevol en stabiel kunnen opvangen.

Stipje: wat jammer dat de echo wat tegen leek te vallen. Maar dit was pas de eerste echo toch? Uiteindelijk kan er nog wel wat bij groeien en hoop ik dat ICSI gewoon tot meer bevruchtingen en kwalitatief betere embryo’s gaat leiden. Spannend van het huis! Succes met de bezichtiging!!

Moos, spannend nu er eentje in je buik zit! Maar jammer dat er geen cryo's zijn. Ik stuur hierbij een berg digitale positieve energie naar je toe. Go embryo Go!
Oh en wel/niks voelen... ik (probeer) er niet meer op te letten. Bij de vorige keer dat ik heel even zwanger mocht zijn had ik krampen maar wel pas rond het testmoment. Nu heb ik al een week gevoelige borsten, maar dat was ook al voor de terugplaatsing, dus dat ligt gewoon aan de hormoonwissel na de ovulatie. Het is moeilijk maar let er toch maar niet te veel op. Het kan nog gewoon!

Zizo, ik 'ken' je ook nog, fijn weer iets van je te lezen. Ben heel benieuwd wat er uit de second opions gaat komen. En dapper dat je de meeste afspraken alleen gaat doen. En als dit voor jullie allebei nu werkt is dat gewoon prima. Schrijf hier dan gerust als je even wil spuien, je hoeft niet alles van iedereen dan te lezen en te volgen

Stipje, 6 klinkt natuurlijk even als een tegenvaller.. zeker omdat het zo'n afvalrace kan zijn. Van de andere kant als de kwaliteit van alle 6 goed is, is dat meer waard dan een groot aantal waar er veel van afvallen. En soms zit er een verstekeling en kunnen ze meer aanprikken dan verwacht. Hoe was het huis? Ben benieuwd!

Daisy, he wat een gedoe met de menstruatie. Gelukkig kan alles gewoon een week opschuiven ipv annuleren. Maar het is wel vervelend. Heb je last van de deca?

Roosje, ik moest altijd een kwartier liggen na een IUI. Volgens mij draagt dat helemaal niks bij, maar was beleid. Ik wil trouwens ook altijd een plan B hebben (en liefst ook nog een plan C) denk nu ook al na of ik hierna nog een punctie zou willen (ben er nog niet uit) Dat kan soms ook gewoon rust geven vind ik. Ik ben trouwens iets te visueel ingesteld met dansende zaadjes, haha Maar top dat het een goede score was! Ik duim!

Lauwie, wat fijn dat de opbrengst meer lijkt te gaan worden! Wel jammer dat er dan geen verse tp zal zijn... maar zoals je al schrijft is het einddoel met cryo's denk ik belangrijker. Gaan ze op dag 5 invriezen dan? En hoe is het verder in Spanje?

Jokke, dat filmpje. Ik kan daar dus niet tegen, kreeg tranen in mijn ogen.. maar vond het prachtig!

Piene, ik volg je avontuur elders maar ga hier ook nog even mijn boosheid uiten. Vind het echt niet kunnen dat ze je zo lang laten wachten terwijl je al bekend bent bij de afdeling en voor een cryo tp komt. Zou toch nog eens informeren bij andere zkh aangezien het enkel om een echo gaat en daarna de tp in ander ziekenhuis.

Noekie, er is al veel over gezegd... maar sluit me grotendeels aan bij de rest. Ik herken dat je er controle op wil uitoefenen. Maar krijg de kriebels van sommige websites die zo op je gevoel gaan inspelen. En verder: Welkom!

Hier bevalt de wachtbank nog prima, maar zit er natuurlijk ook pas net op. Weet niet zo goed hoe ik moet rekenen met cyclus aangezien dit de eerste ronde in een jaar (!) is zonder hormonen. Had dinsdag 14e positieve ovulatie test en maandag 20e de tp en vroeger altijd een cyclus van 30-32 dagen. Wat denken jullie? Wanneer zou ik dan niet ongesteld moeten worden Komend weekend gaan man en ik er even samen tussenuit. Heel veel zin in en ook hoog nodig! Plus de nodige afleiding, ook wel gewenst. Blijft toch iedere ronde weer spannend.

Sofie: ik denk over een week, 29e dus. Veel plezier dit weekend!!! <3

Lieve zizo fijn om je even van je horen. Heb me vaak afgevraagd hoe het met je gaat. Maar oeh wat heftig in je eentje. Snap het helemaal had het denk ik ook gedaan. Hoop zo dat het geluk nu eens aan jouw zijde komt. Lucht lekker je hart hier!

Wachtbankers ik duim hoor.
Verder heel druk momenteel dus ga ik nu ff crascrashen op de bank en vroeg naar bed.

Hallo allemaal! Is hier nog ruimte voor een nieuwe meeschrijver? Ik heb de laatste pagina's gelezen en zie alweer veel herkenning!

Mijn situatie: wij hebben een zoontje van bijna 2, een heerlijk mannetje, waarvan ik na 2,5 jaar medische molen in verwachting raakte. Ik heb PCOS. Destijds lang aangeklooid in Nederland en vervolgens meteen bij mijn eerste poging in België raak.

Inmiddels wens voor een tweede. Ik ben al ver in de 30 en mijn man is 20 jaar ouder dan is, wij hebben dus het gevoel dat we niet veel tijd meer hebben.
Nu voor de tweede ben ik dus meteen naar België gegaan en daar ook direct weer voortvarend van start. Meteen gestart met puregon voor een IVF behandeling. Morgen die kant op voor echo en bloedafname.
Ik vind het wel heftig om dit traject weer in te gaan. Steeds heen en weer en dan vooral je leven daar omheen organiseren. Ik merk ook nu alweer wat de hormonen met je doen, pffff
Moet zeggen dat het feit dat het een keer is gelukt hier een kleintje rondloop wél een ander geruster gevoel meegeeft... het kan!

Succes allemaal!

Daisy fijn dat je deze keer nog weinig last hebt van de hoofdpijn. Het vermoeide ken ik wel, het zal ook niet niks zijn wat die hormonen met je lichaam doen.

Roosje mag jij ook eerder gewoon een thuis test doen? Wel een fijn gevoel dat de semenscores zo goed waren, ik duim voor je!

Lauwie Hopelijk wordt het een mooi aantal follikels! Vriezen ze bij jullie op dag 3 of dag 5 in?

Baggal Dankjewel, heb hem gisteren gehad Ik vond het verhaal van je vader ook verdrietig te lezen, veel sterkte gewenst

Stipje ik was vooral zenuwachtig voor een eventueel telefoontje in de ochtend maar die bleef gelukkig uit. Sta er nu iets nuchterder in, denk omdat ik vorige maand mijn 1e tp had gehad en als het dan niet lukt is het een teleurstelling dus nu ga ik veel meer met de gedachte dat het ook niet kan lukken.
Was het droomhuis ook echt zo mooi in het echt? Ik zou ook gewoon een bod doen als het supergoed voelt, verkopen kan nog altijd. Woon zelf (met veel plezier!) ook in een veel te groot huis voor twee man maar we zien wel wat de uitkomst wordt

Sofie Dankjewel voor je succeswens Bij mij is hij ook goed ontdooid en de terugplaatsing is goed verlopen dus ik kruip bij je op de wachtbank! Het is ook frustrerend omdat je niet echt iets eraan kan doen om die innesteling te bevorderen en ze je ook niet kunnen zeggen waarom het niet lukt.

Karzou Welkom en succes met de start van een nieuw traject!

Hier gisteren dus de tp gehad en nu snotverkouden Maar ik geef er maar een positieve draai aan en hoop dat hij beter in kan nestelen met een lage weerstand
Zag gisteren dat het zh alweer de verdoving van de punctie aangepast heeft. Ik kreeg de laatste keer een prik in mijn bil met 3 verschillende middelen (dit doen ze pas sinds juni afgelopen jaar). Nu gaan ze het weer met infuus doen zonder het middel waarvan je een beetje dronken en suf werd wat ik juist wel aangenaam vond. Wordt dat bij jullie ziekenhuizen ook zo vaak gewijzigd?

Zizo, hier nog iemand die nog regelmatig aan je gedacht heeft. Ik ben blij te lezen dat je wsl toch nog een poging gaat doen. Je was zo dichtbij toen, ik hoop zo dat een goede, doorgaande zwangerschap je alsnog gegund gaat zijn. Het lijkt me idd wel zwaarder om alles zo in je eentje te moeten doen. Hoewel ik moet zeggen dat ik bij de laatste pogingen ook vaak afspraken alleen heb gedaan, omdat m'n man toen minder tijd had met z'n werk. Ik had er ook geen moeite mee om terugplaatsingen en puncties in m'n eentje te doen. Follikelmetingen deed ik sowieso altijd al zonder hem. Alleen bij de evaluatiegesprekken of als er een nieuwe planning gedaan moest worden, was het wel fijn dat hij erbij was. Maar ik vroeg me af hoe jullie het doen met thuis erover praten dan? Want dat zou ik het lastigste vinden, denk ik, als we er ook niet meer samen over zouden kunnen praten. Je moet toch de spanning van het traject ergens kwijt, denk ik. Of heb je iemand anders in de buurt bij wie dat kan? Uiteraard kan je ook hier je verhaal kwijt, mocht je het toch weer aandurven hier te schrijven. Iig wil ik je heel heel heel veel succes wensen, ik blijf aan je denken en zal voor je duimen. Laat af en toe nog iets van je horen, als je het ziet zitten! Liefs!

Moos, oh, ben blij te horen dat je een mooie embryo teruggeplaatst hebt gekregen, al had ik voor je gehoopt dat er ook een cryo bij had gezeten. Maar hopelijk is die ene gewoon genoeg en blijft meteen plakken! Wat betreft symptomen, het is moeilijk, maar staar je daar alsjeblieft niet blind op. Volgens mij verschilt het zo van persoon tot persoon en van zwangerschap tot zwangerschap. Ik had wel wat vage klachten, die me hoop gaven, maar die kwamen wat later, zo tegen de tijd dat ik wsl ook al positief had kunnen testen. Sterkte met de lange wachtdagen!

Sofie, oh lastig... Wanneer had je vroeger je eisprong zo'n beetje? Ik zou aanhouden dat je luteale fase ongeveer gelijk gebleven zal zijn. De timing van de eisprong kan toch altijd wat variëren. Maar mss is het ook wel gewoon fijn het niet zo precies te weten? Iig veel plezier met jullie weekendje weg! Fijne afleiding! En ik duim natuurlijk!

Sofie: Fijn dat het wachtbankje nog goed zit. Ik hoop dat jullie veel plezier hebben dit weekend. Waar gaan jullie heen?

Karzou: Welkom! Succes morgen!

Neoflux: Wat fijn dat je een tp hebt gehad! Ik heb ondertussen in zoveel verschillende ziekenhuizen puncties gehad, overal doen ze het weer anders. Je snapt niet dat daar niet één lijn in wordt getrokken.

Vandaag een wat mindere dag hier. Ben gister begonnen met de orgalutran, misschien dat het daardoor komt. Ik ben moe en wat sneller kortademig. Heb de neiging om gewoon weer in bed te gaan liggen. Zijn net een stukje gaan wandelen en moet nu weer gewoon aan het werk. Maar m'n hoofd is een zeef en het liefst zou ik gaan slapen. :p Hopelijk komt dit doordat m'n lijf hard bezig is om m'n eitjes te laten groeien.

Lauwie ja ik baal er wel een beetje van dat ik nu een volle week extra aan de deca zit. Tegelijkertijd had ik het ook al verwacht (heb meteen al geroepen dat ik echt niet verwachtte al ongesteld te worden met mijn lance cycli) en ik ben ook wel een beetje gewend geraakt aan teleurstellingen merk ik. Dus tja, balen. Voordeel is wel dat ik nu hoogstwaarschijnlijk mijn 30e verjaardag kan vieren, omdat de punctie nu ook een week opschuift. Wat een hoopgevende echo’s heb je meid. Het zou toch zo zo zo fijn zijn als je een paar cryo’s hebt. Al snap ik wel dat je heel graag een verse terugplaatsing wil. Voor wat het waard is: bij mijn eerste punctie had ik 18 grote follikels (en nog een heleboel kleintjes die ze ook hebben weggehaald) en uiteindelijk bleek na goede controles dat ik wel een verse terugplaatsing mocht. Dus veel staat niet altijd gelijk aan geen verse terugplaatsing. Ik duim verder!

Baggal ja heel herkenbaar, zo voelt het voor mij echt. Ik merk dat ik het laatste jaar af en toe denk: wat nou als het nooit meer lukt? Terwijl ik heel lang dat vertrouwen wel heb gehad, omdat ik twee keer zwanger was geworden. Ik probeer er maar niet teveel over na te denken, maar kan er wel ontzettend van balen dat het zoveel effect heeft op andere delen van het leven. Zoals het zoeken van een nieuwe baan en het opgeven van je vaste contract etc.

Sofie heb je 5 daagse cryo’s? Dan zou je zo rond de 29e wel kunnen testen denk ik? Trek je het nog?

Karzou natuurlijk is er plek, welkom hier! Ben je onder behandeling in Gent? Hopelijk morgen een mooie echo voor jou!

Neoflux yes pupo! Alles goed gegaan? Ik weet niet of ze het bij ons ziekenhuis wijzigen, ik ga het binnenkort weer meemaken. Tijdens mijn vorige punctie in oktober 2018 kreeg ik ook medicatie via een infuus en ik vond het héérlijk, haha. Het hielp bij mij heel goed.

Karzou: welkom hier! Wat fijn dat je inmiddels wel moeder bent geworden en dat dit wat druk wegneemt. Dat gezegd hebbende: ik snap de wens voor een 2e. Hier ook een veel oudere man trouwens. Dat (en andere redenen) maakte dat wij niet meer opnieuw de stap wagen. Maar leef nog wel met iedereen mee en blijf betrokken.

Zizo: nu ik erover nadenk heb ik trouwens ook een aantal afspraken en terug plaatsingen alleen gedaan. Mijn man is nooit aanwezig geweest bij een scratch of alle echo’s en is niet aanwezig geweest bij de laatste 2 terugplaatsingen, omdat ik er geen groot ding meer van wilde maken. Daar werd het alleen maar emotioneel beladen van meende ik. SA is precies 3 jaar geleden teruggeplaatst en ik weet nog heel goed dat ik ook de echo foto van de TP niet wilde. Dus sommige dingen alleen doen kan wellicht ook prettig zijn.

Neo: PUPO!! En maar broeden...

Lauwie: wat naar dat je zo moe bent. Tja - het blijft veel - wat we ons lichaam aan doen, zowel geestelijk als lichamelijk, om een zwangerschap tot stand te brengen. Hoop dat je je snel iets beter voelt

Daisy: gevoelsmatig kan je leven echt on hold staan. Wij zijn af en toe ook op vakantie geweest - bijvoorbeeld de 2016 reis naar Tokyo en Hong Kong en hoewel ik het heel moeilijk vond om te genieten (ik zat bijna huilend aan de rand van het zwembad toen ik de Japanse vrouwen bij het peuter bad zag zitten) is het toch goed om bepaalde dingen te blijven doen. Samen uit eten, af en toe een bios, museum, etc.

Lauwie: Succes morgen, hoop dat er fijn veel follikels zitten! En sla je gewoon door de dag heen meis, dan maar wat minder ‘bij de les’… zulke dagen kent iedereen, dus daar zou ik me niet te schuldig over voelen als ik jou was…

Karzou: Welkom! En veel succes morgen… ik hoop dat deze ronde je net zoveel geluk gaat brengen als je vorige keer…

Neoflux: vervelend die verkoudheid zeg… heb je net geen behoefte aan… ik hoop voor je dat de innesteling goed gaat!
Ik moet over 2 weken terugkomen om bloed te laten prikken voor een zwangerschapstest. Testen tussendoor zal wel mogen… ik ben er nog niet uit of ik dat ga doen, of dat ik het lab onderzoek gewoon afwacht.. laat ik een beetje afhangen van het moment. Of ik mijzelf kan inhouden

Hier: gek genoeg ben ik sinds gistermiddag HEEL bewust bezig met wat er zich nu in mijn lijf “zou kunnen” afspelen. Best raar eigenlijk, want we zijn al 2 jaar heel bewust de seks aan het timen iedere maand, en dan zou theoretisch gezien iedere maand hetzelfde zich in mijn lijf kunnen afspelen.. maar toch ben ik er nu pas voor het eerst heel bewust van wat er van binnen nu zou kunnen gebeuren tussen eicel en zaadje. Hierdoor ben ik ook vandaag ineens heel bewust bezig met alles wat een innesteling ook maar IETS positief zou kunnen beïnvloeden; mijzelf warm aankleden, warme kruidenthee drinken, granaatappelsap drinken, een appel als tussendoortje.. Ook heb ik vanmorgen op internet gezocht naar succesverhalen over IUI (ik wilde echt alleen de succes story’s lezen, niet de rest), om mijzelf in een soort positieve mood te brengen… gewoon om mijzelf iets meer vertrouwen aan te praten… ik weet het niet, maar ik heb ineens heel erg de behoefte om vertrouwen te hebben in waar we nu mee bezig zijn en om echt in IUI te geloven… heb ik denk ik nodig ofzo, om iets meer vertrouwen te hebben in de komende 2 weken… geen idee of het werkt, want ik weet ook wel dat de slagingskans klein is, maar ik wil dat ene kleine kansje zo graag helpen

Moos, he jeetje wat jammer dat er maar 1 embryo van de 7 eitjes over bleef! Ik herken je releurstelling (en naïviteit in beginsel) heel erg, wij kwamen bij de terugplaatsing met “Er is goed nieuws en er is slecht nieuws: slechts 1 van de 8 eicellen is bevrucht geraakt. Goede nieuws is dat hij wel 8-cels is”. Mijn god echt wat een schok! (laatste wat wij toen wisten was dat er 8 rijpe eicellen waren uit 8 follikels dus dan verwacht je echt meer). Het is echt zo oneerlijk en elke keer als je denkt dat je ergens bent, krijg je wel weer een nieuwe teleurstelling te verwerken. Dus ik weet wat je voelt. Gelukkig heb je nu een mooi embryo aan boord, en hoplijk is er hierna niets meer nodig! Ik duim met je mee meis.
Doe jij nu ook nog aan acupunctuur trouwens? De klachten waren na 2-3 dagen weer voorbij gelukkig, maar voelde me eigenlijk niet ‘krachtig’ genoeg om te kickboxen. Wat ik wel jammer vind wat daar voelde ik me juist zo goed/sterk/fit door. Maar wil ook geen energie uitgeven die ik niet heb, dus dan toch maar kalm aan. En die paar keer sporten nog voor zo’n terugplaatsing zullen het hem ook niet doen in het wel/niet slagen lijkt me..

Lauwie, bij onze donor waren er idd ook eerst maar 11 en toen 14, en toen uiteindelijk 8 rijpe. Dus hopelijk dan nu ok van 6 naar 7/8 eitjes, naar 5/6 rijpe… Spannend. Dinsdag is de eerste meet echo. Ik heb via een facebookpagina voor fertiliteit voor 5 dagen menopur spuiten gekregen, gratis. Scheelt bijna €400. Heel blij mee (want we moeten nu waarschijnlijk langer stimuleren)
Balen dat je een off-day hebt, ik hoop dat je je nu, of in elk geval morgen beter voelt.Echt niks aan … stomme homrnonen…Je zit nu op stimulatie dag 8 als het goed is. Hoelang moet jij meestal stimuleren? Wat mooi en fijn het vooruitzicht op meer eicellen, dat klinkt goed! Ik snap je teleurstelling over de verse tp, maar hopelijk zal dat gevoel weer wat wegebben als deze ‘beloning’ van veel mooie eitjes uit komt. Succes morgen bij de echo, ik duim mee dat het er goed uit ziet!

RoosjeT wat fijn dat de iui goed is gegaan en je partner z’n zaad zo goed was! Mijn briend als bioloog is er ook van overtuigd dat visualieren en positive vibes helpen. Stress(vibes) helpen in elk geval niet! Ik zei ook telkens tegen m’n embryo: toe maar embyrootje, nestel maar in. Dus niks mis mee Als je maar realiastisch bent als je gaat testen en rekening houdt met dat het niet gelukt kan zijn. Jammer dat je pas in maart evt. door kan, maar die tijd kom je dan vast ook wel weer door, gewoon veel leuke dingen plannen (en hopelijk is het niet nodig, wie weet).

Piene, haha daar grappen wij ook al over, het huis heeft 6 slaapkamers, dus 5 kinderen zou gewoon passen! 5 keer een bavlling daarentegen…. Dat past (mij) wat minder

Baggal oh wat heerlijk zo’n groot huis en inderdaad ideaal voor familie die komt logeren, toch fijner dan ze naar een hotel te moeten verwijzen. Wij hebben alleen stomgenoeg helemaal geen vrienden/familie van ver, dus in de praktijk eigenlijk nooit gasten! Nou ja extra veel ruimte voor de poezen, en hobby’s- mochten we er geen kinderkamers van hoeven maken (maar daar gaan we eerst niet van uit)
En je hebt gelijk dit was pas de eerste echo, dat zegt natuurlijk nog niet veel. Maar ik merkte aan de dingen die de arts zei dat ze ons voorbereidde op eventueel wat mindere opbrengst / slechtere uitkomst / langer stimuleren. We gaan het zien, als we iets weten wat betreft ivf is dat het onvoorspelbaar (en vreselijk harteloos) kan zijn. Dus wel fijn dat we in elk geval goed/eerlijk geinformeerd worden.

Jokke wat een zieilig filmpje. Ik keek hem nadat ik een kleine (aan hormonen te wijten) ruzie had met mijn vriend en was daarna zo enorm sip! Moest echt huilen van je filmpje. Wel heel lief dat jokkeman je dat stuurde, dat jullie zo blij met elkaar zijn.
Maar lieve Jokke je komt zo verdrietig op me over. Ik snap dat je je eenzaam voelt, ik heb na 1 (hele korte) poging al geen steun meer aan mij vriendinnen, maar gelukkig wel aan mijn zus en moeder. Is er niemand in je familie/vriendenkring bij wie je je verdriet kwijt kan? Of zou je misschien bij iemand terecht kunnen die in het zelfde schuitje zit/heeft gezeten? Het is al zo zwaar, als je dan ook nog eens bij niemand terecht kan voor je gevoel maakt het zo onnodig extra zwaar.

Sofie wat fijn PUPO! Al enig idee wanneer je NOD ongeveer gaat zijn? Verwacht je dat voor of na die 14e na tp te zijn? Want je kan sowieso testen op 14dp3dt toch?
En ja idd kwaliteit is belangrijk, en bij de vorige punctie was de kwaliteit in elk geval goed en geen lege zakjes. Hopelijk is dat nu weer zo..

HD dankjewel voor de succeswensen! Hoop dat bij jou ook alles goed/voorspoedig gaat? Weten jullie al wat het wordt?

Daisy he k*t wat balen dat het opschuift. Alsof die deca zo’n feestje is. Balen meid, ik hoop dat je daarna wel echt verder kan. Je stukje aan jokke vond ik heel mooi en lief. Fijne verjaardag meis! Toch nog iets fijns aan langer deca prikken…..

Karzou welkom, wat mooi dat je al een kindje hebt mogen krijgen, hopelijk lukt het nu weer. Na hoeveel ivf/icsi pogingen had je je zoontje gekregen?

Neoflux ja zo’n keiharde deksel op je neus (van een mislukte tp) maakt je wel wat realistischer en daardoor kun je de teleurstelling ook beter aan denk ik. Al zal het toch elke keer wel weer heel moeiljk zijn. Maar wel positief denken hoor “Kom maar lief embyrootje nestel maar in”
Fijn te horen dat er meer mensen in een veel te groot huis voor 2 personen wonen wat doe jij dan met al die overbodige ruimte/slaapkamers?

Hier: niks te melden over het traject, onze donor spuit nu 3 dagen menopur, dus nog even doorzetten. Disndag de 1e meet-echo.
Het droomhuis bezichtigd! We zien ons daar zeker wel wonen het is een prachtig oud herenhuis met hoge plafonden, oude elementen en midden in het centrum met toch royala stadstuin. En slechts 2 straten van waar we nu wonen. Perfect eigenlijk. Het heeft alleen wel wat updates nodig om het naar onze smaak in te richten (nieuwe parketvloer, wc’s, badkamers, nieuw terras, om maar wat te noemen). Maar we gaan zeker een bod doen! Wel spannend! En fijn even wat afleiding, want deze dagen gaan anders ook wel weer tergend langzaam, zo wachtend op de echo’s/punctie/terugplaatsing…

Maken jullie trouwens ook meer ruzie tijdens gebruik van de hormonen? ik herinnerde me ineens ook vorige x weer een flinke ruzie en nu ook. Normaal ben ik een super makkelijk persoon (mijn vriend wat minder, hij is echt de zeikerd), maar als ik aan die hormonen zit dan botsen we wel veel meer niet heel chill eigenlijk

Flipje2 heb je mijn PB ontvangen? Gisteravond verstuurd, maar staat niet in mijn verzonden items, dus ik vraag me af of het goed is gegaan.

Fijn jullie reacties.
Ik heb ook eerder al gehad dat ik alleen naar de echo's ging. Dus ik denk niet dat er feitelijk veel verschil is, maar mijn man wil er liever ook niet te veel over praten. Daarin moet ik het wel echt alleen doen. Mijn zusje en een lieve vriendin willen evt wel mee, dat is erg fijn.

Stip, wat verdrietig dat je die teleurstelling herkent. En idd, het hoeft er maar 1 te zijn, maar besef ook dat deze alleen zo fragiel is.

Toen ik voor eerst acu deed was ik ook een paar dagen helemaal gesloopt en emotioneel.
Nu ook weer acu gedaan voor tp, geen kruiden genomen. En of ik rellen heb geschopt tijdens de hormonen! Hoe gaat het nu?
Wat klinkt jullie huis mega vet!

Karzou, welkom en heel veel succes!

Roos, wat spannend! Hopelijk wordt dit een mooie ronde voor jullie.
Trek jij het wachten goed?

Neoflux, juist gehoord dat een verminderde weerstand juist in je voordeel zou kunnen werken, hoop het heel erg voor je!

Sofie, zou willen dat ik wat meer jouw flow had, of die van andere hier. Niet te veel erop letten.

Zizo, wat fijn dat je een lieve zus hebt en vriendin die je kunnen ondersteunen, niet makkelijk voor jou.

Ik voel dus werkelijkwaar niks!
Het is down under een ingedroogde woestijn.
Dus weinig hoop meisjes.

Zijn er meer die niet kunnen poepen door de duphaston?




Baggal, echt wat een lastige en verdrietige situatie met je meisje en vader zo.
Hoe oud is ze nu?

Moos; het wachten gaat tot nu toe redelijk, maar laten we eerlijk zijn, dit is ook pas mijn allereerste begin in de MM... (als ik de afgelopen 1,5 jaar aan onderzoeken enzo even niet meetel). Dus dit is pas de eerste keer IUI/IVF, dus op zich is alles nog 'nieuw' en spannend. Dus mijn ervaring met 'wachten' is niet te vergelijken met waar sommige dames hier al allemaal doorheen zijn gegaan...
Het gaat bij mij nu op zich wel, want heb drukke baan en thuis ook een drukke agenda , dus heb voldoende afleiding en dat is fijn.. Dat vind ik dan wel weer een van de weinige voordelen van (nog) geen kinderen hebben, dat ik dus nog veel afleiding kan zoeken. Ik probeer er gewoon niet al teveel aan te denken en (bijna) iedere dag iets leuks te doen ('s middags met iemand lunchen, 's avonds naar de bios of met vrienden eten, dat soort dingen). Maar zou die drukke gezellige agenda direct met liefde opgeven hoor, want het is eigenlijk alleen maar een manier om die aanwezige leegte in mn leven een beetje proberen op te vullen...

Hier: enorm pijnlijke borsten van het gerommel met al die hormonen. En gisteren daarbij ook met de Crinone gel (progesteron) gestart, dus die pijnlijke borsten zullen nog wel even aanhouden ben ik bang. De gel is op zich wel prima, de 'mess' valt me mee daar beneden. Hoe zijn jullie ervaringen met progesteron? Op het moment voel ik nog niets bijzonders, maar heb hier en daar gelezen dat sommige dames wel last hadden ervan. Hoe zit dat bij jullie?

@Daisy: Elk nadeel heeft z'n voordeel ofzo? Jouw 30e verjaardag kunnen vieren is ook wel erg belangrijk. Althans, ik vind dat middenin zo'n traject alles vieren wat er te vieren valt erg belangrijk is. Ik zag enorm op tegen m'n 30e verjaardag (maand geleden), want kinderloos 30 worden was voor mij een enorm ding. Maar ik heb het met m'n allerbelangrijkste mensen gevierd en heb enorm genoten. Hoop dat het voor jou ook een hele mooie dag mag worden.

@Roosje: Alles wat jou nu goed doet voelen, is goed toch? Dus als dit goed voelt, lekker volhouden! Elke kans is er een, en van die kansen moeten we maar een beetje 'genieten', als je snapt wat ik bedoel. De meeste hier hebben denk ik, net als ik, utrogestan gebruikt. Je kan je er enorm zwanger van gaan voelen, ook als je dat niet bent. Super zuur.

@Stipje: Wat tof dat het huis zo fijn was. En dat jullie een bod gaan doen! Wat spannend! Zijn jullie al lang op huizenjacht? Mijn lontje is ook veel korter onder de hormonen hoor. We botsen ook wat makkelijker, en manlief slikt een heleboel meer van me dan normaal. Hoort er allemaal een beetje bij kennelijk.

@Zizo: Fijn dat jouw zusje en vriendin anders wel meewillen. Ik deed in het begin ook veel alleen, zag het nut van m'n moeder meenemen niet zo in, maar uiteindelijk deed het me een hoop goed. Ik hoop dat jij nu ook steun vanuit andere hoeken zal krijgen.

@Moos: Als je zo'n last hebt met ontlasting, kan je best vragen of je van de arts (of huisarts) wat ondersteuning daarbij kan krijgen. Er zijn bijv zakje movicolon of macrogol, wat gewoon kan, ook als je zwanger bent, die je goed zouden kunnen helpen.

Vanochtend weer een controle echo gehad. De follikels hadden ineens een groeispurt gemaakt, zijn nu 16mm. Ze tellen hier niet hoeveel, en meten ook niet elke follikel, maar gaan puur af op het beeld. Hij schat zo'n 10 goede eicellen, maar het kunnen er ook meer of minder zijn (ja... duh). Nu heb ik m'n eierstokken nog nooit zo vol gezien, dus hopelijk is dat een goed teken. Maar nu officieel geen verse tp, omdat er zoveel follikels zitten (ook heel veel wat kleinere). Ipv trigger met ovitrelle dus een trigger met decapeptyl. Baal er best van, maar ondanks dat ik meerdere malen heb gevraagd om een verse tp, doen ze het écht niet. Maandag eind van de middag punctie. En dan heeeeeel hard duimen voor inderdaad veel goede eicellen. Pfft, begin voor het eerst deze poging een beetje zenuwachtig te worden geloof ik.

Oeh, wat wordt er veel geschreven hier! Ik kan het niet zo goed bijhouden

@neoflux: Succes op de wachtbank!!

@RoosjeT: Dat wachten blijft altijd lastig.. Gelukkig kun je veel afleiding vinden, dat scheelt.

@lauwie: Veel succes in Spanje!

@Stipje: Herkenbaar de hormoonmonsters! Ik probeer me voortaan in te houden. Dan zeg ik maar beter niks.

Hier dinsdag de cryo-tp. Wel heerlijk hoor, in natuurlijke cyclus! Gewoon nul hormonen. Weten jullie of er nog wel bollen bij komen na de tp? Voel me in ieder geval prima.

Lau, zo! Jouw follikels gaan als een raket. Wat goed zo’n mooi aantal. Ik ga heel hard duimen voor je voor maandag.
Doen ze geen verse tp omdat ze vinden dat je lijf eerst wat rust moet krijgen na de punctie? Is dat de reden?
Ik snap wel dat je een beetje baalt, wachten, wachten, wachten. Maar als dit wat meer succes kan geven?

Bolletje, meestal moet je vtv starten met de bollen, ook in natuurlijke cyclus. Maar misschien hangt het ook af per ziekenhuis?
Veel succes